Δεν έχει να κάνει με κανόνες, Κωνσταντίνε. Έχει να κάνει με καθορισμό στόχων. Για μένα, ακόμα χειρότερο από το να μην πετύχεις τους στόχους σου είναι το να μην είχες καν στόχους για να πετύχεις. Δηλαδή ποιος είναι ο σκοπός στη ζωή σου; Τι ρόλο βαράς εδώ πέρα βρε αδερφέ; Αν δεν μπορείς να απαντήσεις σε αυτήν την ερώτηση, η ζωή σου είναι μία ταινία στην οποία εσύ είσαι θεατής αντί για πρωταγωνιστής. Το είμαι εδώ απλά για να περάσω καλά, δε μου λέει τίποτα. Οι οποίοι στόχοι μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό έτσι; Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Σαν επάγγελμα, είμαι δάσκαλος αγγλικών. Χωρίς καν να προσπαθώ πολύ για αυτό, επηρεάζω ζωές εκατοντάδων εφήβων. Είναι στο χέρι μου να κάνω αυτές τις ζωές καλύτερες. Να γίνουν αυτά τα παιδιά πιο μορφωμένα, πιο ηθικά, να αποκτήσουν σωστότερο τρόπο σκέψης, καθώς και να γίνουν εν γένει καλύτεροι άνθρωποι. Θα μπορούσα απλά να πηγαίνω στο σχολείο και να κωλοβαράω. Τα ίδια λεφτά δεν θα έπαιρνα; Ναι αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηθική επιβεβαίωση όταν μετά από χρόνια βλέπεις στο δρόμο έναν παλιό μαθητή σου και σε χαιρετάει με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά και καταλαβαίνεις ότι αποτέλεσες ένα όμορφο κομμάτι μιας περιόδου της ζωής του. Έγινε καλύτερος απλά και μόνο επειδή εσύ ήσουν εκεί. Αξίζει.