Πίνακας συμμετοχής

Μάστερ του Blues δεν είμαι. Ούτε καν καλός δεν είμαι. Ούτε μέτριος, διότι για να είναι κάποιος μετριος μπλουζίστας, πρέπει πρώτα να είναι μπλουζίστας. Ούτε από αυτό είμαι... Έχεις την ευχή μου, όπως και να 'χει! Πολύ ωραίο το βιντεάκι και παίξιμο όπως πρέπει. Σε κάποια σημεία παίζεις πολύ όμορφα πράγματα. Παίζε συνέχεια σε backings και θα γίνεις και εσύ ένας μάστερ!

Είσαι πολύ παράξενος... μου αρέσουν αυτά που γράφεις. Έχω ξεκινήσει να βλέπω X Files εδώ και κάτι μήνες και όλα αρχίζουν να δένουν σιγά σιγά

Πουλάνε κάποια σετ με μία λεπίδα από κάθε μάρκα έτσι ώστε κάποιος να από δοκιμάσει όλες και να αποφασίσει πια του κάνει

Καλημέρα Θωμά, κανένας κόπος, χαρά μου να βοηθάω! Αυτά φαίνονται να είναι αρχεία Preset για το Addictive Drums 2, και φαίνονται να είναι κάποια σετάκια που έχουν πιο muffled ήχο, δηλαδή πιο σκοτεινό με μικρότερες ουρές. Εφόσον είσαι σε περιβάλλον Windows, πρέπει να πας στο Αρχεία Χρήστη - > Documents - > Addictive Drums. Επειδή δεν ξέρω ακριβώς, ΑΝ σου έχει έξτρα φάκελο Presets (ή User Presets), τα βάζεις εκεί. Αν όχι, πέτα τα στο φάκελο Addictive Drums. Για να τα διαβάσεις, ανοίγεις το Addictive Drums, πάνω αριστερά πατάς το βελάκι και σε πάει στο μενού με όλα τα Presets. Μπορείς να φτιάξεις και τα δικά σου! Εκεί θα σου ανοίξει τον Preset Browser και θα πρέπει να διαλέξεις δεξιά το My Presets. Στο οποίο θα διαβάζει ό,τι έχεις βάλει στο φάκελο που είπαμε - εικάζω, γιατί ξαναλέω ότι δεν το έχω!

Καλέ σιγά μη ασχοληθώ. Έτσι το έβαλα για εγκυκλοπαιδική γνώση και για την ενημέρωση. Καταρχας με 100 ευρω παίρνω αλλη μια

Με 3πλάσια τιμη ξέρω και γω Φυσικά δεν είναι το ίδιο. Λέμε τώρα....για copy Μιλάμε.

https://www.musicstore.com/en_OT/EUR/Vintage-Reissued-V65VVW-Vintage-White/art-GIT0052107-000

Σε πιστεύω, άλλωστε ούτε εδώ το έκανες με τα post σου. Όσο για τα υπόλοιπα, μόλις περιέγραψες την ελληνική κοινωνία, ειδικά στην επαρχία. Δεν υπάρχει περίπτωση να είσαι στο Λονδίνο,Άμστερνταμ ή Βερολίνο, που λέει και το τραγούδι και να διανοηθεί κάποιος να σου κάνει την παραμικρή ερώτηση για το θέμα. Γενικά οι αδιάκριτες ερωτήσεις επί προσωπικού, θεωρούνται αγένεια.

