fusiongtr

Πολύ ωραίο είναι Φώτη. Επιτέλους οι αρπισμοί εδώ βρήκαν την Ιθάκη τους, είναι σούπερ. Ωραίοι ήχοι, ωραίες μελωδίες, ωραίο παίξιμο, ωραίο κομμάτι ... Μπράβο. Μου άρεσε το πώς χειρίστηκες τα μέρη ενορχηστρωτικά, καθώς και τους ήχους σε σχέση με το περιεχόμενο και το περιβάλλον καθενός (ταίριαξες δηλαδή το μέρος, το παίξιμο και τον ήχο κάθε φορά). Κοτζάμ βιμπράτο, που να το κρύψει ....

Μπορεί, αλλά είναι πολύ tricky, και κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν γίνεται πάντα επιτυχημένα. Έχει καλές στιγμές έχει και ατυχείς (νομίζω). Αλλά η προσπάθεια για κάτι τέτοιο, είναι που μετράει, και εδώ είναι εμφανής, όπως εμφανείς είναι και οι δυνατότητές της. Είπα όμως, δεν είμαι αντικειμενικός με αυτό το κομμάτι.

Ε καλά, αυτά ασούμε τα παίζουμε στα δάχτυλα στην κυριολεξία όμως.

Εγώ παλιά έπαιζα πάγκο στο όργανο. Αλλά όταν έπιασα μπάρα, παράτησα τα όργανα τελείως. Μπάρα και αλτήρες μόνο. Τα όργανα είναι σκέτη απάτη ασούμε.

ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΚΟΥΣΩ ΑΚΟΜΑ, σου λέω ότι είναι από τα κομμάτια με τα οποία λιώνω, πολλά χρόνια τώρα. EDIT: Λοιπόν το άκουσα. Λέω από πριν ότι δεν είμαι αντικειμενικός, γιατί με το κομμάτι αυτό έχω ένα κατιτίς. Θα έλεγα ότι η προσπάθεια που έκανε για "εκμοντερνισμό" του, αλλού είναι επιτυχημένη και αλλού όχι. Ειδικά στους χρόνους. Μπαίνει πολύ νωρίτερα σε κάποια σημεία (με αποτέλεσμα να καθυστερεί σε στίχους και νότες ακατάλληλες, τραβώντας τες, για να φτάσει να είναι ξανά μέσα στον χρόνο), και πολύ αργότερα σε κάποια άλλα (με αποτέλεσμα να τρέχει τα λόγια για να προφτάσει τον χρόνο). Καταλαβαίνω ότι είναι jazz standard και του αλλάζουμε τον αδόξαστο, εννοείται. Απλά λέω την δική μου μη-αντικειμενική άποψη. Όμως σε κάποιο σημείο που κατεβαίνει χαμηλά, μου άρεσε πάρα πολύ, καθώς και οι δικές της πινελιές στην μελωδία, ήταν πολύ καλές. Επίσης, η φωνή της είναι σκέτο βελούδο, πραγματικά βελούδο. Αυτό το κομμάτι, θέλει λίγο .... κατεστραμμένη απελπισία στην ερμηνεία, αυτό είναι ασήμαντο όμως. Ένα τελευταίο. Το backing από που είναι? Γιατί στο τελευταίο ρεφραίν, παίζει ταυτόχρονα σόλο το σαξόφωνο πάνω στην φωνή της. Δεν το θεωρώ σωστό. Μπορεί βέβαια να το έκανε και η Billie έτσι σε κάποια εκτέλεση, δεν ξέρω. Όμως .... η κοπέλα ΣΚΟΤΩ dim. Αυτό το βελούδο της, ανασταίνει και πεθαμένο, και ο τρόπος που κρατάει τις νότες, συν το βιμπράτο της, είναι θάνατος. Εγώ θα της προτείνω να τραγουδήσει κάτι από Sade, νομίζω θα είναι ταμάμ. Ειδικά κάποιες μπαλάντες της. All in all, ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ. Και μόνο αυτό που προσπάθησε, θέλει άντερα. Να της το πεις αυτό!

Παιχταράδες ....

Γι' αυτό υπάρχουνε οι βοηθοί ασούμε. Το θέμα είναι να έχεις πολλές κιθάρες. Για να παίρνεις μετά μια κουρδισμένη, μέχρι να την κουρδίσει ο παλικάρης.

