Πίνακας συμμετοχής

Οι ποζέρηδες αποκαλύφθηκαν. Παιδί των 80'ς γαρ!

Μιλάμε για δισκάρες. Εν τω μεταξύ είπα να δω το ριφ (με κανονικό κουρδισμα) που δεν είναι και τόσο εύκολο κι έπεσα επάνω σε μάθημα από site που λέγεται Dadrock.

Εννοείται. Όπως και το προηγούμενο.

Όλο το "Toys ..." είναι φοβερό.

Η τρέλα δε κοιτά ηλικία Respect!

Ωραίος τόνος αν και οι μπουρμπουλήθρες είναι λίγο έντονες, in your face, κάπως αδικούν το τελικό αποτέλεσμα. For the record πάντως, για την αυθεντική ηχογράφηση ο Trower φημολογείται πως χρησιμοποίησε 3 πετάλια, Dan Armstrong Red Ranger treble booster, Uni-Vibe chorus/vibrato & Electro-Harmonix Electric Mistresses. Σε διάφορα πειράματα που έκανα στο παρελθόν, το Phase 90 πλησίαζε πάρα πολύ κοντά, επίσης καλά ακούγονταν και 1-2 chorus, απλά αλλά ιδιαίτερα σε χαρακτήρα. Για μένα πάντως η βασική πηγή του ήχου είναι το κεφάλι του κιθαρίστα, γι αυτό και συχνά ακούς παρόμοιο τόνο απο πολύ διαφορετικά setup, είναι μέσα στο μυαλό και ο μουσικός αυτόν αναζητάει μέχρι να πλησιάσει κοντά, να αισθανθεί οικεία τις νότες κάτω απο τα δάχτυλα του.

Κούκλα το όργανο! Μόνο και μόνο για την tele γέφυρα είναι noiz-approved...

Εξαρτάται τι ήχο θες. Για κλασσικό Van Halen ήχο πρέπει να μπει πριν. Επίσης αν θες ψευδοleslie βρώμικο ήχο πάλι δουλεύει καλύτερα. Αν θες μεγάλα και pronounced sweeps στον βρώμικο ήχο σου δουλεύει καλύτερα μετά. Δεν υπάρχουν κανόνες, ότι αρέσει στον καθένα.

Είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια. Προσπάθησα αρκετά να βρώ τον ιδανικό ήχο, αλλά θα έπεφτα πιο κοντά εάν ηχογραφούσα με καμπίνα, καθώς θα είχε μεγαλύτερη καθαρότητα ο ήχος. stratocaster middle position -> joyo maximum drive (vol 10, gain 2, vol 2) -> SL drive (vol 6, gain 1, tone 6) ->tc viscous vibe -> vox mv50 emulated output -> delay και reverb απο το DAW. Ρ. trower tone.mp3

O μέγας Steven Tyler λέει ότι είναι το αγαπημένο του Aerosmith κομμάτι. Εμένα το στούντιο έχει ένα από τα πιο αγαπημένα μου σόλος. Και φυσικά ό Joe είναι μεγάλος κιθαρίστας. Μα τι θα ήταν κάποιος που έχει γράψει το Walk This way.

Δεν είναι όλα ποζεριά όμως φίλως.

Να τι μας κάνει τώρα ο sir... Ξύπνησε τους πόζερους σε διπλανό νήμα και θα γίνει πόζερους maximus το βράδυ μας

Αυτό είναι από τα αγαπημένα μου.

Το συγκεκριμένο άσμα δεν είναι από τα καλύτερά τους κατά την γνώμη μου. Εμένα μου αρέσει αυτό.

Αφού είμεθα ροκς- και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε- ας θυμηθούμε λοιπόν τα νιάτα μας

Τι συμβαίνει εδώ, θυμηθήκαμε τα νιάτα μας; Δισκάρα και ακόμα με "σοκάρει" ότι τότε έγραψαν μια τόσο πολύ "μπροστά" κομματάρα, όπως το sweet emotion

Καλά ρε Γονίδη έβαλες...; Υπάρχει και ο Καζαντζίδης...

Έπεσε και το τελευταίο....

Το φέρνει γλυκά και να τα λέμε αφτά... Με αργά, αλλά σταθερά βήματα, "νομιμοποιεί" τη μεταστροφή του σε... influencer

Το έχω ξαναγράψει. «Ο έξυπνος άνθρωπος αλλάζει γνώμη ο βλαξ ουδέποτε».

Ναι, αλλά μετά "το δράμα" έλεγε "όταν" και όχι "αν". Δηλαδής ρε παλικάρι το έχεις σίγουρο ότι κάποτε θα γίνει ασούμε? Καήκαμε.

Ναι αλλά πριν απ' αυτό έλεγε "Το δράμα ..."

@gkourmoul1 Σε μπελάδες με έβαλες στα γεράματα με την υπενθύμιση του κομματιού... Πληροφοριακά και μόνο, όχι vintage correct, κάπως έτσι κάποτε έκανα λίγο mimic τον ήχο και την αισθητική του, strat>chorus+treble booster>amp. 9 Μαΐ, 20.17trower.mp3

Ε, αν βάλεις και flats .... τα πράγματα θα είναι πολύ σοβαρά.

Ε φίλος, έτσι είναι αυτά όταν αρχίζουν οι μουσικές συνεργασίες με... influencers. Μπορεί να σου κολλήσει το μικρόβιο. Αν από Δευτέρα με ακούσεις να λέω για P bass (και μάλιστα για '51/΄57), τότε να αρχίσεις να ανησυχείς

Το τελευταίο κλιπ που ανέβασα (με προενισχυση πετάλι) θα ήθελε να είναι έτσι trowertsakor20.mp3 Ίδια συνταγή, απλά χρησιμοποιώ την προενίσχυση του origin 20 αντί πετάλι. Strat -> viscous vibe -> comp -> fuzz -> blues breaker od (ως καθαρο boost) -> delay -> reverb -> origin 20 -> multicab -> καρτα ήχου

αυτο το αουβμ, αουβμ, κχαου, κχαου...................απο το vibe....................:::)))))))

βρε δε με χε όλοι σας....

Όντως έντονες οι μπουρμπουληθρες και ο τόνος κάπως χάνεται μέσα στο χάος των αρμονικών. Σίγουρα μπορεί να βελτιωθεί με λίγο tweaking. Μου αρεσει πιο πολύ ο μεταγενέστερος ήχος του trower, καθώς έχει πιο μοντέρνο voicong, more gain (και περισσότερη μπουρμπουληθρα). Σίγουρα, με ο,τι ενισχυτη/κιθάρα κι εάν παιξεις, θα βγάλεις τον χαρακτηριστικό σου ήχο από αυτό. Ενώ υπαρχουν διαφορές σε χροιά, compression, cab voicing κλπ, (ειδικά εάν κανείς Α Β σύγκριση), στην πράξη παίζεις και βγάζεις τον ίδιο ήχο. Αυτό θεωρώ οτι ισχύει για όλους τους παίχτες, ενώ όσο ανεβαίνει το επίπεδο του παίχτη, τόσο λιγότερο αισθητές είναι οι ηχητικές διαφορες με διαφορετικά rig.

Tι πάω και θυμάμαι τέτοιες ώρες...

Oι Deep Purple δεν φημίζονται για τις διασκευές τους. Όταν το κάνουν όμως, θερίζουν. Έτσι και στην παρακάτω διασκευή του "Oh Well” (Fleetwood Mac) του 2021.

φοβερο για τα δικα μου αυτια........................

Ευκαιρια απο τις λιγες για τελεκαστεροφιλους! https://reverb.com/item/67739070-fender-nocaster-1951-butterscotch?utm_source=facebook&utm_medium=ad&utm_campaign="US"-NBA-CBO-10.12.22&utm_content="US"-NBA-CBO-10.11.22-social.web.app&utm_term=Shop unique gear for every budget&fbclid=IwAR1AA9pevZ2lv5ohCcxc7qu8QOW6zq1QNPB9wKksTwhvHl7YlRnYSkavmC8

Ακολουθεί ανάρτηση για nerds. Μια ενδιαφέρουσα σύγκριση της τωρινής κατάστασης με ένα χρόνο πριν, η οποία καταδεικνύει τον κιθαριστικό παροξυσμό που με έχει πιάσει 2-3 χρόνια τώρα. Μικροαλλαγές και προσθαφαιρέσεις λοιπόν (σε μαύρο όσα μηχανήματα έχω ακόμα στην κατοχή μου, σε "[ ]" όσα έχω αλλά είτε δεν χρησιμοποιώ είτε έχω βάλει προς πώληση). Τα new kids on the block είναι τα εξής: 1) Fender FSR Player Stratocaster, με εγκατεστημένο VegaTrem και FreeWay switch >>> Η μουράτη Strat στην οποία δεν μπορούσα να αντισταθώ, και η οποία έχει όλες τις βάσεις που χρειάζεται και αποτελεί ένα μικροproject σε εξέλιξη (πολύ σύντομα θα πάρει την τελική της μορφή, και ήδη το VegaTrem από μόνο του είναι η απόλυτη αναβάθμιση θα μπορούσε να πει κανείς) 2) Shergold Provocateur SP01 >>> Η μόνη κιθάρα που έχω παίξει μέχρι τώρα στη ζωή μου του απόλυτου 10/10... όργανο που μιλάει και πάλλεται, φονική γκαζομηχανή, ταυτόχρονα μοναδική σε χαρακτηριστικά, δεν έχω λόγια 3) D'Angelico Premier DC >>> Επιτέλους κατάλαβα ότι αυτό που έψαχνα από humbuckers ήταν μια semi-hollow, και όχι LP, SG ή κάτι άλλο. Υπέροχη κιθάρα ως έχει, αλλά σίγουρα θα παιχτεί μια μαγνητοαναβάθμιση με ένα σετ Lollar μελλοντικά 4) FGN J-Standard Iliad >>> Μια κουκλάρα Tele που πραγματικά τα έχει όλα (τα φράζει στην Vintera που είχα κατασκευαστικά, ηχητικά, σαν αίσθηση στο neck και σε βολικότητα λόγω radius), κι αν ήταν και λίγο ακόμα πιο resonant θα έπαιρνε κι αυτή το απόλυτο 10ρι (τώρα είναι στο 9,5) 5) Wampler dB+ (Α) >>> Το setup μου είχε το buffer του από τη βρώμικη (B) μεριά, αλλά όχι και από την καθαρή (Α), οπότε μετά την προσθήκη του buffer του dB+ επετεύχθη η επιθυμητή ισορροπία (μέρα με τη νύχτα η διαφορά).. επίσης όποτε παίζω με boost και overdrives από τη (Β) μεριά, υπάρχει η δυνατότητα ματσαρίσματος του hotter σήματος σε επίπεδο εντάσεων με το boost του dB+ από την (Α) 6) TC Electronic Flashback 2 X4 delay (Α) >>> Με τον τρόπο που το χρησιμοποιούσα, το Triple delay που είχα δεν το εκμεταλλευόμουνα όπως θα έπρεπε, οπότε στράφηκα στην πιο φρέσκια βερσιόν του X4 κυρίως λόγω των 6 presets... έκανα πολύ καλά, καθώς έχω και τα 5 πράγματα που χρειάζομαι στα πόδια μου ανά πάσα στιγμή (βασικό delay με dotted 8ths και αρκετή ουρίτσα, short delay για basic ambience καταστάσεις, δυνατό delay με μία επανάληψη για The Edge φάση, δυνατό delay με μεγάλη ουρά για swells σε συνδυαστική χρήση με volume pedal α λα Holdsworth, delay με άπειρες επαναλήψεις για hold λειτουργία), και δεν έχω καν παίξει με τις δυνατότες που προσφέρει η τεχνολογία MASH ακόμα (τι πεταλάρα έφτιαξαν οι κερατάδες) 7) Electro-Harmonix Wailer Wah >>> Ενώ δεν παίζω σχεδόν καθόλου με wah, το πετάλι αποφάσισα να το ξαναβάλω στο board για όποτε χρειαστεί σε κάποιο τζαμ ή για ανάγκες συγκεκριμένου τραγουδιού (το έχω καιρό και απλά καθόταν στο ντουλάπι.. επίσης αξιοσημείωτο ότι ενώ είναι πολύ φτηνό και πλαστικούρα, το κράτησα μετά από συγκρίσεις με πολλά boutique πετάλια, καθώς μου άρεσε το range και η καθαρότητά του περισσότερο από όλα) Τέλος αξιώθηκα να χώσω το πολυτροφοδοτικό (TrueTone CS12) κάτω από το board, επομένως είναι λίγο ομορφότερη η φάση στο πάτωμα από ό,τι παλιότερα, και άλλαξα τη διαρρύθμιση των πεταλιών, ώστε να έχω άμεση πρόσβαση με το πόδι σε όσα χρειάζεται να πατάω συχνά ή να πατάω για λίγο και να επαναφέρω γρήγορα. Μέσα στην όλη φάση αφαίρεσης έχει μείνει και χώρος για ένα τελευταίο πετάλι, που θα είναι είτε overdrive είτε fuzz λογικά... αλλά δεν επείγει. Υ.Γ.: Αν τώρα βγάλει κανείς έξω την καύλα για 2-amp setup, μαζί και τη λειτουργικότητα που παρέχουν πολλά από τα πετάλια του board, αλλά και τα ολιγόλεπτα γούστα που μπορούν να προσφέρουν άλλα (π.χ. vibe ή octave), μπορώ κάλλιστα να ζήσω με τα παρακάτω, τα οποία είναι ουσιαστικά τα απαραίτητα κομμάτια του όλου rig: 1) Μία εκ των κιθαρών (πρώτες επιλογές οι Strat και Provocateur, αμέσως μετά η D'Angelico) 2) TC Electronic PolyTune 3 (τόσο για το buffer όσο και για το κούρδισμα) 3) T. Jauernig Gristle King (τόσο για το boost όσο και για το overdrive) 4) ASound Equalization (για το real-time fine-tuning του πράγματος.. τις μικροαλλαγές που επιτάσσει στο eq η εκάστοτε κιθάρα ή η όρεξη της στιγμής δηλαδή) 5) TC Electronic Flashback 2 X4 delay (για προφανείς λόγους που προαναφέρθηκαν) 6) Marshall Mini Silver Jubilee head + Palmer 1x12 με Celestion Greenback (η αρχή των πάντων.. 1ο κανάλι στο edge of breakup, 2ο ένα gain stage παραπάνω)

Strat -> viscous vibe -> booster -> fuzz -> blues breaker od (ως καθαρο boost) -> delay -> reverb -> multicab -> καρτα ήχου trowerskrd2.mp3

Εγω θα απαντουσα survivors' suite. Το εχω cd

Και ένα κλιπ με το maxon sd9, έτσι να υπάρχει. Πολύ ενδιαφέρον πετάλι, με παχύ ήχο, μπόλικο gain, και καθαρίζει όσο λίγα. Απλά, θέλει ενισχυτή στο breakup (κατά προτίμηση marshall) για να δώσει ο,τι πρέπει. Σε ενα άγευστο καθαρό κανάλι, δεν θα κάνει πολλά. Ξεκινώ με καθαρό κανάλι, ενεργοποιω πετάλι με μηδενικό gain και ανεβαίνω σταδιακά. Προς το τελος το μπουστάρω με booster και με TS808. teleslsd9.mp3

Ακουστικά και τελος

Το προβλημα σε home περιβαλλοντα δεν ειναι η ελλειπης αναπαραγωγη των 20 Hz. Το προβλημα ειναι τα dips και τα peaks που προκυπτουν απο τα στασιμα που εμφανιζονται στα περισσοτερα απλα και σπιτικα δωματια. Αυτα κατα κανονα ειναι πολυ εντονα σε περιοχες οπως τα 100 και τα 200 Hz, και αυτα ειναι στην ουσια που θα ξεγελασουν τον χρηστη στο τι παιζει με τα μπασα του. Δωστε μου ενα δωματιο με flat αποκριση σε αυτο το φασμα, και κρατηστε τα 20 Hz για τους κινητηρες του Enterprise εσεις, δε με χαλαει καθολου το deal.

Μήπως την πήρες από το Νίκολας Κέιτζ την κιθάρα; Για κοίτα μήπως έχει κι άλλα στοιχεία που οδηγούν σε θησαυρό!

Έναν σκαραβαίο κολλημένο! Χαχαχαχχαχαχαχχαχα

Άλλες φεύγουν (Sterling Luke αγοράστηκε πριν λίγες μέρες εντός noiz, το ίδιο αναμένεται να συμβεί και με την Revstar προσεχώς), και άλλες έρχονται για παρέα στην Cutlass και την Telecaster... Με πολύ μεγάλη χαρά λοιπόν, υποδέχτηκα πριν λίγες μέρες την Shergold Provocateur SP01, μια κιθάρα με κάποια πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: - κοψιά Les Paul με ελαφρύ σώμα mahogany (3,4 κιλά το βάρος της) - πολύ βολικό roasted mahogany neck (μεσαίου μεγέθους, καθόλου ματσούκι) και ταστιέρα έβενος - bolt-on κατασκευή με γέφυρα τύπου Tele και τρομερό resonance (το όργανο πάλλεται ολόκληρο σε κάθε πενιά πραγματικά) - ένα υπέροχο σετ μαγνητών (Seymour Duncan SP90 στο neck και Pearly Gates humbucker στον bridge) - vintage locking tuners Μέχρι τώρα έχω παίξει κανένα 5ωρο με την κιθάρα, και την έχω ερωτευτεί μπορώ να πω, γιατί ο συνδυασμός P90 με humbucker είναι άπαιχτος και το όλο playability του οργάνου εξαιρετικό. Ειδικά στα γκάζια γίνεται χαμός, γιατί ο Τεξανός bridge humbucker είναι γεμάτος αλλά και με πολλά πρίμα, και όταν κάνω την αλλαγή στο neck η φάση γίνεται ακραία fat... Μελλοντικά θα ανεβάσω σίγουρα και βιντεάκι.

Ε ναι, όταν ο ενισχυτής "σπρώχνεται", το εφέ είναι πιο εμφανές και στ αυτιά και στα χέρια. Ο Trower πάντως (και αυτός) συνηθίζει να καθαρίζει τον ήχο απο το volume της κιθάρας. Επίσης, το τι είναι γκαζωμένος και καθαρός ήχος έχει να κάνει με προσωπική αντίληψη-προτιμήσεις. Θυμάμαι έπαιζα μια φορά και θεωρούσα πως ο ήχος μου πλησιάζει τους ACDC κι έρχεται και μου λέει φίλος μου χαρντροκάς: "ωραίος ήχος μαν, πεντακάθαρος, τσίγκος".

Κιθάρες: 1) Sterling by Music Man Cutlass CT50 (κουρδισμένη σε Eb) 2) Yamaha Revstar RS620 (κουρδισμένη συνήθως σε drop D) 3) Fender Vintera 50s Telecaster 4) Alhambra 4P 5) Μια φτηνή ακουστική Harley Benton που βρίσκεται σε σπίτι ξαδέλφου αυτή την στιγμή 6) Harley Benton JB μπάσο Τα 5 και 6 απλά υπάρχουν για ειδικές χρήσεις παρέας ή υποστηρικτικής ηχογράφησης. Κλασική δυστυχώς επίσης δεν πολυπαίζω λόγω χρόνου, αλλά η Alhambra είναι ωραίο οργανάκι. Οι πρώτες τρεις τώρα είναι καθεμία εξαιρετικά όργανα από κάθε άποψη.. μπορώ να πω παθαίνω πλάκα κάθε μέρα με την πάρτη τους. - Η Cutlass είναι η μοναδική S τύπου κιθάρα από όσες έχω παίξει, που σαν σχεδιασμό και εργονομία τη θεωρώ μία πραγματικά upgraded Strat, σαν ήχο πραγματική Strat, και σαν αίσθηση neck συνολικά το πιο όμορφο πράγμα που έχω πιάσει ποτέ. Σίγουρα η νούμερο 1 κιθάρα μου. - Η Yamaha είναι μία καλοσχεδιασμένη εναλλακτική πρόταση μεταξύ LP και SG, η οποία έχει ένα απέθαντο sustain, και σαν bonus το μαγικό dry switch που μπορεί να μετατρέψει έναν humbucker από κάπως φορτωμένο σε πιο open sounding (αφαιρώντας μπάσα). Με το όργανο αυτό μπορώ να έχω τόσο έναν λαμπρό ελαφρώς τσιμπημένο ήχο α λα Robben Ford (στο 1ο κανάλι του Marshall με απενεργοποιημένο το dry switch), όσο και έναν γκαζωμένο ήχο α λα Van Halen (στο 2ο κανάλι του Marshall με ενεργοποιημένο το switch). - Η Tele είναι απλώς μία true Tele, που ήταν και αυτό που ήθελα. Φαντάζομαι για κάποιους το παραδοσιακό radius μπορεί να είναι deal breaker, για μένα πάντως όχι. Το συνήθισα εύκολα από την πρώτη μέρα. Ενισχυτές: 1) Marshall 2525H Mini Silver Jubilee, συνδεδεμένος με Palmer 1x12 open back καμπίνα με ηχείο Celestion Greenback 2) Egnater Rebel 30 mark II, συνδεδεμένος με Palmer 1x12 open back καμπίνα με ηχείο Jensen P12N 3) Yamaha THR-10 Ο Yamaha είναι ένας πάρα πολύ καλοσχεδιασμένος desktop ενισχυτής που τον έχω σε άλλο χώρο, και οι άλλοι 2 οι βασικοί ενισχυτές μου που φαίνονται στη photo, τους οποίους τους χρησιμοποιώ σε ένα A/B rig ("poor man's Eric Johnson" η λογική του όλου σχεδιασμού)... ο μεν (2) στη ρύθμιση για 6V6 να παίζει μόνο καθαρά, ο δε (1) να παίζει τόσο στο pushed καθαρό κανάλι του για λίγο τσίμπημα, όσο και στο βρώμικό του για γκάζι. 3 gain stages συνολικά δηλ, και με το overdrive/boost πετάλι που αναφέρω παρακάτω τα 2 του Marshall γίνονται και hotter ακόμα κατά στιγμές... Με το πάτημα του A/B switcher μεταβαίνω άμεσα από τον ένα ενισχυτή στον άλλο, και με τις 7 διαφορετικές διαδρομές του WOBO ProgLooper μεταξύ και των 2 καναλιών του Marshall. Με λίγα λόγια για κάθε μετάβαση αρκεί μόνο ένα πάτημα, ενώ στην A/B αλλαγή των ενισχυτών υπάρχει και η ουρά του εκάστοτε delay να ακούγεται, κάνοντας το πέρασμα από τον ένα ήχο στον άλλο να γίνεται με φυσικό και ωραίο τρόπο (άλλος ένας λόγος για το χαρακτηρισμό "poor man's Eric Johnson" νωρίτερα). Πετάλια: - Lehle Little Lehle III A/B switcher Διαδρομή Α (καταλήγει στον Egnater): - Ernie Ball VP Jr. 250K volume (πάντα στο φουλ, εκτός από όταν χρησιμοποιείται για volume swells με συγκεκριμένα ambient delays) - Vertex Landau (Arion modded) Chorus (effects loop - υπέροχος αναλογικός ήχος) - TC Electronic Triple Flashback delay (always on εννοείται, και αυτό στο effects loop - το ένα είναι το βασικό μου delay για συγχορδίες με δάκτυλα κατά βάση, το δεύτερο ένα delay για volume swells, και το τρίτο ένα delay για The Edge τύπου πράγματα... όταν χρησιμοποιώ παραπάνω από ένα μαζί, γίνονται ωραία πράγματα, ενώ πού και πού παραλλάσσω το τρίτο σε ένα delay με σχεδόν άπειρες επαναλήψεις για να κάνω λούπες με drones και να τζαμάρω από πάνω.. σκεφτείτε τη λειτουργία hold που έχουν κάποια Boss, κάτι αντίστοιχο) Διαδρομή B (καταλήγει στον Marshall): - WOBO ProgLooper (προσφέρει δυνατότητα μετάβασης με το πάτημα ενός κουμπιού για 7 διαφορετικές διαδρομές για τον Marshall, τα 2 κανάλια του και τα εφέ της διαδρομής Β) - T. Jauernig Gristle King boost/overdrive (WOBO loop 1 - το πετάλι του κυρίου Greg Koch... το λάτρεψα από όταν το απέκτησα και σταδιακά έδιωξα όλα τα υπόλοιπα gain πετάλια της συλλογής μου για πάρτη του) - TC Electronic Polytune 3 buffer/tuner (WOBO loop 1 - απαραίτητο το πολύ καλό buffer του για το passive Octo Puss που ακολουθεί στη σειρά των εφέ) - Bigfoot Engineering Octo Puss octave (WOBO loop 1 - χωρίς knobs, πατάς και κάνεις γούστα τύπου Hendrix μια οκτάβα πιο πάνω) - Boss FV500H volume (σχεδόν πάντα στο φουλ, εκτός αν καμιά φορά θέλω να περιορίσω λίγο την όποια φασαρία) - ASound Equalization parametric eq (effects loop - always on πετάλι όποτε παίζω με τον Marshall... ανάλογα με την κιθάρα και τη λειτουργικότητα που θέλω να έχω, μπορώ να μετακινήσω το Mid Freq knob με το πόδι ενώ παίζω, ρυθμίζοντας έτσι την απόκριση των μεσαίων να συμβαδίζει ανάλογα με την κιθάρα και τη διάθεση της στιγμής... αυτό το κάνω έχοντας βάλει ένα μπιχλιμπίδι ονόματι Option Knob πάνω στο συγκεκριμένο knob του πεταλιού... πάρα πολύ χρήσιμο, το προτείνω ανεπιφύλακτα) - Fulltone Gold Deja 'Vibe (WOBO loop 3, effects loop ενισχυτή - θεϊκή Χεντριξίλα) - Danelectro Billionaire BK-1 Big Spender Spinning Speaker (WOBO loop 4, επίσης στο effects loop του ενισχυτή - μακράν το καλύτερο Leslie πετάλι που έχω ακούσει ποτέ.. είχα σκάσει τετραπλάσια κάποτε για ένα Neo Instruments Mini Vent, το οποίο όσο πιστό και να προσπαθούσε να είναι ηχητικά, έβγαζε ντιτζιταλιά η όλη φάση.. τούτο δω είναι ένας αναλογικός rotary speaker δαίμονας που μπορεί να σου προσφέρει και τεράστιο boost αν το θέλεις, και απορώ γιατί βγήκε εκτός κυκλοφορίας) - TC Electronic Flashback X4 (effects loop, και επίσης always on... κλασικό πετάλι, το μόνο που χρειάζεται είναι να πειραματιστεί κανείς μέχρι να βρει το TonePrint ή τον τύπο που του αρέσει, και μετά να καταλάβει και τι μπορεί να κάνει για να το αξιοποιήσει στο έπακρο... στο μεν Triple έχω ρυθμίσει τα presets σε quarter notes and dotted eighths για τα καθαρά delays, στο δε X4 σε quarter notes για τα μεσοβρώμικα και βρώμικα) - Ernie Ball VP Jr. 25K expression (effects loop - ρυθμίζει το εύρος των μεταβλητών στα presets του Flashback X4... στα 2 από τα 3 presets μεταβαίνω από πολύ μικρούς χρόνους με οριακά 1 επανάληψη, ψευδοreverb θα έλεγε κανείς, μέχρι κάπου 400 ms και 3-4 επαναλήψεις χοντρικά, στο 3ο ξεκινάει από lead delay με 3-4 επαναλήψεις και φτάνει σε λίγο μεγαλύτερους χρόνους και levels με ίδιες επαναλήψεις) Αυτά. Μετά από κάπου δύο χρόνια που αποφάσισα να κάνω την αλλαγή σε ένα A/B τύπου two-amp setup, αυτό επιτέλους υλοποιήθηκε.. κι αφού έβαλα όλα τα συμπράγκαλα σε ένα δωμάτιο στο οποίο είχε αργήσει αλλά έγινε η ανακαίνιση στα πατώματα που χρειαζόταν, πάτησα το κουμπί, και ευτυχώς όλα λειτουργούν όπως περίμενα. Happy times.