Έκτορας

Ώπα, πριν γίνει κανένα λάθος, νομίζω έχεις πρόβλημα. Το manual του DL4 λέει ότι χρειάζεται AC power supply ενώ το PP2 φαίνεται ότι παρέχει ΜΟΝΟ DC, είτε στα 9V είτε στα 12V (το οποίο για εσένα είναι αδιάφορο). ΜΗΝ κάνεις κανένα αστείο να το δοκιμάσεις, γιατί θα κάνεις ζημιά στο πετάλι σου. Αν κάνω λάθος να με διορθώσει κάποιος, αλλά... ------------------------------------------------------------------------------ ΑΚΥΡΟ!!! To manual του PP2 λέει: Some effects which specify AC will also operate from DC. However, since AC voltages are specified as Vrms, the peak voltage is 40% higher and a device which normally operates from 9VAC should use 12VDC. Line 6 Modelers (DL4, MM4, etc.) are a good example of pedals which specify 9VAC input voltage, but can be powered from 12VDC. Άρα είχες δίκιο, βάλε την έξοδο στα 12V και θα είσαι μια χαρά!

Πώς φαίνεται το σπίτι ανθρώπου που ούτε έχει, ούτε σκοπεύει να αποκτήσει, παιδιά... ;D

Αυτό που λέει το παιδί. Εκ του οποίου καταλήγουμε στο ότι με την δική σου Tele δεν παίζεις hard-rock των '70s-'80s, όχι όπως είναι τουλάχιστον. Θέλεις humbucker στη γέφυρα, για να βγάλεις αυτό που θέλεις. Έχω Tele με Seymour Duncan Hot Rails στη θέση αυτή και βγάζει (αρκετά κοντά) κοντά αυτό τον ήχο. Αν μπορούσες να βάλεις full size humbucker θα έπαιζες μέχρι καφρο-metal.

Αφού ρωτάτε... προσωπικά δεν την αντέχω. Έχω δισκογραφία που κυμαίνεται από JJ Cale, southern-rock και americana (αναρέρω ενδεικτικά τα είδη, σαν... ό,τι πιο συγγενή στην country) έως prog-metal & thrash, με pop & electronica μέσα στο δισκογραφικό mix, αλλά ειλικρινά, country δεν μπορώ να κάτσω να ακούσω πέρα από κανα-δυο κομμάτια στη σειρά. Η δημοφιλία της (ή ενός οποιοδήποτε άλλου μουσικού ιδιώματος) δεν μου λέει κάτι. Την βρίσκω τρομερά μονότονη και επαναλαμβανόμενη, απίστευτα περιοριστική δημιουργικά και στιχουργικά αδιάφορη.

Λιγότερο τις ακούω, περισσότερο τις αισθάνομαι. Δοκίμασα πολλές μάρκες, για εμένα... ΜΟΝΟ D'Addario. Η μοναδική εναλλακτική ήταν οι Elixir, οι οποίες στοιχίζουν το 3-πλάσιο και, εντάξει, αντέχουν και το τριπλάσιο χρόνο. Αλλά είναι πιο bright, οπότε θεωρώ ότι είναι λίγο πιο ταιριαστές σε metal και συναφή είδη. Α, και κατέληξα σε 0.11-0.49. Σε όλες τις (ηλεκτρικές) κιθάρες.

Yep.

Η εν λόγω γέφυρα έφτασε προχτές και χθες βράδυ έγινε η εγκατάσταση (απλά πράγματα, ακόμα και για κάποιον σαν εμένα που δεν ξέρει από ποιά μεριά να κρατήσει το κατσαβίδι...). Δεν είμαι καινούριος στις αλλαγές συστήματος γέφυρας, μιας και έχω αλλάξει και της Les Paul μου και γέφυρα και tailpiece σε Faber και όντως έχω δει μια διαφορά. Αλλά μια διαφορά της τάξης του 10%-20% στη χροιά του ήχου της συγκεκριμένης κιθάρας. Για την συγκεκριμένη αλλαγή στη Strat ήμουν επιφυλακτικός, αν και εμπιστεύομαι τη γνώμη του Superfunk στο αντικείμενο. Αλλά το πόσο άλλαξε (καθαρά βελτιώθηκε) ο ήχος της Strat μετά την τοποθέτηση της συγκεκριμένης γέφυρας δεν το περίμενα. Μιλάμε για τρομαχτική αλλαγή οποία, όχι μόνο φαίνεται... ακουστικά, αλλά μεταφέρεται εξ'ολοκλήρου και στον ενισχυμένο / ηλεκτρικό ήχο της κιθάρας. Πιο συγκεκριμένα, κόπηκαν (πολλά) πρίμα, ώστε τώρα ακόμα και ο bridge pickup είναι χρησιμοποιήσιμος, δώθηκαν μπάσα και μεσαία και το sustain... Το sustain!!! Έχουν πολύ από αυτό και οι δύο άλλες κιθάρες μου (Les Paul & Tele) αλλά καμιά μέρα θα πιάσω το χρονόμετρο, έτσι για την πλάκα. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή η Strat, στο συγκεκριμένο θέμα, τις "τρώει" και τις δύο! (αν και, από μέρα σε μέρα, παίρνει και η Tele νέα γέφυρα, οπότε μπορεί να έχουμε γκολ στις καθυστερήσεις). Αυτά. Για 30-35 ευρώ... no brainer, που λένε. Κάντε το. 8)

Έτσι είναι εδώ και λίγα (τουλάχιστον) χρόνια και από όσο γνωρίζω η πολιτική της Gibson είναι ακόμα χειρότερη, με πακέτα που ξεκινούν από τις € 100,000. Πολιτική βεβαίως εξοντωτική για μικρά, οικογενειακά μαγαζιά / μικρο-εμπόρους.

Με ενοχλούν (πολύ) και εμένα και τους γιους μου. Τις κόβουμε με ψαλίδι κοντά στη ραφή, δεν έχουμε άλλο θέμα. Case closed. Η σύζυγος από την άλλη, δεν φαίνεται να ενοχλείται...

Το tremolo in question, ελέω Superfunk βεβαίως, το έχω... on the way. Περιμένω να παραλάβω από μέρα σε μέρα και θα μοιραστώ εντυπώσεις, μιας και ανοίχτηκε το θέμα. Η τιμή του είναι πέρα από δελεαστική για να μην το δοκιμάσω στη φτηνή μου Strato. Superfunk: τα παιδιά από GMI δεν τα ξέχασα και, μάλλον, θα κάνω ό,τι έκανες και θα παραγγείλω γέφυρα για την Tele.

Αυτά ακριβώς και από τη μεριά μου, για να μην τα ξαναγράφω. Ο σκοπός των εικόνων στα πακέτα δεν είναι η αποτροπή του καπνίσματος. Είναι τουλάχιστον υποκρισία από τη μεριά του κράτους / Ε.Ε η τοποθέτησή τους στα πακέτα και να τυρβάζουν ότι κόπτονται για την υγεία των πολιτών τους. Εάν συνέβαινε αυτό, πολύ απλά θα έκαναν το κάπνισμα παράνομο (ναι, γιατί όχι;). Ο μοναδικός σκοπός που εξυπηρετείται είναι η διασπορά του φόβου. Φόβος και τίποτα άλλο. Νέα τάξη πραγμάτων, όπως είπε ο LK και δε συμμαζεύεται. Τώρα αν θέλετε να "απαντήσετε" πίσω σε όλους αυτούς που αποφασίζουν και σας / μας συμπεριφέρονται έτσι... κόψτε το κάπνισμα. Ούτε φόβος, ούτε προσβολή της αισθητικής σας΄, ούτε παρενέργειες.

Δεν χρειάζομαι δεύτερο board, σίγουρα. Ας πούμε ότι προέκυψε, κρατώντας πετάλια που δεν χωρεσαν στο πρώτο αλλά είναι υπερβολικά καλά για να τα δώσω. Δεν θεωρώ διαστημόπλοιο το PT Jr. αλλά καμιά φορά θέλω απόλυτη απλότητα, έχει την αξία της. Το flanger είναι το αγαπημένο μου modulation, μαζί με phaser και trem. Το χρησιμοποιώ κυρίως στα καθαρά, σε ένα είδος chorus ήχου με λίγη περισσότερη κίνηση μέσα, είναι λίγο πιο trippy από το κλασικό chorus. Αλλά και με βρώμα, πολύ γουσταρω τους EVH ήχους. Γενικότερα πιστεύω ότι ένα παραμετροποιησιμο flanger είναι εξαιρετικό modulation. Σπουδαίο board και το δικό σου, μου αρέσει πολύ ή απλή προσέγγισή του.

Και τελικά, χωρίς να μπορεί κανείς να βρει το γιατί, καταλήξαμε και με 2ο board, με τα απολύτως απαραίτητα: βρώμα, modulation, delay, reverb.

Το By the Sword είναι από τα πολύ λίγα διασωθέντα του 1ου solo album, όπως είπα και πιο πάνω. Είναι το album που με έκανε να χάσω ενδιαφέρον για τη συνέχειά του. Αδίκως, προφανώς.

Να ξεκινήσω λέγοντας ότι με τον ήχο του Slash (και όχι μόνο, προφανώς) μεγάλωσα με έμαθα να λατρεύω τον ήχο (και την εμφάνιση) μιας Les Paul και ο ήχος του της καλής εποχής των G'n'R είναι για εμένα σημαδιακός. Από την διάλυση της μεγάλης μπάντας και μετά, είχα στη συλλογή μου και άκουγα περιστασιακά το It's 5 o'clock somewhere (Slash's Snakepit) και μετά βεβαίως είχα χάσει τα καλλιτεχνικά του ίχνη. Εκείνη η μπάντα που έκανε στο ενδιάμεσο (Velvet Revolver) , δεν μου είπε ποτέ τίποτα ιδιαίτερο, οπότε ούτε είχα σοβαρές προσδοκίες για την solo του καριέρα. Το Slash του 2010 το βρήκα μετριότατο, μια εμπορικότατη προσπάθεια με την συνδρομή διάφορων (και ποικίλης ποιότητας) καλλιτεχνών, με σκοπό να διευρύνει το ακροατήριο / πελατολόγιό του. Μερικά αξιόλογα πράγματα, μερικά νέα και ενδιαφέροντα, μερικά απαράδεκτα. Ως εκ τούτου, ούτε με το επόμενο (Apocalyptic Love ) ασχολήθηκα καθόλου. Μέχρι που προχτές, από ένστικτο και με μια "ας του δώσω μια ακόμα ευκαιρία, για χάρη του παρελθόντος" διάθεση, πήρα το World on Fire. Ομολογώ εντυπωσιάστηκα. Τρομερά δεμένη μπάντα, δουλεμένες συνθέσεις, νέες ιδέες, αρκετό υλικό για να μην κλαίω τα λεφτά μου, και διαολεμένο παίξιμο κιθάρας. Για την ακρίβεια, την κιθάρα που παίζει ο Slash σε αυτό το άλμπουμ, από τεχνική άποψη, ΟΥΔΈΠΟΤΕ σε εποχή G'n'R είχε παίξει κατά τη γνώμη μου. Βασικά σκέφτομαι ότι πρέπει να βρω και το Apocalyptic Love και να το ακούσω. Επίσης εντυπωσιάζομαι από το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια, ανάμεσα και σε άλλα πράγματα, ο Saul βρήκε την αποφασιστικότητα να δουλέψει την τεχνική και την σύνθεσή του, τρομερά δύσκολο αν σκεφτείς το πού έφτασε, το περιβάλλον του εκεί που ζει, κλπ. Θα ποστάρω και 2 live κομμάτια, ένα από το World on Fire και ένα από το προηγούμενο, που, ναι, εντάξει, πρέπει να βρω άμεσα. http://www.youtube.com/watch?v=bu_sMqZyOTg Γνώμες, ιδέες, απόψεις, ποστάρετε ελεύθερα.

Σπουδαίο κομμάτι! Ούτε εγώ βαρέθηκα καθόλου (εντάξει, είμαι μαθημένος από... prog-rock / prog-metal καταστάσεις) αλλά είναι το ίδιο το κομμάτι που με κράτησε. Ακούγεται πολύ σαν ο Carlos να πέτυχε τους Camel, που τηλεφώνισαν και του Ian Anderson και είπαν να τζαμάρουν! Ομορφιές!

Το Σάββατο κατάφερα να μιλήσω στο τηλέφωνο με τον Χάρη από τους GMI, το οποίο είναι από μόνο του (για εμένα) ανεκτίμητο. Το γεγονός ότι μπορείς να σηκώσεις το τηλέφωνο ή να στείλεις e-mail και να επικοινωνήσεις με τον ίδιο τον κατασκευαστή είναι κάτι το οποίο δεν μπορείς να το έχεις με έναν απρόσωπο seller / mass-producer. Εξαιρετικά ευγενικός, φιλικός και εξυπηρετικός, συζητάμε για μια γέφυρα για την Strat. Μόλις πέσει το μηνιάτικο, θα πέσει και η παραγγελία. Θα πρέπει βέβαια και να αποφασίσω ανάμεσα σε Brass ή steel tremolo block.... Χμμμ....

Ο neck όχι, μήπως ο bridge είναι και εκείνος... Έλληνα κατασκευαστή...; Nick Silver Django?

Εξαιρετικά ενδιαφέρον! Ένα νέο σύστημα γέφυρας για την Strat μου δεν θα με χάλαγε... Και θα είμαι και Θεσσαλονίκη το Σάββατο... Με γειές!

ή... αγόρασε ένα EQ πεταλάκι να βάλεις μπροστά του και βλέπεις τί γίνεται. Δεν χάνεις (και πολλά) αν το δοκιμάσεις...

Πολύ ωραία φάση! Όσοι είμαστε μακριά, ζηλεύουμε... Have fun, boys (& girls)!

Αλλαγές... Το Hardwire RV-7 αντικαταστάθηκε από το Neunaber Immerse, και στη θέση του tuner & looper μπήκε το Digitech Ricochet. Α, και έχω τη δυνατότητα να πάω ((((((STEREO)))))) από το Mobius => Triple Delay => Immerse. Δεν ακούγεται άσχημα...

Αγνόησε όλα τα υπόλοιοπα και, αν θες, πήγαινε στο 1:20 και πες μου τί εννοεί ο Λιακόπουλος εδώ. Ώπα, για μισό, ο ίδιος ο Dylan είναι...

Ειλικρινά, σε ευχαριστώ για το άρθρο. Το διάβασα και απλά επιβεβαιώνει με λεπτομέρεια και επιχειρήματα τα πράγματα που ο ίδιος ο Dylan έχει παραδεχτεί. "Πλαγίως" βέβαια...

Αλήθεια, τώρα; Post για report στη διαχείριση. Στη χαρίζω γιατί είναι Παρασκευή πρωί και είμαι καλοδιάθετος. Ας επιστρέψουμε στην κανονική ροή του προγράμματος...