Δηλαδή ρε Μιχάλη, αν σου παίξω εγώ μια νότα, εσύ μπορείς να πεις αν είναι ΛΑ ή ΡΕ?
Παρεμπιπτόντως, ο qesh έχει δίκιο.
Πολλές φορές δίνουμε μεγαλύτερη σημασία σ' αυτά που δεν είναι ο χώρος μας, από αυτά τα οποία θα έπρεπε να είναι ο χώρος μας.
Μιλούσα τις προάλλες με συμφορουμίτη που είναι ηχολήπτης, και τον ρωτούσα πώς μπορεί και φέρνει κοντά δυο ήχους με την χρήση eq.
Μου είπε ότι ακούει τις διαφορές στις συχνότητες, και τις εξομαλύνει.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση και τον ρώτησα πώς αντιλαμβάνεται τόσο εύκολα τις συχνότητες.
Μου είπε το εξής σοφό ...
"Εσύ είσαι μουσικός, και έχεις μάθει να ξεχωρίζεις τις νότες, και το τι παίζει κάποιος.
Εγώ είμαι ηχολήπτης, και έχω μάθει να ξεχωρίζω χέρτζ, με τον ίδιο τρόπο που έμαθες κι εσύ να ξεχωρίζεις τις νότες.
Ο καθένας στον τομέα του."
Δεν είναι κακό να ψάχνεται κάποιος και με πράγματα "παράπλευρα", που επηρεάζουν τον δικό του τομέα, να μαθαίνει, να βελτιώνεται.
Αλλά όχι σε βάρος του δικού του χώρου.
Βλέπω πολλές φορές να υπάρχουν κομμάτια, στα οποία ο δημιουργός να δίνει μεγαλύτερο βάρος στα της ηχοληψίας από την μουσική αυτή καθαυτή.
Να προσέχει περισσότερο την παραγωγή, από την μουσική του.
Ο μουσικός να προσπαθεί να είναι καλή η μουσική του πρώτα, και μετά όλα τα άλλα.