Δεν είναι το φλυτζάνι του τσαγιού μου το είδος, αλλά ...
Είναι το πρώτο που ακούω και είναι δικό σου.
Είναι υπερπαραγωγή για τα γούστα μου (καλά ρε θηρίο πόσες κιθάρες έγραψες?).
Ενώ είναι ορχηστρικό (ινστρουμένταλ ντε), οι κιθάρες είναι καλύτερες κι από φωνή, με όμορφα, ξεκάθαρα, ευδιάκριτα θέματα, και υπερκολακευτικό (για τις μελωδίες τους) ήχο.
Όλα όπου και όπως πρέπει, για να αναδειχθεί ένα "εύκολο" συνθετικά (αλλά πολύπλοκο ενορχηστρωτικά) κομμάτι.
Θεωρώ δηλαδή ότι αν κάποιος πήγαινε έτοιμη αυτή την σύνθεση (και μόνο) σε κάποιον top μουσικό/ενορχηστρωτή/παραγωγό, και του έλεγε, "δεν ξέρω τι θα κάνεις, αλλά κάντο κομματάρα", δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι καλύτερο από αυτό που έφτιαξες.
Για το παίξιμο, δεν έχω λόγια βέβαια, είσαι σεσημασμένος δολοφόνος.
Ένσταση τα τύμπανα στο τέλος. Μου φαίνεται σαν να είναι άλλο σετ από ότι στο υπόλοιπο κομμάτι, "πιο ηλεκτρονικά".
Άνετα έμπαινε το κομμάτι μέσα στις top μπαλάντες των 90s στην αμερικάνικη σκηνή του LA πάντως.
Μπράβο ρε κοντομάνικε, περιμένω κι άλλα δικά σου ....