Πίνακας συμμετοχής

Με αφορμη τα 40 χρονια απο την κυκλοφορια του θρυλικου Yamaha DX7, και ενα γενικοτερο ενδιαφερον αυτες τις ημερες για την FM, θα επεκτείνουμε τα αρθρακια για τη Sound Synthesis, μπαινοντας στα δυσκολα νερα της FM synthesis Ο τροπος που θα τσαλαβουτηξουμε σε αυτη ειναι με βαση την αφαιρετικη. Θα χρησιμοποιησουμε μαλιστα την ιδια μεθοδο του παραπανω thread, θα φτιαξουμε ενα προχειρο κομματακι με βαση ηχους ΜΟΝΟ απο το DX7, με την εικονικη του δωρεαν εκδοχη, δηλαδη το Dexed. Τα αρθρακια αυτα ξεκινησαν με κατι το εντελως παραλογο: Τη συνθεση ηχου με βαση τη λογικη και τη δομη της κιθαρας. Αλλα, αν αυτο σας φαινεται παραλογο, πιστεψτε με πως το να εξηγησεις την FM synthesis με βαση την αφαιρετικη, ειναι ΑΚΟΜΑ χειροτερο. Και το λογο θα τον εξηγησουμε ευθυς αμεσως, και ταυτοχρονα μεσα απο τις διαφορες των δυο μεθοδων συνθεσης θα προσπαθησουμε να δωσουμε και τις βασικες πληροφοριες για τη διαμορφωση συχνοτητας. FM basics Οταν λοιπον καναμε αφαιρετικη, ειχαμε τα εξης building blocks: Τις γεννητριες, οπου παρηγαγαν διαφορετικες κυμματομορφες με πλουσιο συχνοτικο περιεχομενο, τα φιλτρα οπου αφαιρουσαν καποιο απο αυτο, και τις περιβαλλουσες που εδιναν κινητικοτητα, τοσο στην ενταση του ηχου διαμορφωνοντας τον ενισχυτη, οσο και στη χροια διαμορφωνοντας το φιλτρο. Ομως, και εδω ειναι ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ, στην DX7 based FM Synthesis, ΟΛΕΣ, επαναλαμβανω, ΟΛΕΣ αυτες οι λειτουργειες, γινονται μεσω ΕΝΟΣ βασικου building block που ονομαζεται operator. Ενας operator ειναι στην ουσια ενας oscillator με ενσωματωμενη μια περιβαλλουσα που διαμορφωνει την ενταση του. Οπως μπορουμε να καταλαβουμε, αν συνδεσουμε τον operator απευθειας στα ηχεια μας, θα ειναι το αντιστοιχο του να ειχαμε ενα απλο αφαιρετικο συνθ με ενα envelope (περιβαλλουσα) στο amp. Και μαλιστα αυτο το συνθ θα ειχε μονο τη sine κυμματομορφη σαν επιλογη, διοτι ενας operator του DX7 (σε αντιθεση με αλλα μηχανηματα) παραγει μονο τη sine. Ωραια, απο oscillator και το amp με το αντιστοιχο envelope καθαρισαμε. Ομως ρε Μανο εσυ μας ειπες οτι θα εχουμε και φιλτρα. Λοιπον, εδω ειναι το σημειο οπου θα πρεπει να μιλησουμε καθαρα για τη διαμορφωση συχνοτητας. Οποιος δεν ξερει τιποτα για αυτη, αξιζει τον κοπο να διαβασει για τον Dr Chowning, τις ερευνες του, το πως ενω τον απεριπταν οι αμερικανικες εταιριες η Yamaha ενδιαφερθηκε για τις πατεντες του κλπ. Το ρεζουμε ειναι παντως οτι μεσα απο την ερευνα ανακαλυψαμε πως, οταν διαμορφωσουμε μια συχνοτητα με μια αλλη, οπως δηλαδη κανουμε στο βιμπρατο αλλα με ΠΟΛΥ πιο γρηγορη ταχυτητα αναλογη του ακουστικου φασματος, στην αρχικη λοιπον συχνοτητα μεσω αυτης της διαμορφωσης προστιθενται overtones, επιπλεον συχνοτητες δηλαδη. Το ποιες συχνοτητες θα προστεθουν εξαρταται κατα κυριο λογο απο τη μαθηματικη σχεση των δυο συχνοτητων, το λογο τους δηλαδη (ratio), ενω καθοριστικο ρολο επισης παιζει και η ενταση της διαμορφωτριας συχνοτητας. Εχουμε λοιπον μια συχνοτητα χ, που ακουγεται απο εναν ταλαντωτη (oscillator). Αν διαμορφωσουμε αυτη τη συχνοτητα με μια αλλη υψηλη συχνοτητα ψ, το αποτελεσμα δε θα ειναι δυο διαφορετικες συχνοτητες αλλα πολλαπλες, μια σειρα συχνοτητων με βαση το λογο που σχηματιζεται μεταξυ των αρχικων συχνοτητων. I will spare you τις υπολοιπες θεωριες, και θα μπουμε στο ζουμι του που κρυβονται τα φιλτρα: ΟΛΟ το κλειδι ειναι στο λεγομενο αλγοριθμο: Τι ειναι ο αλγοριθμος; Τιποτα παραπανω απο ενας τροπος συνδεσης. Ειδαμε ηδη τι απλο ζητημα που ειναι ενας operator οταν συνδεθει στα ηχεια. Αυτη η λειτουργια, η συνδεση δηλαδη απευθειας στην εξοδο ηχου ονομαζεται carrier. Οταν δηλαδη ενας operator λειτουργει σα μια απλη γεννητρια με το amp της, ειναι σε θεση carrier. ΟΜΩΣ, οταν ΔΕΝ ακουμε αυτη τη γεννητρια, και αντιθετα τη χρησιμοποιουμε για να διαμορφωσουμε τη συχνοτητα μιας αλλης γεννητριας, τοτε αυτη βρισκεται σε θεση modulator. Ο αλγοριθμος λοιπον μας δειχνει το ποιες γεννητριες ακουμε απευθειας, και ποιες χρησιμοποιουμε για να διαμορφωσουμε τις συχνοτητες αυτων που ακουγονται. Ο αλγοριθμος στο dexed ειναι στο κεντρο ακριβως πανω απο το κλαβιε. Δειχνει τους 6 operators, και τις συνδεσεις μεταξυ τους. Οι operators που βρισκονται στην κατω κατω σειρα ειναι αυτοι που ακουγονται, ειναι δηλαδη οι carriers, και οι απο πανω ειναι αυτοι που διαμορφωνουν τη συχνοτητα, ειναι οι modulators. Π.χ., ο αλγοριθμος 16 εχει μονο εναν carrier, τον operator 1, και οι υπολοιποι ειναι modulators, οι οποιοι διαμορφωνουν τη συχνοτητα του 1 αλλα και τις μεταξυ τους συχνοτητες, μια προσεκτικη ματια στις συνδεσεις το δειχνει αυτο, μιλαμε δηλαδη για παρτουζα κανονικη. Αντιθετα ο αλγοριθμος 32 εχει 6 μοναχουλια carrier, δεν υπαρχει διαμορφωση συχνοτητας, εχουν πηξει στη μαλακια. Μα που ειναι το φιλτρο; Λοιπον, αν αντεξατε ως εδω, η απαντηση στην απορια ειναι: Δεν υπαρχει φιλτρο. Αφου ειπαμε οτι οι carriers, οι γεννητριες δηλαδη που ακουγονται, παραγουν μονο απλες sine κυμματομορφες. Τι να φιλτραρεις απο αυτο; Αδειο ειναι, καμια αρμονικη δεν εχει. Μπορεις ομως ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΕΙΣ αρμονικες, χρησιμοποιωντας τα modulators και ρυθμιζοντας τα envelopes τους. Αντι δηλαδη να αφαιρεις συχνοτητες με το φιλτρο, και να προσθετεις κινητικοτητα με το filter envelope, προσθετεις συχνοτητες με το operator και χρησιμοποπιεις το ενσωματωμενο envelope του για να δωσεις κινητικοτητα. Ποιες συχνοτητες προσθετεις; Αυτο καθοριζεται απο το ratio, την πρωτη παραμετρο πανω αριστερα σε καθε operator block του Dexed. Οσο μενουμε σε ακαιρεα πολλαπλασια, σε ακεραιους ratio αριθμους δηλαδη, ο ηχος παραμενει με συχνοτητες της αρμονικης σειρας, και μπορουμε να παιξουμε μουσικουλα. Οταν ξεφυγουμε απο αυτο, μπαινουμε σε μονοπατια που θελουν λιγο προσοχη, αλλα ειναι απαραιτητα για τη δημιουργια ηχων οπως εφε, bells, ατακες ηλεκτρικων πιανο, κρουστα κλπ. Τελος η θεωρια. Παμε να δουμε τους ηχους που εφτιαξα from scratch, τιποτα το φοβερο, απλα για να μπουμε στο νοημα. Η λογικη τους ειναι επι τουτου οσο παρομοια γινεται με τη λογικη των ηχων που φτιαξαμε με το charlatan και το obx, αν δεν εχετε δει το προηγουμενο αρθρο, καλο θα ηταν να του ριξετε του μια ματια. Μποτα Τι ειπαμε οτι ειναι η μποτα; Ενα pitch envelope που πεφτει. Στην εικονα μπορειται να δειτε τη ρυθμιση στο pitch envelope του dexed. Χρησιμοποιουμε τον αλγοριθμο 1. Οπως μπορουμε να δουμε στη φωτο, εχουμε δυο carrier, τον operator 1 και τον operator 3. Ο operator 1 ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να διαμορφωνεται απο τον operator 2 βαση του αλγοριθμου, ομως στον συγκεκριμενο ηχο ΔΕΝ διαμορφωνεται, βλεπουμε οτι το λαμπακι του 2 δεν αναβει, ειναι κλειστος. ΑΡΑ, εχουμε απλη sine κυμματομορφη. Βλεπουμε στο παραθυρακι του operator 1 την περιβαλλουσα του, σας θυμιζει κατι; Ειναι παρομοια με την περιβαλλουσα που ειχαμε στο charlatan, αμεση ατακα και γρηγορο decay. Απλα πραγματα. Αυτο