Καλό τραγούδι: το δυσκολότερο πράγμα...;

[sonap]

...ή μήπως το ευκολότερο;

 

Τι χαρακτηρίζει ένα καλό τραγούδι; Μάλλον, σε ποιο σημείο πρέπει να δώσει κανείς βάρος όταν γράφει ένα τραγούδι; Σε όλα, ναι, αλλά τι θα το κάνει "καλό"; Όχι απαραίτητα πιασάρικο.

 

Ο ρυθμός, ο στίχος, η σύνθεση, η μελωδική γραμμή της φωνής, η ενορχήστρωση;

 

Τα πάντα παίζουν τεράστιο ρόλο, το καθένα τον δικό του. Ξέρω, το θέμα δεν απαντιέται με ένα "εκείνο, μετά εκείνο, και τέλος εκείνο". Για να μην πω ότι δεν απαντιέται... γενικώς... Αλλά... πρώτη φορά είναι; Για πείτε! Μπορεί απ' τις απλές απαντήσεις, κάποιος να βρει για κάτι μια απάντηση!

[boukas]

Να μου αρέσει. Τέλος!

[bihlas87]

Beauty is in the ear of the beholder... Περαν της συνθεσης και του ρυθμου ομως, η μελωδικοτητα και οι δυνατοτητες μιας φωνης ειναι σημαντικοτερες απο το στιχο, εφοσον μιλαμε για ΜΟΥΣΙΚΗ.

[panagiotis]

O καθένας (ίσως να) αντιλαμβάνεται διαφορετικά το "καλό τραγούδι".

Αυτό που πάντως πρέπει να γίνεται είναι να αρέσει στον δημιουργό. Φτιάχνω ένα τραγούδι το οποίο μου αρέσει, όπως θα πρέπει να είναι αυτό έτσι ώστε να μου αρέσει, για να το γουστάρω.

Συνεπώς κοίτα πως θα ικανοποιήσεις τα δικά σου γούστα πρώτα. Να βάλεις το κομμάτι να παίξει, και πρώτ 'απ 'όλα να το γουστάρεις.

Δεν ξέρω, έτσι το βλέπω εγώ.

Μπορεί να σου λέω και μπούρδες...

:)

[kultura]

Από τα πιο υποκειμενικά θέματα... Όσες σελίδες και να γραφτούν δεν γίνεται να καταλήξουμε κάπου, το λες και μόνος σου...

 

Ξέρω, το θέμα δεν απαντιέται με ένα "εκείνο, μετά εκείνο, και τέλος εκείνο". Για να μην πω ότι δεν απαντιέται... γενικώς...

 

Οι Beatles ήταν απλούστατοι, ενώ οι Dream Theater πολυσύνθετοι... Ανόμοια μουσική μεν, κοινώς αποδεκτή δε...

 

Κάποιος μπορεί να βασίζεται στο στίχο, κάποιος άλλος μπορεί να παίζει... instrumental... ;D

[billpos]

Δεν υπάρχουν κανόνες όταν στο κάτω κάτω πρόκειται για ένα έργο τέχνης.

 

Ισχύει και ότι και σε όλες τις άλλες τέχνες (φωτογραφία, ζωγραφική κλπ).

 

Ας μην ξεχνάμε ότι ασχολούμαστε με κάτι το οποίο δεν μετριέται με μεζούρα και χρονόμετρο.

 

PS.

όλα τα παρακάτω τα έχει πεί ο P Picasso, αλλά νομίζω ότι ισχύουν και για τα τραγούδια :

 

+ Art is not the application of a canon of beauty but what the instinct and the brain can conceive beyond any canon. When we love a woman we don’t start measuring her limbs.

 

+ The artist is a receptacle for emotions that come from all over the place; from the sky, from the earth, from a scrap of paper, from a passing shape, from a spider’s web.

 

+ If there is something to steal, I steal it!.

 

+ When we discovered Cubism, we did not have the aim of discovering Cubism. We only wanted to express what was in us.

 

+ Success is dangerous. One begins to copy oneself, and to copy oneself is more dangerous than to copy others. It leads to sterility.

[sonap]

Σίγουρα η μουσική Bihlas, αλλά επειδή μιλάμε για τραγούδι, σίγουρα μετράει και ο στίχος. Ειδικά αν είναι και ελληνικό, δεν το συζητώ. Εν αρχή ειν ο λόγος.

 

Επίσης δεν μιλάω για απόψεις σαν δημιουργοί, αλλά σαν ακροατές. Σαν δημιουργοί εξυπακούεται ότι πρέπει να το γουστάρει τρελλά ο "πατέρας" πρώτα.

 

Μια προσέγγιση θα μπορούσε να είναι το με μια ποια πράγματα πρωτοέρχεται σε επαφή ο ακροατής ακούγωντας ένα τραγούδι. Απ' τα πρώτα (αν όχι το πρώτο) ο ρυθμός, μετά η φωνή και η μελωδική γραμμή της και τα λεγόμενα! Αν αυτά δεν "κάτσουν καλά" εξ αρχής στον ακροατή, υπάρχει πρόβλημα, κι ας παίζουν από πίσω και οι Radiohead.

[Superfunk]

Οι Beatles ήταν απλούστατοι

 

δεν νομιζω....μαλλον οι πλεον περιπλοκοι ποπ συνθετες ολων των εποχων ηταν και σαφεστατα αν υπηρχε...guild τραγουδοποιων θα ηταν οι απολυτοι master craftsmen.. :)

 

NOMIZEIΣ οτι ειναι απλουστατοι (και αυτο ειναι πολυ καλο γιατι εχουν πετυχει τον στοχο τους δηλ.την αμεσοτητα) αλλα στην πραγματικοτητα οι ανθρωποι ηταν ..επιστημονες της τραγουδοποιϊας... ;) ,ειδικα αν αναλυσεις τα τραγουδια τους,επισης στα περισσοτερα τραγουδια τους ΑΡΧΙΖΑΝ με το ΡΕΦΡΑΙΝ (τοσο ...σιγουροι ηταν οτι το ασμα ηταν...hit & οχι βεβαια hit στυλ "πλοκαμι του καρχαρια") ;D

 

Κατα τα αλλα η τραγουδοποιϊα ειναι απλα ενα χαος και δυσκολα μπορεις να βρεις τον "χρυσο" κανονα.

 

Προσωπικα με ενθουσιαζουν τραγουδοποιοι που εχουν αυτη την αυρα του "τεχνιτη" (αυτο που εγω ονομαζω "ξερει να γραφει τραγουδια ο ανθρωπος") τετοιοι ειναι ας πουμε οι Beatles,ο Ακης Πανου,ο Ζαμπετας,οι Stones,οι Holland Doizer Holland,o Paul Weller,ο Dylan,o Springsteen και καμμια...εκατονταδα ακομα... :)

 

Μου αρεσουν οι τραγουδοποιοι που χρησιμοποιουν διακριτικα και εξυπνα ολα τα "οπλα" της τεχνης τους (δηλ.γεφυρες,middle eight,intros,breaks και οχι μονο τα κλασσικα κουπλεδορεφραιν,χωρις βεβαια να σημαινει αυτο οτι δεν υπαρχουν και εκπληκτικοι τραγουδοποιοι που γραφουν μονο κουπλεδορεφραιν ;))

 

Οι στιχοι ΠΑΝΤΑ παιζουν τεραστιο ρολο και δεν ειναι αναγκη να ειναι πολυπλοκοι ή "σοβαροι" για να ειναι εξαιρετικοι,μαλιστα οσο καλυτερο ειναι το τραγουδι τοσο λιγοτερο "ενοχλει" η απλοτητα τους (και οχι η απλοϊκοτητα τους που ειναι κατι κακο) ;)

 

Παντως οτι και να γραψουμε ο παραγοντας που θα κανει η δεν θα κανει ενα τραγουδι αρεστο ειναι καθαρα ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ και δυστυχως δεν εχει ακομα απομονωθει...

[sonap]

Συμφωνώ απόλυτα με Superfunk, και για Beatles (και το επεκτείνω στους θεούς Kinks) και ιδίως για τον διαχωρισμό απλότητας (που είναι το παν) και απλοϊκότητας (που είναι πάντα κακό). Απλότητα. Πόσα πανέμορφα, μοναδικά τραγούδια δεν είναι γραμμένα με 3 ακόρντα, λιτότατη ενορχήστρωση, και απλά λόγια εξιστόρησης ενός γεγονότος...

[Superfunk]

και το επεκτείνω στους θεούς Kinks

 

καλα εκει και αν υπαρχει "τεχνη" στην τραγουδοποιια..... ;) (μονο το dedicated follower of fashion να ακουσεις εχεις φαει ενα κομπλεξ τραγουδοποιητικης ικανοτητας για καμμια 10αρια χρονακια... ;D)