Προς το περιεχόμενο

Πίνακας συμμετοχής

  1. cos_dr

    cos_dr

    Μέλος


    • Βαθμοί

      6

    • Αναρτήσεις

      13.489


  2. cigaret13

    cigaret13

    Μέλος


    • Βαθμοί

      5

    • Αναρτήσεις

      7.492


  3. dimsonic

    dimsonic

    Μέλος


    • Βαθμοί

      3

    • Αναρτήσεις

      20.926


  4. geodimitri

    geodimitri

    Μέλος


    • Βαθμοί

      2

    • Αναρτήσεις

      3.979


Δημοφιλές περιεχόμενο

Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 08/11/2018 σε όλα

  1. Μια νέα παραγωγική προσπάθεια σε ένα κομμάτι μου που έγραψα το 2003 μπλα μπλα και το ξανάγραψα μπλα μπλα Iστορικά στοιχεία υπάρχουν εδώ https://www.noiz.gr/index.php?topic=205503.0 Οποιος θέλει να ψηφίσει, να βαθμολογήσει, να δω τι έχω κάμει :-) Χρησιμοποίησα και το T-Racks 5 για polish της μιξης Επίσης αλλαξα λίγο την ηχητική διαμόρφωση της lead κιθαρας. Διευκρινίζω πως θα ήθελα να δώσετε βάση στην ορθότητα του ήχου στην παραγωγή , την μιξη δηλαδής. Οχι στη συνθεση/ενορχήστρωση/εκτέλεση. Δεν με νοιάζει τόσο. Ξέρω οτι είμαι παιχταράς χαχαχαχαχαχαχαχα Session.mp3
    3 βαθμοί
  2. Βρε συ με τον πόνο μου παίζεις; μακάρι να το κατείχα κι εγώ σαν και σένα Γεώργιε... και μην βγεις τώρα και αρχίσεις ότι δεν ξέρεις από μίξεις-παραγωγές κ.τ.λ κ.τ.λ.... Διαβάζω και τον Στράτο να λέει για τον εαυτό του, "στα άλλα είμαι σκράπας"!!! Βαλθήκατε να μας τρελάνετε εδώ μέσα!
    2 βαθμοί
  3. Πολύ παλιό κόλλημα. Όταν το είχα πρωτοακούσει τρελάθηκα.
    2 βαθμοί
  4. DRUMS & VOICE JAZZTRONICA DUET I. Doumanis – A. Toubanaki feat Soloup Guests: 15/11 Λευτέρης Ανδριώτης: κρητική λύρα 22/11 Δημήτρης Παπαδόπουλος: τρομπέτα Πέμπτη 15 και 22 Νοεμβρίου Υπάρχουν όρια στον ήχο: Πόση μουσική κρύβεται στα χρώματα: Φωνή και Tύμπανα μόνο. Ο πειραματισμός και η έρευνα πάνω στις ηχητικές δυνατότητες, τα όρια των δύο οργάνων οδήγησαν τη βοκαλίστρια Αγγελική Τουμπανάκη και τον ντράμερ Ηλία Δουμάνη στη δημιουργία του πρωτοποριακού σχήματος «Drums Voice Jazztronica Duet» και παράλληλα στον σχεδιασμό ενός πολυεπίπεδου ηχητικού περιβάλλοντος με τη χρήση του live looping και ειδικών ηλεκτρονικών μέσων και προγραμμάτων. Το «Drums & Voice Jazztronica Project» αποτελεί για τους δύο μουσικούς, μέσο έκφρασης, πειραματισμού, έρευνας, σύνθεσης και προσωπική αποτύπωση του σύγχρονου αστικού ηχητικού ερεθίσματος. Οι δύο μουσικοί εμφανίζονται στο Half Note, για δύο Πέμπτες (15 και 22 Νοεμβρίου), σε μια βιωματική μουσική-εικαστική παράσταση. Προσκεκλημένος τους ο σκιτσογράφος και δημιουργός κόμικς Soloup. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να βιώσει συναισθητικά την ξεχωριστή καλλιτεχνική σύμπραξη των τριών καλλιτεχνών, η οποία εξελίσσεται επί σκηνής σε πραγματικό χρόνο: παράξενοι ήχοι, εφέ και βοκαλισμοί μεταπλάθονται την ίδια στιγμή σε χρώματα, σκιές και γραμμές. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει πρωτότυπες συνθέσεις του ντουέτου και κομμάτια της bebop, modal, hardbop jazz σκηνής, με έμφαση στη διάδραση και την extended χρήση του κάθε οργάνου. Καλεσμένοι τους σε αυτή τη δράση θα είναι δύο δεξιοτέχνες αυτοσχεδιαστές μονοφωνικών οργάνων, ο Λευτέρης Ανδριώτης στην κρητική λύρα (15/11) και ο Δημήτρης Παπαδόπουλος στην τρομπέτα (22/11), οι οποίοι καλούνται να αυτοσχεδιάσουν σόλο και να πειραματιστούν, κάνοντας μια προσωπική διαφορετική μουσική ανάγνωση στις λέξεις, την εικόνα αλλά και τις έννοιες των κομματιών. Μια ιδιαίτερη υβριδική παράσταση με άξονα τις δύο βασικές αισθήσεις, την όραση και την ακοή, κατά τη διάρκεια της οποίας οι ειδικά σχεδιασμένοι φωτισμοί και το live drawing αποτυπώνουν ανάγλυφα και συνομιλούν με τον σύγχρονο πολυμορφικό ήχο των «Drums Voice Jazztronica Duet».
    1 βαθμός
  5. Είδα τυχαία πως έχετε ανεβάσει την φωτογραφία του φίλου σας και παλιού μέλους του φόρουμ "audiokostas" στο προφίλ του. Ανθρώπινο αλλά όχι πάντα αυτονόητο !
    1 βαθμός
  6. @LK, @Rebel_Of_South Σας ευχαριστώ πολύ και τους δυο. Το πέτυχα αρκετά καλά. Βέβαια οι quantum μαγνήτες δεν έχουν ακριβώς αυτόν το χαρακτήρα, αλλά έπεσα πολύ κοντά.
    1 βαθμός
  7. πού να δεις όταν θα βάλω εγώ στίχους (δηλαδή ακόμα δεν πέρασα τα vocals0 ευτυχώς είναι στα ελληνικά...
    1 βαθμός
  8. Έβαλα 7-10, αλλά τώρα που είδα ότι δεν έχει στίχους λέω να μειώσω.
    1 βαθμός
  9. Δεν εχω σχολια για το κομματι. Μια χαρα μου φαινεται. Εχω σχολια για την δημοσκοπηση, καθως θελει βελτιωση... Χρειαζεται αλλη μια επιλογη, μετα απο εκεινη που λεει "πατος...", με τιτλο " Το 10 ειναι πολυ λιγο για να αντικατοπτρισει το μεγαλειο της δημιουργιας μου".
    1 βαθμός
  10. Ωραίος. Εξαιρετική εκτέλεση.
    1 βαθμός
  11. όμορφη σύνθεσις και τοιουτοτρόπως εκτελεσμένη... όμως με μια σχετική γυμναστικούλα στο ταμπουράκι να σφίξει (είναι παχύ και πλαδαρό και καταλαμβάνει περισσότερο χώρο στη μίξη από ότι θα του αναλογούσε καθιστώντας δυσκίνητο το rhythm section εν τω συνόλω) και ένα άλλο πιανάκι με περισσότερο μυικό ιστό (με περισσότερο "σώμα", πιο γεμάτο χαμηλομεσαία και πιο πλούσιες αρμονικές) θα ήταν και πιο "μεστό" ως παραγωγή κατά τα γούστα μου... (λέω τώρα κι εγώ μη μου δίνεις σημασία)...
    1 βαθμός
  12. Ξεχώρισα το γκολ στο 2:00 "Τι κεραυνός ήταν αυτός! Αυτο το γκολ θα μείνει στ(α χρονικά του ποδοσφαίρου)" Έπαιζα φανατικά το Προ '18 πριν έρθει το '19 και σκόραρα και εγώ ένα γκολ που θα μείνει "στα χρονικά του ποδοσφαίρου"!
    1 βαθμός
  13. μ αυτά τα ορφανά δε θα μας μείνει χώρος στο soundcloud και θα πρέπει να ψωνίσουμε συνδρομήν
    1 βαθμός
  14. Πολύ ωραίο είναι Κώστα!!!
