Πίνακας συμμετοχής

Χωρίς καμία αμφιβολία ο ενισχυτής. Είτε πρόκειται για φυσικό μηχάνημα, είτε ψηφιακό. Ένας καλός ενισχυτής, ρυθμισμένος εκεί που θέλω, θα βγάλει από το εκάστοτε όργανο το ηχητικό "ταβάνι" του. Εκεί, θα καταλάβω τους όποιους περιορισμούς μιας κιθάρας. Ένας μέτριος/κακός ενισχυτής, θα παρασύρει προς τα κάτω ακόμα κι ένα κορυφαίο όργανο.

Πετάξτε ότι δε χρησιμοποιείται πάνω από 3 χρόνια.

Εγώ αυτό που ξέρω σχετικά με το Νάκα είναι η προσωπική εμπειρία που είχα στο κεντρικό κατάστημα στη Ναυαρίνου, όποτε πήγα να δοκιμάσω εξοπλισμό αλλά και σε τηλεφωνικές επικοινωνίες με το online shop για διάφορους λόγους. Οι άνθρωποι είναι άψογοι παντού. Ευγένεια, επαγγελματικότητα, γνώση, συναδελφικό κλίμα. Και εγγύηση για την τιμή ότι αν βρεις το προϊόν στον Τόμαν φθηνότερο, σου το δίνουν στην τιμή του Τόμαν. Τις πρώτες φορές που πήγα, αισθάνθηκα ότι βρίσκομαι σε άλλη χώρα, ειδικά έχοντας την εμπειρία των έως τότε μικρών συνοικιακών μουσικομάγαζων που συνήθως σε κοιτούσαν με μισό μάτι όταν ζητούσες να δοκιμάσεις κάτι και προσπαθούσαν να σου πασάρουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες και σε τιμές για γέλια. Με άλλα λόγια, ο Νάκας έχει σωστό, μελετημένο business plan, προφανώς με προτεραιότητα τον σεβασμό στον πελάτη. Και κατάφερε να χτυπήσει και τις τιμές του Τόμαν ενώ αυτή τη στιγμή, το μόνο που του λείπει είναι το μεγάλο στοκ, το οποίο και ελπίζω σύντομα να αποκτήσει. ' Οπότε όσον αφορά το αρχικό ερώτημα: Δεν υπάρχει καμία επεκτατική στρατηγική-πολιτική, όπως λες. Υπάρχουν σωστά μυαλά που πήρα τα ηνία μιας επιχείρησης και την αναπτύσσουν, όπως γίνεται με όλες τις υγιείς επιχειρήσεις. Και προφανώς είναι προς όφελος των μουσικών και της αγοράς. Δηλαδή έχεις ένα κατάστημα με σοβαρή ποικιλία προϊόντων, άψογη αντιμετώπιση του πελάτη και τιμές online ευρωπαϊκού καταστήματος. Τι άλλο θέλουμε ως μουσικοί/καταναλωτές;

Αυτό θα το τυπώσω, θα το πάω στον LK να μου βρει και έναν καλό συμβολαιογράφο και θα το αφήσω στα παιδιά μου. Τι διαθήκες κλπ, εδώ μιλάμε ότι σφραγίστηκε το μέλλον τους.

Ένας καλός παίχτης

Εγω σχεδόν τον λυπαμαι

Nope...

@ECC803s Πάντως και ιδιόγραφη να είναι , καλό είναι να συμβουλευτεί κάποιος πριν τη γράψει, (συντάξει) δικηγόρο ή συμβολαιογράφο, να μην δημιουργηθούν ακυρότητες/ ασάφειες κ.λ.π .

Αυτό δεν ξέρω αν πρόκειται για δική σου εμπειρία με hot rod deluxe ή απλά το έχεις ακούσει κάπου, πάντως δεν ισχύει σε καμία περίπτωση.

Αν ο ενισχυτής δεν είναι επιτηδευμένα πολύ κακός, θα επέλεγα καλή κιθάρα. Ο ήχος μου βγαίνει από την κιθάρα και από τα πετάλια μου, όπου και χρησιμοποιώ συνήθως έναν Vox MV clean λόγω portability που δεν τον λες και τίποτα το ιδιαίτερο. Ακόμα και με αυτό το μικρό ενισχυτακι, είδα τεράστια διαφορά μεταξύ της PRS SE 24 (που είναι πολύ καλό all around όργανο) με την Custom 22. Φοβερή αίσθηση στο μανίκι, παικτικα έπαιζε σαν βούτυρο στο ψωμί και φυσικά συχνοτικα καθόταν καλύτερα στην μίξη. Στην τελική με την κιθάρα έχεις σωματική και παικτικη επαφή και αλληλεπίδραση επομένως θα επέλεγα καλή κιθάρα προσωπικά

Εκτός από tele, δεν κυκλοφορούν άλλες κιθάρες στον πλανήτη;

Αντί για τον Katana έπρεπε να βάλεις κανά Line 6 spιder ή κανά Gorilla

To αποτέλεσμα θα έχει ταβάνι πάντα τον πιο αδύναμο κρίκο της αλυσίδας. Δεν πρόκειται να προτείνω σε κάποιον να πάρει ενισχυτή 4000€ για να παίζει με κιθάρα του 100ρικου. Σε κάποια είδη επίσης, δεν είναι ούτε η κιθάρα, ούτε ο ενισχυτής τα πιο σημαντικά, είναι τα συγκεκριμένα εφε που πρέπει να έχεις (ακραίο metal, ambient, shoegaze). Αλλά μεταξύ μέτριας κιθάρας/καλού ενισχυτή και του ανάποδου, θα διαλέγω πάντα το πρώτο.

σαν τον λαμπατο για μενα δεν υπαρχει. Αλλά είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να έρθει πολυ κοντά ενα iridium σ ενα παρομοιο αποτελεσμα αν ξερει καποιος.....μιλαω παντα για προβα, live εμφανιση κλπ , όπου ειναι και η αισθηση στα χερια και οχι μονο τι ακουγεται. Αλλιως σε ηχογραφηση δεν θα καταλαβει καποιος διαφορα αν κανεις καλη μιξη.

Θα του αφήσω 500.000 ευρώ και 3 σπίτια. Τα υπόλοιπα ας τα βρει μόνος του.

Σεβαστό. Εδώ απόψης λέμε.

Την οποία πιθανόν μετά να πετούσαν οι δικοί σου κληρονόμοι....κ.ο.κ Εμένα το "πρόβλημά μου" είναι ΄, ότι όταν κάποιος δεν μπορεί να εκτιμήσει τα βιβλία που βρήκα (έστω σαν ντεκόρ) ή μια κιθάρα ...... η ένα βάζο....ή οτιδήποτε κουβαλάει μια ιστορία (όποια και αν είναι) και τα πετάει στον κάδο....έχει θέματα. Αισθητικής αξιολόγησης , νοοτροπίας .......και πολλά άλλα. Θα μου πεις και τι σε νοιάζει; Δεδομένου ότι τα πέταξε στον απέναντι κάδο από εμένα, κάπου κοντά θα μένει , και αυτή την έλλειψη παιδείας του , θα την βρω μπροστά μου , με άλλη αφορμή.

Έχω μια πελάτισσα που δεν ξέρει τι έχει. Εγώ που ξέρω τι έχει, γιατί χειρίστηκα υποθέσεις της, ζαλίστηκα. Ε, λοιπόν, ο γιός της δουλεύει κανονικότατα (20κατι) και σε σκληρή δουλειά , που επέλεξε ο ίδιος. Πιθανολογώ ότι και αυτός δεν έχει εικόνα , για το τι έχει η μάνα του. Η ίδια μου είπε, ότι το κάνει για να μάθει να δουλεύει και να στρώσει χαρακτήρα (και η ίδια είναι πολύ προσεκτική στις κινήσεις της....δεν κάνει με άλλα λόγια χαζομάρες...που να φωνάζει ότι έχει λεφτά..., ζει άνετα αλλά συντηρητικά. ) . Όταν πεθάνει....και αν το μάθημα δεν πιάσει....ας τα κάνει ό,τι θέλει (μου είπε επίσης).

Tα τελευταία χρόνια όμως είδαμε και μια άλλη τάση. Πολλά μπακάλικα ξανάνοιξαν σε μορφή "delicatessen". Προσφέρουν διαφοροποιημένα προϊόντα, εκπληκτική και προσωποποιημένη εξυπηρέτηση, επενδύουν στις σχέσεις με τους πελάτες τους και πάνε μια χαρά. Όποιος έχει ζήσει τα μουσικομάγαζα της Ελλάδας του '90, μπορεί να καταλάβει γιατί δεν άντεξαν το ίντερνετ. Αν δεν ήταν ο Thomann, θα ήταν κάποιος ή κάποιοι άλλοι. Αν πάει κάποιος στην Αμερική θα διαπιστώσει ότι μουσικόμπουτικομάγαζα μια χαρά έχουν επιβιώσει από τα Guitar Center, τα SweetWater κλπ. Eκεί πώς τα κατάφεραν; Όταν ας πούμε έμπαινα στο μαγαζάκι στην Sunset που είχε 15 κιθάρες διαλεγμένες και ήταν και οι 15 αστέρια, και μεταχειρισμένα επιλεγμένα κομμάτια και vintage, που σε άφηνε και τα δοκίμαζες όλα όση ώρα ήθελες με ευχάριστη κουβεντούλα κλπ κλπ γιατί να μην το ξαναπροτιμήσω; Όσο για το Νάκα, κάθε brand που φέρνει είναι ευλογία για την Ελληνική αγορά. Σε αυτές τις τιμές δυνατότητα δοκιμής και δόσεων; Τί μπορεί άλλο να συζητηθεί; Θα πέσει φωτιά να μας κάψει....

Ξεκινωντας με το σοφοτατο αποφθευγμα " Καλη ζωη, σκατα διαθηκη" επεται το "κοψε το τσιγαρο" ωστε να σε απασχολει λιγοτερο τι θα συμβει μετα το (μη) απευκταιο. Τι συμβαινει στα πραγματα μας οταν δεν θα υπαρχουμε πια? Οτι συνεβη και στα πραγματα των πατεραδων μας παππουδων μας θειων μας. Θα πεταχτουν, θα χαριστουν και καποια θα μεινουν ως ενθυμια για καποιους λιγους που εχουν καποιο συναισθηματικο δεσμο με εμας οι οποιοι και αυτοι με τη σειρα τους με την παροδο των χρονων και τα δικα τους προβληματα θα μας ξεχασουν. Προσωπικα δεν με απασχολει και πολυ το θεμα. Με την αποχωρηση μου δεν με νοιαζει τι θα συμβει στα σπιτια μου στα λεφτα μου στα βιβλια μου στις κιθαρες μου κ.λ.π. Αυτα ειναι σκεψεις που εχουν νοημα να γινονται μονο απο αυτους που δεν εχουν συμβιβαστει ακομα με την ιδεα της πληρους ανυπαρξιας........

Και διαθήκες κάνομεν και ό,τι θετε. Όσο γερνάω, τόσο παραπάνω εκτιμώ τα αντικείμενα (και τα ζώα) σε σχέση με τους ανθρώπους.

Ο Νάκας είναι το μεγαλύτερο μαγαζί στην Ελλάδα, με πολύ ανεπτυγμένο δίκτυο πωλήσεων. Έχει ανταγωνιστικό πλέονεκτημα έναντι των -μικρότερων~ ανταγωνιστών του, και είναι φυσιολογικό να έχει συνεργασία με τις μεγαλύτερες και περισσότερες εταιρίες. Ο έντονος ανταγωνισμός μεταξύ εταιριών, πάντα, είναι προς όφελος του καταναλωτή/μουσικου. Έτσι λειτουργεί η αγορά, γενικότερα. Υπάρχει διαρκής εξέλιξη. Και μην ξεχνάς ότι ο ανταγωνισμός δεν είναι μόνο εγχώριος. Έχει και ένα Thomman, επίσης, να ανταγωνιστεί.

Πολύ θανατοσυζήτηση έπεσε σε αυτό το thread. Ψυχοπλακώθηκα. Πάρε βρε Λάκη μια βιβλιοθήκη και βάλτα τα βιβλία να τελειώνουμε. Να, βρήκα μια έτοιμη

Το να απασχολεί κάποιον το τι θα γίνει σε οτιδήποτε (από το τι θα γράφει ο τάφος του μέχρι το μέλλον του κόσμου) είναι μια εν ζωή πλάνη. Τίποτα από αυτά δεν αφορούν κάποιον που έχει φύγει μια και οποιαδήποτε ικανοποίηση επιθυμίας θα είχε νόημα μόνο αν ήταν εδώ να δει τα αποτελέσματα. Παρόλα αυτά η φαντασίωση ότι πάνω από τον τάφο μας θα είναι μιλιούνια κόσμος που θα κλαίει και θα μονολογεί "πόσο δίκιο είχες σε ΟΛΑ", προσφέρει ομολογουμένως μια πολύ μεγάλη ναρκισσιστική ικανοποίηση. Ως εκ τούτου, ,μετά το θάνατό μου, θα ήθελα οι κιθάρες μου να μπουν σε ατομικές βιτρίνες σε κάποιο κεντρικό σημείο της πόλης ενώ στη βάση τους θα υπάρχει πλάκα με τεράστια χρυσά γράμματα με το όνομά μου.

Λυπάμαι φυσικά που με πρόλαβες απ όσο λες. Άνθρωποι είμαστε σφάλματα κάνουμε

Η πίκρα θα είναι να αποδειχθεί ότι έχουμε ήδη πεθάνει και ότι τώρα ζούμε την μετά-θάνατο ζωή μας, εγκλωβισμένοι σε αυτή τη διάσταση, με assets που συγκεντρώσαμε σε προηγούμενες ζωές και τώρα πουλάει ο ένας στον άλλο.

Το Reface απ το... μου θα σε αφήσω κανάγια

Done. Κι όσο για τη διαθήκη μου:

Δηλαδή μετά το spending spree ακολουθούν οι "μεταφυσικές" αναζητήσεις κ. συνήγορε; Τι διαβάζω εδώ; Ενδεχομένως να χρειάζεται να αναρτήσεις ένα νέο poll "ποια να πάρω- την άσπρη ή την κόκκινη ΗΒ...;", για να επανέλθεις σε... κανονικότητα

Τίποτα, να έχεις το κεφάλι σου ησυχο

Τα έχουμε ξαναπιεί, το παλουκάρι στα δεξά το γνώρισα πριν από εσένα και πριν πάει στο Μπέρκλι, έκτοτε, δεν τον ξανάδα τον άνθρωπα.. Κάποια στιγμή θα μαθευτεί τι συνέβει σε μια συναυλία που παίζαμε με τη Γενιά του Χάους στο Δημοτικό θέατρο Λαμίας που απείλησε να με πετάξει απ το παράθυρο του τρένου ο κιθαρίστας τους, ως ''εχθρό του λαού'' Έχω 2 φωτογραφίες από τότε, ''δικές τους'' εμείς δεν ταξιδεύαμε ποτέ με φαν, τις κρατάω για τη ταινία που φτιάχνω Ο καθένας λέει και κάνει, ότι πιστεύει

Ωραία τα λέτε κύριοι, ξεχωρίζω οπωσδήποτε το παρακάτω post: Το μυαλό των (κατά περίπτωση) επόμενων φτάνει μόνο μέχρι τα λεφτά της πώλησης ή της ενοικίασης του σπιτιού που "θέλει άδειασμα". Για τα οποία συνήθως καίγεται. Έστω και από καθαρή κερδοσκοπία, πολύ δύσκολα κάποιος θα υποπτευτεί την ευκαιρία σε ένα φλάουτο, ένα κομπολόϊ, μια συλλογή δίσκων, βάλτε ό,τι θέλετε εδώ. Άρα, ή πέταμα, ή "kill 'em all, sort them out later" πώληση στον περαστικό broker χαλκού που φορά εμφάνιση Manchester City ή Paris SG. Υ.Γ: ένα ιδιόχειρο σημείωμα, αρχείο Word ή έστω μια εκτυπωμένη σελίδα (ενυπόγραφη?) ευσταθεί ως διαθήκη ή πρέπει να εμπλέκεται συμβολαιογράφος;

Σε άλλα νέα τώρα, υπάρχουν και μπάντες που παίζουν μουσική και δεν κοροδεύουν το κόσμο τύπου DP

Μια φορά ήρθα κοντά στη ζωή μου να πάρω Γκρετς. Την είχα καμια εβδομάδα στο studio, ωραία ήταν.....αλλά τελικά δεν την πήρα (δεν θυμαμαι γιατί). Απλά την έβαλα να παίξει σε έναν video. Τώρα που έκλεισε ο κύκλος, θα πάρω κάποια στιγμή.

Να και η δικιά μου. Δεν δηλώνω Gretsch lover, αλλά η συγκεκριμένη μου αρέσει πολύ οπτικά, και είναι πολύ ευχάριστη στο παίξιμο. Εννοείται ότι έχει ξεχωριστό ήχο σε σχέση με τις υπόλοιπες κιθάρες της συλλογής μου. Στο παρακάτω κλιπ τη δοκιμάζω με ένα νέο πεταλάκι και ένα expression pedal -το πρώτο μου- που μου έκανε δώρο ο geka (ευχαριστώ Γιώργο!) gretschmodulation.mp3

Εγώ ήξερα έναν που αναστήθηκε μετά από τρεις ημέρες.

Κοίτα ο ενισχυτής κάνει δέκα χιλιάρικα οπότε φυσικά το 2....να κληρονομήσει ο τσογλανος και κάτι παραπάνω

Θα με κοψομεσιάσεις με αυτά τα ash... Αλλά ευχαριστώ.

Και ένα για σένα 1 2

Ενδόμυχα όλοι μας θα θέλαμε να ήταν η κιθάρα αυτή που θα έσερνε το όλο πράγμα.Για πολλούς λόγους...Είναι πιο όμορφες,δενόμαστε περισσότερο,έχουμε άμεση επαφή και άλλα τέτοια. Δεν ισχύει όμως.Με ένα οποιοδήποτε καλοσεταρισμένο όργανο και τουλάχιστον αξιοπρεπείς μαγνήτες,θα βγάλεις τον καλό τον ήχο όταν κουμπώσεις σε ένα κορυφαίο ενισχυτή. Το ανάποδο απλά δεν παίζει. Δυστυχώς.

Θα ήταν ωραίο πιστεύω να υπήρχε ένα thread που να χαριζαμε μουσικά όργανα & μουσικο εξοπλισμό που δεν χρησιμοποιούμε πλέον και μαζεύει σκόνη, η που βρήκαμε πχ από κληρονομιά, σε παιδιά που θα τα αξιοποιήσουν και γενικά θα "πιάσουν τόπο".

- Γιατρέ τι θεραπεία να ακολουθήσω; - Αμμολουτρα. - Βοηθάνε; - Όχι αλλά θα συνηθίσεις στην ιδέα του χώματος.

"Αγαπητό μου παιδί, τώρα που έχω φύγει από το μάταιο κόσμο, θα ήθελα να προσέξεις ιδιαίτερα τον πράσινο τρίφτη που είναι κάτω από το νεροχύτη, δίπλα στις θρούμπες. Μπορεί σε άλλους να φαίνεται ένας απλός τρίφτης, αλλά να ξέρεις ότι κάποτε έσωσε τη ζωή μου, καθώς είχαμε τσακωθεί με τη μάνα σου και είχα μείνει μόνος στο σπίτι με ένα πακέτο μακαρόνια και λίγη μυτζήθρα. Καίτοι μας είχαν κόψει το νερό, πήρα τον τρίφτη και βγήκα στο δρόμο αναζητώντας υποψήφιο αγοραστή. Δεν βρήκα, αλλά με λυπήθηκε ο κυρ. Φώτης από το καφενείο στη γωνία και μου έδωσε λίγο ψωμί και ένα μπουκαλάκι ούζο, τα οποία με στυλώσανε μέχρι να της περάσουνε τα νεύρα και να γυρίσει."

Η μόνη λύση σε αυτό το πρόβλημα, είναι η εξής: φροντίζεις, ενόσω ζεις, να χαρίσεις τα πράγματα που έχεις και σε ενδιαφέρουν, σε ανθρώπους που βρίσκονται κοντά σου και δηλώνουν ότι τα εκτιμούν. Δεν χρειάζεται να είναι άμεση οικογένεια, εγώ χάρισα το 2018 ένα μέρος της συλλογής μου κλασσικής μουσικής, στο boyfriend της κόρης μίας φίλης της γυναίκας μου, τον οποίο δεν έχω συναντήσει ποτέ και δεν με ξέρει καν, αλλά είχα μάθει γι' αυτόν ότι γουστάρει κλασσική (σπάνιο για παιδί αυτής της ηλικίας) και δεν έχει οικονομική άνεση. Αν δεν ξέρεις κανέναν που να θέλει αυτά που έχεις, τότε έχεις ένα από τα εξής δύο σοβαρά προβλήματα: είτε μαζεύεις άχρηστα πράγματα, είτε με τη στάση σου έχεις κρατήσει μακρυά από τη ζωή σου οποιονδήποτε θα είχε ενδιαφέρον να συναναστρέφεσαι. Συχνά, και τα δύο. Αν έχεις πολλούς που να δείχνουν γνήσιο ενδιαφέρον γι' αυτά που κατέχεις, τότε εξυπηρετείς ξεκινώντας από τους κοντινότερους. Επαναλαμβάνω, όλα αυτά ενόσω ζεις. Μετά, δεν έχεις τη δυνατότητα να ελέγξεις τίποτε, όποιες και αν είναι οι πεποιθήσεις σου για τη λεγόμενη "μετά θάνατον, ζωή".

Είδες πουθενά να γράφω εγώ κάτι για κηδείες ? Εγραψα, πως δεν ήταν του σχωρεμένου και το οβίνδεο-το δικό μου- έχει γυριστεί πριν χρόνια, δεν γυρίστηκε επί τούτου. Απλά παρηγορώ τον άρρωστο φίλο μου Ροκ εν ρολλ

Σήμερα ο Βαγγέλης θα έκλεινε 81 χρόνια ζωής.

Βράδυ δεν ανοίγουμε ενισχυτάς, κοιμούνται τα παιδιά. Παίζουμε με pluginια. Stereo ήχος και στα αυτιά μου η Gretsch ακούγεται σούπερ ακόμα και με ψηφιακά καθαρά. Ιδού κάτι πολύ πρόχειρο Jam 1.mp3

Η μία και μοναδική κιθάρα που έχω κρατήσει είναι η white falcon 59vs. Αναμένω μια μαύρη 6120 setzer για να ολοκληρωθεί η φαρέτρα.

Λέω να συμβάλλω και εγώ στο θέμα με με πρόχειρη φωτό από την «πειραγμένη» μου Streamliner G2620. Αγοράστηκε για να δοκιμάσω μια semi-hollow κιθάρα για πρώτη φορά, εντυπωσιάστηκα κιαι αποφάσισα οτι αξίζει το «πείραγμα». Συστήνεται ανεπιφύλακτα τρομερό vfm. Δεν έχει το "Great Gretsch Sound", αλλά αυτή η σειρά δεν το έχει ούτε απ΄την κατασκευή της.