Πίνακας συμμετοχής

Να και η δική μου γωνιά.

Έχει πιάσει μια μανία τη γυναίκα μου να κάνει power point-videos. Οπότε κι' εγώ πρέπει κάπου να τα δημοσιεύσω. Έχει κάτι λαθάκια, αλλά πρόβα είναι, οπότε ...

Σε καμία περίπτωση δεν αξίζει, κοίτα σε κάτι καινούργιο. Αν έχεις σκοπό να δαπανήσεις καπου στο χιλιάρικο ίσως και παραπάνω, εγώ προτείνω να πάρεις ολοκαίνουργια standard. Μπορείς να βρεις με 1100 (όχι με 1000 ευρώ που ζητάνε συνήθως στις αγγελίες του ΝΟΙΖ για τις sg standard μεταχειρισμένες 5ετίας και 10ετίας -γελάει ο κόσμος....ή που ζητάνε 500+ για faded ενώ βρίσκεις ολοκαίνουργια (του 2018)με 660 ευρώ... ). Η Gibson συνήθως κοστολογεί γύρω στα 1400 τις standard όταν είναι η νέα σειρά του τρέχοντος έτους, και το ακριβώς ίδιο μοντέλο το ρίχνουν στα 1100 περίπου. Πριν ενάμιση μήνα πχ χτύπησα μια του 2018 παρακαλώ 1100 ευρώ. https://www.musicstore.de/en_GR/EUR/Gibson-SG-Standard-2018-Heritage-Cherry/art-GIT0042734-000 Ίσα ίσα την προλαβαίνεις, αλλιως θα πρέπει να περιμένεις του χρόνου τον Σεπτέμβρη που θα βγουν τα μοντέλα του 2020 και του 2019 θα πέσει λογικά πάλι στα 1100. Το τραγικό είναι ότι αυτή την στιγμή που μιλάμε, πωλείται η standard '19 300 ευρώ ακριβότερα από την standard '18 (και με χειρότερα specs κατα την γνωμη μου, αλλά αυτό είναι υποκειμενικό) χωρίς σκληρή θήκη!! https://www.musicstore.de/en_GR/EUR/Gibson-SG-Standard-2019-Heritage-Cherry/art-GIT0046372-000 Γνώμη μου, σε ότι αφορά τις sg τουλάχιστον, άσε τα ''τίμια ξύλα'' του γνωστού σου και των μεταχειρισμένων που ζητάνε 900 - 1000 ευρώ για μια standard και 500-600 ευρώ για μια faded και κοίτα να χτυπήσεις μια ολοκαίνουργια (είτε standard eείτε faded) με 100 ευρώ παραπάνω. Ακόμα προλαβαίνεις για το 2018 όπως βλέπεις από τα λινκ, αν τελειώσουν και δεν προλαβαίνεις....ραντεβού τον Σεπτέμβρη

Τώρα με κουφανες ,αυτο ρε συ το ειχε ο πατερας μου και μου ειχε πει οτι το ειχε πάρει λιγο μετα απο την ημερα που γεννηθηκα !! Το ειχα για πολλα χρόνια και με την βοηθεια αυτων των.... θεικων μικροφωνων εγραφα (τις ιδεες) για ΟΛΑ μου τα τραγουδια μεχρι και το 2000.....(mono κασσετοφωνο αλλα stereo mics....μιλαμε πρωτοπορος ημΑνε )

