Πίνακας συμμετοχής

Επειδή είχα περάσει μια αντίστοιχη φαση με σένα, θα ήθελα να σου πω ότι κυνηγάς χίμαιρες. Αφενός δεν μπορείς εύκολα να βρεις ταιριαστό μπρατσο με τα specs της κιθάρας σου (υποθέτω ότι δεν έχεις τα εργαλεία ή την εμπειρία να μετρήσεις ακριβώς τα specs), αφετέρου δεν μπορείς να βρεις ποιοτικό μπράτσο με λιγότερα από 200-300 ευρώ. Με τον όρο ποιοτικό αναφέρομαι στα εξής: 1. Να έχει φτιαχτεί με σωστά και ακριβή specs (ακόμα και αν έχεις μετρήσει σωστά τα specs της κιθάρας σου δεν είναι σίγουρο ότι ο κατασκευαστής θα τα έχει μετρήσει σωστά - μιλάω για φτηνές κατασκευές) 2. Να έχει γίνει σωστή ταστοδουλειά (αν χρειαστείς επιπρόσθετη ταστοδουλειά μιλάμε για +40 με 80 ευρώ) 3. Να έχει κατασκευαστεί σωστά (τοποθέτηση truss rod, κόλληση ταστιέρας. τρύπες κλειδιών κλπ) 4. Να έχει φτιαχτεί από κομμάτια ξύλο τα οποία έχουν έρθει στη σωστή υγρασία - μεγάλη κουβέντα που δεν αξίζει να τη κάνουμε τώρα. Συνολικά λοιπόν, σε συμφέρει να αγοράσεις νέα κιθάρα όπως τη θες.

Εξαιρετικός για ακόμη μια φορά.

Δημητρη,το εγραφα και του Φωτη στο φατσομπουκι. Πρεπει καποια στιγμη να βρεθουμε απο κοντα οι πανω με τους κατω. Με τα δεοντα βεβαιως,κοψιδια,μπυρες κλπ. Καπως θα γινει καποια στιγμη.

Κάτι άλλαξε στη ζωή σου και έφερες τα κάτω, πάνω. Διάθεση για δημιουργία και αφού το 'χουμε και τα έχουμε, γιατί να κάθονται στο ράφι. Συγχαρητήρια κύριε Βουρ και παρέα γνωστή και μη εξαιρετέα, δις.

Εντάξει, το συγκεκριμένο βίντεο είναι άθλιο σε εικόνα, μοντάζ, ήχο κ.λπ. Προφανώς ο Jordan δεν είναι Charlie (κανείς δεν είναι) αλλά προσωπικά δεν μου αρκεί ένα βίντεο από κινητό για να βγάλω συμπέρασμα. Τις πρασινίλες του Jagger τις άκουσε κανείς ή ιδέα μου είναι;

Λοιπόν έκατσα και σας σκάρωσα ένα βιντεάκι αυτή τη φορά για να μην ψάχνετε χρόνους και νούμερα. Σκέτη κιθάρα, DI με μόνο ένα reverb και κατ ευθείαν στην κάρτα. Με πένα αυτή τη φορά, αν και και την έχω εγκαταλείψει εδώ και μερικά χρόνια. Σίγουρα με την πένα θα καταλάβετε περισσότερα. Να ξαναπω ότι σίγουρα ένας παίκτης (και μάλιστα τέτοιος που αξίζει για τέτοια κιθάρα = country) θα παίξει στα μέτρα της. Εγώ θα δώσω δείγματα. Αλλωστε το ύφος μου ήταν πάντα low profile. Όσοι θέλουν να ακούσουν τους παίκτες ξέρουν που να τους βρούν. Εγώ δίνω μόνο τα καθαρά της όσο καθαρά γίνεται. Χωρίς ενισχυτή. Ευελπιστώ και για κάτι τέτοιο. Ακόμα ούτε μια εβδομάδα δεν την έχω, αφήστε με λίγο να καταλάβω τι γίνεται.

Για μια ακόμη φορά συγχαρητήρια στην παρέα! Η αισθητική, το groove, το feeling, όλα πολύ δυνατά. Αν και κατά την ταπεινή μου γνώμη, το δυνατότερο χαρτί της φάσης, είναι η γενικότερη αίσθηση του ατόφιου που αποπνέεται, μια δολοφονική αυθεντικίλα! Εύγε!!!

ευχαριστώ. είπαμε: τα είπαμε εδώ πριν ένα χρόνο πάντως υπάρχουν θέματα και στο tdpri και σε reviews αγοραστών στην Ευρώπη που λένε ότι σχεδόν αναγκάστηκαν να την πάρουν επειδή ήθελαν bender το οποίο ο Glaser για την ώρα το κρατάει σε σχεδόν diy βαση. Χώρια που άνοιξε πόρτα με την fender και σίγουρα δεν προλαβαίνει.

Αδίκως προσπαθείτε να κάνετε συγκρίσεις με τους παίκτες. Είτε με πένα είτε χωρίς δεν υπάρχει περίπτωση... Και φυσικά και χωρίς ενισχυτή. Απλά μια ιδέα σας δίνω.

Πεταμενα λεφτα

Wow! Φανταστικό αποτέλεσμα και ως σύνθεση και ως sound design, συγχαρητήρια!

Ελάχιστοι in my book έχουν το χέρι και τον ήχο του Phil X από τη "νέα" γενιά. Στο songwritting δε με τρελαίνει, αλλά οπουδήποτε παίζει session ή live είναι καταπληκτικός.

Ογκόλιθος όπως πάντα, σημείο αναφοράς για μένα στο noiz και πηγή έμπνευσης. Ελπίζω να ετοιμάζεις ήδη το επόμενο!

Δυστυχως δεν αρκει το να εισαι μεσα στους 20 μεγαλυτερους ντραμμερ ολων των εποχων για να αντικαταστησεις τον...αναντικατάστατο

Ο Δημήτρης παίζει με δάχτυλα οπότε η έλλειψη πένας μειώνει το twang στον bridge (που δεν είναι single coil έτσι κι αλλιώς). Εδώ μπορείς να ακούσεις την κιθάρα στο....φυσικό της περιβάλλον :) στο 2.40 που μπαίνει ο....κτηνανθρωπΑς Και εδώ στο μεγαλύτερο hit που έχει παίξει

μάλλον το ΣΚ θα το ανέβω το βουνό και άντε θα ανεβάσω και ένα video με το σχετικό φυσικά commentary για τη πάρτη μας, για να γουστάρουμε χαχαχαχααχαχαχα

Ναι οκ, απλά για την περίπτωση των Stones χρειάζεται κάτι loose και κουνιστό. Φοβάμαι μην είναι σαν την περίπτωση του Darryl Jones, που είναι μέν εκπληκτικός μπασίστας αλλά πολύ πιο tight απ τον Wyman και χάνει κατά τη γνώμη μου.

Ο rocker 15 είναι στην κατοχή μου εδώ και λίγους μήνες. Πρόκειται για έναν δικάναλο ενισχυτή, που αποτελεί συνέχεια της lunchbox σειράς Terror. Μάλιστα, είναι από τους πιο all around της κατηγορίας, καθώς μπορεί να βγάλει ήχους από jazz μέχρι metal, σε εντάσεις υπνοδωματίου ή και σε εντάσεις για live καταστάσεις. Αρκετά μικρός και ελαφρύς, σε σχέση με τον ανταγωνισμό, και αρκετά «πλούσιος» σε χαρακτηριστικά. Ποιότητα κατασκευής Ο Orange είναι από τους πιο στιβαρούς ενισχυτές που έχω δει. Η ποιότητα των υλικών βρίσκεται σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Η αίσθηση που σου δίδει είναι ότι θα κρατήσει για πάντα, κάτι που δεν μπορώ να πω για άλλους ενισχυτές που έχω στην κατοχή μου. Τα χειριστήρια έχουν πολύ ομαλή λειτουργία και ένα μικρό ποσό αντίστασης, και δύσκολα θα “χαθούν” οι ρυθμίσεις με το βάλε-βγάλε από την θήκη. Το σασί είναι μέταλλο λευκού χρώματος, και το πάνω μέρος αφαιρείται πολύ εύκολα, ξεβιδώνοντας 10 μικρές βιδούλες περιμετρικά. Χειρισμός Νομίζω, πιο πολλά χειριστήρια, είσοδοι, έξοδοι δεν θα χωρούσαν σε terror. Οι tiny terror, dark terror και OR15 έχουν σαφώς πιο περιορισμένες δυνατότητες. Ο rocker 15 στην πίσω πλευρά έχει εξαιρετικό fx loop με λάμπα, είσοδο για footswitch για την αλλαγή καναλιών (δεν περιλαμβάνεται!), και τρεις εξόδους για καμπίνα (2x8ohm, 1x16ohm). Επίσης, έχει τον πολυδιαφημισμένο διακόπτη bedroom/headroom, με τον οποίο τα 15 watt γίνονται 1 watt. Στην εμπρός πλευρά, τα χειριστήρια για τα δυο κανάλια είναι διαχωρισμένα. Δεξιά είναι το Volume για το καθαρό κανάλι, και αριστερά έχουμε τα χειριστήρια Volume, treble, middle, bass, Gain, που αφορούν το dirty κανάλι. Το 3-band eq δεν επηρεάζει τον ήχο του καθαρού καναλιού. Υπάρχει διακόπτης on/off, διακόπτης αλλαγή καναλιού, και 3-way διακόπτης half/standy/full. Ο τελευταίος δίδει τη δυνατότητα να πέσουν τα (15 ή 1)watt στο μισό, δηλαδή 7,5 ή 0,5 watt. Στο σημείο αυτό να αναφέρω πως μου έχει κάνει εντύπωση το πως κατάφεραν να φτιάξουν τόσο δραστικό attenuation (μέχρι 0,5 watt, με τη χρήση ενός διακόπτη στην εμπρός πλευρά) χωρίς να χάνεται η ποιότητα στον ήχο. Το ίδιο έχουν καταφέρει και οι τύποι στην Laney με τις εισόδους 1 watt, ενώ οι Η&Κ, Vox και η Marshall δεν πλησιάζουν καν εκεί. Στις τελευταίες εταιρίες, όσο πέφτουν τα watt, τόσο (δραστικά) χαλάει ο ήχος. Ήχος Ο rocker 15 έχει τον κλασικό Orange ήχο, στην πιο vintage έκδοσή του. Έχει λιγότερο gain σε σχέση με τον tiny terror και τον OR15, και ελαφρώς πιο vintage voicing. Επίσης, έχει ένα εξαιρετικό καθαρό κανάλι, το όποιο είναι και άριστη πλατφόρμα για πετάλια. Ο ήχος του είναι παχύς, λεπτομερής, και ελαφρώς crunchy. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει eq (για το κανάλι αυτό) περιορίζει κάπως, αλλά ο ήχος είναι τόσο ουδέτερος και πλήρης, που προσωπικά δεν με ενοχλεί. Θα μπορούσα να παίζω όλη μέρα στο καθαρό κανάλι, χωρίς κανένα πετάλι. Breakup, σε low gain μαγνήτες, βλέπει κανείς μετά τη μέση της διαδρομής της έντασης. Στο τέρμα, ο ήχος είναι ελαφρώς crunchy, όπως είναι ο ήχος στο βρώμικο κανάλι με gain στη μέση. Το βρώμικο κανάλι είναι, σίγουρα, το δυνατό σημείο του ενισχυτή. Μπορεί κάποιος να το χρησιμοποιεί για καθαρό ήχο, έχοντας και τη δυνατότητα EQ, ώστε να διαφοροποιηθεί από το καθαρό κανάλι, για διαφορετικό voicing. Ή μπορεί να το χρησιμοποιεί για να πάρει τον θεϊκό βρώμικο πορτοκαλί ήχο. Άλλωστε, γι’ αυτό αγοράζει κάποιος τον ενισχυτή αυτόν. Και δεν χρειάζεται κανένα πετάλι για να ακουστεί πιο “γεμάτος” ή καλύτερος. Ο ήχος είναι άψογος από μόνος του. Θα μπορούσε, ενδεχομένως, κάποιος να βάλει μπροστά ένα tube screamer ώστε να σπρώξει τον ήχο σε ultra-high gain καταστάσεις, ή απλά ένα booster για να μπουστάρει καθαρό και βρώμικο κανάλι, έχοντας, ουσιαστικά, τέσσερα κανάλια διαθέσιμα. Αλλά και χωρίς κανένα πετάλι μπροστά, η παλέτα των ήχων είναι πλήρης, εάν κάποιος χρησιμοποιεί τα ποτενσιόμετρα της κιθάρας. Μάλιστα, καθαρίζει πολύ καλά με ρίξιμο του volume της κιθάρας. Για να αποδώσει σωστά το βρώμικο κανάλι, πρέπει η ένταση να είναι τουλάχιστον στη μέση. Σε διαφορετική περίπτωση ακούγεται κάπως fizzy. Το EQ είναι πολύ δραστικό. Δίδει στο ήχο όποιο voicing επιθυμεί ο χρήστης, είτε vintage με πολλά μεσαία, είτε έντονα scooped για metal. Πολυεργαλείο. Από ένταση, στα 15 watt μπορεί να ακολουθήσει άνετα έναν θορυβώδη ντράμερ. Το βρώμικο κανάλι είναι πολύ πολύ δυνατό. Το καθαρό κανάλι, με volume στην μέση, θα ήταν οριακά για να ακολουθήσει έναν δυνατό ντράμερ, αλλά για τις περισσότερες περιπτώσεις θεωρώ ότι καλύπτει τις ανάγκες για headroom. Στα 7,5 watt η διαφορά είναι πολύ μικρή. Στο 1 watt η μείωση έντασης είναι δραστική, και στο 0,5 watt ακόμα μεγαλύτερη. Μπορώ να παίζω στο σπίτι στο καθαρό κανάλι με ένταση στη μέση, και να μην γίνομαι ενοχλητικός προς τους γείνονες. Και απολαμβάνω 100% τον ήχο που θέλω. Στο βρώμικο κανάλι, με τέρμα gain, δεν μπορώ να ξεπεράσω τη μέση της έντασης, ακόμα και στο 0,5 watt. Θα ακούγομαι στη γειτονιά. Στην ουσία, το bedroom διατηρεί χαμηλά τις εντάσεις, εφόσον δεν ξεπεράσουμε την μέση της έντασης και του gain. + Τι μου άρεσε: Ο ήχος είναι ακριβώς αυτό που φανταζόμουν. Φανταστικός και στα δύο κανάλια. Το σχετικά μικρό μεγεθος. Η τσάντα/Θήκη που περιλαμβάνεται στη συσκευασία. Η δυνατότητα attenuation, ώστε να μπορώ να τον χαίρομαι στο σπίτι. - Τι δε μου άρεσε: Δεν μου άρεσε που δεν υπάρχει footswitch, που να συμπεριλαμβάνεται στην αρχική συσκευασία. Ευτυχώς, ο ποδοδιακόπτης του VHT special 6, κάνει μια χαρά τη δουλειά. Επίσης, την τιμή των 615 ευρώ την θεωρώ κάπως υψηλή, σε σχέση με τον ανταγωνισμό (βλέπε HT20 και DSL20H). Ηχητικά samples: Καθαρό κανάλι με ένταση στη μεση. Παίζω με Gretsch orange clean gretsch.mp3 Telecaster στο βρώμικο κανάλι με gain λίγο πάνω από τη μέση orange crunch telecaster.mp3 Les paul με τέρμα γκάζια orange dirty les paul.mp3 Προσπάθεια για μέταλ ήχο, με τη βοήθεια Mini ts orange metal ts mini.mp3 Οι ηχογραφήσεις είναι στο 0,5 watt και ένταση κάτω από την μέση (είναι ελαφρώς fizzy). Χαρακτηριστικά: Features: Twin channel, valve-buffered effects loop, half-power mode, headroom/bedroom attenuator switch Controls, Natural Channel: Volume Controls, Dirty Channel: Gain, bass, middle, treble, volume Output power: 0.5, 1, 7 or 15 watts (switchable) Effects loop: Yes, valve-buffered Preamp valves: 3 X ECC83 (12AX7), 1 X ECC81 (12AT7) Power amp valves: 2 X EL84 Unboxed dimensions (W X H X D): 35.6 X 17.7 X 15CM (14.01 X 6.96 X 5.91") Boxed dimensions (W X H X D): 43.9 X 25.3 X 23.9CM (17.28 X 9.96 X 9.41")

Μετά από αρκετή σκέψη και περίοδο ωρίμανσης κατέληξα στην συγκεκριμένη κιθάρα που σίγουρα δεν είναι μια απλή off the shelf κιθάρα που την παίρνει κανείς χωρίς πολλή σκέψη ιδίως αν δεν είναι επαγγελματίας. Εχοντας χρόνια στην κατοχή μου μια "αιρετική" telecaster (1973 Deluxe) ήμουν συνδεδμένος με το όνομα αν και το μυαλό μου ήταν πάντα σε μια strat που μιά φορά στη ζωή μου έφτασε δίπλα μου και την τελευταία στιγμή χώθηκε μπροστά η Deluxe. Εκτοτε η strat έμεινε όνειρο. Αργότερα πήρα και strat και tele αλλά σε φτηνές εκδόσεις, αλλά πλέον η αγάπη για τις telecaster ήταν σίγουρη. Από τη στιγμή που βγήκε η Brent Mason και τη συζητήσαμε εδώ πριν ένα χρόνο ήταν στο μυαλό μου, αλλά έπρεπε να συντρέξουν διάφορες προϋποθέσεις. Κάποια στιγμή ήρθε μια και στην Ελλάδα και ήταν για καιρό στο κατάσημα του Νάκα. Ελεγα για καιρό αυτή ...μπορεί να γίνει δική μου. Αλλά δεν το επιδίωξα. Οι υποχρεώσεις πολλές. Η τελευταία, η ιστορία της Ολλανδίας, με ζόρισε αρκετά και δεν είχα μυαλό για αγορές. Παραδόξως η κιθάρα πουλούσε καλά στο εξωτερικό, έπαιρνε καλές κριτικές και οι τιμές είχαν πάρει την ανιούσα. Η μία και μοναδική μάλλον στου Νάκα με γλυκοκοίταζε σταθερή στις απαιτήσεις της, καθώς σίγουρα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλοί τρελλοί να θελήσουν να επενδύσουν τέτοιο ποσό σε μια country κιθάρα (αν και ουσιαστικά είναι πολυσουγιάς - όπως την θέλει ο Mason) που φοράει ένα B-G bender. Ο χρόνος περνούσε και έλεγα όταν επιστρέψω και χαλαρώσω θα δω αν υπάρχει μια κίτρινη κορδέλλα δεμένη στην βαλανιδιά....(αυτό για τους παλιούς...) Φυσικά δεν ήμουν διατεθειμένος να διαθέσω τέτοιο ποσό για τυφλή αγορά. Ούτε από τον θωμά, αλλά ούτε κι απο δω. Τις τελευταίες squier που αγόρασα θυμάμαι τις δοκίμασα επί 2-3 ώρες σε 2 επισκέψεις και επέλεξα ανάμεσα σε τουλάχιστον 5-6 τη φορά. Η κιθάρα ήταν διαθέσιμη για άμεση αγορά στην Αθήνα. Ζήτησα να μου τη φέρουν εδώ χωρίς υποχρέωση. Οντως ήρθε και εκανα δυό επισκέψεις να δοκιμάσω αυτά που ήθελα. Και μετά από δεύτερες και τρίτες σκέψεις ο κύβος ερρίφθη. Δεν ήθελα και πολύ να το σκεφτώ. Δεν θα έμπαινα ποτέ σε διαδικασία να παραγγείλω από εξωτερικό. Μια και βρέθηκε εδώ, η αυτή ή καμμιά. Η τιμή είχε μείνει σταθερή, στο εξωτερικό έχει ήδη ξεφύγει, και εδώ υπήρχε και η δυνατότητα των δόσεων. Επί της ουσίας. Η συζήτηση έγινε εδώ πριν ένα χρόνο, ενώ πρόσφατη ήταν και η συζήτηση αν αξίζει σήμερα ένα ποσό όπως ένα χιλιάρικο για μεξικάνικες ή δυο και βάλε για αμερικάνικες. Για να δούμε τι έχουμε λοιπόν. Χαρακτηριστικά. Η κιθάρα είναι ρεπλικα της κιθάρας του Bent Mason. Εχει ένα mat μπλε χρώμα, που βασικά είναι αστάρι, μια γενικά κιτς "χωριάτικη"-country εμφάνιση με χρυσά ποτς σε συνδυασμό με νικελ, locking tuners, 3 μαγνήτες SD, έναν mini humbucking neck, έναν hot stack strat middle (κόκκινο!) και έναν vintage stack tele bridge. Ο μεσσαίος έχει δικό του Blend pot αλλά και bypass διακόπτη στο tone pot. Φυσικά το κυριώτερο χαρακτηριστικό είναι το b-g bender περασμένο από τον ίδιο τον Joe Glaser. Για όσους δεν γνωρίζουν, μπορείς μ αυτό να ανεβάσεις ένα ενάμιση τόνο την ΣΙ ή την ΣΟΛ τραβώντας με τη ζώνη την κιθάρα μέσω ενός μοχλού. Είναι κάτι που αρέσει στους country παίκτες...περι ορέξεως.... Η κιθάρα συνοδεύεται από κανονικη βαλίτσα και μαζί παίρνεις και 2 dunlop belt clips για την τοποθέτηση των ζωνών. Εμφάνιση - Υλοποίηση. Η κιθάρα είπαμε έχει μια κιτς εμφάνιση. Δεν είναι κούκλα με την αυστηρή έννοια του όρου. Όμως είναι κουκλάρα αν σου κάνει κλικ. Δεν γιαλίζει, τα χρώματα είναι κουφά και φυσικά είναι τελε και όχι γκλαμουρίστικη στρατ. Την αγαπάς ή τη μισείς. Γι αυτό που είναι όμως είναι απλά τέλεια. Οι λεπτομέρειες στην κατασκευή σκοτώνουν. Δεν μπορώ να φανταστώ αν το άψογη μπορεί να έχει μεγαλύτερη διαβάθμιση. Δεν προεξέχει τίποτα, δεν γρατσουνάει τίποτα, το χρώμα είναι λείο όπως λέμε λείο, δεν υπάρχουν σπυριά ή ατέλειες. Η ματ αίσθηση του σώματος είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Το μανίκι είναι χάρμα οφθαλμών και αίσθησης. Εχει μια σατινέ αίσθηση, από μακρυά μοιάζει για νίτρο ή σχετικά λούστρα, αλλά δεν κολλάει στο χέρι και παίζεις απροβλημάτιστα. Το string tree φαίνεται κάπως offset, αλλά είπαμε είναι αντιγραφή Brent Mason. Το ίδιο ισχύει για τον neck μαγνήτη για τον οποίο έχουν γραφτεί χιλιάδες ποστ στο δίκτυο ότι "κατά λάθος" έχει τις βίδες προς τα κάτω, κάτι που φυσικά δεν ισχύει και το έχει πει κι ο ίδιος. Τα tuners έχουν καλή αίσθηση, δεν χάνουν με τίποτα και όταν χρειαστεί έρχονται στον τόνο σου εύκολα. Τα ποτς γραπώνουν στο χέρι, δεν ακούγονται καθόλου, έχουν την σωστή αίσθηση ούτε χαλαρή ούτε σφιχτή, το ίδιο και ο διακόπτης. Η κιθάρα ζυγίζει 3.6 κιλά που είναι εξαιρετική τιμή, αν υπολογίσεις οτι τόσο ζυγίζουν οι affinity μου που όμως δεν έχουν μέσα τα σιδερικά του Glaser. Απο ζύγισμα επίσης είναι ΟΚ χωρίς neck dives κλπ. Το heastock είναι ελαφρά στενότερο και παχύτερο, ενώ το τελευταίο κλειδί είναι αρκετά έξω και όταν μπαίνει στη βαλίτσα γυρίζει, αλλά ευτυχώς όχι τόσο που να ξεκουρδιστεί πολύ. Με την κιθάρα εκτός τα dunlop clips δίνεται επίσης ένα αλενάκι των 10 σεντς και όχι άλεν για το truss rod που φυσικά θέλει βγάλσιμο του pick guard για να το ρυθμίσεις. Αλλά είπαμε με τις 10άρες που έρχεται και όπως έρχεται δεν χρειάζεται για την ώρα. Αίσθηση στο παίξιμο. Εδώ έχουμε τον άσσο. Η κιθάρα απλώς παιζει μόνη της. Δεν υπερβάλλω. Ενω έχει 7.25 ακτίνα, το μανίκι της είναι είναι πανεύκολο σε μένα που συνήθισα την deluxe με την μεγαλύτερη ακτίνα και τα jumbo frets. Εδώ δεν με ενοχλεί τίποτα και ειλικρινά είχα ένα φόβο. Ταστοδουλειά και μανικοδουλειά....εξαιρετική. Το nut είναι εκεί που πρέπει κομμένο, δεν μπαζάρει, δεν σβήνουν οι νότες στα σηκώματα πουθενά. Αν και φοράει 10-46 έχεις την αίσθηση ότι είναι 9-42. Η γεφυρα βράχος δεν νιώθεις τίποτα μπόσικο. Τα ποτς της έντασης είναι εκεί που θες και ο διακόπτης επίσης. Η κιθάρα βγήκε από τη θήκη κουρδισμένη στην τρίχα (εγώ την ξεσφράγισα) και δεν χάνει καθόλου στο παίξιμο. Το intonation της είναι καρφί. Το ύψος των χορδών επίσης. Οι μαγνήτες είναι μόνο λίγο πιό χαμηλά. Ενα χιλιοστό σίγουρα προς τα πάνω παίρνουν. Αλλά και πάλι δεν είναι σε άσχετες θέσεις. Φυσικά δεν ξεκουρδίζει με την χρήση του b bender. Οι μαγνήτες ακούνε στα ποτς ιδίως οι βασικοί τελε. Ο μεσαίος έχει μικρή χρήσιμη διαδρομή. Μέχρι το 80% σχεδόν γίνεται κάτι λίγο και μετά έρχεται σιγά σιγά όλο. Ηχητικά. Είναι σε γενικές γραμμές αυτό που περίμενα και ήθελα. Τουλάχιστον για μένα. Μια κιθάρα για όλες τις δουλειές. Θεωρητικά βγάζει όλους τους ήχους μιας τέλε και μιας στρατ και ολίγον gibson (και παραπάνω) κάτι που ήθελα μια και ήδη στην δική μου στρατ έχω nashville wiring με blend pot για τον μεσαίο. Εχεις ήχο gibson με τον humbucking, κανονικό τελε, τον ήχο του Κηφ (tele custom), τους μεσαίους ήχους στρατ, τον μεσαίο στρατ, και όλους μαζί. Φυσικά έχεις ό,τι συνδυασμό θες με το μπλεντάρισμα του μεσαίου. Εκείνο που δεν έχεις είναι τον Hendrix ήχο του στρατ νεκ, και τον Gallagher ήχο στρατ μπριτζ. Εμένα μου αρκούν. g b Bender. Ερχόμαστε στα παράξενα. Το bender του Glaser είναι από τα πιό έξυπνα της αγοράς, καθώς δεν σκάβεις όλη την κιθάρα, αλλά μόνο ένα σωληνωτό λούκι από το neck plate έως το bridge strap lock. Προφανώς και δεν είμαι παίκτης. Για μένα ήταν ας πουμε ένα added bonus (ή malus). Το δοκίμασα λειτουργεί και κάνει αυτό που πρέπει να κάνει. Απλά πρέπει να ξέρεις, και το πιό βασικό θέλει μια ζώνη με καθαρό δέρμα εσωτερικά ώστε να γαντζώνει στα ρούχα όταν τραβάς τον μοχλό. Αλλιώς βολτάρει η ζώνη στο πουκάμισο και δεν έχεις ακρίβεια στο σήκωμα. Επίσης επείδή η ζώνη πιάνει πίσω από το neck plate η κιθάρα δεν βλέπει καθόλου προς τα πάνω, αλλά μόνο μπροστά. Μην περιμένεις να βλέπεις τι παίζεις. Πρέπει να...ξέρεις. Εχει ευκολία στο πέρασμα χορδής και φυσικά εύκολα αλλάζει από σι σε σολ. Θα δοκιμαστεί μελλοντικά. Υπέρ. 1. Αμερικάνικη υπεράνω κριτικής κατασκευή 2. Ελαφρύ βολικό όργανο 3. Σημαντικό vfm (για παίκτες country - για τους άλλους.....χμμμ) 4. Απίστευτο playability στο μανίκι. 5. Μια κιθάρα για όλες τις δουλειές, ιδίως για επαγγελματίες on a budget. 6. Πολύ καλοί ήχοι. 7. Καλή επένδυση στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή Κατά. 1. Τιμή (λόγω bender στην Ελλάδα) 2. Αμφισβητούμενη εμφάνιση 3. Υποχρεωτική αγορά βαλίτσας 4. Ελλειψη κάποιων strat ήχων. 5. Γενικότερη ιντερνετική αίσθηση ότι τέτοιο ήχο και όργανο φτιάχνεις με 1000 ευρώ με κομμάτια και "γιατί να το πάρεις από την fender" Κάποια στιγμή θα επανέλθω αν χρειαστεί. Θα προσθέσω ένα δείγμα ήχου. Αποφάσισα να βάλω ένα backing track για την ώρα. Ίσως κάποια στιγμή βάλω κι άλλα. To backing το διάλεξα στην τύχη, πρώτη φορά το άκουσα, πρώτη φορά έπαιξα πάνω του, χωρις edits, όταν έρχονταν τα μέτρα άλλαζα on the fly μαγνήτες. Προφανώς έχει και λάθη και χαζομάρες. Μια κι έξω (αυτά για τους λίγους ξυνούς). Η κιθάρα είναι DI στην RME με λίγο reverb από το lexicon. Κανένα εφέ, κομπρέσσορες κλπ. Καθαροί ήχοι. Κάποια στιγμή ίσως βάλω od, ή κανονικό ενισχυτή. Στο τρακ αυτό ανα 8 μέτρα αλλάζω μαγνήτες. Ετσι έχουμε. 4 neck 40 μεση 1.12 bridge 1.44 neck +mid 2.16 all 2.48 bridge + mid 3.20 mid 3.52 neck 4.26 μεση 4.56 bridge 5.28 bridge +mid 6 00 neck + mid brent backing-02.mp3

Η Gibson παρουσίασε μια νέα σειρά ακουστικών κιθάρων, τη Generation Collection, η οποία διαθέτει το νεοσχεδιασμένο Player Port. Μια δευτερεύουσα, πλευρικά τοποθετημένη ηχοτρύπα που στόχο έχει να προσφέρει μια πιο άμεση εμπειρία παιξίματος. Παρά το γεγονός ότι εμφανίζεται σαν σύγχρονη εξέλιξη, το σχέδιο είναι στην πραγματικότητα εμπνευσμένο από σχέδιο του 1960 που υπήρχε στο αρχείο της Gibson. Η οικογένεια των έξάχορδων περιλαμβάνει τέσσερα μοντέλα (τα G-00, G-45, G-Writer και G-200) με ποικιλία σχημάτων από parlor μέχρι Super Jumbo. Και οι τέσσερις κιθάρες στη σειρά διαθέτουν το πρωτοποριακό Player Port και είναι χειροποίητες στο Bozeman των ΗΠΑ, με τιμές που θα ξεκινούν απο $999 έως 1999. Περισσότερα.

ναι.... ελπίζω μόνο να γίνει σύντομα πριν μας αρχίσουν να μας σπρώχνουν σε καροτσάκια....

θα ήθελα να ήμουν από μια μεριά να παίρνω μάτι ...

Μάθε τέχνη κι άστηνε !

Ακριβως ,εδω πηγαινε (καποτε) για 2000-2500 η Valley Arts Brent Mason, η οποια ηταν ιδια κιθαρα χωρις το Glasser bender και χωρις το Fender ονομα στο headstock... Μεγειες dimsonic!

Όντως. Καμία σχέση. ;)

650 δολάρια στην αμερικη κανει. Και στην ευρωπη δεν υπαρχει. Η μονη λυση εκτός ευρωπη ειναι η συγκεκριμενη ή η καστομ που κανει 12. Ξερω Νικο. Ειμαι απο τους πρωτους που εκαναν σουμα. Αλλα οντως ειναι πολλοι οι αντιεμβολιαστες εξω.

so sue me ! εγώ ξέρω ότι με βόλεψε αφάνταστα. Θα το δεις στο επόμενο κλιψ. Ειλικρινά μιλάω. Είναι Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Ο.... Πενα is coming...αλλά και πάλι μην περιμένετε να ακούσετε τον Mason από μένα. Μόνο την κιθάρα του σε ένα....ποσοστό!

Ναι, μόνο που στο όλον internet γράφουν και αυτοί που σαν 1ο όργανο έχουν το π0¥?! τους.

Το ακούω όλο, ώρα τώρα, έχω βάλει ένα κρασάκι, και .... δάκρυσα ρε γμτ. Το τι μου θυμίζει κάθε ένα κομμάτι ρε φούστη μου, είναι απίστευτο. Τι υπέροχες στιγμές, πόσες μπύρες, αστεία, ουρλιαχτά, τραγούδια, μια ολόκληρη ζωή στο "Βουράδικο". Μετά ανταλλαγή κομματιών με mail, πάντα περίμενα να ακούσω το επόμενο ... Τεσπα, να σε έχει ο θεός καλά Γιωργάρα μου, γιατί το αξίζεις, και σαν μουσικός, και σαν κιθαρίστας, και σαν άνθρωπος. Προσωπικά σ' ευχαριστώ μέσα απ' την καρδιά μου. ΔΙΣΚΑΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "οι μπεκρουλιακες εκει τα κανανε μανταρα καθε βραδυ" Κάπως έτσι θα πρέπει να σκέφτονταν και οι γείτονες του gvour όποτε μαζευόμασταν.

Ο "τυφλος",ηταν ο γιγαντας Jeff Healey. Ακομα εχω το σαουντρακ της ταινιας σε δισκο. Aπο τους αγαπημενους μου μουσικους εβερ. Σε ευχαριστουμε πολυ για τα λογια Πανο,ειλικρινα.

... και άλλα πολλά!

Τώρα έχεις προστασία από Telecaster περίπου 90%. Μπορείς να νοσήσεις, αλλά δεν θα πας στην ΜΕΘ. Στον Νάκα όμως, μπορείς να ξαναπάς για βλεφάριασμα. Κι αν νοσήσεις ... χτυπάς άλλη μια. Μεγειές παλικάρι μου, και καλόπαιχτη.

Να και το δικό μου! Ήχος jazz organ b3 από το synthesizer της Roland Integra-7. Το reverb πρέπει να είναι ΟΚ πιστεύω.. Το Midi Sequencing και το Audio Editing με Cakewalk και Cubase. Από επεξεργασία audio έχει γίνει μόνο normalize στο -1 db και τίποτε άλλο (όχι compression, limiting κλπ.). Ζαβολιές που έχουν γίνει: - Το όργανο είναι πολυφωνικό και παίζει πολλές νότες μαζί κατά βούληση. :-) - Δεν είναι κανονικός αυτοσχεδιασμός, έχει γίνει προσεκτικό recording σε πολλά take. - Έχουν γίνει αρκετές διορθώσεις εκ των υστέρων και σε νότες ακόμα. - Έχει γίνει αρκετό midi programming. - Σε κάποια σημεία (ελπίζω όχι πολλά) μοιάζει πιο πολύ με ενορχήστρωση παρά με σόλο. Noiz Mp3 Export - John Tzinieris.mp3

Διαφωνώ Σπύρο. Ισχύει αυτό που είπε ο gkourmoul πιο πάνω. Ας το αφήσουμε λοιπόν να ξεχωρίσει και με αυτό τον τρόπο. Ανεβάζω κι εγω την παπαριά μου για την πλάκα μας. Squier Affinity Strat, Boss ME-70, SPL Creon, Cubase 5. Noiz80sRock.mp3

Αφτός από ότι βλέπω στην φωτό, ψάχνει να βρει από που κουρδάει η ΣΟΛ.