Έκτορας

Αν μέναμε κοντά, ήταν να σε κεράσω πολλές μπύρες για αυτή την ατάκα μόνο. Αμήν.

Δεν με φορτώνεις καθόλου, συζητησούλα κάνουμε. Θα στο θέσω ως εξής: Πήγα να την δω (σχεδόν) προκατελειμμένος εναντίον της, γιατί είχα διαβάσει διθυραμβικά σχόλια από sites του εξωτερικού και πολύς κόσμος έλεγε ότι την είδε 2-3-4-5 φορές (το οποίο βέβαια μεταφράστηκε και στα εισιτήρια που έκοψε). Η προσέγγισή μου είναι πάντα αυτή με τα πασχάλια και το καλάθι, για να καταλάβεις... Ε, λοιπόν, η ταινία μου άρεσε πάρα, πάρα πολύ. Βασικά ενθουσιάστηκα και σε όλη την διάρκεια δεν σταμάτησα να νιώθω το έντονο δέσιμο με τα 3 πρώτα (αυθεντικά, για όλους τους φανς) Star Wars, το οποίο βέβαια ήταν και σκόπιμο και απόλυτα πετυχημένο. Ας στο θέσω αλλιώς: τα επεισόδια 1-3 (η δεύτερη τριλογία, χρονικά) θεωρώ ότι δεν βλέπονταν όχι μόνο από τους fans της αρχικής τριλογίας, ούτε από τον κάθε καλόπιστο σινεφίλ που δεν είχε σχέση με τα αρχικά. Η δουλεία που έκανε ο J.J. Abrahams στην τελευταία ήταν απίστευτη. Με μεγάλη αγωνία περιμένω τις συνέχειες.

Για να επανέλθω στο Star Wars (τελευταία φορά, το υπόσχομαι... ;D ), δεν γίνεται να βάζεις σε αυτή τη λίστα το Martian (σαφέστατα υπερτιμημένο και όσο... επιφανειακό γινόταν) και να αφήνεις το άλλο απ'έξω. Με κανένα σκεπτικό. Προσωπική μου γνώμη, αλλά...

Με όλο το σεβασμό για τη γνώμη σου, αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες υπερβολές που έχουν γραφτεί στο noiz, τουλάχιστον από τότε που το παρακολουθώ εγώ. Και μιλάμε για το noiz, έτσι...;

Έχω 2 που κάνουν ακριβώς αυτό που ψάχνεις και θα τα σύστηνα ανεπιφύλακτα για αυτή τη δουλειά (αλλά και άλλες, πολλές): 1) Paul Cochrane Timmy: μπορείς να το αγοράσεις από το Αμέρικα on-line και με τα μεταφορικά και φόρους θα σου βγεί εκεί στο 200-άρι 2) ή... ψάχνεις στις αγγελίες για ένα μεταχειρισμένο Hardwire SC-2 (ναι, εκείνο που ονομάζουν Valve Distortion). Μην σε ψαρώνει το όνομά του, αν το κρατήσεις με το toggle switch στα αριστερά, θα ανακαλύψεις ένα overdrive pedal που θα κάνει ακριβώς αυτό που ζητάς. 3) To Fulltone OCD θα ήταν η 3η εναλλακτική, αλλά ΜΟΝΟ αν χρησιμοποιείς (πολύ) τα controls της κιθάρας σου για να καθαρίζεις τον ήχο σου. Το πετάλι μόνο του δεν κάνει το "100% καθαρό" κόλπο.

Αν σκέφτονταν όλοι σαν εσένα φίλε μου, θα είχαμε ένα πολύ, πολύ καλύτερο noiz να συχνάζουμε. Τελικά οι λαοί έχουν τα fora που τους αξίζουν... (Πωωω, τί είπα τώρα... :o )

Ενδιαφέρον. Το πήρα πρόσφατα και είναι εξαιρετικό πεταλάκι. Αναρωτιέμαι ποιό θα είναι το όφελος στα 12V. Αν ήταν drive pedal, θα το καταλάβαινα. Περιμένω εντυπώσεις!

Μπράβο στη κοινότητα του noiz και καλή επιτυχία στο παιδί!

@vguitar: πολύ καλά έκανες και το δημιούργησες το θέμα, τόσα άτομα εδώ μέσα, κάτι θα βρεθεί. Αν το ήξερα μια εβδομάδα πριν, θα είχα μια, αλλά τώρα... Ας κρατήσουμε το θέμα ψηλά στο forum και αν βρει κάποιος κάτι, ας ενημερώσει. Στη χειρότερη, μαζεύουμε και φράγκα. Με 150 ευρώ στις μέρες μας, ο Thomann στη στέλνει σπίτι σου. Είμαι μέσα, πάντως.

"Σεξιστής", σε παρακαλώ, να είμαστε ακριβείς στο χαρακτηρισμούς μας... ;D Ο κώλος της είναι πιο διάσημος και από την ίδια, αν δεν το γνωρίζεις. Και θεωρείτε... "άποψη" στις μέρες. Και συμφωνώ και επαυξάνω: μοιάζει ΚΑΙ με τραβέλι. Άααααρα....: όχι και κουκλάρα! Στα λόγια μου έρχεσαι... ;D

Οι Καρντάσιανς είναι παγκοσμίως διάσημες για το γεγονός ότι... είναι διάσημες. Βασικά, αυτό.

Δυο λεπτά για να συννενοηθούμε... :o To ότι ο Σιγγαρέτος ονόμασε "κουκλάρα" εκείνη την χοντροκώλα δεν θα το σχολιάσει κανένας...; Ρε, πάτε καλά εδώ μέσα...;!!!! ;D ;D ;D (και έτσι λοιπόν κάνεις το νήμα... Παρασκευιάτικο...) --- Σαρδόνιο γέλιο---

Πολύ καλά ακούγονται και τις τιμές δεν τις θεωρώ καθόλου άσχημες. Αυτό που μου κάνει εντύπωση όμως, είναι το focus που κάνει η εταιρεία στο δικό της παρελθόν, στους δικούς της ενισχυτές και στο δικό της "ύφος", όταν οι ανταγωνιστές προσφέρουν μια μεγάλη / μεγαλύτερη γκάμα ήχων. Αυτό μου φαίνεται ρίσκο και δεν ξέρω κατά πόσο θα τους "βγει". Θα δείξει... Πολύ καλή πρώτη εντύπωση πάντως, για εμένα.

Προσωπικά το θεωρώ ΣΠΟΥΔΑΙΑ εκτέλεση. Δεν αφαιρεί τίποτα από το κομμάτι, το παίζει σε ακουστική, με ένταση, πάθος, εξαιρετική τεχνική και άψογο συναίσθημα. Δεν αντιλαμβάνομαι τί σε χάλασε, αλλά μπορείς να εξηγήσεις.

Συμφωνώ με τους 3 τελευταίους προλαλήσαντες. Δεν είναι (πια) ο πιο καινοτόμος κιθαρίστας αλλά έχει εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, τα πράγματα που κάνει τα κάνει εξαιρετικά καλά και μέσα από το παίξιμό μου μπορείς να διακρίνεις και την πολύ σκληρή δουλειά που έχει ρίξει και το πόσο αγαπά αυτό που κάνει. Εξάλλου, όλοι όσοι τον γνωρίζουν μιλούν για δουλευταρά που δεν αφήνει την κιθάρα λεπτό από τα χέρια του. Επίσης, παίζει εξαιρετικό πιάνο και είναι και αρκετά επαρκής συνθετικά (που παραδοσιακά, κατά την γνώμη μου, είναι η αχίλλειος πτέρνα των απανταχού βιρτουόζων της κιθάρας). Και εισπράτεις και μια ειλικρινή διάθεση από την μεριά του όταν τον βλέπεις να παίζει live: "μάγκα, αυτό έχω όλο και όλο αλλά θα τα δώσω όλα για εσένα που πλήρωσες και ήρθες να με δεις. Και, όχι, δεν παίζω ποτέ τα σόλο νότα-νότα, γι'αυτό υπάρχει το CD. Και εγώ δεν είμαι jukebox". Ή κάπως έτσι τέλος πάντων περνά σε εμένα. Πράγματα που δεν τα θεωρώ καθόλου δεδομένα.

@x-minor: προσωπικά τον θεωρώ ακριβώς το αντίθετο: υποτιμημένο κιθαρίστα. Δεν ξέρω πολλούς που έχουν τα άντερα να βγουν και να κάνουν αυτό στο 1ο βίντεο, ή αυτό εδώ:

Κανένα. Τίποτα. Απολύτως τίποτα. Μεμονομένοι καλλιτέχνες εδώ και εκεί και μερικές αξιόλογες μπάντες ούτε μουσικό ρεύμα συνιστούν, ούτε καν ελπίδα, ούτε υποψία πολιτιστικής αλλαγής. Απολύτως τίποτα. Δεν υπάρχει κάτι, δεν μπορεί να ευδοκιμήσει απολύτως τίποτα. Ξέχνα το. Έχουμε ως επί το πλείστον και ως λαός την μουσική και το πολιτιστικό επίπεδο που στο σύνολό μας αξίζουμε. Όπως έλεγε και ο Joe Pesci, "fuuuuuget about it".

Αν είμασταν κοντά, θα σου εσφιγγα το χέρι... Αμην!

Κοίτα... από την άλλη που έχει ο Hammett, που είναι από διάφανο πλαστικό, και είναι γεμισμένη από τα ούρα του, φαντάζομαι είναι πιο ενδιαφέρουσα...

Πολύ μεγάλη απώλεια Ray, συμφωνώ.Μόλις το έμαθα, από εσένα. Απλά αναντικατάστατος σε αυτό που έκανε. Βιβλία σαν τα δικά του, θα αργήσει να ξαναδιαβάσει η ανθρωπότητα από άλλον συγγραφέα.

Σε ευχαριστώ πολύ. Μάλλον εξέφρασες λιγότερο αιχμηρά και περισσότερο συμπυκνωμένα ένα μέρος αυτών που ήθελα να πω.

Η μουσική είναι θέμα παιδείας. Η ανθρωπιά είναι θέμα οπτικής γωνίας. Για να εξηγήσω το τελευταίο: όταν οι περισσότεροι σκέφτεστε "τί κρίμα, χάθηκε ο τάδε" - ο οποίος ώρα αιχμής οδηγούσε απερίσκεπτα το αυτοκίνητό του σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της χώρας - , εγώ σκέφτομαι πόσο τυχεροί είμαστε που δεν θέρισε και άλλους συνανθρώπους μας - οι οποιοί δεν θα έφταιγαν το παραμικρό. Άγιο είχαμε. Οπτική γωνία.

Μπορεί ο τρόπος μου να ήταν άκομψος, αλλά αυτό που θέλω να καυτηριάσω είναι την άκρως υποκριτική συμπεριφορά της καταναλωτικής (και σε επίπεδο προτύπων & "καλλιτεχνών" και πάσης φύσεως διασκεδαστών του 24-ωρου και της πρόσκαιρης φήμης) κοινωνίας μας. Όσο για το γεγονός ότι βάζεις, έστω και σε συντακτικό επίπεδο, τον Παντελίδη στο ίδιο επίπεδο (πολιτιστικής προσφοράς, αναγνωριστιμότητας ίσως; - δεν ξέρω) με κάποιον / κάποιους από τους θρύλους της rock, δεν θα μπω σε άλλο σχολιασμό. Όσα καταλαβαίνει ο καθένας. Από την άλλη, ας το δεχτούμε, τί μεγαλύτερο σύμπτωμα πολιτιστικής αποτελμάτωσης από το γεγονός ότι ο Παντελίδης μπορεί και να μας λείψει κιόλας...; Πρόσκαιρα βέβαια, αμφιβάλλω αν το έργο του θα αντέξει στο χρόνο (απορώ με την υπομονή μου, τί κάθομαι και εξηγώ στον κάθε άγνωστο στο internet). Και για να ολοκληρώσω την εξήγησή μου, ποτέ στην ζωή μου δεν χρησιμοποίησα ούτε το κρίμα, ούτε την λύπηση για συνέπειες πράξεων ανθρώπων που ήταν σε πλήρη γνώση και συναίσθηση εκείνων όταν τις έκαναν. Ούτε στον προσωπικό / οικογενειακό μου περίγυρο. Άρα, ούτε και τώρα. Κρατώ αυτά τα αισθήματα για ανθρώπους που υποφέρουν από πράγματα που ποτέ δεν μπορούσαν να ελέγξουν (θύματα καταστροφών, πολέμων - ναι, όπως οι Σύριοι - , την γειτόνισσά μου που είναι 38 χρονών, μάνα 2 παιδιών που διαγνώστηκε προχτές με λευχαιμία και ούτω καθεξής). Δεν μου περισσεύει τίποτα άλλο. Μάλλον δεν είμαι "και γαμώ τα άτομα"...