fusiongtr

Εγώ θα σου πρότεινα, να μαζέψεις μερικά ονόματα κατασκευαστών, και να απευθύνεις σ' αυτούς αυτή την ερώτηση ("ψάχνω για ένα πετάλι που να είναι έτσι, σαν το τάδε, υπάρχει κάτι?"). Θα σε κατευθύνουν οι ίδιοι, αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, που μπορείς να το δοκιμάσεις, πόσο κάνει, κλπ.

Συμφωνώ 1000%. Όπως ακριβώς τα λες είναι.

Καληνύχτα Δημήτρη! Στράτος.

Κι ένα τελευταίο για τον πατέρα μου, που δεν πάει ούτε χρόνος που αποφάσισε να πάει εκεί πάνω. Κάποτε ξέρετε, παλιά, είχε γράψει στίχους για ένα τραγούδι. Περίμενε λοιπόν τον Στέλιο έξω από το μαγαζί που τραγουδούσε, να τελειώσει το πρόγραμμα για να του δώσει τους στίχους. Μια μέρα τον πέτυχε, και του έδωσε το χαρτί, του είπε "έγραψα αυτό, αν σου αρέσει τραγούδα το". Ο Στέλιος δεν το είπε ποτέ, μάλλον δεν θα του άρεσε. Εύχομαι τώρα να τον ξαναπέτυχε εκεί ψηλά, και να του το ξαναθύμισε, και ίσως .... ίσως λέω να το ξανακοίταξε και να του άρεσε περισσότερο. Να το τραγουδάνε παρέα. Και να είναι από μια μεριά ο Στράτος (η άλλη μεγάλη αγάπη του πατέρα μου) και να πίνουνε και να γλεντάνε όλοι μαζί. Που ξέρεις? Γεια σου μπαμπά! Δεν τα βρήκαμε όσο ήσουν εδώ κάτω, κρίμα. Για πάρτη σου αυτό.

Αχ ρε Αετέ, να 'σαι καλά. Για πάρτη σου.

Και μια μικρή ιστορία που δείχνει πόσο ακουγόταν ο Στέλιος στο σπίτι μας από όταν ήμουν βρέφος. Θα ήμουνα γύρω στα 5 (μου το επιβεβαίωσε μόλις τώρα η μάνα μου) όταν οι γιαγιάδες μου μου έλεγαν ότι πρέπει πριν κοιμηθώ το βράδυ, να κάνω προσευχή. Μου έμαθαν λοιπόν το πάτερ ημών, και εγώ ξεκίνησα να το λέω κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ. Ένα βράδυ λοιπόν, πήρα θέση για την προσευχή πριν κοιμηθώ και μπήκε μέσα στο δωμάτιο η μάνα μου. Μόλις με άκουσε, ξεράθηκε στα γέλια, ξέρετε γιατί? Με άκουσε αντί για το πάτερ ημών, να λέω .... "Στα βράχια της πειραϊκής κοιμάται ο Στράτος ο μπεκρής κοιμάται κι ονειρεύεται πώς την αυγή παντρεύεται παντρεύεται με την μικρή που τον κατάντησε μπεκρή" ... κάνοντας ταυτόχρονα τον σταυρό μου. Από μικρός φαινόμουνα εγώ ... Είναι που ο πατέρας μου τραγουδούσε συνέχεια το παρακάτω και εγώ τον άκουγα.

Αυτό για πάρτη σου Φώταρε!

Δεν τελείωσα ακόμα ...

Και του δικού μου Φώτη μου. Το κομμάτι που έβαλες είναι Β΄πλευρά από ένα 45άρι της εποχής. Η Α' πλευρά είναι αυτό. Πάρε κι άλλο ένα αγαπημένο του πατέρα μου.

Ούτε που βρίσκονται δεν θυμάμαι πια.

Ξέρω φίλως .... έχω ίδιαν πείραν. Αλλά μου τελείωσε πλευρά της κασσέτας πάνω σ' ένα κομμάτι γμτο μου.

Από Αθήνα 984 με τον Γιαννουλόπουλο να μιλάει?

Α Ν Α Τ Ρ Ι Χ Ι Λ Α !!!!!!

Ρε σεις, για Αιγυπτιακή μπάντα μιλάμε. Για τα ξαδέρφια του Ουάρντα δηλαδή, που τον έβαζε δεξιά ο σκουφάκιας, κι αυτός πήγαινε αριστερά επειδή είχε ωραία γκομενάκια στην εξέδρα από εκείνη την πλευρά. Αυτοί έχουνε τσακωθεί με την πειθαρχία. Τους βάζεις μπροστά την πάρτα με τον εθνικό ύμνο της Ρωσίας, και παίζει ο ένας τον ύμνο της Αμερικής που είχε έρθει ο πρέσβυς την προηγούμενη εβδομάδα, ο άλλος παίζει το "μαμά" που άκουσε στο ραδιόφωνο, και ο τρίτος παίζει το "you 'll never walk alone" επειδής έβλεπε την τεσσάρα της Liverpool κι ας μην έπαιζε ο Σαλάχ.

Το "καλλιτέχνης" νομίζω είναι υπερβολικό. Πολύ γρήγορος, ντριπλαδόρος, μπουκαδόρος, αλλά και λίγο "τιτίκα" για τα γούστα μου. Έπεφτε εύκολα. Πραγματικά εκπληκτική η οξυδέρκειά του. Και κάνει κίνηση να φύγει από το σημείο του κόρνερ στην αρχή, αυτό τους κοίμισε όλους. Απίθανο!

Κυρ dim μου μέχρι τώρα δεν είχα σχολιάσει. Το κομμάτι το θεωρώ κομματάρα, σπέρνει και θερίζει, και εγώ δεν ξέρω τι άλλο γεωργικό κάνει. Έχεις κάνει πολύ και καλή δουλειά εδώ. Το βιολί ταιριάζει γάντι. Respect για όλα αυτά ρε παλικάρι. Σκοτώνει.

Δεν διαφώνησα με όσα έγραψες, απλά συμπλήρωσα.

Εδώ θα ήθελα να μείνω κι εγώ λίγο. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί λέγεται ότι το "distortion καλυπτει τα λαθη". Ίσα ίσα, τα μεγενθύνει. Όταν παίζω καθαρά για καιρό, και βάλω μετά παραμόρφωση, δεν μπορώ να παίξω σχεδόν καθόλου. Θόρυβοι παντού, νότες στον αέρα από απλά αγγίγματα κάποιας χορδής, χαμός γίνεται. Για παίξω με παραμόρφωση, πρέπει να μελετήσω με παραμόρφωση, είναι εντελώς διαφορετική η τεχνική και στα δάχτυλα και στην πένα.

Δεν κατάλαβα τι εννοείς εδώ.

Καλές οι δεξιότητες με τις οποίες θα έπρεπε να μας οπλίσει η εκπαίδευση, αλλά ξέχασες τα βασικότερα βρε sharpshooter. Θα έπρεπε πρώτα απ' όλα να "δημιουργήσει" ανθρώπους που να ξέρουν να σκέφτονται, να μπορούν να έχουν κρίση, να αξιολογούν τα δεδομένα που έχουν για να αναπτύξουν απόψεις (δικές τους απόψεις, όχι να αναπαράγουν απόψεις άλλων στα κουτουρού), να μπορούν να κρίνουν (να αναγνωρίζουν πότε μπορούν να κρίνουν με βάση τα δεδομένα που έχουν) τις συνθήκες του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν, κλπ. Πχ σχετικά με το μάθημα της ιστορίας στο οποίο αναφερθήκατε πριν, λιγότερο ενδιαφέρει το ακριβές μέρος που έγινε κάτι, καθώς και η ακριβής χρονολογία. Αυτό στο οποίο θα έπρεπε όμως να εστιάσει το μάθημα, είναι οι συνθήκες (κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, θρησκευτικές, κλπ) κάτω από τις οποίες έγινε κάτι, πώς δημιουργήθηκαν αυτές οι συνθήκες, και οι επιπτώσεις του γεγονότος στην (κοινωνική, οικονομική, κλπ) πραγματικότητα της εποχής, καθώς και στην ιστορική συνέχεια. Επίσης θα έπρεπε η εκπαίδευση να "δημιουργήσει"/"διαπλάσει" υγιείς ψυχισμούς, ανθρώπους με αντιστάσεις στις μάζες, καθώς και να επιδιώκει να ενθαρρύνει την διαφορετικότητα και να την θωρακίσει κιόλας (ακριβώς τα αντίθετα από ότι κάνει δηλαδή). Ουτοπίες. Κρίμα!

Ή έμμετρη απαγγελία.

"Καποια στιγμη, Θεου... ή μαλλον χρηματος θελοντος, πρεπει να "χρησιμοποιησω" τον εαυτο μου, και προς οφελος καθαρα δικο μου, σε δικο μου cd εννοω." Βρε Σπύρο μου, γιατί δεν σκέφτεσαι και το online album (πχ σε bandcamp)? Δεν είναι ιδιαίτερα κοστοβόρο.

к вашему здоровью товарищ

Μιλάει η πείρα φαντάζομαι ...