Alex Raptakis

Ωραίο και καθαρό παίξιμο. Του λείπει λίγο το "feel" λόγω του τρακ λογικά. Με την εξοικίωση σίγουρα θα βγαίνουν όλα πιο αυθόρμητα. Το backing track από την άλλη είναι χάλια

Μία Schecter έχω πιάσει, τελείως διαφορετική βέβαια, αλλά πάνω κάτω το ίδιο price-range. Μπορώ με ευκολία να πω ότι μου φάνηκε ένα πολύ ποιοτικό όργανο, και σε αίσθηση, και σε ήχο. Βλέπω και ΠΟΛΥ καλά reviews για τη συγκεκριμένη οπότε δε θα δίσταζα να την πάρω τυφλά.

Σε παρόμοια λογική με το πρώτο, πολύ ωραία και ταιριαστή μείξη! Συνθετικά μου άρεσε πολύ περισσότερο από το άλλο. Μια μικρή ένσταση στο "blast" στο 5:52. Ή πολύ ρομποτικό drummer έχετε, ή το vst έχει πάει σύννεφο και ακούγεται αρκετά αφύσικο. Από την άλλη δεν είμαι και πολύ γνώστης του είδους. Να πω ότι το βίντεο δεν είναι και τόσο καλό. Θα έλεγα ότι παραείναι ερασιτεχνικό, πώς να το πω. Λίγο οι φωτίες στο πλάι, λίγο τα γράμματα που δεν καλοφαίνονται συγκριτικά με το background, γενικά είναι σαν κάτι που θα έκανε μια σχολική μπάντα στο γυμνάσιο, κάπου το 2007.

Πολύ ωραία μείξη και πετυχημένο master! Όλα ακούγονται όπως πρέπει, με ισορροπία και αρκετά ταιριαστό ήχο στο είδος. Συνθετηκά, για ένα κοντά 7λεπτο κομμάτι θα έλεγα ότι έχει πολλές επαναλλήψεις. Εκεί στο break κάπου στη μέση περίμενα μια αλλαγή. Καλό το half-time, αλλά το ήθελα λίγο πιο έντονο, να έχει τη μορφή του breakdown, και όχι του interlude ας πούμε. Σε ένα live προσωπικά θα είχα βαρεθεί πάρα πολύ. Βέβαια είμαι τύπος που γενικά δεν τα πάω καλά με την τόση επανάληψη, καθώς μου αρέσουν πολύ οι μεγάλες και ιδιαίτερες αλλαγές - κάτι που με κάνει να θέλω να ξανακούσω ένα κομμάτι. Ένα σημείο που μου ακούγεται "λάθος" - ή καλύτερα θα μπορούσε να είναι λίγο πιο δημιουργηκώ μέσω της μείξης είναι το "διπλό" "divi-divided" που ακούγεται στο ~6:19. Εγώ θα έβαζα το πρώτο στο κέντρο, μετά ένα δεύτερο τέρμα αριστερά, και ένα τρίτο τέρμα δεξιά. Σαν μόνους ίσως να τα έκανα fry-screams έτσι για την απόλυτη αποκορύφωση. Ιδέες πετάω. Το βιντεάκι οκ, καλό είναι. Τίποτα ιδιαίτερο. Απλή γραμματοσειρά με fade-in, fade-out, σε μια πολύ stylized εικόνα με ένα εφέ καπνού. Αν ήταν το κεντρικό κομμάτι του album θα έκανα κάτι πιο grande για να τραβίξει το ενδιαφέρον.

Όπως προειπώθηκε, η μείξη είναι τέχνη. Γιατί είναι τέχνη; Γιατί μέσα από τη μείξη μπορεί να αλλάξει όλο το ηχητικό αποτέλεσμα. Φαντάσου ότι αυτός που αναλαμβάνει τη μείξη, καλείται να διαχειριστεί όλα τα εφέ, όλες τις εντάσεις, δυναμικά και στατικά εφέ, ακόμα και μικρές αλλάγές σε αρμονία (αν πχ έχεις αναλάβει να φτιάξεις επιπλέον φωνές με pitch correction). Ναι μεν υπάρχουν κάποια "βήματα" όπως λες, αλλά έστω και λίγο να το ψάξεις, θα δεις ότι δεν είναι τόσο απλό έτσι ώστε να τα κατηγοριοποιήσεις ΌΛΑ. Ως μια αρχή όμως, θα προσπαθήσω να σου δώσω έναν πεπατημένο δρόμο για να μπορέσεις να πειραματιστείς και να μη χαθείς στο χάος των tutorials. Στάδιο 0: Ηχογράφηση & Programming Αυτά τα δύο είναι διαφορετικά πράγματα και έχουν να κάνουν κατά κύριο λόγο με τη σύνθεση. Αν πχ σου δώσουν midi πληροφορία, τότε θα πρέπει ο mixing engineer να αποφασίσει (μαζί με τον συνθέτη/παραγωγό) για το τι ήχος θα δωθεί σε αυτή την πληροφορία. Ας το αφήσουμε για άλλη φορά όμως γιατί βγαίνει εκτός θέματος. Ως mixing engineer θα πρέπει πάντα να παραλαμβάνεις αρχεία ήχου σε lossless μορφή. Αν τα κάνεις όλα μόνος σου, και είσαι και παραγωγός, και συνθέτης, τότε μπορείς να τα κάνεις όλα παράλληλα. Στάδιο 1: Σετάρισμα Αρχείων Το πρωτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να "πετάξεις" όλα σου τα αρχεία μέσα σε ένα project, να φτιάξεις sample rates, click tracks, και να αρχίσεις να τα οργανώνεις όλα σε busses, με σωστά ονόματα, χρώματα, κτλ. Τα busses είναι groups, οπότε καλό θα είναι να τα φτιάξεις στην αρχή, και προσαρμόζεσαι όσο προχωράς στη μείξη, ανάλογα με το τι προκύπτει (πχ αν χρειαστεί αργότερα να κάνεις ένα sidechain, ένα send effect, κτλ). Εδώ ίσως χρειαστεί να κάνεις Re-amping, ειδικά αν σου έχουν δώσει σήμα DI για ηλεκτρικές κιθάρες. Επίσης μπορεί να χρειαστεί να τσεκάρεις το phasing σε κάποια tracks. Στάδιο 2: Gain Staging Το παν σε μια μείξη δεν είναι το pan (χαχα), αλλά οι εντάσεις. Τα κατεβάζεις όλα στο 0 και (συνήθως) ξεκινώντας με τα τύμπανα (πρώτα μπότα, μετά ταμπούρο, μετά hihat, κτλ) σιγά σιγά τα ανεβάζεις μέχρι να πετύχεις μια ισορροπία. Δεν υπάρχει κανόνας που να λέει για -8db. Αυτό που χρειάζεται να ξέρεις είναι ότι αφήνουμε πάντα χώρο (head-room) έτσι ώστε να μπορεί να υπάρχει ελευθερία στο να αυξήσεις λίγο μια ένταση χωρίς να clipάρει κάτι άλλο. Όσο προχωράς στη μείξη με EQ, compression, effects κτλ, οι εντάσεις αλλάζουν ΠΟΛΥ. Εδώ χρησιμοποιείς τη λογική του ότι, κάτι χαμηλό μπορεί να ψηλώσει εύκολα αργότερα, αλλά κάτι που έχει παραμορφώσει από την ένταση είναι πιο δύσκολο να διορθωθεί. Στάδιο 3: Panning / Stereo Separation Μετά ή και παράλληλα με τις