Δεν έχω το συγκεκριμένο Drum Virtual Instrument, αλλά ο τρόπος που φορτώνεις οποιοδήποτε VST (Virtual Instrument) στο cubase γίνεται με τον ίδιο τρόπο. Κατ' εμέ, ο πιο γρήγορος τρόπος είναι να κάνεις δεξί κλικ κάπου στο κενό εκεί που είναι τα Tracks, και να διαλέξεις τον τύπο του track που εσύ θες. Το δεξί κλικ το λέω γιατί σου εμφανίζει τα πάντα, και αργά ή γρήγορα θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις και άλλα tracks. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πατάς λοιπόν Add Instrument Track, και στο πρώτο μενού διαλέγεις το όργανο που θες. Σε περίπτωση που κάποιο όργανο ΔΕΝ στο εμφανίζει στη λίστα, θα πρέπει να πας στο μενού: Studio -> VST Plug-in Manager, και στο δεύτερο Tab που λέει VST Instruments. Εκεί σου έχει όλα τα εγκατεστημένα όργανα και εφέ (τα εφέ στο 1ο tab). "Τραβάς" και οργανώνεις όπως θες τα όργανα και τα εφέ σου στο δίπλα μενού, με φακέλους και σειρά. - - - ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ - - - θες να "σπάσεις" το output των Addictive Drums και να έχεις Κάσσα - ταμπούρο - πιάτα - τομς, κτλ σε διαφορετικό κανάλι, γίνεται αλλά είναι λίγο πιο πολύπλοκο. Αν σε ενδιαφέρει πες μου να το δούμε. Για την ώρα μην μπλέξεις γιατί υπάρχει περίπτωση να έχεις χειρότερο ήχο αν κάτι πάει λάθος. Τώρα, έστω ότι φόρτωσες το VST σου. Για να γράψεις εσύ ο ίδιος drums, (drum programming), θα πρέπει να δημιουργήσεις ένα EVENT, και αυτό το κάνεις με το λεγόμενο Draw tool, το οποίο είναι το μολυβάκι. Το διαλέγεις και "τραβάς/ζωγραφίσεις" το μέγεθος του event. Δε χρειάζεται να είσαι τέλειος, το διορθώνεις μετά από το πλάι του κάθε event. Αν έχεις ενεργοποιήσει το "snap" θα σου κάνει τη ζωή πιο εύκολη. Συνήθως φτιάχνουμε 4μετρα/8μετρα events, ανάλογα τη σύνθεση φυσικά. Τα events τα κάνεις copy-paste και edit όπως θες. Αφού φτιάξεις το event, το κάνιες double-click και εκεί ανοίγει ο piano-roll midi-editor. Εκεί μπαίνεις στο χάος της δημιουργίας. Ένα έχτρα που έχει το Cubase, είναι το Drum Map που αντί για αξίες και νότες αλα piano-roll έχεις ρόμβους. Κάποιους τους βοηθάει για να μη χάνονται. To ίδιο beat φαίνεται έτσι: Για να το ενεργοποιήσεις, διαλέγεις το track που έχεις φορτώσει τα τύμπανα, πας στον Inspector τέρμα αριστερά και διαλέγεις Drum Map. Μπορείς να φτιάξεις και δικό σου. Είναι λίγο μπέρδεμα γιατί το Generic Map μπορεί να μην έχει ακριβώς τα labels όπως τα χει φορτώσει το Addictive Drums. Προσωπικά εγώ δε γράφω με drum map, αν και αν το σετάρεις σωστά είναι αρκετά χρήσιμο.

Αυτό που έχω καταλάβει εγώ αναφορικά με θέματα προσωπικών επιλογών, είναι ότι όσο πιο κραυγαλέα κάποιος τις προβάλλει ή χειρότερα προσπαθεί να τις επιβάλλει στον περίγυρό του, τόσο πιο πολλές αμφιβολίες έχει για αυτές και μάλλον προσπαθεί ακόμη να πείσει τον εαυτό του, ότι έκανε το σωστό και είναι ευτυχισμένος. Και όσο μπορεί να σε ενοχλούν οι ποζεριές των αιώνιων εργένηδων,άλλο τόσο ενοχλούν και όσοι έκαναν παιδιά για το status, για να....τους κοιτάξει κάποιος όταν θα γεράσουν ή για να ρωτάνε με προσποιητό ενδιαφέρον τους άτεκνους γιατί δεν έχουν κάνει ακόμη παιδιά. Κοντολογίς, σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις, αν είσαι άτομο χωρίς παιδεία και κατίνα, είσαι απλά ένας ενοχλητικός και αδιάκριτος μακάκας.. Υ.Γ. Πάντως αν το καλοκαίρι κατέβω στο χωριό χωρίς να σπρώχνω κανένα καροτσάκι, οι χωριανοί θα αρχίσουν να αναρωτιούνται αν εκεί στας Ευρώπας άλλαξα ξαφνικά στρατόπεδο και δεν τους το 'πα

Όπως σου ξαναέγραψα, θεωρώ ότι χωρις το jazzmaster tremolo δεν ειναι jazzmaster. Αλλα αμα εισαι αναμεσα σε αυτες τις 3, τότε σιγουρα Seafoam Green.

Το Epsilon Studio βρισκόταν στο κέντρο του Παρισιού και χρησιμοποιήθηκε από τον Παπαθανασίου την περίοδο 1992-1993. Σε αυτό ηχογραφήθηκαν διάφορα projects, με γνωστότερο το score για την ταινία του Ridley Scott "1492: Conquest Of Paradise". Το στούντιο ήταν φτιαγμένο σχεδόν όλο από γυαλί και ήταν διαμπερές, ενώ περιβαλλόταν από διάφορα πολυώροφα κτήρια με διαμερίσματα και γραφεία. Ο Παπ. είχε πει ότι είχε βαρεθεί τόσα χρόνια να ηχογραφεί σε υπόγεια ή σκοτεινά στούντιο, οπότε ο συγκεκριμένος χώρος ήταν ιδανικός για να τον μετατρέψει σε στούντιο, ένας χώρος απ'τον οποίο μπορούσε να παρακολουθήσει τις αλλαγές της ημέρας, του καιρού και των εποχών. Ακολουθεί φωτο-αφιέρωμα με σπάνιες φωτογραφίες. Από αριστερά: άγνωστη φίλη του Παπ, Roman Polanski, Emmanuelle Seigner, Λώρα Μεταξά και Παπ. Ο Παπ. μαζί με τον Philippe Colonna, έναν εκ των δύο βασικών και μακροχρόνιων sound engineers του Με αγνώστου ταυτότητας φίλη Ο Παπ. είχε τρελό κόλλημα με την τοξοβολία ήδη από τα '60s Ο Philippe επί το έργον Οι δύο engineers που δούλευαν μαζί του ως το τέλος της ζωής του, Philippe Colonna & Frederick Rousseau Το ένα εκ των δύο synth setups του στούντιο. Το συγκεκριμένο διέθετε analog κ' digital synths, σε αντίθεση με το 2ο setup που ήταν εξ ολοκλήρου digital and hop... O Guy Protheroe, conductor, musical director, διευθυντής της English Chamber Choir και ένας από τους πιο παλιούς και στενούς συνεργάτες του Παπ. απ΄τα μέσα των '70s και το "Heaven And Hell". Στη φωτό με το 2ο synth setup του Epsilon Studio. Με τον Παναγιώτη Τουλάτο! που δεν είχε ακόμα μούσι. Παράξενες παρέες είχε ο Βαγγέλης... Παπ., Ridley Scott & Frederick Rousseau Με Ridley Scott Mε Gerard Depardieu, Philippe Colonna, Ridley Scott, Frederick Rousseau και Λώρα Μεταξά Γενέθλια κάποιας φίλης του Παπ., με τον ίδιο να της παίζει το Happy Birthday (υπάρχει και σχετικό βίντεο). Στην παρέα η διεθνούς φήμης Κλασική πιανίστρια Akiko Ebi (φωτό κάτω αριστερά) Στιγμιότυπα από την εκπομπή "Musiques Au Coeur" που προβλήθηκε στην Γαλλική tv το 1993 και ήταν αφιερωμένη στον Παπαθανασίου. Στις φωτογραφίες με την παρουσιάστρια της εκπομπής και τον Roman Polanski. Στα τέλη του 2022 ο Ελληνο-Γάλλος συνθέτης Zorzes Katris βρήκε την περιοχή που ήταν το Epsilon Studio και πήρε κάποιες φωτογραφίες. Ο χώρος πλέον φαίνεται να είναι εγκαταλειμμένος.

Τι είναι αυτό; Στεγνό ξύρισμα; Ούτε καν νερό; Ιεροσυλία!

Έτοιμο το μικρούλι pedalboard για το live της Κυριακής. Στα πετάλια που θα χρησιμοποιήσω, κατέληξα εύκολα. Για κιθάρα ακόμα να αποφασίσω (στρατ ή charvel μάλλον)…

Happy birthday Jake E. Lee ! (Bark at the moon solo cover) VID_20231202_202257.mp4

Για μένα το 5 αυτής της μηχανής κάνει καλύτερο ξύρισμα από το 6 για κάποιον λόγο. Θα μπορούσε να μην έχει καθόλου αφαιρούμενες πλάκες και να την πουλούσαν κατευθείαν με την 5 μέσα.

Σημερα εκανα το ξυρισμα με την rockwell στο 5 και perma sharp λεπιδα (2η χρηση). Εκανε πιο βαθυ ξυρισμα, αλλα παλι πεπουλο ηταν. Τρια περασματα WTG, XTG και ATG. Το XTG δεν το ειχα ξανακανει ποτε και παραλιγο να σφαχτω. Ειχα παρει φορα λογω της ανεσης στο WTG. Ευτυχως το καταλαβα αμεσως οταν ξεκινησε το ξυραφι. Ηθελε πιο μαλακά. Θα κανω και ενα στο 6 και θα δω διαφορα. Μετα θα βαλω παλι την R41 αλλα με perma sharp (και οχι bic chrome οπως πριν) και μετα την Rockwell με bic λεπιδα. Μετα θα δοκιμασω και τις λεπιδες της Muhle και Rocwell που ηρθαν δειγμα με τις μηχανες,

Εργονομικά είναι η πιο δύσκολη κιθάρα που έπιασα στα χέρια μου. Ασχέτως που όντως η έκδοση της HB έβαλε το input jack πραγματικά σε ανόητο σημείο. Πλην όμως είναι τόσο όμορφη που τους τα συγχωρώ όλα. Ναι, δεν είναι Gibson Korina , αλλά τουλάχιστον μου δόθηκε η δυνατότητα να δω μια σε αυτό το κόψιμο, να την πιάσω , να την μυρίσω και να την παίξω. Μια τελευταία παρατήρηση. Όταν άνοιξα αυτό το νήμα, δεν είχα πιάσει ποτέ στη ζωή μου HB ούτε καν είδα από κοντά. Με βοήθησαν οι συμφορουμίτες που είχαν ιδία άποψη.....με ενθάρρυναν και τις πήρα. Πλέον με 3 στην κατοχή μου...είμαι κάτι σαν ειδικός Οι κιθάρες της HB είναι εξαιρετικές και δεν τις εξετάζω καν υπό το πρίσμα του Value For Money , που είναι όντως. Είναι καλοφτιαγμένες, όμορφες κιθάρες, άνετες στο παίξιμο και με ωραίο ήχο. Από άποψη μεταπώλησης , που λέει και ο συνάδελφος @Terry RoscoeBeck5 μπορεί να μην έχουν αξία , αλλά ποσώς με ενδιαφέρει. Δεν παίρνω ψυγείο ή blu ray player για να το μετά πουλήσω, αλλά για να το χρησιμοποιήσω...να το χαρώ. Το όλο θέμα με την κιθάρα- επένδυση , είναι υπαρκτό, αφορά άλλα επίπεδα, και προσωπικά δεν με αφορά. Τις προτείνω ανεπιφύλακτα στο μέτρο που κάποιος που διαβάζει αυτές τις γραμμές......με εμπιστεύεται. Επίσης ο thomann (γνωστό αυτό) είναι εγγύηση. Προσωπικά, υγεία να έχουμε, θα πάρω κι άλλες....μιλάμε για ποσά που μπορείς να τα φας σε μια ταβέρνα ένα Σάββατο Βράδυ (εγώ δεν τρώω σε ταβέρνες ) ...άκου 166,00 € μια τύπου Jazz Master! ή 144,00 € (τόσο την πήρα για V!).

Για front squats μετράνε. Έμφαση στα τετρακέφαλα

Από τόσες εναλλακτικές θέσεις κάποιος ηλίθιος σκέφτηκε να το βάλει στη χειρότερη που μπορούσε. Μάλιστα

Επίσπευσε. Όπως έγραψα και παραπάνω, μαζί με τις Rubie ήταν το πρώτο μου κόλλημα. Πολύ ευχάριστα ξυρίσματα. By the way, μόλις δοκίμασα τις Wizamet με Rockwell C στο 4. Πολύ καλές. Επιμένω στο ότι θυμίζουν Perma.

Σίγουρα έχω .....όχι ένα πολλά.... Αλλά ούτε και έτσι με βολεύει πολύ καθιστός. Δεν με πειράζει καθόλου πάντως.....όρθιος και θα κάνω και squats ταυτόχρονα.

να παρω τοτε ενα φορτηγο

Παρατηρήσεις: 1 . Τέλεια φινίρισμα 2. Είναι κούκλα 3. Ηχηρά. 4. Έκατσε τέλεια στο stand (που φοβόμουν). 5. Η πιο άνετη ταστιέρα από όλες τις άλλες hb που πήρα. 6.ΔΕΝ παίζεται με τίποτα καθιστός.

Σπύρο δοκίμασε αν θες και gilette 7 o'clock πράσινες αν δεν τις έχεις ήδη. Πολύ ήπιες στην επαφή με το δέρμα αλλά αρκετά κοφτερές ώστε να μην κάνεις έκπτωση στο αποτέλεσμα.

Όλες ίδιες είναι. Και όλοι οι ίδιοι είναι. Και όλα τα ίδια είναι. Πάντως, στο μάτι μοιάζουν όλες. Ίδιες είναι. Sorry, ξέφυγα. Δεν είχα χρησιμοποιήσει Polsilver, δεν έχω άποψη. Έχω να ξυριστώ δυο βδομάδες γιατί βαριέμαι. Θα πάω να ξυριστώ τώρα γιατί κινητοποιήθηκα με το thread.

Δες όλο το βίντεο. Μόνο ο Σων Κόννερυ δεν έχει παίξει εκεί μέσα. Σε μία φάση εμφανίζεται και ο Νταίνικεν, στο ρόλο της Μαντάμ Ορτάνς.

Jack Fossett - Minty Jam Track - Jazzy Blues Rock in G.mp3 Κανονικα έπρεπε να πάρω άδεια από τον μάστερ του blues @gkourmoul1 για να ποστάρω κάτι σε blues

Μην κοροδέβεις φίλος, αυτά είναι γνωστά σε όλους από την αρχαιότητα. Άνοιξε και κάνα βιβλίο του Ντένικεν, χρόνια τα φώναζε ο άνθρωπος...

Ρεβυθούλης;

Προσωπικά στην ζωη μου δεν εχω δεδομενη την βοηθεια καποιου και οταν αυτη μου δινεται την εκτιμω οσο τιποτε! Εκατσες ( οπως και ο cos_dr) και σκεφτηκες να βρεις λυση στο προβλημα που ειχα και μετα να γραψεις ολοκληρο κειμενο μαζι με εικονες. Αυτο για εμενα εχει πολυ μεγαλη αξια γιατι ξοδεψες για εμενα τον προσωπικο σου χρονο! Ερώτηση: Γιατι ο ήχος της κιθάρας ακουγεται ετσι θαμπός θα ελεγα... τα μπασα καλύβουν τα πάντα. Σαν να υπαρχει πολυ φασαρία. Δεν ξερω πως να το διατυπώσω. Εχει να κανει με την ποιοτητα των ηλεκτρονικων της κιθαρας? https://voca.ro/1jZNwkGoecOs

Ανάθεμα και αν κατάλαβα τίποτα Σε τι γλώσσα μιλάς;

Ναι και μπορώ να φανταστώ μια περίπτωση: Βγάζεις δίσκο- τι δίσκο... δίσκους- τρως λάχανο ακόμα και την... Taylor Swift. Grand succès δηλαδή . Τα πράγματα παίρνουν το δρόμο τους... Και έρχεται η ημέρα... Sotheby's: The LK guitar collection auction Και να δεις την ΗΒ να πάει στα 50 χιλιάρικα. Δηλαδή τι, καλύτερος είναι αυτός ο πώς τον λένε των Dire Straits, που πούλησαν τις... ΕΚΟ του 20 χιλιάρικα;

@Terry RoscoeBeck5 Και αμιγώς επενδυτικά να το δεις, αγοράζεις οταν η τιμή είναι χαμηλή. οι HB , μονο να ανέβουν στο μακρινό μέλλον μπορούν (έστω και ....και ως cult επιλογή).. Δεν έχει παρακάτω. Το να αγορασεις τώρα Gibson, στο ιστορικό υψηλό της, δεν δε κάνει επενδυτή...ανόητο σε κάνει .

Δεν σου λέω φυσικά αυτό. Όμως το μεταπωλητικό value της Gibson είναι αισθητά μεγαλύτερο από μια (για παράδειγμα) ΗΒ. Βέβαια, κατανοώ ότι ποσώς σε ενδιαφέρουν αυτά. Πάντως, το μέλλον, η ζήτηση και τα trends που θα διαμορφωθούν, θα δείξουν αν η Χ "LP Gibson Studio" θα μπορούσε να πουληθεί περισσότερο απ' την τιμή κτήσης της. Όμως αυτή είναι μια τεράστια κουβέντα... Αυτό το κατάλαβα στην δημοπρασία του Knopfler - που "κονταροχτυπηθήκαμε" για την... μπαλαλάικα του

Το να πετάει χρήμα απ' το παράθυρο; Αν εννοείς αυτό, ναι το κάνει Το να πετάει χρήμα απ' το παράθυρο για upd; ; Όχι δεν το κάνει.

Σε αυτό συμφωνώ. Αφού το πήρες απόφαση ότι θες να κάνεις την πλάκα σου - και με γεια σου και χαρά σου- 100 φορές αυτό, παρά να αρχίσεις να πετάς χρήμα απ' το παράθυρο για upd.

Πάντως, υπάρχει η δυνατότητα αυτής της πολύ εύκολης αναβάθμισης, αν θελει κάποιος κάποια στιγμη να δώσει ακόμα ένα 100άρικο. https://www.thomann.de/gr/duesenberg_les_trem_ii_nickel_tm85n.htm?glp=1&gad_source=1&gclid=CjwKCAiAibeuBhAAEiwAiXBoJOWUOoh07ERJZWQXkR92zh2zywc3rr8xzfYSTbmDdWYBiZ6s6xRAqBoC_W4QAvD_BwE

Και η νέα μηχανή. Rockwell Razors 6s matt. Stainless steel, ρυθμιζόμενη (6 σκάλες) με 3 πλάκες. Τη δοκίμασα στο 4 με Perma και γενια 2 ημερων. Πεπουλο. Και στο 5 και στο 6, πιστευω θα ηταν και παλι ανετη για 2 ημερων γενια. Τωρα που ξεκιναω και presave με το Phoenix Artisan CUBE (χωρις μεντα - με ανθρακα), θα γλυστραει αερας Χτυπησα και ενα πινελακι Muhle Nom χοιρινο (για το σκληρο σαπουνι το tabac) και το εχω στο στρωσιμο. Θα παρω ακομα 2-3 χοιρινα (zenith, omega, semogue) να δοκιμασω.

Ισχύει. Επίσης, ναι είναι αγένεια. Όπως το "βάλε κάνα κιλό " ή "το πάχυνες;" Προσωπικά δεν με ενοχλεί όταν μου συμβαίνει ....απλά το βαριέμαι. Ευτυχώς πλέον γέρασα και μάλλον τώρα ακόμα και σε αυτούς/ αυτές που παλιότερα μου το έλεγαν, τώρα φαίνεται μάλλον παράταιρο να συμβεί

ΟΛΑ εξαρτώνται από μια καλή συζυγία. Είτε έχεις ένα είτε δεκαπέντε

@Alex Raptakis Έχε στο νου σου και μία άλλη παράμετρο.Πολλά,αν όχι όλα,από τα υπαρξιακά μας ζητήματα έχουν να κάνουν με δύο πιθανές πλάνες. Πρώτον,ότι ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά έχει ένα σκοπό στη ζωή του.Και πρέπει να τον βρει. Δεύτερον,ότι είμαστε κύριοι του εαυτού μας όπως αυτός καθορίζεται από τις σκέψεις και πράξεις μας. Η σύγχρονη φιλοσοφία τείνει προς αυτή την παραδοχή,ότι δηλαδή έχουμε όντως να κάνουμε με πλάνες...Ξέρω,ακούγεται τρομακτικό σε πρώτη ανάγνωση. Σε δεύτερη,σε ξελαφρώνει από κάμποσα περιττά ψυχολογικά βάρη.

Δεν υπάρχει αυτό που λες. Όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει υπό τις συνθήκες που ισχύουν στη ζωή του, κάτι κάνει και τις αλλάζει. Αν δεν κάνει τίποτα, σημαίνει ότι μπορεί να συνεχίσει να ζει έτσι. Για να το κάνω πιο λιανά: Όταν κάτι που μας ενοχλεί, επιμένουμε να μην το αντιμετωπίζουμε, σημαίνει ότι δε μας ενοχλεί και τόσο τελικά ή/και ότι παράλληλα κάτι μας προσφέρει. Αν και όταν αυτό το πράγμα φτάσει πραγματικά να μας είναι σοβαρό εμπόδιο, τότε το αντιμετωπίζουμε αναγκαστικά. Μπορεί να φτάσουμε σε οριακές καταστάσεις ψυχικά ή πρακτικά αλλά τελικά ενεργούμε. Φυσικά το πόση "ενόχληση" ανέχεται ο καθένας στη ζωή του, είναι θέμα χαρακτήρα. Κάποιοι δεν ανέχονται την παραμικρή δυσανασχέτηση και δρουν άμεσα και πολύ συχνά εις βάρος των κοντινών τους. Άλλοι έχουνε μεγαλύτερα αποθέματα και περισσότερη υπομονή. Όλοι όμως έχουμε ένα ταβάνι. Όταν το φτάσουμε, αλλάζουμε τη ζωή μας, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πολύ μεγάλες θυσίες σε άλλα πεδία. Γενικά πιστεύω ότι σχηματικά έχουμε μέσα μας όλοι μια ζυγαριά η οποία μόνιμα και για όλες τις καταστάσεις της ζωής μας, ζυγίζει τα "έσοδα" και τα "έξοδα". Όταν τα έξοδα φτάνουν να είναι μεγαλύτερα από τα έσοδα, μπαίνουμε σε ένα mode αυτοσυντήρησης και επαναφέρουμε την ισορροπία. Μπορεί να μη γίνεται αμέσως αλλά γίνεται πάντα.

Χμμμ... πόσα θες να μας τρελάνεις κ. συνήγορε! Μετά από αυτό νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σου αφιερώσω το ακόλουθο

Το seafoam green είναι και τι δικό μου αγαπημένο. Παραθέτω φώτο από την κρεβατομαμαρά μου. Υ.Γ. Οκ τα παντζούρια δεν τα αλλάζω....αλλά σεντόνια αλλάζω συχνά. Έχω 3 ίδια σετ

Αυτή. Jazzmaster AVRI με Lollar Charlie Christian για neck και επίσης κάποιον Lollar για bridge που τώρα ξεχνάω ποιος είναι. Αυτή θα μπορούσε άνετα να ειναι η μόνη κιθάρα που έχω.