Πίνακας συμμετοχής

Τι να πρωτοβάλει κανείς απο Τζεφφ... Αλλά νομίζω θα επέλεγα το παρακάτω, όπου σου σηκώνεται η τρίχα πώς αποδίδει το phrasing της τραγουδίστριας του ορίτζιναλ (ακολουθεί για σύγκριση)

Άκου το, το remaster τα σπάει, και το κλιπ το ίδιο. Προσωπικά το συγκεκριμένο κομμάτι δεν θα το έβαζα ποτέ να το ακούσω, όχι γιατί δεν είναι καλό, αλλά γιατί είναι "καμένο", οι DP έχουν άπειρα άλλα κομμάτια να ακούσει κανείς από κάθε περίοδο τους. Το Smoke επίσης είναι από τα ελάχιστα κομμάτια τους που προτιμώ να ακούω τη στουντιο εκτέλεση, η οποία είναι κορυφαία. Η πλειονότητα όμως των τραγουδιών αυτής της μπάντας συνήθως παίζονται πολύ καλύτερα στα αμέτρητα lives τους.

Για να θεώρησε φρέσκο το Smoke On the Water ο ''Αρχή Διαλόγου'' σημαίνει ότι είναι νέος και άφθαρτος γιατί μιλάμε για φθορά το συγκεκριμένο κομμάτι, εγώ δεν το ξανά ακούω ούτε για το νέο βιντεοκλίπ ούτε με καμία άλλη Παναγία

Εχει μία ιδιαίτερη ικανότητα αυτό το κομμάτι,στα πρώτα 20 δευτερόλεπτα να διαγράφει απο την μνήμη μου ότι έχω ακούσει μέχρι εκείνη την στιγμή,θεωρώντας το εκφραστικό.

Άργησε 52 χρόνια, αλλά κάλλιο αργά... Το επίσημο βίντεο κλιπ του "Smoke On The Water" μόλις ανέβηκε στο youtube και διαθέτει εξαιρετικά γραφικά και ήχο.

Μελετούσε αστρολογία όλα αυτά τα χρόνια και χθές,το πιό πιθανόν,πήρε πτυχίο. Δέν τον λές και καλό μαθητή. Γενικά είμαι επιφυλακτικός με τέτοια πράγματα,με ζώδια και άστρα και συμφωνεί μαζί μου και η καφετζού της γειτονιάς μου.

Εχουμε νικητη. Αρε Τζεφαρα να'σαι καλα εκει που εισαι

Καινούριο Judas Priest

Και αφού μου θύμισες τον Montrose βάζω το αγαπημένο μου.

Που το θυμηθηκα τωρα αυτο. Το ακουγα 12 χρονωνε και για καποιο λογο με τρελαινε

Φρεσκαδουρες σημεριΣ. Lea κρέμα,η αγαπημένη μου γιατί συνδυάζει σανδαλοξυλο και μέντα και το απαιχτο Scottish Spirit AS επίσης με σανδαλοξυλο, ουίσκι και μέντα.

Η εισαγωγή του και το σόλο είναι από τα πιο εκφραστικά που έχω ακούσει...

Ο Ola είναι φοβερός συνθέτης και παιχταρας, προσέξτε στο 1:40" και μετά σε αυτή την instrumental σύνθεση του...

Για τους γνώστες

Αυτό και για μένα είναι το καλύτερο του Moore. Το έχω κάνει και video https://youtu.be/ZP5CkFO2fTw?si=RWFHWRXHfyAlVgoP

Μιας και δεν το ανάφερε κανείς…

Η συγκεκριμένη εκτέλεση πλήρης. Την πρώτη φορά που το άκουσα έπαθα.

ante ν ανεβασω και γω μια φορα πεταλιερα μιας που κανα αναδιαταξη. τι αναδιάταξη δλδ. τα εβαλα ολα σε ενα μιας και τον τελευταιο καιρο δεν παιζω πολυ παραεξω...μπροστα της εχω και ενα wah. to μεγαλο το ασημι ειναι ενα multipedal toy jam με κομπρεσορα tubedreamer 88 rattler red muck big chill, ripple fall delay llama supreme . Παιζει απο πολυ απλα και straight μεχρι πιο περιεργα πραματα παιζοντας την κιθαρα σαν συνθ διοτι εχει αρκετα delay δυο τρεμολα δυο phaser και αλλα καλουδια....μαζεμενα ολα με πολυ κοπο. καποια εμειναν εκτος οπως τo keeley comp plus και το jam evreka. to eureka θα το ηθελα αλλα δεν χωραει. ισως κατα καιρους να το αντικαθιστω με κανενα αλλο

Υπέροχο όταν δύο τέρατα γουστάρουν τόσο πολύ να παίζουν μαζί. Κι εδώ ο Bela είπε να αποθεώσει και το αριστούργημα του Γιώργη του Gershwin.. όπερ και εγένετο. Όταν το σχήμα αναβίωσης των Cream επιχείρησε να φτιάξει και κάτι δικό του... σε κάθε περίπτωση, η σύμπραξη Gary με Jack Bruce είτε live είτε studio ήταν υπέροχη.

Ήρθε η τρίτη στρατ της παρέας πριν λίγο καιρό. Μια πολύ ποιοτική κιθάρα, με αρκετά μοντέρνα specs, την οποία και παρέλαβα χθες από αλλάγή τάστων. Την αγόρασα από έναν φίλο μέσα στις γιορτές. Παρότι είχε 12-18 radius, είχε βίνταζ τάστα, τα οποία γενικά δεν με βολεύουν για bends, είχε υπέροχη αίσθηση στο χέρι (σχετικά παχύ μανίκι). Δεν έχασα την ευκαιρία και τη αγόρασα. Πολύ ευκολόπαιχτή, με κλασική αίσθηση στο χέρι, και με ποιότητα κατασκευής που θα ζήλευαν κάποιες us fender. Η γέφυρα είναι μάλλον η καλύτερη σε αίσθηση, μαζί με εκείνη της charvel, από όσες έχω. Αρχικά είχε μαυρο pickguard και SSH διάταξη, αλλα βρήκα ένα ωραια σετάκι Nick silver black rose στις αγγελίες, και το έβαλα πάνω στην κιθάρα (μαζί με το περίσσευμα που είχα σε pickguard και pots). Εν τέλει, το πήρα απόφαση και την έστειλα για αλλαγή τάστων/nut στον μάστορα. Και επειδή ειναι κιθάρα που θα μείνει μαζί μου για αρκετά χρόνια, έβαλα stainless steel ταστα, να έχει και πιο ωραία αίσθηση στο χέρι. Λίγο οφθολμόλουτρο και δυο κλιπάκια. warns.mp3 warnsmix.mp3

Χωρίς σκέψη.

Toσο αριστουργημα που το εχω μαθει σε μαθητη μου και το καρφωσε (το backing το εφτιαξα ολο programming)

Οχι η μονη αλλα αυτη μου ηρθε τωρα (βοηθαει πολυ και η αρμονια και η μπαντα απο πισω) Στο 3.30 Ρε φιλε την ιδια στιγμη ποσταραμε munfred ???!!!!

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό, οπότε το ποστάρω. Το σόλο στην κιθάρα του κυρίου Mick Rogers είναι για πολλές ενέσεις, το ίδιο και ολόκληρο το κομμάτι, που από ένα χλιαρό τραγουδάκι του Springsteen μεταμορφώθηκε σε αριστούργημα με το μαγικό άγγιγμα του μεγάλου Manfred Mann.

Δε ξέρω γιατί, αλλά πάντα με συγκινούσε το σόλο του Peruvian Skies

Παίδες αν μιλάμε συγκεκριμένα για μελωδία που επαναλαμβάνεται, θέμα δηλαδή και όχι ριφ/αυτοσχεδιασμό, ένα είναι το κομμάτι και μετά ήρθαν όλοι οι υπόλοιποι να παίξουν ανάλογα:

Δεν είναι θέμα γκέιν, είναι ψυχή, φυσικά είναι και να παίζεις ένα άσθμα σοβαρό. Κάποιοι λένε τον κομφορτλαι ναμπ. Εγώ λέω σιγαρέτο, ο Μικ έγραψε.Αρχή και τέλος

Και η αγαπημένη μου από Έλληνα κιθαρίστα

Τι ρωτάς ρε συ @Grey τώρα; Μία;;; Αλήθεια; Anyway, αυτή είναι η δική μου

Αν έπρεπε να διαλέξω μια είναι σίγουρα αυτή Εξωφρενική μελωδία, εξωφρενικός ήχος, εξωφρενικό feel , groove και παίξιμο.