εντάσεις, σίγουρα θα χρειαστεί να αρχίσεις να πειράζεις το που "κάθονται" τα όργανα. Μπορεί πχ να χρειαστεί να σετάρεις double tracked κιθάρες, να στρώσεις από την αρχή ένα ένα τα stems ενός ολόκληρου drum set. Βήμα βήμα, ξεκινάς και αποφασίζεις, ανάλογα την περίπτωση. Μπορεί να θες να κάνεις πολύ wide ένα synth ή πολύ mono ένα μπάσο, για να δεις πώς κάθεται στη μείξη πρωτού συνεχίσεις με τα υπόλοιπα εφέ. Αυτό μπορείς να το κάνεις και αργότερα βέβαια. Κάποιοι κάνουν panning μετά από EQ και Compression. Σαν σημείωση εγώ θα πω ότι όταν κάνεις panning αλλάζει πολύ η ισορροπία σε μια μείξη, οπότε και πάλι, βλέποντας και κάνοντας. Στάδιο 4: EQ & Compression Αν ξεκινήσεις και ψάχνεσαι με βιντεάκια, κάποια στιγμή θα δεις ότι άλλοι θα λένε ότι πρώτα κάνεις EQ, ενώ άλλοι θα λένε πρώτα κάνεις Compression. Εσύ κάνε ότι σου ακούγεται καλύτερο ανάλογα την περίπτωση. Εμένα πχ μου αρέσει να κάνω EQ πρώτα, κόβοντας τις "περιττές" συχνότητες από όλα τα όργανα, έτσι ώστε να μην υπάρχει λάσπη και μουντίλα που λέμε. Παράλληλα μπορείς να τονίσεις συχνότητες που θες, ή να ψάξεις για περίεργιες αρμονικές που χτυπάνε. Στάδιο 5: Insert & Send Effects Αφού είσαι οκ με τα υπόλοιπα, μπορείς να ξεκινήσεις να βάζεις τα διάφορα εφέ, Αuto-tune, saturation, reverb, delay, κτλ κτλ. Εδώ πράττεις ανάλογα με το τι είναι πιο σημαντικό για το κομμάτι. Άλλα επιρρεάζουν πολύ, άλλα ελάχιστα. Στάδιο 6: Automation Όλες οι παραπάνω ρυθμίσεις, αλλά κυρίως η ένταση, ενδέχεται να χρειάζεται να αλλάζουν κατά τη διάρκεια ενός κομματιού. Αυτό το πετυχένεις μέσα από αυτοματοποιημένες ρυθμίσεις, που τις λέμε... automation. Κάποιοι το κάνουν ένα ένα καθώς φτιάχνουν ένα εφέ, ή καθώς ακούν το κομμάτι. Και πάλι, δεν υπάρχει κανόνας - βλέποντας/ακούγοντας και κάνοντας. Στάδιο 7: Προετοιμασία για Mastering Το τελικό στάδιο της μείξης είναι να είσαι σίγουρος ότι υπάρχει αρκετό headroom, ότι τίποτα δεν χτυπάει στα κόκκινα, και ότι όλα έχουν μια τελική μορφή - πλην της τελικής έντασης. Εννοείται πως, αν κάτι mid-way δε σου αρέσει, πχ έβαλες μια ακουστική κιθάρα δεξιά αλλά τελικά τη θες αριστερά, φυσικά μπορείς να το κάνεις, αλλά οφείλεις να τσεκάρεις πάλι το πώς επιρρεάζει την όλη μείξη. Αφού όλα είναι οκ, το ακούς 100 φορές, και αν είσαι σίγουρος, προχωράς στο mastering, το οποίο είναι η διαδικασία "τελειοποίησης" του αρχείου, κάνοντάς το έτοιμο για χρήση. Μεγιστοποίηση έντασης, ένα τελευταίο EQ-check, και φυσικά Dithering, είναι κάτι που συμπεριλαμβάνονται σε αυτή τη διαδικασία. Ε μετά το ξανακούς άλλες 100 φορές, κάνεις 100 διαφορετικά "τελικά" αρχεία και εν τέλει δεν είσαι ποτέ ευχαριστημένος. Τα λέω για να τα ακούω εγώ!

Μου θύμησε λίγο διαφήμηση Lacta, πολύ ερωτιάρικο! Αλλά εντάξει τα έχουμε ξαναπεί, και για Ρομπέρτο και για Κορμούλ. Μεγάλη ένσταση στα τύμπανα. Το Reverb πρέπει να αφαιρεθεί τελείως, η μπότα ακούγεται χάλια και κανονικά δεν πρεπε να έχει καθόλου reverb σε αυτό το στυλ. Οι αντανακλάσεις γενικότερα είναι πολύ κοντές και ακούγονται σαν "μπάνιο".

Εύστοχα τα σχόλια, αλλά νομίζω άσχετα με το θέμα. Επαναλλαμβάνω πώς δεν άνοιξα το συγκεκριμένο θέμα με σκοπό τα έσοδα. Δεν έχω αυταπάτες, είπαμε. Το άνοιξα σαν συζήτηση σύγκρισης μεταξύ των Distributors που έχει δοκιμάσει/χρησιμοποιεί ο καθένας εδώ στο Noiz. Ο τίτλος ίσως θα μπορούσε να είναι καλύτερος. Το "κόστη" και ποσοστά κερδών" είναι οι παράμετροι που θα ήθελα να συγκρίνουμε στη συζήτηση αλλά μάλλον δεν έκατσε σωστά.

Αυτό ακριβώς. Όλα μου τα links τα έχω μαζεμένα έτσι, το bandcamp μου έχει μηδαμινό traffic, κυριολεκτικά. Ναι καλέ, δεκάδες άτομα, ενώ το bandcamp πραγματικά δε το ξέρουν. Όπως και να το κάνεις, το Spotify είναι mainstream με όλη την ένοια της λέξης. Αντίθετα, το bandcamp δε το ξέρουν ακόμα και άτομα που ασχολούνται λίγο παραπάνω με τη μουσική. Είναι πιο ψαγμένο, πιο 'indie' που λένε...

@Pavloz βρε για παρουσία μίλησα, όχι για φήμη ή κέρδος. Μου χουν ζητήσει αρκετοί να ανεβάσω τα κομμάτια μου στο Spotify, και πιστεύω ότι "δείχνεις" πιο επαγγελματίας όταν απλα υπάρχεις στις πλατφόρμες. Δε με νοιάζουν καθόλου τα νουμερα. Επίσης ξαναλέω, Bandcamp έχω ήδη και έχω κάνει ΤΡΕΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ :P Ούτε καν. Άντε αν μπεις σε καμία playlist ίσως κάτι πάρεις, αλλά θέλει λίγο κυνήγι αυτό. Ναι, οι διανομείς διαχειρίζονται όλα όσα έχουν να κάνουν με τα δικαιώματα, τουλάχιστον στον ψηφιακό χώρο του streaming. Τα σημαντικότερα είναι οι παραβιάσεις, πχ αν κάποιος χρησιμοποιήσει ένα κομμάτι σου σε ένα βίντεο, το λεγόμενο copyright strike, και φυσικά αν γίνει κάποιο cover, live κτλ, και δημoσιευτεί σε αντίστοιχες πλατφόρμες, ως συνθέτης του original συνεχίζεις να έχεις royalties. Δεν ξέρω ΑΚΡΙΒΩΣ πως λειτουργεί, και με πιάνει ένας πονοκέφαλος όσο το σκέφτομαι.

Ουσιαστικός σκοπός είναι η παρουσία σε όλες τις γνωστές πλατφόρμες. Το κέρδος είναι δευτερεύον γιατί ξέρω ότι με το traffic που έχω αυτή τη στιγμή θα είναι κυριολεκτικά μηδαμινό.

ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Χαρά μου να πληρώσω να μου κάνουν όλες τις δουλειές με αυτοματισμούς, παρά να βασανίζομαι. Καλύτερα να χρησιμοποιώ αυτό τον χρόνο στη μουσική παρά σε αυτά. Το παραπάνω ηταν μια γρήγορη απάντηση στο ότι δεν γίνεται πρακτικά να το κάνεις μόνος και να θες.