Μια εποχή έπαιζα blues φυσαρμόνικα αρκετά καλά, μετά την άφησα και με άφησε. Κι εκεί περίπου τελειώνει η ιστορία μου με άλλα όργανα, αν εξαιρέσει κανείς ότι κάπου λίγο μετά την εφηβεία είχα πάρει ένα μπαγλαμαδάκι και είχα μάθει να συνοδεύω κιθάρα-μπουζούκι σε ρεμπέτικα. Αν γυρνούσα πίσω στην ηλικία που ξεκίνησα την ενασχόληση με τη μουσική, θα έπαιζα πιάνο πάντως. Το θεωρώ τον "βασιλιά" των μουσικών οργάνων από πολλές απόψεις και μου αρέσει ιδιαίτερα το γεγονός ότι μπορεί να είναι one man show, τουτέστιν δε χρειάζεσαι κανέναν άλλο. Επίσης από την άποψη των δυνατοτήτων εκφραστικότητας, σε σύγκριση με την κιθάρα ειδικά, είναι ένας άλλος κόσμος. Με την κιθάρα έχω μια σχέση αγάπης και μίσους. Δεν μπορώ χωρίς αυτή αλλά παράλληλα με ταλαιπωρεί και απίστευτα κι αυτό με κανει να την αντιπαθώ κατά περιόδους. Γενικά θεωρώ ότι η κιθάρα είναι σατανικά δύσκολο όργανο από ένα σημείο και πέρα. Δηλαδή είναι σχετικά εύκολο να φτάσεις σε ένα μέσο επίπεδο και μετά αρχίζει μια τραγική ανηφόρα που είναι γεμάτη εμπόδια και πολύ πόνο στα δάκτυλα. Θα μου πεις όλα τα όργανα έχουν ένα learning curve απότομο αν θες να ασχοληθείς σοβαρότερα. Ναι έτσι είναι αλλά η κιθάρα, τουλάχιστον σε τεχνικό επίπεδο, θεωρώ ότι είναι δομημένη από σαδιστές μετά από αιώνες μελέτης για το πώς θα καταφέρουν να φτιάξουν ένα όργανο που θα τυρρανήσει όσο πιο πολύ κόσμο γίνεται. Επίσης ο τρόπος που αναγκάζεσαι να σκέφτεσαι μουσικά αν είσαι κιθαρίστας, είναι η επιτομή της ανωμαλίας κατ' εμέ. Σα να θες να πας από την Αθήνα στη Λαμία και το gps να σου βγάζει διαδρομή μέσω Βλαδιβοστόκ. Γι' αυτό και οι κιθαρίστες είμαστε ως επί το πλείστον προβληματικά άτομα. Δηλαδή ακόμα κι αν δε φαίνεται εκ πρώτης όψεως, μόλις γνωρίσεις καλύτερα κιθαρίστα αντιλαμβάνεσαι άλυτα θέματα που έχουν μπερδευτεί ακόμα περισσότερο λόγω της δαιδαλώδους οπτικής των πραγμάτων, κληρονομιά από τη μελέτη της κιθάρας. Ή μπορεί και να ισχύει το αντίστροφο: μας γοητεύει η κιθάρα λόγω εγγενούς ανωμαλίας, παίζει κι αυτό. Εν πάση περιπτώσει, αν διαβάζουν τίποτα πιτσιρικάδες έχω να πω: παιδιά μακριά από τις κιθάρες. Ή εν πάση περιπτώσει, γρατζουνάτε κει χάμω να χαίρεστε αλλά μην το πάρετε σοβαρά το πράγμα γιατί μετά δεν ξεμπλέκεις εύκολα. (είναι προφανές ότι τα παραπάνω είναι υπερβολικά χάριν χιουμοριστικού πνεύματος παρόλα αυτά είναι βασισμένα σε αληθινά γεγονότα)

Βρε άτιμε ... με έβαλες σήμερα και έκανα άνω κάτω τη σοφίτα για να το βρω.. Κασετόφωνο 50 ετών... προς στιγμή με το ένα ηχείο... Με συγκίνησες!!

Δυο βιντεακια/συνεντευξεις με τη Molly Tuttle ,ενα απο τα ανερχομενα ονοματα στο χωρο της bluergrass - περαν του οτι η κοπελα ειναι εξαιρετικη και αξιζει να την ψαξετε, επιπλεον ενδιαφερον εχει η κινηματογραφηση των κλιπ και η επακολουθη "συνεντευξη" οπου μιλαει για την τεχνικη της. Bonus round: Και με τεχνικη clawhammer δανεισμενη απο το banjo επειδη γιατι οχι

Για μια ακομη φορα,ειναι παρα πολυ ωραιο. Στα των τεχνικων θεματων τα ειπαν οι καλοι ανθρωποι παραπανω που κατεχουν και δυο πραγματα περισσοτερα. Οντως αν τα τυμπανα ηταν αλλιως θα ακουγοταν ακομα πιο δυνατο. Καθαρα ως ακροατης,νομιζω οτι και ηχητικα το πας καλα. Μου φαινεται οτι ακουγονται πιο καλα μοιρασμενα στο χωρο τα οργανα σε σχεση με παλαιοτερα σου. Γενικως,σ'ώραιος.

Πέρα από τα λαθάκια, το power point και τις πρόβες....., κάτι από την δισκογραφία σας πότε θ'ακούσουμε; Το κομμάτι δεν το ήξερα, αλλά καλά (έ καλά τώρα τι περίμενες...) το βαράτε!

Το όργανο που ακούω πρώτα είναι το μπάσο. Αμα η μπασογραμμή κουνάει τότε όλο το κομμάτι πετάει. Και φυσικά αν δεν έπαιζα απο "ανάγκη" κιθάρα (όπως τα λέει ο Jazzjoker), αυτό θα ήθελα να παίζω. Εχω ένα μπάσο και παίζω αλλά... δεν παίζω αν με καταλαβαίνετε. Παίζω πολύ ιδιαίτερες και μινιμαλιστικές γραμμές που μου κατεβαίνουν απο το κεφάλι και όχι τα χέρια. Γι αυτό μου είναι δύσκολο να βάλω μπασίστα να παίξει στα δικά μου κομμάτια. Πολλές φορές τα διαστήματα είναι αλλόκοτα και οι φράσεις επαναλαμβανόμενες. Ντρέπομαι να του πω του ανθρώπου, παίξε μόνο αυτό. Πιάνο καλό θα ήθελα να παίζω μονο και μόνο γιατί μαθαίνεις μουσική ολοκληρωμένα. Κι αυτό πάλι μόνο στα βασικά το κατέχω. Αν όμως το εκλογίκευα και επιζητούσα την επαγγελματική επιτυχία και την άνεση, ένα πνευστό θα ήθελα να παίζω, όπως τρομπέτα, τρομπόνι ή σαξόφωνο. Σαξόφωνο έπαιξα σε ικανοποιητικό βαθμό στα 80'ς αλλά το παράτησα καθως συνειδητοποίησα (αφου ήξερα απο την κιθάρα) πως απο το να παίζεις κλίμακες μέχρι να αυτοσχεδιάσεις με άποψη και δικό σου ήχο, είναι τεράστια απόσταση και αυτό είναι το ζητούμενο.

Έκοψα nut από οστό για 41.8 χιλιοστά, τα τάστα περάστηκαν, το nut slot το λίμαρα και έκατσε το nut μια χαρά. Απομένει η ταστοδουλειά και το βερνίκωμα και ελπίζω μέχρι το Σ/Κ να την ακούσουμε!!

υπεροχη "αισθηση" εχει και το ορθιο μπασο.... Το εχει πιασει ποτε κανεις σας ..?? Ο τροπος που δονείται το ξυλο με καθε νοτα στο στομαχι σου..πολυ περιεργη αλλα κ γηινη αισθηση.

Εμένα θα μου άρεσε να μάθω drums!!!

Ο βασιλιας των οργανων, το μονο που ειναι ολα τα οργανα σε ενα: πιανο.

Υπάρχουν άλλα όργανα, κι "άλλα" όργανα. Από τα άλλα όργανα, θα ήθελα πολύ να παίζω πλήκτρα όλων των ειδών, πιάνο, keyboards, σύνθια, επίσης θα ήθελα να παίζω καλά μπάσο (με όλες τις τεχνικές). Κι από τα "άλλα" όργανα, θα ήθελα σαν τρελός να παίζω αυτό ... ... αυτό, .... αυτό, .... αυτό, .... αυτό .... και τόσα άλλα ... "άλλα" όργανα.

Hammond B3.

