Προς το περιεχόμενο

Πίνακας συμμετοχής

  1. InnerSide

    InnerSide

    Μέλος


    • Βαθμοί

      5

    • Αναρτήσεις

      4


  2. gvour

    gvour

    Μέλος


    • Βαθμοί

      5

    • Αναρτήσεις

      5.454


  3. gkourmoul1

    gkourmoul1

    Μέλος


    • Βαθμοί

      5

    • Αναρτήσεις

      9.270


  4. Nikos Aravanis

    Nikos Aravanis

    Μέλος


    • Βαθμοί

      4

    • Αναρτήσεις

      1.070


Δημοφιλές περιεχόμενο

Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 21/09/2019 σε όλα

  1. Χαιρετούμε την ομάδα του Noiz. Είμαστε οι InnerSide. Με μεγάλη μας χαρά σας παρουσιάζουμε το πρώτο μας τραγούδι. Περιμένουμε τα σχόλια σας... Ελπίζουμε να σας αρέσει! Instagram: https://www.instagram.com/innersideband/ Facebook: https://www.facebook.com/innersideband/
    5 βαθμοί
  2. Την εχω 2 μηνες. Απιστευτο κιθαρακι για 370 ευρω που κοστιζε. Πολυ καλη ποιοτητα κατασκευης, ποιοτικα περιφερειακα, μαγνητες ονειρο, ελαφρυ και αρκετα ομορφο. Οι μονες αλλαγες που εκανα ηταν να αφαιρεσω το pickguard και να αλλαξω τα knobs με παχυτερα. Α, και 50s wiring... Αναλυτικοτερα, Ποιοτητα κατασκευης: Προκειται για προσεγμενο οργανο γενικοτερα. Καποιες λιγες μικρες ατελειες υπαρχουν. Η βαφη πολυ καλη και γενικοτερα μοιαζει με ακριβοτερο οργανο out of the box. Αυτο που μου εκανε εντυπωση ηταν το αρκετα χαμηλο βαρος, σε σχεση με την epi std lp που εχω, γεγονος που ισως προδιαθετει καποιον οτι εχει γινει χρηση κατωτερης ποιοτητας ξυλων. Οποτε πιανω την epi lp, νιωθω το εντονο βαρος τοσο στο μανικι, οσο και στο σωμα και ειναι κατι που με προδιαθετει θετικα. Κανει βεβαια και 200 ευρω παραπανω. Γεφυρες, κλειδια, nut, μαγνητες κλπ ειναι ολα wilkinson και ειναι ακρως ποιοτικα. Το (graphite) nut ηθελε μονο λιγη δουλεια διοτι ξεκουρδιζε αρκετα. Playability: Ειναι πιο ελαφρια, ειναι αρκετα ζυγισμενη και διαφερει στο μανικι, σε σχεση με την epi. Το τελευταιο ειναι πιο παχυ και με πιο μικρο nut width. Θυμιζει sg. Ηθελε σεταρισμα για να ακουστει οπως πρεπει, και ενα αρνητικο ηταν οτι δεν μπορουσα να κανω intontation στην Α χορδη, εαν δεν αλλαζα φορα στο σελακι. Και παλι, τσιμα τσιμα ηρθε. Επισης, τα pots γυριζουν σχετικα δυσκολα και με τα μαμα knobs, ωντας ιδρωμενος, τα χερια γλιστρουν. Με την σημερινη αλλαγη των πλαστικων χειριστηριων ολα εφτιαξαν. Γενικοτερα, πολυ ευχαριστο οργανο να παιζει κανεις. Ηχος: Για τον ηχο, οτι και να πω ειναι λιγο. Σκεφτειτε εναν δυνατο, καθαρο, παχυ και κρυσταλλινο p90 ηχο σε καθαρο καναλι, και ο οποιος γινεται οσο gainy επιθυμει κανεις χωρις να ιδρωνει το αυτι του. Κεραμικος γαρ. Και με hum cancelling σε ολες τις θεσεις παρακαλω. Θυμαμαι οτι επαιζα κανα δυωρο και μετα επιασα αλλες κιθαρες μου. Οι μισες νομιζα πως ηταν χαλασμενες. Ξενερα σκετη. Τοσο καλος ηχος. Και με μπολικο sustain. Με το ριξιμο των volume pot, ο ηχος καθαριζει εντελως. Απλα, με το 50s wiring κρατα παραπανω teble και καθαριζει γρηγοροτερα (με μικροτερη περιστροφη των vol pots). Ακουστε εδω απο ενα αντιπροσωπευτικο βιντεο σε καθαρα και βρωμικα.
    3 βαθμοί
  3. Το λοιπόν. Ο σπύρος(pipityri) μου ανέφερε κάποια σημεία που θεωρούσε οτι δεν ήταν ευήκοα και μιας και αυτός είναι μουσικός και έγω λίγο κουφός,έκανα αυτές τις αλλαγές(ελπίζω προς το καλύτερο και να μην τον κάνω τον άνθρωπο να βαράει το κουτελό του ) Σας ξαναματαπαρουσιάζω την τελευταία βερσιόν(για το άμεσο μέλλον) Ο τίτλος μιας και δεν ήθελα να βάλω το ¨αντίο στην άνοιξη¨ ξανά(έπιασε Φθινόπωρο)έβαλα του Van Morrison το "Someone like you"μιας και του Αρχοντα Γεώργιου του θύμισε τον κύριο αυτό. Βαράτε!
    3 βαθμοί
  4. Σκεφτομουν ποσα αριστουργηματα χωραει τελικα ενα κεφαλι? Αν μιλησουμε για τον Βαν δε Μαν,αμετρητα.
    3 βαθμοί
  5. Εδώ και λίγο καιρό "μελετάω" ενα πασίγνωστο (και αντιγραμμένο από τους πάντες) σχέδιο ενισχυτή, τον Fender Champ. Σε λίγο καιρό σκοπευω να ξεκινήσω απο την συναρμολόγηση ενος πολύ απλού κιτ και μόντα στη μόντα να φτάσω μέχρι μια boutique, modded έκδοση ενός Badcat Minicat. Φυσικά προτού πιάσουμε τα κολλητήρια, πιάνουμε τα βιβλία...Ψάχνωντας λοιπόν βρίσκει κανείς πάρα πολλές χρήσιμες πληροφορίες. Σκέφτηκα λοιπόν να γράψω το παρακάτω αρθράκι, προσπαθώντας να εξηγήσω (λιγο μπακάλικα) το τι συμβαίνει μέσα σε έναν απλό ενισχυτή κιθάρας και το τι σημαίνουν ορισμένες έννοιες όπως output transformers, valve rectifiers, negative feedback κλπ που τόσο συχνά ακούμε. Ο υπερβολικά επιστημονικός χαρακτήρας πολλών ανάλογων άρθρων σε συνδυασμό με την έλλειψη τέτοιων άρθρων στην ελληνική γλώσσα ίσως εμπόδισε πολλους που είχαν όρεξη να μάθουν πέντε πράματα, για αυτό κάνω και την παρακάτω προσπάθεια. Επειδή ήδη θα έχουν τρομάξει οι περισσότεροι, μην πανικοβάλλεστε! Για να καταλάβετε τα παρακάτω αρκούν μερικές στοιχειώδεις λυκειακές γνώσεις φυσικής & ηλεκτρονικών. Ξεκινάμε λοιπόν μια ξενάγηση των εσωτερικών ενος πολύ πολύ απλου και διαδεδομένου ενισχυτή, του Fender Champ. Θα χρησιμοποιήσουμε το schematic του 5F1 Tweed και στο οποίο θα αναφερόμαστε σε όλο το υπόλοιπο άρθρο. Εχω μαρκάρει με κόκκινα τετράγωνα ορισμένες "περιοχές" του ενισχυτή. Ανοίξτε το σε ενα χωριστό παράθυρο, θα αναφερόμαστε σε αυτό συνέχεια. Block A: Αυτό είναι το πρώτο στάδιο προενίσχυσης του ενισχυτή μας. To σήμα της κιθάρας μπαίνει από το input jack και πηγαίνει στο 1ο μισο της 12AX7 προενισχύτριας λυχνίας όπου και ενισχύεται. Η έξοδος αυτού του τμήματος καταλήγει σε ενα ποτενσιόμετρο. Το ποτενσιόμετρο αυτο ελέγχει πόσο απο το προενισχυμένο σήμα μας θα περάσει στα επόμενα τμήματα του ενισχυτή και ειναι ουσιαστικά το volume μας. Θα καταλάβουμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό όταν δούμε το επόμενο block. Αξίζει να αναφερθούμε και στον πυκνωτή που βρίσκεται αμέσως πριν από αυτό το ποτενσιόμετρο. Ο συγκεκριμένος πυκνωτής επιτελεί 2 σημαντικότατες εργασίες: Πρώτον, εμποδίζει το υψηλό DC current (συνεχές ρευμα) που χρησιμοποιούν οι λυχνίες για τη λειτουργία τους απο το να συνεχίσει στο επόμενο στάδιο προενίσχυσης. Ο λόγος είναι ότι θέλουμε να συνεχίσει στον ενισχυτή και να...ενισχυθεί μόνο το σήμα μας, όχι και το DC current. Οποιοσδήποτε πυκνωτής, ασχέτως τιμής, θα μπορούσε να κάνει αυτή τη δουλειά...το γιατί οι πυκνωτές λειτουργούν έτσι μπορεί εύκολα να το ψάξει όποιος ενδιαφέρεται. Η δέυτερη δουλειά του πυκνωτή ειναι να "ρυθμίζει" το πόσα μπάσα περνάνε στο κύκλωμα μας : οσο μεγαλύτερη η τιμή του, τόσα περισσότερα μπάσα θα έχει ο ενισχυτής μας. Αν ομως το παρακάνουμε, ο ήχος θα γίνει muddy, οπότε προσοχή... Block B: Εδώ το σήμα μας συνεχίζει στο δέυτερο στάδιο προενίσχυσης, που στην προκειμένη περίπτωση αποτελείται απο το 2ο μισό της 12ΑΧ7. Μεχρι στιγμής, το σήμα μας είναι σχετικά καθαρό, ή καλύτερα, είναι όπως το ταίσαμε στο input (αν είχαμε πχ ένα od και ένα compressor μπροστα απο τον ενισχυτή μας, το σήμα μας τώρα ειναι ακόμα σχετικά αναλοίωτο, δεν έχει υποστεί έξτρα παραμόρφωση/κομπρεσσάρισμα απο τον ενισχυτή). Εδω μπαίνει το ποτενσιόμετρο που αναφέραμε πριν. Aν το έχουμε σε υψηλό setting αφήνουμε πολύ μεγάλο μέρος του (ήδη ελαφρά προενισχυμένου από το 1ο μισό της 12AX7) σήματος να πάει στο δέυτερο στάδιο της προενίσχυσης. Αυτό την οδηγεί στα όρια της, και την κάνει να κομπρεσσάρει και να ενισχύει το σήμα μας αρκετά non-linearly ( μη-γραμμικά). Με λίγα λογια, έχουμε παραμόρφωση (preamp distortion). Block C: Εδώ μπαίνουμε στον τελικό ενισχυτή (power amplifier. Αν στην έξοδο του block B είχαμε βάλει άλλο ένα ποτενσιόμετρο, θα λειτουργούσε ουσιαστικά σαν master volume...think about it. Στον τελικό ενισχυτή έχουμε την 6V6 λυχνία μας που λειτουργεί σε (σχεδόν) single ended class A. Παραπάνω για τις κλάσεις και για το σχεδόν στην παρένθεση θα βρείτε με λίγο googling αλλά και στο παλαιότερο θέμα περι ενισχυτών. Μετά την λυχνία έχουμε έναν από τους 2 μετασχηματιστές του κυκλώματος μας, τον λεγόμενο output transformer. Η δουλειά αυτού του κυρίου ειναι (κυριως) να πραγματοποιήσει το λεγόμενο impedance matching έτσι ώστε το σήμα μας να μπορέσει να φτάσει στο μεγαφωνο και να παράγει ήχο. Αναλογα με τον μετασηματιστη που χρησιμοποιουμε και με το ποια taps του αξιοποιουμε παιρνουμε τις γνωστες εξοδους για 4,8,16 ohm speakers. Περισσοτερα