ειναι το κυριο σωμα της μποτας. Υπαρχει ομως και ο operator 3, τον οποιο χρησιμοποιησα για να δωσω μια εξτρα ατακα στον ηχο, αντιστοιχη του κοπανου που βαραει στο δερμα. Προσεξτε το ποσο πιο συντομο ειναι το decay στο envelope του operator 3, σχεδον δε φαινεται. Προσεξτε τωρα οτι υπαρχουν δυο ενεργοι modulators, οι operators 4 και 5. Κοιταξτε τα ratios στα αντιστοιχα παραθυρα τους: Στο μεν carrier ειναι 1.33, οποτε το 4 του operator 4 δεν ειναι πια ακεραιος πολλαπλασιαστης. Εκτος αυτου, ο 4 διαμορφωνεται περαιτερω απο τον 5, που ειναι μαλιστα σε fixed λειτουργια, δηλαδη δεν ακολουθει καν τη συχνοτητα των αλλων δυο με καποιο ratio αλλα ειναι στον (σταθερο) κοσμο του, των κοσμο των 100 hz. Με αλλα λογια εχουμε μη- αρμονικες συχνοτητες για τον carrier με τον αριθμο 3, ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ δηλαδη για κρουστο ηχο. Ταμπουρο Αν καταλαβατε το προηγουμενο, ε τοτε θα καταλαβετε και αυτο. Πως φτιαξαμε ταμπουρο στο charlatan; Με λευκο θορυβο. Εχουμε λοιπον παλι τον αλγοριθμο 1, και για τον carrier με τον αριθμο 3 η κατασταση εχει εκτραχυνθει εντελως, πλεον εχουμε ΤΡΕΙΣ modulators σε παρτουζα, να διαμορφωνουν ο ενας τον αλλο με οτι-να-ναι ratios, και το αποτελεσμα ειναι να εχουμε ουσιαστικα θορυβο. Ρυθμισαμε λοιπον την περιβαλλουσα του 3 οπως θα ρυθμιζαμε την amp περιβαλουσα στο charlatan, και εχουμε ετσι τις χορδες του ταμπουρου, ενω διαμορφωνουμε ταυτοχρονα και τον carrier 1 με τον modulator 2 στο μη- αρμονικο 2.32 ratio, για να εχουμε εναν κρουστο ηχο με defined ομως συχνοτητες, που θα εξομοιωνει το ξυλινο σωμα του ταμπουρου. Hihat Οπως ακριβως συνεβει και με το charlatan, η λογικη του hihat δε διαφερει απο αυτη του white noise του ταμπουρου. Αξιζει βεβαια να παρατηρησουμε οτι 1ον) η περιβαλλουσα του operator 3, του carrier δηλαδη που οπως ειπαμε αντιστοιχει στο amp envelope ενος αφαιρετικου synth ειναι πλεον πολυ πιο συντομη, οπως αναμενοταν. Και οι αριθμοι των ratios που αφορουν τους modulators του ιδιου carier εχουν αλλαξει, δινοντας πιο διαπεραστικο θορυβο, σε μια αναλογια με το bandpass φιλτρο που ειχαμε βαλει στο charlatan. Μπασο Εδω ειμαστε. Λοιπον, μεχρι στιγμης ολα ειναι οπως τα περιμεναμε. Εδω λιγο θα φανει η διαφορετικη προσεγγιση. Διοτι, στο αφαιρετικο συνθ, εχουμε τη γεννητρια που δινει την πλουσια κυμματομορφη, και εχουμε και το αναλογικο φιλτρο, που δεν ειναι οτι απλα αφαιρει καποιες συχνοτητες, αλλα του γτμ του ηχου, προσθετοντας resonance, παραμορφωση, αλλα και κινητικοτητα. Οποτε εμεις τι θα πρωτοκανουμε απο ολα αυτα; Η απαντηση ειναι ΟΛΑ. Αλγοριθμος 18. Παρτουζα. Ενας carrier. Ο operator νουμερο 1. Αν δουμε το envelope του, μοιαζει φυσικα με το amp envelope του charlatan, οταν φτιαχναμε εκει το μπασο. Εχουμε λοιπον τις εξης διαμορφωσεις, απο τα υπολοιπα operators που λειτουργουν σα modulators: Ο operator 2 με ratio 0.5 δινει τη sub οκταβα, και κανει πλουσιο τον ( σε αντιστοιχια) oscillator του ηχου. Ο operator 3 με ιδιο ratio, με ελαφρυ feedback, και με ενταση διαμορφουμενη τοσο απο το velocity οσο και απο το LFO, εχει το ρολο της κινητικοτητας του φιλτρου. Καθε φορα που βαραμε δυνατα το πληκτρο, οι (αρμονικες) συχνοτητες που προσθετει αυξανονται, οπως οταν ανοιγουμε το φιλτρο ενος αφειρετικου συνθ, ενω ταυτοχρονα το envelope του φροντιζει καθε φορα να κλεινει πριν το σβησιμο της νοτας, για να εχουμε τον ηχο παρομοιο με του μπασου, με εντονη συχνοτικα ατακα που στην πορεια γινεται πιο σκοτεινη. Μαζι με μια ελαφρια κινητικοτητα απο το LFO, εχουμε ενα μπασο που φερνει προς τα γνωστα acid electro μπασα. Σε αυτο ομως μεγαλο ρολο παιζει και η διαμορφωση απο τον operator 4 μαζι με την παρεα του τον 5 και τον 6, οι οποιοι με τα ratio που εχουν προσθετουν στην ουσια αρμονικες, οπως ακριβως προσθετει και η παραμορφωση, το overdrive και το distortion, κανοντας τον ηχο πολυ πιο εντονο. Ειπαμε οτι θα τα βαλουμε ολα, και το καναμε. Pad H λογικη του Pad θα ειναι παρομοια με τα pad που φτιαξαμε με τα αφαιρετικα. Θα εχουμε μια κλασσικη “πλατη” με slow attack, και ταυτοχρονα θα ανεβοκατεβαινουν οκταβες με το LFO. Αλγοριθμος 3 λοιπον. Ο operator 1 θα ειναι η πλατη. Βλεπουμε το αργο attack στην περιβαλλουσα του, και το εντονο release. Ταυτοχρονα ο operator 2 που λειτουργει ως modulator εχει ακομα πιο αργο attack και decay και με το ratio στο 0.5, το οποιο λειτουργει οπως ειπαμε σαν ενα ακεραιο ratio μια οκταβα χαμηλοτερα, δινει την αισθηση του σωματος της νοτας που μπαινει πιο αργα συγχρονως με ενα filter- swirl like ηχοχρωμα. Ο operator 4 τωρα, θα εχει το ρολο της οκταβας που ανεβοκατεβαινει. Πως θα γινει αυτο; Μα, διαμορφωνοντας τον με τον operator 5 σε ρολο modulator, ο οποιος operator 5 διαμορφωνεται απο το LFO (παραμετρος A mod. Sens), το οποιο LFO ειναι σε square κυμματομορφη. Ενδιαφερον εχουν τα ratios, σε σχεση με το ρολο του operator 4. Το κυριως σωμα του ηχου οπως ειπαμε ερχεται απο τον operator 1. Με το να εχουμε λοιπον το ratio του operator 4 στην τιμη 3, αυτος βρισκεται σε υψηλοτερες οκταβες στην αρχικη ατακα του pad. Ετσι δεν μπερδευει με το κυριως σωμα του ηχου. Οσο ομως προχωραει η νοτα, και τα decay του operator 1 τον κανουν να σβησει, τοτε μπαινει στο παιχνιδι ο operator 5 που εχει αργο attack και ratio 1. Αυτος λοιπον κανει τη διαμορφωση λοιπον οχι ανεβαζοντας οκταβες αλλα κατεβαζοντας, μετα δηλαδη το thin πρωτο μερος για τον operator 4 ερχεται ο πιο “ψωμενιος” ηχος με τη διαμορφωση. Για να ξεχωριζει ομως αυτη η διαμορφωση και στις υψηλες συχνοτητες, που αλλωστε ειναι και ο στοχος μας, με τη σειρα του ο operator 5 διαμορφωνεται με τον operator 6 που εχει τιμη ratio 7, και ερχεται και δενει το γλυκο. Lead Η λογικη του Lead δε διαφερει απο τη λογικη του μπασου. Αλγοριθμος 16, παρτουζα, κινητικοτητα, παραμορφωση κλπ. Ιδιαιτερη μνεια πρεπει να γινει στη λειτουργια mono, η οποια δε διαφερει ουσιαστικα απο το αντιστοιχο σκηνικο του charlatan, με τα envelopes και εδω να μην τριγκαρωνται απο τις λεγκατο νοτες, πολυ σημαντικο για smooth lead lines. Κατα τα αλλα η διαμορφωση παει συννεφο, απαξ και φτιαξετε για εσας τον ηχο με βαση τη φωτο που παραθετω, απομονωνοντας την καθε modulator αλυσιδα θα καταλαβετε το τι προσφερει στον ηχο περισσοτερα απο το να γραψω εγω 40 παραγραφους. FX Και τελος, ως επιλογος, το κερασακι των FX. Διοτι μας ζαλισαν τα @@ με τα controllers στο αλλο θεμα, και θελω 40 κουμπια ο ενας, και θελω 15 mid πληκτρα ο αλλος. Λοιπον, 3 κουμπια στα ratios, οπως καταλαβαινεται οι τιμες στη φωτο δεν εχουν αξια γιατι μεταβαλλονται, και πεστε μου αν εχετε ακουσει πιο καφρικα filter sweeps. You didn’t see that coming, right; Ακουστε και το κομματακι, ειναι ολο φτιαγμενο με τους ηχους που μολις περιγραψαμε, μπαινουν ενας ενας με τη σειρα, τιποτε το ιδιαιτερο σα κομματι, οπως ακριβως και με τα προηγουμενα. Αυτη τη φορα ομως ειναι φτιαγμενο ολο στην ουσια απο ενα (virtual ) dx7. Χρονια πολλα Yamaha. ManosX DX7.mp3

Η αλλαγή μαγνήτη είναι από τις πιο εύκολα αντιστρέψιμες μόντες. Πώς χαλάς κάτι όταν υπάρχει undo button; Δεν είπε να βάλει και κάνα floyd πάνω στην κιθάρα ο άνθρωπος.

Μια χαρα παιζει η θεση 1. Εκτος αν δεν εχεις βρει καλο ηχο ουτε στις αλλες θεσεις. Τουλαχiστον εγω παιζω και στην 1 με μονο, ειτε καθαρα ειτε βρωμικα και εχω καλο ηχο. Ηχος διπλου φυσικα δεν ειναι, ειναι κατι αλλο (οχι χειροτερο, απλα διαφορετικο), για αυτο και ειπα οτι η μονη δικαιολογια ειναι να ειναι η μοναδικη σου κιθαρα ή να θελεις λογω επαγγελματος all around οργανο. Στη δουλεια κι εγω τετοια all around χρησιμοποιουσα. Ποτε ομως στις στουντιο ηχογραφησεις που μπορουσα να εχω 2-3 κιθαρες. ΥΓ Η θεση 2 δεν ειναι μονο το 20%, ειναι κατιτις παραπανω, σαν χαρακτηριστικο στον ηχο της στρατ.

Τώρα που το αναφέρεις, γι' αυτόν είχα διαβάσει και έμαθα για το όργανο πρώτη φορά. Flash Back. Τότε διάβαζες κάτι στο εκάστοτε περιοδικό μουσικής και φανταζόσουν πως μπορεί να είναι η μουσική γιατί για να βρεις δίσκο που δεν ήταν σκυλάδικα έπρεπε να οδηγήσεις 100χιλιόμετρα, το λιγοτερο. Τώρα απλά έκανα ένα search στο youtube και να τος! Ομολογούμενος αλλιώς φανταζόμουν τη μουσική τόσα χρόνια :D

Έχω χρόνια να το ακούσω αυτό το πράμα. Είχα ακούσει δίσκο του Oskar Sala στο σπιτι φίλου. Πολύ ωραίο όργανο, και ενδιαφέρον. Αλλά φοβάμαι ότι θα ξενιζει τους περισσότερους λόγω διαφορετικού interface. Πάντως τα glissandi και το vibrato που μπορείς να κανεις με τα δαχτυλα είναι τρομερά.

Γιατι? Θα χασεις τη θεση 1 (που δε σε νοιαζει γιατι γι'αυτο κανεις τη μοντα) Θα χασεις τη θεση 2. Εδω συμφωνω μαζι σου. Πολυ χαρακτηριστικη θεση στρατ, που αν ειναι διπλος μπριτζ κ μεσαιος, ο ηχος μετα ειναι στο περιπου σε αυτην την επιλογη κ σιγουρα οχι ιδιος με 2 μονους. Τις θεσεις 3,4 κ 5 δεν τις επηρρεαζει καθολου. Οποτε αν το οργανο ηταν μια χαρα πριν κ οχι απροσωπο, κατα 60% θα ειναι ιδιο κ μετα χωρις καμμια μα καμμια ηχητικη διαφορα με πριν. Βαλε οτι στο μυαλο οσων κανουν τη μοντα η θεση 1 (μπριτζ) ειναι μη χρησιμη, οποτε ουσιαστικα η θυσια ειναι η θεση 2

μου αρεσει το Sequential! εκτος απο τον ωραιο ηχο, πιανεις κουμπι βρε παιδι μου!!!!! κι αυτο, (απο οτι εχω καταλαβει τα τελευταια αρκετα χρονια) θα το πληρωσεις παραπανω!

H μονη δικαιολογια ειναι να μην εχουν 2η κιθαρα (που να εχει αυτη humbuckers). Απαντω και στους δυο εκ μερους του Σερ. Εχω κανει απειρες μοντες και πειραματα. Η χειροτερη ηταν να βαλω διπλο σε μέγεθος μονού σε στρατ και η αμεσως λιγοτερο χειροτερη ηταν να βαλω διπλο σε μεγεθος διπλου σε στρατ. Ειναι σαν να βαζεις μονο σε LP επειδη δεν εχεις στρατ. ΥΓ Μια εξαιρεση ειναι μια σουπερ στρατ (με ολα τα μπιχλιμπιδια, floyd, διπλους), που λες θα φτιαξω μια στρατ που να μην ειναι στρατ. Και η αλλη εξαιρεση ειναι να εισαι επαγγελματιας και να θελεις ενα all around απροσωπο organo, που φυσικα δεν θα ειναι ουτε strat ουτε LP. .

Αυτό που λες δεν θα ήταν υπερβολικό, εάν ο κάτοχος άλλαζε το μανίκι με 16", άλλαζε τρέμολο, άλλαζε pickguard και διάταξη μαγνητών. Το να φέρεις μια κιθάρα στα μέτρα σου, και να βελτιώσεις/αντικαταστησεις κάποιο μέρος της, είναι απόλυτα φυσιολογικό και θεμιτό. Γιατί να πρέπει να αλλάξει κάποιος κιθάρα, εάν μόνο με την αλλαγή μαγνήτη κάνει τη δουλειά του και μπορεί να τη χαρεί σε όλες τις θέσεις? Επιπλέον, δεν αγοράζει κάποιος στρατ μόνο για τον ήχο της. Είναι η αίσθηση στο χέρι και η λειτουργικότητα. Είναι η αναγνωρισιμότητα και η εύκολη μεταπώληση. Οι μισές κιθάρες είναι στρατ. Αλίμονο να είχαν όλοι οι κάτοχοι τις ίδιες ανάγκες και να βολεύονταν όλοι με μια τύπου γέφυρα και έναν τύπο μαγνητών...

Πολύ ωραίο Πάνο! Πάρα πολύ ωραίο! Εγώ τρελαίνομαι με τέτοιου είδους κομμάτια. Γνώμη μου είναι, ότι αν έχεις κι άλλα κομμάτια τα οποία εσύ θεωρείς άξια δημοσίευσης, να το κάνεις. Τι πάει να πει δεν είναι mainstream;

Πολύ καλό. Με φωνητικά θα ήταν πιο ολοκληρωμένο, αλλά και σε instrumental μορφή είναι πολύ ωραίο το κομμάτι. Ωραία παραγωγή!

Ήθελα πιο πολλά tom fills και τιποτα bongos και gongas και τέτοια Πολύ καλό και εμπνευσμένο!!!!! Φυσικά μου άρεσε!!!! Μπορεί γίνει χιτάκι άμα μπει και φωνή και καμιά γέφυρα και κάνα σόλο να εμπλουτιστεί λίγο, άνετα μπορεί.

Πολύ καλό το αποτελεσμα. Ολοκληρωμένη δουλειά με ομορφους ήχους και παιξιματα.

Συμφωνω. Δεν υπαρχει κανονος για τιποτα. Απλα οπως λεει και ο Σερ πιο πανω "Κι επειδή το αποτέλεσμα ήταν υποδεέστερο των προσδοκιών, κι έχανα και τα λ7 μου προσπαθώ να προειδοποιήσω τους νεότερους." Το χασιμο της 2ης θεσης ειναι το μειζον θεμα για μενα. Προτιμω να εχω ηχου μονου στο bridge (ακομα κι αν μου αρεσει περισσοτερο ο humbacker εκει) παρα να χασω το 2 στην στρατ. That's all. Εγω απλα βαζω master volume και master tone για ολους τους μαγνητες και σε καποιες strat που δεν χρειαζομαι tone, τα βγαζω τελειως τα tone απο το κυκλωμα και εχω μονο master volume. Το μονο που κανω ειναι να πειραματιστω με διαφορετικους μονους μαγνητες για αλλες χροιες και αγριαδα. Και φυσικα παντα treble bleed

μην τάξεις σ άγιο κερί και σε παιδί παιχνίδι... (κοινώς τη βάψατε!)

Ενταξει η ουσια ειναι οτι το μπραβο το πηραμε

Tι έπαθα ρε φίλε τώρα? Πατάω το play να σε ακούσω και ακούω μια bossa nova με φοβερό παίξιμο από Hammond, πνευστά και ντραμς, και μένω κάγκελο. "Βρε μπράβο πρόοδο ο κυρ Δημήτρης", σκέφτομαι, "και τι ηχάρα στο Hammond, και πόσο πειστικά τα πνευστά"... Και με το που ήμουν έτοιμoς να σου γράψω "με to B-3X παίζεις?" βλέπω τον μετρητή του soundclip να τερματίζει, αλλά η μουσική να συνεχίζει να παίζει. Τότε κατάλαβα ότι είχα ξεχάσει να πατήσω pause στον player μου ο οποίος έπαιζε ένα άλμπουμ του Freddie Roach, και τόση ώρα νόμιζα ότι ακούω το soundclip σου. Δεν πάμε καθόλου καλά....

Φυσικά. Κι επειδή το αποτέλεσμα ήταν υποδεέστερο των προσδοκιών, κι έχανα και τα λ7 μου προσπαθώ να προειδοποιήσω τους νεότερους. Η μόνη μόντα που χρειάζεται η strat είναι το να βάλεις τον bridge μαγνήτη στο 2ο tone.

Ήρθε - δεν είναι Snow White - μάλλον cream white θα την έλεγα - το U μανίκι της άνετο; ίσως πιο λεπτό από ότι το περίμενα - καλό set up - από κούρδισμα εκτός από την G που ήρθε λίγο κάτω από F# οι άλλες χορδές κράταγαν καλά το κούρδισμα του εργοστασίου Ο πρώτος ήχος της καρφί στον reverb deluxe, μου ακούστηκε σαν να είχα το reverb στο 10 - ήταν στο 2!! - Δεν είχα χρόνο για περισσότερα - Thx!

Είχα διαβάσει κάπου κατά τα φοιτητικά μου χρόνια για το συγκεκριμένο θρυλικό όργανο αλλά δεν έτυχε ποτέ ούτε να το δω ούτε να ακούσω τον ήχο του. Μέχρι που έπεσα στη μουσική του Ludowic (videos) που φαίνεται να το χρησιμοποιεί σα main instrument και κόλλησα. Instead of a keyboard, its manual is made of a resistor wire over a metal plate, which is pressed to create a sound. Expressive playing was possible with this wire by gliding on it, creating vibrato with small movements. Volume was controlled by the pressure of the finger on the wire and board. The first Trautoniums were marketed by Telefunken from 1933 until 1935 (200 were made). Περισσότερες πληροφορίες έτσι για την ιστορία: https://120years.net/the-trautoniumdr-freidrich-trautweingermany1930/

Φαίνεται ότι η Arturia συνεχίζει τη παράδοση των firmware upgrades που ξεκίνησε με το MicroFreak και προσθέτει wavetables στο νεότερο MiniFreak καθώς και στο αντίστοιχο VST MiniFreak V.

Ο ήχος του μονού μαγνήτη σε stratocaster είναι για κλάματα. Διπλός με αλλαγή pickguard ή τοποθέτηση διπλού σε μέγεθος μονού σαν αυτόν που θέλεις είναι μονόδρομος.

Έτσι ακριβώς! Το θέμα είναι τι κάνει ο δημιουργός με ένα όργανο, που αρχικά τον εκφράζει, και πως το χρησιμοποιεί. Από και και μετά, και σε τελική ανάλυση, οι δυνατότητες του οργάνου έρχονται δεύτερες. Επίσης ναι, το ψήνω και γω για Take 5 καιρό! Δελεαστική και η τιμή θα έλεγα συγκριτικά με άλλα της ίδιας κατηγορίας/ποιότητας! Ωραία πληροφορία! Ενδιαφέρων στο συγκεκριμένο ότι έχει και 2 bars. Στο δεύτερο βίντεο έχει άλλο μηχάνημα απ'όσο μπορώ να δω με μονή μπάρα.

Έχω μια απορία. Γιατί χαλάτε τις κιθάρες σας. Υπάρχουν ένα σωρό λύσεις σε άλλες μάρκες αν δεν σας αρέσει ο strat ήχος.

Γεια χαρά στην παρέα (και πάλι) Με λένε Μπάμπη και είμαι καλά (νομίζω) Δεν είμαι νέο μέλος, "τριγυρνάω" από το 2015

Αυτό το πράγμα το ακούω πρώτη φορά- και σαν όργανο και σαν ήχο. Mε τον τρόπο του, εκπληκτικό. Απ' ότι είδα ψάχνοντας, αυτό που ακούμε είναι ένα Trautonium Mixtur από τα '50s. Κομμάτι μουσικής ιστορίας.

(τωρα μην ανοιγω νεο θεμα, ας το συνδυασουμε!)! εγω, αν επρεπε να παρω ενα synth απο αυτα που εχω δει στο Youtube τον τελευταιο καιρο και, μου εκανε πολυ, πολυ ωραια εντυπωση , ειναι το Sequential Παρε5!!!!! ("Για μιλα καλυτερα")!!!!! https://www.thomann.de/gr/sequential_take_5.htm?glp=1&gad_source=1&gclid=CjwKCAiAg9urBhB_EiwAgw88mSMaw9osFNlUU0xrlAT0r5e6DkckSO_n4NWe8OFyFqHkokViNWzDExoCHzsQAvD_BwE το ξερω. Απλο αλλα επισης, μου αρεσε και μια ατακα που ειδα σε ενα αλλο ποστ εδω! Το θεμα δεν ειναι τι παιζεις, αλλα πως το παιζεις!

{Δεν πρόκειται να βρείς μια κονσόλα με δεκάδες faders, knobs και buttons πάνω σε πλήκτρα που να έχει και ενδείξεις για το καθένα και να φορτώνεις ένα VST intrument ή effect και να ανοίγουν όλα μπροστά σου και να είναι και motorized για να πηγαίνουν στα values που θες. Ένα από τα καλύτερα είναι τα midi keyboards-controllers της Novation και τα καινούρια είναι πολύ ωραία. Αλλά και το δικό σου μια χαρά είναι. Το learn και τα templates δεν θα τα αποφύγεις τουλάχιστο μέχρι να βγει κάτι αντίστοιχο που δεν πρόκειται ποτέ. } Δεν θα μπορουσε να με καληψει περισσοτερο αυτη η απαντηση! Τα Novation ειναι με διαφορα τα πιο συνεργασιμα. Και τα πιο... Οργανα, (παιζεις και νιωθεις οτι παιζεις σε πραγματικο synth/workstation) εχω το Impulse. Για εμενα, απλα δεν υπαρχει κατι καλυτερο απο το Automap, δεν χρειαζεται κανεις κατι παραπανω εκτος απο τα βασικα, στο 90%!

Πώς και μου είχε ξεφύγει αυτό το απίθανο ίταλοντίσκο όταν ήμουν Λύκειο......

Αθάνατα '80s...

Είναι εξαιρετικό. Θα ήθελα μόνο μια γιγαντιαία κλιμάκωση προς στο τέλος, έτσι για να με σκοτώσει αυτές τις μέρες. Δεν ήρθε αλλά και πάλι, το περνάει το μήνυμα. Εγώ προσωπικά δεν θα έβαζα αυτό το synth, θα έκανα full ενορχήστωση με βιολιά και πνευστά, χάλκινα και ξύλινα. Αλλά προφανώς το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ διαφορετικό.

Δείγμα από τους απογευματινούς ηχητικούς πειραματισμούς με πολλά και διάφορα. dirty trem.mp3

Έχουμε κανέναν fan των Kamelot?? Αν ναι, ελπίζω να σ'αρέσει το παρακάτω coverάκι που το ετοίμασα ειδικά για σένα! Πολύ γνωστό κομμάτι από δίσκο που τους έβαλε γερά στον χάρτη νομίζω όταν βγήκε και, ενώ δεν πολυάκουγα τότε, μου είχε καρφωθεί το ρεφραίν. Στα τεχνικά, έχουμε και λέμε:--- Ηχογραφημένο, μιξαρισμένο στο Reaper.--- Masterαρισμένο με T-racks.--- Τα ντραμς είναι το suite του KRIMH από την Bogren Digital.--- Μπάσο έχω γράψει με ένα μπάσο της Harley Benton και σαν amp software έχω το Bass Knob.--- Ρυθμικές κιθάρες είναι για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, όχι με κανονικό ενισχυτή αλλά με το MLC S_zero 100 της Bogren Digital. Το συγκεκριμένο software βάζει μάλλον τέλος στο να στήνω και ξεστήνω συνέχεια μικρόφωνα, καλώδια, ιστορίες (όχι ότι δεν έχει την χάρη του). ΦΟΒΕΡΟ! --- Κάρτα ήχου η Focusrite Scarlett 18i20.Αυτά τα ολίγα. Ελπίζω να σας αρέσει... Περιμένω γνώμες!!! Keep it heavy!!! https://www.youtube.com/watch?v=jez6NCcu0Hw

Η ομορφιά σε μία κιθάρα (και όχι μόνο) είναι καθαρά θέμα υποκειμενικό. Εδώ ας πούμε είμαι στο Λονδίνο με την πιο όμορφη (αριστερά) και την πιο ακριβή (δεξιά) κιθάρα που έχω δει ποτέ από κοντά. 13.000 pounds η δεξιά κιθάρα ρε φίλε. Καθίστε φρόνιμα εκεί στο custom shop της Gretsch.

Πεινάμε!!!

Πώς δεν αντιμετωπίζει ... Αφού σου λέει ότι κάνει δίαιτα.