Οι χαμένοι κιθαρίστες / late 70's - mid 80's

[speros]

...τώρα μετά από 30 χρόνια μπορούμε μέσα από το internet να τους ξαναδούμε.

Με καλά ακουστικά μπορούμε και να τους ακούσουμε με περισσότερη λεπτομέρεια.

Ήταν μια διαφορετική γενιά που έβγαινε στο προσκήνιο καθώς οι ροκ υπεραστέρες έδυαν

και τα ατελείωτα σόλα έφταναν στο τέλος τους. (Εκτός από τα μέταλα που συνέχιζαν με την ίδια δομή :-)  Οι πιο ηλικιωμένοι αξίζει να τους θυμηθούμε ξανά. Οι μικρότεροι αξίζει να

τους γνωρίσουν. Μπορεί να “έφυγαν” αλλά ο ήχος τους όπως συμβαίνει πάντα είναι

ζωντανός σε δεκάδες επόμενα συγκροτήματα.

 

1. Β'52 / Ricky Wilson

http://www.youtube.com/watch?v=PPaVsjqL3w4

2. Clash / Joe Strummer

3. John McGeoch  / Ήταν σε διάφορα συγκροτήματα

4. Birthday Party / Rowland Howard

5. Pretenders / James Honeyman-Scott

http://www.youtube.com/watch?v=09rXx0CNAYg

6. The Sound / Andrian Borland

7. The Triffids / David McComb

 

[schreivox]

  Ωραίο αφιέρωμα  :'(  :)

Αυτή η γενιά κι αν έχει επηρεάσει  καλλιτέχνες μέχρι σήμερα!

 

Για λόγους νεκρολογικούς θα πρόσθετα* και τον Bryan Gregory από τα πρώτα χρόνια των Cramps. Δεν είναι βέβαια επιδραστικός σαν αυτούς που ανέφερες

 

 

 

  Τον J.T. τον αφήνω για τον συμφορουμίτη που φέρει προς τιμήν το όνομά του

 

 

(*και Mick Ronson/Marc Bolan/ Fred Sonic Smith αλλά αυτοί  είναι παλιότεροι όσο να'ναι και σ'αλλο ύφος)

[fenderiarhs]

 

Ήταν μια διαφορετική γενιά που έβγαινε στο προσκήνιο καθώς οι ροκ υπεραστέρες έδυαν

και τα ατελείωτα σόλα έφταναν στο τέλος τους. (Εκτός από τα μέταλα που συνέχιζαν με την ίδια δομή :-) 

 

 

Oι χαμενοι κιθαριστες των late 70's-80s δεν εφυγαν ουτε σταματησαν να σολαρουν. Απλα εγιναν κιμπορντιστες και αγορασαν ενα τετοιο αισχος.  ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 

[mamakin]

Jimmy Crespo

 

[flash=200,200]

[speros]

> O Bryan Gregory στο Νο 8 οπωσδήποτε. Όσο για το πόσο επιδραστικός είναι,

Νομίζω ότι ζει ανάμεσά μας →

 

 

 

> Ο J.T. υποψιάζομαι από NWDolls νομίζω άνετα στο Νο 9. Αν και early 70's νομίζω εμπίπτει αβίαστα

στην κατηγορία, μια και οι άνθρωποι ήταν 10 χρόνια μπροστά από την εποχή τους!

 

 

> Ξεχάσαμε τον Johnny Ramone /  φτάσαμε στο No 10.

 

 

 

>Νο 11 ο Robert Quine ( με Richard Hell & the Voivoids / Lou reed κλπ )

 

 

>Kαι στο 12 ένας από τους πιο αγαπημένους μου - που τον είχα ξεχάσει κι αυτόν.

Ο γεματούλης D.Boon από τους Minutemen.

 

[Johnny.T]

 

Σιγουρα ο Tom Verlaine από τους television.Μιλαμε για μπαντα με συνθεσεις και ηχο απόλυτα πρποσωπικο.Και φυσικά τον μέγιστο Johhny thunders που αν και με προλαβε ο συνφορουμιτης .ισως μεσα στους 10 καλυτερους ροκ εν ρολλ κιθαριστς.Μιλαμε πενια και attitude στο παιξιμο μοναδικο .

[schreivox]

  @Johnny.T

χτύπα ξύλο!!!

 

(χαμένοι κιθαρίστες)  ;D

[schreivox]

Ωραίος, για Robert Quine, @speros (καλά, και Lou Reed πλέον...)

[speros]

Νο 13 / Πάει γεράσαμε... μας ξέφυγε ο Lou Reed

Εδώ θα βάλω ένα αγαπημένο βιντεάκι, γιατί έχει και τον φοβερό Reeves Gabrels στην κιθάρα

και την φοβερότερη Gail Ann Dorsey στο μπάσο.

 

 

 

Νο 14 / 15 – Οι αδικοχαμένοι Peter Tosh / Bob Marley

Μπορεί φαινομενικά να μην ταιριάζουν με το ύφος των υπόλοιπων αλλά αν κάνει

κάποιος τον κόπο να διαβάσει την ιστορία της εισόδου της ρέγκε στη βρεττανική

μουσική από το Israelites (Desmond Dekker/1969) μέχρι την 2tone και παραπέρα...

ίσως αλλάξει γνώμη.