Βρε Νίκο, γράφεις λεμονάτο, αλλά εγώ το βλέπω για κοκκινιστό. Τι γίνεται? 1. Τρελαίνομαι για λάχανο. Να φανταστείτε ότι στους λαχανοντολμάδες, τρώω μόνο τα λάχανα με το αυγολέμονο, και αφήνω το κρέας για τους άλλους. Και λαχανόρυζο και τα πάντα όλα. 2. Δεν τις γουστάρω τις πατάτες στο σουβλάκι. Σου τρώνε χώρο από τον γύρο, την ντομάτα και το κρεμμύδι.

Έλα τώρα ..... Σιγά μην κουρδίσω κιόλας ....

Και χωρίς κιθάρα μάλιστα. Μ' ένα μαντολίνο προσπάθαγε ο φουκαράς ....

Γιάννη και Πέτρο, χωρίς πλάκα τώρα, τα έχω όλα αυτά κι άλλα τόσα ...

Όπως άκουσες, προτιμάει το definition από τον κλασσικό μπασαριστό jazzy ήχο που δοκίμασε στην αρχή. Εγώ πιστεύω ότι σκέφτηκε "τι είναι αυτό πάλι, μικρό είναι, λεπτούλι, με κάτι λεπτά συρματάκια, τι στο διάολα, δεν έχουν ούτε μια κιθάρα αυτοί εδώ πέρα ..."

Να σου πω. Έτσι κι αλλιώς σχεδόν όλες οι τροφές, περιέχουν αλάτι, και αρκετές περιέχουν και λιπαρά. Αυτά μου φτάνουν και προτιμώ να μην προσθέτω κι άλλα. Προτιμώ τα μπαχαρικά, που βοηθάνε να αναδειχτούν οι γεύσεις των υλικών του φαγητού, καθώς και την μουστάρδα, το μπαλσάμικο, κλπ. Το ξέρω ότι είμαι "ανώμαλος", αλλά μου αρέσει έτσι.

Βρε βάλε με και στην κατήμαυρη την λίστα. Αλλά εγώ έχω μάθει χωρίς βούτυρο, χωρίς αλάτι (σχεδόν), δεν μπορώ τις κρέμες γάλακτος, τα τηγανητά, τα πολλά λάδια, κλπ. Και το προτιμώ έτσι.

Προσωπικά δεν χρησιμοποιώ βούτυρο, οπότε το ρύζι (όπως και τα ζυμαρικά) δεν τα σωτάρω (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων). Αν όμως τα σώταρα, ναι, τότε θα τον πρόσθετα.

Προς το τέλος του βρασίματος, όταν το νερό θα αρχίσει να σώνεται.

Όποτε έχω αρακά κοκκινιστό, φτιάχνω και σπυρωτό ρυζάκι με κουρκουμά, ψιλοκόβω και ξερό κρεμμύδι, και πετάω μέσα στο ρύζι τον αρακά με την σαλτσούλα του (και φυσικά ότι άλλο έχει μέσα ο αρακάς). Από πάνω βάζω ή θρυμματισμένη φέτα, ή τζατζίκι.

Στείλε του αυτές τις φωτό, (από άλλους μαγνήτες) που είναι στο δικό του site με μαγνήτες που έχει φτιάξει ο ίδιος, και πες του "το και το", "σ' αυτούς που έφτιαξες εσύ μάστορα (χέσε την Fender), γιατί δεν υπάρχει κενό?"

Θάνατος .....

Και αφού μου τους θύμησες ..... Και unplugged ...

Ή αλλιώς "πώς φτιάχνονται κομματάρες με 3 (τρία) ακκόρντα". Αλλά μου λείπει η φωνή της Amy .....

Μάλλον με μπερδεύεις με άλλον Απόστολε. Όπως και να έχει χαίρομαι που τον τελευταίο καιρό ξεφεύγεις από την αρμονική "μανιέρα" του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού. EDIT: Όπως έλεγε και ένας μεγάλος σοφός, όλα να τα δοκιμάζεις, πουθενά να μην κολλάς.

Πολύ καλό είναι παιδιά, μπράβο. Και με δυο τρεις μετατροπούλες εδώ κι εκεί, γίνεται μαμώ τα χιτάκια. Και μιλάω για τώρα. Ωραίοι, και ο Γιώργος όλο και καλύτερος (αυτό που πρέπει, εκεί που πρέπει, όπως πρέπει). Μπράβο!