Την άποψη του Dim δεν την πήρα καθόλου αρνητικά ρε παιδία. Εγώ δεν ακούω καθόλου Spotify, τα έχω όλα offline σε τυπικά mp3 αρχεία. Δε θέλω να ανεβάσω στα streaming platforms για τα royalties, ξέρω ότι δε θα βγάλω φράγκο, έστω για την ώρα. Απλά μου το χουν ζητήσει αρκετοί και κάποια στιγμή πρέπει να το κάνω. Το DistroKid και γενικά οι subscription-based distributors έχουν το πρόβλημα ότι με το που σταματήσεις να πληρώνεις, σου κόβουν τα πάντα και είναι δύσκολο να φύγεις από εκεί και να πας αλλού. Έχω διαβάσει άπειρα θέματα με προβληματικό customer service, ΕΙΔΙΚΑ για το DistroKid. Ένα απλό google search θα σας το δείξει εύκολα. Από την άλλη, είναι χαζά πιο φθηνό σε σχέση με άλλα. Εγώ πάλι είμαι σίγουρος ότι ΔΕΝ γίνεται χωρίς ενδιάμεσο, το ξανάψαξα τώρα και δε βρίσκω τρόπο. Εκτός αν κάπως "δημιουργήσεις" εταιρία distribution για τον εαυτό σου, πράγμα που φαντάζει πολύπλοκο και κάπως ανούσιο. Υπάρχει το Spotify for Artists αλλά είναι invitation-based, δε μπαίνει όποιος θέλει.

Δυστυχώς το Bandcamp είναι χρήσιμο μόνο αν έχεις ήδη ένα κοινό να σε ακολουθεί, δεν είναι του streaming. Έχω bandcamp και έχω πουλήσει 2 "δίσκους" εδώ και 3 χρόνια. Δε δημιουργεί καθόλου traffic, και δεν υπάρχουν royalties, ούτε διαχείριση/έλεγχος δικαιωμάτων. Σαν πλατφόρμα όμως είναι πολύ ωραία, μου αρέσει πολύ και έχει πολλές ελευθερίες.

Το Spotify δεν "φταίει" ακριβώς. Οκ δε σε αφήνει να ανεβάσεις, αλλά (υποτίθεται πως) μέσω των distributors γίνεται πιο σωστά η δουλειά όσον αφορά τον έλεγχο των δικαιωμάτων και την αναδιανομή των royalties. @WrTsXxxΕυχαριστώ για το input. Αυτό με τα λογιστικά μου φαίνεται κάπως λογικό, γιατί τα έσοδα από royalties έχουν ειδική φορολογία 20% στην Ελλάδα (και σε κάθε χώρα κάτι άλλο φαντάζομαι). Χρειάζεται να τα βάζεις σε συγκεκριμένη κατηγορία εσόδων, οπότε νομίζω βγάζει νόημα.

Όσο το χω ψάξει, δεν έχω βρει τρόπο να ανεβάσω στο Spotify. Θα ήθελα να μάθω το πώς τα κατάφερε.

Σκοπεύω να ανεβάσω σύντομα τα κομμάτια μου στις γνωστές πλατφόρμες streaming, και ως γνωστόν, αυτή είναι η δουλειά των distributors, μιας και ένας καλλιτέχνης από μόνος του δεν μπορεί να ανεβάσει τις δημιουργίες του, πχ στο Spotify. Υπάρχουν αμέτρητοι distributors, άλλοι βασισμένοι σε συνδρομές, άλλοι με πληρωμή ανά κομμάτι ή δίσκο, και άλλοι εντελώς δωρεάν. Κάθε κατηγορία έχει τα καλά της και τα κακά της, τα οποία για μένα είναι τα παρακάτω: Με συνδρομή: Φθηνή λύση, ανεβάζεις συνήθως όσα θες, και συνήθως σου δίνουν ακόμη και το 100% των εσόδων. Δυστυχώς αν σταματήσεις να πληρώσεις, όλα απενεργοποιούνται. Αυτό σημαίνει ότι τα κομμάτια σου δε θα μείνουν "για πάντα" εκεί. Υπάρχει σε αρκετά το "legacy feature" αλλά πολλοί υποστηρίζουν ότι δε δουλεύει όπως θα πρεπε. Με πληρωμή: Ακριβή λύση, με λίγες επιλογές που σου δίνουν το 100% των εσόδων. Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό, τόσο αυξάνεται και το κόστος. Το θετικό είναι ότι άπαξ και ανέβει το κομμάτι, μένει για πάντα εκεί. Δωρεάν: Εύκολη λύση που ουσιαστικά σου δίνει πάντα ένα πολύ μικρό ποσοστό εσόδων. Θα ήθελα την άποψή σας σχετικά με όλα τα παραπάνω. Εσύς τι (θα) διαλέγατε για τις δημιουργίες σας; Εγώ κλείνω προς το EmuBands, που είναι με πληρωμή και 100% των εσόδων. Τη χρησιμοποιεί η μπάντα της αδερφής μου. Η εύκολη λύση είναι η Distrokid αλλά έχω ακούσει τα χειρότερα ως προς την εξυπηρέτηση και το legacy feature που προανέφερα.

Νομίζω το καλύτερο που έχω ακούσει από σένα! Είναι πολύ καλό!

Παίζει το τελευταίο σόλο που έγραψα να έχει πάνω από 300 takes, με 250 να μην ακούγονται. Και το τελικό αποτέλεσμα εννοείται είναι comping πολλών takes γιατί μόνο έτσι έβγαινε.

Συμφωνώ με Yameth, σε τέτοια φανκοbeat θέλει να είσαι πάνω στο grid - να παίζουν όλα μαζί χωρίς unwanted "flams". Επίσης το lead synth έχει κάτι κοφτερές συχνότητες στα ψηλά, αλλά ΟΚ Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΕΣΑΪΖΕΡ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ Ωραίο είναι πάντως, και ωραία μπασογραμμή, και ωραίες ιδέες μέσα γενικότερα!

Για μένα το παρακάτω είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει. Απόλυτη ανατριχίλα σε κάθε δευτερόλεπτο, κάθε αλλαγή, κάθε λεπτομέρεια.

Με τέτοιο τίτλο και υπότιτλο που έγραψες, περίμενα παραπάνω από το βίντεο. Αλλά και πάλι μέσα από ένα απλό backstage βίντεο βλέπεις πόσο διαφορετικά (και πόσο οργανωμένα) είναι τα πράγματα. Και εδώ στα MAD στείλανε DJ να παίζει με αόρατη κονσόλα. Πάντως όταν βλέπω όλα αυτά τα BTS βίντεο, με πιάνει μια ζήλια με την μορφή μελαγχολίας. Θα ήθελα πολύ να ζω σε μια κοινότητα με μουσικούς, να παίρνω το όργανό μου, να παίζω έτσι όπου να ναι - και ας μη μπορούσα να βγάλω το μήνα που λέει ο λόγος. Η ιδέα του να έχω αφιερώσει ΟΛΗ μου τη ζωή στη μουσική μου φαντάζει απλά υπέροχη, αν και προφανώς, στη θεωρία όλα υπέροχα είναι.

Θα την έκοβα τιμολόγιο, οπότε πάει στα 840 BOOM!

Κρίμα γιατί το πίσω μέρος δε φαίνεται. 1300 είναι πολλά για Epiphone. Θα έδεινα μέχρι 1000 που κάνει η καινούργια signature του Matt Heafy, που έχει custom Fishman μαγνήτες και C-cut. Βασικά με ψήνει άπειρα η συγκεκριμένη, και ας μην ακούω Trivium.

Δε ξέρω για το πετάλι. Η κιθάρα μια χαρά ωραία και γλυκιά ακούγεται. Κάτι στα τύμπανα όμως ακούγεται διπλό, ειδικά σε hi-hat και ride.