    1 βαθμός
  15. Εδώ και το βίντεο με την νέα βέρσιον του κομματιού. Δεν έσβησα το παλιό από το 1ο ποστ μου γιατί (όπως έγραψα παραπάνω) δεν ήθελα να μείνει ορφανό....
    1 βαθμός
  16. Ναι βέβαια κάτι έκανα Δημήτρη, αλλά έχω πολύ δρόμο ακόμα για μείνω ευχαριστημένος απ'τις μίξεις μου....Το άκουσες 3 φορές βρε θηρίο; χαρά στο κουράγιο σου!
    1 βαθμός
  17. Ωραίο, ρέει όμορφα, smooth, με πολύ ταιριαστές αλλαγές, με 2-3 περίεργες νότες (όπως αυτή στο 0:13) και με παραγωγή γύρω στο 7-10.... Φυσικά και δεν περίμενα κάτι κάτω απ'την βάση από 'σένα! Το πιο καλό πάντως ήταν ότι δεν κατάλαβα πότε κιόλας τελείωσε και φυσικά το ξανάκουσα....
    1 βαθμός
  18. ευκολάκι.... (αυτά τα μοντέρνα εργαλεία των τραπεζιτώνε....χαλούνε την πιάτσα των καλώνε και εργατικώνε παιδιών(ε)
    1 βαθμός
  19. Κι εγώ νομίζω ότι υπάρχει αισθητή βελτίωση στο μουσικό μέρος. Μπράβο Φώτη!!!
    1 βαθμός
  20. For your auditory consideration: Vulfpeck. Mια σχετικα νεα funk μπαντα εμπνευσμενη απο τα κλασσικα recording rhythm sections του 60. Η μπαντα ουσιαστικα αποτελειται απο ενα κλασσικο funk κουαρτετο, συχνα πλαισιωμενο απο φιλικες συμμετοχες, guest vocalists κλπ.
    1 βαθμός
  21. τώρα κατάλαβα ότι αναφέρεστε στον κλασσικότατο ύμνο απ το ροκυ . Τσεκάρετε και διασκευή από bullet for my valentine όσοι ακούτε (και) μεταλ. Ακόμα δεν έχω ξεπεράσει το σχόλιο στο youtube που παρομοιάζει αυτόν τον Tepper με τον Tommy Wiseau . Once you see it you can't unsee it δεν διαφέρει απ' οτιδήποτε παρόμοιο hard rock/AOR των 80's . Ακόμα και preset από iron maiden του somewhere in time να βρεις , κούμπωσε και παίξε ακόμα και europe, journey κλπ θα τα φέρεις στα μέτρα του/σου . Είναι τόσο generic συνταγή . Αλλά λατρεμένη ακόμα και σε μένα που είμαι μικρός
    1 βαθμός
  22. Δεν χρειάζεται αν τα παρεις όλα σβάρνα. Βάλε keywords και ψάξε. πχ 80's hard rock
    1 βαθμός
  23. και εγώ περασα απο atari, spectrum, amstrad, amiga, master system κλπ. Ειχα και πολλά hand held της nintendo. Έχω ακόμα και ενα gameboy advance Και το pong είχα που το εβαζες στην τηλεόραση. Είχα και το sega saturn
    1 βαθμός
  24. Πάρτε και ένα medley από goal μου στο pes2018 Aφιερωμένο στον αδελφό gamer Κουφή Λεοπάρδαλη!!!!!!
    1 βαθμός
  25. Το τωρινό μου pedalboard. Άψογα πετάλια.
    1 βαθμός
  26. Το ένα έφερνε το άλλο στη ζυγαριά. Η Τele αν αφήσεις το fretting hand από το μανίκι, πέφτει. Δεν έχει κέντρο βάρους είτε σε καθιστή είτε σε όρθια θέση. Άλλο αν εγώ κι εσύ και όλοι δεν έχουν πρόβλημα μ' αυτό. Για έναν υποχόνδριο όπως ο Leo ήταν σοβαρό θέμα προς επίλυση. Οι πρώτες ήτο ελαφριές και μετά ψαχνόταν να μπαλαντσάρει το neck dive. Ήταν άνθρωπος με αυτιά. Προσπαθούσε να ακούει κάθε υπόδειξη μουσικού και να βρίσκει λύσεις. Mάλλον δεν κατάλαβες τίποτα Δημήτρη απ' όλο το σκεπτικό μου. Η πρώτη μου κιθάρα ήταν κόπια Stratocaster. Δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο. Να είναι Stratocaster. To σχέδιο με τα κλειδιά στη μια μεριά είναι πανάρχαιο, αλλά και πιο πρόσφατο (Stauffer 19oς αιων) και πιο σύγχρονο ( Merle Travis' Bigsby solid spanish). H "μη γωνία" στο headstock προέρχεται από τις lapsteel. Eίπαμε, ο Leo ήταν κατασκευαστής ενισχυτών και lapsteels. Επίσης το πάχος 1" του μανικιού δεν είναι τυχαίο. Είναι το μισό του δίιντσου μαδεριού. Πάρει μαδέρι, κόψει μέση, κάνει δύο μανίκια. Σεμινάριο απλής λογικής, problem solving, οικονομίας υλικού και χρόνου. Aυτό είναι το μεγαλείο του Fender. Έδειξε το μεσαίο δάχτυλο στην "παραδοσιακή" οργανοποιία και έκανε τα πράματα όπως τον βόλευαν. Ήσουν στο meeting? Εγώ είμαι πεπεισμένος ότι η βάση του δικού μου post που λέει ότι βάφτιζαν "σχεδιασμό" ενέργειες που αποσκοπούσαν αλλού έχει καλή προοπτική. Το ξέρω εκ των έσω (εννοώ όταν κατασκευάζεις, πολλές φορές σχεδιάζεις κάτι με κάποιο σκοπό, δεν πετυχαίνει και κοιτάς πώς θα δικαιολογήσεις αυτό που έκανες). Ναι, είναι πιθανόν η σκέψη η οποία οδήγησε στα contours να ήταν η απώλεια βάρους. Και τα contours να ήρθαν σαν διπλό ατού/όφελος. Αλλιώς θα το είχαν κάνει και στην Τele. Σε δέυτερη φάση, τα contours της Strat, ειδικά το arm, εμένα προσωπικά με κουράζει στο δεξί-σε καθιστό παίξιμο. Με την Τele ο πήχης μου αγκιστρώνεται στη γωνιά και "ξεκουράζει" τον 'ωμο μου. Στη Strat αυτό το sleekiness κάνει το χέρι μου να στέκεται στο αέρα. Οπότε αυτό το εργονομικό "ατού" εμένα δεν μου κάνει. Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν θα έπαιρνα Strat χωρίς contours, όπως και δεν αντέχω τις Tele με contours. Δεν ψωνίζω εργονομία. Kαι τι είναι ο SRV, εργονόμετρο? Αυτοί οι τύποι είναι εξωγήινοι. Ο άλλος έπαιζε ανάποδα την Strat. Ποια εργονομία και ποιο access και ποια contours? Δεν αλλάζει κάτι. Εξακολουθώ να "παλεύω" να μην πετύχω το switch με το δεξί. Εξακολουθώ να προσαρμόζω το παίξιμό μου και να καταναλώνω πολύτιμη παικτική ενέργεια, προσπαθώντας να απόφύγω το volume knob. Kι όταν είσαι παίκτης του 20%- όπως εγώ, χρειάζεσαι και την τελευταία ποσοστιαία μονάδα για να μην ξεφεύγεις. Το ίδιο έκαναν κι αυτοί. Προσαρμόζονταν, ή ακόμη καλύτερα, έκμεταλεύονταν τις αδυναμίες. Volume swells? Ευχαριστώ, υπάρχουν τα volume pedals από το '60. Θα κάνω κάτι άλλο. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που ξεχαρβαλώνουν το volume pot από τη Strat για τον ίδιο ακριβώς λόγο. H λέξη κλειδί είναι "για σένα", όποτε δεν έχω κάτι να πω. Αν πω, θα προσβάλω την παικτική σου θεώρηση. Εκτός βέβαια από όλους όσους παίζουν με Les Paul, SG, Tele, ES335, Jazzmaster, Jaguar, Firebird,Ανατολικόξυλα κλπ. που δεν έχουν πρόβλημα με άλλες θέσεις διακόπτη. Οι ενδιάμεσες θέσεις είναι όντως κερασάκι στην τούρτα. Και απόδειξη του ότι δεν υπήρχε σχέδιο. Κι εκεί είναι που παρεξηγείς το "κατά λάθος" που είπα. Όπως κατά λάθος πχ, έγινε νόρμα το X-bracing στις ακουστικές. Σεμινάριο μηχανικής. Δεν έχει ξεπεραστεί. Eξήγησα και πιο πάνω το "κατά λάθος" αλλά θεώρησα πως ήταν εμφανές σε όλο το αρχικό μου post. Διάνα δεν χτύπησε από την αρχή γιατί δεν προοριζόταν γι' αυτό η Strat. Και πάλι εξηγώ στο αρχικό μου post. Χρειάστηκε έναν Ike και έναν Buddy για να τα "γυρίσει". To ότι μεγάλωσαν γενιές πλέον με προέκταση του σώματός τους μια Strat, δεν με υποχρεώνει να "προσαρμοστώ" σώνει και καλά. Αλλά δεν θα αρνηθώ ότι η Stratocaster ήταν η καλύτερη ηλεκτρική κιθάρα που φτιάχτηκε ποτέ. Και μιας που είναι και επίκαιρο, χθες μου ήρθε στο inbox ( κάτι ομαδικές συζητήσεις με κιθαρο-νέρντουλες ) αυτό: https://reverb.com/news/fenders-don-randall-offers-revisionist-take-on-leo-cbs-and-the-compnays-early-days-bacons-archive?fbclid=IwAR2H-bDr0MjhNLFX7UgcGpHSnE1sq9LqFRf5sIvz1JI-MOu9i1r0qBD7O94&utm_campaign=donrandall&utm_medium=blog&utm_source=FB Το ότι λοιπόν οι Eastwood απέχουν από το πρότυπο της Strat και της Les Paul, δεν σημαίνει ούτε ότι είναι για εξωγήινους, ούτε ότι απευθύνoνται σε παράξενους ημι-κιθαρίστες- αδαείς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η μόστρα ή το να διαφέρουν για να διαφέρουν. Είναι εξίσου "ασχεδίαστες" με τις άλλες, μα τον βακελίτη μου μέσα!
    1 βαθμός
  27. Ένα σύνηθες φαινόμενα στην Ελλάδα, είναι το εξής Επειδή η πραγματικότητα φυσικά ξεπερνά την απαρχαιωμένη νομοθεσία, δυσκολεύεται η εκάστοτε “αρχή" να ρυθμίσει την πραγματικότητα. Το 1998 ήμουν, εγώ , άντε και το πολύ τρεις άλλοι πανελληνίως, που ως δικηγόροι, είχαμε ιστοσελίδες των γραφείων μας στο internet. Οι Δικηγορικοί σύλλογοι, μας αντιμετώπιζαν με καχυποψία, διάτι απλά τότε ήταν μάο-μαο….και θεωρούσαν το Internet το 666. ;D (Μας έκραζε και ο "σοβαρος" τύπος της εποχής βλ. φώτο) Βρήκαν λοιπόν την φόρμουλα (κάτι αντίστοιχο του 407 ΠΚ) να μας απειλούν για «άγρα πελατών" βασισμένοι στον απηρχαιωμένο κώδικα περί δεοντολογίας δικηγόρων του 1950! Φυσικά στον φούστη, φουστια δεν πάει, και εμείς ανταπαντούσαμε ότι μια ιστοσελίδα ισοδυναμεί με την καταχώριση στον χρυσό οδηγό (που επιτρέπεται) και φυσικά δεν είναι άγρα πελατών ,απλά έχει ηλεκτρονική μορφή. Μερικές δεκαετίες αργότερα, δέχτηκαν την πραγματικότητα και πλέον επιδοτούν την κατασκευή ιστοσελίδας σε δικηγόρους. Οι μουσικοί του δρόμου, είναι υπαρκτό φαινόμενο και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί θετικά, χωρίς απαγορεύσεις, αλλά με όρια.
    1 βαθμός
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+03:00
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου