Ali Barout

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ;!

Άλλη μια κομματάρα που μας προσφέρεται ελεύθερα.

ΑΦΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ. Και μετά είναι και το άλλο. Ότι όσα όργανα τυγχάνουν τέτοιων μετατροπών, μετά οι συνθέτες τα αντιμετωπίζουν ως... χρωματικά όργανα, και γράφουν έργα του στυλ Ντο |Ντο #Ντο |#Ντο Ρε, το οποίο... τέλος πάντων, δε θέλω να ανάψω μεσημεριάτικα. Είναι πάντως τεράστια προσαρμογή στην τεχνική του κάθε οργάνου, οπότε δύσκολο να πιάσει μια τέτοια κιθάρα, αφού το όφελος που προσφέρει (αγνότερο κούρδισμα) αντισταθμίζεται από τη συνήθεια της μνήμης ακοής παιχτών και ακροατών, και τη συμφωνία/επιβεβαίωση με το ανσαμπλ ομοίως ατελών οργάνων. (το ίδιο πράγμα που γράφει η παράθεση δηλαδή, απλά το λέω κι εγώ με άλλα λόγια για μπούγιο γιατί μου φαίνεται πολύ σωστό.)

Αν κατάλαβα καλά, φοβάμαι ότι δε θα γίνει δουλειά με αυτό το όχημα (Β1). Για να παίζει κάποιος στο κλαβιέ και να ακούγονται ήχοι από τον υπολογιστή, χρειάζεται επικοινωνία MIDI. Το Β1, όσες φωτογραφίες βρήκα, δε φαίνεται να διαθέτει. Αντιθέτως, το Β2, φαίνεται ότι έχει (μέσω USB). Ορίστε και φωτό. Τώρα, με το Β1, μπορείτε να το ηχογραφείτε στο cakewalk και να πειράζετε τον ήχο, προσθέτοντας εφφε στην ηχογράφηση. Όμως πάντα θα είναι οι ήχοι του Β1, κι όχι των πλαγκιν. Οι δρόμοι όπως το βλέπω εγώ είναι δύο. Ή αγορά/τράμπα του Β1 με Β2, που μέσω usb θα επικοινωνεί και θα δουλεύει κανονικά. Ή, αγορά ενός φθηνού MIDI κοντρόλλερ (πληκτρακίου), ωστε να είναι συνδεδεμένο μόνιμα στον η/υ και να κάνει αυτή τη δουλειά. (Στην ουσία ο ίδιος δρόμος είναι και οι δύο επιλογές, απλά με διαφορετικό κόστος.)

Ος.

Ρεεεεε σουξέ που έχομεν. Δεν πειράζει, να κανονίσουμε να πάμε στο "Γουρνοπούλα, Ρόρυ, και μπύρες με το ζόρι".

Εγώ δεν είμαι σίγουρος ρε γάμωτη. Δεν ξέρω τι ώρα θα ξεμπερδέψω.

Ε τότε, γιου φάουλ. Θα μείνω ελλήνας.

Κοιτάξτε τώρα κάτι περίεργα. Αν είχα γράψει εγώ τέτοια πράγματα (ΑΝ λέω βρασίδα, μην αρχίσεις), θα τα είχα διπλοζιπαρισμένα και κρυπτογραφημένα σε αόρατο φάκελο με path "ΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ" κλειδωμένο με 32ψήφιο κωδικό, σε 5ο κρυμμένο ντέσκτοπ σε άλλο παρτίσιον. Κι έρχονται αυτά τα αγόρια από τουλάχιστον 110 μοίρες απόσταση στη σφαίρα να απενοχοποιήσουν ένα άκουσμα. Ε λοιπόν, θα γίνω γιαπωνέζος. Εμπρός στα χνάρια του Λευκάδιου Χερν, Johnson & Johnson. (τέρμα τα δάκρυα)

Ωραίο! Αληθινό μου φαίνεται. Με φισαρισμένο το μονοθέσιο θα ελέγχουν τα πάντα λογικά.

Υπάρχουν όμως και τα κλασικά:

Ρε φίλε γιατί μας καταστρέφεις με τέτοιες περιγραφές; Έχω βάλει μία ώρα τώρα κι ακούω Γιώργο Μάγκα να βρω ακριβώς αυτό το μπάσιμο. Μέχρι και το ζωντανό με την πυργάκη και τον παυσανία στον ήχο ψάχνω, και δεν το βρίσκω το μπάσιμο το δοσμένο, το κάντους ινφίρμους. Το πιο κοντινό είναι αυτό, αλλά δεν είναι το πλατωνικο, ιδανικό μπάσιμο. Στο 0:52. Αν δεν το βρω θα σκάσω μιλάμε!

ΑαΑΑΑααααΑαΑχχχχΧχχΧ κούλα...

Χμ, δεν μου είναι μακριά ούτε σαν άκουσμα, ούτε σαν βίωμα, ούτε σαν αντίληψη. Ενίοτε πλατσουρίζω στα "λαϊκά" της ανατολής. Όμως δεν με βοηθούν τα όργανα με τα οποία μεγάλωσα και νιώθω πιο άνετα να πάω παραμέσα. Να πιάσω τώρα π.χ. το ούτι, που το πήρα σχετικά πρόσφατα, και "να το δω πιο σοβαρά", να μελετάω μεγάλους και φόρμες παραδοσιακές, σεμάι και πράγματα της παράδοσης του οργάνου (ως βάση τεχνικής, αισθητικής και αφετηριών, μέχρι να "μεγαλώσω" και να καταλήξω σε μια πιο "καλλιεργημένη μοντέρνα άποψη" στο τώρα) νομίζω ότι έχει φύγει το τραίνο. Έχει το αυτί μάθει σε ένα επίπεδο ακούσματος που οι απαιτήσεις μου είναι συντριπτικά αποτρεπτικές. Ποτέ δε θα άντεχα να μπω σε τέτοια διαδικασία τώρα. Το θεωρώ μάταιο. Υπάρχουν φοβεροί παίχτες. Φοβεροί. Μου αρκεί να τους ακούω. Δεν έχω την ωριμότητα να προσφέρω κάτι ειλικρινές σε αυτά τα είδη τα παραδοσιακά. Να το πιάσω όμως να κάνω την πλάκα μου σε αυτή την προνομιακή και καταραμένη χαραμάδα μεταξύ συγκερασμένου και μη, μεταξύ δύσης και ανατολής, ως όργανο μουσικής καθαρά που εκτελεί το άτομο αλιμπαρούτης... Οκ, το κάνω, κι αναλαμβάνω και την ευθύνη του θράσσους μου στο πλαίσιο της πλάκας. Αλλά για σοβαρά, όχι. Δε μου περνάει από το μυαλό γιατί γνωρίζω το απαιτούμενο επίπεδο. (Πάντως όταν είναι για κουταμάρα, όλα πάνε ρολόι. Όλα γραμμένα με μανταλάκι beta 98H σε μία ώρα, που το έβαζα... όπου μπορούσα για να πιάσω τα όργανα, και το κράταγα στο στόμα για να τραγουδήσω (εξού κι οι ριπές αέρα ). Ούτε πρόβλημα στη μίξη (να νιώσω εγώ, όχι τι καταλαβαίνετε εσείς οι γνωρίζοντες), ούτε στα EQ τίποτα. Αν είχα κάτι "σοβαρό", ακόμα θα πάλευα. Σημάδια από το σύμπαν.)

Επειδή τραγουδούσα (που λέει ο λόγος) μόνος, είπα να βάλω αριστερά τσιτσανάιζερ και δεξιά περπινιάιζερ, να ξεχωρίζουν κάπως. Έλεγα ποιος θα το σχολιάσει πρώτος! Ευχαριστώ Απόστολε!

Βρε σύμφωνοι, κι εδώ ακόμα καλύτερα ...αλλά για το βρασίδα δεν μου πάει.

Εγώ πάντως στα χλιπς που τον είδα να παίζει με την τέλεν, μόνο ο πολύδωρας έλειπε από πίσω να φωνάζει "ποινήηηηην εκτίω". Ουδεμία σχέσις με παίξιμον βρασίδα γάργαρο και κελαρυστόν.

Ευχαριστώ! Αυτός ο στίχος ήταν το πρώτο που μου ήρθε και η αφορμή, όλα χτίστηκαν γύρω του. Τώρα τι έχω κλέψει από πού (δεν υπάρχει περίπτωση να είναι ορίτζιναλ η εισαγωγή και το ενδιάμεσο, σίγουρα κάπου τα εχει πάρει το αυτί μου και τα ανέσυρα), είναι δευτερεύον. Το σημαντικό ήταν να κάνω καζουρίτσα στον Βασίλη που τόσο τον αγαπάω, αλλά του άρεσε τόσο που με έφαγε να το ανεβάσω. (Θα γίνουμε αντιινφλουένσερ στο τέλος από το πουθενά)

Κάτι γίνεται και με το μοντο, και με την ample AGL, κάπως τραβάνε οι αττάκες τους. Δεν ξέρω γιατί.

Άσε βρασίδα, αναγκάστηκα να αγοράσω 10άδα 10-46 και Fast fret. Δεν πήγαινε άλλο. Ελπίζω να με βγάλουν μέχρι το 2028...

Κοίτα, αφού άντεξαν και στο ιντερλούδιο που ήταν σκάψιμο πίσω στον καβαλάρη και δεν τις εφαγα στη μούρη, πρώτες είναι. Μάρκα prodigy, και τελευταίατζη μάλλον, πρέπει να τις αλλάξω, είπαμε είμεθα παλαιοχορδίτες, αλλά εέεεεεσιχάθηκα.

Είδες χορδούλες στη φωτό; Περσινές του μπουζουκιού, προπέρσινες του μπαγλαμά; (Και πένα μπαγλαμά... Fender)

Ευχαριστώ Απόστολε! Ήταν εύκολο θέμα, αλλά όλη η ιστορία ήταν το ριαλίνστρουμεντ. Δε μας βγήκε με τον ξα να ηχογραφήσει, το ανέβασα τελικά μισό για να μη χάσω τη σαιζόν.