Πίνακας συμμετοχής

Την είδα εχθές το βράδυ και μου άρεσε πολύ. Κυρίως το πόσο επιφυλακτικός στα όρια παρεξήγησης είναι στην αρχή ο Sting αλλά και ο Miller και πώς ανοίγονται σιγά σιγά και τελικά καταλήγουν να απολαμβάνουν την κουβέντα. Όσον αφορά αυτό που λέει ο dim από πάνω, απλά συνέβη αυτό που γίνεται σε όλες τις περιπτώσεις ιδιοφυιών μουσικών. Την ώρα που γράφουν κάτι, δε σκέφτονται "α, ωραία ακούγεται το ύφεση 6 εδώ και μετά λέω να κάνω μια μετατροπία σε λόκριαν". Απλά τους βγαίνουν και μετά έρχονται οι δάσκαλοι και οι αναλυτές και περιγράφουν τι έγινε. Ο Beato τον ψάρεψε λιγάκι για να του αποσπάσει κανά quote θεωρίας (και καλά έκανε, δάσκαλος μουσικής είναι ο άνθρωπος) αλλά ο Sting δεν μπήκε στο παιγνίδι και του είπε ακριβώς αυτό που συμβαίνει: ότι έτσι του ήρθε εν ολίγοις.

Πάλι καλά που δεν το πλήρωσα και πήρα το Rabea, γιατί η Atomic τώρα το δίνει δωρεάν. Δε με έπεισαν οι λόγοι που έδωσαν στην ανακοίνωση, αλλά δεν έχει να λέει γιατί το plugin σε amp tones γαζώνει. Κατέβασμα εδώ https://tonocracy.com/download/

Δεν έχω εμπειρία από πλήρως ψηφιακά rigs. Κρίνοντας από αυτά που ακούω πάντως, εννοώ από υλικό που ανεβάζουν άνθρωποι που προφανώς έχουν και το έχουν παιδέψει και έχουν στο μυαλό τους reference ήχους αληθινών ενισχυτών, η απόσταση που κάποτε υπήρχε έχει ήδη καλυφθεί. Δεν υπολείπεται το ψηφιακό δηλαδή. Σε επιδέξια χέρια δε διακρίνεται καν. Κι αν 5-10 έμπειροι μπορούν μετά από εκτενή ακρόαση να το διακρίνουν ακούγοντάς το μόνο του σε Α/Β test, μέσα σε ολοκληρωμένη παραγωγή... καληνύχτα σας. Γενικώς συμφωνώ με αυτά που άκουσα από τον Rabea. Ο τρόπος που ένας καλός ενισχυτής μπορεί να γεμίσει το δωμάτιο είναι εθιστικός αλλά σε ένα αστικό περιβάλλον εντός του οποίου πολλοί διαβιούμε είναι συνήθως ανέφικτο να τον ξεμπουκώσεις. Από την άλλη, αν ηχογραφείς τακτικά δεν έχεις κανένα λόγο να μην έχεις ένα αξιόπιστο ψηφιακό rig στη διάθεσή σου. Ακόμα κι αν επιμένεις ότι για το x project θα χρειαστείς οπωσδήποτε "αληθινές" κιθάρες με ενισχυτή, υπάρχει πάντα το reamping που μπορεί να γίνει οπουδήποτε. Για όποιον φτιάχνει το οπλοστάσιό του σήμερα σίγουρα η απόκτηση ενισχυτή δεν είναι μονόδρομος. Όσο πιο πολλές και ποικίλες "δουλειές" κάνει ο κιθαρίστας πάντως, τόσο πιο πιθανό είναι να χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό αναλογικού/ψηφιακού. Όπως και ο Rabea. Τέλος, το πώς ακούγεται ένα preset στο σπίτι, πώς στο studio και πώς στην ηχογράφηση είναι μια ολόκληρη, ξεχωριστή συζήτηση, καθότι ως γνωστόν η πείρα πρώτα σου βάζει το διαγώνισμα και μετά σου κάνει το μάθημα.

Tην είδα και ίσως είναι και η πιο νορμάλ συνέντευξή του που έχω δει. Φυσικά τη μονοπώλησε και από τα λόγια του κάποιες στιγμές φαινόταν και η αυταρέσκεια και άλλα πράγματα που του έχουν καταλογιστεί κατά καιρούς. Εμένα προσωπικά δε με πειράζει κάποιος να έχει αυτοπεποίθηση ακόμη και υπερβολική. Αρκεί να μπορεί να την υποστηρίξει. Και ο συγκεκριμένος μπορεί.. Και δεν είναι απλά δεξιοτέχνης, αλλά έχει αφήσει το στίγμα του στην ηλεκτρική κιθάρα.

Όχι, αλλά δε γίνεται να μάθεις όργανο σε κλασσικό περιβάλλον και να μην πέσεις στη λούμπα. Ουσιαστικά αυτό είναι που σε κρατάει να μελετάς.

Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Αν ψάχνεις έναν συγκεκριμένο ήχο, πας στο μηχάνημα που τον βγάζει. Αν δηλαδή ψάχνεις jcm900 πας σε jcm900, αν ψάχνεις blackface πας εκεί, κλπ. Αν θέλεις μεγάλη παλέτα καλών ήχων με μεγάλη δυνατότητα tweaking και ευελιξία και δεν σε ενδιαφέρει να "αντιγράψεις" κάποιον συγκεκριμένο ενισχυτή, πας σε πολυεφφέ, σε modeling, σε plugins, κλπ. Να με συγχωρεί ο κύριος του βίντεο αλλά αν θέλω matchless, θα κάνω το σκατό μου παξιμάδι να πάρω matchless, δεν θα πάρω Katana. Και όπως έχουμε ξαναπεί, μικρή σημασία έχει ο ήχος που ακούς στην ηχογράφηση, ως κριτήριο επιλογής, γιατί επιτυγχάνεται σχετικά εύκολα και με άλλα μέσα πια. Άλλα πράγματα παίζουν πιο σημαντικό ρόλο στο αν θα επιλέξεις ή όχι ενισχυτή, και τι είδους θα είναι αυτός. Πράγματα που δεν γίνονται αντιληπτά από ένα βίντεο. Τα παίζουν όμως από FRFR.

Νομιζω οτι αν σολο οπως του stairway to heaven η του comfortably numb, με τον ιδιο ακριβως ηχο και παιξιμο, ηταν fillers σε κανα αποτυχημενο pop hit, κανενας δεν θα ασχολουνταν με τον ηχο τους. Δηλαδη οχι μονο τα δαχτυλα κανουν διαφορα, οχι μονο η συνολικη παραγωγη, αλλα και η μουσικη που εξυπηρετει η κιθαρα εκεινη τη στιγμη κανει διαφορα, και η δομη του κομματιου που οδηγει στην κρισιμη στιγμη που η κιθαρα γινεται πρωταγωνιστης. Ειναι ψυχολογικο δηλαδη το ζητημα. Και δεν ειναι τυχαιο που οι κιθαριστες ειναι τοσο μηρυκαστικα με τον ηχο, γιατι η αμεση επαφη με τη χορδη βαζει και τον παραγοντα του υφους μεσα, οποτε ειναι ακομα πιο δυσκολο να καταλαβεις που σταματαει ο εξοπλισμος και που αρχιζουν τα δαχτυλα. Καποια στιγμη ομως θα πρεπει να το παρουμε αποφαση οτι με εναν εξοπλισμο ξερω γω 2- 3 αντε 4 χιλιαρικα, οι δικαιολογιες τελειωνουν. Τιποτα στον εξοπλισμο ενος αξιοπρεπους budget, ειδικα με τα σημερινα τεχνολογικα δεδομενα, δε μας εμποδιζει να εχουμε ενα εντελως γ@μ@το αποτελεσμα. Και αν ακομα εχουμε κανει διεξοδικα τη μελετη μας, και παιζουμε ωραια και καλα, αν και τοτε δεν εχουμε αποτελεσμα που να μας ικανοποιει, ε τοτε ειναι προβλημα της ιδιας της μουσικης που παιζουμε σε συνθετικο και ενορχηστρωτικο επιπεδο. Το σολο του stairway to heaven η του comfortably numb σκαει σα λυτρωση μετα απο μια μεγαλη πορεια που κανουν τα ιδια τα τραγουδια, αυτο ειναι που δινει τη δυναμη και στα σολο, αν τα ακουγαμε τα σολο μονα τους δε θα ειχαν το impact που εχουν τωρα, ουτε θα ψαχναμε το τι στο καλο τα κανει να εχουν τον ηχο που εχουν.

το τρίο αυτό του Trower δεν παιζόταν. Ιδίως και σε εκείνο το live του 1975.....Τι δισκάρα....

Δεν αναγνώρισα το κομμάτι. Θα σηκωθεί ο James και θα τον κυνηγάει. Το σόλο αρμονίου όμως εγ@m€1.

Συμφωνώ με geka σε πολλά. Το ότι απλά ανεβάζει ένα βίντεο και φεύγει, έχει ξανασυζητηθεί. Νομίζω έχει ειπωθεί ότι δεν τα ανεβάζει καν αυτός, αλλά και ότι δεν σπάει κανένα κανόνα του φόρουμ, οπότε είναι ελεύθερος να το κάνει. Το τι εικόνα βγάζει από αυτή την ελευθερία είναι άλλη συζήτηση. Εγώ προσωπικά δεν έχω δει κάποιον ιντερνετικό δάσκαλο να διαφημίζει διδασκαλία χωρίς να έχει κάποια αντίστοιχα βίντεο, και εννοώ πρακτικά μαθήματα, όχι αυτά τα ανόητα θεματικά που ανεβάζει. Το συγκεκριμένο βίντεο είναι το πρώτο που τον βλέπω πράγματι να παίζει κάτι. Συνήθως κρατάει μια κιθάρα έτσι για το καλό. Και τι είναι αυτό που παίζει? Γρήγορα και "εντυπωσιακά" runs για να τραβίξει το ενδιαφέρον. Κανονικά θα πρεπε να είναι engaging που λένε και στο χωριό μου, να κάνει κάποια απλά μαθηματάκια, χαλαρά, να δείξει και τι κάνει σαν δάσκαλος, γιατί αυτό που είδα σίγουρα δεν είναι διδασκαλία. Ένας που μπορεί να παίζει γρήγορα δε σημαίνει ότι μπορεί και να διδάξει. Επιπλέον με το να βάζει 15 διαφημίσεις το δευτερόλεπτο να βγαίνουν από κάθε γωνία και με κάθε τρόπο σε ένα τόσο μικρό βίντεο - και σε ΚΑΘΕ βίντεο, είναι ξεκάθαρο ότι ο σκοπός τέτοιου περιεχομένου είναι να τραβήξει όσο περισσότερους αρχάριους μαθητές γίνεται.

Τώρα έχουμε χιπ χοπ και ραπ :) Γιατί έχεις ακούσει τίποτα το....νέο τα τελευταία 15 χρόνια? Εκτός από αναιμικά "έντεχνα " νιαουριΖματα ή φασον γάβγισματα? Για το mainstream μιλάω οκ ?όχι για τις underground εξαιρέσεις... Βρες μου ΕΝΑ λαϊκο τραγούδι της τελευταίας 15ετιας που να μπορεί να φτάσει έστω και στο μικρό δαχτυλάκι του αυτό εδώ (το βάζω με τα σωστά ακόρντα προς τιμήν του φίλου μου @Μανώλης Χναράκης :) )

περιεργο παιζω 40 χρονια με λαμπατους και ΠΟΤΕ δεν με εχει "αφησει" λυχνια.

Μπάμπη συγχαρητήρια! Πολύ μεγάλη εξέλιξη και σε παίξιμο και σε ήχο!

Μπορεί παικτικά/συνθετικά ο οδοντίατρος να μη μου λέει πολλά αλλά είναι από τα καλύτερα παιδιά της πιάτσας.

Μακάρι, γιατι έτσι οπως το βλέπω, θα του κάνει 100%, να ηρεμισει με αυτό το θέμα τουλάχιστον.

Το "latency" με σκληρη πένα το κάνεις manage ακριβώς επειδή το ελέγχεις καθαρά με το δεξί σου χέρι (χαλαρο το δεξι για να μην κανει bounce η πενα στην χορδή, λιγοτερο χαλαρό αναλογως με το τι παιζεις εκεινη την στιγμη). Με μια πένα που ειναι ευκαμπτη, δεν μπορεις να κανεις manage τιποτα, η πενα είναι αυτή που είναι. Αν χαλαρωσεις το δεξι, θα γινει χάος, αν σφιξεις το δεξι, δεν θα γινει τιποτα καλυτερο από οτι ήδη βιώνεις. Δεν μπορεις να ελεγξεις το flex εκτός και αν μετακινεις τα δαχτυλα σου έτσι ουτως ώστε οταν θελεις σκληροτερη αισθηση, να πιανεις την πενα σχεδον στην μυτη της...γινεται...στην περιπτωση μου πριν απο δεκαετιες, το μονο που κατάφερα ειναι τα 80 από τα 100 χτυπηματα τελικα να γινονται με τον αντίχειρα αντι για την πενα. Αλλά σιγουρα γινεται από καποιον άλλον. Παντα μιλάμε για fast picking. Για πιο χαλαρά πραγματα, πάλι για τους ιδιους λογους προτιμω τις ακαμπτες...χαλαρωνεις ακομα περισσοτερο το δεξι χέρι και όλα καλα (αν δεν μου εχει πεσει η πένα ήδη 30 φορές σε ένα λεπτο φυσικα).

Είναι κάτι σαν να παίρνεις συνέντευξη από τον Air Jordan και να σου λέει ότι δεν είναι ο μάστερ.

日本人は頭がおかしい

να με πληρώνετε.... δεν

Ευτυχώς για εμένα το έχω βρει σε πολύ λογικές εντάσεις, δεν είναι ανάγκη να κουφαθουμε κι όλας. Αρκετά με τα παραμύθια του στυλ "πρέπει να τον ανοίξεις τον λαμπατο για να τον χαρείς"

Αυτό για το οποίο μιλάει το έχουμε κατά κόρον σχολιάσει, γενικότερα για τη σύγχρονη μουσική και όχι μόνο για την τζαζ. Θεωρώ ότι δε χρειάζεται να μιλάει κανείς για τζαζ ή για ροκ ή για μέταλ συγκεκριμένα. Σε όλα τα είδη, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο (με εξαιρέσεις φυσικά): χλιαρή ή ανύπαρκτη ταυτότητα αλλά και δημοφιλία της στείρας βιρτουοζιτέ λόγω του ότι ακούμε πλέον (και) με τα μάτια όπως λέει. Βιρτουοζιτέ υπήρχε πάντα αλλά παλιότερα αποτελούσε εργαλείο στην υπηρεσία του κομματιού ενώ τώρα είναι αυτόνομο ζητούμενο. Ειδικά αυτό πρέπει να το έχουμε συζητήσει εδώ, σε δεκάδες θέματα. Ε, άλλαξε το ζητούμενο και οι νοσταλγοί, νοσταλγούμε. Επίσης, όπως επιμένω να σχολιάζω σε αντίστοιχες συζητήσεις, είναι πολύ δυσκολότερο να ξεχωρίσεις πια γιατί σχεδόν όλα έχουν παιχτεί και ξαναπαιχτεί. 12 νότες είναι αυτές, πλησιάζουμε σιγά σιγά στην ολοκλήρωση όλων των δυνατών συνδυασμών. Οπότε το πάμε λίγο προς το ζογκλερικό/πρωταθλητικό όπου υπάρχει ακόμα ζουμί.

Παντως με την ακουστικη δεν με τρελαινει κιολας, εχει ριξει ενα κλαμα που του πηραν το delay ειναι σιγουρο Βεβαια αμα πιανει την ηλεκτρικη και τα εφεδακια του ειναι ινδαλμα, ολοι οι σρεντερ του ντουνια δεν ειναι ουτε μια τριχα απο τα @@ του. Απο την αλλη αυτο το κ@λοπαιδο ο bono ακομα και γερος στο γκισε απο το μαγαζι, η φωνη του ειναι ρε πστη, τον ακους και λες αυτο ηταν, γιναμε εκατομμυριουχοι Η κοτα με τα χρυσα αυγα Τερμα, καποιοι γεννιουνται με τον ηλιο να λαμπει απο τον πισινο τους. Οσο αντιπαθης και να ειναι το σωστο να λεγεται.

Εγώ βλέπω ότι τελικά δεν τις αγαπάνε τις Tele. Δεν είναι συμπεριφορά αυτή!

Αυτό συμβαίνει κατά την γνώμη μου για δύο λόγους. Πρώτον γιατί στο παίξιμό του είναι πολύ σημαντικό το στοιχείο του ρυθμού (οι αξίες, οι χρόνοι, και οι τονισμοί που χρησιμοποιεί είναι ασυνήθιστοι/πρωτότυποι) και ... Δεύτερον, σε έναν πολυφορεμένο αισθητικά τρόπο παιξίματος και ήχο, καταφέρνει να έχει έντονο το στοιχείο της έκπληξης και του απροσδόκητου/απρόσμενου. Αν τα βάλεις αυτά μαζί με την τεχνική του, ε, αξίζει τον κόπο.

Το κομμάτι αδιάφορο kateme αλλά ο τύπος είναι από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις hard rock/metal κιθαριστών που εκτός από το ότι το έχει τερματίσει τεχνικά (είναι πραγματικά εντυπωσιακό πόσο απόλυτα καθαρό είναι το παίξιμό του σε όλες τις ταχύτητες), έχει κάτι να πει και μουσικά.

Στο σημείο αυτό θα κάνω μια παράκληση. Μην ανάγουμε οιοδήποτε νήμα- οιασδήποτε θεματολογίας στην εντόπια πολιτική - κομματική σκηνή. Είναι βαρετό, ανούσιο......... και κόντρα στους κανονισμούς. Μην το κάνουμε λάστιχο κάθε φορά. Ευχαριστώ.

Το θεμα με το youtube ειναι να ξερεις καλα αγγλικα. Αν ξερεις καλα αγγλικα, εχει ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ περιεχομενο, με διαλεξεις απο πανεπιστημια, κορυφαιους stand up comedians κλπ κλπ κλπ. Αν δεν ξερεις ομως τη γαμησες, ξεμεινες με το βλακακο το mikeius, τον κρυοκωλο τον Τσουβελα και κατι αλλους ακομα τραγικοτερους, πικρα.

Καλά, αντε γεια!

Μ αρεσει ο γουθρη. Εδω δεν ηταν στα δυνατα του.

δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση, αλλά τα κομμάτια της εβδομάδας που παρουσιάζει είναι ευτυχώς όντως ενδιαφέροντα και με καλή συμμετοχή κιθάρας. Μπορεί να φαίνονται easy, αλλά είναι καλές παραγωγές και έχουν ενδιαφέροντα στοιχεία. Όπως το λέει με ανοιχτό μυαλό.

Εχω την εντύπωση πως μάλλον αναφέρεσαι σε τραγουδιάρες/ήδες. Για να ζήσεις σαν μουσικός και όχι απαραίτητα να γίνεις φίρμα (αφού οι περισσότεροι μόνιμα εργαζόμενοι δεν είναι) προϋποθέτει να είσαι μουσικός. Καλός ή κακός... αυτό είναι που αυτορυθμίζεται όπως σε όλα τα επαγγέλματα. Σ' εμάς βέβαια πολλοί σπουδάζουν για να διδάξουν, που απο μόνο του είναι περιοριστικό. Σε ότι αφορά τα της "παιδείας," προσωπικά θεωρώ πως είναι μια καραμέλα άφεσης αμαρτιών και αποδοχής της όποιας πραγματικότητας καταδεικνύοντας μια ένοχη, αόριστη κοινωνία. Φυσικά είναι σημαντική η παιδεία αλλά η ανατροφή μέσα στην οικογένεια που δίνει τους στόχους και τη μεθοδολογία για την επίτευξη τους καθώς και οι αξίες που κληρονομεί ο καθένας είναι πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά της κουλτούρας ενός λαού ολόκληρου. Ισως να λέμε το ίδιο πράγμα βέβαια αλλά η κουλτούρα χρησιμοποιείται πολύ αόριστα γενικά.

Κι εγώ δε θα έλεγα ότι είμαι φαν του συγκεκριμένου, ίσως δω κάνα βίντεο αν με ενδιαφέρει η θεματολογία, αλλά δεν είμαι subscriber. Παρ'όλα αυτά, ο τύπος κάνει παραγωγές που πριν 20 χρόνια δεν παίζανε ούτε σε ντοκιμαντέρ κολοσσών. Και μπορούμε να το δούμε δωρεάν με 2-3 κλικ. Καταλαβαίνω τους λόγους που δεν αρέσει σε ορισμένους εδώ μέσα, όντως μοιάζει με "ξύλινο" παρουσιαστή τηλεόρασης τα τελευταία χρόνια, αλλά το production value του καναλιού του δε γίνεται να αμφισβητηθεί. Τώρα σχετικά με το θέμα, τα 15 χρόνια που ασχολούμαι έχω υπάρξει κάτοχος Strat (και superstrat), LP και Tele. Τα πρώτα 10 χρόνια αν μου έλεγες για Tele δε θα σε άκουγα καν. Τελικά η γιαπωνέζα Tokai Tele που αγόρασα πριν 4 χρόνια ήταν το όργανο που "γιάτρεψε" σε τεράστιο βαθμό το GAS μου. Έχει πλάκα η ζωή καμιά φορά.

Ρε παιδια αυτο το boss με τίποτα Το behringer της 20ετιας του ριχνει χαλαρα...

Τάκη κάνε κάτι με... 1ον... τα τύμπανα, σχεδόν σε όλο το κομμάτι παίζουν το ίδιο μέτρο και ακούγονται "αναιμικά" 2ον... το "χαλί" με τις ρυθμικές κιθάρες, σχεδόν σε όλο το κομμάτι παίζουν το ίδιο.. 3ον... την σόλο κιθάρα. Δεν χρειάζεται να παίζει σε όλο το κομμάτι...και καλό θα ήταν να της βρεις μια μελωδιούλα που να παίζει 2-3 φορές (αρχή-μέση-τέλος; ) μες το άσμα. 4ον... 3:19 λεπτά το ίδιο... βάλε βρε μια αλλαγούλα 7-8 μέτρα στο τέμπο ή στην αρμονία ή στους ήχους των οργάνων για να ξεφύγει λίγο από την "μονοτονία".. 5ον... φτιάχνε καλύτερα το τέλος των κομματιών σου. Εν συγκρίσει με ότι έχω ακούσει από σένα εδώ, μάλλον το καλύτερο σου, δεν σημαίνει όμως αυτό ότι το κομμάτι δεν χρειάζεται πολλές βελτιώσεις και πολλές αλλαγές σε πολλά σημεία του για να γίνει αρεστό. Κατά τ΄άλλα καλά το πας....

Απλά συγκλονιστικός.

Βρε παιδιά μήπως και ο όρος συλλεκτικό έχει ξεχειλώσει λίγο; Είμαι καθημερινός επισκέπτης των αγγελιών και βλέπω συγκεκριμένα πετάλια να πωλούνται στα €550 και €700, εννοείται δεν φεύγουν και απλά ανανεώνονται οι αγγελίες με ελάχιστες διαφοροποιήσεις στην τιμή (+-€50). Που θέλω να καταλήξω, ότι το αγοραστικό κοινό αυτής της κατηγορίας και το οποίο να αντέχει αυτές τις τιμές, είναι πολύ περιοριμένο ανά τον κόσμο, επομένως μικραίνει και η ζήτηση, άρα τι περιμένει να βγάλει κάποιος αν αγοράσει ένα klon original στα €5000; Φυσικά δεν κατηγορώ κανέναν, ούτε πωλητές ούτε αγοραστές, αλλά πούλα εσύ το boss tonebender στα €750 και άμα φύγει από το noiz σφύρα μου κλέφτικα. Στο κάτω κάτω πεταλάκια είναι, δεν είναι και πίνακες ζωγραφικής ή άλλα αντικείμενα που τα κηνυγάνε συλλέκτες και tomb raiders από όλο τον κόσμο με αντίστοιχα πορτοφόλια.

Κατ' αρχήν να πω ότι ο Νέστορας με Les Paul είναι πρίγκηπας, όχι απλά sir. Νέστορα σου πάει τόσο πολύ, που στην θέση σου δεν θα έπαιζα με άλλη κιθάρα. Και σου πάει και εμφανισιακά αλλά και ηχητικά. Από εκεί και πέρα, πάρα πολύ ωραίο παίξιμο από όλους, πειστικό, άμεσο, αλήτικο, όπως πρέπει. Αλλά εκεί που μπαίνει το wah .... τα ρέστα μου, βγήκαν οι ίδιοι οι Lizzy στην σκηνή. Μπράβο ρε μάγκες.

Αναφέρομαι στο ότι οι περισσότεροι κιθαρίστες είμαστε νάρκισσοι και ποζάρουμε ανάλογα με στενά ρούχα ή γυμνασμένα μπρατσάκια και κορμιά έξω οπότε πιστεύω πως και αυτή εμπίπτει στην ίδια κατηγορία. Το έχω σκεφτεί με τις κοπέλες που ανεβάζει ο cos_dr κατα καιρούς και νομίζω πως απο τη στιγμή που γίνεσαι spectacle (θελεις να είσαι το κέντρο της προσοχής) σαν μουσικός, σχεδόν όλα είναι θεμιτά. Απλά δεν έχουμε συνηθίσει κοπέλες με βιντατζ stratocaster.

Το ρωτάς σοβαρά ή κάνεις πλάκα; Αν το ρωτάς σοβαρά, μιλάμε για ένα τελείως διαφορετικό πράγμα. 1ον (Αντικειμενικό κριτήριο) Από τη μια μιλάμε για μια συναυλία με θεατράλε προσέγγιση και απο την άλλη για μια βιντεοσκόπηση στο σπίτι. 2ον (Υποκειμενικό κριτήριο) Καλώς η κακώς, το γυμνό ανδρικό στέρνο δεν φαίνεται διαχρονικά να σκανδαλίζει και για αυτό προφανώς τα ανδρικά μαγιό δεν έχουν top . Υ.Γ. Δεν σκανδαλιστικά από την εμφάνιση της. Για την ακρίβεια την θεωρώ χοντρή για τα γούστα μου , δεν κάνει για τέτοιο outfit και την αδικεί παρά την κολακεύει.

έφαγε όλα τα λεφτά της στις κιθάρες και δεν της έμεινε κάνα φράγκο να ρίξει κανα ρούχο πάνω της . Πέρα από την πλάκα , ενώ και καλά παίζει και την ενδιαφέρει το θέμα κιθάρα από ο,τι φαίνεται, με αυτά που φοράει χαλάει το review και είναι προφανές ότι το κάνει για τα κλικς.

ΘΕΟΣ

άμα παίζεις τόσο ωραια, όλες οι κιθάρες καλές είναι

Να την χαίρεσαι. Πραγματικά ωραίο παίξιμο. Στην υγειά του συντρόφου Superfunk :-)

εντάξει... αλλά αυτή η μπάντα δεν θα προχωρούσε χωρίς οποιονδήποτε απο τους 3. Πες ότι ο Sting προχώρησε, αλλά ...σε λάθος κατεύθυνση. Αυτό το σύνολο μια φορά έγινε και ΔΕΝ ξαναγίνεται.

Βρε σχολιαζω το τεχνικη για τεχνικη. Διαφωνεις? Δεν σχολιαζω το γουστο. Σου ειπα λογω στυλ κ λογω ηχου δεν ειναι κ μενα ο αγαπημενος μου. Αλλα ο ανθρωπος ειναι ΤΕΡΑΣ. Οχι μονο κιθαριστικο αλλα κ μουσικο. Το σφεντονα τα χερια τους που λες θα ηθελα να το σχολιασεις. Αλλα μαλλον θα αναφερεις κιθαριστες που μπαινουν στην κατηγορια σρεντ. Heavy κ hard rock σρεντερς. Ο τυπος ειναι αυτοσχεδιαστης . Δεν γραφει ενα σολο κ μετα παιζει το ιδιο κ το ιδιο. Κ μαλιστα πανω απο πολυ εξεζητημενες αρμονιες. Στην κιθαρα δεν υπαρχουν πολλοι που μπορουν να παιξουν μ'αυτον τον τροπο πανω απο τοσο προχωρημενα changes. Αυτος κ ο Αλαν (καλα ειδικα ο Χολντςγουωρθ ηταν ακομα πιο προχω μουσικα) εφεραν λεξιλογιο που δεν ειχε παιχτει ποτε σε εγχορδα. Κ εγω απο μπλουζ- φιουζιον παιχτες προτιμω αλλους. Ford κ Henderson πχ. Αλλα ο τυπος ειναι περιπτωση. Τωρα Γκρην , Γκιλμουρ κ Γκαρυ (ο οποιος ειναι μεγαλη αγαπη κ απο τους πρωτους χωστες btw) σε κουβεντα για αυτο το βιντεο ειναι εκτος θεματος (αλλα τουλαχιστον μας δινει context) dimsonic κ για μενα δεν ειναι για... συνεχεια κ το ανεφερα. Σχολιαζω το τεχνικη για τεχνικη κ ειναι ξεκαθαρο.

όταν είναι πολλές σίγουρα. Από την άλλη τις μετατροπίες να τις κάνεις αν δεν έχεις πλούσιο θέμα. Το ημιτόνιο στο ρεφραιν είναι αρκετά συνηθισμένο (πχ Whitney Houston, δεν ξέρω ποιός τα γράφει). Σίγουρα αποκτάει άλλη αίσθηση. Αλλά αυτό είναι overkill. Παρ όλα αυτά καλό κομμάτι. Όχι το πιό βολικό να τραγουδάει κάποιος στο μπάνιο. Σίγουρα δουλειά που δείχνει επαγγελματία που κάθεται να γράψει και δεν περιμένει να εμπνευστεί.

Λάμπα καλή για πορτατίφ λέω. Εγώ γουστάρω solid state ασούμε. Γιατί? Γιατί έχει γραμμική απόκριση στις εντάσεις, και είναι πιο φιλικός στον τρόπο που παίζω, από την λάμπα. Όχι ότι δεν γουστάρω και λάμπα, αλλά αρκετές φορές προτιμώ solid state. Και φυσικά είναι θέμα ενισχυτή (πολλοί solid state δεν μου αρέσουν, όπως και πολλοί λαμπάτοι), και προσωπικού γούστου του καθένα. Δεν αφορίζω τους solid state, μου αρέσουν αρκετοί.

Αντώνης Ρεπάνης, τι να λέμε τώρα...

Είμαι σχεδόν σίγουρος πως ο Μικρούτσικος θα το προτιμούσε έτσι.