theStratWithin

Το δοκίμασα με το παλιό μεγάφωνο έξω απ'την καμπίνα (για να το βλέπω) και δεν μπόρεσα να δω διαφορά (αν χτυπώντας μια χορδή ο κώνος κινείται πρώτα μέσα ή έξω). Ρε συ αφού το ακούω! Έχει διαφορά , κυρίως στην αίσθηση. Και είναι κ το feedback αδιάψευστος μάρτυρας -στη μία σύνδεση υπάρχει, στην άλλη όχι. (Όλες οι άλλες συνθήκες είναι οι ίδιες.) Σωστός! 8) Την αυτή εντύπωση έχω κι εγώ. ...Έχουμε κάποια άλλη ιδέα σε τι μπορεί να οφείλεται το feedback;

Μόλις άλλαξα μεγάφωνο στον Laney Cub 10 μου (βλ. ομώνυμο thread). Έβαλα το jensen mod 10/70. Παρατήρησα τα εξής: -τοποθετώντας τα καλωδιάκια του ενισχυτή στα + και - του μεγαφώνου, όπως ήταν τοποθετημένα στο στοκ μεγάφωνο, το jensen είναι πιο καθαρό, πιο πρίμο κι έχω...αυτόματα feedback (αφύσικο βασικά) με distortion στον bridge μαγνήτη, όποτε πλησιάζω τον ενισχυτή. -τοποθετώντας τα αντίστροφα, ο ήχος είναι πιο γεμάτος, αλλά κατιτίς λιγότερο καθαρός, και λιγότερο πρίμος. Feedback μηδέν. Θα ήθελα να μπορώ να καθορίσω τη "σωστή" πολικότητα (τον πήρα μτχ/νο κι ο προηγούμενος δεν ξέρω αν τα'χε αλλάξει) γιατί τόσο εύκολο feedback μου φαίνεται αφύσικο. Ή αν κάποιος συμφορουμίτης έχει πειραματιστεί με την πολικότητα μεγαφώνου και του ακούγονται οικεία αυτά, ας πει! Σκέφτηκα μήπως είναι κάποια λυχνία μικροφωνική και κάνει feedback αλλά με το κλασσικό χτυπηματάκι με μολύβι στις λυχνίες δεν άκουσα κάτι.

Μα οι ενισχυτές που άλλαξαν τη μουσική δεν είναι ενισχυτές που χρησιμοποίησαν εύστοχα μουσικοί που με τις συνθέσεις/στυλ/ηχόχρωμά τους άλλαξαν τη μουσική (ευρεία επιρροή); Ε ποιός έκανε κάτι τέτοιο την τελευταία δεκαετία στη ροκ; Μπορώ να σκεφτώ ενισχυτές παλιούς που χρησιμοποιήθηκαν για να βγάλουν καινούρια ηχοχρώματα. Πχ τους καθαρούς fender (πχ twin, super reverb) που με άπειρο reverb φτιάξαν τον post rock ήχο που ήταν πολύ της μοδός πριν κάμποσα χρόνια. Επίσης πολλές stoner μπάντες (κυρίως πιο underground) χρησιμοποιούν orange (ή παλιούς marshall) με fuzz. Βέβαια κ τα δύο είδη πάνε άλλη μια δεκαετία πίσω απ'ό,τι λες.

Έχει πιστόλι να σου δώσει; Είχα δει έναν τύπο που έβαφε μια bolt-on: είχε ξύσει το χρώμα σχεδόν τελείως, είχε κρεμάσει το σώμα ψηλά (είχε βιδώσει ένα ξύλο στο neck pocket) σε εξωτερικό χώρο, κι έβαφε με πιστόλι. Φαινοταν πολύ εύκολο έτσι. Νομίζω έιχε ξεβιδώσει, εκτός από μπράτσο, και τα hardware, ό,τι δεν έπρεπε να βαφτεί, μόνο το σώμα είχε αφήσει. Αν δεν κάνω λάθος, με τα σπρέι μπορείς να επιλέξεις μόνο τα εργοστασιακά χρώματα, ενώ με το πιστόλι μπορείς να αναμείξεις και να πάρεις άλλες αποχρώσεις;

Μήπως χρειάζεσαι πυκνωτικό; Βέβαια μπορεί να παίρνει ήχο από άλλα όργανα αν παίζεις και τραγουδάς μαζί... Στο δυναμικό πρέπει να έρχεσαι πολύ κοντά στο μικρόφωνο, να κολλάς σχεδόν τα χείλια σου πάνω του, για ν'ακούγεσαι δυνατά και καθαρά. Πειραματίσου. Εγώ έχω τη Focusrite Saffire LE, και στο control panel της (software ελέγχου της κάρτας, σαν e-μίκτης) έχει επιλογή "Hi-Gain" για κάποια inputs που έχουν λιγότερο δυνατή προενίσχυση. Αυτό αυξάνει την αποδιδόμενη ένταση. Λέω μήπως παίζει κάτι ανάλογο σε σένα.

Θυμάμαι κάπου να έχω διαβάσει ότι έκαναν "ανταλλαγή", ότι δηλαδή έγινε συνειδητή παραχώρηση μεταξύ It's a Beautiful Day και Deep Purple για τα κομμάτια αυτά. Κι εδώ κάτι τέτοιο λέει http://en.wikipedia.org/wiki/Child_in_Time

@giorgosc Πράγματι, το mod 10-70 φαίνεται να δίνει περισσότερα db στην περιοχή 670Hz - 2kHz, ενώ το EL να δίνει περισσότερα db μετά τα 2,2 kHz. Αυτό πώς μεταφράζεται ηχητικά; (Δηλ. σε ποιές περιοχές είναι τα μπάσα-μεσαία-πρίμα; ) Βρήκα και γράφημα για το μαμίσιο μεγάφωνο https://www.tubesandmore.com/sites/default/files/associated_files/p-a-tube10.pdf (το οποίο εκ πρώτης μελέτης, σε σχέση με τα δύο jensen, καταλαβαίνω να υστερεί περισσότερο στα μπάσα παρά στα πρίμα, οπότε ίσως το EL να είναι καλύτερη επιλογή (; )). Αυτό με τα watt κ τα db δεν το κατάλαβα. Στο γράφημα του EL βλέπω μια κορυφή 109 db στα 2667 Hz. Πάει 2w-112db/4w-115db/8w-118db ; Ηχητικά τι διαφορά είναι τα 3 db; @digisilence Ναι, ναι, και χωρίς τοίχο πίσω του, και να με κοιτάζει κατά πρόσωπο (ή μάλλον, κατά ώτα). Έχει θέμα κι ελπίζω να διορθώνεται μεγαφωνικώς γιατί κατά τ'άλλα μ'αρέσει ο ήχος του, είναι ελαφρύς σαν πούπουλο και παίρνει υπέροχα τα πετάλια μου.

Επανέρχομαι στην ερώτησή μου περί αλλαγής μεγαφώνου στον Laney Cub 10... Είμαι ανάμεσα σ'αυτά τα δύο http://www.jensentone.com/mod_series/mod_10_70 http://www.jensentone.com/jet_series/electric_lightning_10 με σκοπό 1) ν' αυξηθεί η ένταση του ενισχυτή (ιδίως στα καθαρά) με σκοπό τα live. 2) να "καθαρίσει" ο ήχος απ' τη μπασίλα/μουντίλα, να γίνει πιο λεπτομερής. Το πρώτο (μάλλον) καλύπτεται με την παραπάνω sensitivity (94 stock vs 98 κ 97 αντίστοιχα) Για το δεύτερο ήθελα καμμιά γνώμη από χρήστες αυτών των μεγαφώνων. Το mod 10-70 στο the gear page μια σειρά χρηστών το παρουσιάζουν σαν το τέλειο μεγάφωνο γι'αυτό τον ενισχυτή (http://www.thegearpage.net/board/index.php?threads/upgrading-a-laney-cub-10-tube-amp.1113541/), αλλά η jensen το χαρακτηρίζει σαν σκοτεινό κ παχύ κ σκέφτομαι μήπως το Electric Lightning που χαρακτηρίζεται σαν bright κάνει καλύτερα τη δουλειά που θέλω. Από την άλλη το mod έχει κ 1 db παραπάνω sensitivity κ 20 περισσότερα βαττ... :-\

Κάποιες φορές όταν τον βλέπω σε βίντεο να παίζει (νέος) βουρκώνω, κυριολεκτικά... Δε μπορώ να καταλάβω πώς έπαιζε τόσο εκφραστικά. Σαν να μιλούσε η κιθάρα του ρε παιδί μου.

Το'χα ξανακούσει στο yt. Πολύ καλό, του ταιριάζει πολύ! Άσε που, όπως λέει και κάποιος στα σχόλια, ο Frusciante είναι και πολύ ρεμπέτικη φιγούρα να 'ουμ.

+1 +1 (στα "μου αρκούν", + straits, dead can dance, new wave-post punk, και metallica :)) Εγώ θα έλεγα η τελευταία ενδιαφέρουσα. Είχαν κάτι να πουν. Μηδενισμός, μαυρίλα, κάποια προσωπική έκφραση ρε παιδί μου κοινωνικών καταστάσεων. Αντίθετα, τα μετα-μεταμηδενιστικά '00 ήταν χάλια. Μέχρι και οι dream theater χάλασαν. Τα '90s τουλάχιστον τα ξελάσπωσαν κάποιοι τύπου Nirvana, Radiohead κ.ά... Στα '10s κάαατι αχνοφαίνεται πάλι!

(Ωραίο παίξιμο) Απ'το στυλ σου, για καμμιά PRS se σε κόβω. Το βασικό είναι να δοκιμάσεις κάποιες από τις προτάσεις που θα σου ακουστούν καλές (και να διαλέξεις, κατ'εμέ, ό,τι σου πάει στο χέρι πρωτίστως, στον ήχο δευτερευόντως, σαν "αίσθηση" συνολικώς).

Ρε συ soto...Μόλις απάντησες σε ερώτηση του 2009! Εγώ ευελπιστώ και για live, εφ'όσον του καθαρίσω λίγο τον ήχο/ανεβάσω λίγο την ένταση. ΜΟυ φαίνεται αρκετά δυνατός. Και μένα το κάνει. Ειδικά με πετάλια/τροφοδοσία πεταλιών στο ίδιο πολύμπριζο. Αν εννοείς ότι δεν κάνει για γκάζια, διαφωνώ. Έχει εντυπωσιακά σφιχτά μπάσα και με πετάλια μου βγάζει τέλεια marshall βρωμιά. (Εκτός κι αν εννοείς για μεταλλιές.)

Μόλις τον πήρα μτχ από ένα παιδί που τον πήρε καινούριο το καλοκαίρι του '14. Με έχει εντυπωσιάσει ο ενισχυτάκος! Χτες κάθησα όλη μέρα στο σπίτι κ τον έσκιζα! ;D Πραγματικά πολύ ωραία καθαρά, και πάει ωραία με τα πετάλια μου -με το delay στα καθαρά κ το proco rat για ωραία marshall βρωμιά που μου θυμιίζει gain stage ενισχυτή (καθαρίζει ωραία κ με το volume της κιθάρας). Δεν έχω αλλάξει λάμπες, φοράει ακόμα τις μαμίσιες (Ruby tubes). Αλλά σκέφτομαι ν'αλλάξω πρώτα ο μεγάφωνο γιατί υποψιάζομαι ότι θα κάνει μεγάλη διαφορά. Σκέφτομαι να βάλω κάτι πιο καθαρό, με λιγότερα μπάσα (ίσως κ περισσότερα watt). Στο ίντερνετ έχω δει κάποιες προτάσεις αλλά πρόσβαση εδώ (χωρίς να πληρώσω κερατιάτικα μεταφορικά) έχω βρει μόνο σε Jensen, που υποτίθεται ότι είναι καθαρά, αλλά είναι χαμηλά watt και δεν είμαι σίγουρος για το ηχόχρωμα στα βρώμικα (θέλω marshall φάση). Πάντως η μπασίλα με ενοχλεί αρκετά με το δικό μου μεγάφωνο τουλάχιστον. Ούτε με το tone του, ούτε με πετάλι eq σώζεται η κατάσταση. Τον δοκίμασα κ σε συνθήκες μπάντας και κάπου με "έχανα" κ πιστεύω ότι φταίει αυτή η μπασίλα. Τι λάμπες λες να βάλεις; Καμμιά 12at7 ή απλά άλλη μάρκα;

Εγώ έχω δει ότι, εφ'όσον το όργανο που παίζεις δεν αισθάνεσαι ότι περιορίζει την τεχνική σου (πράγμα πολύ ξενερωτικό), όσο πιο πολλές μανούρες έχεις στο κεφάλι σου, τόσο αποσπάσαι από το παίξιμο κι από την gavla. Σε πολλά επίπεδα: 1) Αν δε με ικανοποιεί κ τόσο ο ήχος μου, με ένα καλό όργανο, αισθάνομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Με ένα σάπιο, δεν πειράζει κ τόσο, είναι φυσικό -απλά παίξε! ;D 2) Το να παίζεις με ένα όργανο που δεν σου βγάζει "σοβαρίλα" κι ότι είναι "ανώτερό σου" αλλά είναι σαν "παιχνιδάκι", σε ξεαγχώνει από τα "πρέπει" (πρέπει να παίξω εκείνο, το άλλο, να ανταπεξέλθω), γειώνει το πράγμα και η αγχωμένη πρόβα γίνεται παιχνίδι που κανείς δεν κρίνεται κι απλά παίζεις σαν παιδάκι κ χαίρεσαι. 2.α) Εν πάσει περιπτώσει το να αισθάνεσαι ότι το επίπεδό σου κ το gear σου συμβαδίζουν έιναι πολύ ωραία αίσθηση. Αν πραγματικά χρειάζεσαι καλύτερο (και ξέρεις το γιατί) προσπαθείς να πάρεις. Αν έχεις καλύτερο απ' ό,τι χρειάζεσαι, κάτι δεν είναι σωστό ή εσύ είσαι ανεπαρκής για το gear σου. 3) Συν τοις άλλοις, έχει ένα ροκ ρομαντισμό το να προσπαθείς να παίξεις με ένα σάπιο όργανο. 4) Έχει τύχει να μου σπάσουν 2 χορδές στην κιθάρα και να γουστάρω φουλ να παίζω έτσι, γιατί επικεντρώνομαι σε αυτές τις λίγες που έχω και δεν αποσπάται η προσοχή μου σε "πρέπει να βάλεις κι αυτό, κτλ". Δκές μου εμπειρίες αυτές, δεν ξέρω αν συμφωνεί ο op ή κάποιος άλλος. Αλλά νομίζω ότι ίσως να αφορούν κι άλλο κόσμο, κυρίως στο ερασιτεχνικό και ημιεπαγγελματικό επίπεδο.

Νεκρανάσταση προς οικονομίαν χώρου... Έχει αλλάξει κανείς μεγάφωνο στον Laney Cub 10; Σκοπός μου είναι να "καθαρίσει" ο ήχος του (κυρίως από αυτή τη διάχυτη "μπασίλα") και ιδανικά να αυξηθεί η έντασή του. Τώρα φοράει το μαμίσιο μεγάφωνο (Celestion tube 10, κεραμικό 30W).

Δηλαδή ένα ηχείο αν "καεί" δεν επιδιορθώνεται ε; :( Οκ θα το τσεκάρω.

Κατανοητό παιδιά, ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις... :) Ξέρετε αν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω για να επιδιορθώσω αυτή τη ζημιά; Δηλαδή τα ηχεία πάνε για φούντο ή υπάρχει κάποιο εξάρτημά τους εκεί μέσα που "κάηκε" και μπορώ να το αλλάξω;

Καλησπέρα συναγωνιστές! Τα φώτα σας παρακαλώ... :( Κάνουμε πρόβα σπίτι μου. Μέχρι τώρα βάζαμε τα e-drums σε mini Hi-Fi ηχοσύστημα Sony (ενισχυτής+woofer+ηχεία) στο audio in (μικρό jack). Το εν λόγω ηχοσύσημα είναι αυτό και κανονικά είναι απλά για να ακούς μουσική... Το λοιπόν στην τελευταία πρόβα είχαμε τη φαεινή ιδέα να βάλουμε (με mini-jack splitter, 2 θηλυκά->1 αρσενικό->audio in του ενισχυτή), εκτός από τα e-drums, και το out της κάρτας ήχου μου, όπου είχαμε βάλει ακουστική κιθάρα + μικρόφωνο (φωνή). Το mini-jack splitter "έπαιζε" (η επαφή στο audio in του ενισχυτή που κουβαλούσε όλα αυτά) με αποτέλεσμα να ακουστούν 2-3 τσιριχτοί ήχοι. Μετά απ'αυτό ο ήχος που βγαίνει απ'το ηχοσύστημα ακούγεται αναιμικός, λιγότερο ζωντανός, με πεσμένη ένταση, ενώ απ'το ένα μεγάφωνο ακούγεται και "χρατς-χρουτς" μαζί με τον ήχο, σαν χαλασμένο. Έχω τα εξής ερωτήματα: 1) Πόσο μ@λ@κες ήμασταν που τα βάλαμε όλα αυτά σε ένα audio ηχοσύστημα καθημερινής χρήσεως; 2) Τι ζημιά εικάζετε ότι μπορεί να έχει γίνει; ----- Τα specs του ηχοσυστήματος Sony MHC-RG590S - Amplifier section Front speaker DIN power output (rated): 110 + 110 watts (6 ohms at 1 kHz, DIN) Continuous RMS power output (reference): 145 + 145 watts (6 ohms at 1 kHz, 10% THD) Music power output (reference): 290 + 290 watts (6 ohms at 1 kHz, 10% THD) Subwoofer DIN power output (rated): 130 watts (6 ohms at 80 Hz, DIN) Continuous RMS power output (reference): 170 watts (6 ohms at 80 Hz, 10% THD) Music power output (reference): 340 watts (6 ohms at 80 Hz, 10% THD) - Power consumption 205 watts από το manual http://pdf.crse.com/manuals/2668367151.pdf

Δεν είμαι ειδήμων σε αυτό τον ήχο αλλά θα έλεγα να κοιτάξεις πρωτίστως καναν Orange. Μετά θα έλεγα Marshall, κ γενικά british ήχος. Εξαρτάται τι ήχο θες να βγάλεις αλλά θα έλεγα όσο πιο vintage τύπου μοντέλα, τόσο το καλύτερο. Και όσο πιο closed cabinet (καλύτερα κεφάλι κ καμπίνα) και όσο πιο πολλά μεγάφωνα, επίσης τόσο το καλύτερο. Είχα δανείσει σε κάτι stonerάδες τον παλιό orange ad30tc μου με μια κλειστή 2x12 με celestion vintage 30 και ήταν ταμάμ. Θα έλεγα πάντως να αυξήσεις λίγο το μπάτζετ κ να πας σε μεταχειρισμένη κεφαλή συν μια κλειστή καμπίνα 1x12 για αρχή. Και σιγά-σιγά να ανταλλάξεις την κιθάρα σου για μια τύπου les paul.

(Προς o.p.) Εγώ έχω να προσθέσω ότι νομίζω ότι ακούω και chorus στο πρώτο σόλο της κιθάρας. Το πνίξιμο του attack και ο ήχος με παραπέμπουν σε πολύ reverb και delay, και σε cocked wah (ενδιάμεση θέση). Και compressor μάλλον όπως είπαν τα παιδιά. Πολύ 80ίλα πάντως αυτός ο ήχος.

Ο compressor είναι πολύ χρησιμο πετάλι για live (αλλά και ηχογράφηση, απλά εκεί τον βάζεις και από το πρόγραμμα), σου εξομαλύνει, μαζεύει κ στρογγυλεύει τον ήχο και σε βγάζει πιο "μπροστά" συνήθως στη μπάντα, να ακούγεσαι καθαρότερα. Κυκλοφορούν κατά καιρούς κ φτηνοί-καλοί κομπρέσορες στις αγγελίες του noiz (πχ mxr). (Απλά να τον δοκιμάσεις από κοντά για να δεις ότι σου κάνει.) Άκουσα τις μπάντες που λες κ νομίζω ένας compressor σου είναι απαραίτητος για τον ήχο αυτόν. Το eq είναι επίσης χρήσιμο αν θες να έχεις πχ κι έναν παραπάνω διαφορετικό ήχο (πχ για σόλο ή κάποιο περασματάκι), ή και να βάλεις ψηλότερα την ένταση όταν το πατάς. Ή απλά να αλλάξεις λίγο τον ήχο του ενισχυτή σου αν δε σου φτάνει το eq του. Αλλά δώσε προτεραιότητα στον compressor. Κυκλοφορούν επίσης φτηνά-καλά στις αγγελίες (εγώ έχω danelectro πάμφθηνο κ είναι μια χαρά). Όλα αυτά μπορείς να τα δοκιμάσεις μέσα από το πρόγραμμα του κομπιούτερ που γράφετε (απλά λογικά δε θα είσαι σε συνθήκες μπάντας) ή να πάρεις μια πεταλιέρα που έχει όλα τα εφφέ μαζεμένα και να μάθεις-πειραματιστείς. Αν πάρεις πεταλάκια σκέψου ότι θα πρέπει να πάρεις κ τροφοδοτικό ή να τους παίρνεις μπαταρίες κάθε τόσο.

Ε ναι, η πολύ αυστηρή και μίζερη κριτική, ειδικά στο ξεκίνημα κάποιου, είναι άδικη κι εντελώς ανώφελη. Εμένα κάποια σημεία μου θύμισαν "κανονικό τραγούδι", πχ το σημείο μπότα-φαλσέτο κ μετά η ιδεούλα με τα toms (που θα μπορούσε να στέκει σαν η "χαρακτηριστική μελωδία" του κομματιού) κι επίσης στο τέλος που παίζουν μαζί κιθάρα-μπάσο και γκρουβάρουν ωραία με τα ντραμς. Η αδυναμία του κομματιού (πέρα απ'την παραγωγή φυσικά) κατ'εμέ είναι ότι οι ιδέες είναι λίγο αχταρμάς. Για να είναι ένα τραγούδι πετυχημένο χρειάζεται δομή. Πχ αφού είχατε μια χαρακτηριστική μελωδία, γιατί βάλατε κι άλλη για εισαγωγή, που θυμίζει άλλο στυλ; Επίσης ο ήχος της σόλο κιθάρας, όπως κ το σρεντ, είναι άκυρος (όπως προείπε κάποιος). Τουλάχιστον φτιάξτε τον ήχο να κολλάει στο ύφος του κομματιού. Κατά τ'άλλα μια χαρά είστε, αυτές οι αδυναμίες είναι πολύ κλασσικές σε σχολικές μπάντες. Έχετε κάποιες ωραίες ιδέες κι αυτό είναι καλό.

Το barber direct drive θα γλυκάνει τον ήχου σου (κόβει πρίμα), χωρίς να τον χρωματίζει ιδιαίτερα κατά τ'άλλα. Τον κομπρεσσάρει επίσης (θυμίζοντας ελαφρώς το κομπρεσσάρισμα των λαμπάτων). Έχει χρήσιμο gain σε όλο το φάσμα του, από πολύ low μέχρι medium (ας πούμε κλασσικό hard rock). Τώρα σαν booster δεν είμαι σίγουρος, πάντως γεμίζει τον ήχο πριν απ'το distortion με τις ρυθμίσεις χαμηλά και μπορεί να δώσει αρκετά μεσαία αλλά και μπάσα (και φυσικά volume). Προσωπικά δε με τρελαίνει ο ήχος του (του λείπουν πρίμα κατά τη γνώμη μου) αλλά παραδέχομαι ότι είναι πολύ χρηστικό πετάλι κι εύηχο κι έχω καταλήξει να το χρησιμοποιώ χρόνια για πιο γεμάτο ήχο σε ημικαθαρή/low gain βάση ήχου, ενώ συμπεριφέρεται καλά και με άλλα πετάλια (tremolo, dist, delay). (Αλλά και για medium gain επίσης.) Έχει πρπ 100 ευρώ νομίζω.

Γ@μάτη φαίνεται. Αλλά ακριβή. Με αυτό τον περίεργο neck μαγνήτη τι παίζει;