theStratWithin

Χωρίς να ξέρω..την τύφλα μου από βερνίκια, θα ελεγα satin γιατί είναι πολύ διακριτικο φινίρισμα, που όμως αντανακλά (-ούσε) άλλες επιφάνειες. High end δεν το λες, ειναι όργανο λίγο πάνω από χιλιάρικο. Με την άσκηση πίεσης είμαι άνιωθος, αλλά δε νομίζω ότι άσκησα πολλή πίεση, ούτε για πολλή ώρα. Κανα 2λεπτο max. Έβρεξα λίγο το πανί και το έτριψα πάνω στο όργανο. Αλλά κ το πανί δεν ηταν πολύ σόι, ήταν λίγο σκληρό. Το virtuoso cleaner δεν καθαρίζει τις λιπαρές βρωμιες; Καλύτερα ζιπέλαιο πρώτα λες ε;

Σ'ευχαριστώ για την επισήμανση. Πώς ξεχωρίζω το λούστρο από το φινίρισμα με true oil; Το πρώτο είναι ουσιαστικά μόνο του το ξύλο, κι απλώς γυαλίζει;

Δύο ημέρες, μία νύχτα (-Deux jours, une nuit) (2014) των α/φών Dardenne Η Σαντρά (Μαριόν Κοτιγιάρ) είναι παντρεμένη νεαρή μητέρα που παλεύει με την κατάθλιψη. Όταν η εργοδοσία της εταιρίας που δουλεύει, βάζει στους εργαζομενους το δίλημμα να απολύθεί η Σαντρά ή να χάσουν όλοι το μισθοδοτικό πριμ τους, οι εργαζομενοι αρχικά διαλέγουν το πρώτο. Τωρα η Σαντρά πρέπει να επιστρατεύσει όλο το κουράγιο της σε ένα σαββατοκύριακο για να πείσει τους συναδέλφους της να ξαναψηφίσουν υπέρ του να παραμείνει στη δουλειά, θυσιάζοντας το πριμ τους. Προσωπικό στοίχημα, κοινωνικά ζητήματα, διαπροσωπικές σχέσεις, και το ζήτημα της εργασιακής αλληλεγγύης, αρμονικά και ρεαλιστικά μαζί στο ίδιο φιλμ. Η ταινία έχει ντοκιμαντερίστικη σκηνοθεσία αλλά αυτό σταματά αμέσως να σε προβληματίζει καθώς δένει εύστοχα με τη ρεαλιστική ατμόσφαιρα που προσπαθούν να δημιουργήσουν οι σκηνοθέτες. Αποφεύγοντας τα κλισέ και το μελό που ίσως υποψιαστείς ότι λόγω σεναρίου θα έχει, η ταινία διατηρεί πολύ καλή ροή, και σε κρατάει παρ'όλη τη δυσκολία που εχει μια τόσο μίνιμαλ και "ρεαλιστική" σκηνοθεσία με απουσία μουσικής και έντονων δραματουργικών εργαλείων. Μια πολύ καλή ταινία που δεν κατακρινει αλλά σε αφήνει να βγάλεις εσύ συμπέρασμα. Πέρα απ'τη συγκίνηση σου δίνει πράγματα να κρατήσεις όταν έχει τελειώσει, ενώ αναμφισβήτητα πατάει σε μια πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι του δυτικού κόσμου (το φοβο της ανεργίας, την αποξένωση, τις δυσκολίες), όχι για να σε βαρύνει, αλλά απλά γιατί έτσι είναι. Η ταινία παίζται ακόμη στους ελληνικούς κινηματογράφους, αλλά έχει ήδη κυκλοφορησει και στα torrents. Την προτείνω ανεπιφύλακτα. http://www.imdb.com/title/tt2737050/ http://www.rottentomatoes.com/m/two_days_one_night/ [/img]

Ωραίος. Ευχαριστώ (όλους όσους απάντησαν). Ενημέρωση: μιλησα με τον εισαγωγέα (Μαυρομουστάκης Θεσσ/νίκη) και μου'πε ότι το ελαιόλαδο καταστρέφει το φινίρισμα (δεν είπε για το πανί). Και ότι θέλει δουλειά για να επανέλθει. Δεν κατάφερα να εκτιμήσω πόσο εμπεριστατωμένη δήλωση ήταν αυτή. Θα καθαρισω-γυαλίσω με προϊόντα σαν τα virtuoso (ιδανικά με τα ίδια αφού μου προτάθηκαν εκ πείρας) και βλέπουμε.

Δεν ηξερα οτι ήταν παρθένο κε Δικαστά...φαινόταν τουλάχιστον 18 % οξύτητα.. Η εξυπνάδα με το ελαιόλαδο μου ήρθε, θυμούμενος τον τότες δάσκαλο κλασσικής μου να καθαρίζει την ταστιέρα του με ελαιόλαδο σε ένα μπαμπακάκι. Η συνέχεια ειναι γνωστή. @mkm χρησιμοποίησα πανί όχι κιθάρας, ελαφρώς τραχύτερο, με ελαφριά πίεση. Αισιοδοξώ που οι περισσότεροι πιστεύετε οτι επανέρχεται η ζημιά. @vastrange προφανώς προτείνεις και το cleaner και το polish (πολωνός) ε; Τα βρισκεις παντου ή από κάπου συγκεκριμένα ; (Αθήνα)

Σε μια (αρκετά ακριβή) ακουστική κιθάρα (μάρκας Cuenca) έβαλα, ως έξυπνος αυτοσχεδιαστής, μικρή ποσότητα από ελαιόλαδο, στο σώμα (καπάκι), κι έτριψα με πανί. Έχω την εντυπωση ότι θάμπωσε. Υπάρχει περιπτωση να κατέστρεψα το φινίρισμα; :(

Εμένα μ'άρεσε παιδιά, μπράβο σας, το φχαριστήθηκα. Αν σας έβλεπα live σε μπαράκι θα μ'άρεσε ακόμα πιο πολύ. ^Συμφωνώ και με τον από πάνω ότι η φωνή ήταν καλή.

Είχα προσπαθήσει να μάθω να παίζω με ένα χαζοφτηνό ζουρναδάκι, αλλά γρήγορα τα παράτησα καθώς δε μπόρεσα να βγάλω ήχο. Θέλω να ξαναπροσπαθήσω οταν βρω χρόνο, καθώς με ενθουσιάζει ο ήχος του ζουρνά (βρίσκω πολύ "ρουόκ" τον τραχύ, ωμό του ήχο) και είναι απ'τα αγαπημένα μου όργανα της μουσικής μας (-Βαλκάνια-Ανατολία-Καύκασος) παράδοσης. Θα προσμένω στο επομενο βίντεό σας με ενθουσιασμό. Θα μπορούσατε να ποστάρετε κ ιστότοπους που θεωρείτε αξιόλογους για online καθοδήγηση στο όργανο.

Σε καμμια περίπτωση δεν έχω την εμπειρία που έχει ο κος Superfunk, παρ'όλα αυτά θα γράψω την εμπειρία μου με τις προενισχύτριες. Στον προηγούμενό μου ενισχυτή (Peavey Classic 30) η Electroharmonix 12ax7 δε μου άρεσε καθόλου. Ο ενισχυτής είχε ήδη θέμα με κάτι τσιριχτά πρίμα (φαίνονταν κυρίως στα βρώμικα) και η Electroharmonix το τόνιζε αυτό. Με τις JJ προενισχύτριες (12ax7) γλύκαινε/σκοτείνιαζε κάπως και το πρόβλημα μερικώς λυνόταν (δε γινόταν κι "άλλος ενισχυτής", αλλά τα τσιριχτά πρίμα σχεδόν δεν αποτελούσαν πρόβλημα πλέον). Οι JJ όμως βγάζανε μπάσα "μαλακά" ("spongy"). Με τις Tung -Sol 12ax7 τα πρίμα επανέρχονταν ελαφρώς, όχι τόσο ενοχλητικά όσο με την Electroharmonix, ήταν πιο "μαζεμένα" (δεν ξέρω πώς να το περιγράψω ακριβώς, σαν πιο κομπρεσσαρισμένα, όχι τόσο "σκορπια"). Οι Tung-Sol ομως κάνανε και τα μπάσσα να είναι πιο σφιχτά κι ευδιάκριτα, κάνοντας τον ενισχυτή μου να ακούγεται πιο "προς Marshall", πιο "μοντέρνος" ίσως. Να διευκρινίσω οτι είχα πειραματιστεί εναλλασοντας τις λάμπες αυτές στις διάφορες θέσεις (v1 γενικό, v2 βρώμικο κανάλι, v3 phase inverter) κι άκουγα σίγουρα διαφορά στις v1-v2 θέσεις (για τη phase inverter δε θυμάμαι). Την EH την απέρριψα, άφησα πάνω τις JJ και πότε-πότε έβαζα Tung-Sol. Ειχα μόνο μία EH (μαμίσια) οπότε θα μπορούσε να φταίει το συγκεκριμένο κομματι. Ωστόσο, απ' όσο έψαξα σε ιντερνετικά forums, κι άλλοι διαπίστωσαν το ίδιο με μένα για τις EH 12ax7 στο συγκεκριμένο ενισχυτή, και τις έκραζαν.

Άλλη μια διόρθωση: το 14ο ακκόρντο, στο κλιπάκι ακούγεται B9, εσύ έχεις γράψει Bb9. Δεν ξερω αν έχει καμμία σημασία, το γράφω επειδή ψιλομελετώντας το, το εντόπισα.

@ op Το 7ο ακκόρντο που παίζεις στο κλιπάκι είναι θαρρώ D#dim7, κι όχι Ddim7 όπως γράφεις.

Πάρε κανα πεταλάκι που να τον πουσάρει χωρίς να χρωματίζει τον ηχο. Απ' ό,τι θυμάμαι (τον είχα κανα χρόνο), ο ενισχυτής δεν τα πήγαινε πολύ καλά με διάφορα od/dist πετάλια. Του είχα αλλάξει και λάμπες, είχα πάρει ένα "πακέτο" Harma (watford valves, UK). Θυμάμαι είχε ωφελήσει τον ήχο (έγινε κάπως πιο στιβαρός και ευκρινής) αλλά όχι τόσο ώστε να δικαολογείται το μεγάλο κόστος (2 ξεχωριστά κανάλια συν η rectifier...). Πολύ ωραίος ενισχυτής αλλά πολύ μονόχνωτος ρε γμτ.

O Petrucci των Dream Theater δεν υποτιθεται οτι χρησιμοποιουσε για χρονια τον Air Norton στη θεση neck; http://www.ultimate-guitar.com/reviews/pickups/dimarzio/air_norton_dp193 Μήπως όντως να έβαζες τον 36th anniv. για neck (που μαμάει εκεί) και να είχες κάτι πιο "άγριο" στη θέση bridge;

Ξανα-ανασταίνοντας το thread, να πω για όσους ψάχνονται με τις Michael Kelly Patriot, ότι η Supreme έχει λίγο διαφορετικό λαιμό σε σχέση με τις άλλες, πιο παχύ (ίσως και πιο φαρδύ), με μεγαλύτερα τάστα, χαρακτηριστικά που της δίνουν άλλη αίσθηση (κατά την εμπειρία μου)...Επίσης μαγνήτες χωρίς καπάκια (ίσως και διαφορετικό μοντέλο). Πολύ ωραία κιθάρα για τα λεφτά της.

Πρόταση: Εντάξει, κάνε το setup (αν και πόσο πια να επηρεάζει για μεταλ ηχο; ) και κάνε το εξής πείραμα: -πήγαινε μία και παίξε άλλες κιθάρες με τον ενισχυτή σου (πες ότι ψάχνεις καινούρια κιθάρα και θα την παίζεις σε αυτό τον ενισχυτή) -μετά πάρε την κιθάρα και πήγαινε σε άλλο/α μαγαζί/ιά ;D και παίξε με άλλους ενισχυτές. Ισως έτσι βρεις τί σου φταίει απ'τα δύο (μπορεί να μη σου φταίει και τίποτα). Δε δοκιμάζεις πχ καμμιά κιθάρα με EMG; Τι μαγνήτες φοράει η Ibanez σου; Οι μαγνητες ειναι μεγαλο μέρος του ήχου. Και τα εφφέ βέβαια (πχ εμένα στο βίντεο το distortion του peavey με έπεισε πολύ περισσοτερο απ'τον fender για μεταλλιές)

Ρε παιδιά δεν βρίσκετε έναν πιο εποικοδομητικό τρόπο να εκτονώνετε τις εντάσεις σας; Από την αναζητηση solo boost καταλήξατε σε 3 σελίδες να βρίζεστε και να απειλείτε με μηνύσεις..Αγάπη ρε

Το fish n' chips μπορείς να το χρησιμοποιείς μόνο για να ανεβαινει το volume σου (βλ. παραπάνω post)

Εγώ προσωπικά βάζω το overdrive μου (barber direct drive) με πολύ χαμηλό το gain του. Για την περίπτωσή σου προτείνω ένα πετάλι EQ μπροστά. Πχ το danelectro fish 'n' chips είναι πάμφθηνο, κι έχει και volume το οποίο μπορεις να βάλεις λίγο ψηλότερα από τη μέση για να δυναμώνεις σε ένταση -χώρια του ότι μπορείς να δίνεις και λίγα μεσαία ή πρίμα για τον "σόλο ήχο" σου. Δηλαδή αν θέλεις μόνο να ανεβαίνεις σε ένταση, έχεις το eq flat (δεν αλλάζει τον ηχο σου) και ενεργοποιείς το πετάλι έχοντας ανεβασμένο το volume. Αν θες να αλλαξεις κ τον ήχο σου κάποια στιγμη, τσιμπάς κάποιες συχνότητες που θα σου αρέσουν για τα σόλο. Αν θες να έρθεις σπίτι μου με τον ενισχυτή σου να το δοκιμάσεις, ελεύθερα.

Να σχολιάσω για emg τώρα ή θα θεωρηθεί spam; Ε; Άμα spammάρω να μου πείτε ;D Τελευταία σκέφτομαι σοβαρά να το γυρίσω σε emg δοκιμάζοντας μια κιθάρα που μου αρέσει σε όλα. Οι emg της (81-85) μου άρεσαν και στα καθαρά και στα βρώμικα, πολύ. Μόνο ένα πράγμα βρήκα να μη μπορούν να κάνουν: το ελαφρύ gain (καθαρός ήχος με λίιγο crunch που αρπάζει με την πενιά). Λάσπη. Τί λέτε; (Ωραίο παίξιμο btw)

@nexarulhu Το "The Conjuring" δε σου φάνηκε (σχετικά) πρωτότυπο; Εγώ βλέποντάς το είχα αρκετά την αίσθηση ότι βλέπω κάτι που δεν έχω ξαναδεί. Κυρίως έτσι όπως ήταν σκηνοθετημένο και από άποψη ατμόσφαιρας. (Σχετικά βέβαια, γιατί το είδος κυρίως οι Αμερικανοί το εχουν τερματίσει, θεωρώ δύσκολο να κάνεις κάτι πολύ πρωτότυπο.)

Μαμά μου Χωρίς πλάκα, χρειάστηκε να πάμε για περπάτημα μεσ'το μεσάνυχτο για να συνέλθουμε. Σοκαριστικό

Με διαφορά το πιο τρομακτικό θρίλερ που έχω δει ποτέ μου! Ένα ρόλλερ-κόστερ (όταν τέλειωσε ένιωθα όντως σαν μόλις να βγήκα από τα τρομακτικότερα μηχανήματα του λούνα παρκ..) ατμόσφαιρας, συνεχούς αγωνίας και τρόμου. Και ο James Wan (βλέπε Saw, παρεπιπτόντως απαράδεκτη ταινια κατ'εμέ) το πετυχαίνει χωρίς να βασίζεται γι'αυτό στα θριλερικά κλισέ ή στο οπτικό γκροτέσκο, αλλά με μια όψογη/σχετικά πρωτότυπη σκηνοθεσία, καλό γύρισμα και πειστικές ερμηνείες. Ένα review από έναν τύπο (εμένα) που δεν πιστεύει γρι σε φαντάσματα και στοιχειώματα. Πρέπει να το δείτε για να με πιστέψετε! The Conjuring (2013) http://www.imdb.com/title/tt1457767/

Παρε τηλεφωνο στο περιοδικο και ζητα τον ίδιο!

Εγώ λέω να παίξεις με τη gt10 (ζήτα να σου βάλουν μερικούς ήχους) και με κανα-δυο ενισχυτές και να δεις ποιό σου "τραβάει" πιο πολύ. Δε μπορούμε να ξέρουμε τις αναγκες σου, δεν υπαρχει αναγκαστικά κάποια σειρά προτεραιότητας. Κατά τ'άλλα συμφωνώ με kkmspm. Εγώ πήγα πρώτα για λαμπάτο και το μετάνοιωσα -δεν ήξερα τι ήθελα και έκανα λάθος αγορά. Με μια πεταλιέρα μαθαίνεις καλύτερα κατά τη γνώμη μου, και μετά προχωράς σε ενισχυτή. Εξάλλου, άμα παίζεις κυρίως σε studios θα μπορείς να βλέπεις και τον ήχο σου σε διάφορους ενισχυτές και ν'αποκτήσεις έτσι μια πείρα.

Όταν λες στην πράξη 10, εννοείς 10 watts RMS; Νομιζω ότι τα watts RMS μεγαφώνου πρέπει να'ναι (χοντρικά) τουλάχιστον όσα του ενισχυτή. (Μπορεί να λέω βλακείες, δεν τα'χω καταλάβει και πολύ αυτά τα τεχνικά). Καλά, όπως και να'χει, μάλλον καλά θα είσαι με αυτό το μεγάφωνο...Εδώ βαζουν celestion (greenbacks, 25 W) σε λαμπάτους 30 και 40 W (οπότε μάλλον και τα υπεροδηγούνε βέβαια, αλλά δε μπορεί να'ναι τοσο άσχημο το αποτέλεσμα αφού γίνεται κατά κόρον).