theoctapus

Δεν με κατάλαβες ΚΛ. Υπάρχουν αυτοί που έχουν γνώμη για την επιστήμη (όπως εγώ) και υπάρχουν αυτοί που κάνουν επιστήμη, όπως οι ερευνητές στο CERN. Το ότι υπάρχουν θεωρίες που κινούνται μόνο στον αφαιρετικό κόσμο των μαθηματικών δεν πάει να πει πως δεν είναι πραγματική επιστήμη. Μην ξεχνάς, όπως πιθανώς θα ξέρεις ήδη, πως πολλές απ' τις πιο πολύτιμες θεωρίες μας επί δεκαετίες ήταν μόνο θεωρίες. Επίσης οι δυο θεμελιώδεις πυλώνες της σύγχρονης φυσικής, η σχετικότητα και η κβαντική φυσική, θεωρούνται πλέον από όλο και πιο πολλούς ερευνητές λειψές αφού α) δεν έχουν καταφέρει να εξηγήσουν πολλά απ' τα φαινόμενα που έχουμε πειραματικά παρατηρήσει, και β) όταν πας να τις συνδυάσεις αντιδρούν. Άρα κάτι δεν πάει καλά, κάτι μας διαφεύγει. Τελικά μια θεωρία ζει όσο δεν μπορεί κάποιος να αποδείξει οριστικά και αμετάκλητα πως είναι λάθος (δες τα περί διαψευσιμότητας σύμφωνα με τον Karl Popper). Αν και τελευταία πολύ κουβέντα γίνεται για την ίσως θεμιτή αλλαγή στον τρόπο που κάνουμε επιστήμη υπο το πρίσμα θεωριών που είναι σχεδόν αδύνατο να αποδειχθούν λάθος (θεωρία χορδών, πολυσυμπάντων κ.α.) Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως αυτοί που είναι ενεργοί στην έρευνα έχουν την δυνατότητα να εκφράσουν εμπεριστατωμένη άποψη, όλοι εμείς οι υπόλοιποι απλά κουτσομπολεύουμε. Άλλωστε αν δεις την ιστορία της επιστήμης για κάθε 9 θεωρίες που πήγαν στα σκουπίδια μόνο μια άντεξε. Έτσι προχωράει το πράγμα. Οπότε, προσωπικά δεν μπορώ να ξέρω τα περί αρνητικής ύλης, μόνο να διαβάσω γι' αυτό και όσα κατάλαβα κατάλαβα. Αυτούς όμως που μπορούν να το αναλύσουν μαθηματικά όντας κανονικοί επιστήμονες του χώρου και όχι χομπίστες wannabes, τους θαυμάζω. Ας λένε και καμιά βλακεία που και που, μαγκιά τους κι ας μην μπορούν ή θέλουν να κάνουν πειράματα.

Λένε πως δεν μπορούν να βρούν αρνητική ύλη ... σκέτο.

Δεν θα κρίνω την ορθότητα, θα κρίνω το πλαίσιο. Ποιός στόκος ολκής βάζει τον Γκλέτσο να μιλήσει σε παιδιά. Ας βάλουν τον Δημητροκάλη να κάνει θρησκευτικά.

Κουφη Λεοπαρδαλη, υπάρχουν αυτοί που λένε ότι μπορούν κι αυτοί που πράττουν. Τους πρώτους δεν τους εμπιστεύομαι. Μαλλον είμαι τρελός.

Έτσι νομίζεις. Ο καθένας έχει καταλάβει κάτι διαφορετικό. Του ενός του φταίει το Χ του άλλου το Υ του παράλλου το Ζ και όλοι βρίζουν τους απέναντι γιατί δεν συμφωνούν μαζί τους. Άσ' το Waterfall-K, κι εσύ όπως κι εγώ μαλακίες μπορεί να έχουμε καταλάβει. Γι' αυτό ο "κύριος" θα πρέπει να μάθει πότε πρέπει να βγάζεις τον σκασμό και πότε να το παίζεις άντρας. Το δίποδο.

Μπράβο παιδιά, πολύ καλή δουλειά. Όμως, οι κιθάρες πρέπει να γίνουν πιο juicy, θέλουν όγκο, λίγο low end βρε αδερφέ.

