gmoukou

Χαιρετώ την οικογένεια! Ειναι μεγάλη η χαρα μου να μοιραστώ μαζί σας ένα έργο που έγραψα για κλασική κιθάρα και πρόσφατα κατέκτησε την 2η θέση στο Διαγωνισμό Σύνθεσης του Διεθνούς Φεστιβάλ Κιθάρας Θεσσαλονίκης! Το έργο ήταν παραγγελία για τις πτυχιακές εξετάσεις κλασικης κιθαρας ενός μαθητή του δασκάλου μου και στόχος του είναι να αναδείξει την ικανότητα του εκτελεστή να ερμηνεύσει έργο σύγχρονης αισθητικής αλλά και γραφής με κυρίως αντισυμβατικές τεχνικές. Εξού και το “etude”. (για όποιον ενδιαφέρεται προφανώς υπάρχει διαθέσιμη παρτιτούρα) Στο βίντεο ερμηνεύει ο διευθυντής του φεστιβάλ Φώτης Κουτσοθοδωρος ενώ παρακατω σας παραθετω συνδεσμο με τη προσωπική μου ηχογράφηση η οποία είναι και πιο κοντά σε αυτό που έχω φανταστεί αλλά και αποδώσει στην παρτιτούρα. https://soundcloud.com/mourkousis/etudemariyor Δυστυχώς, παρολο που ο κος Κουτσοθοδωρος είναι στοργικός απέναντι στο έργο μου, ο λιγοστος χρόνος που πιθανά θα μπορούσε να διαθέσει προς μελέτη σε συνάρτηση με την δύσκολη ανάγνωση του έργου (άμετρο και με κούρδισμα μι-λα-ντο#-σολ-ντο-φα) καθιστούν δύσκολη την εκτέλεση του και κατά συνέπεια την ανάδειξη της δομής και συνοχής του έργου. (Σε κάθε περίπτωση σέβομαι την εκτέλεση του εξού και η κοινοποίηση του) Θα παραδεχτώ ότι σαν έργο είναι αρκετά δύσκολο στην πρώτη ακρόαση αλλά αναμένω με ανοιχτές αγκαλιες όλα τα σχόλιά σας, καλά και κακά. Πως αλλιώς θα βελτιωθώ άλλωστε;

Πανάθεμα σε @Αετός μου’βαλες φωτιά βραδιατικο. Το είχα παιξει στο πτυχίο μου αυτό πριν ακριβώς 10 χρονια!!! Το Β’ μέρος αυτου του έργου είναι απλά ασύλληπτο. Λες και ξυπνάς από ένα όμορφο όνειρο σε μια ζοφερή πραγματικότητα... Το είχα πιο ταπεινό στο μυαλό μου οσον αφορά το τέμπο αλλά για δες που του πάει και αυτή η εκδοχή φουλ! (μπαρόκ γαρ) Εδώ (πιο τσιμπημένο) από τον μαέστρο Brouwer Και εδώ (πιο κουλ) από την Σμαρω Γρηγοριάδου που παίζει με τα αξιοπρόσεκτα όργανα του Κερτσοπουλου (high tuned guitar)

Παιχτούρι μεγάλο. Εμπνέει και είναι μεγάλο αυτό. Το προσαγωγέα γιατί τον άφησε άλυτο στο τέλος του Scarlatti πανάθεμάτωνε.....σα να σου τρώνε τη τελευταία μπουκιά απο ένα πεντανόστιμο πιάτο!

@yameth θα έλεγες οτι συμφέρει να πάρει κανείς Πχ το artist 10 και να τσιμπάει τα επι μέρους απο waves κλπ ή είναι μια καλή τιμή αυτή του Pro 10 δεδομένου οτι τα έχει όλα (ας πούμε) μέσα; Δεν έχω κάτσει να τα βάλω κάτω να δω τις σούμες.

@dimsonic έχεις λόγους να μη σε εξυπηρετεί η Artist? Ρωτώ απλά επειδή σκέφτομαι να πάω προς Artist 10 (για οικονομικούς λόγους) Αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πας προς Pro 10, και μου τους πεις, να το καλοσκεφτώ (και να ζητήσω δανεικά )

Ρε.......δεν υπάρχει. Πιο tight πεθαίνεις!

Προφανώς έχουν κατανοήσει το μεγαλείο του. Δεν είναι δα και μικρή υπόθεση να ενορχηστρώσεις για πλήρη ορχήστρα έργο τεσσάρων(περίπου) οργάνων. Εκεί ακριβώς είναι που, για μενα, σκοτώνει το έργο.

πωπω τι μας έκανες ρε μεγάλε... απλά οργασμός

πολύ μάστορας στην τρίλια αλα campanella ο τυπάκος

Ατελείωτη η λίστα από κάθε εποχή νομίζω. Σιγουρα ο πολλοί με τον τρόπο τους αποδείχθηκαν τζινιουσιζ και συνέβαλαν σε πολλά λέηερς της μουσικής. Αν με ρωτούσες να σου πω όσο πιο γρήγορα μπορώ 5 από δαύτους θα ήταν Bach, thelonious monk, frank zappa, steven wilson. bach για τον τεράστιο όγκο έργων με τεράστια ποιότητα. thelonious monk γιατί απλά “έσπασε το φράγμα του ήχου” και οδήγησε το νερό σε νέο αυλάκι. zappa γιατί.....zappa. steven wilson γιατί το υλικό που περναει από τα χέρια του πάντα καταλήγει επίκαιρο, conceptual, ενδιαφέρον και φρέσκο. Παρ’ολα αυτά αν θα έπρεπε να κάτσω να σκεφτω με το πάσο μου όλοι θα ήταν συνθετες από τη κλασική/συμφωνική μουσική μιας και, ιστορικά η εποχή μας, σε σύγκριση με παλαιότερα, δεν έχει “κλείσει” ώστε να μπορούμε να οριοθετήσουμε και να συγκρίνουμε ευκολα.

Πιστεύω οτι μπορεί πολύ εύκολα να πιάσει μια πολύ μεγάλη γκάμα θεατών αυτό το βίντεο και η παραγωγή του. Πχ την αδερφή μου που είναι makeup artist θα την ενδιαφέρει σίγουρα στο 4:12 το κραγιόν και το άϊλάηνερ που φοράει ο κιθαριστής. Δηλαδή.....really?

off topic [on] Ρε........τι σολάρα έπαιξε ο σαξόφωνος; έμεινα! Ειλικρινής, τίμιος, δωρικός, χομπίστας. νταξει και ο κιθάρας καλός ήταν off topic [off]

@dimsonic ωραία τα βίντεοουζ. Θα έλεγα οτι πιο κοντά στο γούστο μου είναι ο ασιάτης και ο rudess (και αυτός μια ψιλο διστακτικά γιατί βάζει πολλά απο τα μπλιμπλίκια του) μιας και είναι πιο κοντά στο original tempo του έργου. Για κάποιο λόγο με ξενίζει αρκετά το να παιχτεί πιο γρήγορα απ'το original όπως κάνει πχ η Rachel. Νομίζω εν σοφία εποίησε η αγία τριάδα ELP. @Nestoras προς τι ο γέλωτας; Δε πιστεύω να γελάς με το γεγονός οτι ανακάλυψα τώρα, σχεδόν 50 χρόνια μετά, το tarkus.

@dimsonic η παρτιτούρα πάρα πολύ χρήσιμη! Ο ασιάτης ΤΡΕΛΑΘΗΚΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ. Τι έκανε εκεί το παλικάρι ρε, μεγάλο respect. υγ: Χαίρομαι που χαίρεσαι με τη χαρά μου

Κάποια στιγμή (μέσα στο τελευταίο 2μηνο θαρρώ) σε ένα thread ονόματι "Σκόρπιες σκέψεις περι μουσικής" [κλασικά γινόταν ένας μικρός όμορφος παγκόσμιος πόλεμος] ο @dimsonic αναφέρει τη λέξη "Tarkus" και με τη γνωστή περιέργειά μου μπαίνω στη διαδικασία να το ψάξω. Το καλύτερο πράγμα μεγαλύτερης διάρκειας απο 5λεπτο που έχω ακούσει τον τελευταίο χρόνο είναι αυτό. Μια σύνθεση/performance τόσο συμπαγής, με τόση συνεκτικότητα και ευαισθησία που ο καθένας αξίζει να ακούσει πιστεύω. @dimsonic σου είμαι ευγνώμων.

Πάντα εκτιμούσα τους Pos γιατί ανέκαθεν είχαν πολύ ενδιαφέρουσα θεματολογία στη μουσική τους αλλά και για το λόγο του ότι διαρκώς εξελίσσονται σε όλα τα επίπεδα και αυτό το έδειχναν μέσω αυτής. Πραγμα πολύ τολμηρό, αν με ρωτάς, για τα σημερινά δεδομένα.

https://www.madata.gr/mobile/epikairotita/social/675567-erchetai-kratiko-pistopoihtiko-moysikon-gnoseon-poioi-antidroyn.html Και πολύ καλά θα κανεις αλλά δε φαινεται να έχουν τη διάθεση να ανανεώσουν τον ορισμό του “μοντερνος” και δη “μοντέρνο μουσικό οργανο”. Κατ εμε αν θα έπρεπε να γίνει κάτι (μέσα στα τοοοοοσα πολλά) είναι πρώτα η αναγνώριση των μοντέρνων οργάνων, ισως και διαχωρισμός τους από τα παραδοσιακά γιατί....ελλάδα είμαστε δε θα αργήσει να λαμπαδιάζει το πραμα, και επιτέλους αυτή η ρημάδα η διαβάθμιση που ούτε τα εγγόνια μου δε θα δουν (και είμαι και στα 33...)

Ναι γιατί στα αλλά όργανα που δίνει αναγνωρισμένα από το κράτος πτυχία είναι καλύτερα τα πράγματα.... Τώρα που θέλουν να περάσουν και το νομοσχέδιο περί κρατικού πιστοποιητικού μουσικών γνώσεων να δεις γέλιο (και κλάμα) που έχει να πέσει (εγώ ήδη γελάω)

@manosx μας είχε πάρει που μας είχε πάρει τα μυαλά ο Σεβαστιανος ήρθες και συ με την ανάλυση σου και μάζεψες ότι είχε απομείνει Εύγε! Αυτο αυτο το ράγισμα που αναφέρεις, ξέρω ακριβώς πως είναι και το έχω νιώσει μόνο σε έργο του Μπαχ.

Άαααααμα ξεκινάς (generally speaking) βλέποντάς το σαν αγώνα και δη ανταγωνιστικά έχεις ήδη φάει 3 γκολάκια απο τα αποδυτήρια γιατί έχεις εκ προοιμίου βάλει τον εαυτό σε έναν ιππόδρομο που τους πρώτους θα τους βλέπεις μόνο όταν θα σου σκάνε γύρο. Κοινώς θα έχεις θυσιάσει το χαρακτηριστικά σου στοιχεία και την αυθεντικότητα σου και σε ελάχιστους αρέσει να βλέπουν κόπιες... Που να μη μπεις στη λούμπα της κλάψας μετά;

Μπράβο ρε μάγκες!! Πάρα πολύ ωραίο αποτέλεσμα!! Φυσικά μπράβο στον @Spyros Delta για το σκάψιμο Και εις άλλα με υγεία εύχομαι!!!

Βέβαια! Τα πάντα έχουν λόγο ύπαρξης και ρόλο στη μουσική που Μπάχ, τίποτα δεν είναι απλώς συνοδευτικό. Η πολυφωνία σε όλο της το μεγαλείο.

Με αφορμή το θέμα ευκρίνεια μιας μουσικής σύνθεσης που παρατήρησα σε ένα βίντεο (πάλι Μπάχ, πάντα Μπάχ) που ανέβασε ο @Αετός. Όποιος μπορεί να παρακολουθήσει παρτιτούρα θα διαπιστώσει οτι δεν υπάρχει πράγμα που είναι γραμμένο στο έργο, και γενικά στα έργα του Μπάχ, το οποίο δε μπορείς πανεύκολα να παρατηρήσεις. Ένα απο τα μεγαλεία του Μπάχ κατ εμέ, πόσο μάλλον σε μια ενορχήστρωση σαν αυτή. Όποιον ενδιαφέρει να ακούσει και τα άλλα 2 μέρη του έργου παραθέτω παρακάτω συνδέσμους. ΙΙ. Largo ma non tanto https://youtu.be/3v0B1HFa4mI ΙΙΙ. Allegro https://youtu.be/JJuTRlG_I1o