npap

1982... ο μοναδικός τότε δεξιός στο λύκειο γιος παπά αλλαξοπίστησε βλέποντας το φως το αληθινόν από τον πράσινο ήλιο... αλλά ήτο νωρίς όμως ακόμα και σαν μοναδικό πασοκτζή πλέον συνεχίσαμε σε αυτόν τη καζούρα... χαρούλες... ολυμπιακό στάδιο γίνομαι μάρτυρας 2 παγκόσμιων ρεκόρ... έκστασις... μου κάθεται η Κατερινούλα... οργασμός... ΥΓ τελικά μόνο εγώ έκανα σεξ;...

ότι άλλοι έχουν το όνομα και άλλες το "αυτί" και λοιπά χαριτωμένα που θα συμφωνήσει και ο Λάκης ότι αποτελούν αιτία διαζυγίου...

και να μας χαλάσουν τον γάμο γιατί η Σοφία τώρα μου την λέει...

με το ζόρι ακούω άνετα στα 58 μου πια (σε τυχαία στιγμή μιας ημέρας με μέτρια σωματική και ψυχική κούραση) μέχρι 11 και κάτι ψηλά Khz (πάντα με αναφορά ένα σήμα στο 1Κhz που δεν μου δίνει το τύμπανο στο χέρι)... και μετά από 3-4 (μόλις) ώρες πίσω από μια κονσόλα, δεν τολμάω καν να μετρηθώ... από την άλλη έχω παντρευτεί μια νυχτερίδα που στα 53 της ακούει >15Khz για πλάκα οποιαδήποτε στιγμή... λέτε να την βάζω να μιξάρει αντ' εμού...

I'm a person just like you But I've got better things to do Than sit around and fuck my head Hang out with the living dead...

μου τους σύστησε ο Αργύρης Ζήλος στα 80ς και το lp τους ήταν το πρώτο που έσπασε το μετεφηβικό μπετόν αρμέ της classic rock δισκοθήκης μου τότε...

άλλος ένας ωραίος άνθρωπος που έφυγε τόσο νωρίς... κουράγιο στους δικούς του...

αχ ρε τι με κάμνετε... τι με κάμνετε... παρόμοια ιστορία 2019... 3.30 πμ... κι εκεί που λέτε κάθεσαι αμέριμνος μπροστά στο pc σου, πιάνει κάτι δεξια το μάτι σου, γυρνάς το βλέμμα και έρχεσαι μούρη με μούρη με αυτόν τον σοβαρό κύριο λουσμένο στο φεγγαρόφως... αφού γλυτώσεις στην τρίχα το έμφραγμα από την τρομάρα σου, δώσεις λογική εξήγηση για το πως ανέβηκε στο μπαλκόνι, τον ταΐσεις, τον ξεδιψάσεις και χαμουρευτείτε ελαφρώς (όσο επιτρέπει η διάθεσή του δηλαδή), ξημερώματα πια πρέπει να τον χαιρετήσεις... έλα μου όμως που δεν τον ενδιαφέρει ούτε το αν θα χαλάσει το προξενιό, ούτε το αν θα τον αγαπά η πεθερά του και δεν θέλει με τίποτα να φύγει από εκεί που ήρθε... απαιτεί ξεπροβόδισμα από την πόρτα, να τον συνοδέψεις στις σκάλες και να βγει κύριος από την κεντρική είσοδο της πολυκατοικίας... χμ!!!... κάτι μου λέει ότι βρήκαμε έναν ακόμα (χαριτωμένο) μπελά... και το όνομα αυτού Μάξιμος... αρχική φιλοξενία στο μπαλκόνι... σε πρώτη φάση δεν ήθελε να κοιμηθεί μέσα... κυκλοφορούσε μεν σαν κύριος στο σπίτι και τα φαγητά και τα παιχνίδια του ήταν σε αυτό αλλά την ώρα του ύπνου απαιτούσε να τον βγάλεις όξω... για λίγο βέβαια μια και όταν χειμώνιασε τέλειωσαν οι μαγκιές... τα κεφάλια (και το κρεβατάκι μέσα)... στην καραντίνα ήμεθα τυπικοί και υπογράφαμε και χαρτί για τις εξόδους μας... αμέ... σόρυ δεν συνεχίζω γιατί είναι επώδυνο και θα με πάρουν τα ζουμιά... αλλάξαμε σπίτι και επειδή ήρθαμε σε μια πλατεία στο κέντρο όπου δεν θα είχε πια την ευκαιρία να πηγαινοέρχεται χωρίς κίνδυνο, κάναμε την καρδιά μας πέτρα και αναγκαστήκαμε να τον αφήσουμε εκεί στις κοπέλες που νοίκιασαν μετά από εμάς το σπίτι (πάντα υπό την άγρυπνη ματιά της πεθεράς μου που μένει απέναντι)... δεν το έχουμε ξεπεράσει ακόμα και ειδικά η Σοφία υποφέρει κάθε φορά που πάμε πάνω και τον βλέπει... γ@μήστε τα... αν και είμαι των σκυλιών αυτός ο μάγκας μου λείπει τόσο...

το πραγματικό θέμα για την ψυχοακουστική (άσε που δεν το λέει φανερά), είναι το τι κάνεις αν έχεις συστηθεί στην γκόμενα ως Λώρελ και αυτή στην ύστατη στιγμή σου φωνάξει "λύνω Γιάννη μου" (ή 'Ιουϊ ή Γιούρλη ή Γιούλη ή)... τες πα και η πλάκα έχει τα όριά της αν και μου τόπε ο άλλος "μην το βάζεις το θέμα θα μετανιώσεις"... anyway που θα πάει θα μάθω κι εγώ... λοιπόν αυτή είναι η φασματική ανάλυση του αρχικού "Laurel" κι αυτή του "Yanny" (του συγκεκριμένου που ανέβασα γιατί θα μπορούσε να έχει πολλές παραλλαγές απλά το άφησα σε αυτό το σημείο γιατί με όσους το τέσταρα πριν το ανεβάσω εδώ το είχαν καθαρό στο αυτί ενώ εγώ μετά τον χρόνο ενασχόλησης εκείνη τη στιγμή το άκουγα πάλι laurel στο καπάκι)... φαντάζομαι το Yanni ως "φώνημα" υιοθετήθηκε γιατί όταν έγινε viral τo 2018 αντιστοιχούσε στην αντίληψη αυτών που το κοινοποίησαν αρχικά κι ενώ στην πορεία αρκετοί το ανέφεραν με παραλλαγές έμεινε επειδή οι περισσότεροι μπόρεσαν και το άκουσαν "υποβολιμαία" και έτσι... όσο περισσότερο αλλάξει η συχνοτική δυναμική προς τα πάνω γίνεται και πιο ξεκάθαρο για περισσότερους μια και το όλον (ως αιτία) είναι καθαρά συχνοτικό... στο δείγμα χρησιμοποίησα dynamic EQ κι όχι hi pass για να μην χαθεί πλήρως η πληροφορία σε κάποιο σημείο του φάσματος μια και ο άνθρωπος δεν ακούει γραμμικά αλλά αλλάζει διάφορα η ευαισθησία του ως προς την συχνοτική περιοχή... κι αυτό βέβαια δεν είναι κοινό σε όλους όπως και το πως εξελίσσεται η εκφύλιση της ακοής με τα χρόνια ή η καταπόνησή του αυτιού ως σύστημα οπότε το θέμα δυσκολεύει ακόμα παραπάνω ως προς την κατανόηση του... ένας ΩΡΛά μου είχε πει κάποτε μεταξύ σοβαρού κι αστείου ότι τα ακουογράμματα είναι μοναδικά σαν τα αποτυπώματα αν εξαιρέσεις την διαφοροποίησή τους στον χρόνο... αν συνυπολογίσουμε τώρα στο αιτιατό ότι σε όλες τις περιπτώσεις το τι θα "ακούσεις" εξαρτάται κι από δεκάδες άλλες παραμέτρους (όλα παίζουν ρόλο, από το αναπαραγωγικό μέσο μέχρι την διάθεση, το σημείο της μέρας με καταλύτη την ανάλογη σωματική κούραση και φυσικά ο κάθε επηρεασμός άμεσος ή έμμεσος από το περιβάλλον ακόμα και από παρελθοντικές προσλαμβάνουσες κι εμπειρίες), εξηγείται γιατί ακούει κυριολεκτικά ότι θέλει ο καθένας σε κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις όπως αυτή... ο εγκέφαλος ερμηνεύει ενεργά συνεχώς τις αισθητηριακές εισροές και πρέπει κάποια στιγμή όλοι να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι ο εξωτερικός κόσμος είναι λιγότερο αντικειμενικός από ό,τι θέλουμε να πιστεύουμε... εγώ ας πούμε στο τέλος της επεξεργασίας τα άκουγα πια όλα Λώρελ με την ίδια ευκολία που κάποιοι ακούνε γενικώς κι αορίστως βερεσέ...

μη μου στεναχωριέσαι υιέ μου.. επικέντρωσε στο να ακούσεις yanni και θα το ακούσεις αμέσως... στη δύσκολη γράψτο και κοίτα το την ώρα που το ακούς... ο Βρασίδας πλέον ανήκει στην μερίδα αυτών που όντως μπορούν επιλεκτικά να ακούν και τα δύο... το θέμα είναι ότι εσύ δυστυχώς (όπως κι εγώ βέβαια) όσο και να χτυπηθείς, στο original Laurel θα ακούσεις...

για να μου πούνε και τα γερόντια τώρα στο παρακάτω τι ακούνε... Laurel;... Yanny.mp3

χμ! καλώς ακούν έτσι και αλλέως Laurel τα γερόντια, καθότι αυτό εκφώνησε ο αρχικός που το ηχογράφησε... το θέμα είναι γιατί ακούς εσύ και τα λοιπά τζόβενα Yanny... για πες με τώρα στο κάτωθι εξακολουθείς να ακούς το ίδιο;... Laurel - B.mp3

το ότι βιάστηκες να γελάσεις Στράτο με στενοχωρεί... δεν το περίμενα από σένα... για την κοπέλα όπως και για όλους με αυτή τη απίστευτα επώδυνη "ασθένεια" (την βιώνει η γυναίκα μου και την λυπάται η ψυχή μου κάθε φορά) είναι πολύ σημαντικό να βρουν τρόπο να "προβλέπουν" την εκδήλωση των συμπτωμάτων γιατί πολλές φορές αν πάρουν τα αναλγητικά μετά "δεν πιάνουν"... "η κεφαλαλγία της ημικρανίας προκαλείται από επώδυνη φλεγμονή και διαστολή των αιμοφόρων αγγείων του κρανίου και επηρεάζει και το ακουστικό νεύρο"... δεν είμαι γιατρός αλλά μου ακούγεται απόλυτα λογικό ως "προσύμπτωμα" να μειώνεται στην συγκεκριμένη κοπέλα η συχνοτική αντίληψη το οποίο εξακριβώνει μέσω αυτού του "τεστ" και "γνωρίζει" τι θα επακολουθήσει στο σώμα της... εγώ αρκετά πριν πάθω τις επιληπτικές είχα ανάλογα συμπτώματα που προειδοποιούσαν το σώμα μου και πήγαινα και ξάπλωνα πράγμα που με έσωνε από πολύ δυσάρεστα επακόλουθα (την πρώτη φορά που δεν "ήξερα" χτύπησα πολύ άσχημα πέφτοντας)... το θέμα είναι αν ακούνε Γιάννη με ένα "ν" ή με δύο... σοβαρά τώρα και η 35άχρονη ξαδελφούλα μου δεν το πιστεύει ότι ακούω Laurel...

παλιό ή όχι είναι πάντα ενδιαφέρον και η "εξήγηση" στο video ολίγον "τσιτσιμπάμπα" (θα επανέλθω με ένα τεστ που έκανα επ αυτού)... το θέμα είναι ότι όντως είναι "ενδεικτικόν" (ανάλογα του τι ακούς) για την ικανότητα μας ως προς την ακοή γι αυτό το έθεσα εδώ... και καλά δι ημάς τα γερόντια... για τους νέους μπορεί να καταστεί ανησυχητικό αναλόγως του αποτελέσματος... ήμουν περίεργος για τα αποτελέσματα αλλά δεν βλέπω πολλούς πρόθυμους να μοιραστούν την δική τους "αυτιά"... τι έγινε κανείς άλλος δεν θα μας πει να ξέρουμε τι ακούμε τέλος πάντωνε εδώ μέσα; ... κρίμα που δεν έβαλα εξ αρχής poll για όσους ενδρέπονται... ΥΓ... μία φίλη μου έγραψε ότι το έχει στο κινητό της χρόνια και γι αυτήν είναι σωτήριο... κανονικά ακούει Yanny... όταν ακούει Laurel την επόμενη μέρα έχει ΠΑΝΤΑ ημικρανία...

όχι τα αυτιά του (όπως και τα δικά μου και των υπολοίπων που ακούνε Laurel) θα μοιάζουν έτσι...

εσείς τι ακούτε; Yanny ή Laurel;

ενώ συμφωνώ κατά βάση με τους φίλους μου, να ξεκαθαρίσω κάτι που μπορεί να μην φάνηκε άμεσα από τα συμφραζόμενά μου παραπάν'... ΔΕΝ είμαι ΠΟΤΕ το ίδιο "αυστηρός" όταν ηχογραφώ ακουστικά με το όταν ηχογραφώ ηλεκτρικά όργανα... πχ πιστεύω ότι κατά κανόνα σε μια ακουστική κιθάρα πρέπει να εξαντλούμε τις δυνατότητες ως προς την τεχνοτροπία, την χωροθεσία και την εναλλαγή των μικροφώνων που διαθέτουμε και το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα να ηχογραφούμε, αλλά στην ηλεκτρική (στο πέραν των ανάλογων κινήσεων) είμαι πιο χαλαρός γιατί ειδικά αν χρησιμοποιηθεί ένα μόνο mic very close, με την ορθολογική χρήση ενός "καλούτσικου" παραμετρικού eq θα χ3στεί η φοράδα στ΄αλώνι του στουδίου... και ακόμα καλύτερα όταν η χρήση του αντικαταστήσει απλά το (επίσης κατά κανόνα) φτωχό πλην τίμιο βιαστή της φάσης eq του ενισχυτή μας... ΥΓ. αλήθεια έχεις σκεφτεί το (αγαπημένο μου όταν υπάρχει χρόνος και διάθεση) re-amping;...

έκλαψα (αν και δεν κοιμάμαι σχεδόν ποτέ πριν τα ξημερώματα)... περιεκτικά επί του θέματος που έθεσες... έχουμε δυο οπτικές... η μία λέει (εν είδει "κανόνα") ότι δεν πειράζουμε ελαφρά τη καρδία με eq το συχνοτικό περιεχόμενο της πηγής που ηχογραφούμε αν δεν είμαστε σίγουροι τι θα συναντήσουμε στα επόμενα στάδια της επεξεργασίας του σήματος που θα καταγραφεί... και επειδή σπάνια ξέρουμε, είμαστε προσεκτικοί πριν πάρουμε μια ανάλογη απόφαση γιατί τα αποτελέσματα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μη αναστρέψιμα... αν πχ ελαττώσουμε ή κόψουμε κάποιες συχνότητες, αυτές αν θεωρήσουμε για τον οποιοδήποτε λόγο ότι μας "λείπουν" αργότερα στην μίξη, το έχουμε χάσει το τρένο και συνήθως αναγκαζόμαστε σε περιττή επανεγγραφή (σε αντιδιαστολή με ένα από τα μεγαλύτερα δώρα της ψηφιακής εποχής στην εργονομία που είναι οι δυνατότητες non-destructive)... για να μην μιλήσουμε και για τα ενδεχόμενα φασικά artifacts αν το παρακάνουμε καθότι οι συχνοτικές επεμβάσεις με τα τυπικά eq δεν γίνονται μόνο σε επίπεδο έντασης αλλά και χρόνου... θα μου πεις σιγά ξαναγράφω άμα λάχει, εγώ δεν βαριέμαι... σωστός but... στην μουσική εκτέλεση πολλές φορές οι "στιγμές" είναι "μαγικές" και δεν αναπαράγονται κατά παραγγελία... τώρα οι παραγωγοί που αναφέρεις φαντάζομαι ότι ναι μεν χρησιμοποιούν το eq ως "σμίλη" για να φέρουν τον live ήχο του session μουσικού μικρομετρικά σε σημείο που θα τον ικανοποιεί πλήρως ώστε να αποδώσει καλλιτεχνικά το μέγιστο κατά την ηχογράφηση, αλλά η εν γένει εμπειρία τους αλλά και η γνώση του κάθε project (μέσω sound checks και tests ή την ύπαρξη πετυχημένων πρώην ανάλογων παραγωγών στο παρελθόν με τα συγκεκριμένα settings και εκτελεστές) καθώς και το πλήθος ποιοτικού εξοπλισμού που έχουν στην διάθεσή τους, ελαχιστοποιεί τις δυσάρεστες εκπλήξεις σε δεύτερο και τρίτο χρόνο... η άλλη οπτική τώρα μας λέει ότι, αφού εντρυφήσουμε στους "κανόνες" πολλές φορές για να γίνουμε ιδιαίτερα δημιουργικοί πρέπει να τολμάμε να εξερευνούμε τις εξαιρέσεις σε αυτούς (ή στην καλύτερη να τις εφευρίσκουμε γιατί όχι)... με φειδώ πάντα βέβαια κι όχι αυτοσκοπό γιατί το γνωστόν "ο κανόνας της ηχοληψίας είναι ότι δεν έχει κανόνες" όταν αναπαράγεται απαίδευτα καθίσταται απλή σοφιστεία... φυσικά και υπάρχουν κανόνες, ειδικά όταν ο στόχος είναι "προκαθορισμένος"... εν κατακλείδι (γιατί το "περιεκτικά" το κανα πάλι σεντόνι), παρότι προσωπικά σπάνια χρησιμοποιώ eq πριν (ακόμα και στο mix είμαι του after comp για να έχω τον πλήρη έλεγχο στο "τι έρχεται") λάβε τα παραπάνω (όπως και αυτά που ανέφερε ο Μάνος κι ο Νίκος) υπόψη σου και "έβγα έξω και πομπέψου κι έμπα μέσα και πορέψου"...

τα αναλογικά συστήματα ήχου έχουν εκ φύσης αρκετά μικρότερη δυναμική περιοχή από τα ψηφιακά... τώρα κατά κανόνα και οι Audio Saturation Simulators πλέον της πρόσθεσης αρμονικών συμπιέζουν και σε ένα βαθμό το σήμα όπου εφαρμόζονται (ιδιαίτερα οι tape sim)... μπορούν λοιπόν άνετα (με φειδώ στο drive όπως παραπάνω στην περίπτωση του MGs) να χρησιμοποιηθούν ως compressors έως ένα βαθμό, με μόνο "κακό" την έλλειψη επί τούτου παραμετροποίησης (που όμως έτσι κι αλλιώς σε ανάλογες καταστάσεις δεν θα λείψει ιδιαίτερα)... τα αποτελέσματα κάποιες φορές όμως είναι ιδιαίτερα ευάκουστα και αν ο στόχος επιτυγχάνεται είναι μια πρακτική που πρέπει να της αξίζει μια ευκαιρία στους πειραματισμούς μας και σε αυτόν τον ρόλο... προσωπικά είχα χρησιμοποιήσει αρκετές φορές το Kramer Master Tape "τοιουτοτρόπως"...

αγαπημένε μου συνγέροντα (), αν επιθυμεί μόνο το "απόλυτο ηχογραφημένο δέσιμο δύο ή περισσότερων οργάνων" σε συγκεκριμένα σημεία του timeline, γιατί να "παιδεύεται" πια να το πετύχει με παραμετροποίηση κάποιου gate και τα ενδεχόμενα artifacts του (πχ "φάγωμα" μέρους της φράσης με το attack) και να μην το κάνει πλέον με συσχετισμένες μικροεπεμβάσεις χρονικές και χειρουργικά fades απ ευθείας πάνω στις κυματομορφές των οργάνων που τον ενδιαφέρουν, ώστε να έχει "τέλεια" αποτελέσματα σύμφωνα με τις "ακριβείς" επιθυμίες του χωρίς να περιορίζεται από τις πεπερασμένες δυνατότητες του gate μηχανισμού; ρωτάω γιατί o Alex βάζει και reference το οποίο είναι ήδη πολλαπλά επεξεργασμένο και δυναμικά, γεγονός που συντελεί δραστικά στο τελικό αποτέλεσμα που επιθυμεί να αναπαράγει... πολλές φορές όταν μιλάμε για ήχο χανόμαστε εύκολα στην "μετάφραση" προσπαθώντας να περιγράψουμε το τι θέλουμε από την μία και το πως θα το πετύχουμε από την άλλη...

1) θα το λεγα "σωστότερα" να περιορίσεις δυναμικά ένα φάσμα, με το τεράστιο πλεονέκτημα απέναντι σε ένα στατικό eq, την επέμβαση μόνο όταν χρειάζεται (μέσω του threshold που του έχουμε προκαθορίσει)... ουσιαστικά ένα ΜΒ είναι ένα σύνολο compressors με επιπρόσθετα κάποια χαρακτηριστικά ενός eq... βέβαια ιδανικά θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις ένα Dynamic EQ με εν δυνάμει πιο transparent αποτελέσματα και χειρουργικές δυνατότητες, αλλά δεν στο πρότεινα γιατί τα καλά είναι μάλλον ακριβά και το κυριότερο χρειάζονται μια σχετικά μεγάλη εμπειρία για να μην πελαγώσεις και τα κάνεις χειρότερα από ότι πας να διορθώσεις... όχι ότι τα ΜΒ δεν θέλουν προσοχή στην χρήση αλλά πχ τα προκαθορισμένα crossfade τους ανάμεσα στις συχνοτικές περιοχές, δεν επηρεάζουν ιδιαίτερα το amplitude, απαιτώντας απλά προσοχή στις υπερβολές στην συμπίεση... οπότε αν "ακούς" ικανοποιητικά δεν κάνεις εύκολα "πατατιές" ... 2) εμ και με το δίκιο σου με το "/" που εν τη ρήμη του γραπτού λόγου αμέλησα να προσθέσω... M/S tool λοιπόν ή για την πλήρη τάξη των πραγμάτων Mid/Side tool... ένα πολύ καλό και δωρεάν που έχω προτείνει και στο παρελθόν είναι το Voxengo MSED.... 3) όλα τα καλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως "glue"... είναι απλά θέμα ρύθμισης παραμέτρων για να πετύχουμε σε κάθε περίπτωση που το επιθυμούμε μια "ομογενοποίηση" διαφορετικών σημάτων... εν γένει και εδώ σε οδηγεί ο στόχος στις ιδανικές παραμέτρους, αλλά αν και μισώ (όπως ξέρουν χρόνια εδώ) τους "μπούσουλες", λογικά στο Ratio δεν θα ξεπεράσεις το 2, θα κινηθείς σε αργό Attack και μέτριο προς γρήγορο Release και το compression που θα επιδιώξεις με την ρύθμιση του Threshold θάναι 1-2db... εννοείται ότι αυτά είναι "τιμές εκκίνησης" και ότι στο τέλος με το output δεν θα ξεχάσεις να επαναφέρεις την ένταση στα πρότερα επίπεδα...

- χρησιμοποίησε έναν καλό multiband compressor (που να ξέρεις τα χούγια του) σε κάθε τρακ που σε ενδιαφέρει... - κάνε solo σε όλα την χαμηλή περιοχή και βρες στο καθένα το συχνοτικό εύρος στο οποίο αλληλοεπικαλύπτεται με τα υπόλοιπα... - κομπρεσάρισε ακούγοντας τμηματικά και συνολικά ανάλογα με Α/Β στα solo πλησιάζοντας με το αυτί τον στόχο σου... - σε όλη την διαδικασία ένα παραμετρικό eq με analyzer και από ένα MS tool θα κάνουν την δουλειά πιο εύκολη... - τέλος ένας "ελαφρύς" glue compressor μπορεί ενδεχομένως να βοηθήσει στο τελικό χτένισμα ομογενοποιώντας το αποτέλεσμα στο όλον... αν κατάλαβα καλά τι ακριβώς θες να πετύχεις αυτή θα ήταν η πρακτική που προσωπικά θα σκεφτόμουν να ακολουθήσω αρχικά... τώρα στην πορεία "ακούγοντας" το που θα με έβγαζε ο πειραματισμός και τι άλλο μπορεί να έκανα τι να σε πω...

εγώ πάλι θα πρότεινα σε όλους τους μη έμπειρους να κάνουν μια μίξη τους μία φορά όπως την έκαναν μέχρι τώρα και άλλη μία όπως ΑΚΡΙΒΩΣ προτείνει ο τύπος... τα συγκριτικά συμπεράσματα από την τριβή τους με την διαδικασία θα τους είναι πολύ χρήσιμα... τώρα η RMS είναι μια καθαρά "μαθηματική" προσέγγιση ως προς τον μέσο όρο και χρήσιμη ακόμα ως τέτοια στο mix αλλά η LUFS είναι η σύγχρονη τελική ματιά μετά την συνθηκολόγηση και την κατάπαυση πυρός (εν πολλοίς) στα πεδία μάχης του loudness war στο mastering, για τον απλούστατο λόγο ότι λαμβάνει επιπλέον υπόψη της και την ανθρώπινη αντίληψη της έντασης...