Αναζήτηση στην κοινότητα

Η Ευρωπαϊκή Συμμαχία Συνθετών & Στιχουργών (ECSA)[1] είναι ένας επαγγελματικός συνασπισμός συνθετών και στιχουργών που εκπροσωπεί πάνω από 12.000 συνθέτες και στιχουργούς σε 28 Ευρωπαϊκές χώρες. Ως επαγγελματικός οργανισμός η ECSA εκπροσωπεί όλους τους Ευρωπαίους συνθέτες και στιχουργούς και αποτελείται από τρία κύρια ανά μουσικό είδος δίκτυα συνθετών στην Ευρώπη: APCOE – Alliance of Popular Music Composer Organizations in Europe (Συμμαχία Ευρωπαίων Συνθετών Ποπ Μουσικής) ECF - European Composers Forum (Ευρωπαϊκό Φόρουμ Συνθετών) FFACE - Federation of Film and Audio-visual Composers of Europe (Ομοσπονδία Ευρωπαίων Συνθετών για Κινηματογραφικά και Οπτικοακουστικά Έργα) Το παρόν παρέχει το λεπτομερές υπόβαθρο της «Απόφασης για τη Διαχείριση Πνευματικών Δικαιωμάτων» της ECSA και υπογραμμίζει τα υφιστάμενα προβλήματα που σχετίζονται με την αδειοδότηση της μουσικής διαδικτυακά, προτείνει τη λύση που υποστηρίζεται από την ECSA και τονίζει μερικές ιδέες αναφορικά με την επίτευξή της. Συνοπτικά ορίζει τα κατωτέρω: i) Την τρέχουσα κατάσταση, ii) Ποια είναι η κατάσταση που θα επιθυμούσε η ECSA να επικρατεί, iii) Πώς θα επιτευχθεί. Εισαγωγή Η ECSA, με την ιδιότητα του οργανισμού που εκπροσωπεί τους συνθέτες και στιχουργούς της Ευρώπης, θεωρεί ότι είναι ζωτικής σημασίας η Επιτροπή να κατανοήσει τα οικονομικά συμφέροντα των δημιουργών που σχετίζονται με τη συλλογική διαχείριση των Δικαιωμάτων τους, ακόμη και όταν αυτά τα δικαιώματα έχουν ανατεθεί ή εκχωρηθεί με άδεια σε μουσικούς εκδότες (γεγονός το οποίο, σε πολλές περιπτώσεις, δεν ισχύει). Είναι αυτονόητο ότι χωρίς συνθέτες και στιχουργούς δεν υπάρχει μουσική για να εκχωρηθεί με άδεια χρήσης, δεν υπάρχει μουσική για να χρησιμοποιηθεί ως υπόβαθρο στη ζωή του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού της Ευρώπης και δεν υπάρχει μουσική για να υποστηρίξει την περαιτέρω ανάπτυξη του διαδικτύου. Οι πνευματικοί δημιουργοί είναι η πηγή των δικαιωμάτων που πρέπει να εκχωρούνται με άδεια χρήσης και έχουν το κύριο οικονομικό συμφέρον στα ποσά που δημιουργούνται από αυτές τις άδειες χρήσης. Η ECSA εκτιμά ότι όχι λιγότερο από το ογδόντα τοις εκατό του εισοδήματος που διανέμεται από τους Οργανισμούς Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων στον τομέα της μουσικής είναι εισόδημα που θα έπρεπε να ρέει, άμεσα ή μέσω μουσικών εκδοτών, στους συγγραφείς. Παρόλο που οι πνευματικοί δημιουργοί έχουν μακράν το μεγαλύτερο οικονομικό συμφέρον, συχνά οι απόψεις τους ακούγονται μόνο ως συμπληρωματικές ή, ακόμη χειρότερα, δεν λαμβάνονται καν υπόψη κατά τη λήψη αποφάσεων, οι οποίες επηρεάζουν και τη ζωή τους αλλά και τη χρήση του έργου τους. Είναι κρίσιμο αυτό να μην συμβαίνει στην περίπτωση της προτεινόμενης οδηγίας αναφορικά με τη συλλογική διαχείριση των Δικαιωμάτων τους. Ενώ η ECSA γνωρίζει ότι η Γενική Διεύθυνση Αγοράς Εσωτερικού είναι υπεύθυνη για τα πνευματικά δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η όποια λύση θα πρέπει να ικανοποιεί και τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού και την Γενική Διεύθυνση του Προγράμματος Ψηφιακής Ευρώπης, των οποίων οι πιθανοί προβληματισμοί θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. Παρόλα αυτά, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, η ECSA θεωρεί ότι απόψεις της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού, συγκεκριμένα, είναι αυτές που προκαλούν σοβαρούς προβληματισμούς στους συνθέτες στιχουργούς. Σε μια πρόσφατη ομιλία του ο Επίτροπος Almunia δήλωσε: "Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να αναπτύξουμε Πανευρωπαϊκή διαδικασία αδειοδότησης με παράλληλη διατήρηση και προώθηση της πολιτισμικής ποικιλομορφίας μας. Σε αυτή την δράση μας δεν πρέπει συγχέουμε τους κινδύνους για τους δημιουργούς περιεχομένου με αυτούς των τρεχόντων διαμεσολαβητών. Οι πρώτοι είναι αυτοί που είναι σημαντικοί, οι δεύτεροι, φοβάμαι πως είναι δευτερεύουσας σημασίας." [2] Όπως παρουσιάζεται στην παρούσα εργασία και το παράρτημά της, σε πολλές περιπτώσεις μια απειλή για το διαμεσολαβητή είναι επίσης απειλή και για τα συμφέροντα των δημιουργών. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση της Αποκλειστικής Ανάθεσης Δικαιωμάτων σε Οργανισμούς Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων. Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση; Μετά τη Σύσταση του 2005 – αλλά όχι απαραιτήτως εξαιτίας της, επιδεινώθηκε μια διεργασία που είχε ήδη ξεκινήσει – μεγάλοι κάτοχοι δικαιωμάτων (ουσιαστικά οι μεγαλύτεροι μουσικοί εκδότες) ξεκίνησαν να αποσύρουν τα Δικαιώματα Μηχανής από τους Οργανισμούς Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων για το Αγγλο-Αμερικανικό ρεπερτόριο. Αυτή η ενέργεια είχε πολλές συνέπειες, κάποιες από τις οποίες δεν ήταν αναμενόμενες. Επειδή οι χρήστες πλέον απαιτούσαν πολλαπλές άδειες για πανευρωπαϊκή διαδικτυακή χρήση, υπήρξε πίεση στους Οργανισμούς Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων να επιτρέψουν την αδειοδότηση του Δικαιώματος Εκτέλεσης από τους εκδότες, σε συνδυασμό με το Μηχανικό Δικαίωμα . Όμως, μια τέτοια λύση δημιουργεί πρόσθετους κινδύνους — για παράδειγμα το ανεξάρτητο ρεπερτόριο και η μειοψηφία, συμπεριλαμβανομένης της σύγχρονης κλασικής μουσικής, μπορεί εύκολα να περιθωριοποιηθεί, καθώς πλέον δεν θα λάμβανε απαραίτητα άδεια χρήσης μαζί με το κύριο ρεπερτόριο. Έτσι, μια τέτοια λύση θα παραβίαζε το Άρθρο 2 της συνθήκης της Λισαβόνας, το οποίο ορίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει «να σέβεται την πλούσια πολιτισμική και γλωσσική ποικιλομορφία της και πρέπει να εξασφαλίζει ότι η πολιτισμική κληρονομιά της Ευρώπης διαφυλάσσεται και ενισχύεται». Ένα άλλο κύριο πρόβλημα αφορά στην ακεραιότητα του ρεπερτορίου. Μόλις οι Οργανισμοί Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων πάψουν να είναι το απαραίτητο αποθετήριο του συνόλου του ρεπερτορίου, θα καταστεί δύσκολος ο προσδιορισμός του τι ακριβώς εκχωρείται με άδεια χρήσης στο χρήστη. Αυτό γίνεται ακόμη δυσκολότερο αν ληφθεί υπόψη ο διαμοιρασμός των πνευματικών Δικαιωμάτων, όπου τα Δικαιώματα σε ένα έργο ελέγχονται από περισσότερους από έναν κατόχους δικαιωμάτων. Η αναγνώριση αυτού του προβλήματος οδήγησε στην αναγκαιότητα δημιουργίας μιας «Καθολικής Βάσης Δεδομένων Ρεπερτορίου». Η ανάγκη για μια τέτοια βάση δεδομένων είναι εμφανής αλλά, μέχρι τώρα, παρόλο που έγιναν κάποια βήματα προς αυτό που θα μπορούσε να γίνει μια τέτοια βάση δεδομένων, οι Οργανισμοί Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων στην Ευρώπη φαίνονται να διστάζουν να δεσμευτούν στο διαμοιρασμό δεδομένων. Αυτός ο προβληματισμός τους, σε συνδυασμό με την απαιτούμενη δαπάνη κεφαλαίων πιθανά θα αποτελέσουν φραγμό στην πρόοδο αυτής της πρωτοβουλίας, από τους ίδιους τους Οργανισμούς Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων που η ECSA θεωρεί το φυσικό και εύλογο υποδοχέα μιας τέτοιας βάσης δεδομένων. Πράγματι, όπως αιτιολογείται κατωτέρω, οι Οργανισμοί Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων ενθαρρύνονται να συνεργαστούν μεταξύ τους ώστε να δημιουργήσουν κέντρα χορήγησης αδειών χρήσης, με μία από τις ευτυχείς καταλήξεις αυτής της συνεργασίας να είναι η παγίωση των διαφόρων βάσεων δεδομένων μουσικών έργων σε αυτό που θα μπορούσε να γίνει μια Καθολική Βάση Δεδομένων Ρεπερτορίου, με το κόστος αυτής της βάσης δεδομένων να μοιράζεται μεταξύ των οργανισμών.

Για να μην μπερδεύεται κανείς, διαβάστε τα παρακάτω : - Η ΑΕΠΙ είναι Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων των συνθετών, στιχουργών και δικαιούχων πνευματικών έργων και λειτουργεί εισπρακτικά υπέρ του καλλιτέχνη. Όταν δηλαδή παίζεται ένα τραγούδι σου για παράδειγμα σε μαγαζί η ΑΕΠΙ παίρνει χρήματα από τον καταστηματάρχη και τα δίνει στον καλλιτέχνη. ΔΕΝ κατοχυρώνει πνευματικά δικαιώματα η ΑΕΠΙ. Στην ΑΕΠΙ γίνεσαι μέλος και όταν κυκλοφορήσεις ένα cd σου τότε αυτή αναλαμβάνει να παίρνει χρήματα από όποιον επαγγελματία χρησιμοποιεί τη μουσική σου. - Ο συστημένος στον εαυτό σου φάκελος δεν αποτελεί απαραίτητα απόδειξη ότι όντως σου ανήκει ένα τραγούδι. Δεν μπορείς να βασιστείς αποκλειστικά σε αυτό. - Ο Συμβολαιογράφος επίσης δεν αποδεικνύει τίποτα. Για όσους έχουν πάει ήδη σε Συμβολαιογράφο, αν προσέξουν τα έγγραφα θα δουν ότι αναφέρεται ότι ΕΣΥ ( δηλαδή ο καλλιτέχνης ) ΙΣΧΥΡΙΖΕΣΑΙ ότι σου ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα των τραγουδιών που καταθέτεις. Ο Συμβολαιογράφος ΔΕΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙ ότι όντως είναι δικά σου τα τραγούδια. Ο Συμβολαιογράφος ΔΕΝ έχει τη δικαιοδοσία να κατοχυρώνει πνευματικά δικαιώματα. - Η Ελληνική και η Διεθνής Νομοθεσία αναγνωρίζουν ΜΟΝΟ τη ΔΗΜΟΣΙΑ κυκλοφορία ενός τραγουδιού σε οποιαδήποτε μορφή ως κατοχύρωση πνευματικών δικαιωμάτων. Ας πάρουμε την υποθετική περίπτωση ότι 2 καλλιτέχνες - ο Α και ο Β - φτάνουν στο δικαστήριο επειδή διεκδικούν την πατρότητα ενός τραγουδιού. 40 συστημένους φακέλους και 40 συμβολαιογραφικά έγγραφα να φέρει ο Α καλλιτέχνης, αν ο Β έχει δημοσιοποιήσει πιο πριν το τραγούδι από τον Α, θα κερδίσει τη δίκη ο Β.

& η συνεχεια της Η τήρηση του τιμοκαταλόγου της ΑΕΠΙ αποτελεί βασική εντολή στους τοπικούς αντιπροσώπους της και η παράβασή του αποτελεί λόγο διακοπής της συνεργασίας της μαζί τους. Ο λόγος της διακοπής της συνεργασίας της ΑΕΠΙ με τον πρώην συνεργάτη της, «αξιόπιστο μάρτυρα» της εκπομπής, κ. Διαμαντή Βάγια, μεταξύ άλλων αξιόποινων πράξεων και παραβάσεων που ενήργησε εις βάρος του Οργανισμού, είναι και η καταστρατήγηση του τιμοκαταλόγου υπέρ προσωπικών του οικονομικών συμφερόντων και η παραβατική συμπεριφορά του απέναντι και στην ΑΕΠΙ και σε χρήστες, παρά τις αυστηρές εντολές που δίδονται σε ΟΛΟΥΣ τους αντιπροσώπους της πανελλαδικά για την τήρηση επακριβώς κανόνων οικονομικής, τεχνικής και κοινωνικής δεοντολογίας. ΣΤ) Η ΑΕΠΙ διανέμει τα πνευματικά δικαιώματα με βάση κανονισμό διανομής που είναι κατατεθειμένος σε όλους τους δημόσιους ελληνικούς ελεγκτικούς φορείς, σε όλες τις αντισυμβαλλόμενες ξένες εταιρείες, καθώς και στις διεθνείς συνομοσπονδίες ΟΣΔ, BIEM και CISAC, ο έλεγχος της τήρησης του οποίου είναι στη διάθεση ΠΑΝΤΟΣ συμβαλλομένου δημιουργού με αυτήν. Ζ) Η αποποινικοποίηση της κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας που με τόσο μένος ζητήθηκε από την εν λόγω εκπομπή των «ερευνητών», αλλά και της γνωστής διώκτριας των πνευματικών δικαιωμάτων βουλευτού της Ν.Δ. κας. Παρθένας Φουντουκίδου , αν εφαρμοζόταν και ίσχυε στην Ελλάδα, θα ήταν αντίθετη με τις σχετικές Διεθνείς Συνθήκες και Κοινοτικές Οδηγίες και θα αποτελούσε μια παγκόσμια πρωτοτυπία αποποινικοποίησης της κλοπής, για να εξυπηρετηθούν μικροκομματικά, αλλά και οικονομικά συμφέροντα όσων ευφάνταστων Ελλήνων θεωρούν πως μπορούν να αλλάξουν τον ποινικό κώδικα και όλη τη Διεθνή Νομοθεσία για ίδιον όφελος. Η) Ο ρόλος της ΑΕΠΙ είναι να προστατεύει τα δικαιώματα των δημιουργών. Η ΑΕΠΙ μάχεται για την προστασία των δικαιωμάτων των δημιουργών και έχει βρεθεί πολλές φορές απέναντι και σε σοβαρή αντιπαράθεση με κρατικούς φορείς, πολιτικά και μικροκομματικά συμφέροντα και όχι μόνο. Θ) Η «καταγγελία» του «μάρτυρα» στιχουργού κ. Γιώργου Κλεφτογιώργου για «μη πληρωμή των δικαιωμάτων του» από ένα συγκεκριμένο τίτλο καταρρίπτεται πανεύκολα με στοιχεία και αποδείξεις πληρωμής του και μάλιστα με αξιόλογο ποσό για το συγκεκριμένο τίτλο τραγουδιού. Αν δηλώσει επισήμως ο κ. Κλεφτογιώργος ότι δεν έχει αντίρρηση να γίνει άρση προστασίας των προσωπικών του δεδομένων, η ΑΕΠΙ είναι σε θέση άμεσα να δημοσιοποιήσει αναλυτικά όλα τα επίσημα στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσά που εισέπραξε για το τραγούδι αυτό. Ι) Όσο για κάποιους νομικούς που παρέθεταν «γνώσεις» περί πνευματικής ιδιοκτησίας, η πλειοψηφία τους ανήκει στην κατηγορία συνηγόρων πρώην ή νυν αντιδίκων μας, οι οποίοι ήδη έχουν καταδικαστεί ή εκκρεμοδικούν οι υποθέσεις τους. Οι παραπάνω συντελεστές των εκπομπών με τίτλους « Όταν μια Α.Ε. εισπράττει στο όνομα των πνευματικών δικαιωμάτων» και «Μια Α.Ε. με κρατικές υπερεξουσίες» αποτέλεσαν το ποιοτικό υλικό «αντικειμενικών μαρτύρων» μιας προκατασκευασμένης «αλήθειας» που εξασφάλισε ο παθιασμένος για την «αλήθεια» παρουσιαστής της εκπομπής «Το κουτί της Πανδώρας», για εκείνους, οι οποίοι έχουν συμφέρον να αμαυρώσουν και να απαξιώσουν το όνομα, τη φυσιογνωμία και την υπόληψη της ΑΕΠΙ και κατά συνέπεια, μέσω αυτής, και την ίδια την επιλογή χιλιάδων δημιουργών, που την επέλεξαν για τη διαχείριση της πνευματικής τους ιδιοκτησίας. Αυτή είναι η ποιότητα της ενημέρωσης που έχει ο ανύποπτος θεατής, χωρίς να γνωρίζει τι υπάρχει πίσω από το ενδιαφέρον κάποιων να σώσουν, αλήθεια, ποιόν; Αυτή είναι η ποιότητα της πληροφόρησης από τους συγκεκριμένους «σωτήρες και αδιάφθορους» δημοσιογράφους και παραγωγούς. Ας αναρωτηθεί, λοιπόν, ένας κοινός νους ποιος ήταν ο σκοπός αυτών των δύο εκπομπών σε μια εποχή κατάρρευσης κάθε ήθους, και δεοντολογίας, σε μια εποχή που η λάσπη, το σκοτάδι, η διαφθορά και η χυδαιότητα αποτελούν υλικά της κατασκευασμένης αλήθειας από τους «έγκριτους υπηρέτες της αντικειμενικής πληροφόρησης» και δεν θα δυσκολευτεί να πάρει την απάντηση. Φυσικά η ΑΕΠΙ έχει επιφυλαχθεί για τα νόμιμα δικαιώματά της έναντι οιουδήποτε επεχείρησε και επιχειρεί να σπιλώσει την εικόνα, την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά της ως Οργανισμού, που λειτουργεί νόμιμα και απρόσκοπτα επί περίπου ένα αιώνα και εξασφαλίζει την επιβίωση σε χιλιάδες οικογένειες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αυτά για την αποκατάσταση της απλής αλήθειας. Από το Γραφείο Τύπου της ΑΕΠΙ

Ψυχολόγος-Ψυχίατρος δεν είμαι, κάποιες σκέψεις μου είναι. Ο Prince μια χαρά χρησιμοποίησε τα media στις αρχές τις καριέρας του και στη συνέχεια, όπως σωστά παρατηρήθηκε (π.χ. MTV). Και το internet στα πρώτα του βήματα. Όταν το διαδίκτυο κατάφερε να συγκεντρώσει ΤΕΡΑΣΤΙΟ όγκο υλικού (καλλιτεχνικού γενικά, και όχι μόνο) εκεί πιστεύω ότι του έγινε το «κλικ» και θέλησε να διαχωρίσει τη σχέση του. Το «δόγμα»: «τη μουσική μου θα τη βρίσκετε και θα σας τη διανέμω ΜΟΝΟΝ εγώ» δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ειλικρινή αφετηρία του είχε την ευαισθησία του για τα πνευματικά δικαιώματα (περιουσιακά για την ακρίβεια – δεν αμφισβήτησε κανείς την πατρότητα του έργου του) της μουσικής του. Πιστεύω πως με αυτό ήθελε να ξεχωρίσει (αποσχιστεί από τη «μάζα») με μια ελαφρά ίσως «αλαζονεία» του ύφους : «αν θες να με ακούσεις- θα με ψάξεις». Ακόμα και η τοποθέτηση του ότι το κάνει «για να μην βγάζουν εις βάρος του , άλλοι» , πιο πολύ για να πείσει τον εαυτό του νομίζω έγινε. Ίσως σε μια πιο βαθιά αυτοκριτική θα του ήταν δύσκολο να παραδεχθεί «ναι είμαι ψώνιο- θέλω να ξεχωρίζω». Δίκιο θα είχε , είχε όλα τα φόντα να είναι και του άξιζε να είναι. Μπορεί και να κάνω λάθος.

Ρε παιδι εβαλα τα λινκ με παρομοιες περιπτωσεις, εβαλα και το βιντεο. Να τα κανω και μεταφραση? Λεει με λιγα λογια υπαρχουν εταιρειες που διεκδικουν τα πνευματικα δικαιωματα σου στα βιντεο που ανεβαζεις στο Youtube. Αν εσυ δεν ασχοληθεις ( να κανεις dispute και να τα παρεις πισω, οπως εκανα εγω), εισπράττουν τα οποιαδηποτε λιγα ή πολλα εσοδα δημιουργουνται απο τις διαφημισεις που μπαινουν. Ανοιξα ενα θεμα να ρωτησω αν ξερει καποιος τιποτα για αυτην την εταιρεια, αφου βρηκα μερικα υποπτα να λεγονται για αυτην. Αντ' αυτου μου την ειπε ο κυρ τρολεης οτι κλεβω μουσικες, λεω κακα λογια για μεγαλες εταιρεις και ακουω και βλακειες μουσικες. Τελικα εκανα το dispute, βρηκα το δικιo μου και ενημερωσα ετσι ωστε αν τυχει και σε κανενα αλλον εδω κατι παρομοιο, να υπαρχει καταγεγραμμένο ιστορικο.

Τραβηξα ενα βιντεακι χθες και καθησα να γραψω προχειρα ενα μουσικο ευακουστο χαλακι, για να μην εχω απο το Youtube πνευματικα δικαιωματα κλπ Εβαλα να βρω κανενα ηχο για pad και μου βγηκε στη δοκιμη αυτο το θεματακι και το εγραψα επιτοπου για να ξεμπερδευω. Ειναι απλο και γνωριμο αλλα δεν μπορω να θυμηθω τι μπορει να ειναι. Καποιος το αναγνωριζει? Ετσι απο περιεργεια.

Ναι, σε ευχαριστω, Ειναι πιο κοντα σε αυτο. Εχει το ιδιο chord progression. Η μελωδια αλλη ομως. Κατι που να εχει και ιδια ή παρομοια εστω μελωδια ψαχνω. (Η μελωδια ειναι που αφορα τη συνθεση ενος κομματιου βασικα, για πνευματικα δικαιωματα κλπ). Γι'αυτο και το εβαλα στην κατηγορια αυτη που αναφερεται σε "Θέματα που αφορούν σύνθεση ". Συγνωμη δεν το διευκρινησα στην αρχη.

Από τη σελίδα της ΑΕΠΙ: Ερώτηση: Στο κατάστημά μου παίζω μόνο ξένη μουσική. Χρειάζεται να πάρω άδεια από την ΑΕΠΙ; Απάντηση: Η ΑΕΠΙ προστατεύει και διαχειρίζεται τα πνευματικά δικαιώματα και των αλλοδαπών δημιουργών μέσω συμβάσεων αμοιβαίας εκπροσώπησης με ομόλογους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης του εξωτερικού. Επομένως, η υποχρέωση σας για να εφοδιασθεί το κατάστημα σας με την άδεια Δημοσίας Εκτέλεσης και να καταβάλλετε τα ανάλογα πνευματικά δικαιώματα είναι ακριβώς η ίδια σε αντιστοιχία με το αν παίζατε μόνον Ελληνικά μουσικά έργα. Μπορεί να μην είναι ακριβώς η περίπτωσή σας αλλά νομίζω μπήκες στο νόημα.

Kαλησπέρα, ειναι το πρωτο κοβερ που περασε απο editing.Ηχογραφηθηκε μεσω reaper και μετά πέρασα τον ήχο στο βιντεο. Να ρωτησω υπαρχει καποιος κινδυνος με τα πνευματικα δικαιωματα?

Όχι κανένας. Αν σου έβγαλε την ένδειξη "Περιλαμβάνει περιεχόμενο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα" με μπλε σήμα $ σημαίνει ότι θα μοιράζεσαι τα έσοδα από τις διαφημίσεις με τον κάτοχο των δικαιωμάτων και αν είναι μαύρο το $ σημαίνει ότι θα τα παίρνει μόνο αυτός. Αν σου έβγαλε σκέτο μπλε $ χωρίς καμία άλλη ένδειξη τα παίρνεις όλα εσύ. Παλαιότερα υπήρχαν θέματα με κατεβάσματα βίντεο, αφαίρεση ήχου κτλ αλλά πλέον κατάλαβαν ότι είναι προς το συμφέρον τους να υπάρχουν τα βίντεο και να παίρνουν τα χρήματα από τα click των διαφημίσεων. Αυτά σε γενικές γραμμές πάντα.

Υπαρχει εκτενης βιβλιογραφια, δικογραφια και δεδικασμενα, papers, διατριβες, αρθρα, μοντελα, νομοθετηματα, προβληματισμοι επιφανων υποστηρικτων διαφορων αποψεων, εδω και αιωνες (κυριολεκτικα) γυρω απο τα ζητημα των πνευματικων δικαιωματων, των μοντελων χρεωσης κλπ, Σιγουρα δεν ειναι τοσο απλο και ουτε τοσο ασπρο/μαυρο οσο το παρουσιαζεις. Εχουν γινει αληθινοι πολεμοι για το ζητημα των δικαιωματων (πολεμοι των τυπογραφων) πριν μερικους αιωνες. Σου προτεινω να κατεβασεις (δωρεαν ειναι την ταινια Steal this film, εχει και ελληνικους υποτιτλους). Ειναι μια παρα πολυ απλη αρχη στο θεμα. Αν σε ενδιαφερει μπορω να σου υποδειξω και ελληνικα blogs, sites, ολοκληρους συλλογους που ασχολουνται με τα ζητηματα δικαιωματων, ιδιοκτησιας, μοντελων χρεωσεων, αδειοδοτησεων, .... Food for thought: Πληρωνεις καθε φορα που χρησιμοποιεις την πραξη της προσθεσης πνευματικα δικαιωματα 1 σεντ στην οικογενεια του εφευρετη; Αν οι μονοι που θα μπορουσαν να προσθετουν ηταν αυτοι που ειχαν τα λεφτα εισαι σιγουρος οτι θα ηξερες προσθεση σημερα; Ειδικα αν η καθε προσθεση δεν εκανε 1 cent αλλα ας πουμε 1300 ευρω η φορα. Το να μοιραζεσαι ενα χιτωνα, ενα πιατο φαι, την μπαλα σου στην αλανα, η να μαθαινεις τον διπλανο σου να κανει κατι που εσυ ξερεις (να τραγουδας οπως ο καλλιφωνος του χωριου, να προσθετεις, να κανεις καλες τριπλες οπως ο Ριβαλντο, να μαγειρευεις τα ντολμαδακια οπως η γιαγια, να ζωγραφιζεις οπως ο λαικος καλλιτεχνης) το θεωρουσαμε καποτε ως Χριστιανικη καλη πραξη. Σημερα αν αυτο που μοιραζεσαι με τον διπλανο σου ειναι CD η τα ακορντα, τους στιχους ενος κομματιου, μια φωτογραφια μιας ζωγραφιας του Πικασο, μερικες φωτοτυπημενες σελιδες θεωρεις οτι ειναι μια Χριστιαννικη πραξη η αξιζει σταυρωμα? Ειναι ποινικα κολασιμο να βγαλεις ενα βιβλιο Λεωνιδας εναντιον Ιουλιου Καισαρα και ο Λεωνιδας να ειναι ξανθος ενω ο Ιουλιος Καισαρας νανος και μονομαχουν με νεροπιστολα? Οχι βεβαια. Σου φαινεται λοιπον λογικο οτι αν βγαλεις ενα βιβλιο Μικι Μαους εναντιον Χαρι Ποτερ θα μπεις στην φυλακη πριν καλα καλα προλαβεις να το εκδοσεις, ακομα και αν ολοι το ξερουμε οτι ο Μικι και ο Ποτερ ειναι ανυπαρκτοι? Η εννοια της αναγκαστικης απαλλοτριωσης οικοπεδων υπερ του κοινου καλου (πχ να γινει ενα παρκο η ενα αεροδρομιο) ειτε αυτο αρεσει στον οικοπεδουχο ειτε οχι, ακομα και αν η αποζημιωση ειναι πενιχρη η ανυπαρκτη σου φαινεται κατι "κακο" για την κοινωνια? Η εννοια της αναγκαστικης απαλλοτριωσης των πατεντων σου πανω σε πνευματικα η καλλιτεχνικα δημιουργηματα (πχ να επιστραφουν τα Ελγινεια γιατι πρεπει να ανηκουν σε ολους μας και οχι σε εναν, οσο και να πληρωσε η να ταλαιπωρηθηκε για να τα αποκτησει, η να απαλλοτριωθουν τα δικαιωματα των βιβλιων του Καζαντζακη ωστε να μπορουν να διαβαζονται απο τον καθενα χωρις πληρωμες license fees και ποινικες διωξεις στους λαθραναγνωστες) ειναι πολυ διαφορετικο στην κοσμοθεωρια σου? Η εννοια της ετησιας φορολογησης των αγαθων σου που εχουν για σενα μια οικονομικη αξια (οικοπεδα, σπιτια, αυτοκινητα) ειναι κακο? Θα δεχοσουν πχ να φορολογουνται οι πνευματικες ιδιοκτησιες σου καθε χρονο, ειτε τις εκμεταλλευεσαι ειτε οχι, αφου ισχυριζεσαι οτι εχουν μια οικονομικη αξια και οτι αν στις "κλεψουν" ζημιωνεσαι? Θα εβαζες πχ φυλακη ολες τις σχολικες χορωδιες, δασκαλους, καλεσμενους που διασκευαζουν χωρις την αδεια του δημιουργου η της εταιριας Λοιζο στις γιορτες? Αυτους που ψηνουν αρνια το Πασχα με τερμα το ραδιοφωνακι η το κασσετοφωνο αφου μιλαμε για δημοσια αναπαραγωγη υλικου καλλιτεχνων χωρις την συγκαταθεση τους ? Θα δεχοσουνα να φυλακιστουν οι γονεις των ανηλικων και να πανε και τα πιτσιρικια στο αναμορφωτηριο που τολμανε τραγουδανε συστηματικα το happy birthday χωρις να καταβαλουν δικαιωματα στην εταιρια ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΤΗΝΗ ? Ειναι λογικο να μπορεις να παιζεις σε μια παρεα 20 ατομων οποιο Δημοτικο κομματι θελεις η τα πιο πολλα κλασσικα, οποτε γουσταρεις αλλα οχι το "Ειναι γατα ειναι γατα ο κοντος με τη γραβατα"? Αν αγορασω μια δικη σου ντοματα στην τιμη που θες να την πουλησεις και απο τα σπορακια της την πολλαπλασιασω επι 1000 και φτιαξω 1000 ντοματιες με μηδενικο κοστος μου αξιζει φυλακη? Αν μαλιστα τις ποτιζω οπως το κανεις και εσυ (την ιδια ωρα, για το ιδιο χρονικο διαστημα)? Αν τις στηριζω με υποστηλωματα οπως αυτα που εβαλες εσυ, γιατι το ειδα απο σενα και το αντεγραψα γιατι μου αρεσε η ιδεα? Πρεπει να μπω στον Κορυδαλλο? Αν ομως τωρα εσυ παρεις ενα CD μου στην τιμη σου το πουλησα και με μηδενικο κοστος φτιαξεις αλλα χιλια πρεπει να συλληφθεις? Εγω δηλαδη δεν σκοτωνω με την πειρατια μου τις ντοματες, αλλα εσυ σκοτωνεις την μουσικη? Δεν ειμαι με κανεναν τροπο υπερ της πειρατιας. Αλλα σιγουρα οχι με επιχειρηματα νηπιαγωγιου σαν αυτα που εφερες, με φασιστες, νεατερνταλ πιθηκους, παιδομαζωματα κλπ. Οσο για αυτο που λες. Ακομα και τα παρατημενα οικοπεδα, αν περασει ενα χρονικο διαστημα κατα το οποιο μπορεις να αποδειξεις οτι ο "νομιμος" παλιος ιδιοκτητης τα ειχε παρατημενα, ενω εσυ τους εκανες χρηση για ολο αυτο το διαστημα, περνανε στην ιδιοκτησια σου. Και δεν ειναι καν 70 τα χρονια. Νομιζω οτι ειναι 20. Αυτα και αλλα πολλα περιμενω να ειναι στο μυαλο ενος "ψαγμενου" ευρωβουλευτη (η των συμβουλων του) οταν με την ψηφο του αποφασιζει για τετοια ζητηματα και να μην εκφραζει εν θερμω υπεραπλουστευμενες αποψεις σαν την δικη σου, γιατι η υπεραπλουστευση (και απο τις δυο παραταξεις) ειναι ο,τι πιο επικινδυνο.

Ελα μωρη τρελλα Γιαννη, μπραβο! Υπαρχει προοπτικη για live κτλ; Τι περιλαμβανει η συνεργασια σας; Αντε μπας και βγει παραεξω και καμια μπαντα απο δω (εχουμε τσαμπα εισιτηρια κτλ μη μας ξεχασεις χαχαχαχ :) :) ) Προσοχη με τα πνευματικα δικαιωματα! Δεν εχω ιδιαν εμπειρια αλλα ειναι το στανταρ κλισε που ακους απο μπαντες / καλλιτεχνες διαχρονικα... :) Οποτε προσοχη στις υπογραφες τωρα που ειναι νωρις, συμβουλευτειτε και καναν νομικο :) :) ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

Καλα παιδια καιω καρβουνο, αληθεια. Μεχρι να καταλαβω οτι αυτο που με ενδιαφερει ειναι η αδεια χρησης και οχι τα πνευματικα δικαιωματα περασαν 5 ωρες αχχχχαχ. Ελεος απλα, κοιμαμαι ορθιος sorry! Ελεγα την αδεια χρησης πνευματικα δικαιωματα.

Είπαμε, ΠΟΤΕ δεν αγοράζεις πνευματικά δικαιώματα. Κι εσύ να αγόραζες το πακέτο, αγόραζες απλώς την άδεια χρήσης. Επομένως, με οποιαδήποτε μέθοδο (νόμιμη) που υποστηρίζει η μαμά εταιρεία, ο προηγούμενος χρήστης αποποιείται της άδειας χρήσης του προγράμματος και την αποκτάς εσύ. Άρα, μπορείς νόμιμα να χρησιμοποιήσεις το πρόγραμμα για οτιδήποτε προβλέπει το End User Licence Agreement (τα ψιλά γράμματα στον φάκελο του cd :)) Τα πνευματικά δικαιώματα δημιουργίας του προγράμματος παραμένουν στην Steinberg. :)

Παιδιά τώρα εγώ δεν ξέρω αν θα βοηθήσω αλλά να πω και εγώ την δική μ εμπειρία! Εγώ είμαι δάσκαλος (αναπληρωτής) και περιστασιακά γράφω μουσική που πουλάω κιόλας. Κόβω απόδειξη δαπανών με 23% παρακράτηση κτλ. Με αυτό που λέτε δεν είναι το ίδιο; Δεν θα μπορούσε να σου κόβει απόδειξη δαπάνης ο μαγαζάτορας; Γενικά πάντα είχα την απορία αν λ.χ. οι αποδείξεις δαπανών είναι συμφέρουσες ή διαφορετικά αν θα μπορούσα να έχω ένα μπλοκάκι (παίρνοντας απαλλαγή από ΤΕΒΕ, να έκοβα αποδείξεις και να είχα και συμψηφισμό ΦΠΑ και να αγοράζω από Thomann (netto) χωρις ΦΠΑ. Έχω ρωτήσει λογιστές και κανένας δεν ξέρει ή μπορεί να βρει κάτι! Είναι περίεργο το καθεστώς με τα live, τα πνευματικά δικαιώματα κτλ.

¶ρα, δηλαδή, από ό,τι καταλαβαίνω, η ΑΕΠΙ συνεργάζεται αποκλειστικά με νομικά πρόσωπα ( συνθέτες, στιχουργούς, ερμηνευτές κλπ ) και όχι με δισκογραφικές εταιρίες. Τις δισκογραφικές εταιρίες τις αντιμετωπίζει όπως πχ ένα clubaki, από όπου θα εισπράξει τα πνευματικά δικαιώματα του εκάστοτε καλλιτέχνη. Το μόνο που ίσως δεν έχω καταλάβει είναι γιατί η δισκογραφική εταιρία να είναι υποχρεωμένη να πληρώσει για πνευματικά δικαιώματα στην ΑΕΠΙ; Αυτό ορίζει ο νόμος; Επειδή το CD που κυκλοφόρησε στην αγορά περιλαμβάνει δικά μου τραγούδια, πρέπει να πληρώσει πνευματικά δικαιώματα στην ΑΕΠΙ; Τέλος, υπάρχει περίπτωση η εταιρία να με ρωτήσει αν είμαι ήδη μέλος της ΑΕΠΙ και αν είμαι, να αρνηθεί να συνεργαστεί μαζί μου;

αν εχω καταλαβει καλα, δεν ειναι πως δεν δεχεται την πνευματικη ιδιοκτησια. αυτο που λεει και που οπως και να το κανουμε εχει δικιο ειναι πως τα πνευματικα δικαιωματα το 2000 δεν ηταν το ιδιο με τα πνευματικα δικαιωματα το 1980 και το ιδιο με το 1880. οπως και να το κανουμε, το οτι αναπτυχθηκαν οι τροποι ηχογραφησης επαιξε καποιο ρολο τοτε, οπως και το ιντερνετ παιζει καποιο ρολο τωρα. δεν νομιζω δηλαδη πως η αποψη ''σιγα την δουλεια το να γραφεις τραγουδια'' ηταν του σκαντζου. ισως και απο εκει να ξεκιναει και το μπερδεμα.

O ez δε λέει ότι δεν υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα - ίσα-ίσα.. Λέει όμως ότι ο ίδιος έχει παραιτηθεί της πιθανής αξιοποίησης των μηχανισμών που θα του εξασφάλιζαν αμοιβές για τα πνευματικά δικαιώματα που τον αφορούν. Γιατί; Για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή δεν πιστεύει ότι ο κατ' εξοχήν φορέας (η ΑΕΠΙ) έχει μία διαδικασία απόδοσης δικαιωμάτων στους δημιουργούς η οποία να είναι ηθική και δίκαιη. Δεύτερον, επειδή έχει κατανόηση σε όσους καταφεύγουν στην πειρατεία λέγοντας ότι "Καταλαβαίνω απόλυτα εκείνους που μπρος στα τρομερά αδιέξοδα της ζωής εν Ελλάδι στρέφονται σε πρακτικές και επιλογές που είναι παράνομες". Προς τιμήν του, δεν κρύβει ότι έχει υιοθετήσει ένα μηδενιστικό τρόπο σκέψης: δεν πιστεύει ότι υπάρχει περίπτωση τα πράγματα να πάνε καλύτερα στην Ελλάδα, δεν εγκρίνει χαρτογιακάδες που στριμώχνουν γιαγιάδες και τις αναγκάζουν να κλείνουν τα ραδιοφωνάκια τους, θεωρεί ότι όσοι δεν καταφεύγουν σε παράνομες πρακτικές τουλάχιστον γλυτώνουν το να είναι είλωτες, και τέλος, θεωρεί ότι η παράνομη διακίνηση δίσκων είναι θεμιτός μονόδρομος. Περιέργως, δεν κάνει το αυτονόητο βήμα: να μας πει που ακριβώς μπορούμε να βρούμε και να κατεβάσουμε το σύνολο της δισκογραφίας του χωρίς να τον πληρώσουμε. Μπορεί να διορθώσει αυτή την παράλειψη - εγώ προσωπικά όχι μόνο θα τα κατεβάσω αλλά θα αρχίσω να τα στέλνω αδιακρίτως σε φίλους μου. Επίσης, θα ήθελα περισσότερες διευκρινήσεις σχετικά με το πως ακριβώς "ζει από τη μουσική" εφ' όσον υποστηρίζει αυτές τις απόψεις. Κάνει μαθήματα; Αν ναι, σε τι ακριβώς διαφέρει από εμάς τους είλωτες; Παίζει σε πάρτυ κατά παραγγελία; Τι ακριβώς κάνει και πόσο κουτοί άραγε είμαστε εμείς που δεν το βρήκαμε; Θα χαρώ να μάθω τα παραπάνω, και παρακαλώ πολύ μην ξεχάσετε το λινκ για να κατεβάσουμε τους δίσκους σας. Ελπίζω ότι θα χαρείτε και εσείς (εκ' του μακρόθεν) όταν θα τους πάω δώρο σε μία φίλη μου κολλημένη με το ελληνικό ροκ, σε αντάλλαγμα με ένα ωραίο μασάζ να ξεπιαστούμε. Φιλικά Υ.Γ. Αργότερα, θα σας ποστάρω και μία συνέντευξη με τη γιαγιάκα Θέκλα Τσιμπλίδου, η οποία περιγράφει την εμπειρία της με τους μπράβους της ΑΕΠΙ, την ώρα που είχε βάλει άθελά της δίσκους του ez ενώ οι θαμώνες του καφενείου απολάμβαναν την παραδοσιακή λακέρδα. Απόσπασμα : "Ήταν φρικτό. Ενώ ο κ. Μέμος ρευόταν τη λακέρδα, μπήκαν μέσα οι χαρτογιακάδες της ΑΕΠΙ και μας είπαν ειρωνικά "Καλησπέρα". Πάγωσε το αίμα μου με το φιδίσιο χαμόγελό τους, ενώ ένας από αυτούς ήδη είχε πάρει ένα σκεπάρνι και κτύπαγε το ραδιόφωνο του μακαρίτη του Κλέωνα του άντρα μου, παραμορφώνοντας το σήμα ώστε τα μπλούζ που έπαιζαν μέχρι εκείνη τη στιγμή ακουγόντουσαν σαν σκα-σου-σου και...."

Καταλαβαίνω την αγωνία σου, αλλά δυστυχώς πρέπει να αποδεχτούμε ότι το θέμα των δικαιωμάτων{που έχει συζητηθεί αρκετά στο φόρουμ} είναι κάτι αρκετά περίπλοκο και στην Ελλάδα σπάνια βγάζεις άκρη. αυτό που λες στο 2. δεν ισχύει. Τα χρόνια στην Ελλάδα ειναι 70 από το θάνατο του "πνευματικού ιδιοκτήτη" http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries%27_copyright_length εάν το ντοκυμαντέρ είναι τηλεοπτική παραγωγή, στις περισσότερες των περιπτώσεων το κανάλι πληρώνει ένα ποσό στην ΑΕΠΙ για να χρησιμοποιήσει τη μουσική που θέλει. εάν είναι κάτι ερασιτεχνικό προσωπικό πολύ δύσκολα θα σε βρει και θα ασχοληθεί κάποιος μαζί σου για να σου ζητήσει χρήματα για τη μουσική του... Μια άλλη ιδεά είναι να έρθεις σε επαφή με τους καλλιτέχνες/εταιρίες που έχουν τα πνευματικά δικαιώματα και να ζητήσεις να σου παραχωρίσουν τη μουσική. αυτό που λες με την TV δεν το χω ξαναακούσει, αλλά δύσκολα θα πίστευα ότι μπορεί κάποιος να βγάλει μια ταινία με κομμάτια των beatles και της Madona χωρίς την άδεια κανενός και να την κυκλοφορεί ανενόχλητος επείδη τα ηχογράφισε απ την ΤV... Μια καλή λύση είναι να συμβουλευτείς κάποιο δικηγόρο σχετικό με τα πνευματικά δικαιώματα. < αν και εγώ στο παρελθόν που έψαχνα ένα δικό μου θέμα, ακόμα και ο δικηγόρος έφτασε σε αδιέξοδο μπροστά στο χάος

1.H ΑΕΠΙ δεν κατοχυρωνει ουτε...μαζευει ...εκτελεστικα δικαιωματα για αυτα υπαρχει ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ. 2.Η ΑΕΠΙ δεν κατοχυρωνει πνευματικα δικαιωματα αν αυτο εννοουν οι...φιλοι σου. 3.Στην ΑΕΠΙ μπορεις να γινεις μελος μονο αν η δουλεια σου εχει κυκλοφορησει αφου κυκλοφορησει λοιπον πρεπει να πατε εκει και να δηλωσετε τα ποσοστα που θα παιρνετε (απο τα..εκατομμυρια plays που θα εχουν τα κομματια σας στην TV & στο ραδιοφωνο... ;D ) 4.Δεν υπαρχουν πλεον στην ουσια δισκογραφικες εταιριες στην Ελλαδα,οσες εχουν απομεινει χρηματοδοτουνται απο τις μεγαλες πιστες ωστε να βγαζουν digital singles των τραγουδιαρηδων και να γεμιζουν τα μαγαζια,οι υπολοιπες μικρες και ανεξαρτητες απλα δεν νομιζω να εχουν τη..δυναμη να αντεξουν και την ΑΕΠΙ αν σας βγαλουν το δισκο....που και παλι χλωμο το βλεπω... 5.Βρες αλλη μπαντα γιατι εκτος του γεγονοτος οτι ειναι εντελως απληροφορητοι, οι τυποι ζουνε σε εναν δικο τους φανταστικο κοσμο 6.Και να σας βγαλουν....δισκο ..ΠΟΙΟΣ θα τον ΠΟΥΛΗΣΕΙ?Δεν νομιζω να πωλουνται καν πλεον cd.....στην Ελλαδα ;D

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί τόσος λόγος γίνεται για τους μουσικούς και τα πνευματικά τους δικαιώματα. Δηλαδή ένα γλυπτό ή ένας ζωγραφικός πίνακας ή ακόμα γιατί όχι και το κάδρο του πίνακα δεν είναι προιόντα ευφυίας; Δεν είναι πνευματικά έργα; Γιατί ο ζωγράφος έχει συμβιβαστεί με την αγαθή κοινή λογική του έφτιαξα κάτι, το πούλησα, έπαψα να το έχω ένω ο μουσικός όχι. Αν στολίσω το κοσμηματοπωλείο μου με ένα αντίγραφο του Πικάσο προς τέρψη των πελατών μου ποιός θα περάσει να μου ζητήσει νοίκι; Κανείς. Γιατί; Δεν θα έπρεπε λοιπόν να υπάρχουν διάφορες εταιρίες που θα εκροσωπούν και άλλους εργάτες του πνεύματος. Από γλύπτες και ζωγράφους μέχρι γιατί όχι και επιπλοποιούς. Επίσης και όσο έχει να κάνει με αυτό που περνιέται για μουσική σήμερα που στο όνομα της σφάζονται παρθένες .Ποιός είναι εκείνος που θα πληρώσει εμένα που υποβάλλομαι στο μαρτύριο να την ακούω (στην συντριπτική της πλειοψηφία) είτε αυτή εκπροσωπείται είτε όχι. Κανείς ;Γιατί; Όπως το κράτος προασπίζεται τον κάθε φτωχό καλλιτέχνη δεν θα πρεπε να προστατεύει και τον κάθε φτωχό ακροατή;

Καταρχάς ευχαριστώ για την απάντηση! Το έχω υπόψη μου το CD Baby, απλά από όσο καταλαβαίνω, λύνει το πρόβλημα της συλλογής των εσόδων από τα πνευματικά δικαώματα. Στο κομμάτι του να είναι ένα CD νόμιμο, δηλαδή να κυκλοφορεί από υπαρκτή εταιρεία, με barcode κτλ κτλ; Ίσως να μην έχω εκφράσει εγώ σωστά το ζητούμενο... Θέλω να πληρώσω μία εταιρεία που θα βάλει το όνομά της πάνω στο CD και θα κάνει ό,τι νομική διαδικασία χρειάζεται, προκειμένου το CD να είναι ένα απολύτως νόμιμο εμπορικό προϊόν. Ό,τι θα έκανε δηλαδή μία "κανονική" δισκογραφική/pusblisher εταιρεία, αλλά χωρίς τις απαιτήσεις που έχουν επί των πνευματικών δικαιωμάτων κτλ. Μόνο την αμοιβή τους. Το κάνει αυτό το CD Baby; Όσο το έχω ψάξει, δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Αναλαμβάνει να κάνει διανομή και να συλλέξει δικαιώματα, από το CD που θα τους στείλεις εσύ. Στο http://members.cdbaby.com/make-discs.aspx, αυτό που κάνουν είναι ένα τυπικό replication, όπως πολλές εταιρείες. Μπορεί να μην καταλαβαίνω κάτι καλά ή να χάνω κάτι βέβαια!

τον ΣΥΝΘΕΤΗ/ΣΤΙΧΟΥΡΓΟ του τραγουδιου (μεσω της ΑΕΠΙ). Αν ο συνθετης/στιχουργος ειναι ΕΝΑΣ τοτε το κομματι "ανηκει" σε αυτον (αυτος δηλ.εισπρατει ΟΛΑ τα πνευματικα δικαιωματα),στους Beatles ας πουμε ΟΛΑ τα πνευματικα δικαιωματα τα εισπρατουν ο Lennon & o Mc Cartney (και οι κληρονομοι τους),στους Stones τα εισπρατουν οι Richards/Jagger,σε γκρουπ οπως οι U2 οπου δηλωνουν ΟΛΟΙ συνθετες εισπρατουν το 50% και το μοιραζονται δια 4,ενω ο ΒΟΝΟ ως στιχουργος εισπρατει ΜΟΝΟΣ του το υπολοιπο 50%. Τα πραγματα ειναι πολυ απλα νομικα,απο τη στιγμη που ΟΛΟΙ μαζι εχετε την "κυριοτητα" των κομματιων ως συνθετες μπορειτε ΟΛΟΙ σας να τα κανετε οτι θελετε (οπως π.χ.τα ιδια κομματια παιζουν οι εναπομειναντες Pink Floyd ,τα ιδια και ο Waters στα live τους),εκτος κι αν πατε στα δικαστηρια και το δικαστηριο αποφασισει αλλοιως (για αυτο αλλωστε και τα περισσοτερα διαλυμενα υπερ-γκρουπς ειναι στα δικαστηρια για...δεκαετιες)

Πριν τα ανεβάσεις κατοχύρωσε τα πνευματικά δικαιώματα. Είναι κρίμα να γίνουν άλλοι, μπορεί να διαβάζουν το noiz ο Φοίβος ή ο Καρβέλας....,πλούσιοι και διάσημοι με τον δικό σου κόπο.....

Έγκυρο θα ήταν μόνο στην περίπτωση που ο Συμβολαιογράφος κατοχύρωνε πνευματικά δικαιώματα. Από τη στιγμή που δεν κατοχυρώνει πνευματικά δικαιώματα, αλλά, ο καθένας μπορεί να λέει ότι του ανήκει αυτό που καταθέτει στον συμβολαιογράφο, πώς θα αποδείξει αυτός που καταθέτει κάτι στον Συμβολαιογράφο ότι πράγματι είναι δικό του; Στον συμβολαιογράφο εσύ λες ότι σου ανήκει κάτι, δεν αναγνωρίζει ούτε υπογράφει ο Συμβολαιογράφος ότι πράγματι αυτό που του δίνεις ανήκει σε σένα και μόνο σε σένα. Κάνει μια απλή πράξη ότι του κατέθεσες κάτι χωρίς να υπογράφει ότι έχεις τα αποκλειστικά δικαιώματα αυτού που καταθέτεις. Ας μας διορθώσει ο δικηγόρος αν κάνουμε λάθος.