Πως να 'ξεχασουμε' τη θεωρια?

[playloud]

Οπως καποτε ο Henderson οταν διδασκε στο GIT μια μερα, κι αφου τους διδασκε jazz και παλι jazz (φυσικα), μπαινει μεσα και τους λεει "Λοιπον οτι σας διδασκα ως τωρα ειναι μαλακιες, Deep Purple φιλοι μου, Deep Purple". Αυτο δεν σημαινει οτι οι Purple ειναι η απαντηση, αλλα, μαλλον το να ελευθερωσεις το μυαλο σου απο τα "καλουπια". Αλλωστε μην ξεχναμε οτι η "θεωρια" και οι "παρτιτουρες" ειναι απλα μια ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ -απο γνώστες της μουσικης θεωριας- πραγματων και μουσικων ιδεων, ατομων ομως, που ΠΟΛΛΟΙ απο αυτος ΔΕΝ ειχαν ιδεα ΠΟΥ γραφεται το ΝΤΟ.

Επισης παραδειγμα, ενας φιλος, ο οποιος ειναι ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟΣ κιθαριστας, ξερει τη θεωρια πανω κατω και ειναι ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ, αλλα οταν παιζουμε με μπαντα ή σε jam μου λεει "Πως τα κανεις ρε ολα αυτα?"

[Superfunk]

Αυτο δεν σημαινει οτι οι Purple ειναι η απαντηση

 

φυσικα και δεν ειναι, η απαντηση ειναι το ΠΑΝΚ! (η αληθεια βρισκεται στους Σεξ Πιστολς ρεεεεεεεε!!!) ;D

[Jasemeister]

Ο κραδαίνων την τέλε εμίλησε ορθά. Ουγκ!

[spy]

Για την έλλειψη δημιουργικότητας που μπορεί να έχει κάποιος "διαβασμένος" μουσικός ευθύνεται πρωτίστως ο ΙΔΙΟΣ (άπειρος, ατάλαντος, whatever) και κατά δεύτερο λόγο τα όποια "καλούπια" στα οποία τον έχει βάλει η θεωρητική γνώση. Δεν είναι αυτονόητο ότι ο ίδιος μουσικός θα ήταν πιο δημιουργικός αν δεν ήξερε τίποτα: το πιο πιθανό ήταν ότι θα έπαιζε αηδίες. Το ότι κάποια από τα σημαντικότερα επιτεύγματα στη σύγχρονη μουσική έχουν προκύψει από τύπους που ήξεραν 10 ακόρντα και 1 κλίμακα δε μου λέει απολύτως τίποτα: τα εν λόγω άτομα είχαν αρκετό ταλέντο ώστε να μπορούν να παράγουν σημαντική μουσική είτε ήξεραν μόνο τη ΛΑ μινόρε είτε είχαν αποφοιτήσει από το Berklee.

 

Επίσης για τα είδη που συζητάμε μιλάμε για σύγχρονη αρμονία (η οποία αφήνει πολλές ελευθερίες) και όχι για κλασσική αρμονία ("κατά την χρωματικήν κίνησην του προσαγωγέως πρέπει να δίδεται ιδιαιτέρα προσοχή ώστε η διαβατική συγχορδία να ευρίσκεται εις την δευτέραν αναστροφήν"). Το πώς θα την απορροφήσεις και θα την χρησιμοποιήσεις χωρίς να παπαγαλίζεις κλίμακες και αρπέζ είναι πρόκληση και όχι περιορισμός. Και ναι, είναι καλό να παίζεις και λίγο Deep Purple (ή Dylan ή Stones ή...) ακόμα και αν ξέρεις παπάδες.

 

φυσικα και δεν ειναι, η απαντηση ειναι το ΠΑΝΚ! (η αληθεια βρισκεται στους Σεξ Πιστολς ρεεεεεεεε!!!) ;D

Είχα πάει για φαγητό και με πρόλαβες. ;D

[darshan]

Εχω κατασταλαξει πως η μουσικη εν τελει δημιουργειται 'οut of thin air' - o αυτοσχεδιασμος (περα απ'τις δεδομενες εππιροες εννοειται) ειναι η μητρα της και ειναι τοσο μυστηριο πραγμα οσο ο εγκεφαλος ή η ζωη.

 

εμένα μ'αρέσει να το βλέπω ως εξής: Η μουσική δεν δημιουργείται, η μουσική υπάρχει, άπειρη, και εμείς την ανακαλύπτουμε. Δημιουργούμε μόνο χάρτες του κόσμου της έτσι ώστε να μπορούμε να ανατρέξουμε στα μέρη όπου έχουμε πάει.

 

Ο αυτοσχεδιασμός είναι κατ'εμέ, η ύψιστη μουσική αρετή. Surfing the cosmic waves...

[Child Of Story]

                          Ο ΑΚΟΥΣΩΝ ΠΑΝΚ-ΡΟΚ ΣΩΘΗΤΩ.

 

 

 

 

                                      ΤΕΛΟΣ.-

[kwstas79]

Εγώ από μικρός τσιμπολόγησα δεξά-ζερβά κάτι θεωριούλες και έμεινα εκεί. Ευτυχώς απέφυγα τον εφιάλτη του σρέντινγκ και είδα το φως, και τώρα κάνω ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ και χωρίς πολύ ΩΔΕΙΟ.

 

Δύσκολα ξεμαθαίνεις συνήθειες που σου τις κόλησαν τα ωδεία. Το καλύτερο είναι αυτό που σου είπε ο blue (ο οποίος θα έπρεπε να διαβάζει ΤΩΡΑ), άκου κουφές μουσικές που δεν είχες ξανασχοληθεί και προσπάθησε να παίξεις τέτοια. Κάποτε έκανα παρόμοια πειράματα με ουϊσκι και μποσανόβα αλλά τελικά @@. Παρόλαυτά προσπάθησε, αν και λογικά ο δρόμος σου θα σε βγάλει στο ΠΑΝΚ.

[dvat]

 

Η μουσική δεν δημιουργείται, η μουσική υπάρχει, άπειρη, και εμείς την ανακαλύπτουμε. Δημιουργούμε μόνο χάρτες του κόσμου της έτσι ώστε να μπορούμε να ανατρέξουμε στα μέρη όπου έχουμε πάει.

 

Ο αυτοσχεδιασμός είναι κατ'εμέ, η ύψιστη μουσική αρετή. Surfing the cosmic waves...

 

+1000000000000000000000000

 

Νομίζω ότι πρέπει να ανοίξουμε ειδικό χώρο με τα μεγάλα αποφθέγματα του Noiz. Αυτό θα λάβαινε περίοπτη θέση.. ;)

 

πολύ Πλατωνική προσέγγιση... Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο...

 

 

Το γεγονός ότι κάποια στιγμή 'ξεχνάς' όλη τη θεωρία που κάποτε μάθαινες έχει τεράστια διαφορά με το να μην την είχες ποτέ μάθει βέβαια... Σημαίνει ότι πλέον έχεις νιώσει και έχεις αφομοιώσει τόσο καλά αυτές τις γνώσεις που είναι μονίμως καταχωρημένες στο υποσυνείδητό σου.

 

Κλασσικό παράδειγμα τα μαθήματα οδήγησης. Σου λέει ο δάσκαλος ότι μπορεί να κοπείς αν κατέβεις από το αυτοκίνητο δίχως να κοιτάξεις τους καθρέφτες πρώτα.. Για να μην κοπείς λοιπόν, την ημέρα της εξέτασης κοιτάζεις τους καθρέφτες... Όταν αρχίσεις και οδηγάς όμως, τους κοιτάζεις τους ρημαδοκαθρέφτες μπας και έρχεται κάποιος και προκληθεί ατύχημα.

 

 

[lambrosgg]

Και μένα με πιάνει που και που αυτό... Πώς θα άκουγα το τάδε κομμάτι πχ αν δεν ήξερα απολύτως τίποτα απο μουσική. Ή πως να ακούνε οι ...κοινοί μη ωδειακοί θνητοί το τάδε.

 

Ποτέ όμως δεν έφτασα στο σημείο να προτιμήσω να μην ξέρω μουσική, ή ακόμα να ξεχάσω αυτά που ξέρω! Επειδή απλώς συνειδητοποιώ μέσω του ΤΟΡ10 και της μουσικής ανάλυσης που κάνω ότι αν δεν ξέρεις μουσική στατιστικά κολλάς σε συγκεκριμένα μοτίβα (προσοχή δεν εννοώ στυλ μουσικής). Αν πάλι ξέρεις μουσική θα ακούσεις και κάτι διαφορετικό. Όχι μόνο επειδή μπορεί να σου εντυπωσιάσει το αυτί, αλλά επειδή θα κάνει κάτι διαφορετικό και θα βάλει το μυαλό σου να δουλέψει.

 

Είδα τον τίτλο στην αρχή και κόλλησα... Ποιός θέλει να ξεχάσει ΓΝΩΣΕΙΣ? Και μου κάνει εντύπωση που είδα πολλούς υποστηρικτές απο κάτω...

Τέλος πάντων ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Η μουσική δεν είναι ποδήλατο, φυσικά και ξεχνιέται. Αν σταματήσεις να μελετάς κάποια στιγμή θα σε αφήσει και αυτή.

[darshan]

ήταν πρωτομαγιά govanmaniac και με είχε πιάσει η άνοιξη  ;)

 

lambrosgg, καλή και η μουσική ανάλυση, αλλά δεν χρειάζεται και λίγο ένστικτο μέσα?