Πίνακας συμμετοχής

Εχει εξαιρετική φήμη. Είναι αντιγραφή του Laney cub 12R (του προηγούμενου μοντέλου). Έχει παρά πολύ ωραία καθαρά, που θυμίζουν κάπως μαρσαλ. Παίζει και στο 1 watt. Είναι ιδανική πλατφόρμα για πετάλια, εάν αυτο ψάχνεις.

Δεν νομίζω ότι είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο. Είναι σίγουρα Αμερικάνικο επίσης. Στην Ευρώπη μπορεί να μην ισχύει, λόγω τεράστιου κόστους της κατοικίας από παλαιότερα,. Αυτό τείνει να γίνει και στην Ελλάδα. Επενδυτικά δεν τα θωρώ καλά τα ακίνητα (ειδικά πλέον) , αλλά για ιδιοκατοίκηση ,αν υπάρχει η δυνατότητα, εκ των ων ουκ ανευ.

Μένω στο νοίκι και απ' ότι φαίνεται θα μένω στο νοίκι για τα επόμενα 140-150 χρόνια. Συμπτωματικά, καμιά 500αριά μέτρα απ' το πατρικό μου. Εκεί δεν πρόκειται να επιστρέψουμε ούτε εγώ ούτε ο αδερφός μου, μιας και έχουμε και οι δύο τετραμελείς οικογένειες και τα 56 τετραγωνικά το έκαναν μία φορά το θαύμα τους με τετραμελή οικογένεια. Έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι από το '80 και το '90, άλλες οι ανάγκες για χώρο σήμερα. Μερικές σκέψεις με αφορμή το thread αλλά όχι στενά σχετιζόμενες με το θέμα: Αξιοσημείωτο πόσο δενόμαστε με τη γη ή και με τα ντουβάρια οι Έλληνες. Δεν κουνάω δάχτυλο, μέσα κι εγώ. Άλλοτε θα έκοβα αυτοστιγμή την κουβέντα, σήμερα αν ήταν βιώσιμο μάλλον θα έφευγα απ' την Αθήνα. Μάλλον όχι για χωριό με 30 κατοίκους, αλλά π.χ. για πρωτεύουσα νομού ή παραπλήσιο μέγεθος... χωρίς σκέψη. Το κοκτέϊλ σχεδόν μηδενικής οικοδομικής δραστηριότητας για κάμποσα χρόνια και απότομης αλλαγής συσχετισμών λόγω βραχυχρόνιας μίσθωσης περιμένει έναν καταλύτη για να γίνει καμπούμ. Δεν ξέρω ποιος θα είναι αυτός και πώς θα έρθει. Δεν ξέρω καν αν έχω δίκιο. Αλλά όσοι από τη γενιά μου τουλάχιστον αλλά όχι μόνο (είμαι 41) δε βρήκαν έτοιμη λύση, πώς να το πω κομψά, are already drinking him. And by the looks of it they will certainly continue drinking him dryly for the foreseeable future.

γεια σας παιδιά του noiz κι από μένα... εντάξει mea culpa... να ζητήσω "συγχώρεσις" για το γέρικο μυαλό μου... μου το λέγατε εδώ αλλά που να το πιάσω... αλλά όμως μου το "εξήγησε επιστημονικά" ο φίλος μου στο φουμπου, θα μας δείξει και η αοιδός "πως γίνεται" όπως μας λέει ταπεινά και χαριτωμένα στο βιντεάκι παραπάνω (αφού μας έδειξε ήδη "πως γίνεται" αλά ελληνικά και στην διαδικασία επιλογής) και όλα καλά όλα ανθηρά... της εύχομαι και να πετύχει ειλικρινά γιατί ο φούστης ο γουορχολικός χρόνος είναι αδυσώπητος όταν ξεχειλώνει υπεροπτικά... "...Είναι πράγματι ένα μικρό αριστούργημα! Από τα καλύτερα που έχει να επιδείξει η Ελληνική μουσική σε όλη την ιστορία της (αν όχι ότι καλύτερο)! Ο αρχαίος ελληνικός Δωρικός τρόπος, βυζαντινά ισοκρατήματα, νύξεις στο νεώτερο ελληνικό έντεχνο τραγούδι (ειδικά στην προεισαγωγη), ο παγκόσμιος ρυθμός των 8/8, Πεντερετσκικές συνηχήσεις στην ενορχήστρωση, και ιδιοφυής χρήση του βασικού μοτίβου, το οποίο βρίσκεται σε καρκινική αναστροφή στο μπάσο, ενώ η μελωδία του ζουρνά αποτελεί αντικατοπτρισμό της μελωδίας της φωνής με βάση το μεσαίο σολ ως προς το τονικό περιεχόμενο, ενώ ρυθμικά εξελίσσει το κύριο μοτίβο σύμφωνα με τις τεχνικές του Olivier Messiaen! Κι όλα αυτά καταφέρνοντας συγχρόνως να τηρεί της βασική φόρμα του 3/I , 2/V, 1/I της Σενκεριανης ανάλυσης!!!..."

Αθήνα θα έμενα με την προϋπόθεση να μετακινούμαι μόνο μέσα στο Κολωνάκι. Πουθενά αλλού. Το Κολωνάκι μου αρέσει πολύ.

Εγώ δεν απάντησα τίποτα στο poll γιατί είμαι αυτός που μένει από πάνω σας και κάνει φασαρία. Πέρα από την πλάκα, στην πολυκατοικία μου, είμαι ο μόνος που κάνει λίγο θόρυβο λόγω ενισχυτή κιθάρας. Ποτέ όμως σε ώρες κοινής ησυχίας και πάντα σε συνεννόηση με τον από κάτω μου γείτονα ο οποίος ενοχλείται συγκεκριμένες ώρες. Σε κάθε περίπτωση, με την αυξημένη χρήση των Plugins πλέον, ενισχυτής στο σπίτι ανοίγει σπανιότατα.

Ακριβώς ίδια specs και χειριστήρια

Αυτό αν μπορει να γινει ειναι ισως η καλυτερη λύση. Με όσους έχω συζητήσει που παίζουν χάλκινα πνευστά για αυτό το θέμα έκαναν αυτό όταν τους έπαιρνε.

Να έχεις υπόψιν ότι είναι μονοκαναλος, όποτε θα πρέπει να ρυθμίζεις τα καθαρά/ βρώμικα είτε από το volume της κιθάρας σου η από πεταλακια. Στην ίδια κατηγορία τιμής είναι και ο μικρός Marshall DSL1CR (τον οποίο και έχω) και είναι δικαναλος με φοβερό ήχο (μπορείς να τον δοκιμάσεις σε κάποιο κατάστημα στην Αθήνα, θα τον βρεις σίγουρα ).

Και εγώ αυτό πιστεύω κατά συντριπτική πλειοψηφία, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Και δεν αφορά μόνο τους γείτονες.......

Αυτό λέγεται ποιότητα ζωής... Να είστε καλά να χαίρεστε τη ζωή σας...

Kακα τα ψεμματα, εαν θελεις να εχεις προσλαμβανουσες σε καθε επιπεδο, δουλειας, πολιτιστικο, κ.λ.π η Αθηνα ειναι μονοδρομος (τη Θεσσαλονικη την κατατασσω στην επαρχια κυριως λογω νοοοτροπιας των κατοικων της). Επαγγελματικα οι αντιξοοτητες και το δυσκολο περιβαλλον ακονιζουν το μυαλο, στο επιπεδο θεαματων και πολιτισμου ειναι η μοναδικη ελληνικη πολη που εχει ενδιαφερον, και αν εισαι τζοβενο και αγριο νιατο η νυχτερινη ζωη δεν εχει καμμια σχεση με αυτη της ......Φλωρινας......Και επισης κατι βασικο, δεν υπαρχει το καθημερινο κουτσομπολιο της επαρχιας. Η ανωνυμια σου εξασφαλιζει πολλα πραγματα. Απο την αλλη....................... Οσον αφορα το ομορφοτερο μερος της Ελλαδας, η χωρα βριθει τετοιων αν καποιος ψαξει. Ακομα και εδω παντως, εχει ξεκινησει ειδικα τα τελευταια δυο καλοκαιρια μια προβληματικη κατασταση, λογω τουριστικου υπερκορεσμου.

Η μεγάλη δύναμη δεν φαίνεται από τον σωματότυπο, κι εκεί την πατάνε πολλοί (στους καβγάδες). Στα τέλη των '80s με μέσα/τέλη '90s έκανα εντατικά βάρη και έχω δει σε γυμναστήρια απίθανες περιπτώσεις. Οι δύο πιο δυνατοί τύποι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου ήταν σωματικά η μέρα με τη νύχτα, ο ένας ήταν αγωνιστικός αρσιβαρίστας από τη Ρωσία και ο δεύτερος από την πόλη μου και ήταν στέκα. Κι όταν λέω στέκα εννοώ Στάθης Ψάλτης type, και όμως, το τι κιλά σήκωνε στα πάντα, από πάγκο, χέρια/πόδια κλπ δεν διανοείσαι, έπρεπε να τον δει κάποιος σε προπόνηση για να το πιστέψει. Ο άλλος btw ο αρσιβαρίστας, νταξ...Μπαίνει μια μέρα στο γυμναστήριο και φορούσε ένα πολύ φουσκωτό μπουφάν, ενώ τα μάγουλα του ήταν σαν του fat bastard στις ταινίες του Austin Powers. Τον βλέπουμε στην παρέα και λέμε μεταξύ μας γελώντας "αυτός ο χοντρομ@λ@κ@ς τι το παίζει τώρα?" Δεν προλάβαμε να τελειώσουμε τη φράση και ο τύπος βγάζει το μπουφάν, και ανακαλύπτουμε έντρομοι ότι δεν ήταν το μπουφάν που ήταν φουσκωτό αλλά το σώμα του. Μιλάμε για τέρας. Θυμάμαι έκανε βαθύ squats με 360-380 κιλά.

Αποζημειώνει αυτό γιατι όταν έχει παρακολουθησει μια κατασκευή ή ανακαινηση απο την αρχή, εισαι σε θεση να αντιληφθεις φθορές που θα γινουν εν δυναμει μεγαλος μπελας αν προχωρήσουν. Ολες οι κατασκευές μετά τα 15 χρόνια θέλουν επισκευές σιγά σιγα. Ειναι σαν σερβις στα αυτοκίνητα. Αυτό με τις σκάλες είναι κλασσικό πρόβλημα των παλαιών οικημάτων. Ελπίζω τουλάχιστον η σκάλα να είναι καλή (δηλαδή η αναλογία ριχτιού και πατήματος να την καθιστά άνετη και εύκολη όσο γινεται). Το να μεινεις για παντα fit μονο καλό ειναι. Έμφαση στα πόδια που θα σε κρατήσουν όρθιο στα γεράματα.

Δυστυχως το πατρικό μου διαμέρισμα πουλήθηκε το 2010. Οι γονείς μου είχαν και ένα 2ο σπίτι/μονοκατοικία, το οποίο ενώ είναι στην κατοχή μας είναι νοικιασμένο και δεν εχω αποφασίσει τι θα το κάνω καθώς ειναι ασύμφορο απο πολλές απόψεις. Μένω σε ιδιόκτητο διαμέρισμα το οποίο ενώ έχει αρχισει να μη μας χωράει πλεόν σιγά σιγά, θέλω να το κρατήσω ότι και να γίνει στο μέλλον καθώς είναι η πρώτη μου μεγάλη αγορά (προηγείται της αγοράς αυτοκινήτου) και το έχω σχεδιάσει/διαμορφώσει εσωτερικά εξ ολοκλήρου. Η αλήθεια είναι ότι αναπολώ μερικές φορές το διαμέρισμα που έλεγα στην πρώτη παράγραφο, και θα ήταν καλό για τη φάση στην οποία εισέρχομαι τώρα. Όπως και αυτό που ζω τώρα θα ξαναείναι καλό σε επόμενη φάση 3ης ηλικίας (αν με το καλό φτάσουμε ως εκει). Εχω την αρχή να προσπαθώ να μη δένομαι με τα ακίνητα καθώς αυτά φιλοξενούν τις ανάγκες μας για συγκεκριμένη περίοδο και αυτές μεταβάλλονται περίπου ανα 20ετία. Και με βάση αυτό, οι στεγαστικές ανάγκες που έχεις στα 20 αρχιζουν και μοιάζουν αρκετά με αυτες που έχεις όντας συνταξιούχος.

Πολύ όμορφη! Με γεια!

Καλορίζικη και καλόπαιχτη! Αναμενουμε πλούσιο ηχητικό υλικό!

μπα. συνηθως ειναι εντελως...μα εντελως "νορμαλ" ....ο ΨΕΥΤΟψαγμενος ναι ειναι παντοτε "μυστηριος" μια και παιρνει υπερβολικα σοβαρα τον εαυτο του (απο εκει ξεκινανε ολα το προβληματα στην ζωη, απο το να μη βρισκεις δουλεια εως το να μη βρισκεις γκομΙνα...) και ψαχνει να...ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ κατι

..... μονο μην το ακουσετε αναποδα η ευθυνη εκτοτε θα ειναι δικη σας

Πάμε όλοι μαζί για μια νέα Ελλάδα!

1) Δεν υπάρχουν Καθηνιώτες. Υπάρχουν Καθενιώτες, και είναι οι κάτοικοι του χωριού Καθενοί, που είναι και το χωριό μου και στο οποίο έχω εξοχικό. Αν έχεις πάει ποτέ Στενή να χλαπιακιάσεις (κακόμοιρε Αθηναίε) στο κατέβα περνάς πάντα έξω από το εξοχικό μου. 2) Κανηθιώτες/Καραμπαμπιώτες λεγόμαστε όσοι ζούμε στην Βοιωτική πλευρά της Χαλκίδας, και συγκεκριμένα πάνω στον λόφο της Κανήθου (aka λόφος Καράμπαμπα). 3) Στη αρχαιότητα δεν υπήρχαν Κανηθιώτες, η Βοιωτική πλευρά άρχισε να κατοικείται στις αρχές του 20ού αιώνα. Τέλος το μάθημα ιστορίας. Αύριο πάλι.

μακάρι να κερδίσετε αμφότεροι... ειλικρινά....

Καλά που το αποσαφηνίζεις, καθώς μπορεί να ήταν κάποιος "Μαέβιους Παχατουρίδης" (ο γνωστός "κριτικός τέχνης" από το Ράδιο Αρβύλα), που να τα εννοούσε Ξέρεις, κάποιος της βαθιάς "κουλτούρ" και "διανόησης" που να έκανε ανάλυση σε ανώτερο... gestalt Έξυπνο λοιπόν το κείμενο.

Μένω σε μια μικρή πολυκατοικία. Οι περισσότεροι είναι μεγάλης ηλικίας. Προσπαθώ να μη τους ενοχλώ. Προσέχω όταν παίζω κιθάρα, μετά τις 9 το βράδυ να μην ακούγομαι ιδιαίτερα. Δυστυχώς από πάνω μου το ζευγάρι των ηλικιωμένων συχνά-πυκνά έχει τα εγγόνια από 2 γιους. Σκέτη «κόλαση». Τρέχουν, πηδάνε, πετάνε αντικείμενα (παιχνίδια, κέρματα). Πέρυσι ένα βράδυ ακουγόταν νον στοπ ένα τρενάκι. Δεν άντεξα και τους επισκέφτηκα. Η κυρία μου είπε ότι ο εγγονός της είχε πετάξει το τρενάκι κάτω από τον καναπέ και η ίδια δεν μπορούσε να το μαζέψει. Ζήτησα το κοντάρι της σκούπας, έπεσα στο πάτωμα, το κοπάνησα με το κοντάρι και σταμάτησε να λειτουργεί. Πριν λίγο καιρό γύρω στις 4 μ.μ., πάλι φασαρία. Καθότι κομμάτια από τη δουλειά, ανέβηκα πάνω με τις πυτζάμες. Τους παρακάλεσα να μου δώσουν τη δυνατότητα να ξεκουράζομαι 30 λεπτά. «Έχεις δίκιο, αλλά είναι παιδιά, και δεν καταλαβαίνουν». Προς ενημέρωσή σας, 50 μέτρα πιο κάτω υπάρχει πάρκο με παιδική χαρά. Αυτή την εβδομάδα, πάλι τα ίδια. Οπότε παρήγγειλα από το ίντερνετ ακριβές ωτοασπίδες και τώρα κάπως μπορώ να ηρεμήσω. Το θεωρώ απαράδεκτο να μη σέβονται οι άλλοι τις ώρες κοινής ησυχίας. Το καλοκαίρι ένα βράδυ και μάλιστα Σάββατο, έπαιζα μπλουζ με τη μπαλκονόπορτα λίγο ανοιχτή, ήταν 10, και ο γείτονας από τη διπλανή οικοδομή, με διαολόστειλε. Οπότε σταμάτησα κατευθείαν.

@npap OK, είπαμε να το υποστηρίξουμε, ελληνική συμμετοχή είναι, χαλάλι της... Αλλά όπως λέει και το γνωστό ανέκδοτο, "κόψε κάνα, δύο μέτρα...".

Δεν ειχα πατρικο σπιτι (παντα ειμασταν ενοικιαστες) οποτε δεν εχω επιστρεψει σε αυτο (αξιωθηκα να αγορασω ομως ενα σχετικα προσφατα στο ΚΕΝΤΡΟ της ΑΘΗΝΑΣ γιατι εξω απο αυτο δεν υπαρχει ζωη οποτε μαλλον θα επιστρεψει εκει ο..υιος μου καποια στιγμη )

Tο γεροντοκόρος μου αρέσει

Γερόλυκος…

Πάρα πολύ καλό... Οι γέροντες όντως κρατάνε ακόμα ψηλά τη σημαία. Από τότε (και από πιο παλιά) κατεδάφιζαν...

Στο Κολωνάκι μετακινουμαι κάθε μέρα. Μέχρι και σχολείο πήγα εκεί. Κάθε μέρα εκεί. Ουσιαστικά εκεί ζω. Και πεθαίνω το ίδιο. Κάθε μέρα αφήνοντας τη μηχανή στην πλατεία και παίρνοντας καφέ λεω μέσα μου, άμα συνεχίσω να είμαι εδω και δεν φύγω σύντομα, θα πεθάνω. Υπομονή λίγα χρόνια. Και όπως κάθομαι στη βεράντα στο εξοχικό θα λέω όπως πίνω το καφεδάκι στην παρέα. Ρε παιδιά, η Αθήνα προς τα που πέφτει? Και θα της ρίχνω μια μουντζα. Ηοme Studio στο χωριό.

Και εγώ το πήρα το πατρικό και το άλλο το πατρικό, και περιμένω και κάτι μητρικα να χωρίσω με την αδελφή μου και κάτι αλλα που από προίκα της γυναίκας μου που θα πάνε στο μοναχογιο μου ζωή να χει να τον βολέψω σε 6-7 χρόνια στο ΔΗΜΌΣΙΟ κάνω υπομονή (εκτός και αν έχει αυτοκτονικες τάσεις, δηλαδή θα θέλει να δουλέψει στον Ιδιωτικό Τομέα, να ανοίξει επιχείρηση ή να είναι ελεύθερος επαγγελματίας) και μετά να φύγω στην επαρχία να ηρεμήσω. Μακριά από το πατρικό μου και από πόλη. Μακριά. Να μην ξαναπάω ποτέ πίσω πάρα μόνο αν χρειαστεί με ασθενοφορο για νοσηλεία Να φύγω από την πόλη που με τρώει κάθε μέρα από μέσα. Και διέξοδο να έχεις να φεύγεις αμα πρέπει να γυρνάς και να ζεις στην Αθήνα, αργοπεθαίνεις και δεν το καταλαβαίνεις. Πλέον πεθαίνεις αργά και βασανιστικά και σαν αυτό ακριβώς είναι. Είναι σαν τη δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα. Δεν την καταλαβαίνεις. Τα τα τα.

Ευχαριστώ για τις προτάσεις σας και δεν αμφιβάλω ότι το μικρόφωνο που προτείνετε θα έκανε καλή δουλειά αλλά τα έβαλα κάτω, με αυτό το μικρόφωνο θέλω ξεχωριστό τρίποδα για αυτό, μεγάλο εξάρτημα, ακριβό η της πλάκας?... Για να μην τα πολυλογώ πήρα το Rode, ο ήχος που βγάζει ξεπερνά κατά πολύ τις προσδοκίες μου, τα όργανα ακούγονται καλύτερα μέσω του μικροφώνου από ότι ακούγονται στην πραγματικότητα... Μόνο αρνητικό ότι πιάνει λίγο και τον ήχο της πόλης με κλειστά παράθυρα... επιφυλάσσομαι να ανεβάσω δείγμα

@gkourmoul1 και @John Goumis Eφόσον το θέλετε σαν το εύχομαι. Είναι περίεργο το συναίσθημα. Ωραία περίεργο.

Εδώ και πέντε μέρες ακούω μόνο το νέο Priest (με λίγα ενδιάμεσα διαλείμματα όπου ακούω το προηγούμενο άλμπουμ τους ''Firepower'' που είναι και αυτό έπος). Όσο το ακούω τόσο πιο πολύ μου αρέσει. Καμία σχέση με τις πρόσφατες κυκλοφορίες των άλλων μεγάλων συγκροτημάτων που ψάχνεις κάποιες καλές στιγμές (που όντως υπάρχουν) για να νιώσεις κάτι...ανάμεσα στην μετριότητα. Οι Priest αντίθετα ''μοιράζουν χαστούκια'' με τα πρόσφατα άλμπουμ τους και δείχνουν πως γίνεται. Όπως και οι Stones (σε άλλο είδος μουσικής ομως). Με τις άλλες μεγάλες μπάντες δεν ξανα-ασχολούμαι, κοροιδεύουν τον κόσμο... μόνο metal gods από δω και πέρα (αν ξαναβγάλουν δίσκο)

Μένω 250 μέτρα μακριά από το πατρικό μου σπίτι, στο οποίο πάω κάθε μέρα γιατί το ισόγειο είναι ο επαγγελματικός μου χώρος-γραφείο (οι γονείς μένουν στον όροφο). Θα ήθελα κάποια στιγμή να επιστρέψω να ζήσω εκεί αν και η σύντροφός μου με την οποία συζώ, καθότι ξένη (από το την Ουαλία, ΗΒ) δεν είναι και πολύ υπέρ, καθώς όπως ειπώθηκε αυτοί δεν καταλαβαίνουν το δέσιμο που έχουμε εμείς εδώ με το πατρικό σπίτι.

Πετάλια δεν με απασχολούν ,τα έχω αρκετά χρόνια και κάθονται.Περισσότερο με ενδιαφέρει ένας καθαρός ήχος και μιας και έχει gain και reverb επάνω , θα χρησιμοποιώ εάν χρειαστεί αυτά . Δεν ήξερα ότι είναι αντιγραφή του Laney cub 12R ,γιατί τα review που είδα ,τον συνέκριναν με τον fender junior . Όντος οι κιθάρες τα τελευταία χρόνια είναι μια χαρά απο playability ,έχω μία 335 και δύο tele δικά τους και είναι άριστη φάση, από το κουτί να μην χρειάζονται σοβαρό set up για να παίξουν . Δυστυχώς είμαι επαρχία όμως θα τον έχω υπόψιν μου πριν την αγορά.....Βέβαια με κάλυψε και ο gkourmoul1 καθώς έγραφα . Σας ευχαριστώ όλους για την βοήθεια παιδιά ,να είστε καλά!

Πω πω τι μου θύμισες τώρα......και εμείς τραβήξαμε γερο κουπί....... με το πλυντήριο στον 2ο... Αν και το χειρότερό μου ήταν οι κοιλοδοκοι και τα πάνελ οροφής στον 3ο ....με τριχιά 20 μέτρων....με τα χέρια...... 2 πάνω , ένας κάτω..... εκείνη την περίοδο έκανα πολύ διαλογισμό . Έτρωγα όλη την ημέρα υδατάνθρακες και μάλιστα ό,τι να ναι....τυρόπιτες -σφολιατοειδή ......και ήμουν φέτες. Γιαπί λέμε, το καλλίτερο γυμναστήριο.

Αυτό είναι μια άλλη (ενδιαφέρουσα) συζήτηση και θα βγούμε Offtopic. Εγώ , όπως δήλωσα , μετά το πέρας της ανακαίνισης (όπου ήμουν από μηχανικός μέχρι εργάτης).....επί 3 μήνες δεν έκανα τίποτα άλλο , αλλά ήμουν στο γιαπί, αλλά και μετά το πέρας της μετακόμισης (μου πήρε 3 μήνες- την έκανα μόνος μου για να μην χάσω ούτε "βίδα"), "από εδώ μέσα θα με πάρουν οι τέσσερις " (για όσους δεν το έπιασαν είναι λίγο μακάβριο ). Έχω και την πολυτέλεια να έχω το γραφείο μου από κάτω στο ισόγειο.....οπότε. Μόνο πρόβλημα ότι το σπίτι έχει πολλές σκάλες.....και όχι ασανσέρ. Κάπουα στιγμή στο μέλλον (ήδη την ψάχνω στα χαζά ) μπορεί να χρειαστώ ανελκυστήρα σκάλας....ή να μείνω fit για πάντα

Κάτσε να βάλω ένα πραγματικό RnB για τον Samy, μπας και εμπεδώσει ότι οι The Fall δεν παίζουν αυτό το είδος... Albert Collins - Frosty (1965) Albert Collins - guitar Walter McNeil - organ Frank Mitchell - trumpet Henry Hayes - alto sax Big Tiny - tenor sax Bill Johnson - bass Herbert Henderson - drums Από το πρώτο άλμπουμ του "The Cool Sound Of Albert Collins", το οποίο ξανακυκλοφόρησε το 1969 με διαφορετικό εξώφυλλο και τίτλο "Truckin' With Albert Collins".

+1, επίσης η χροιά του θυμίζει χαουλιν γουλφ έτσι κι αλλιώς.

Το κομμάτι είναι από τα πιο γνωστά blues standards που υπάρχουν. Το δωδεκάμετρο που αναφέρεις, από το blues βγήκε πριν γίνει RNR.

Συγγνωμη ρε παιδια γιατι δεν το εχω, Blues ειναι αυτο η απλο R'N'R δωδεκαμετρο ; Και τελος ο Al Pacino παιζει στο organ;

Το να βγάζεις workstation που δουλεύει με Windows είναι από μόνο του κακή ιδέα. Ένα pc ήταν το NEKO στην κυριολεξία, με ενσωματωμένο keybed και αρκετά υψηλή τιμή, οπότε είχε σύντομη ημερομηνία λήξης. Ελάχιστοι μπήκαν στον κόπο -και τα έξοδα- να αγοράσουν ένα, οι περισσότεροι έμειναν στα pc τους και τo ΝΕΚΟ μάς χαιρέτησε πρόωρα. Ωραίο design είχε πάντως, αλλά από μόνο του δεν αρκεί.

Open Labs NEKO

10000000_7267527340006453_2797249904353965898_n.mp4 ...και πιθανόν όχι η τελευταια... Πρόκειται για μια RG470 του 2001 (made in Fujigen, Japan), την οποία βρήκα σε αριστη κατάσταση από έναν Σαλονικιό κιθαρίστα. Η τιμή (500ευρώ) θεώρησα ότι ηταν τίμια και προχώρησα στη αγορά της. Την παρέλαβα πριν 1 ωρα και εχω ξεσκιστεί στα dive bombs (όχι στο βιντεο). Φοράει 10άρες και θα πρέπει να τις αλλάξω με 9άρες για να είμαι πιο ανετος, αν και είναι πολύ μαλακή. Το τρέμολο είναι το lo trs (made in japan) το οποίο είναι αξιόλογο ποιοτικώς. Το wizard μανίκι έχει σχήμα D και είναι σχετικά παχύ για RG. Ποιότητα κατασκευής και βαφής άριστη. Θα ακολουθήσει αναλύτική παρουσίαση, μόλις μαθω να κάνω dimebag squeals

Σε αυτη τη περιπτωση ενα εξωτερικο video mic σαν αυτο που σου προτεινε ο npap ειναι η καλυτερη λυση. Aκομα και ενα πολυ φθηνο θα ειναι μερα με τη νυχτα με το onboard της καμερας. Και χωρις να εχω ο ιδιος εμπειρια ειτε απο το συγκεκριμενο Rode ειτε απο το Superlux (εχω αλλα μικροφωνα τους ομως) θα πω οτι ΜΑΛΛΟΝ δεν αξιζει τα 3πλασια λεφτα του το Rode στην περιπτωση σου.

Δεν ξέρω, πάνω στο μεθύσι μου αυτό βρήκα για να δώσω ένα παράδειγμα.

Είχαμε σήμερα κοπή της πίτας στο ωδείο και περάσαμε ένα όμορφο μεσημέρι… att.YMq4wS6SKvDduQZFQAAeLhOM2_NMTBByuTv3oARFC3g.mov att.OKxdhv8iiMW9B81VWl-seEwi6r2uXfxVH2cnpODGXuE.mp4 έκανα τις πρασινάδες μου αλλά δεν πειράζει…

Να σαι καλά Αλεξ! Είναι απίστευτο συναίσθημα το πάλκο. Μπορεί να μην πολυακουγα τι έπαιζα, αλλά ευχαριστήθηκα κάθε δευτερόλεπτο από το 40λεπτο που έπαιξα. Επαιξα με τον ac10 που πούλησα για να αγοράσω τον jcm. Δεν τον είχα ποτέ πάρει σε και σήμερα έπαιξα με αυτόν ενώ ανήκει σε άλλον. Νομίζω είχα πολύ καλό ήχο.