Φαντάζομαι thread σε φόρουμ για μαφιόζους, "Alder ή μαόνι σε μπαστούνι του μπειζμπολ για σπάσιμο γονάτων". ;D

Βρέ Tamtam αυτό δεν εννοείται; Αφού τότε είχαν τα συγκεκριμένα όργανα και τον συγκεκριμένο εξοπλισμό θα είχαν και τον συγκεκριμένο ήχο και για να τον πετύχεις το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αποκτήσεις τα συγκεκριμένα όργανα και τον συγκεκριμένο εξοπλισμό. Αυτό που λες "ήχος αναφορας" δεν ισχύει γιατί είναι καθαρά, καθαρότατα θέμα γούστου. Π.χ. εμένα αυτό που λες ήχο αναφοράς το σιχαίνομαι και θα πλήρωνα καλά λεφτά (και έχω πληρώσει) για να ΜΗΝ τον πετύχω. Ως εκ τούτου αν επιχειρηματολογείς υπέρ των vintage υπό το πρίσμα του "ήχου αναφοράς" αγνοείς πως δεν υφίσταται θέμα σύγκρισης αλλά θέμα γούστου. Αυτοί που θέλουν να το πετύχουν θα εκτιμήσουν πιθανώς τα vintage όργανα, οι υπόλοιποι δεν δίνουν δεκάρα.

Σόρυ αν πετάγομαι σαν την πορδή στην κουβέντα σας, αλλά δεν ισχύει αδερφέ. Εγώ μπορεί να είμαι ο τάδε μάγκας αρχιμάστορας και να σου φτιάξω αύριο μια και μόνο μια κιθάρα η ποιότητα της οποίας να την κατατάσει στην απόλυτη κορυφή. Ποιότητα; Check. Rarity; Double check. Vintage; Hell no. Το vintage πρωτίστως σημαίνει παλιό, αρκετά παλιό αλλά όχι αρχαίο. Η σπανιότητα σε ένα βαθμό εννοείται αφού τα παλιά αντικείμενα τείνουν να εξαφανίζονται (πάνε στα σκουπίδια μόλις αχρηστευτούν ή αν ο ιδιοκτήτης χάσει το ενδιαφέρον). Η ποιότητα δεν εννοείται επ ουδενί αφού μπορεί κάλιστα να έχεις ένα vintage αντικείμενο που ούτε πρώτης ποιότητας υλικά έχει (ακόμα και για τα standards όταν φτιάχτηκε), ούτε να φτιάχτηκε από κάποιον σπουδαίο αλλά ούτε να κάνει και κάτι ιδιαίτερο. Βασικά vintage είναι κάτι αρκετά παλιό που για τον οποιοδήποτε λόγο μας γοητεύει ακόμα κι αν δεν συμφωνούμε όλοι.

Πλάσμα κουάρκ-γλουονίων.

Για να υπάρχει ήχος (ή οποιαδήποτε δόνηση) πρέπει να υπάρχει υλικό μέσο στο οποίο διαδίδεται κι αυτό θέτει μέγιστα όρια στα db. Αμφιβάλλω λοιπόν πως υπάρχει υλικό που να μπορεί να υποστηρίξει διάδοση ενέργειας στα 1100db. Αυτό το οποίο εννοεί είναι πως η ενέργεια που θα εκλυόταν από ένα υλικό αν αυτό δονούταν στα 1100db είναι αρκετή για να δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα. Προφανώς αυτό όμως δεν έχει νόημα γιατί δεν υπάρχει υλικό, γήινο ή εξωγήινο, που να αντέχει τέτοια μεγέθη ενέργειας χωρίς να μετατραπεί σε μια καυτή σούπα ελεύθερων υποατομικών σωματιδίων.

Παιδιά, είστε πολύ πίσω. Οι επιταγές της εποχής μας λένε πως τα γεμιστά είναι καλύτερα με πλιγούρι. Ξυπνήστε, διαδώστε το.

Αυτό

Για το σινεμά μιλάς; Για την μουσική πάντως, δεν νομίζω πως θα κάτσει κανείς μουσικός να αλλάξει μια σύνθεση γιατί έχει στο μυαλό του π.χ. το dithering του CD. Ομοίως αμφιβάλλω αν κανείς απ' τους παλιούς είχε στο μυαλό του τον θόρυβο της βελόνας όταν έβαζε νότες σε χαρτί. Μπορεί να υπήρχαν κάποιοι ... καμμένοι αλλά δεν νομίζω να ήταν πολλοί. Ως εκ τούτου δεν υπάρχει παρέμβαση στο έργο, όπως λέει ο Λάκης, αλλά στην εμπειρία της ακρόασης. Εγώ, δεν σου φτάνει; ;D ;D Δεν ξέρω, μου φαίνεται υπερβολική η υπόθεσή σου.

Η επιστήμη λέει πως όντως το CD είναι καλύτερο στο να μην εισάγει artifacts στον ήχο κατά την αναπαραγωγή. Φυσικά και έχει δίκιο ο Λάκης όταν λέει Μιλάμε όμως για παρέμβαση στο αρχικό έργο όπως αυτό μπορούσε να αναπαραχθεί την εποχή που δόθηκε στον κόσμο, παρέμβαση στο μέσο δηλαδή και όχι στο περιεχόμενο, γιατί όταν μιλάμε για έργο στην μουσική εννοούμε αυτό που ο καλλιτέχνης ηχογράφησε στο studio όχι αυτό που ακούει ο ακροατής στο σπίτι του. Μπορεί όντως το ίδιο το μέσο να γίνει κομμάτι του έργου αλλά αυτό οδηγεί σε υποκειμενικά αποτελέσματα αφού ο κάθε ακροατής θα βιώνει και μια ελαφρώς διαφορετική έκδοση του έργου. Ο κινηματογράφος είναι διαφορετική υπόθεση αφού το μέσο (π.χ. ασπρόμαυρο φίλμ) πιθανώς να λαμβάνεται υπόψη στην εκτέλεση του έργου (γύρισμα, φωτισμός και όσα έχουν να κάνουν με το σινεμά).

And self-righteousness is annoying, to say the least.

Το βινύλιο καλώς ή κακώς ξυπνάει σε πολλούς αναμνήσεις από άλλες εποχές, πιο αγνές, πιο απλές, πιο ρομαντικές (και καλά). Τότε που μια φέτα καρπούζι στο χέρι δίπλα στην παραλία ήταν το μόνο που ήθελες απ' τις διακοπές σου, τότε που ο αέρας ήταν πιο καθαρός, τότε που δεν χρειαζόσουν air-condition, τότε που η ακρόαση συγκεκριμένης μουσικής ήταν το τελικό στάδιο μιας διαδικασίας που μόνο λίγοι πιστοί μπορούσαν να ακολουθήσουν και να ολοκληρώσουν. Λέγεται νοσταλγία και δεν έχει να κάνει με καμια τεχνική προδιαγραφή. Γι' αυτό όταν ακούγεται πως οι πωλήσεις LPs έχουν αυξηθεί έστω και λίγο γίνεται συζήτηση μεγαλύτερη απ' αυτή που αξίζει στο θέμα, είναι οι υποσυνείδητοι ευσεβείς πόθοι πως θα ξαναζήσουμε τις εποχές που μοιάζουν να έχουν καταγραφεί στο μυαλό μας (όχι στο δικό μου πάντως) σαν να έχουν περάσει από φίλτρο sepia. Κατά τ' άλλα το να λες πως γενικά τα LPs έχουν καλύτερο ήχο απ' τα CDs είναι παντελώς άκυρο. Το γεγονός πως κάποια LPs μπορούν να ακουστούν σε καλά "ζυγισμένο" ηχοσύστημα καλύτερα απ' ότι τα αντίστοιχα CDs δεν λέει τίποτα, εκτός ίσως του ότι τα αυτιά μας τελικά είναι πιο "κουφά" απ' ότι νομίζουμε.

Τα blind tests λένε πολλά για τον ήχο, δεν λένε τίποτα για όλα τα υπόλοιπα. Ποιά είναι αυτά; Εμφάνιση, brand name, αίσθηση στο χέρι (εκτός αν εννοείς να παίζει με κλειστά μάτια :P). Το πως φαίνεται μια κιθάρα παίζει τεράστιο ρόλο, κανείς δεν θέλει μια κιθάρα στα χέρια του που δεν του αρέσει στο μάτι ακόμα κι αν παίζει ωραία. Το brand name καλώς ή κακώς μας επηρεάζει, σου πετάει ο άλλος ένα ESP ή Gibson ή Fender ή whatever και ξαφνικά όλα αλλάζουν ακόμα κι αν στην ουσία δεν άλλαξε τίποτα (εκτός απ' την τιμή). Το τελευταίο νομίζω δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε. Τελικά αν κάποιος θέλει μια ESP μόνο αν πάρει μια ESP θα ικανοποιηθεί. Λέγεται κ@βλ@ και πάσχουμε όλοι απ' αυτή. Έλα ντε. Μπορεί κάποιος να πει με απόλυτη σιγουριά και με στοιχεία πως οι νέες E-II δεν είναι το ίδιο καλές με τις ESP; Προσωπικά δεν ξέρω.

Το ΕΛΑΣ δεν το βλέπεις; Μας κρύβουν την αλήθεια.....

Αν ανοίξεις το αρχείο εικόνας με έναν text editor στο header αναγράφεται αυτό Samsung Electronics G800 8)

Εε φυσικά χωρίς τηλεκοντρόλ. Το να σηκώνεσαι απ' τον καναπέ για να αλλάξεις κανάλι είναι μια ιεροτελεστία, το αλατοπίπερο στην εμπειρία, χωρίς αυτό το να βλέπεις σε απρόμαυρη οθόνη το Matrix δεν λέει, πως να το κάνουμε. ;D ;D

Καλά τα λες, ας το πουλήσει τότε. Πάντως δεν το χρειάζεται πλέον.

Ρε μάγκες, να ρωτήσω κάτι. Μήπως αντί για αυτοκίνητο να πάρετε κανένα κάρο+άλογο; Ή αντί για σίδερο να πάρετε απο εκείνα τα παλιά που έβαζαν κάρβουνο. Επίσης οι ασπρόμαυρες τηλεοράσεις χωρίς τηλεκοντρόλ πως σας φαίνονται; Καλή η νοσταλγία αλλά από ένα σημείο και μετά καταντάει παραξενιά. Hari, πέτα το το κασσετόφωνο και μην χαλάς τον χρόνο σου και τα λεφτά σου. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να επενδύεις στο παρελθόν. Φιλικά πάντα.

Επιτρέψτε μου να έχω γνώμη επί του θέματος. Όποιος έχει ασχοληθεί επαγγελματικά με την κατασκευή web pages γνωρίζει πως υπάρχουν κάποιοι κανόνες αισθητικής που αν δεν τηρηθούν το αντίκτυπο είναι άμεσο. Ένας απ' αυτούς είναι πως ποτέ μα ποτέ δεν βάζουμε σκέτο κείμενο με έντονη γραμματοσειρά και σε έντονο χρώμα χύμα στην σελίδα. Ποτέ. Αν θες να βεβαιωθείς πως ένα μήνυμα θα γίνει αντιληπτό σε κάθε περίπτωση απ' τον χρήστη ένα απλό έντονο κείμενο δεν αρκεί απ' την μια αλλά ούτε και προτείνεται απ' την άλλη. Στανταρ απάντηση δεν υπάρχει αφού εξαρτάται απ' τον τύπο της σελίδας, το περιεχόμενο, την γενικότερη αισθητική και το κοινό. Απ' την άλλη κανονικά το περιεχόμενο του συγκεκριμένου μηνύματος θα έπρεπε να είναι αυτηνόητο και τελικά θα μπορούσε να πιάνει και όλη την σελίδα και πάλι να είχαμε προβλήματα.

Σωστό. Το πρώτο σκέλος ισχύει και γι' αυτούς που πουλάνε μεταχειρισμένα και πολύ συχνά είναι παράγοντας που ρίχνει την τιμή. Το δεύτερο όμως δεν έχει δα και τόσο μεγάλη αξία αφού δεν έχεις πελατεία για να σε νοιάζει η εικόνα σου. Έχεις κάτι που το πουλάς, το κοστολογείς όπως επιθυμείς κι αν πουληθεί έχει καλώς, αν όχι βλέποντας και κάνοντας. Κι' αυτό τι μας λέει για την συζήτησή μας; Όταν σου είπα "να σκέφτεσαι σαν έμπορος" δεν σου είπα να σκέφτεσαι οτιδήποτε απασχολεί έναν έμπορο.