Προς το περιεχόμενο

Why Handbuilt? E&T magazine


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Λοιπον...αλλο ενα αρθρο περι ενισχυτων. Μη τρομαζετε, ΔΕΝ ειναι τεχνικο αρθρο, ουτε κυματομορφες ουτε τιποτα.

 

Το αρθρο αυτο προερχεται απο το Engineering & Technology Magazine, το οποιο ειναι το περιοδικο του Institute of Engineering And Technology (IET http://www.theiet.org/). Για εξτρα εγκυκλοπαιδικες γνωσεις σχετικα με τον οργανισμο μπορειτε να περασετε απο το παραπανω site και απο εδω http://en.wikipedia.org/wiki/Institution_of_Engineering_and_Technology

 

Το περιοδικο λοιπον του οργανισμου ειχε στο τελευταιο τευχος του ενα μεγαλο τμημα του αφιερωμενο στο χωρο του Audio. Αναμεσα στα διαφορα ενδιαφεροντα αρθρα υπηρχε και το παρακατω, το οποιο ασχολειται με το θεμα "Γιατι σε μια εποχη ψηφιακου ηχου οι κιθαριστες οχι μονο εμενουν σε αρχαια σχεδια και υλοποιησεις του 50-60 αλλα και σε handwired εκδοσεις τους?"

 

Το εχουμε συζητησεις πολλακις το θεμα, το αρθρο ομως εχει ενδιαφερον γιατι αναφερει καποια πραγματα που οι περισσοτεροι δεν θα εχουμε σκεφτει. Κυριως ομως, οι ανθρωποι που μιλανε στο αρθρο δεν ειναι καποιο ανωνυμοι guru, καποιοι τεχνικοι, καποιο τυπαδες σε ενα φορουμ αλλα ανθρωποι που βρισκονται ψηλα στην ιεραρχια εταιρειων οπως Fender, Marshall, Vox. Ας τους ακουσουμε, εχει ενδιαφερον

 

http://kn.theiet.org/magazine/issues/0918/hand-built-cooler-0918.cfm

 

 

 

Vox R&D’s Ian Doggett says “I also think there’s a lot of marketing magic as well, because you can create an additional premium on the price for hand-wired because it has this aura of ‘hand-wired is better’”.

 

Mulling over the hypothetical possibility of Vox reissuing a period-correct AC30, Clarke lays out the hurdles facing the company: “We wouldn’t be able to use completely original components, because we’re simply not able to. The lead content would be too high. People say all the time, ‘Oh, why can’t Vox put in this type of resistor or that sort of cap?’ Because we’re not allowed. You know, the AC30s of old had a habit of bursting into flames! And they’d have done that for a reason, so we’d have to change that. Critical components for your AC30s, like the output transformers: to make them vintage correct, we’d have to have them wound the old way, and then they probably wouldn’t pass insulation tests, so from a safety stand point it’s just not viable to do it.”

 

Marshall’s O’Neill elaborates: “If a safety engineer looked in an original amp from 1967, he’d probably faint.

 

 

Our Custom series models cost more to build than PCB amps because time is money. The circuit board in a Vibro-King takes about eight times as long to build as, say, a Super Reverb. Is it better? That’s up to you. Is it different? Yes.”
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα μιλήσω επιστημονικά: τα hand-build κυκλώματα παίρνουν ένα κομμάτι της ψυχής του κατασκευαστή, γι'αυτό ακούγονται πιό ζεστά, πιό ανθρώπινα, μπορείς να τα πάρεις μαζί σου στο χωριό και να να πιείς έναν ελληνικό μαζί τους στην πλατεία παίζοντας δηλωτή.

 

Ενώ τα άλλα, τα ψυχρά, τα βιομηχανοποιημένα; Απαπα. Εκτρώματα του στυγνού καπιταλισμού και της νέας τάξης. Όλεθρος.

 

Χωρίς πλάκα, όποιος νομίζει ότι ακούει βιντάζ ηλεκτρόνια να το δηλώσει, να ξέρουμε ποιούς βάζουμε στο σπίτι μας.

LEGO people live in houses made of their own flesh.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Προφανώς οι μηχανικοί των θρυλικών εταιριών ενισχυτών δεν μπορούν να φτιάξουν πλέον ακριβέστατες ρέπλικες των μηχανημάτων του '50-'60. Αυτό, όπως αναφέρουν, συμβαίνει λόγω των σημερινών safety standards που είναι απείρως αυστηρότερα από εκείνα της δεκαετίας του '60... 

Τότε, λόγω δυσκολιών με τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα που ήταν σε πειραματικά στάδια, οι μηχανικοί έφτιαχναν ενισχυτές από λυχνίες(δοκιμασμένες τότε περισσότερο από τα τρανζίστορ κλπ), αυτεπαγωγές, μετασχηματιστές και πηνία (πανέυκολα στη σύλληψη και θεωρία αφού απαιτούνταν ένας σιδηροπυρήνας, καλώδιο και αρκετό βερνίκι!), τεράστιες αντιστάσεις και πυκνωτές.

Από ηχητική άποψη, οι ενισχυτές του "τότε"(50ς-60ς), υλοποιημένοι κυρίως με λυχνίες, επικράτησαν στη μουσική βιομηχανία γιατί απλούστατα δεν υπήρχε κάτι άλλο έτοιμο, δοκιμασμένο και φυσικά πιο οικονομικό. Καποιοι τρανζιστορ ενισχυτές που υπήρχαν ήταν σαφώς ακριβοί ως new tech προϊόντα. Από τότε, χάρη σε πολλούς μεγάλους καλλιτέχνες που καθόρισαν τον ήχο της pop, rock, metal κλπ , οι γνωστοί λαμπάτοι ενισχυτές των μεγάλων εταιριών(marshall, fender, vox, mesa boogie) παραμένουν παραδοσιακά υψηλά στην προτίμηση των κιθαριστών.

Σήμερα υπάρχουν άπειρες επιλογές για amplification. Μάλιστα, στο χώρο των κιθαριστικών έχει μπει δυναμικά και η μαθηματική μοντελλοποίηση κυκλωμάτων, ηχητικών χαρακτηριστικών και συστημάτων. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στο μηχανικό του σήμερα, να δημιουργήσει μια πλακέτα η οποία να ακούγεται κατά 95% όμοια με εκείνη του λαμπάτου ενισχυτή του '50. Να έχει το ίδιο EQ, ίδια απόκριση συχνοτήτων, ίδιες κυματομορφές εξόδου, παρόμοιες δυναμικές και μεταβάσεις. Η νέα πλακέτα μπορεί να είναι υλοποιημένη με ολοκληρωμένα chip, με τρανζίστορ, με λυχνία στην προενίσχυση, full ψηφιακή με class T ή class D τελικό ενισχυτή, με switching τροφοδοτικό ή κλασσικό με διόδους και ογκώδη μετασχηματιστή ή ό,τι άλλο φανταστεί κανείς.

Πιθανότατα το business & marketing έχει σε αυτά τα θέματα τον πρώτο λόγο και το R&D το δεύτερο...

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πιστεύω οτι οι γράφοντες του περιοδικού έχουν απόλυτο δίκιο.

Ειδικά για τα θέματα ασφαλείας, δεν το συζητώ. Και το λέω εγώ που έχω δει ενισχυτή της δεκαετίας του '70 να παίρνει φωτιά επι σκηνής, επειδή ένα πυκνωτάκι έσκασε και δεν υπήρχε δικλιδα ασφαλείας στο κύκλωμα (μη ρωτήσετε τι ενισχυτής ήταν).

Σήμερα με τα μέσα, την εμπειρία και την τεχνογνωσία που έχουν οι εταιρίες, όχι μόνο μπορούν να αναπαράγουν ένα vintage μοντέλο με ίδιο ήχο και πιο ασφαλές, αλλά σε πολλές περιπτώσεις τα re-issue είναι καλύτερα και απο τα original (μη με φάτε, απλά ακούστε πρώτα).

Στα τεχνολογικά επίπεδα που βρισκόμαστε τώρα ήμαστε σε θέση να παραγγείλουμε ακόμα και το, τι κράμα θα χρησημοποιηθεί στο καλώδιο του μετασχηματιστή που θα μπεί στον εκάστοτε ενισχυτή.

Και τέλος θα συμφωνήσω.

Χωρίς πλάκα, όποιος νομίζει ότι ακούει βιντάζ ηλεκτρόνια να το δηλώσει, να ξέρουμε ποιούς βάζουμε στο σπίτι μας.

Lyrics: Wasted Time Between Solos!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Δε θα το θεωρουσα απιθανο...

 

Από τη χαλαρή σχέση που έχω με τη βιομηχαία (σε άλλο χώρο) σας διαβεβαιώ ότι έτσι είναι τα πράγματα. Τα λεφτά τα βγάζει το τμήμα πωλήσεων και τα χαλάει το τμήμα marketing. Εν τω μεταξύ, το τμήμα R&D περιμένει "τα ρέστα απ το χιλιάρικο".  ;D

 

Και ξέρετε ποιό είναι το περίεργο? Ότι έτσι είναι το σωστό στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων....

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σήμερα με τα μέσα, την εμπειρία και την τεχνογνωσία που έχουν οι εταιρίες, όχι μόνο μπορούν να αναπαράγουν ένα vintage μοντέλο με ίδιο ήχο και πιο ασφαλές, αλλά σε πολλές περιπτώσεις τα re-issue είναι καλύτερα και απο τα original (μη με φάτε, απλά ακούστε πρώτα).

Εξαρτάται τι εννοείς με το "καλύτερα". Αν αναφέρεσαι στον ήχο, είναι καθαρά υποκειμενικό.

Γιατί για τους περισσότερους vintage-lovers, "καλύτερος" είναι ο ήχος του τάδε κιθαρίστα της δεκαετίας 60-70, που τους έχει καρφωθεί στο μυαλό.

Όταν λοιπόν ο ήχος είναι διαφορετικός (για σενα μπορεί να είναι "καλύτερος" πχ) τότε αυτομάτως είναι "χειρότερος" για αυτούς.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το καλό στον ήχο ενός ενισχυτή έχει και κάποια κοινά κρητήρια, που ισχύουν και για τους παλιούς και για τους καινούργιους ενισχυτές.

Το καθαρό για παράδειγμα. Όταν λέμε καθαρό το εννοούμε, δηλαδή να μην παραμορφώνει πριν το 6,5, να μην στολάρει κάτω απ'το 2,5 και να μην κομπρεσάρει υπερβολικά πάνω απ'το 7 (σίγουρα κομπρεσάρει σε όλους αλλά όχι και τόσο στους "καθαρούς" ενισχυτές).

Όταν ένας ενισχυτής έχει Hi Gain κανάλι, αυτό που πρέπει να βγάζει (δεδομένου οτι υπάρχει και μία απλά καλή κιθάρα) ένα γκάζι που να ακούγονται όλες οι νότες καθαρά στα σόλο και να μην μπουκώνει και κάνει φασαρία στα ακκόρντα.

Τα παραπάνω είναι αντικειμενικά κρητήρια, πρόσεξε όμως, δεν μίλησα ούτε για ηχόχρωμα, ούτε για έμφαση σε πρίμα ή μπάσσα, ούτε για watt. Αυτά είναι υποκειμενικά.

Lyrics: Wasted Time Between Solos!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Και ξέρετε ποιό είναι το περίεργο? Ότι έτσι είναι το σωστό στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων....

 

 

Aπο τη στιγμη που σε παρα πολλα θεματα & αντικειμενα η μαζα του κοσμου οχι μονο γνωριζει αλλα οριζει το τι ειναι σωστο...καθολου περιεργο δε μου φαινεται.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου