Alex Raptakis

Σύνολο ήταν 1 ώρα, κοντά 10GB όλα τα αρχεία! Αλλά το έφτιαξα στα γρήγορα σε φάση highlights, μιας και είχε αρκετά κενά και οκ νομίζω δύσκολο να κάτσει να δει κανείς μια ώρα βίνδεο σε αυτή τη στατική μορφή. ΑΥΤΟ ΤΟ THUMBNAIL ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!

Λοιπόν το ανέβασα στο Drive. Όποιος θέλει το κατεβάζει! Αφεντικό αν θες το ανεβάζεις στο κανάλι σου γιατί το δικό μου το κρατάω "επαγγελματικό" τρομάρα μου https://drive.googl... Να (ξανα)πω βέβαια ότι ήταν μεγάλη μου τιμή να παίξω μαζί με όλους εσάς. Χάρηκα πολύ που ξαναείδα κάποιους και που γνώρισα ακόμα περισσότερους. Εύχομαι να ξαναγίνει σύντομα με ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία! Επίσης να πω ένα μεγάλο συγνώμη που πετσόκοψα όλα τα κομμάτια - ακόμα και το Smoke on the Water στην κιθάρα! Υπόσχομαι στο επόμενο να είμαι καλύτερος! Edit: To βίντεο βρίσκεται σε παρακάτω ποστ.

Έφτιαξα και γω ένα βιντεάκι από το room 2, @Yannis Methenitis θες να στο στείλω να το ανεβάσεις εσύ?

Ωραίος, καθαρός, με super ήχο, και duper παίξιμο, όπως πάντα άλλωστε!

ΠΕΣ ΤΑ COS! ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΚΑΝΕ ΔΙΣΚΟ

Δε ξέρω εγώ είχα μια δουλεια...

Έχεις κάνει φοβερά metric modulations από δω κι από κει!

Μια χαρά είναι τα λίγα και καλά, απλά πού και πού χρειάζεται το κάτι τις παραπάνω, ανάλογα την περίσταση. Άλλο ήχο βγάζει το splash και άλλο ένα crash, άλλο ένα stack και άλλο ένα hihat. Εγώ πιστεύω ότι όλα είναι εργαλεία που υπάρχουν για να βοηθούν, δεν είναι όμως και απαραίτητα. Για τις δυναμικές διαφωνώ εν μέρει. Δε χρειάζεται να φύγει η μπαγκέτα πίσω από το αυτί για να παίξεις δυνατά, και σίγουρα παίρνεις διαφορετικό ήχο. Οι δυναμικές χρειάζονται, παντού, είναι σημαντικό κομμάτι ενός ρυθμού και μίας σύνθεσης. Άλλο ghost note, άλλο rim shot. Και αυτά εργαλεία είναι, που ανάλογα με τη χρήση δίνουν άλλη αίσθηση. Φυσικά εξαρτάται και το είδος, και το ύφος που θέλει να δώσει κάποιος, αλλά το ύφος πρέπει να ταιριάζει στη σύνθεση. Δε γίνεται να παίξεις το ρεφραίν του King (πάλι των Tesseract) σαν να παίζεις ελαφρύ τζαζ! Πρέπει να βαρέσεις γιατί συνθετικά αυτό πρέπει να γίνει, μιας και ο τύπος ουρλιάζει "BOW DOWN". Γι αυτό και επέλεξε fry screaming σε αυτό το σημείο. Αν δεν θες να κάνεις το ίδιο, θα πρέπει να αλλάξεις όλη τη σύνθεση, και όχι απλά να γίνει cover στην υπάρχουσα. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ. Παρεμπιπτόντως σήμερα έχω meeting με τον Jay (τον drummer των Tesseract) για το masterclass του. Είναι φοβερός τύπος, και παικτικά σε άλλο επίπεδο. Αν θες να ακούσεις δικά μου πράγματα μπορείς να μπεις εδώ: youtube.com/alexraptakis Θέλω να ανεβάσω και εγώ covers κάποια στιγμή, σύντομα ελπίζω :)

Ευχαριστώ για τα σχόλια για το album, αλλά όπως σου είπα, άμα σου κολλήσει στον εγκέφαλο, δύσκολα φεύγει! Όλο remake θέλω να το κάνω, για να αναπτύξω περισσότερο τις ιδέες, με καλύτερα όργανα και mixing. Το Karma Trip, μεγάλη ιστορία. Είναι το πρώτο κομμάτι που έγραψα όταν μπήκα στον κόσμο της παραγωγής, και είναι αυτό που δημιούργησε όλες τις ιδέες για τα κομμάτια του album. Εσύ άκουσες την 3η έκδοση . Τη 2η τη διέγραψα όταν έφτιαξα το album., αλλά η πρώτη υπάρχει ακόμα στο κανάλι ενός φίλου. Και τώρα θα ήθελα να αλλάξω πράγματα αλλά, νομίζω είναι το πιο ολοκληρωμένο (και ταλαιπωρημένο) κομμάτι του album. Αφού το πήρες απόφαση, μια συμβουλή είναι να το "αφήσεις" για λίγο, να το ξεχάσουν τα αυτιά σου και να το ξανακούσεις μετά από λίγο. Επίσης προσπάθησε να το ακούσεις από όσο περισσότερες συσκευές μπορείς! Βοηθάει στο να σπάσει αυτή η συνήθεια των αυτιών. Όσο περισσότερο ακούμε κάτι, τόσο πιο γνώριμο γίνεται, και συνεπώς δύσκολα αλλάζουμε άποψη.

Αυτά τα remaster είναι μεγάλη κουβέντα. Οι περισσότεροι λένε, ασ'το ως έχει και πάμε για άλλα, ποτέ δε θα σαι ευχαριστημένος, όσο πάει και εξελίσεσαι, μαθαίνεις, κτλ, γι αυτό και δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα - λένε. Πιστεύω όμως ότι αν κάτι έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου και θες να βγει προς τα έξω όσο καλύτερα γίνεται, τότε εγώ είμαι υπέρ. Και γω θα ήθελα να κάνω remaster όλο το album μου γιατί το νιώθω πολύ έντονο και θα ήθελα να ναι "τέλειο". Θα γίνει ποτέ όμως? Όλοι μου λένε "move on", ίσως έχουν και δίκιο.

Είναι πολύ ωραία η αναλογία με την Punk. Δε ζούσα για να ξέρω βέβαια - είχε κατακτήσει τον κόσμο όσο η Trap σήμερα; Τότε δεν υπήρχε το YouTube και το Spotify, ούτε οι άμεσα στοχευμένες διαφημίσεις. Συν ότι η προσβασιμότητα της μουσικής on-demand και χωρίς πληρωμή κάνει τα πράγματα πιο εύκολα για την Trap σήμερα.

Κρίμα, δεν έρχομαι τότεσ.

Andrew, είναι πάρα, πάρα πολύ ωραίο πραγματικά. Η μείξη είναι μια χαρά, αν και θα ήθελα τη φωνή λίγο πιο πάνω. Πρέπει να πρωταγωνιστεί χωρίς δεύτερες σκέψεις. Τώρα ψιλοχάνεται εδώ και εκεί, ειδικά όταν πιάνει χαμηλές νότες. Επίσης παρατήρησα ότι δεν έχεις βάλει ένα τμήμα που να μην τραγουδιέται, είναι όλο ένας στοίχος που δε σταματά, και για μένα ίσως να ήθελε μια ανάσα. Μάλλον είχες πολλά να πεις! Ένσταση στα πιατίνια που μπαίνουν από το 2:22 στην αρχή κάθε μέτρου. Ακούγονται λίγο ξέμπαρκα γιατί μάλλον παίζουν τόσο δυνατά που η μπότα χάνεται τελείως, σε σημείο να νομίζεις ότι δεν υπάρχει καν μπότα. Αυτό βγάζει ένα αρκετά αφύσικο παίξιμο, ειδικά σε τέτοιους απλούς ρυθμούς, γιατί συνήθως όταν χτυπάς τόσο δυνατά ένα πιατίνι συνήθως το συνοδεύεις από δυνατή μπότα ή ταμπούρο. Και πάλι όμως είναι ένα πολύ ομορφο αποτέλεσμα! Περιμένω σίγουρα να δω κι άλλα από σένα!

Τους αγαπώ πραγματικά. Αυτοί με έβαλαν στο μοντέρνο progressive. Ο πρώτος τους δίσκος είναι ο πιο "σκληρός", οι επόμενοι όσο πάει και έχουν λίγο περισσότερο pop ήχο. Όλα μου αρέσουν όμως, και δεν έχω βρει παρόμοια μπάντα, με τόσο καλό ήχο, ιδέες, φωνή, και εκτέλεση.

Ποιός είναι ο Σπύρος βρε παιδιά; Δε το γνωρίζω τον κύριο! Από drummers έχω δει μόνο αλλή μία συμμετοχή, οπότε εγώ είμαι μέσα σε ό,τι μείνει! Παίζω τα πάντα, και τα κομμάτια της λίστας τα έχω ήδη προβάρει αρκετά!

Βλέπω PAL, ξέρω ότι θα ναι καλό. Και είναι! Λίγο αυτή η φράση erhu με ξενίζει μάλλον γιατί έχει απότομο attack, αλλά είναι πολύ μικρή λεπτομέρεια. Όπως πάντα όμως έχεις πετύχει μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα και αισθητική. Επίσης η μελωδία μου θυμίζει κάτι αλλά δε μπορώ να σκεφτώ τι ακριβώς... Μπράβο όπως και να χει!

Συνονόματε φίλε drummer, Δεν περίμενα ότι θα δω "Tesseract Cover" στον τίτλο κάποιου νήματος εδώ στο noiz, οπότε έχεις αυτόματο like από μένα, όχι ότι δεν το αξίζεις βέβαια! Την μπάντα την ξέρω απ'έξω και ανακατωτά. Τους είδα και live πέρσυ και δεν ντρέπομαι να λέω ότι εκείνη η βραδιά ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου μέχρι στιγμής. Δεν γίνεται να μη σχολιάσω του ότι παίζεις σε ένα υπερβολικά περιορισμένο κιτ, με ήχο που δεν ταιριάζει τόσο στο είδος, οπότε καταλαβαίνω ότι περιορίζεσαι. Βλέπω και ακούω επίσης ότι παίζεις λίγο υποτονικά, που δεν δίνει τη δυναμικότητα που συνήθως έχει το είδος, και σίγουρα το κομμάτι. Δε ξέρω αν το κάνεις γιατί επικεντρώνεσαι στην πολυπλοκότητα της μπότας ή λόγω του ότι βλέπω ότι μάλλον είσαι σε διαμέρισμα... Πέραν αυτών, έχεις κάνε καλή δουλειά, και έχεις "μεταφράσει" ωραία το κομμάτι στο δικό σου κιτ! Μπράβο για την προσπάθεια, άντε και στο Hollow!

Σκεφτόμουν να φέρω και γω μια κάμερα, να την αφήσω σε μια μεριά και να βαράει στον αυτόματο.

Σύμφωνοι, αλλά είμαι σίγουρος ότι το κοριτσάκι στα 10 του δεν ήξερε ποιος είναι ο ΛεΠα, ούτε τραγουδούσε φωναχτά απ'έξω στίχους για αλήτες, όπλα, πουτάνες και ναρκωτικά, απέναντι σε ένα κοινό όμοιας ηλικίας που επίσης τα ξέρει. Όχι ότι ο ΛεΠα είναι καλύτερος/χειρότερος. Δεν ξέρω, δεν κρίνω. Απλά αυτό που βλέπουμε στο βίντεο είναι ένα απλό παράδειγμα της μοντέρνας καθημερινότητας.

Συμφωνώ, η ενδοοικογενειακή παιδεία είναι το παν. Αλλά... Όταν το παιδί πάει στο σχολείο και όλη μέρα ακούνε τέτοια ακόμα και στις γιορτές, δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υιοθετήσει και αυτό λίγο-πολύ τα ίδια γούστα/συνήθειες;Και δεν είναι μόνο το σχολείο. Είναι όλος ο χρόνος που δεν βρίσκεται σπίτι. Εξωσχολικές δραστηριότητες, πάρτυ, συναντήσεις, κτλ. Μετά δε γίνεσαι εσύ ο σκληρός και αυστηρός γονέας που καταπιέζει το παιδί του; Να γίνεις ναι, λέω ναι με τα 1000, αλλά μετά δε θα γυρίσει boomerang, κάνοντας το παιδί να κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που του λες; Προφανώς έχει να κάνει η όλη διαπαιδαγώγηση μέχρι να φτάσει στο σημείο να μπορεί να τα σκέφτεται όλα αυτά, αλλά τι γίνεται εφόσον η πλειονότητα του πληθυσμού είναι στην κοσμάρα τους; Αυτά τα αποτελέσματα.

Πέρα του ότι δεν τον γνωρίζω τον κύριο, δεν ξέρω τι πραγματικά να σχολιάσω. Τους γονείς που δεν έχουν ιδέα? Το κοινό που είναι μόνο 10χρονα? Το ίδιο το 10χρονο που ξέρει όλους τους στίχους? Τους ίδιους τους στίχους? Τον μπούρδα που σήκωσε το κοριτσάκι και το έκανε θέαμα?

Σ' ευχαριστώ πολύ! Όλα είναι software! Μη φανταστείς όμως, τίποτα ιδιαίτερο. Απλό EQ, ελάχιστο compression, και λίγο limiting στο master για να φτάσει τη σωστή ένταση.

Καλησπέρα, Σε τι διαφέρει αυτό το βιβλίο από άλλα παρόμοια, είτε από Έλληνες, είτε από ξένους συγγραφείς; Θα ήταν και λίγο πιο "όμορφο" αν γινόταν πιο κατανοητό ότι είναι δικό σας το βιβλίο...

COS Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙCΟS