Προς το περιεχόμενο

Πόσο καιρό θέλει για να "δέσει" μια μπάντα?


sentientno6

Προτεινόμενες αναρτήσεις

αν εχεις τις επιλογες αυτες.Στην αθηνα ισως γινεται, στην υπολοιπη ελλαδα δεν εχεις τετοιες ανεσεις.......

 

Εδω πρεπει αν εισαι καλος να τραβηξεις τους υπολοιπους πανω κ αν εισαι κακος να το κανουν αυτοι για σενα.Γι αυτο οπως βλεπεις αν δωσεις μια ευκαιρια για ακροαση στο τι γινεται βλεπεις μπαντες που ειναι μετριες.Γιατι δεν υπαρχει ανταγωνισμος.Αυτο που περιγραφεις δημιουργει τον ανταγωνισμο....Ειναι θεμιτος γιατι συμβαλλει στην εξελιξη μουσικων.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 33
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εδώ φίλε μου έχεις να κάνεις με το πόσο γνώστες είναι τα μέλη της μπάντας απο μουσική, πόσο έχουν μέσα τους το groove (που λένε μερικοί) και γενικός με ποιά προϋπόθεση έγεινε το συγκρότημα.

 

Πιτσιρίκος όταν είχα συγκρότημα (2 απο εμας μουσικοί και οι άλλοι 2 ψιλοάσχετοι) κάναμε 2 χρόνια να δεθούμε

 

Με επαγγελματικό συγκρότημα, μπορώ να σου πώ ξεκινάει απο 2-4 μήνες.

: Web

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το είπανε πολλοί εδώ και θα στο ξαναπώ εγώ  :) . Το ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ συστατικό για το δέσιμο μιας μπάντας είναι Ο ΝΤΡΑΜΕΡ.

 

Και όπως προειπώθηκε, θα το καταλάβεις αυτό μόλις παίξεις με ΚΑΛΟ ντράμερ. Γιατί δεν είναι κάτι που πάντα μπορείς να προσδιορίσεις με ακρίβεια, να πεις δηλαδή "α αυτός χτυπάει λίγο πιο δυνατά" ή "το swing του στο πιατίνι είναι πιο καλό" κλπ.

 

Αν παίζεις καιρό με μπάντες είναι πιο εύκολο να εντοπίσεις τι σου αρέσει ή τι σε ενοχλεί στο παίξιμο ενός ντράμερ. Ακόμα και έτσι, πολλές φορές παίζω το ίδιο κομμάτι με άλλον ντράμερ και λεω "τι κάνει ο καΡ!@^ης και βγαίνει τόσο καλύτερο το track!@???"

 

Εγώ θα χρησιμοποιούσα τον εξής χαρακτηρισμο: "ΚΟΧΛΑΖΕΙ Ο ΡΥΘΜΟΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ". Σε κάποιους είναι απλά χλιαρό, ενώ σε άλλους κάνει μπουλμπουλήθρες...

 

Τώρα αν έχετε και καλό μπάσσο, ποιός στην χάρη σας...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Για να είστε σίγουροι ότι μια μπάντα έδεσε, την ανακατεύετε καλά και με ένα κουταλάκι του γλυκού (spoonful) βάζετε σε ένα πιατάκι ένα μικρό κομμάτι της (τον μπασίστα ας πούμε που κανείς δεν θα καταλάβει ότι έλειψε) και τον αφήνετε να κρυώσει. Κουνάτε το πιατάκι και αν ο μπασίστας κουνιέται, η μπάντα θέλει ακόμα δέσιμο.

Αν νομίζετε ότι έδεσε, απλώστε την σε μια φέτα ψωμί.

Αν η μπάντα δεν τρώγεται με τίποτα, δεν υπάρχει ελπίδα ούτε με το δέσιμο.

Σχοινιά, τριχιές, packing tapes και συναφείς λύσεις δεν αποφέρουν αποτελέσματα.

Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που φτιάχνουν μαρμελάδες (jam).

Αν ο λόγος είστε εσείς, δεν είναι κακό να περιοριστείτε μόνο στην ακρόαση.

Υπάρχουν ήδη πολλοί αυτοπακαλούμενοι και αυτοθεωρούμενοι μουσικοί.

 

Κώστας Μ@μ@λ@κ@ς

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μαρεσε αυτο πολυ........Αυτο το γαμημενο ειναι ολη η απαντηση ρε κ δεν νιωθει κανενας.......

 

 

 

Αι αρα πιος μπασιστασ ρα πεκσιε δω ρα κανα χεντριξ βαλι λιγου γκαζ ριεεεεε

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θυμηθηκα το ανεκδοτο με τους δυο παιδικους φιλους, ενα ντραμερ και ενα μπασιστα που ενω ηταν πολυ καλοι πουσικοι ειχαν την καταρα οταν επαιζαν μαζι να φλαμαρουν οικτρα και για αυτο απεφευγαν να παιζουν δημοσια μαζι.

Καποια στιγμη τους εκαναν την τιμη να τους καλεσουν σε ενα φεστιβαλ στη Γαλλια να παιξουν.

Δεν ηθελαν να χασουν την ευκαιρια και αποφασισαν να ρισκαρουν μηπως και δεν κατσει παλι η καταρα και παιξουν καλα για μια φορα μαζι στη ζωη τους.

Πηγαν, παιξαν και εγινε μακελειο οπως αναμενοταν. Το φλαμ πηγε συννεφο.

Αφου εφαγαν ενα καλο κραξιμο φυγαν με μαυρη την ψυχη να πιουνε κανενα ξυδι στο Παρισι και να ξεχαστουν. Ανεβηκαν στον πυργο του Αιφελ και ατενιζαν και στο μυαλο τους στριφογυριζε συνεχως το μακελειο που εγινε.

Λεει ο  ενας : Δεν αντεχω αλλο θα πηδηξω κατω.

Απανταει και ο αλλος: Και εγω. Βαρεθηκα τη ζωη μου.

Παμε 1-2-3 και

πηδανε και ακουγεται ....

 

 

    Φοβερο το dive μιλαμε..... ;D ;D ;D ;D  Πες μου ομως, τι ακριβως ειναι το φλαμ?

 

.... Λεει ελα ντε και το ντε ερχεται

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Εμένα πάντα το παράπονό μου ήταν η μελέτη των άλλων.

Δεν γίνεται δηλαδή να λέμε "κάνουμε αυτή την διασκευή" και να

την μελετάει μόνο ο ένας και οι υπόλοιποι να προσπαθούν

στην πρόβα να παίξουν το κομάτι πιστεύοντας ότι θα το βγάλουν

επειδή το άκουσαν 5-6 φορές και χωρίς όργανο στα χέρια.

 Το ίδιο βέβαια και στις συνθέσεις. Δεν μπορεί να έχει η μπάντα

π.χ 3-4-5 τραγούδια και να τα μελετάνε όλοι μέσα στο στούντιο

προσπαθώντας εκείνη την ώρα "να βρουν" θέματα, περάσματα

και σόλο (δεν ξέρω για τους ντράμερ τι δυσκολίες έχουν στη μελέτη).

 

Για όλα τα υπόλοιπα συμφωνώ για τις γνώσεις, ωριμότητα, κοινός

στόχος, όρεξη, πολλά live, μπάσσο κ.λπ, κ.λπ....

 

Αυτό για τον ντράμερ σωστότατο και μου θυμίζει αυτό που είπε

κάποιος προπονητής (ή μήπως ο Φέρεντς Πούσκας;) ότι μια καλή

ομάδα πρέπει να έχει πρώτα απ' όλα πολύ καλό τερματοφύλακα.

 

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου