Πίνακας συμμετοχής

Βιντεο δεν κανω γιατι δεν το εχω και πολυ αλλα παμε ενα....κομικ στα γρηγορα 1.Καναλια/vst Συνηθως χρησιμοποιω αυτα τα καναλια & vst Αναλογα βεβαια με το ασμα αυξομειωνονται.... 2.Drums Παντα Superior 3 με τα individual καναλια να "εξαγονται" καθαρα στα καναλια του daw (δεν χρησιμοποιω το δικο τους mixer ουτε τα εφε τους για επεξεργασια αλλα αυτα του Sonar και καποια plug ins ) Γενικα τα plug ins που συμπαθω πολυ ειναι τα Nomad και τα χρησιμοποιω κατα κορον (αν και στο βινΔεο εδειξα ενα Waves template που εκεινο τον καιρο δουλευα) εχουν εναν δικο τους ιδιαιτερο και "καθαρο" ηχο που μου αρεσει. Δεν ειναι δα και πολλα... Για ΟΛΑ τα οργανα (και τα τυμπανα) ουσιαστικα χρησιμοποιω τα δυο αυτα channel strips (και αυτο το Reverb στις ΠΟΛΥ σπανιες φορες που θα χρησιμοποιησω αυτο το εφε,κυριως στο κατω μερος του snare,γενικα δεν ειμαι fan του reverb) στο side chain των τυμπανων (υπερκομπρεσαρισμενα kick,snares,room & OH τα οποια προσθετω αναλογα με την ορεξη στο βασικο καναλι) αυτα τα 2 και στο main drum bus αυτα στο μπασο χρησιμοποιω παντα το Amplitube σε SVT setting με το βασικο channel strip που χρησιμοποιω και στα υπολοιπα οργανα και 8Χ10 καμπινα με vitual RE20 & U87 mics το delay προφανως ειναι το αγαπημενο μου εφε και εκτος απο τα OHM BOYZ χρησιμοποιω κι αυτα το καθενα αναλογα με την περιπτωση σε ολα τα καναλια εχω ενεργο το eq με high / low pass settings αναλογα με το οργανο & την vitual κονσολα (συνηθως "Neve") παντα ενεργη ενω αν θελω να βρωμισω ενεργοποιω και το tube distortion τελος το master bus μου ειναι εξαιρετικα βαρετο.. ελπιζω να σε ικανοποιησα :)

To DAW το επιτρεπει αυτο, οχι ομως ολα τα plug in, διοτι θελουν οι μ@λ@κες αναλογικη εξομοιωση, που σημαινει μη- γραμμικη παραμορφωση, saturation και αλλες μαλακιες, και αν πας σε τετοια plug in με σταθμη και-τα-παπουτσια-μεσα, το εκανες το πραγμα χαος. Αν βεβαια ειναι floating point ολη η επεξεργασια του καναλιου, τοτε πραγματι δεν μπορεις να το καταστρεψεις οσο και να το θες

ΨΑΧΝΩ τοση ωρα να σου βρω ενα βιντειο της προκοπης για αυτο που να ειναι συντομο και κατανοητο,τελικα βρηκα διαμαντι στο ιδιο το καναλι του Sonar

Ολο το θεμα ειναι να εχεις κατι να πεις. Καταλαβαινω οτι σε πολλους αρεσουν τα επιστολοχαρτα, οι φακελοι και τα ιδιοχειρα γραπτα, αλλα αν εχεις κατι να πεις το λες και με ενα email, δεν υπαρχει αμφιβολια για αυτο.

