Προς το περιεχόμενο

Danny Hayes


ez

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Guru
DANNY HAYES
Με αφορμή το βίντεο που ανέβασε ο Νίκος Καπηλίδης (το οποίο και βαθιά με συγκίνησε), θέλω να μοιραστώ μερικές σκέψεις μου για τον αξέχαστο Danny Hayes και το πέρασμα του από τη Θεσσαλονίκη. Εκείνη την εποχή (μέσα – προς τέλη δεκαετίας 1980-1990) οι Blues Wire παίζαμε στο «Παραρλάμα», ένα μαγαζί που άφησε ισχυρό αποτύπωμα στη μουσική ιστορία της πόλης. Σχεδόν παράλληλα, λειτουργούσε και το «Μαντάτο», ένας αμιγώς Jazz χώρος.
Κάπως έτσι, παράλληλα και χωρίς κατά κανόνα να τέμνονται, λειτουργούσαν και οι μουσικοί της πόλης. Ερχόμασταν από εποχές που οι όροι «καρεκλάδες», «τσινάρια», «ροκάδες» και «τζαζίστες» ήσαν ακόμα φρέσκοι στις μνήμες, σχεδόν στο φόρτε τους, και χρησιμοποιούνταν συχνά πυκνά με κάθε δυνατή ένταση και απόχρωση. Από φιλικά πειράγματα και χιουμοριστική διάθεση μέχρι σχεδόν επιτίμηση, προσβολή. Εμείς κατά κύριο λόγο είμαστε αυτοδίδακτοι μουσικοί, φτωχαδάκια η της μεσαίας τάξης, ψιλο(η χοντρο)αλητάμπουρες, παιδιά χαμένα σε μαγικές ονειρώδεις ομίχλες.
Από την άλλη, οι τζαζίστες, γενικά διέθεταν πιο upper class μόρφωση και συμπεριφορά, ακριβότερη και πιο συντηρητική εμφάνιση, πιο προσγειωμένοι και μεθοδικοί, στα μάτια μας πάντα είχαν μια κάποια ακτινοβολία ελιτισμού. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, φιλικές κι ευγενικές σχέσεις μεν, λίγο «κρύες» όμως και αποστασιοποιημένες. Δεν «έφταιγε» κάποιος, οι καιροί ήσαν έτσι. Αυτοί στα στέκια τους με τις μουσικές τους, εμείς στα δικά μας με τις δικές μας.
Στο «Παραρλάμα» χρέη καμαρινιού έκανε μια μικρή κουζίνα-αποθήκη στο πίσω μέρος, απέναντι ακριβώς από τις τουαλέτες. Εκεί βρίσκαμε καταφύγιο στα διαλλείματα, ο ένας πάνω στον άλλον τις περισσότερες φορές, και δεν ήταν σπάνιο κάποιος ν’ ανοίγει την πόρτα με το φερμουάρ του παντελονιού του ξεκούμπωτο γιατί νόμιζε πως έμπαινε απέναντι.
Εκεί λοιπόν, ένα βράδυ σε κάποιο διάλλειμα, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ένας σοβαρός μυστακοφόρος κρατώντας μια μικρή θήκη στον ώμο του. Εκείνος όμως ήξερε καλά που πήγαινε. Γυρίσαμε όλοι να τον κοιτάξουμε σιωπηλά, μας ήταν άγνωστος, είχε όμως μια στιβαρότητα στον τρόπο που κινείτο και μας δημιούργησε την περιέργεια τι να ήθελε άραγε…
Hi guys, I’m Danny Hayes, can I join you on stage?
Για μένα, η στιγμή εκείνη ήταν η απαρχή μιας κεφαλαιώδους αλλαγής στη μουσική ωριμότητα της πόλης και των ανθρώπων της. Φυσικά δεχθήκαμε, οι αυτοσχεδιασμοί είναι μέσα στη φύση της μουσικής που αγαπάμε και πρόθυμα τον καλωσορίσαμε. Το παίξιμο του ήταν φανταστικό, κοιταζόμασταν επί πάλκου με χαζά χαμόγελα και ρουφήξαμε την κάθε του νότα.
Έκτοτε, ο Ντάνυ ξανάρθε αρκετές φορές να τζαμάρει, μαζί του έφερνε και φίλους της δικιάς του «κλίκας» και το πράγμα μπερδεύτηκε και ομόρφυνε ταυτόχρονα. Και, οποία έκπληξις, βρέθηκα σε λίγο καιρό να τζαμάρω στο Μαντάτο. Και πολλά και πολλοί ακόμα ένθεν κακείθεν.
Στα μάτια μου, υπήρξε ο καταλύτης που γκρέμισε προκαταλήψεις κι ενδοιασμούς, ήταν εκείνος που έφερε ένα κομμάτι της αμερικάνικης νοοτροπίας, ιστορίας και ήχου στη μικρή μας πόλη στην άλλη άκρη του κόσμου. Ήταν εκείνος που γεφύρωσε το κενό ανάμεσα στους μουσικούς της πόλης και κατέδειξε με τον καλύτερο τρόπο πως η μουσική είναι μαγεία όπου κι αν ακούγεται, αρκεί να παίζεται με αυθεντικότητα, ειλικρίνεια και ταπεινότητα.
Προσωπικά με δίδαξε πολύτιμη γνώση, μόνο με τα μάτια του, τον ήχο και τη στάση του, οι λέξεις φάνηκαν πολύ λίγες για να προσθέσουν κάτι σημαντικό. Το μάθημα αυτό δεν το ξεχνώ ποτέ στη ζωή μου, δεν ήμουν φίλος του για να ξέρω περισσότερα, δεν γνωρίζω τι χαρακτήρας υπήρξε για τους δικούς του ανθρώπους, ο ελάχιστος χρόνος που μοιράστηκα μαζί του όμως για μένα υπήρξε από τα πλέον σημαντικά συναπαντήματα της ζωής μου.
 

Artist Biography by AllMusic

b. 1946, West Warwick, Rhode Island, USA, d. 10 December 2004, New York City, New York, USA. Hayes began playing trumpet at an early age and later studied at the Berklee College Of Music before settling in New York City, where he remained based for much of the rest of his life. In the 70s and early 80s, Hayes played and sometimes recorded in big bands led by Gerry Mulligan (Walk On The Water), Buddy Rich (soloing notably on ‘Ease On Down the Road’), Doc Severinsen, and with Chuck Israels’ National Jazz Ensemble. Hayes also played in a small band led by bass player Reggie Johnson. In the 80s, he toured Europe in an orchestra accompanying pop singer Shirley Bassey. For some time in that same decade, he lived in Thessaloniki, Greece, where he played in local clubs. Late in life, he suffered from lung complaints that adversely affected his playing career. Stricken with brain cancer, Hayes was hospitalized for the last months of his life.

  • Like 12

The music you listen to, becomes the soundtrack of your life

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

Φοβερη ευκαιρια, ειδικα για την εποχη, να εισαι θεσσαλονικη και να μπορεις να ακους τετοιες μουσικες! Danny Hayes και Manny Boyd, κουιντετο καποια εποχη!

 

5tet.jpg.8e8b452b2134fd92a1acbcbc34f03938.jpg

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

51 λεπτά πριν, Alter είπε

Φοβερη ευκαιρια, ειδικα για την εποχη, να εισαι θεσσαλονικη και να μπορεις να ακους τετοιες μουσικες! Danny Hayes και Manny Boyd, κουιντετο καποια εποχη!

 

5tet.jpg.8e8b452b2134fd92a1acbcbc34f03938.jpg

Απίστευτο σήμερα το πρωί άκουγα αυτόν τον δίσκο.

Μόνη μου ένσταση, εταιρία Rotonda records.🙄

InfluenSir!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

μα τι περίμενες...μικρή Θεσσαλονικιώτικια εταιρεία.

Με μοναδικό ξενο δίσκο στο λιγοστό ρεπερτόριο έναν jazz δίσκο, ενός περαστικού μουσικού από την πόλη.

 

Και πάλι καλά να λέμε...

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

8 ώρες πριν, dimsonic είπε

μα τι περίμενες...μικρή Θεσσαλονικιώτικια εταιρεία.

Με μοναδικό ξενο δίσκο στο λιγοστό ρεπερτόριο έναν jazz δίσκο, ενός περαστικού μουσικού από την πόλη.

 

Και πάλι καλά να λέμε...

To lp είναι καταπληκτικό, σούπερ κομμάτια, παίξιμο ήχος.

Αλλά είναι όνομα αυτό; Rotonda.!

InfluenSir!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 hour ago, Nestoras said:

To lp είναι καταπληκτικό, σούπερ κομμάτια, παίξιμο ήχος.

Αλλά είναι όνομα αυτό; Rotonda.!

ξερεις εκει διπλα στη δεκαετια 70 80 φτιαχνονταν τα καλυτερα κουλουρια και αργα τη νυχτα ηταν στεκι

  • Like 1
  • Χαχα 1

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου