theStratWithin

Εμένα η gibson les paul studio 2014, σε αντιθεση με καποιες παλιότερες, μου άρεσε. Για τη 2015 δεν ξέρω. Σε καθε περίπτωση νομίζω πρέπει να εμπιστευτείς τον εαυτό σου, να πάρεις μια κιθάρα που θα δοκιμάσεις και θα σ'αρεσει η αίσθησή της (ήχος, να σε βολεύει η ταστιέρα, να σου βγαζει θέληση να παίζεις ρε παιδί μου). Αν είσαι Αθήνα (ή και Θεσσ/νίκη φαντάζομαι θα έχει) Θα σου έλεγα να πας από Νάκα να δοκιμάσεις τις LesPaul-οειδείς Washburn (τις 700-800 ευρώ), που ειναι καλές για τις τιμές τους και πολύ βολικές. Το κακό είναι ότι εχουν μικρη μεταπωλητική αξια (αν θες να τη δώσεις αργότερα) γιατί δεν ειναι "τρανταχτή" μάρκα οπως πχ οι Gibson, οι Fender ή οι PRS. Ακομη πιο ευέλικτη, βολική, κι επίσης καλή για την τιμή της (700-800 ευρώ) ειναι η Godin Summit (επίσης Νάκας). Είναι στυλ Les Paul αλλα με κάπως λιγοτερο "γεμάτο" ηχο επειδή ο λαιμός είναι βιδωτός (bolt-on) όπως στις περισσότερες Fender, όχι κολλημένος (set-neck) όπως στις Les Paul. Έχει σχετικά vintage μαγνήτες, το οποίο θα σε βολεύει για την alternative rock, κι επίσης ένα σύστημα που τους boost-άρει (σαν να τους κάνει active), το οποίο θα σε εξυπηρετεί για τη nu-metal. Μερικά μοντέλα νομίζω ειχαν και coil-split (οι humbuckers να παίζουν και περίπου σαν μονοί μαγνητες), το οποίο πιθανότατα επίσης θα σε βολεύει για την alternative rock. Αν δεν είσαι σιγουρος για το τι κιθάρα θες, αυτό που είπαν τα παιδιά, να πάρεις μια φτηνότερη κιθάρα κι ένα λαμπάτο ενισχυτη, είναι επίσης μια καλή πρόταση για αρχή. Ο λαμπάτος θα σου δώσει δυνατότητες στο παίξιμο που δεν έχεις με έναν solid-state (τρανζιστοράτο). Μετά παίζουν κι ένα σωρό ευκαιρίες στα μεταχειρισμένα (πχ εδώ στις αγγελίες του noiz) που με λίγα λεφτα παίρνεις καλύτερη κιθάρα (αρκεί να μπορείς να ελέγξεις την κατάστασή της φυσικά). Σε κάθε περίπτωση, για να ξέρεις αν σου κάνει ένα όργανο για τα χέρια σου και για αυτά που θες να παίξεις, πρέπει να δοκιμάσεις επισταμένως εσύ ο ίδιος.

Ζητείται αγελάδα, 3-4 χρονών, εμβολιασμένη, για αγρόκτημα, Παραμυθιά, επικοινωνία με pm, κος Γιώργος.

Εγώ είχα παίξει τις Michael Kelly Patriot και Patriot Decree (LesPaulοειδή) και μου είχαν φανεί όργανα πολύ πιο ακριβά από την τιμή τους (300 κ 360 γιούρια αν θυμαμαι καλα).

Μα ήδη που φτιάχνεις λίστα έχεις μια υποκειμενικότητα... Ας πούμε το The Human Centipede δε θα το'βαζα με τιποτα μεσα. Απ'την αλλη από μια τέτοια λίστα δε μπορεί να λείπουν τα Alien (τουλάχιστον το πρώτο)! Είναι ταινία-ορόσημο, όποιος έκτοτε γύρισε θρίλερ με τέρατα, ουσιαστικά το αντέγραψε. Επισης, οι σινεφίλ νομιζω ότι εμπιστεύονται το rotten tomatoes περισσότερο απ'το imdb (και πολύ καλά κάνουν), οπότε σκέψου μηπως να έβαζες παραπομπή και για rotten tomatoes σε κάθε ταινια. Καλή επιτυχία με το σάιτ σου, χρήσιμη ιδέα για όποιον θε να δει θρίλερ! (Υ.Γ. πολύ χαίρομαι που έβαλες το The Conjuring (2013) στη λίστα σου, το είχα ποστάρει στο noiz και μου το θάψανε, όπως και οι περισσότεροι φίλοι μου, προσωπικά το βρήκα εξαιρετικά τρομαχτικό κι απρόβλεπτο)

Η αριθμητική σειρά τους είναι κατά σειρά προτίμησης ή όχι;

Καλησπέρα/μέρα! Η ερώτησή μου δεν είναι αμιγώς συναφής με το υπάρχον θέμα, αλλά γράφω εδώ για να μην ανοίγω καινούριο thread. Πρόσφατα μου χάρισαν ένα παλιούτσικο macbook, και σκέφτομαι να απεγκαταστήσω την εξωτερική κάρτα ήχου (Focusrite Saffire LE, firewire, εξωτερικό πάνελ) από το (ακόμα παλιότερο) pc μου και να τη βάλω στο macbook. Η ερώτησή μου είναι, επειδή δεν έχω την εμπειρία ή το χρόνο για όλο αυτό το διάβασμα, ποιό από τα δύο μηχανήματα να διαλέξω, με βάση τα specs αλλά και τη συμβατότητα με διάφορα software. Tα specs τους είναι το pc: -Intel Celeron 3,33 GHz (μονοπύρηνο) πρπ του 2005-2006 -RAM 2 Gb DDR2 -L2 Cache 256 ή 512 Kb, δεν είμαι σίγουρος -Bus speed 533 MHz -firewire -το χρησιμοποιώ και για καθημερινή χρήση το macbook: -macbook 2,1 Intel Core 2 Duo 2,0 GHz (διπύρηνο) πρπ του 2007-2008 -RAM 2 Gb DDR2 -L2 Cache 4 Mb -Bus speed 667 MHz -firewire -δε θα το πολυφορτώσω (αφιερωμένο στη μουσική) Η χρήση που θέλω είναι κατά βάση Nuendo/Cubase, ηχογράφηση μικρόφωνο/κιθάρα-μπάσο/midi keyboard και υποτυπώδης επεξεργασία-μίξη. Θέλω να ασχοληθώ σιγά-σιγά και με τον ηλεκτρονικό ήχο με το midi keyboard. Νομίζω ότι μαντεύω την απάντηση... ;D Αλλά με απασχολεί λίγο μήπως με περιορίσουν στο μελλον οι ασυμβατότητες του mac. Υπάρχει κάτι άλλο που θα έπρεπε να προσέξω; Η Focusrite μάλλον δε θα έχει πρόβλημα με το mac OSX, το Nuendo το ίδιο, το firewire είναι του ίδου τυπου (όχι το τετράγωνο αρχαίο)..

Μήπως όσο το αυξάνεις κάνει mid scoop αυξάνοντας μπάσα και πρίμα, ενώ όσο το μειώνεις τα κόβει αυξάνοντας τα μεσαία;

Μου συμβαίνει συχνά...Είτε με εντελώς γελοία τραγουδάκια (που μου κολλάνε ακριβώς επειδή μου τη σπάνε) είτε με άλλα που έχουν για μένα κατι ιδιαίτερο. Τα τελευταία που μου είχαν κολλήσει είναι ένα "χιτάκι" των "δικών μας" electric litany κι ένα d & b (που δεν ακούω και πολύ).. Το δεύτερο μου βγήκε ο κ*λος να το βρω κ να το κατεβασω, πολύ σκάλωμα :D)

Κατα ένα περίεργο λόγο, εκτός από το προφανές 3, με ώθησε και το 9 να διαβάσω το κείμενο. Αλλά το 3 είναι νομιζω η πιο ασφαλής επιλογή. K το 6 ειναι ευανάγνωστο αλλά είναι βαρετό. Μια διόρθωση στο κείμενο: αντί για "who's score you hold in your hands" πρεπει να βάλεις "whose score you hold in your hands".

Συζητηθηκε το ιδιο θεμα σε προσφατο thread. Νομιζω η κύρια προταση ηταν ένα διάφανο (transparent) booster ή overdrive πετάλι που να κραταει άθικτο το ηχοχρωμα του ενισχυτη. http://www.noiz.gr/index.php?topic=205353.msg831571#msg831571

Δυστυχώς (?) και οι "μεγάλοι" καλλιτέχνες, όπως και οι "μικροί", είναι άνθρωποι σαν όλους τους υπόλοιπους. Και σαν άνθρωποι, έχουν τις δικές τους αδυναμίες και αντιφάσεις, όπως όλοι οι άνθρωποι. Οπότε το να πέφτουμε απ'τα σύννεφα κάθε φορά που λένε κάτι, νιώθω ότι είναι παράγωγο της μυθοποίησης γύρω απ'το πρόσωπό τους. Και είναι λάθος να τους μυθοποιούμε, για τον άνωθεν λόγο. Το ότι έγραψαν μερικά "βαθιά" κομμάτια δε σημαίνει ότι είναι σε όλες τις πτυχές της σκέψης τους ορθά σκεπτόμενοι -ή έστω, για να μην το πάω πολιτικά, συνεπείς με το έργο τους. Ή ότι δεν αλλάζουν στο πέρασμα του χρόνου. Τρανό παράδειγμα, ο λατρεμένος μας και πρώην σύμβολο μιας εποχής, Σαββόπουλος. Βέβαια, ειδικά για τον Κλάπ(ψ)τον, είναι τραγικό, γιατί όπως είπαν κ οι διοργανωτές: "all the more disgusting because he had his first hit with a cover of reggae star Bob Marley's "I Shot the Sheriff" ... Come on Eric... Own up. Half your music is black. Who shot the Sheriff, Eric? It sure as hell wasn't you!" Χώρια του τι λέει το τραγούδι...Παίζεις μπλουζ ρε φίλε. Μια μουσική που είναι μιγάς! (Ο Bowie είναι και ποζέρι οπότε ψιλοκλάιν.) Και βέβαια όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο έχεις μια παραπάνω ευθύνη για ό,τι δημόσια λες, γιατι επηρεάζεις κόσμο, όπως τον επηρεάζεις και με το έργο σου. Πάντως, και 'μένα μου έκατσε κάπως γι'αυτούς τους δυο. (Είδες η μυθοποίηση...)

Τον πήρα καινούριο το 2010 (νομίζω) και είχε "καλάθι" για να μην τρίζουν οι λάμπες..Δεν ξέρω αν αργότερα άλλαξαν κ την πλακέτα. Μακάρι.

Ο pc30 για blues και desert rock σπέρνει πάντως! Ειδικά στο βρώμικο κανάλι με λίγο gain να βρωμίζει κ με το reverb ανεβασμένο, με πήγαινε πολύ προς ατμοσφαιρικό desert rock, ήταν απόλαυση.

Θα σου έλεγα ψάξε κι άλλες γνώμες στα forum, για το αν συνεργάζεται καλά με humbuckers, να έχεις σφαιρικότερη εικόνα. Όπως προείπα, με Les Paul μου φαινόταν λίγο μουντός. Όσο για την αξιοπιστία, κι εγώ τα ίδια με σένα είχα διαβάσει, παρόλα αυτά εμένα μου είχε βγάλει κάποιο πρόβλημα (τα έχω γράψει κι εδώ στο forum) και παιδεύτηκα με τους τεχνικούς να εντοπίσω την αιτία, λόγω πλακέτας, η οποία έχει ένα περίεργο τρόπο να είναι τοποθετημένη στο σασί , είναι ουσιαστικά 3 πλακέτες σε σχήμα "π", με αρκετά εύθραυστες ενώσεις μεταξύ τους, οπότε για να τον κοιτάξεις πρέπει να το βγάλεις όλο με προσοχή, κ είναι παίδεμα. Και το καινούριο μεγάφωνο (άλλαξα 3) και η άλλη λάμπα βοηθούσαν να γίνει πιο ευχάριστος κι εύχρηστος ο ήχος του. Συνδυασμένα, ακόμη καλύτερα. Δίκιο έχεις, παρόλα αυτά κάποιες βασικές μόντες στο νετ φαίνονται απλές, κι άμα τον ξαναπάρω τον ενισχυτή έχω ψηθεί να τις κάνω :P, υποτίθεται ότι τον αναβαθμίζουν αρκετά. Εγώ με τη 2η γενιά παίζω, για φτηνός solid state δε με χαλάει πολύ, είναι βέβαια απλώς λύση ανάγκης. Ο 60ρης με τη λαμπίτσα που έχω επίσης χρησιμοποιήσει/γράψει πρόβες είναι κάπως πιο "ενισχυτής".

Ναι, το κλιπ μου ακούγεται αρκετά αντιπροσωπευτικό. Με Les Paul θα ακόυγεται λίγο πιο honky. Το drive του εμένα μ'αρέσει, απλώς έχει ένα θεματάκι με κάποιες ψηλές συχνότητες (σκέψου vox) που θέλουν λίγο σουλούπωμα (πχ άλλες προενισχύτριες, εγώ σκεφτόμουν κ καμμιά έυκολη μόντα, κυκλοφορούν απειρες στο διαδίκτυο). Λόγω έλλειψης $$ προς το παρόν παίζω με ένα valvestate-άκι. Η πρόθεση ήταν ένας marshall, μαλλον ο dsl50 + καμπίνα 1x12 : ήθελα λίγο πιο μοντέρνο ήχο από τον pc30. Κοίτα, τα καθαρά του είναι πάρα πολύ εντυπωσιακά, απλά δεν είναι ακριβώς φεντερένια, ειναι παχιά κ προς το σκοτεινά. Συνολικά μου έχει λειψει, ακουω ηχογραφήσεις μου με αυτόν κι εντυπωσιάζομαι από το πόσο γλυκό και punchy ήχο έχει. [Για να ηχογραφήσει το δίσκο του, ενας φίλος μου τον προτίμησε από έναν handwired vox ac15 που είχανε και τους έσπαγε τα νευρα με τις ψηλές του..] Με strat αυτος ο ήχος βγαίνει για πλάκα (όχι το παίξιμο...) :

Είχα τον Peavey Classic 30 για κάμποσο καιρό. Με single coils μου άρεσαν πολύ τα καθαρά του: παχιά, κάπως κομπρεσσαρισμένα, ζεστά, πλούσια. Με humbuckers (les paul) οχι τόσο: κάπως μουντά κι ένρινα, κι "έσπαγαν" λιγουλάκι (με medium προς hot μαγνήτες). Κατά τ' άλλα όμορφος ήχος προς το vintage, και τελειος για ηχογραφηση με single coils. Εδώ με PRS (ούτε καν LP δηλαδή) άκου τα καθαρά του στα πρώτα λεπτά του βίντεο (bridge κ neck pickup)

Και το γνωστό saltarello των dead can dance, με αυτο το οργανο δεν το παιζουν; Σε ενα cd που έχω πάρει απο το δρόμο στην Πράγα, στο οποίο ενας παππούς τραγουδά κ παίζει μεσαιωνικά/παραδοσιακά Τσέχικα τραγούδια, με τέτοιο παίζει. Απο,τι διάβασα, κ οι Ούγγροι το χρησιμοποιούν. Πολυ γ@μάτος ήχος. Μου θυμίζει ζουρνά/τσαμπούνα (προφανώς και λόγω sustain). Είναι έγχορδο, η μανιβέλα κάνει πολλές χορδές να πάλλονται ταυτόχρονα.

Όντως! :D Θα μάθω σίγουρα τι υλικό είναι το φινίρισμα και θα ενημερώσω το thread.

Μου βγάλατε το λάδι μ'αυτά τα αστειάκια. ;D

Ναι, αλλά μ'έψησε η φάση με τα μαύρα γυαλιά κ το μπραβιλίκι...Υπάρχει καλύτερη κιθάρα και τη θέλουμε. Ποδέμος που λένε.

Τένγκο μιέδο ντε λα νότσε.. Να του πείς να βελτιωσει την προφορά του βασικά. Κε καμπρόνες! Φτιάχνουν ωραίες κιθάρες πάντως.

Δηλαδή μάστορα ε; Budget; Φωτό θα βγάλω το συντομότερο.

Μωρέ μπράβο..

Λοιπον, ο τύπος που απάντησε στην Cuenca (απερίγραπτη προφορά!) μου είπε ότι, κρίνοντας από το μοντέλο της κιθάρας, το φινιρισμα στην δεν είναι polyurethane (shine/gloss finish), αλλά είναι mat finish, που το φτιάχνουν με καποιο special mix, αλλα δεν ήξερε τη χημεία του. Μου είπε θα ρωτήσει. Θα τον ξαναπάρω να του πω κ το serial number για να είμαστε σίγουροι. Μου είπε ότι αν είναι mat finish (το πιθανότερο) χρειάζεται sanding and refinish (varnish) όλη η κιθάρα, ενώ αν είναι shine/gloss finish, χρειαζεται sanding and refinish μόνο η περιοχή με τη ζημιά. ...Μου τα μεταφράζετε αυτά στα ελληνικά παρακαλώ; Αν και νομίζω ότι καταλαβαίνω.. :( ...ότι σε κάθε περίπτωση χρειάζεται κάτι παραπάνω από καθαριστικό κ γυαλιστικό. Πρέπει να τριφτεί και να περαστεί βερνίκι από την αρχή; Τι διαδικασία είναι αυτή; Υπάρχει κάτι άλλο που θα πρέπει να τον ρωτήσω;

Δυστυχώς την κιθάρα δε την έχω εδώ (Αθήνα) τώρα, βρίσκεται σε άλλη πόλη. Νόμιζα οτι και το satin αντανακλά, αλλά πολύ λιγότερο. Στην αφή πάντως δε "σκάλωνε" στα δάχτυλα όπως το κλασσικό gloss, ήταν πολύ πιο "απαλό". Το έχω ήδη κάνει (πριν αναρτήσω εδώ) και δεν έχω παρει απάντηση...Ίσως τους κάνω ένα τηλέφωνο αύριο στο Alicante.