Δύο κομμάτια (πάλι...)

[Haris]

Έπαιξα πρόσφατα στο CD του φίλου μου Βασίλη Τσόνογλου, που έχει τίτλο ' Ας γεννιόσουνα σκύλος' (από όπου έχω ξανανεβάσει κομμάτια) και σκέφτηκα να ανεβάσω δύο από τα αγαπημένα μου του δίσκου.

 

Δεν έχει να κάνει ούτε με το ότι παίζω στο δίσκο, ούτε με το ότι ο Βασίλης είναι φίλος μου, και σε καμία περίπτωση δεν κάνω διαφήμιση. Απλά είναι δύο τραγούδια που μου αρέσουν πολύ και είπα να τα μοιραστώ με την Νοϊζική ομήγυρη.

 

Πώς σ' αγαπώ

 

Η ιστορία τους

[LK]

Χάρη, πολύ ωραίος ήχος και συνολική παραγωγή. Πολύ ωραίες και οι κιθάρες στο «Πώς σ’ αγαπώ». Όπως κατάλαβες σαν track μου άρεσε πιο πολύ το «Πως σ’ αγαπώ» (αν και μη μου δίνεις σημασία, δεν πολύ ακούω τέτοια μουσική…και μάλλον δεν είμαι το αντιπροσωπευτικό δείγμα) Εσύ Χάρη στο «Πώς σ’ αγαπώ» τι έπαιξες ντέφι, και ξύστρες;

[Haris]

Λάκη, στο συγκεκριμένο δεν παίζω εγώ αλλά ο Β. Τσόνογλου, που θεώρησε ότι "έλα μωρέ, κρουστά είναι, σιγά το δύσκολο" (αν και ομολογώ ότι ψιλοκαλά τα κατάφερε... ;)).

 

Επίσης, φυσικά και σου δίνω σημασία. Το ότι δεν πολυακούς αυτό το στυλ δεν σημαίνει ότι δεν έχεις μουσικό κριτήριο και άποψη.

 

[joh]

πολύ καλή δουλιά μπράβο σας . Πολύ ενδιαφέρων και καλητεχνική προσπάθεια!

[Haris]

Ευχαριστούμε joh!

[joh]

πια τραγουδάει ; πολύ ιδιαίτερη φωνή .

[Haris]

Στην "Ιστορία τους" αφηγείται η Αμάντα Λουλάκη, και το "Πως σ' αγαπώ" το λέει η Άννα-Μαρία Βαγή. Συμφωνώ, πολύ ιδιαίτερες φωνές και οι δύο.

[Haris]

Έτσι, επειδή η Άννα-Μαρία έφυγε.