Igudesman & Joo

[odis13]

Igudesman & Joo

 

Ανακαλυψα αυτους τους δυο τυπους σχεδον τυχαια, οταν μια γνωστη μου ποσταρε καπου ενα βιντεακι τους και μου κινησαν το ενδιαφερον αρκετα, οποτε ειπα να σας τους παρουσιασω.

 

Ο λογος λοιπον για τους κυριους Αleksey Igudesman και Richard Hyung-Ki Joo. Και οι δυο ειναι αξιολογοι μουσικοι και σχετικα καταξιωμενοι στο χωρο της κλασσικης μουσικης. Εδω και καποιο καιρο λοιπον εχουν ξεκινησει ενα show που καταριπτει σχεδον καθε εικονα που εχουμε για μια βραδια κλασσικης μουσικης σε ενα μεγαρο μουσικης.

 

Επειδη τα πολλα λογια ειναι φτωχια, να μερικα βιντεακια για να δειτε απο πρωτο χερι.

 

Mozart Alla Turca

 

 

 

Where is the remote control ? (εδω απλα respect στην ορχηστρα)

 

 

Ι Will Survive

 

 

Piazolla

 

 

Fistful of Dollars

 

 

 

 

Και το official site τους:

http://www.igudesmanandjoo.com/

 

Πλακα εχουν και τα βιογραφικα που εχουν ανεβασει στο site

http://www.igudesmanandjoo.com/default.asp?show=page&id=2324

 

 

Enjoy

[bloody_sunday]

Φανταστικοί! Και δεν είναι μια απλή μουσική παράσταση - από τη γύρα που έκανα στο YouTube είδα ότι έχει και αρκετά θεατρικά στοιχεία που έχουν προβαριστεί στην εντέλεια...

[bassaddicted]

Εμενα δεν μου αρεσαν αυτοι καθε αυτοι...Δεν μου αρεσε το χιουμορ τους...Αλλα βεβαια ο ορχηστρα σε συνδιασμο με αυτους ειναι πολυ καλοι...Τελεια προβαρισμενα ολα...

[Nikolas]

Εμένα απο την άλλη μου άρεσαν. Δεν είναι ακριβώς το χιούμορ που μου αρέσει 100%, αλλά η κλασσική μουσική χρειάζεται ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ τέτοιους ανθρώπους για να ζήσει. Αλλίως θα αυνανίζεται μια ζωή!

 

Ένα άλλο παράδειγμα, όχι σε σχέση με το χιούμορ (γιατι δεν έγινε για αυτό), αλλά σε σχέση με το TED (όποιος το ξέρει), και σε σχέση με μία ορχήστρα νέων που δεν είναι κλισαρισμένη, αλλά ούτε κομπλεξάρισμενη στο "τι πρέπει να κάνει". Τα παιδιά γουστάρουν, παίζουν, τραγουδάνε, χορεύουν κατα τη διάρκεια της παράστασης και είναι ένα αριστούργημα (και το κομμάτι το ίδιο είναι φανταστικό) (μετά το 6:55)

 

 

1ο κομμάτι: Shostakobich Symphony No. 10 2nd movement

2o κομματι: Arturo Márquez' Danzón No. 2.

[odis13]

Δεν είναι ακριβώς το χιούμορ που μου αρέσει 100%, αλλά η κλασσική μουσική χρειάζεται ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ τέτοιους ανθρώπους για να ζήσει. Αλλίως θα αυνανίζεται μια ζωή!

 

 

+1

[bassaddicted]

Εμένα απο την άλλη μου άρεσαν. Δεν είναι ακριβώς το χιούμορ που μου αρέσει 100%, αλλά η κλασσική μουσική χρειάζεται ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ τέτοιους ανθρώπους για να ζήσει. Αλλίως θα αυνανίζεται μια ζωή!

 

Ένα άλλο παράδειγμα, όχι σε σχέση με το χιούμορ (γιατι δεν έγινε για αυτό), αλλά σε σχέση με το TED (όποιος το ξέρει), και σε σχέση με μία ορχήστρα νέων που δεν είναι κλισαρισμένη, αλλά ούτε κομπλεξάρισμενη στο "τι πρέπει να κάνει". Τα παιδιά γουστάρουν, παίζουν, τραγουδάνε, χορεύουν κατα τη διάρκεια της παράστασης και είναι ένα αριστούργημα (και το κομμάτι το ίδιο είναι φανταστικό) (μετά το 6:55)

 

 

1ο κομμάτι: Shostakobich Symphony No. 10 2nd movement

2o κομματι: Arturo Márquez' Danzón No. 2.

 

 

 

 

 

 

Απλα    ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.....

Μου αρεσε παρα πολυ...