Να πω και εγω τις μ@λ@κιες μου. Πρωτα απο ολα, γραφουμε σε 24 bit. Αυτο μας επιτρεπει το εξης σημαντικο: Μπορουμε να στοχευσουμε σε ενα level εγγραφης με peaks στο -6 η και στο - 9 χωρις καμια απωλεια αναλυσης αξια λογου. Ετσι ξεκιναμε κατευθειαν με μια σταθμη που εχει το headroom που χρειαζεται, ενω παραλληλα εχουμε και ενα εξτρα μαξιλαρακι ασφαλειας για να αποφυγουμε καταστροφικα peak κατα την εγγραφη. Στη συνεχεια, και για να μπορεσουμε να συγκρινουμε οποιαδηποτε επεξεργασια που κανουμε με το dry σημα, θα πρεπει να συγκρινουμε σε ιδιες σταθμες. Τα αυτια μας ειναι το καλυτερο εργαλειο για αυτο, οποτε αν ας πουμε βαλουμε εναν κομπρεσορα, τον κανουμε bypass και οταν τον ενεργοποιουμε φροντιζουμε το σημα να εχει την ιδια ενταση, ρυθμιζοντας το output. Ετσι πρεπει να συγκρινουμε το πριν και το μετα, διαφορετικα το δυνατοτερο σημα παντα μας φαινεται καλυτερο, και στην πραγματικοτητα μπορει να τα καναμε χειροτερα. Τηρωντας το παραπανω, εκτος απο καθαροτερη εικονα του τι κανουμε, διατηρουμε και το επιπεδο του σηματος στην ιδια σταθμη. Τωρα, υπαρχουν αλλα δυο συνηθεστατα δεδομενα: Η μποτα στις περισσοτερες μουσικες εχει τη μεγαλυτερη ακουστικη ενεργεια, και κατα κανονα γραφουμε πρωτα τυμπανα για να τα ακουμε και να παιξουμε πανω τους τα υπολοιπα οργανα. Αν λοιπον ρυθμισουμε την μποτα απο την αρχη, με το master fader στο 0 ( unity) να πικαρει η μποτα solo γυρω ας πουμε στο -12 στο master track, ειναι σχεδον βεβαιο οτι οσο θα προσθετουμε οργανα δε θα κλιπαρουμε το master καναλι. Αν λοιπον τηρουμε τα παραπανω, και δε βλεπω καποιο λογο να μην τα τηρουμε, ερχεται και δενει το γλυκο ωραια, χωρις ιδιαιτερο κοπο. Αυτη ειναι μια πιθανη προσεγγιση, δεν ειναι δογμα, το σημαντικο ειναι να εχεις τον ελεγχο στις σταθμες, τα νουμερα και η μεθοδος μπορει να διαφερουν, ο στοχος ομως οχι.

Κοινώς, είμαστε γατόφιλοι.

Παρεμπιπτόντως, πολύ μου αρέσει το look & feel του mixer στο Sonar. Το spacing που έχει ανάμεσα στα channels και στα διάφορα sections μέσα στο channel βοηθάει πολύ. Καλή επιλογή χρωμάτων. Φαίνεται να μπορώ να βρω γρήγορα αυτό που θέλω. Το προτιμώ από του Logic που χρησιμοποιώ και σίγουρα από του Cubase του οποίου το GUI δε συμπάθησα ποτέ.

Μάλλον επειδή είναι ΚΑΘΑΡΟΤΕΡΟΣ από οποιονδήποτε "vintage".... Όλη αυτή η μυθολογία για τον "ζεστό και"παραμορφωμένο " αναλογικό ήχο των παλιών Neve κτλ. καταντά αστεία αν σκεφτούμε ότι ο βασικός λόγος που έγιναν ....μυθικές και std ήταν το ποσo KΑΘΑΡΕΣ, αθόρυβες και "ακριβείς" ήταν σε σχέση με τις παλαιότερες που αντικατέστησαν .... Τώρα έχουμε την απόλυτη καθαρότητα και ακρίβεια στη διάθεσή μας ,την οποία φυσικά μπορούμε να "ζεστάνουμε" και να "βρωμισουμε" κατά το δοκούν αν θέλουμε και δεν μας ικανοποιεί γιατί δεν έχει ΘΟΡΥΒΟ

προσωπικά δεν έχω να προσθέσω κάτι μια και οι φίλοι μας έχουν με καλύψει σε όσα θα σου έλεγα κι εγώ περί αναλογικού μύθου (επί του ρεαλιστικού πρακτέου κι όχι της ρομαντικής θεωρείας)... θα σου πω όμως μια μικρή (χαρακτηριστική ανάμεσα σε πολλές παρόμοιες που έχω ζήσει εδώ και δεκαετίες) αληθινή ιστορία... ένας παλιός φίλος από την πάλαι ποτέ φάση hi end-ισμού της ζωής μου που ζει στην Αυστραλία, καθότι και μουσικός είχε την "τρέλα" (περνούσε κατά πολύ την απλή επιθυμία) να στήσει ένα πλήρως αναλογικό home studio... έτσι παράλληλα με ατέλειωτες συζητήσεις μας και αναζητήσεις σε αγγελίες ανά τον κόσμο μάζευε παλιό καλό hardware σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας... έτσι πριν δυο χρόνια αποκτώντας σε πολύ καλή κατάσταση και μία AMEK Big, έκλεισε σαν άνδρας (έρωτας η μικρή) και μου δήλωσε επιτέλους ευτυχής... πέρυσι το καλοκαίρι ήρθε για διακοπές στην Ελλάδα και αντί να πιούμε καφέ σε καμιά παραλία μου έκανε παρέα σε ένα πρόχειρο project που έτυχε να κάνω με μόνο εξοπλισμό μια φτωχή πλην τίμια ψηφιακή Midas M32R Live και επικουρικά έναν Grace Design M101... μην στα πολυλογώ φέτος με πήρε να μου ανακοινώσει ότι πούλησε τον περισσότερο εξοπλισμό του και απέκτησε αυτά τα δύο (τον grace μάλιστα δεν κατάλαβα και γιατί μιας και είχε ήδη καλύτερους pre) και είναι πλέον "πιο" ευτυχισμένος... στην ερώτησή μου που ακολούθησε την έκπληξή μου η απάντηση είναι ότι ποτέ δεν φανταζόταν ότι με ένα 3χίλιαρο θα μπορούσε να ικανοποιηθεί και στο work feel και στον ήχο και μάλιστα με τέτοια άνεση στην εργονομία (το πόσα είχε δώσει μέχρι τότε για να κάνει το κέφι του δεν θες να το μάθεις και την συγκριτικά μαζοχιστική εργονομία ήδη την γνωρίζεις)... τέλος πάντων μην με παρεξηγήσεις... δεν θέλω να σου πω τίποτα άλλο εκτός του ότι είμαι υποψιασμένος από τα λεγόμενά σου ότι δεν έχεις εξετάσει ενδελεχώς τις εναλλακτικές ως προς την υλοποίηση του "ονείρου" σου... μπορεί και να κάνω λάθος αλλά αν όχι μπορώ να σου υπογράψω κι εγώ με την σειρά μου ότι ΑΝ δεν σκοπεύεις να καταλήξεις να κάνεις master σε ένα αξιόλογο open reel και μετά να ακούς τις παραγωγές σου σε αυτό ή αν δεν επενδύσεις σε έναν hi end AD/DA, κατά κανόνα και λαμβάνοντας όλες τις παραμέτρους ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ να επενδύσεις σε υβριδικούς πειραματισμούς, αν δεν είσαι ήδη έτοιμος να δώσεις μια περιουσία... την οποία βέβαια αν έχεις, εμένα και σε κανένα εδώ δεν μας πέφτει λόγος...

@LK https://arstechnica.com/gadgets/2022/11/playable-commodore-64-accordion-delights-with-homemade-chiptune-goodness/?utm_brand=ars&utm_social-type=owned&utm_source=facebook&utm_medium=social&fbclid=IwAR0kgJCxktMGoroaGc-Nx_REoCRa3oqyeQR497YJz8tnoY3VoDLTc7YeETw

Χαιρετώ την μουσική παρέα, παραθέτω τον σύνδεσμο σε ένα clip από το νέο μου album 'Out of Oxygene', όσοι πιστοί της electronica μπορείτε να προσέλθετε και να αφήσετε ένα σχόλιο, σας ευχαριστώ! Είναι το 2ο μέρος με τίτλο "Biosphere" του album που έχει concept την ιστορία του οξυγόνου (και της ζωής) στη γή, από την αρχή μέχρι το τέλος... Enjoy!

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας και βεβαίως θα σεβαστώ τις οδηγίες σας. Οι επιρροές πράγματι είναι μεγάλες και ακόμη πιο μεγάλο το πάθος για τη μουσική του σπουδαίου JMJ. Εδώ και πολλά χρόνια ήθελα να 'ζήσω' το θρυλικό Oxygene, δεν μου έφτανε να απλώς να το ακούω, έτσι προσπάθησα να γράψω ιδέες πάνω στα χνάρια του και σταδιακά να τις αναπτύξω σε μια ιστορία. Η παραγωγή έγινε με, κατά το πλείστον, virtual analog synths (Arturia Modular-ARP2600, Roland Juno-Promars-System8 και Zenology) και μια μικρή δόση Korg Prologue. Τα beats φτιάχθηκαν 'στο χέρι' και γι' αυτό δεν έχουν ιδιαίτερη πυκνότητα. Το mastering έγινε, για πρώτη φορά, σε στούντιο γιατί ήθελα να είναι κι αυτό μέρος του ταξιδιού. Σας ευχαριστώ και πάλι! Ηλίας

Σωστά. Αλλά να κάνω λίγο το δικηγόρο του διαβόλου, επειδή η μέρα είναι βροχερή και βαριέμαι. Τα περισσότερα DAW τη σήμερον ημέρα έχουν τουλάχιστον 32bit float processing. Αυτό σημαίνει ότι πρακτικά ο μόνος τρόπος να πικάρει κάτι είναι στην έξοδο. Οπότε, τα εργαλεία μας επιτρέπουν ακόμα και όλα τα τρακ αν γράφουν +3 +6 +10 +φιλαράκιέλεος, και το μάστερ φέιντερ +ήμαρτον, αν κατεβάσουμε το μάστερ φέιντερ (που υποτίθεται ότι είναι η έξοδός μας από την κάρτα, έτσι;) σε επίπεδο τέτοιο που να μην πικάρει πια, είναι όλα ΚΟΜΠΛΕ. Θα πει κάποιος "έτσι δε μαθαίνεις", "δεν είναι σωστά πράγματα αυτά", "φτου σου ρε ξιοφτίλα", και είμαι σύμφωνος κι εγώ! Αλλά, τα εργαλεία το επιτρέπουν. Κι όχι μόνο στα DAW:

να προσθέσω εδώ σχετικά με την απορία του Μπάμπη, αν αφήσεις καμια 20ριά tracks να γράφουν στο -5, πριν κάν ολοκληρώσεις το κομμάτι στα groups και ιδίως στο master θα έχεις φτάσει στο θεό. Οπότε αντί να κατεβάζεις και να διορθώνεις 10-15 faders τη φορά καλύτερα να ξεκινήσεις από χαμηλά. Επίσης (το ανέφερα ήδη) αν το daw σου επιτρέπει groups, φτιάξε προκαταβολικά μερικά, για κιθάρες ηλεκτρικές, ακουστικές, μπάσα, πλήκτρα, φωνές, πνευστά, τύμπανα κλπ ώστε να μπορεις με αυτά να κουμαντάρεις το master σου, και όταν χρειαστεί μόνο τις κιθάρες, τα πλήκτρα. Όταν μεταξύ τους όλες οι κιθάρες έχουν έρθει, τότε παίζεις πχ τις κιθάρες μόνο με τα μπάσα και τα τύμπανα και ελέγχεις. Αλλά γενικά καλό είναι αυτό να μην το αφήσεις να γιγαντωθεί. Όταν ήδη το κομμάτι έχει φτάσει στη μέση και το master κινείται στο -2 -3 το έχεις χάσει το παιχνίδι. Τί να πρωτοκατεβάσεις. Και φυσικά κάθε κατέβασμα θα σου χαλάσει όποιες ισορροπίες έχει ήδη φτιάξει.

μετά λέτε εμένα....

Το κανω μονιμα στο master out. Αλλα εννοειται τιποτα δεν κοκκινιζει πριν φτασει εκει. Ουτε καν. Αλλα λογω του ειναι αθροιστικοι οι αλγόριθμοι στο τελος ενα -5 -7 βαζω. Και επισης επειδη τα εργαλεία για master τα εφαρμοζω στο τελος και post fader, αφηνω ενα headroom γύρω στα 3 εως 5 db για να μπορουν να δουλεψουν ανετα. Τελος ποτέ δεν εχω στο 0 κορυφή στο τελικό. Αφηνω γύρω στο 1 περιθώριο για τους αλγοριθμους της όποιας πλατφορμας που σχεδόν παντα επεμβαίνει οπως θέλει

Γεια σε όλους!

Χαιρετώ την παρέα του Noiz!

Στη δικιά σου version μου ακούγονται κάπως θολό το αποτέλεσμα και όσον αφορά τη στερεοφωνία κάπως μαζεμένο. Στο original υπάρχει ένα clarity κι έχει άπλα. EDIT: Με τη πιθανότητα να κάνω λάθος, αυτό με τη στερεοφωνία που γράφω, φαντάζομαι ότι δεν οφείλεται στο panning αλλά στο eq στις κιθάρες εκατέρωθεν.

Αρκετά επαναλμβανόμενο, ήθελα ένα break/interlude/breakdown, κάτι κάπου στη μέση για να σπάσει, και μετά να έρθει ένα τελευταίο "ρεφραιν" σαν αποκορύφωση. Δε μου άρεσε το τέλος που τελειώνει με 4η. Από άποψη μείξης και εκτέλεσης είναι πολύ καλό!

Το άκουσα το κάλεσμα Τώρα που το ξανακούω στα μονιτορ, ακουω λίγες διαφορες στο eq (νομίζω εάν παίξεις λίγο με το eq, αλλά και αλλαγή καμπίνας θα το βρεις) και στο βάθος. Το ορίτζιναλ είχε παραπάνω βάθος. .

Εσύ έλειπες.... Κάτσε, μόνο μην ποστάρεις κάνα punk...

Κακώς. Φτιάξε έναν, τζάμπα είναι. Και μετά ξέρεις, subscribe... Σκέψου το σοβαρά ακούγοντας το παρακάτω. Dave Stryker - guitar Joey DeFrancesco - Hammond Adam Nussbaum - drums Aπ'ο το άλμπουμ Dave Stryker Trio - Stardust του 1995.

Εν αρχή... Το 1935 οι Άγγλοι επιτελείς της Columbia Grammophone Company αποφάσισαν να δημιουργήσουν το πρώτο στούντιο ηχογραφήσεων στην Ελλάδα, δίπλα στο εργοστάσιο που είχαν ήδη χτίσει στη Ριζούπολη. Τεχνικό διευθυντή τοποθέτησαν τον Ευάγγελο Αρεταίο. Ήταν ο πρώτος Έλληνας μηχανικός που είχε σπουδάσει ηχοληψία στην Αγγλία, συνεπώς δικαιωματικά οι Άγγλοι του ανέθεσαν στα μέσα του 1936 την ευθύνη του έργου, μαζί με ξένους τεχνικούς που είχαν έρθει από το Λονδίνο. Το στούντιο χτίστηκε στην άκρη του οικοπέδου της Columbia και λειτούργησε έως το 1963, οπότε θεωρήθηκε πλέον παρωχημένο και ανεπαρκές. Έτσι κατασκευάστηκαν δύο καινούργια στούντιο σε ένα διπλανό οικόπεδο. Με το που τελείωσαν οι εργασίες στο πρώτο αυτό στούντιο, ο Ευάγγελος Αρεταίος τηλεφώνησε στον πατέρα του Μάκη Μάτσα. Ο ενθουσιασμός για την πρώτη ηχογράφηση... Στο τηλεφώνημα του είπε: - Μίνω επιτέλους το στούντιο είναι έτοιμο. Συνδέσαμε και τα τελευταία καλώδια της αίθουσας και του κοντρόλ, είμαστε πανέτοιμοι και ανυπομονούμε να διαπιστώσουμε το αποτέλεσμα. Θα ήθελα αν μπορείς να μας φέρεις στο στούντιο ένα συγκρότημα για να κάνουμε την πρώτη δοκιμαστική ηχογράφηση, ακόμα και σήμερα, αν γίνεται. Εκείνο το μεσημέρι, κατά σύμπτωση, στο γραφείο του Μίνου ήταν ο Ζόζεφ Κορίνθιος, πρωτοπόρος της χαβάγιας στην Ελλάδα. Η χαβάγια είναι ένα είδος κιθάρας που χρησιμοποιείται στη Χαβάη, στον Ειρηνικό. Βρισκόταν μαζί με τρεις συνεργάτες του και είχαν φέρει κάτι καινούργια τραγούδια. Μόλις έλαβε το τηλεφώνημα από τον Αρεταίο, ο Μίνως ενθουσιάστηκε και δεν μπορούσε να πιστέψει την αρχή που γινόταν. Είχε τόση περιέργεια για να πατήσει το πόδι του στο πρώτο ελληνικό στούντιο που είχε δημιουργηθεί. Άρπαξε τον Ζόζεφ και τους τρεις συνεργάτες του και χωρίς να τους ενημερώσει, τους ζήτησε να τον συνοδέψουν για μια πολύ σημαντική υπόθεση στο υπό κατασκευή στούντιο. Είπε μάλιστα στον τότε πρωτοεμφανιζόμενο τραγουδιστή Νίκο Γούναρη να έρθει να τους συναντήσει εκεί. Τους αποκάλυψε τον σκοπό της επίσκεψης τους μόλις περνούσαν την πύλη του εργοστασίου. Η έκπληξη και η χαρά που θα έκαναν ποδαρικό και θα εγκαινίαζαν το καινούργιο στούντιο ήταν πολύ μεγάλες. Μετά από μια σύντομη ξενάγηση στο στούντιο ο Ζόζεφ Κορίνθιος, οι μουσικοί του και ο Νίκος Γούναρης πήραν θέσεις μπροστά στα μικρόφωνα για να διαπιστωθεί από τον Αρεταίο και τους Άγγλους τεχνικούς η αξιοπιστία του καινούργιου επιτεύγματος. Το πρώτο τραγούδι... Το πρώτο τραγούδι ηχογραφήθηκε στο άψε-σβήσε. Όταν οι τεχνικοί άκουσαν το ηχητικό αποτέλεσμα, τα πρόσωπα τους γρήγορα φωτίστηκαν, άρχισαν τα χειροκροτήματα και οι σαμπάνιες συμπλήρωσαν το γιορτινό γεγονός. Δεν ήταν άλλο από το κλασικό και περίφημο πια "Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι" (ή αλλιώς, το "Κοκοράκι"). Η μαρτυρία αυτή προέρχεται από την αφήγηση του Μίνου. Ωστόσο, τα ιστορικά δεδομένα δεν την επιβεβαιώνουν. Σήμερα το τραγούδι αυτό εμφανίζεται και ηχογραφείται με τον Νίκο Γούναρη πολύ μεταγενέστερα, το 1939 και μάλιστα στην Columbia. Είτε λόγω της ανωριμότητας του νεαρού τότε Νίκου Γούναρη το “Κοκοράκι” ηχογραφήθηκε, αλλά δεν εκδόθηκε ποτέ σε δίσκους. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι ηχογραφήθηκε και εκδόθηκε, αλλά ο κατάλογος και τα αρχεία όπου περιλήφθηκε χάθηκαν μαζί με χιλιάδες άλλα αρχεία της δισκογραφίας, κατά τη διάρκεια της επίταξης και των καταστροφών του εργοστασίου από τους Γερμανούς. Μετά από χρόνια φαίνεται ότι λόγω επιτυχίας του τραγουδιού, ο Νίκος Γούναρης το επανέλαβε στην καινούρια του εταιρεία, την Columbia και αυτό το μεταγενέστερο αρχείο διασώθηκε. Έτσι η δεύτερη αυτή εκτέλεση μπορεί να εμφανίζεται σήμερα ως πρώτη και μοναδική. Είναι ένα γεγονός για το οποίο δεν υπάρχει σήμερα άλλη απάντηση πέρα από την έντονη ανάμνηση του Μάκη Μάτσα, από τη διήγηση του Μίνου Μάτσα, την οποία πολλές φορές είχε επιβεβαιώσει και ο ίδιος ο συνθέτης, ο Ζόζεφ Κορίνθιος. Το 1987 το ίδιο τραγούδι ο Μάκης Μάτσας έμελλε να το ηχογραφήσει ξανά και μάλιστα όχι μόνος του. Περιλαμβάνεται στη δουλειά του Διονύση Σαββόπουλου με τίτλο “Ζήτω το ελληνικό τραγούδι”. Στην ηχογράφηση αυτή ο Μάκης Μάτσας ήταν μαζί με έναν άλλο Μίνωα, τον γιο του. ______ ΠΗΓΗ ______

https://www.mixanitouxronou.gr/pos-einai-simera-to-istoriko-ergostasio-diskon-tis-columbia-poy-quot-apogeiose-quot-to-elliniko-tragoydi/

Εγώ μόνο τον Joey, στου Φακανά, με Gadd. Τον John δυστυχώς δεν... Anyway, άκου το παρακάτω, και κάνε και ένα subscribe αν θες στο κανάλι μου. Συνήθως ανεβάζω tracks που δεν τα βρισκω στο youtube, όπως το συγκεκριμένο. McLaughlin / DeFrancesco / Chambers.

Έλεγα να βάλω πάλι Joey αλλά με Christian McBride. Αλλά και με McLaghlin δεν θα με χάλαγε. Huge fan here και των δύο. Οπότε, με τη σειρά...

Μακλάφλης. Με Joey φυσικά.

Travolta?

μα γι αυτό ακριβώς το αναφέρω... γιατί με ξένισε καθώς παρότι υποτίθεται ότι αυτό το ιδιαίτερο "χρώμα" έψαχνε τόσα χρόνια, εν μια νυκτί τον κέρδισε (και) η transparency του GD... άβυσσος η ψυχή του ακροατή και αυτό θέλει να πει και η ιστορία μου... κυρίως θέμα "ψυχής" είναι και όχι κάθετης αντικειμενικότητας που έτσι κι αλλιώς τα αυτιά σε συνδυασμό με την αναξιόπιστη αποκωδικοποίηση των ερεθισμάτων από την ευμετάβλητη διάθεση του εγκεφάλου, δεν την προσφέρουν κατά κανόνα...

𝗣𝗮𝘁 𝗠𝗮𝗿𝘁𝗶𝗻𝗼 - 𝗘𝗹 𝗛𝗼𝗺𝗯𝗿𝗲 (𝗅𝗂𝗏𝖾) Recorded on December 15-17, 2000 at Yoshi's Jazz Club, Oakland, CA. • 𝖯𝖺𝗍 𝖬𝖺𝗋𝗍𝗂𝗇𝗈 - 𝗀𝗎𝗂𝗍𝖺𝗋 • 𝖩𝗈𝖾𝗒 𝖣𝖾𝖥𝗋𝖺𝗇𝖼𝖾𝗌𝖼𝗈 - 𝖧𝖺𝗆𝗆𝗈𝗇𝖽 𝖡𝟥 • 𝖡𝗂𝗅𝗅𝗒 𝖧𝖺𝗋𝗍 - 𝖽𝗋𝗎𝗆𝗌 Από το άλμπουμ Pat Martino - Live At Yoshi's του 2001.

μολις γυρισα απο τη συναυλια του steve vai awesome

Από το άλμπουμ The Randy Johnston Trio - Riding The Curve του 1998. • 𝖱𝖺𝗇𝖽𝗒 𝖩𝗈𝗁𝗇𝗌𝗍𝗈𝗇 - 𝗀𝗎𝗂𝗍𝖺𝗋 • 𝖩𝗈𝖾𝗒 𝖣𝖾𝖥𝗋𝖺𝗇𝖼𝖾𝗌𝖼𝗈 - 𝖧𝖺𝗆𝗆𝗈𝗇𝖽 • 𝖨𝖽𝗋𝗂𝗌 𝖬𝗎𝗁𝖺𝗆𝗆𝖺𝖽 - 𝖽𝗋𝗎𝗆𝗌 • 𝖩𝗈𝗁𝗇𝗇𝗒 𝖦𝗋𝗂𝖿𝖿𝗂𝗇 - 𝗌𝖺𝗑

Πολύ καλά το πηγες. Απο το κινητό που το άκουσα, η διαφορά μοιάζει σα να οφείλεται σε διαφορετική καμπίνα. Εσένα έχει λίγο πιο σκοτεινό ήχο.

Ναι αλλα για τον Santriani και πόσο παικταράς είναι δεν λέτε τίποτα, μόνο για τον Vai, Meola κλπ

Μα καλά, τι τηλεόραση έχεις? Φαινεται και η strat με τον marshall απο πισω, για οσους εχουν αμφιβολια

τον αδικείς πολύ... κοίτα είσαι και νεώτερος. Εγώ μεγάλωσα μ αυτόν σε κρίσιμες ηλικίες. Ήμουν 19 όταν βγήκε το land of the midnight sun και το elegant gypsy, και τοτε το downbeat παραληρούσε...(δεν θυμάμαι να έγινε το ίδιο με τον Vai). Σήμερα όμως δεν μου αρέσει πιά αυτή η εποχή. Επίσης δεν σε παίρνει ο Corea τυχαία στα γκρουπ του. πάντως κάνε τον κόπο και άκουσε τα World Sinfonia Heart of the Immigrants Orange and Blue ειναι πολύ δύσκολοι δίσκοι, αλλά εξαιρετικοί. Δεν τους αγαπάς με την μία. Είναι όμως εξαιρετικοί. Μεταξύ 80 90 ήταν μετριος. Και μετά το 2005 επίσης... Αλλά και ποιός δεν είναι. απ αυτούς που έγραψα ότι είδα ελάχιστοι είχαν συνεχή πορεία. ο Martino σίγουρα. Από τους ζωντανού, o Metheny και ο lagrene κι αυτοί με ερωτηματικό... εδιτ τώρα διαβάζω το ποστ ξέρεις τι ήταν να σου φέρνει φίλος σου το Elegant Gypsy και να είσαι 19-20? Να είσαι 17 και να ακούς το Bohemian Rapsody?

Ντεν έκο λογκαριασμό στο YT καρντιά μου. EDIT: Γιατί μπερδεύτηκες?