Πίνακας συμμετοχής

Δεν είναι μπεκάτσες, πέρδικες είναι.

Είδες φίλος τι έχει κάνει το ασύστολο ινφλουένσινγκ... Guild βάζει, tele βλέπουμε. Πάντως ως όρο τον έχω αναφέρει αρκετές πολλές φορές στο παρελθόν- σε ανάλογες κιθαροπεριπτώσεις.

Και μιας και μπηκα στο τρυπακι να διαβαζω τα διαφορα ειδησεογραφικα σχετικα με την εμφανιση, συγνωμη αν με απατα η μνημη μου, αλλα απο ποτε το The Wall περιελαμβανε το γουρουνι με το αστερι του Δαβιδ (και οχι την σημαια του κρατους του Ισραηλ πχ, αν θελαμε να κραταμε τα προσχηματα) παρεα με την υπολοιπη σημειολογια? Δεν εχει αλλαξει μονο ο κοσμος απο κατω παιδια, να μη κοροιδευομαστε. Δεν βγηκε ο Rogers να ερμηνευσει το The Wall οπως ηταν το '79 ή το '90, και γιναν ολοι απο κατω ξαφνικα snowflakes και politically correct και τσινανε. Το εργο αυτο, και η γενικοτερη ρητορικη/πολεμικη του Rogers, εχει αλλαξει σκοπο την τελευταια δεκαετια. Σε αλλους αρεσει, σε αλλους δεν αρεσει και αλλους τους αφηνει αδιαφορους καθως εστιαζουν στον πυρηνα του εργου ως το αριστουργημα σαν το οποιο εχει (δικαιως) αναγνωριστει. Δεκτον, αλλα μη ξεκινησουμε τις anti-woke μαλακιες, οτι δεν ειχε τι να κανει ο κοσμος και αρπαχτηκε απο το αθωο αυτο εργο του '79 λες και δε το ξεραν απο χτες, ημαρτον.

Θα συμφωνήσω με την επιλογή σου. Points of interest .... - Ποτέ πάνω από 4 νότες μιας κλίμακας στην σειρά. - Χρόνοι. Επικεντρώσου στις άρσεις παρά στις θέσεις. Άφησε την κιθάρα κάτω και χτύπα τις παλάμες σου στο πόδι με τον ρυθμό, προσπαθώντας να τονίσεις τις άρσεις τραγουδώντας τες με το στόμα. - Διαστήματα. Απέφευγε τα συνεχή μικρά διαστήματα (τόνοι, ημιτόνια) ειδικά προς την ίδια κατεύθυνση. Μελέτησε τις κλίμακες (άσκηση) με 3ες, 5ες, 6ες. Προσπάθησε μετά από κάθε δύο/τρία μικρά διαστήματα, να κάνεις άλμα 4ης ή 5ης και να συνεχίσεις από εκεί. - Μικρές φράσεις/μοτίβα με τέσσερεις/πέντε νότες το πολύ (ειδικά στην αρχή). - Μην σε νοιάζει καθόλου η επιλογή των νοτών (για την ώρα). Δεν υπάρχουν "παράξενες" νότες. Ο τρόπος που τις χρησιμοποιούμε τις κάνει να ακούγονται συμβατικές ή "περίεργες". Αυτά για αρχή. EDIT: Άσκηση. Παίξε τις νότες μιας κλίμακας στην σειρά. Μετά ξανακάνε το, αλλά όταν φτάσεις στην 4η νότα, παίξτην μια οκτάβα πάνω ή κάτω και συνέχισε την κλίμακα από εκεί. Μετά ξαναπαίξτην αλλά παίζε δύο νότες, τις επόμενες δύο σε άλλη οκτάβα, τις επόμενες δύο σε άλλη, κλπ. Αυτό λέγεται octave displacement. Μοιράζει δηλαδή τις νότες μια φράσης σε διαφορετικές οκτάβες. Αν το κάνεις καλά, θα δεις ότι με τις πιο απλές και συμβατικές νότες, έχεις πολύυυυυ παράξενο αποτέλεσμα.

Δεν νομιζω οτι η στολη απο μονη της ηταν το θεμα, δεδομενου και του οτι αυτη η σημειολογια ηταν παρουσα και στην αρχικη μορφη του εργου. Ο κοσμος παρεξηγηθηκε, και δικαιως ισως, οταν ο Waters ντυμενος οπως ηταν ντυμενος, στο Βερολινο of all places, επιχειρησε να κανει τροπον τινα ενα παραλληλισμο του Ολοκαυτωματος και των εγκληματων των ναζι με συγχρονες ιστοριες καταπιεσης και συστημικης βιας, με απ'οσο διαβασα το ονομα της Anne Frank να εμφανιζεται μαζι με αυτα των δολοφωνημενων George Floyd και Shireen Abu Akleh. Ισως να μην ενδιαφερει και κανεναν, αλλα προσωπικα ως ατομο που -θεωρω- ειμαι ξεκαθαρα ταγμενος υπερ του αγωνα κατα της συγχρονης καταπιεσης, ειτε αυτη ειναι η αστυνομικη βια κατα μειονοτητων ειτε η εξωτερικη πολιτικη ισχυρων που καταληγει σε καημενο κοσμο να τρεχει να σωθει απο τις βομβες, ουδεποτε ενιωσα την αναγκη να συγκρινω, ποσο μαλλον εξισωσω, την καταπιεση και τη βια αυτη με αυτο που βιωσαν κατα κορον οι Εβραιοι της Ευρωπης κατα τον Β' παγκοσμιο. Και δεν εχω γνωρισει και πολλους, αν οχι κανεναν, εκ των εσω των καταπιεσμενων αυτων μειονοτητων που να εχουν τετοια διαθεση. Δεν ειναι διαγωνισμος το ρημαδι. Απο την αλλη, σχεδον καθε μα καθε φορα που βλεπω παραλληλισμους συγχρονης καταπιεσης και βιας με το Ολοκαυτωμα, συνοδευονται απο καποιο επιχειρημα σε γραμμες "δεν ειμαι αντισημιτης ΑΛΛΑ...", ε και ομολογω πλεον με πιανει μια καποια αλλεργια... Y.Γ. Υπαρχει ενα ενδεχομενο, μιας και απο παρεα εχει προκυψει ενα εξτρα εισητηριο, να δω τον Waters στο Λονδινο σε κανα διβδομαδο. Επιφυλασω γνωμη επι της συναυλιας για τοτε, αν τυχον τελικα παω.

Μια χαρά είναι παντού, αρκεί να ταιριάζει με την γκρούβα. Σε funk είναι πολύ εύκολο, σχεδόν το ζητάει, σε άλλα ρυθμικά παιξίματα όμως είναι πιο δύσκολο να εφαρμοστεί καλά. Θα το καταλάβεις όταν χρειαστεί, don't worry.

Γιατί έτσι γκρουβάρει καλύτερα το παίξιμο. Μπράβο Γιώργο. Το 'πιασες.

@vrasidas27

https://fb.watch/kML921Hxjl/ απο αλλο πλανητη κι αυτος

Κοίτα, (ύστερα από τη μεσημεριανη συζητηση) ξαφνικά σταμάτησαν να με απασχολούν οι αλλαγές κλιμάκων κλπ, και να εκβιάζω με παράξενες νότες το αποτέλεσμα. Τώρα άρχισαν να με νοιάζουν το timing, και η οικονομία στις νότες. Εφάρμοσα το πρώτο και η αλλαγή είναι μεγάλη. Το αντιλαμβάνομαι. Δεν ξέρω γιατί, αλλά οι φράσεις βγαίνουν πιο φυσικα, με τις αρσεις. Πιο ορθολογικά, με καλύτερη ροή. Ισως φταίει και το backing track (δεν το δοκίμασα με τον κλασικό μου τρόπο για να συγκρίνω). Φυσικά, θα συνεχίσω τις δοκιμές...

Πολυ ωραιο ρε Γκουρμουλη μπραβο. Εχεις πολυ μεγαλη ικανοτητα στο ν'απορροφας κ να εφαρμοζεις πραγματα, σε ζηλευω! Κ φυσικα το δικο σου στοιχειο ειναι πολυ πολυ γουστοζικο (κ παντα δημιουργικος να προσθεσω). Εγω στη θεση σου πρωτα απ'ολα θα ημουν πολυ χαρουμενος κ περηφανος (τοση αλλαγη κουστουμιου σε λιγες ωρες ειναι απιστευτη) κ δευτερον θα δουλευα το να παιζω μικροτερες φρασεις (οπως κανεις στα 15 πρωτα δευτερολεπτα) μεχρι να του βγαλω τον αδοξαστο, να μπορω να τις γενναω κατα κορον στο παιξιμο μου κ να βγαζουν ακομα περισσοτερο αερα (ρυθμικα). Βασικα θα δουλευα πολυ τη λεπτομερεια πανω σε τετοιου ειδους φρασεις. Πολυ εμφαση σε articulation κ διαρκεια νοτων. Θυμασαι αυτα που ελεγα πριν μερικες ωρες να τ'αφησεις προς το παρον? Ε τι να σε κανω εσυ ερχεσαι μεσα σε λιγες ωρες με αλλη αποψη τελειως οποτε δωσε βαση κ σε αυτα. Κ φυσικα ολα αυτα που εκανες σημερα για ν'ακουστει ετσι καντα ξανα κ ξανα. Αν εχει τοσο διαφορα σε τοσο λιγο χρονικο διαστημα, φαντασου να το δουλευεις περισσοτερο Αλλα αντι να σου λεμε εμεις συμβουλες δε μας λες εσυ συμβουλες καλυτερα στο πως να εφαρμοζεις αυτα που σε συμβουλευουμε . Απιστευτος!

Δε με νοιάζει τίποτε άλλο σε αυτό εδώ το θρεντ. Τέρρυ σε ευχαριστώ. Από εδώ κ μπρος όλες αυτές οι κιθάρες έχουν όνομα. Που τώρα δηλαδή που το σκέφτομαι πάντα είχαν (τόσο εύστοχος είναι ο προσδιορισμός) , απλώς δε τον ξέραμε μέχρι να τον μοιραστεί μαζί μας ο Τερρυ

Ότι θα αναρτούσε θέμα ο Σούπερ Φάνκης για ροζ Γκουίλντ και θα το γυρνούσατε οι υπόλοιποι σε αποκλειστικότητα για Τελεκάστορα , ξεπερνάει κάθε λογική. Ρεδεμπανακοιταχτείτε ;

Επειδής το κατάλαβα ασούμε, προσπάθησα να την αποφύγω.

Αυτά είναι παρεστιγμένα όγδοα στις κόντρες, σαν κλάβε. Αλλού πέφτουν θέσεις, αλλού άρσεις.

Στην πρωτη φραση ξεκινας στην αρση, στη δευτερη στο δευτερο δεκατοεκτο. Για τετοιου ειδους ρυθμικα πραγματακια η funk μεθοδος του Bolton ειναι σουπερ Αλλα επιμενω πως πρεπει να το πιασεις απο swing ογδοα κ syncopation κ παλαμακια κ αξιες απο πανω που λεει κ ο @fusiongtr . Το παιξιμο σου γυριζει τοσο πολυ γυρω απο το μπλουζ στοιχειο που ειναι απαραιτητο. Πολες φορες σε πραγματα που ανεβαζεις τα εχεις ολα κ μου λειπει μονο αυτο. Η σχεση με την αρση κ το syncopation δηλαδη. Ακουω δηλαδη εναν κιθαριστα που το κολλημα του με την white 70'ς αισθητικη στα σολο τον κρατει πισω (ρυθμικα) κ με πολυ λιγη μελετη σε αυτον τον τομεα (αλλα πολλα ακουσματα προς αλλη κατευθυνση) θα εκτοξευτει το παιξιμο σου μιας κ ολα τα αλλα ζητουμενα τα εχεις μπολικα.

Φαντασου την τωρα με ενα Filtertron στη γεφυρα και δυο Dynasonic μεση και πανω, που γινεται πανευκολα με μια αλλαγη pickguard. Νιωθω εναν πονο στο στηθος λεμε.

@fusiongtr @gkourmoul1 Φιουζιε συμφωνώ, αλλά ότι κ να θες να παίξεις αντί να προσπαθείς να τα βάλεις όλα στην κατσαρόλα, μια μελέτη που εστιάζεις σε συγκεκριμένα (ή ακόμα κ ένα πράγμα) τη φορά μπορεί να βοηθήσει. πχ κάνε κάτι σαν αυτό που έγραψα στη φωτό. Στο bar 1 απλά βάλε νότες στο Ρυθμό που έγραψα (με πεντατονικη, Ντόριαν, ο,τι θες). Στα bar 2-3 πάρε το εργαλείο που θες να μελετήσεις κ παίζε απαντήσεις που να έχουν συνέχεια, ροή κ νόημα σε σχέση με αυτό που έπαιξες στο bar 1. (Μην αρχίζεις στο 1 του μπαρ 2 άσ'το ν'αναπνευσει). Στο bar 4 παύση καν'το ξανά κ ξανά μέχρι ν'αρχιζεις να έχεις αυτοπεποίθηση στις φράσεις που δημιουργείς. Μετά καν'το κ σε άλλο ακορντο, μετά σε chord progressions κοκ (κ φυσικά με παραλλαγές ανάλογα την περίσταση) (Το δεύτερο take δεν το άκουσα ακόμα)

Αρχηγε μου το 1990 ΔEN ελεγε τις μαλακιες που λεει τα τελευταια 10 χρονια.....ουτε ειχε κυρηξει τον πολεμο στους Εβραιους ... Αει γεια σου...

Ναι, αλλά εδώ μιλάμε για τον Waters και τις "ιδιαιτερότητές" του. "Είδηση" θα ήταν να μην έκανε κάποιο πολιτικό statement από σκηνής και όχι ότι το έκανε. Γι' αυτό σας λέω... μια χαρά ήταν η συναυλία και μένω εκεί.

Εγώ θέλω να ρωτήσω, ποιος είναι ο στόχος σου εδώ Γιώργο? Μην μου πεις "να παίξω fusion", γιατί το αντικείμενο είναι πολύ ευρύ. Fusion παίζει ο Metheny, ο Holdsworth, ο Gambale, ο Henderson, ο McLaughlin, ακόμα και ο Govan. Όταν λέω "στόχος" εννοώ αν επικεντρώνεσαι σε κάτι συγκεκριμένο μουσικά και παιχτικά. Και το λέω γιατί η προσπάθειά σου δεν έχει την απαραίτητη κατεύθυνση. Πώς θέλεις να παίξεις? Με out νότες? Με rock φρασεολογία? Με "συμβατικό" παίξιμο που όμως να ακούγεται λίγο "περίεργο"? κλπ. Για όλα αυτά οι επιλογές είναι άπειρες. Αλλά πρέπει πρώτα να καθορίσεις/στοχεύσεις πώς θέλεις να είναι το αποτέλεσμα. Να γίνεις πιο συγκεκριμένος δηλαδή, στον τρόπο που θέλεις να προσεγγίσεις το αντικείμενο.

Επισης ειναι πολυ busy. Ασε λιγο στην ακρη το συνηθες παιξιμο σου κ ειδικα σε τετοια πιο "εξωτικα" εργαλεια προσπαθησε με πιο μικρες φρασεις κ το ρυθμο να κανεις τη δουλεια. Strong rhythmic statements θελει σαν πρωτο βημα Παιξε στην αρχη με καθαρο ηχο. Ξεχνα articulation κ τεχνικες εκφρασης κ κοιτα την διαρκεια των νοτων (ειδικα στην καταλληξη) κ τις παυσεις. Οταν οι φρασεις αρχιζουν να εχουν νοημα μονο με ρυθμο, επιλογη νοτων,accents τοτε ειναι η ωρα για τα υπολοιπα (κ θα μπουν αυτοματα τοτε) Θελω να πω πως αυτο που εστιαζεις τωρα ειναι οι φρασεις-γραμμες σου να εχουν νοημα στο.... χαρτι. Να μαθεις πως δημιουργουνται. Η κιθαριστικη φωνη μπορει κ να σε μπερδεψει στην παρουσα φαση κ να σου βγαλει συνηθειες σου που συνηθως σωνουν την κατασταση (δεν ειναι αυτο το ζητουμενο σ'αυτο που προσπαθεις να κανεις εδω). Δυστυχως οσοι ερχομαστε απο white ροκ κιθαριστικες σχολες εχουμε περιεργη σχεση με το ρυθμο κ το syncopation, ειμαστε κολλημενοι με το 1 κ δυσκολευομαστε να καταλαβουμε πως ακομα κ το πιο out there εργαλειο το περνας πανευκολα οπου θες με διαφορετικη ρυθμικη αντιληψη. Η bebop ειναι η νουμερο 1 σχολη γι'αυτο παροτι χρησιμοποιει φαινομενικα αλλα μεσα για να παιξεις πανω απο changes. Γι'αυτο ολοι εχουν περασει απο εκει Τα λεω ολα αυτα ως ομοιοπαθης, που εχει τα ιδια θελω κ δεν εχει φτασει στο στοχο του. Υπαρχουν πολυ πιο καταλληλοι απο εμενα να σου πουν την προσεγγιση τους πανω στο θεμα οποτε αν λεω μπουρδες περιμενω διορθωση κ εγω

Αντιδράσεις, τι αντιδράσεις; Από αυτό που είδα και άκουσα ήταν μια εξαιρετική συναυλία.

στοχεύεις ψηλά. Δεν είναι κακό για εξάσκηση, αλλά μην περιμένεις αποτελέσματα άμεσα. Είναι υλικό αβαντ γκαρντ αυτοσχεδιασμού και ακόμα δεν είσαι γι αυτό. Εχεις πετύχει πολλά στους ήχους, αλλά όπως σου είπα θέλεις περισσότερα ακούσματα/παιξίματα προς την κατεύθυνση αυτή. Ασε αναπνοές, άσε τους άλλους να ακουστούν, και να τους ακούσεις για να πάρεις πάσες.

Υπάρχουν ακόμα αυτοί που κάνουν αναλυτικά reviews, σαν τον παλαίουρα τον Nick παρακάτω, αλλά και πολλοί καινούργιοι. Με λίγο ψάξιμο βρίσκεις αυτό που θες.

Επέλεξα ένα backing με δύο (νομίζω) βασικά ακορντα (εκτός εκείνα της γέφυρας), για ευκολία. Επίσης επέλεξα να παίζω στη βασική θέση στο 7ο.ταστο, και για να έχω περισσότερο έλεγχο του τι παίζω. Προσπάθησα να οργανώσω το παίξιμο μου και να ομαδοποιω φράσεις, χρησιμοποιώντας παράξενες νότες, είτε ως περαστικές, είτε επιμένοντας σε αυτές. Σε κάποια σημεία άλλαζα, πιο ξεκάθαρα, κλίμακα (κινούμενος κυρίως μεταξύ αρμονική μινόρε, dorian, aeolian και bebop). Βασικά, ο,τι μου καταβαίνει παίζω. Όταν παίξω τη "λάθος" νότα, προσπαθώ να επενδύσω σε αυτό και να τη χρησιμοποιήσω και σε επόμενες φράσεις, ώστε να ακουστεί "εσκεμμένη". Πειράματα κάνω, προσπαθώντας να χρησιμοποιώ φαντασία, αλλά και να είμαι όσο πιο ουσιαστικός γίνεται. Δεν έχω ακούσματα πολλά από το είδος, αλλά με πιάνω και ζηλεύω τους παίχτες που παίζουν έτσι. scoftelech.mp3

Berlin 1990...

Γιατί βρε Νίκο? Το The Wall δεν το έχουν δει εκεί? Δεν έχουν καταλάβει το νόημα των στολών και των συμβόλων?

Πολυ σοφά όσα λες. Τα διαβάζω με μεγαλο ενδιαφέρον διότι είναι άκρως εύστοχα. Ξεκινώ με αυτά....

Ναι αλλά έχει κρυφές χάρες.

Και για να μην ξεχνιόμαστε....

Μέγας.....

Εγώ ακόμα κολλημένος με Χεβεν Κεν Γουέητ. Που να φανταστούν οι ΑΪΡΟΝ ΜΕΪΝΤΕΝ , πως στην Ελλάδα θα τους είχαν καταχωρήσει στους ατονικούς (χωρίς τόνους ).

Την ειχα αυτην την κασετα, ετσι ακριβως, και μια χαρα το ελιωσα το αλμπουμ, γυφτια ξεγυφτια το wasted years κομματαρα, σορυ, το Γουεηστεντ Γηαρς ηθελα να πω.

- Καλησπερα σας. Σας ειδαμε στο youtube, και εντυπωσιαστηκαμε με την ευχερεια που εχετε στα πληκτρα. Σας ευχαριστουμε που δεχτηκατε να ερθετε στην εκπομπη μας. - Παρακαλω, ευχαριστηση μου. - Με αφορμη λοιπον τη θαυμασια εκτελεση σας στην 5η του Μπετοβεν πειτε μας: ποια η γνωμη σας για την ανοδο των ποσοστων του Πανελληνιου Σοσιαλιστικου Κινηματος, και αν κατα την αποψη σας αρκουν για να γινει και παλι ο κεντροαριστερος πολος στο πολιτικο μας σκηνικο. - Γουατχαπεντ;

Όταν το μακρινό 1986 η ελληνική επικράτεια ήθελε να εξελληνίσει άπαντες . Ιθαγενείς , ομόθρησκους , αλλοεθνείς, αλλοθρησκους και λοιπούς ξένους. Και το αποτέλεσμα τραγωδία και κωμωδία. Ανάλογα πως το διαβάζεις.

Kανω αυτο το θεμα, με αφορμη τη μερα των synthesizers που ηταν προχθες, αλλα βασικα για να δωσω πασα στον waterfall που γουσταρει FM. Η πρωτη επαφη μου με τα πληκτρα, ηταν στο αναλογικο οργανο του θειου μου. Ηλικια δε θυμαμαι, μπορειτε ομως να βγαλετε ενα συμπερασμα, απο το οτι προφανως το volume control το ειδα για γκαζι, και ο θειος μου ειπε να βγαλω το ποδι μου απο εκει γιατι θα με δαγκωσει το σκυλακι, ναι ακομα το θυμαμαι, και ακομα φοβαμαι τα control pedals, α ρε θειε, εσυ με εκανες πρεζακια. Μεγαλωνοντας το εριξα στα metal, και ηθελα κιθαρες και μπαντες, τα πληκτρα ηταν καλα, αλλα ειχα μεινει αυτη τη φαση περιπου, με τα οργανα τα τοτε. Τα οργανα αυτα ειχαν διαφορους ηχους, με κατι κουμπια σα διακοπτες για το φως του μπανιου, και οι ηχοι εγραφαν πανω ας πουμε "φλαουτο", αλλα ηθελε πολυ, ΠΟΛΥ φαντασια για να το νομιζεις αυτο το πραγμα για φλαουτο. Σε τρυφερη ηλικια λοιπον, εκει στο δευτερο μισο της δεκαετιας του 80, αφου ειχα αρχισει να γρατζουναω και την κιθαρα, εμπλεξα με 2-3 εξισου ασχετους με μενα και το βαλαμε στοχο να κανουμε ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ. Αφου βρεθηκαμε 2-3 φορες στο σπιτι και ρημαδοβγαλαμε κατι μαλακιες, κλεισαμε προβαδικο να παμε να παιξουμε. Απο την τραγικοτητα του παιξιματος μας δε θυμαμαι και τιποτα. Αλλο πραγμα μου εμεινε χαραγμενο απο εκεινη τη μερα. Στη μια ακρη του χωρου, συνδεδεμενο σε δικο του ενισχυτη, ηταν το περιφημο DX7! Θα μου πειτε, και πως θυμασαι οτι ηταν DX7; Ρε παιδια, μα το θεο, αυτα τα πρασινα κουμπακια επαφης, που τα αγγιζεις απαλα και αλλαζει ο ηχος, δεν ξεχνιουνται με τιποτα, σαν εξωγηινα μου φαινονταν. Αλλα το πιο κουφο ηταν αλλο: Βλεπω την οθονη, και γραφει "sitar". Και παταω τα πληκτρα, ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΙΤΑΡ, ΕΜΕΙΝΑ ΜΑΛΑΚΑΣ, ειχα συνηθησει τα μπαουλα τα τοτε, που εγραφαν πιανο και εβγαινε κλανια, και ΕΜΕΙΝΑ ΜΑΛΑΚΑΣ, λεω δε γινεται αυτο, ΟΥΑΟΥ! Πολλες φορες λεμε για την 10ετια του 80 και τα αναλογικα στυλ jupiter, αλλα κακα τα ψεματα, το πραγματικο workhorse της 10ετιας του 80 ηταν το DX7. Ας βαλω εδω το turning point της tina ( RIP), και η κλασσικη FM Harmonica Τα sample based ηταν ηδη καθ οδων, και θα τραβουσαν την προσοχη μου στη συνεχεια, ειμαι τυχερος ομως που πηρα μυρωδια το τι επανασταση ηταν πραγματικα το DX7, εστω και σε "νηπιακη" μου φαση. Ενα επαναστατικο μηχανημα, που ακομα, σε hardware η σε software μορφη δινει πονο, και μια μεθοδος συνθεσης που ακομα υπαρχει και στα τελευταια workstation. Περιμενουμε το waterfall να χωσει πραγμα.

Ξύνεις πληγές Μάνο. Με την FM έχω ασχοληθεί χρόνια είναι η αλήθεια. Αν ήξερα βέβαια απ'την αρχή τι θα τράβαγα θα αγόραζα ένα M...ξέρεις. Το πρώτο μου synth λοιπόν έτυχε να είναι το DX21, ένα 4-Operator/8-Algorithm FM synth, πολύ κατώτερο από ένα DX7 των 6-Operators & 32-Algorithms, αλλά έστω και έτσι, οι δυνατότητες δημιουργίας νέων πρωτόγνωρων ήχων ήταν κατά πολύ ανώτερες από οποιοδήποτε αναλογικό της εποχής. Το παίρνω λοιπόν σπίτι, το ανοίγω, ανοίγω και το manual και τα προβλήματα αρχίζουν. 5 βασικά πράγματα για τα synths τα ήξερα, για τα αναλογικά synths βέβαια, ξέρετε, VCO, filter, LFO, ADSR EG κλπ. Ανοίγω λοιπόν το DX21, πατάω Edit (το κουμπί- φόβητρο των FM synths) και μένω κάγκελο. Που στον Μπέο είναι οι oscillators? Που είναι τα φίλτρα? Που είναι η ADSR EG? Αντί για τα παραπάνω βρήκα 4 Operators & 8 Algorithms, που δεν είχα ιδέα τι ήταν αυτα, καθόλου φίλτρα και μια EG για κάθε Operator ξεχωριστά η οποία ήταν τύπου AR-D1R-D1L-D2R-RR. Βρήκα και άλλα περίεργα που μόνο στα FM synths τα έβρισκε κανείς, αλλά να μην επεκταθώ εδώ σε τεχνικές λεπτομέρειες γιατί ποιος θα καταλάβει... Η οθόνη του DX21 ήταν χωρίς backlight (όπως και του DX7) οπότε σε χαμηλό φωτισμό δεν έβλεπες Χριστό. Internet δεν υπήρχε τότε, η μόνη τεχνική βοήθεια που μπορούσε κανείς να βρει ήταν στο Αγγλικό manual και σε κάνα Keyboard magazine που ερχόταν κάθε μήνα από Αμέρικα και κόστιζε κάνα 5χίλιαρο. Υπήρχε και το περιοδικό "Μουσική & Μουσικοί" αν θυμάμαι καλά, αλλά γενικά οι τεχνικές πηγές για synths που υπήρχαν τότε στην Ελλάδα ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Σε κάποια φάση είχα πάει στου Παπασωτηρίου και είχα αγοράσει ένα μεγάλο βιβλίο στα Αγγλικά που είχε 300 ήχους για το DX21, μαζί με ένα Αγγλικό πάλι βιβλίο για το νέο τότε MIDI. Εξαιρετικό και απίστευτα λεπτομερές βιβλίο παρεμπιπτόντως, κάπου πρέπει να το έχω ακόμα. "Πως τους είχε ρε κουμπάρε τους ήχους το βιβλίο?" θα μου πείτε. "Σε δισκέτα?" Στο "δισκέτα" πέφτει γέλιο. Το βιβλίο είχε σελίδες με settings για ήχους, διάβαζες λοιπόν τα settings για τον τάδε ήχο και τα πέρναγες ένα ένα με το χέρι στο DX21. Μαζοχισμός στο έπακρο, καθώς τα settings ήταν πάρα πολλά (και που να δείτε τα settings του DX7). Το DX21 δεν φόρτωνε ήχους με κάποιον άλλο τρόπο? Φυσικά. Από πίσω είχε ένα "Cassette" port, παρόμοιο με το MIDI, και εκεί συνέδεες το ειδικό καλώδιο με ένα κασετόφωνο. Έβαζες στο κασετόφωνο μια DATA κασέτα που είχε ήχους για το DX21 και έκανες load ή save από και πρoς το DX21. O ήχος που άκουγες όταν γινόταν η ανταλλαγή δεδομένων ήταν ανάλογος με τον ήχο που έκαναν τα παλιά αναλογικά modems όταν προσπαθούσαν να συνδεθούν, η δε μεταφορά των data σερνόταν. Πριν την μεταφορά βέβαια έπρεπε να πετύχεις τη σύνδεση, κάτι που απαιτούσε συγκεκριμένο level του ήχου. Με απλά λόγια, αν το level ήταν ελάχιστα υψηλότερο ή χαμηλότερο από αυτό που έπρεπε, σύνδεση δεν γινόταν. Σου έπαιρνε κάποια ώρα λοιπόν για να πετύχεις το σωστό level. Σας φαίνεται αργή η σύνδεση με το USB στικάκι σας? Ξανασκεφτείτε το... Σαν να μην μου έφτανε αυτή η ταλαιπωρία, κι αφού έβγαλα τα μάτια μου μαθαίνοντας και προγραμματίζοντας το DX21, κι αντί να μου γίνει μάθημα και να πάω να αγοράσω κάνα MOOG των 10 settings & των 20 pots, πάω και αγοράζω το DX7. Νταξ, ήταν το όνειρο όλων των πληκτραδων την εποχή εκείνη, κι εγώ δεν αποτελούσα εξαίρεση. Θυμάμαι είχα γεμίσει όλα τα τετράδια και τα βιβλία στο σχολείο με το DX7 logo. Μιλάμε για έρωτα. Τα πιτσιρίκια σήμερα δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο μπροστά ήταν αυτό το synth, πόσο διαφορετικό από οτιδήποτε κυκλοφορούσε στην αγορά και τι επανάσταση έφερε στον χώρο των synths και της μουσικής τεχνολογίας γενικότερα. Ήταν επίσης η ταφόπλακα των αναλογικών synths σε όλο τoν πλανήτη. Αφού έφαγα και το DX7 στη μάπα, στα επόμενα χρόνια απόκτησα και τα DX7 II FD, DX11, TX802 και δύο SY77. Όλα διέθεταν FM engine, είτε των 4-Op./8-Alg. είτε των 6-Op./32-Alg. Κάποια ήταν multitimbral, το TX802 για παράδειγμα ήταν 8-part multitimbral, δηλαδή 8 DX7 μαζί. Το SY77 ξέφευγε εντελώς με δύο engines, μία sample based engine και μια FM των 6-Op./45-Alg και με 16-part multitimbrality. Τέρας...Ώσπου φτάσαμε στο σήμερα και απόκτησα το MODX7 με την FM engine των 8-Op./88-Alg. και με 16-part multitimbrality. Παράνοια... Μερικές φωτός παρακάτω απ'τα synths που αναφέρθηκαν. θα δείτε επίσης το manual του DX7 II που το έχω ακόμα και την σπάνια original αφίσα του DX7, την οποία έχω επίσης. Χρόνια λέω να της φτιάξω μια κορνίζα και να την κρεμάσω κάπου αλλά το ξεχνάω συνεχώς. Η αφίσα δε είναι πραγματικά πανέξυπνη αν και λίγο υπερβολική, θέλοντας να τονίσει το πόσο πρωτοποριακό ήταν το DX7. (οθόνη από την FM των Montage/MODX)

Camel - The Snow Goose (Full Album)

Μάλλον έχεις δίκιο. Κάτι παίζει με το soundcloud, που όμως δεν επαναλαμβάνονται στο ίδιο σημείο. Σαν να είναι στον real time player του. Στο youtube δεν παρατήρησα κάτι ανάλογο. ε ναι. Εχω και κάποιο "κανονικό" κοινό που πρέπει να ικανοποιήσω.

Να βαλω στη συζητηση 3 πραγματακια, οχι ειδικα για τους maiden αλλα γενικα: 1ον) Το οτι μοιραζονται τη σκηνη καποια ατομα δε σημαινει οτι μοιραζονται και τα εσοδα. Η φαση μπορει να ειναι απο φιξ αμοιβη για ολη την περιοδεια ανεξαρτητως εσοδων για καποια μελη, μεχρι να σκοτωνονται στο backstage για τα λεφτα ενω πριν on stage τραγουδαγαν " δεν το κανουμε για τα λεφτα γιο" 2ον) Τα εσοδα σε μεγαλο βαθμο ειναι φιξ, οπως σωστα γραφτηκε. Τα περιθωρια κερδους και αμοιβης ευκολα μπορουμε να τα βρουμε κανοντας εναν πολλαπλασιασμο των εισητηριων με την τιμη, και αφαιρωντας φορους, ενοικιαση χωρου κλπ. Το οτι με την κριση κοπηκαν τα πολλα live ειναι ενδεικτικο, δε θα ρισκαρει η εδω εταιρια παραγωγης να μπει μεσα, αν ηταν θεμα ποσοστων δε θα την ενοιαζε. 3ον) Τα "δωρεαν" live που αρεσκονται οι διαφοροι δημοσιοι φορεις στην Ελλαδα να διοργανωνουν, με κατι ακυρους βλακες εντεχνοατεχνους και τετοια, που δε θα εδινες ενα διευρω για να τους δεις, στην πραγματικοτητα τα πληρωνουμε τον κουκο αηδονι σε φορους και τελη. Καλυτερα να πηγαιναμε εξωτερικο να δουμε οπερα στη σκαλα του Μιλανο, φτηνοτερα θα μας ερχονταν.