gmoukou

Γαμοπίλαφο με στακοβούτυρο.... ποί-η-ση!

Προσκυνούμε σε

Όταν είχε πρωτο ανοίξει ήταν όντως καλό. Τώρα τελευταία, δε ξέρω γιατί, με έχει χάσει. Αν σε βγάλει ο δρόμος (είναι μακριά δυστυχώς) δοκίμασε Παναγιώτη και θα με θυμηθείς.

Πες μου οτι είναι ο Παναγιώτης στο Περιστέρι (δεν έχω φάει αλλού καλύτερο, τεράστιος μάστορας)

Ξεκάθαρα μηχανικός σε φέριμποτ της γραμμής Πέραμα - Παλούκια.

Ε τι τη κάνεις τη σύνταΚΣι ωρέ;;; Πέρα απο τη πλάκα, αφήνω εδώ δυό αράδες που μας άφησε παρακαταθήκη ο Γκαλεάνο: "Είναι στον ορίζοντα… κάνω δύο βήματα, απομακρύνεται δύο βήματα. Κάνω δέκα βήματα και ο ορίζοντας τρέχει δέκα βήματα μακριά. Όσο και να περπατάω, δεν θα τη φτάσω ποτέ. Τι χρησιμεύει τότε η ουτοπία; Σ’ αυτό χρησιμεύει: στο να περπατάς."

ο έξυπνος ενορχηστρωτής στις αναπροσαρμογές φαίνεται. Το "ποιος και που" δε μπορώ να το πάρω στα σοβαρά σαν ερώτηση... γιατί είναι μια σχετικά απλοϊκή διαδικασία που υπολείπεται μπροστά στο έργο. Το "για ποιόν" θα μπορούσε να συζητηθεί σε σελίδες επι σελίδων εδώ μέσα... πες με ρομαντικό, αλλά πρώτα για σένα και ύστερα για τον κόσμο (μικροί πυρήνες εδώ και κει που θα εμπλουτίσεις με την ύπαρξή σου) Φυσικά για πλούτη και μεγαλεία δε το συζητάμε όπως είπες και μόνος σου: Πάντως πάνω σ' αυτό: Ανέθεσέ το σε 21 πιστόλια και άραξε να απολαύσεις τους καρπούς σου των κόπων σου. Εγώ μόνο μια φορά έχω ακούσει έργο μου να παίζεται και να είμαι στους ακροατές (το οποίο δε παίχτηκε ούτε στο 40% αυτού που ήθελα) αλλά και πάλι το συναίσθημα ήταν ανεκτίμητο. Απλά food for thought.

Μου είχε ξεφύγει αυτό..... Δόξα το Μπάχ, τελικά έφτασε στα αυτιά μου. Αχ ρε Λουκά... πως μας διαλύεις εδώ μέσα έναν έναν... Αν φαντάζομαι σωστά (που δε νομίζω να πέφτω έξω) οτι όλο αυτό που κάνεις γενικά είναι πηγαίος αυτοσχεδιασμός, για ποιο λόγο δε κάνεις και συ το βήμα να βγεις σε μια σκηνή να τα ακούσουμε αυτά και να λάμψει ο κόσμος απο τη λάμψη σου...; Tο έχω πει κατα καιρούς και σε άλλους εδώ μέσα... είναι κρίμα να ακούμε τέτοια αριστουργήματα και να μένουμε μόνο στο ψηφιακό. Κάτι τέτοια μπορούν να δημιουργήσουν καταστάσεις που ξεπερνάνε την μικροσκοπική υλική υπόστασή μας... Do it.

Τελειότης

Ντιμ το έχω ακούσει καιρό το κομμάτι και απλά το έχω αφήσει να κάτσει μέσα μου ώστε να μπορέσω να το ξανακούσω χωρίς το στοιχείο του τεράστιου αιφνιδιασμού. Σήμερα έκανα τις τελευταίες ακρόασεις (μαζί το τελευταίο εντιταρισμενο στο soundcloud). Θα ξεκινήσω (ξανα)λέγοντας οτι τα κομμάτια σου είναι πραγματικά οτι πρέπει για να παιχτούν ζωντανά. Θα επιμείνω, βγάλε παρτιτούρες και μοίρασε... είναι κρίμα να μένεις μόνο σε αυτό γιατί έχεις πράμα να προσφέρεις (να μη συζητήσουμε πάλι την εξέλιξή σου...) Στο κομμάτι τώρα.... είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ. Όπως πάντα, η αισθητική, το δυνατό σου χαρτί γιατί έχεις ακούσει και τα άπαντα, είναι αφρός. Η ενορχήστρωση εξίσου. Οι ήχοι.... κάτσε καλά... ζουμεροί και λαχταριστοί. Οι αρμονίες, ξεκάθαρες και ονειρικές (πράγμα πάρα πολύ δύσκολο σε κομμάτια με πολλά chord tensions/extensions). Δε θα έκανα καμία επέμβαση. Η "υπνωτικη του μονοτονια" που αναφέρεις και συζητάτε παραπάνω για το 4:30, είναι εκεί, και μπράβο για το στόχος/αποτέλεσμα, οπότε μη το πειράξεις καθόλου. Είναι άλλωστε μια απο τις εμπνεύσεις σου για αυτό το κομμάτι. επίσης: +1 +1 Αυτά. Hats off! Και εις άλλα με υγεία!

Πάνω στη μουσική των anime.... όποιος δε γνωρίζει (εσύ νομίζω ξέρεις, κάπου τα είχαμε ξαναπεί), πρέπει οπωσδήποτε να τσεκαρει τις μουσικές που ντύνουν τις ταινίες του Hayao Miyazaki γνωστού και μέσω του στούντιο που είναι συνιδρυτής Studio Ghibli. Οι ταινίες, μια και μια, με πολύ βάθος και σοβαρά θέματα να θίγουν, και όχι "μικιμαου"... Οι δε μουσικές τους..... αλλού.... Παραθέτω μερικά κομμάτια αλλά προτρέπω με τα χίλια να δείτε τις ταινίες όπου η μουσική δεν είναι απλώς υποστηρικτική.

Η επιτομή της τέλεια εναρμονισμένης και ταιριαστής αισθητικά μουσικής σε anime

Είναι τα προστατευτικά που κρεμάνε στο πλάι των σκαφών για να μη τσουγκράνε μεταξύντονε. Θα μπορούσες βέβαια να κρεμάσεις και τελε

Storytelling, βαθύ και αισθαντικό (όπως ακριβώς μας έχεις συνηθίσει), αναμοχλεύει αναμνήσεις που είτε αξίζει να θυμηθούμε είτε ήρθε η ώρα να (ξανα)αντιμετωπίσουμε. Το ρυθμικό στοιχείο μου άρεσε, δίνει στη φάση κάτι που αν έλειπε θα ήταν "μια από τα ίδια" (χωρίς να θέλω να μειώσω την ποιότητα των συνθέσεών σου που είναι έτσι κι αλλιώς υψηλή). Ισως θα ήθελα περισσότερη ποικιλία στα ηχοχρώματα και γέμισμα των κρουστών. Μπράβο ρε Λουκ, the force is with you! υγ: μπάσο και κρουστά είναι φυσικά; Από ποιον παίχτηκαν;

Για όσους δεν είδαν τη πανσέληνο χθες...

νταξ.... psy trance ο τύπος!

37:41 με το Casio.... θεός

Αμα αρχίσεις να γαζώνεις βάλε σε λειτουργία και τη singer που 'χεις πίσω, θα είναι ωραίο ινσταλέησο Με 'γειά! Φαίνεται κούκλα, βγάλε μας και καμία πιο "καλλιτεχνική" κοντινή φώτο ωρε.

Αυτή η σονάτα δε παίζεται στη κιθ.... oh wait... M2 Browning η τύπισσα ρε φίλε...! Αλλά και ο άτιμος ο Σκαρλάτι έγραψε 555 σονάτες όλες μια και μια πανάθεμάτονε... Για μένα, παρόλο που δεν έχει αυτό τον "όγκο", μοιράζεται τη κορυφή μαζί με τον Μπαχ.

Παντού γύρω μας η ομορφιά.... αρκεί να την αναζητήσουμε.

Εκεί που ο Ίκαρος βρήκε το χαμό του...

Από μέγεθος του κοκάλου να υποθέσουμε ότι πρόκειται περί προβοσκιδωτού απο την αρκτική περιοχή της Ευρασίας ακα μαμούθ? Πάντα τέτοια οντις!!

Συνοδεία Ικαριώτισας lager

ωπαααα, έσκασαν ήδη μύτη οι χορηγοί και οι επενδυταί! Στράτο κάνε παζάρι για τριετία!

Συμφωνώ Είναι λίγο ένας κύκλος όλο αυτό. (επι)βιώνεις (απο) κάτι, μαθαίνεις να αρθρώνεις λίγες λέξεις, το επικοινωνείς όποτε νιώσεις την ανάγκη, και τούμπαλιν. Όπως και να'χει....αυτό: