αμπελοφιλοσοφιες περι μετριοπαθειας

[exarhos]

Πανω απο ολα η μουσικη ,οι μουσικοι και η αποψη-κριση τους γυρω απο αυτη δεν ειναι θεμα πρωταθλητισμου.

Αν αυτο που παιζεις σου αρεσει δεν χρειαζεται να εισαι ο καλυτερος ,γιατι διαφορετικα θα επρεπε να παιζουν και να σχολιαζουν ΜΟΝΟ οι καλυτεροι.

Οσο αφορα τη μετριομανια-παθεια η αληθεια ειναι στη μεση.

 

[ohhai]

Το να πιστεύεις στον εαυτό σου είναι ΤΟ σημείο εκκίνησης για κάθε τι καλό που μπορεί να σου συμβεί.

 

Το να πιστεύεις ότι είσαι ο "Αρχηγός του καράτε" και οι υπόλοιποι πρέπει να υποκλίνονται στο μεγαλείο σου, είναι αυτό που λέμε ψώνιο.

 

+1

 

Εγώ προτιμώ την μετριοπάθεια από την "γαματοπάθεια".Για μένα η ταπεινότητα, πρέπει να είναι στοιχείο του κάθε καλλιτέχνη. Ειδάλλως καταλήγεις να καβαλάς το καλάμι.

 

Τώρα αν μιλάμε για την εικόνα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του, ναί πρέπει να πιστεύεις πάντα σε σένα και σε αυτό που κάνεις, σε κάθε τομέα. Αλλιώς δύσκολα πας μπροστά. Αρκεί να μην γίνεις ψώνιο, σαν πολλούς στις μέρες μας...

[uvm]

 

ο κάφκα είχε πει σε έναν φίλο του να κάψει τα γραπτά του μόλις πεθάνει, γιατί απέριψε ο ίδιος το έργο ζωής του ως λαλακία. Η τραγουδίστρια των Cranberries στην αρχή δεν πήγαινε να τραγουδήσει γιατί πίστευε ότι έχει χάλια φωνή. το ίδιο ο τραγουδιστής των puressence. οι black sabbath στην αρχή πίστευαν ότι η μουσική τους είναι σκατά. οι u2 το ίδιο, και ήξεραν ότι παίζουν χάλια (για αυτό και ως αυτοσαρκασμό βάλαν την 1η εκτέλεση του "party girl" στο διπλό album που βγήκε πριν 5-6 χρόνια, πραγματικά στη συγκεκριμένη εκτέλεση η παραφωνία του bono πάει σύννεφο).

 

κάποιοι, θέλω να πω, το πιστεύουν όντως ότι δεν τα καταφέρνουν καλά, και ας τα καταφέρνουν! μπορεί απλά να είναι ανασφαλείς ή να μην πιστεύουν στις δυνάμεις τους. το βασικό είναι, κατά τη γνώμη μου, αν τα παρατάνε ή όχι,  αν κάνουν αυτό που αγαπάνε πιο πολύ και πιστεύουν ότι θα εξελιχθούν ή όχι.

κάποιοι τα καταφέρνουν, κάποιοι όχι, η πορεία το δείχνει.

αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι τα "ρητά" που αναφέρθηκαν πιο πριν περί μετριότητας. νομίζω δεν υπάρχουν κανόνες, πως δηλαδή αυτό που αισθάνεται ο καθένας για οτιδήποτε κάνει (συμπεριλαμβανομένης της μουσικής που παίζει ή γράφει) έχει να κάνει με χιλιάδες άλλα πράγματα που έχουν διαμορφώσει τον χαρακτήρα του και όχι με αυτήν καθεαυτήν την "αντικειμενική" κρίση της μουσικής του από τους ίδιους.

 

η γνώμη που έχουμε για την μουσική μας δεν είναι κομμάτι ανεξάρτητο από την γνώμη που έχουμε για τον εαυτό μας ή άλλα πράγματα που κάνουμε νομίζω.

δεν θα έβγαζα ασφαλή συμπεράσματα για την υποτιθέμενη (καλλιτεχνική) μετριότητα του καθενός ακούγοντας την άποψή του για την μουσική του, παρά μόνο ακούγοντας την ίδια την μουσική του.

αλλά και πάλι υποκειμενικό θα ήταν, αφού θα ήταν παρά μόνο η δικιά μου άποψη.

[blue]

Μα.. και εσύ blue, επέλεξες να αυτο-υποβαθμίσεις την αξία του ίδιου σου του ερωτήματος... βάζοντας ως τίτλο "αμπελοφιλοσοφίες", ενώ θα μπορούσες να επιλέξεις το "σκέψεις" ή "απόψεις" ή "ιδέες".

 

Πραγματι,μια συζητηση τεοιου περιεχομενου ,σε φιλικο κλιμα,που δεν καταληγει πουθενα, τη χαρακτηριζω αμπελοφιλοσοφικη (με την καλη εννοια).

 

Δεν εγραψα κατι νωριτερα,γιατι δεν εχω κατι να προσθεσω στο 1ο μου ποστ ή να σχολιασω στα υπολοιπα,απλα μ'αρεσε που ειδα τις αποψεις σας :)