Μικρές πρωινές σκέψεις...

[dimicupo]

Είναι όντως ...περί ανέμων και υδάτων αυτό,δέν μιλώ για μουσική και μουσικούς,είστε η παρεούλα μου όμως και θα...με υποστείτε όσοι με διαβάσετε άλλη μια φορά...μη βαράτε...

-----------------------------------------------------------------------------------

.....Τράβηξε τις κουρτίνες νωχελικά..πόσο άσχημη είναι η Αθήνα..και στις πυτζάμες μου χωράνε δύο πια....θέλω να κάνω καφέ

και βαριέμαι...πόσο περίεργο να είσαι μόνος στο σπίτι....πού'ναι τα τσιγάρα μου....πρέπει να βγώ για εφημερίδες πάλι...χέ!

τελικά βγαίνω μόνο γι αυτό...και τι να λέει..καλπάζουσα αγοραφοβία μάλλον..αξύριστος πάλι..όλο λέω να συμμαξέψω το δωμάτιο μου και όλο μετανιοιώνω...το δεντράκι το έστησα εγώ...καιρός να το ξεστήσω...το σπαστικό ότι θέλω να ακούσω μουσική και δε μπορώ...δυό,άντε τρία δευτερόλεπτα απο κάθε τραγούδι και πάμε στο επόμενο...η τηλεόραση τα ίδια και τα ίδια...δεν παλεύεται..

σήμερα ο ήλιος δίνει ένα περίεργο φυμέ πίσω απο τα σύννεφα...έτοιμος ο καφές....κι ένα τσιγαράκι..είναι απόλαυση η ανάγκη..

δεν ξέρω...κανάλι 4....α..αυτοί που ζητούσαν χρήματα απο αυτόν που αυτόν που πήγαινε με τα παιδάκια τους...άξιοι...άξιος κι εσυ μάγκα...έχει χώρο τελικά η κοινωνία...τι έγινε με του κυνηγούς που τους φάγανε τόσο άδικα....δεν πουλάει πια μάλλον...κανάλι 6....χαζές που λένε βλακείες...επόμενο...αστυνομική βία....στην Ισπανία....μαγκιά...παρακάτω...όχι άλλος

Πλούταρχος,δέν θα πάρω...άραγε να πάρω τηλέφωνο τη μάννα...δεν αντέχω υποκρισία όμως...δίκοπο μαχαίρι...γέλιο και χαρά..

Οι κιθάρες μου κάτι έχουν αυτές τις μέρες...θα ορκιζόμουν πως ζηλεύει η μία την άλλη....πως εξηγείς ότι αρνούνται να

κουρδιστούν σωστά πιά..κι όταν τις χαιδέψεις,καράβια ναυάγια τα ξύλα τους,άψυχα και μουντά....στριγγίζουν ανυπόφορα...εγώ

όπως έπαιζα παίζω..κάτι κάνουν αυτές...πρέπει να πιέσω το μικρό γι αυτό το κωλοδίπλωμα...δεν πάει άλλο...το μόνο που μου

λείπει τώρα είναι ένα τηλεφώνημα ότι τον πιάσανε να οδηγεί χωρίς δίπλωμα..μπήκα σε ένα δωμάτιο συζητήσεων σήμερα...chatroom που λέμε Ελληνικώτερα...πόσο ήθελα να μιλήσω λίγο με ένα άνθρωπο....asl....η πρώτη ατάκα....α μπα....καλημέρα! :) ,καλημέρα και σε σένα......έχεις φώτο ?? ......μάλιστα...στενεύουν τα περιθώρια ακόμα και για τις δυκτιακές μου βόλτες...βλέπω να

είμαι ο πρώτος αγοραφοβικός του net πολύ σύντομα...θυμήθηκα ξαφνικά το μέγιστο παράπονο μου...εδώ και χρόνια έχασα το

απίστευτο χάρισμα που έχουν οι άνθρωποι να κλαίνε...αυτό που όταν δεν πάει άλλο κλείνεις την πόρτα,βουτάς το κεφάλι στα γόνατα και βγάζεις ότι σε πονά,έστω για λίγο,απο τις άκρες των ματιών σου...όμορφα που ήτανε τότε γαμώτο...για να είμαι δίκαιος όταν τελείωνε τα ίδια χάλια ήσουν..απλά η ιδέα ότι κάτι ίσως έφυγε μαζί τους σου χάριζε ένα λιγότερο άσχημο ημίωρο..

τελικά βρίσκω εναλλακτικούς τρόπους...μεγαθήριο ο τύπος..τελευταία γράφω και δεν τα σκίζω όπως άλλοτε...απλά μόλις τελειώσω δεν το διαβάζω,έτσι σώζονται..πρόσκαιρα..ανήμερα τα χριστούγεννα με κάποια απο τα τελευταία μου ψιλά,πήρα δυό κούτες μελλομακάρονα και πήγα Δώρου και Βερανζέρου....βρήκα πολλά απο τα παιδιά που αγαπώ ιδιαίτερα και που σκέφτομαι τα βράδυα,όταν στριφογυρνώ ώρες στα ιδρωμένα σεντόνια...βρήκα τη Λία...πολύ χειρότερα απ όσο ήξερα....κορίτσι μου....θα ξαναπώ τα ίδια...

την επόμενη φορά που σ'ονειρεύομαι θέλω να γίνει τ'όνειρο...θα περπατώ λοιπόν ανέμελος,κάπου στη Χαλκοκονδύλη με έχω φανταστέι...και τσουπ! θα τρακάρω...θα μπερδευτούν τα πόδια μου σε ένα καροτσάκι....κι όπως λέει θα σηκώσω το βλέμμα,θα δώ

ένα πανέμορφο μωρουλίνι....πως να νευριάσεις όταν σε κοιτάζει ένας άγγελος με τον αντίχειρα στο στόμα και σου χαμογελά...και σηκώνοντας το βλέμμα,θα δω λέει εσένα μικρή μου Λία....όμορφη όσο ποτέ...στα κανονικά σου κιλά,καλυντυμένη,με αυτά τα μάτια που καμμιά ουσία δεν δάμασε ποτέ....κι αφού μου γελάσεις λέει,θα μου πείς ότι έχεις βγέι χρόνια απο το χορό της ζάλης και της φυγής...θα μου πείς για το παλληκάρι που γνώρισες και σε λάτρεψε και σε πήρε μακρυά απ όλα...θα μου πείς για την πανέμορφη κουκλίτσα που βλέπω μπροστά μου...πως είναι ναζιάρα,πώς κάνει ο μπαμπάς όταν γυρνά απ τη δουλειά...όλα αυτά Λία μου...θα γελάσουμε ξανά όπως τότε που κατέβαινα τα Σαββατοκύριακα με γλυκά και φοβόσασταν ότι είμαι...μπάτσος....τουλάχιστον έσωσα με την ταπεινή μου παρουσία την Τώνια και το Γιώργο...να το κάνεις κι εσύ γαμώτο σου...ξέρω πως προτιμούσες χρήματα αντί γλυκά μα όσο και να με πονάει δε γίνεται...ελπίζω να μπορέσω αν είμαι καλά τα επόμενα Χριστούγεννα να σας ξαναπαίξω στον πεζόδρομο,

να μοιραστούμε λίγο πάλι τις απίστευτες στιγμές..σταμάτα το κι εσύ και όλοι....μίλα στα παιδιά και ξεκόλλα..γυρνώ την πλάτη και φεύγω βιαστικά.....έσβησε κι αυτό....πόσες φορές έχω πεί να επιβάλλω ένα γκρί φόντο πίσω απο τα μάτια....όχι σκέψεις...μια ηρεμία τεχνητή,άμμεση και επιβαλλόμενη,κάτι σαν να βγάζεις την πρίζα απο την ψυχή σου...για λίγο...δεν λειτουργέι ούτε αυτό...θέλω γρήγορα κάτι να μου δώσει χαρά....να άλλη σκέψη...θυμήθηκα κάτι που είπε ο Dylan κάποτε και χαλάστηκα πάλι..."κάποτε αναζητούσα την ευτυχία μανιωδώς....τώρα δε μ'ενδιαφέρει"....σήμερα είμαι κοντά στην ηλικία του όταν το είπε...γαμώτο εμένα μ ενδιαφέρει...πόσο ασήμαντα σκέφτομαι και αισθάνομαι άν το πίστευε αυτό που είπε...λίγη χαρά πήρα με την γυναίκα που δεν τη βάζανε στην εντατική λόγω έλλειψης δωματίου ή προσωπικού - δεν πολυκατάλαβα - και τελικά έληξε αφού τα κανάλια και κάποιος υφυπουργός πηραν το μπράβο μας...και με τον συμπαθητικό αυτόν κύριο που διοικεί το χαμόγελο του παιδιού χάρηκα..ο κόσμος ανταποκρίθηκε..τσιγάρο πάλι...μια γουλιά καφέ...χάρηκα και με μένα...απίστευτο,αλλά ναι..τα μάτια μου άρχισαν να ξαναγίνονται σχεδόν όπως πρίν...τώρα εστιάζουν πάλι,όχι για πολύ ώρα,αλλά η ιατρός είπε ότι θα επανέλθουν...σε λίγο πρέπει να βγώ να πληρώσω το νερό και κάτι άλλα...και δέν θέλω..κι αυτό που είχα βρεί τελευταία,να κάνω μπάνιο κάθε τρείς τέσσερις ώρες το βαρέθηκα...μυστηριωδώς όταν το ζεστό νερό σε αγκαλιάζει ηρεμείς και χάνεσαι....ο αφρός γίνεται μια γλυκειά μυρωδάτη αγκαλιά και όσο διαρκεί σκέφτεσαι λιγώτερο επώδυνα πράγματα...κάτι παίζει με τη γλυκειά ηρεμία των προγεννητικών μας ημερών,ίσως...τελικά θα το ξανακάνω...μέχρι να βρώ κάτι καλύτερο...

[k-a-f-ros]

Βγές έξω και γνώρισε κόσμο, εμένα πάντα μου φτιάχνει το κέφι...

[vandergraaf]

dimicupo strikes again!!! :wink:

[Spiros Mavromatis]

παντως εγω οοοοοταν ερχομαι αθηνα περπαταω απο το παγκρατι μεχρι το πολυτεχνειο για να δει κοσμο το ματι μου.μ αρεσει να χαζευω και να παρατηρω.μετρητα δεν κουβαλαω πανω μου απο φοβο, και στον γυρισμο αφου το G.A.S. μου εχει φτασει στα υψη, αρχιζω να μπαινω σε μουσικα μαγαζια και να ψωνιζω.μετα καθομαι για φαγητο και καφε-τσιγαρο.

κι επειτα παλι συνεχεια στο shopping-therapy.

 

την δευτερη μερα κατεβαινω για καφε μονο , κανα ρουχαλακι , το απογευμα σινεμα και αργοτερα εξοδο.

 

την τριτη μερα δεν κρατιεμαι και θελω να γυρισω στο νησι.ξερω ομως πως οταν πατησω το ποδι μου παλι πισω , θα θελω να ειμαι σε μια μεγαλουπολη.

 

τελικα πουθενα δε μ αρεσει.παλια εκανα και chat πολλες ωρες.

τωρα δεν με γεμιζει και εχω πολλη ορεξη να κανω οικογενεια με την "δικια μου". αργοτερα μολις δω την "γλυκα" , ξερω πως θα το μετανιωσω κατα το ημισυ. αλλα τι να κανουμε.αυτα εχει η ζωη.αλλο τα "πρεπει" και αλλο τα "θελω".

 

παντως δεν εχω παραπονο.αυτο που με κραταει εξω απο την ανια, την βαρεμαρα , και με καθιστα ολο και πιο μορφωμενο και ενημερο ειναι το ιντερνετ και κατα το 80% των surfing ωρων μου , το noiz.

 

δεν ξερω γιατι τα γραψα αυτα , αλλα γουσταρω.

 

καλο απογευμα σε ολους μαγκες!!!! :wink: :wink:

[c.dayz]

Dear mother,

This is just survival.

Cannot promise your children everything,

But you would lie so they can sleep tonight.

Defeat tasted nothing like you said.

 

Can anybody tell me why God won't speak to me?

Why Jesus never called on me to part the fucking seas?

Why death is easier than living?

You can be almost anything

When you're on your fucking knees?

 

...bges ekso kai siga siga ola tha allaksoyn....

min nomizeis pos tha bgeis ekso kai tha peis ...a oraia teleiosan ola ta problhmata....ta problimata den einai i monaksia... siga siga tha ertheis sta pano soy :wink:

akoyse moysiki poy se kanei xaroymeno!!!!oxi katathliptika...(den ksero kiolas an akoys...).

skepsoy oti pernas kala kai oti exeis polla pragmata na doseis ,ti na poyn kai kati alloi...

 

i zoi einai mikri gia na einai thliveri...

 

this world cant bring me down

cause im already here...

 

 

CLOUDY DAYS....