Εγώ κάπου εκεί στα 7-8 ξεκίνησα με ντραμς, επειδή όμως δεν είχα λεφτά για σετ έβαζα τάπερ, βιβλία, δίσκους από σερβίτσια για πιατίνια μιλάμε δεν είχε μείνει σερβίτσιο σπίτι τι ξύλο είχα φάει κάπου μετά μου άφησε ένας φίλος ένα ακορντεόν για τα χριστούγενα οπότε κόλησα εκεί και μετά ανακάλυψα το Roland D50 ενός φίλου και έκανα ένα μήνα να βγω από το σπίτι οπότε κόλησα εκεί με τα synth, harware επί το πλέιστον. Τελικά έγινα κάτι το ενδιάμεσο πληκτρο-ντραμίστας ή ντραμασινάς όπως μας ξέρουν οι περισότεροι αφού πλέον δουλειές για μπάντες γιοκ.... οπότε όλα καλά παίζω και τα 2 χεχεχε το πόσο βοηθάει η ρυθμική αγωγή πάντως είναι απίστευτο όπως έχει μεγάλη διαφορά να έχεις δουλέψει με μπάντα=ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ όχι μόνο μηχανήματα διότι αρπάζει το αυτί από άλλα όργανα και μπορείς εξίσου να παίξεις καλά σε ένα midi keyboard και μπάσο, κιθάρα, ντραμς κτλ όπως επίσης και να ενορχηστρώσεις δικά σου κομάτια. Οπότε το έχω απωθημένο να πάρω ένα TD-9 κάποια στιγμή και να ολοκληρωθώ και σαν ντράμερ Για όσους δεν γνωρίζουν ορίστε ένα από τα αγαπημένα μου λάιβ οπου συνδυάζει ηλεκτρονική μουσική+φυσικά τύμπανα με 2 ντράμερ μάλιστα Schiller aka Christopher von Deylen είναι ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης και τον ακούω πολύ συχνά.

Ολα Αλλα εχω παιξει μονο drums, bass, piano/keyboards, λαουτο, μαντολινο (αυτα και επαγγελματικα), Σαξοφωνα (τενορο αλτο σοπρανο), κλαρινο, τρομπετα, φλικορνο, φλαουτο (τα πνευστα στη μπαντα του Ναυτικου και φυσικα δεν επαιζα μονο εμβατηρια - το σοπρανο και το φλικορνο τα αγαπημενα μου) Ερασιτεχνικα, ακκορντεον, βιολι, ουτι, τσουμπους, φυσαρμονικα, ηπειρωτικο ντεφι, διαφορα κρουστα. Μπουζουκι-τζουρα- μπαγλαμα με τα οποια αρχισα την μουσικη (αφου αυτα μονο ηταν διαθεσιμα στο σπιτι οταν ημανε μικρος). Το ακκορντεον με δυσκολεψε πολυ και το παρατησα. Και το φλαουτο αρκετα . Το βιολι δεν μπορεσα να το κρατησω για πολυ καιρο για να ξερω αν θα τα καταφερνα, αλλα εβγαλα ηχο οσο το ειχα. Τωρα δυστυχως μονο Κιθαρες εχω, keyboard και μπασο. Μπορει να παρω και μια ηλεκτρονικη ντραμς. Το βιολοντσελο ειναι το απωθημενο μου.

Εγώ αγαπώ την ακουστική και την ηλεκτρική κιθάρα. Θέλω απλά να μάθω να παίζω ότι παίζω στα πλήκτρα. Το μόνο μου εμπόδιο ο χρόνος. Ευτυχώς επειδή υπάρχει μια μουσική παιδεία και μια ενασχόληση δεκαετιών με τη μουσική και τη μουσική τεχνολογία μέσω των πλήκτρων, το μόνο που μένει είναι ο χρόνος. Αλλά δεν βιάζομαι. Χρόνια έχουμε. Μετά τα εξήντα, που θα σταματήσει η δράση σε άλλες υποχρεώσεις θα ασχοληθώ πιο σοβαρά. Θα πάρω κανά πιτσιρικά δάσκαλο. Μόνος μου έχω καταφέρει να παίζω κάποια ακόρντα πολύ παιδικά και μπορώ να ηχογραφήσω αλλά σταδιακά . Καμια φρασούλα. Αλλά είμαι χάλια σε σχέση με τα πλήκτρα που κεντάω. Όμως θα ήθελα να παίζω καλά. Να ΄έπαιζα σαν τον nestora ή τον delta και θα έγραφα παπάδες. χαχαχαχαχαχαχαχα

Βασικά θα ήθελα να ήξερα τα όργανα που ήδη παίζω (πλήκτρα, κιθάρα, μπάσο και ντραμς) πραγματικά καλά και όχι πασαλιψατερ όπως τώρα. Βέβαια δεν θα με χαλαγε καθόλου να ήμουν και δεξιοτέχνης στο μπουζούκι.

Ετσι ειναι οι τηλεοράσεις πλέον;

Δεν σε καταλαβαίνω ακριβώς...τι θέλεις να πεις;

Για εμένα και να το κλείσω εδω, καλό είναι στη ζωή να κηνυγάς κάποιο καρότο ή έναν σκοπό. Θες να παρω κιθάρες λέγεται αυτό, να πάρω αμαξια, να μεγαλώσω τα παιδία μου......κα κανω six pack.....όπως θες πεστο, απλά σου δίνουν όλα αυτά....a reason to live . Ένα κίνητρο να σηκώνεσαι από το κρεβάτι σου. Αν καποιος είναι σε ένα τόσο μεγάλο επίπεδο ZEN.....και είναι "ερωτευμένος με τη ζωη" και άλλα τετοια....μπράβο του....αλλά δεν μπορώ να το εφαρμώσω σε εμένα

. ...Και φυσικά, ο άνθρωπος για να ξεκαυλωσει , πρέπει να γευτεί τα πάντα και ως φυσική εξελίξη…να τα απομυθοποιήσει (είναι η φύση του-δεν μπορεί να κάνει αλλιώς). Άλλως δημιουργεί απωθημένα (επίσης είναι στη φύση του-δεν μπορεί να κάνει αλλιώς) . Ειμαι σοφός, το ξέρω

Η ιδια χαζομάρα/ματαιότητα είναι είτε συλλέγεις vintage είτε συγχρονα, είτε στερεοφωνικά ή κουμπιά, είτε τα χρησιμοποιείς είτε τα βάζεις σε βιτρινα. Δεν είναι τυχαίο που ο "Συλλεκτικός Λάκης", ξυπνάει στις περιόδους που έχει κρύο / χειμώνα (που αναγκαστικά περνάει πολλες ωρες εγκλειστος) και ΠΟΤΕ το καλοκαιρι, οπου ο Λακης λιαζεται όλη μέρα σε κάποια πλαζ και δεν δινει δεκάρα για τίποτα . Η αληθεια είναι ότι όλα χρειάζονται, σαν αλατοπίπερο, πλην ομως ,προσωπικα είμαι γνωστης της ματαιότητας τους.

Σε αυτά τα χρήματα που έχεις να διαθέσεις, εγώ θα κοιτούσα να βρω μια καλή μεταχειρισμένη std. Έχει περάσει από τα χέρια μου μια τέτοια sg faded (2003 ebony τοστιέρα χωρίς moon inlays) και παρότι ήταν εξαιρετική για τα χρήματα της , σε καμία περίπτωση δεν ήταν σε ποιότητα κατασκευής και σε ήχο καλύτερη από 2 Std που είχα στα χέρια μου επίσης για λίγο καιρό. Η μια δε, ήταν και απ τις¨ κακές χρονιές ¨ υποτίθεται της gibson. Συνολικά η Std είναι αρκετά καλύτερη σαν κιθαρα και σε μεταχειρισμένη θα τη βρεις εύκολα και λίγο κάτω απ το μπατζετ σου. Πάντως εγώ η καλύτερη sg που έχω πιάσει στα χέρια μου είναι 61RI, είναι εξαιρετικό value for money και κατά καιρούς την Ε λεπτά στις αγγελίες στα 1200 ευρώ , είναι μια μικρή υπέρβαση στο μπατζετ σου που αξίζει, πίστεψε με, μέχρι τελευταίο ευρώ.

to whom it may concern που λενε και στας αλληλογραφιας

Καλημέρα! Είναι λογικά μια sg faded του 2002. Οι διαφορές που είχε είναι τα inlays, ταστιέρα από έβενο (όχι σε όλες) και abr bridge. Συλλεκτική δε νομίζω πως είναι, απλά δεν κυκλοφόρησε για πολύ καιρό και είναι πιο δύσκολο να τη βρείς. 900 εγώ δεν θα έδινα για μια faded, έστω και με αυτές τις ''έξτρα πινελιές''. Έχω δει faded sg στις αγγελίες κατά καιρούς από 400-550€. edit: με πρόλαβε ο sf

morbid angel-blessed are the sick death-human ΑΠΛΑ