περι του τι ειναι το impedance matching και γιατι ειναι απαραιτητο θα βρει οποιος θελει στο παρακατω link https://en.wikipedia.org/wiki/Impedance_matching Ουσιαστικα αυτος ειναι ο ενισχυτης μας: ακολουθησαμε το σημα μας απο τη στιγμη που μπηκε μεχρι τη στιγμη που εφτασε στο μεγαφωνο. Εχουμε παραλειψει ομως ενα σημαντικοτατο τμημα του ενισχυτη, και αυτο ειναι το power section, το τμημα που μας δινει το ρευμα και τα βολταζ που χρειαζομαστε για την λειτουργια του ενισχυτη μας. Και ναι παιζει και μεγαλο ρολο στον τελικο ηχο και αποκριση του ενισχυτη μας... Block D1: Eδω εχουμε το ρευμα που ερχεται απο την μπριζα μας. Εχουμε τον διακοπτη για το power, ο οποιος απλα ανοιγει/κλεινει το κυκλωμα και μια ασφαλεια. Καταληγουμε στο primary winding του power transformer. Block D2: Ξεκιναμε απο τον power transformer και τα δευτερευοντα πηνια του. Ο λογος ύπαρξης αυτού του κομματιού του κυκλώματος είναι ότι τα voltages που θέλουμε για την λειτουργία των λυχνιών δεν είναι ίδια με τα volt που παίρνουμε απο την μπρίζα του σπιτιού μας, οπότε θα πρέπει να τα "μετασχηματίσουμε" ώστε να πάρουμε τα επιθυμητά μεγέθη. Οι λυχνίες, λογω κατασκευής τους, απαιτούν μεγάλα voltage για να λειτουργήσουν. Ακομα και σε ενα τέτοιο απλό και low-wattage ενισχυτή βλέπουμε τάσεις που ξεπερνούν τα 300-350 Volt. Αυτό εξηγεί και σε ένα βαθμό την επικινδυνότητα του να βάζουμε χέρι σε λαμπάτους ενισχυτές...δε θα δούμε τέτοιες τάσεις στον 15ρακη Marshall MG και αντίστοιχα μηχανήματα. Αφου λοιπόν πήραμε τις τάσεις που θέλουμε, έχουμε ένα ακόμα πρόβλημα: Το ρέυμα που έρχεται απο την μπρίζα ειναι AC, εμείς θέλουμε DC για την λειτουργία του ενισχυτή μας. Θα πρέπει λοιπον να το μετατρέψουμε απο AC σε DC. Αυτο επιτυγχάνεται με τη χρήση ενος full wave rectifier. Στη συγκεκριμένη υλοποιηση έχουμε ένα valve rectifier, μια λυχνια 5Υ3 που επιτελεί αυτή την εργασία. Απο 'κει και πέρα, έχουμε ενα network απο αντιστάσεις και πυκνωτές που μας δίνει τα voltage drops που θέλουμε για κάποια άλλα σημεία του κυλώματος (πχ μπορεί να θέλουμε εκτός των 350 Volt και 348 και 320 volt - τυχαία νούμερα). And that's pretty much it folks! Ας επεκταθούμε λίγο σε ορισμένα πραγματάκια οπως το rectifier. Οπως είπαμε, εδώ έχουμε ένα valve rectifier, μια λυχνία που αναλαμβάνει την μετατροπή του AC σε DC. Η δουλεια αυτη μπορει να γινει απλουστατα με 4 διοδους (solid state rectifier). Αντι λοιπον της λυχνιας εχουμε το παρακατω: Ειναι πολυ πιο απλο απο την λυχνια, τραγικα πιο φτηνο (ουτε ενα ευρω δε κοστιζουν 4 διοδοι) και πιο αξιοπιστο (δεν υπαρχουν λυχνιες που πιθανον να θελουν αλλαγμα κλπ). Για αυτο το λογο οι περισσοτεροι ενισχυτες που κυκλοφορουν πλεον ΔΕΝ εχουν tube rectifier αλλα solid state rectification. Οσους ενισχυτες δειτε με tube rectifier, το εχουν ειτε για λογους ιστορικης ακριβειας (πχ καποιο αυστηρο reissue του εν λογω ενισχυτη) ειτε για τις ηχητικες του ιδιοτητες (το "sag" εχει συζητηθει παλαιοτερα) ειτε για mojo. Κατι αλλο που μπορουμε να αναφερουμε ειναι το λεγομενο negative feedback, που χρησιμοποιειται και στον Champ. Aν προσεξετε το schematic, υπαρχει μια αντισταση η οποια ειναι συνδεδεμενη μεταξυ της προενισχυσης (block B) και του τελους του block C, ακριβως πριν το μεγαφωνο (ΜΕΤΑ τον transformer). Βαζοντας αυτη την αντισταση εκει δημιουργησαμε μια διαδρομη για το σημα μας και ουσιαστικα "ταιζουμε" λιγο απο τελικο σημα μας πισω στην προενισχυση. Αυτο ειναι και το λεγομενο negative feedback. Ομως γιατι το κανουμε? Τι προσφερει? Μας προσφερει καλυτερες επιδοσεις, καλυτερη σταθεροτητα και αλλα πολλα. Παραθετω απο wiki: Aυταααααα *Αναδημοσίευση απο το αρχικό 29/12/09. Σχετική συζήτηση στο
    2 βαθμοί
  6. Για πάρτη σου @gvour Όλα πρίμα εύχομαι...
    2 βαθμοί
  7. Ένα εξαιρετικό transcription για κιθάρα από τον κιθαρίστα και λαουτίστα James Edwards. Κοιτώντας τους δακτυλισμούς και τα ακόρντα στην ταστιέρα, θα πίστευε κανείς ότι το διάσημο κομμάτι του Debussy γράφτηκε αρχικά για κιθάρα και όχι για πιάνο. Eρμηνεύους μουσικούς, η κυρία έχει 23.7K subscribers. Όχι κι άσχημα...
    1 βαθμός
  8. Mιλησαν οι γιγαντες παραπανω και τα ειπαν τοσο ωραια.Το μονο λοιπον που εχω να σου πω Πατρινε ειναι να εχεις την ευχη μου.
    1 βαθμός
  9. μου αρέσει. και τον θεωρώ σημαντικότατο κεφάλαιο στην εξέλιξη της ηλ. κιθάρας (σε αντίθεση με τον Malmsteen). Δεν ήταν ποτέ βέβαια (και ούτε είναι) στα βασικά μου ακούσματα ή επιρροές. να σημειώσω όταν λέω επιρροές, δεν εννοώ ότι μπορώ να παίξω σαν κανέναν από αυτούς που ονομάζω επιρροές, αλλά τελος πάντων, σ αυτό που παίζω, όπως διαμορφώθηκε, είχαν σημαντικό ρόλο
    1 βαθμός
  10. 1) 99 στους 100 κιθαρίστες δεν μπορούν να κάνουν arpeggio (αντίθετα ένα υποτυπώδες tapping μπορείς να κάνεις από early level, καλά για divebombs δεν το συζητώ, δεν χρειάζεται καν να είσαι κιθαρίστας ) 2) Tα περισσοτερα κιθαριστικά σόλο, από το σόλο που κάνει ένας άμοιρος σεσσιονάς σε ένα γ' διαλογής σκυλάδικο, μέχρι κιθαριστικά σόλο σε ποπ τραγουδάκια, αλλά και σε soundtracks, δεν έχουν sweep picking, harmonic minor κλίμακες και ατελείωτα arpeggios αλλά tapping, τρεμολιές, κάνα legato κτλ. . Κατά τα άλλα ο Malmsteen είναι πιο επιδραστικός από τον Van Halen. Παιδιά και εγώ είμαι φαν του σουηδού περισσότερο, αλλά μην γίνεστε fanboys. Υ.Γ. Ο Blackmore έχει πολύ περισσότερη επίδραση στην ηλεκτρική κιθάρα από τον Malmsteen.
    1 βαθμός
  11. Όσο ακόμα μπορεί και παίζει μια και είναι σοβαρά άρρωστος....
    1 βαθμός
  12. Υποθέτω ότι έχεις 2 vst ανοιχτά με το δικό του patch το καθένα φορτωμένο. Αν το vst instrument διαθέτει κάποια παράμετρο "Volume", "Output", "Main", εγώ την πειράζω. Ξεκινάω από τα -12dB και βλέπω πώς πάει το πράγμα. Αν δεν διαθέτει, μπορείς να χαμηλώσεις το fader. Αν πάλι συντρέχει λόγος το fader να κρατηθεί στα επίπεδα γύρω από το 0 για ακριβέστερο χειρισμό, μπορεί να μπει plug-in insert στο κανάλι ένα gain, απ' όπου θα χαμηλώσει το vst instrument. Όσο προστίθενται όργανα, αυτό είναι αναπόφευκτο (να ανεβαίνει η στάθμη στο master). Εκεί και πάλι αφού εξαντλήθηκε το headroom θα πρέπει να αναθεωρηθούν οι στάθμες από τα fader, το πανόραμα, ή και να μπει ένα κομπρέσσορας στο μάστερ όπως κάνεις και τώρα. Τα μαμίσια plugin δεν είναι καθόλου βαριά, δεν ξέρω το reaper τι διαθέτει, αλλά ένας απλός κομπρέσσορας δεν βαραίνει τον υπολογιστή. Τώρα αν το λίμιτερ έχει lookahead (live mode ή όπως αλλιώς το γράφει΄), εκεί θα εισάγει μια μικρή καθυστέρηση, που θα σου κακοφανεί στο παίξιμο. Τα ίδια τα όργανα είναι τα πιο βαριά σε σχέση με τα εφφε. Δεν ξέρω για πόσα μιλάμε, αλλά αν βλέπεις ότι ο υπολογιστής πάει να τα φτύσει, είναι ώρα για bounce.
    1 βαθμός
  13. Σε ευχαριστώ για τον κόπο Σπύρο,μακάρι μια μέρα να έχω και εγώ το αυτί και τις γνώσεις,να μπορώ να συνεισφέρω σε προτάσεις όταν τα παιδιά απο εδώ μέσα ζητάνε αυτές ακριβώς τις λεπτομέρειες που πρόσεξες. Δοκίμασα στην αρχή απλά να αλλάξω μόνο τις νότες αλλά επειδη το είχα παρα ακούσει το κομμάτι μου ξένιζε η μετάβαση,οπότε δοκίμασα αυτό που άκουσες,ευτυχώς δεν τα σκάτωσα Για τον μετρονόμο μιας και κάνω πάρα πολλά λάθη οταν παίζω,το έφερα/διόρθωσα με edit να κάθεται ακριβώς πάνω στο beat και γι'αυτό ακούγεται τόσο ρομποτικό. Εχω λεφτά αισθήματα Σε ευχαριστώ Νέστορα.
    1 βαθμός
  14. Μ' άρεσε. Όλα τα θέματα παραπέμπουν σε μουσικό με ευαισθησία. Μπράβο.
    1 βαθμός
  15. Εγω, παντως, ενα τι μπον θα το χτυπουσα ευκολα....
    1 βαθμός
  16. Υπέροχο. Ίσως σου φαίνεται ασήμαντη λεπτομέρεια, αλλά είναι ακριβώς το είδος της λεπτομέρειας που κάνει τη διαφορά. Το πρόβλημα ήταν-στην πρώτη περίπτωση-ανάμεσα στο d στην μελωδία και στο c# στο F#m7. Η συνήχηση αυτή είναι υπερβολικά harsh για το συγκεκριμένο περιβάλλον. Μου άρεσε η λύση που βρήκες, βελτίωσε επιπλέον και το σχήμα της μελωδίας. Αν ήθελες να κρατήσεις την ίδια μελωδία, θα μπορούσες απλά να ξεφορτωθείς το c# ή να το αντικαταστήσεις με d ή b-και στις τρεις περιπτώσεις θα είχες κάτι σαν Dmaj σε 1η αναστροφή, κάτι αρκετά συνηθισμένο σε ανάλογες περιπτώσεις. Το κομμάτι είναι πραγματικά απολαυστικό, επιπλέον σε αυτή την εκτέλεση είναι και πιο καλοπαιγμένο. Θα το προτιμούσα κάπως λιγότερο "μετρονομικό",αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα γούστου. Συγχαρητήρια!
    1 βαθμός
  17. Δεν εχω λογια, μπραβο. Δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο ζηλευω ολους εσας που κατα καιρους εχετε ανοιξει θεματα και εχετε τις γνωσεις και τα εργαλεια για να κατασκευαζετε μόνοι σας μια κιθάρα όπως ακριβώς την εχετε στο μυαλο σας. Ως κατασκευή φυσικα δεν εννοω την απλη συναρμολογηση μιας partscaster.
    1 βαθμός
  18. Σωστός ο παίχτης!!! Μπράβο ρε φίλε θα το χρησιμοποιήσω σίγουρα το jig άκι αυτό!!! Σε ευχαριστώ!!!
    1 βαθμός
  19. Corian είναι, εξαιρετικό υλικό για nut.
    1 βαθμός
  20. Μην παιδευεσαι, φτιαξε ένα τέτοιο , φτηνή και σίγουρη λύση. Αντί για σκληρό σωλήνα μπορείς να βάλεις και καβιλια!
    1 βαθμός
  21. Πότε έγινε αυτό βρε Bill, και δεν το πήρα χαμπάρι?
    1 βαθμός
  22. Να σαι καλα Δημητρη και σε ευχαριστω. Ανταποδιδω,καλο βραδυ.
    1 βαθμός
  23. Υπέροχη μεταγραφή. Εδώ, σε ντουέτο.
    1 βαθμός
  24. Ευχαριστω αγαπητε, αν και εχω παιξει με διαφορες τοστιερες και αποχυμωτες για να μην "παραμυθιαζομαι" ευκολα... Ειναι καλα πεταλια ολα τους ομως τουτα... Το μελισσακι ναι, ειναι οπως τα λενε, εχω παιξει συναυλιες μονο με αυτο always on, δινει πολυ αληθινο χαρακτηρα στον ηχο, μπορεις να το φερεις προς tweed πλευρα και καθαριζει εκπληκτικα με το volume της κιθαρας. Επισης, ειναι πολυ πιο ευελικτο απ οσο θα πιστευε καποιος...με καταλληλες ρυθμισεις μπορει να δωσει μεχρι "σαπια" φαζιλα , ειναι εξαιρετικο για χρηση klone style light drive και τους ηχους κλασσικου TS τους εχει ψωμοτυρι. Δικαιως εχει κανει ονομα στην "πιατσα". Το Sunface συνηθως το εχω always on, ειναι τετοια η φυση της κατασκευης και το δικο μου στυλ παιξιματος (πολυ δουλεια με το volume knob της κιθαρας) που δεν χρειαζεται καν να το ξεπατησω (το fuzz knob ειναι στο 10)...με το volume της κιθαρας στο 7 περιπου, ειναι σαν να μην εχεις πατησει πεταλι και υπαρχει μονο μια αμυδρη ενισχυση στα πριμα και το δαγκωμα, σχεδον σαν enhacer θαλεγα. Να τονισω ομως πως το εσωτερικο τριμερ παραμορφωσης το εχω λιγο κατεβασμενο απο τη full "fuzzface" ρυθμιση για να μπορω να το χρησιμοποιω πιο απροσκοπτα και με τον νεκ μαγνητη. Για να παρεις μια ιδεα, παραθετω δυο κλιπ. Στο πρωτο (το μακροσυρτο μπλουζ), παιζω με το Honey Bee και μονο always on στον εξαιρετικο ενισχυτη Bluesman amp (Colorsound Amplification) με την Νο1 Τελε μου. Στο δευτερο (μικρης διαρκειας με την ετερη θινλαην μου), το Sunface ειναι επισης always on σε ενα Fender Pro Junior using the neck pickup. Νομιζω φαινεται καθαρα πως "κρυβεται" με τη χρηση του volume τετοιος ογκος παραμορφωσης.
    1 βαθμός
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+02:00
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου