pipityri

Μόλις τώρα, dimsonic είπε

γουατ ντου γιου μην προσεσινγκ

 

Να βάλει fx.

8 λεπτά πριν, dimsonic είπε

Αν κατάλαβα καλά το ζητούμενο είναι να μπορείς να έχεις blend των ηχων της κιθάρας με τους συνθ.

Το ζητούμενο του OP είναι να μπορεί με το ίδιο μηχάνημα να έχει ήχους synth και ταυτόχρονα να κάνει processing στον φυσικό ήχο της κιθάρας.

36 λεπτά πριν, Reborn είπε

Το βίντεο στην αρχή λέει πως βάζει ουσιαστικά μόντελ μπάσου σε 5η και 6η χορδή και μετά ασχολείται με τους μαγνήτες της κιθάρας. Αλλά σίγουρα αν μπορεί να με σιγουρέψει ο Μανώλης μια καλή θα ήμουν ευγνώμων!

Εχεις δίκιο, το είδα τώρα...Οπως είπα, έχω χάσει επεισόδια!!!

18 λεπτά πριν, Reborn είπε

8:15 !

Ο Μανώλης θα ξέρει σίγουρα καλύτερα, αλλά έχω την εντύπωση πως στο συγκεκριμένο κλιπ, δεν βάζει fx στον ήχο των μαγνητών της κιθάρας, αλλά στον modeled ήχο που παίρνει μέσω του GK. Σιγούρεψε το, γιατί θα σου είναι άχρηστο στην ακουστική.

@Reborn Για να μην κάθομαι και το βλέπω όλο, ,μπορείς να μου πεις που δείχνει πως βάζει fx στον ήχο της κιθάρας?

3 λεπτά πριν, Μανώλης Χναράκης είπε

Ναι.

Εχω χάσει επεισόδια!

30 λεπτά πριν, Μανώλης Χναράκης είπε

Τα VG, για παράδειγμα VG-88 είναι δύο μηχανές. Μία για τους synth ήχους και μία για τον ήχο της κιθάρας.

Ταυτόχρονα? Δηλαδή, μπορείς να κάνεις processing και στο καθαρό σήμα της κιθάρας?

Αυτό που ακούς και στη δύο περιπτώσεις είναι το VG88, σίγουρα. Αν θυμάμαι καλά, είχε την δυνατότητα να παίξει και χωρίς GK. Είμαι απολύτως βέβαιος πως είναι αυτό. ¨Οπως και για το ότι τα fx στον ακουστικό ήχο είναι από αλλού.Δεν ξέρω αν τα πιο σύγχρονα μηχανάκια μπορούν να κάνουν αυτό που θες. Τώρα που το σκέφτομαι, το GR 33 που έχω-και που είναι το προηγούμενο από αυτό που έχεις εσυ-νομίζω πως κάπου στο manual λέει πως έξοδος για το guitar only σήμα που έχει, μπορεί να πάρει κάποια fx από μέσα...δεν μου χρειάστηκε ποτέ και δεν είμαι σίγουρος...θα το κοιτάξω.

Έχεις κάποια συγκεκριμένη περίοδο του Meola στο μυαλό σου? Για χρόνια χρησιμοποιούσε το GR 1 της Roland και για ένα φεγγάρι το VG8 ή VG88. Και στις δύο περιπτώσεις μίξαρε τον synth και τον φυσικό ήχο κατά βούληση. 

Γενικά μιλώντας, σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεις, για να δουλέψεις με synth θα χρειαστείς κάποιον πολυφωνικο μαγνήτη τύπου GK ή Tripleplay ή μια κιθάρα που να είναι midi ready, όπως για παράδειγμα κάποια μοντέλα της Godin. Σε κάθε περίπτωση θα μπορείς να στέλνεις δύο διαφορετικά σήματα, ένα φυσικό και ένα midi-που σημαίνει πως θα χρειαστείς ξεχωριστό επεξεργαστή για fx για το ακουστικό σου σήμα. 

1 λεπτό πριν, dimsonic είπε

εδώ με την Godin

https://www.veojam.com/watch/1375538497

 

Το 2011.

Μόλις τώρα, fusiongtr είπε

 

corrected 

Σωστός. Η μία από αυτές είναι εκείνη με την NY στην ταστιέρα. Φανταστική.

Έπαιζε με Godin για ένα διάστημα προ 10ετίας-την εποχή που ήρθε κι εδώ με την 5 piece band-Chick Corea κλπ. Έκτοτε το γύρισε, ευτυχώς, σε PRS. Του έχει φτιάξει ο Paul καναδυό customαρισμένες.

Εγώ λοιπόν, θα έλεγα τα εξής-έτσι, για να γίνεται κουβέντα...

Μια πολύ χρήσιμη μέθοδος για να εξελίσσεται κανείς, σε κάθε τέχνη, είναι ο αυτοπεριορισμός-για να΄μαστε κι επίκαιροι, δηλαδή ο περιορισμός των διαθέσιμων μέσων. Για παράδειγμα, στον αυτοσχεδιασμό συχνά μελετάμε χρησιμοποιώντας μόνο νότες των ακόρντων ή μόνο μια περιοχή/θέση του οργάνου ή μόνο ένα ρυθμικό/μελωδικό μοτίβο ή μόνο μία χορδή κλπ κλπ. Στη σύνθεση, αντίστοιχα. Με όλα τα μέσα διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή, στην πραγματικότητα δεν μαθαίνεις τίποτα.

 Θεωρώ πως ένας περιορισμός που πρέπει να βάλεις,είναι αυτός της διάρκειας. Δηλαδή, 3 λεπτά max. Ακόμα κι αν θες τελικά να πεις ό,τι έχεις να πεις με 6λεπτα έπη, το να μπορείς να δουλέψεις τα υλικά σου σε πιο μαζεμένα χρονικά πλαίσια, είναι ένα στάδιο που πρέπει, επιβάλλεται να περάσεις-στο βαθμό, φυσικά, που σε ενδιαφέρει να προχωρήσεις στον τομέα του γραψίματος και όχι απλά να ξε*^$@!νεις  με τεράστια σόλο.

 Επίσης θα σου πρότεινα, μια και απ΄ό,τι φαίνεται δουλεύεις αυτοσχεδιάζοντας, να μην ακούς/αξιολογείς/δουλεύεις τους αυτοσχεδιασμούς αμέσως αφού τους κάνεις, αλλά ύστερα από μερικές μέρες. Έτσι, έχοντας αποστασιοποιηθεί από τη "στιγμή" θα μπορέσεις να ακούσεις πιο κοντά σε αυτό που ακούει ένας ακροατής. Η κρίση σου για το τι μένει και τι φεύγει θα είναι τελείως και αναπάντεχα διαφορετική.

Ωραίος! Είχα την τύχη να συνυπάρξω σε ωδείο για μερικά χρόνια με τον Γιώργο. Διπλανές αίθουσες, όποτε είχα κενό έστηνα αυτί, απολαυστικός. Και, εξαίρετος γενικότερα.

Το πιάνω από κει που τ'άφησα, γιατί έπρεπε να βγω...

Το θέμα που παίζει η κιθάρα είναι πολύ ωραίο, μέχρι εκεί που είπα. Του λείπουν δύο πράγματα. Πρώτον, αφιέρωσε λίγο χρόνο να δεις πως θα το εκφράσεις κιθαριστικά-έχεις αξιόλογη blues/rock τεχνική και touch , αλλά για κάποιο λόγο δεν την χρησιμοποιείς ώστε να εκφράσεις το θέμα πειστικά-είναι ένας ,λόγος που δεν γίνεται αντιληπτό ως τέτοιο. Ο άλλος λόγος-και αυτό είναι το δεύτερο πράγμα που λείπει-είναι η επανάληψη. Πρέπει να το ξαναπάιξεις. Ίσως με λίγο πιο γκαζάτο ήχο, ίσως με άλλα εκφραστικά μέσα, ίσως σε άλλη οκτάβα, ίσως με διαφορετικό κτίσιμο στο rhythm section-ξέρω γω, το ταμπούρο σε στεφάνι την πρώτη φορά,  κανονικά μετά.Ή/και το μπάσο πιο active. Ή χωρίς πλήκτρα την πρώτη φορά, με πλήκτρα στη συνέχεια. κλπ κλπ.

Το σωστό/λάθος στη μουσική είναι θέμα context. Οι νοτούλες προς το τέλος-πέρα από το ότι χρειάζονται άλλη εναρμόνιση, είναι τελείως εκτός σε σχέση με το τι έχει προηγηθεί. Αν όντως θες να τις χρησιμοποιήσεις, μπορείς να δώσεις hints νωρίτερα. Ίσως στην εισαγωγή? Δηλαδή, αν στην εισαγωγή κάποια στιγμή έκαναν μια διακριτική εμφάνιση τα ακόρντα με τα οποία θα έχεις εναρμονίσει τις χρωματικές-χωρίς το θέμα-πόσο ωραίο θα΄ταν, ε? Λέω γω τώρα...:)

Η μίμηση είναι μια μακρά,τιμημένη παράδοση. Είτε θες να γράψεις blues είτε θες να γράψεις σονάτες.

Ζήτημα πρωταρχικής σημασίας, η δομή. Πολλά μπορούν να ειπωθούν, όλα καταλήγουν στο εξής...βρες ένα κομμάτι που σου αρέσει. Περιέγραψε στον εαυτό σου τα μέρη του. Γράψε ένα ίδιο. Και μετά ξανακάντο. Και μετά ξανακάντο...

Στο συγκεκριμένο, θα κρατούσα το πολύ ωραίο κιθαριστικό θέμα, μέχρι περίπου το 2ο λεπτό. Το υπόλοιπο της κιθάρας, στο σημείο που είναι, πλατιάζει. 

Κολομβία, ασυζητητί. Μεγάλα διαστήματα, που λέει κι ο Στράτος.

12 λεπτά πριν, Spyros Delta είπε

E καλα οχι και τελειο.

Το καντινι ειναι ξεκουρδιστο και το φερνω με το χερι ιν τιουν

Equal temperament is for sissies.

Είναι τόσο τέλειο, λες κι έχει εξαρχής συλληφθεί για κιθάρα. Φανταστικό.

Αφού άφησες να εννοηθεί πως μιλάς για Κρήτη, δεν ξέρω...η δική μου εμπειρία είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Δεν μένω εκεί βέβαια, σίγουρα είναι διαφορετικά αν είσαι μόνιμος κάτοικος, αλλά στα διαστήματα που περνάω κάτω έχω γνωρίσει μουσικούς ανοιχτούς και συνεργάσιμους-κάποιους ντόπιους άλλα και άλλους που σαν κι εσένα έχουν εγκατασταθεί εκεί, από Αθήνα αλλά και από εξωτερικό.

Υπομονή. Είναι μια, συχνά, αργή διαδικασία. Πρώτα θα πρέπει να ενταχθείς κοινωνικά, μέσα από άλλες δραστηριότητες, να γνωρίσεις, να σε γνωρίσουν. Δεν είναι εύκολο, δώσε του χρόνο.

Πολύ ωραία, μεγάλη διαφορά με τα πρώτα. Μου αρέσει και το παίξιμο σου και ο ήχος. Μπες άφοβα στη φάση της φλυαρίας, είναι ένας τρόπος να δοκιμάζεις πράγματα!

20 λεπτά πριν, Tamtam είπε

Δες το παρακάτω δημοσίευμα από τα Νέα, σε παρακαλώ. Διότι , γενικότερα στην εργογραφία του, ισχύει το ακριβώς αντίθετο.
https://www.tanea.gr/2019/12/28/greece/thanos-mikroutsikos-ta-tragoudia-pou-megalosan-genies/
 

Συμφωνώ φυσικά, ότι εγινε διάσημος μελοποιώντας Καββαδία όπως δεν είχε/δεν θα μελοποιήσει ποτέ ξανά κανείς (νωρίτερα είχαν αποπειραθεί αποσπσματικά να μελόποιήσουν κι άλλοι τον Καββαδία, όπως π.χ. η Μαρίζα Κωχ). Ο Θάνος εκτός από άπειρο ταλέντο και μουσικές, είχε μαζί του και την αφρόκρεμα των μουσικών και ερμηνευτών της εποχής.

ΕDIT: Having said that, ευτυχώς που δεν περιορίστηκε στην στρατευμένη ποίηση κτγμ

Μιχάλη, έχεις δίκιο. Αυτό που εννοούσα είναι πως, μέσα από τον Σταυρό Του Νότου, έβαλε την ποίηση στα χείλη ανθρώπων που δεν θα άκουγαν/διάβαζαν Νερούδα και Μπρεχτ.

20 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

Φοβάμαι πως έχεις απόλυτο δίκιο. Απλά αναρωτιέμαι πού οφείλεται αυτό κι αν έχει να κάνει με τη φαινομενική ευκολία του ψηφιακού κόσμου όπου μαθαίνει κάποιος να παίζει πάνω από δυο backing tracks και καπάκι φτιάχνει κανάλι στο youtube όπου παραδίδει "μαθήματα".

Οφείλεται στο ότι η μουσική έχει απαξιωθεί, δεν είναι κάτι που πρέπει κάποιος να το μελετήσει, να το σπουδάσει-όχι μόνο με την ακαδημαική έννοια φυσικά. Σου δείχνει κάποιος να παίζεις το σόλο του χοτελ καλιφορνια , νότα νότα , βάλε το δαχτυλάκι σου εδώ βάλε το δαχτυλάκι σου εκεί,  λες και οι σάρκινες προεξοχές στο πλάι του κεφαλιού σου δεν είναι αυτιά, το παίζεις μετά για τους επίσης κουφούς φίλους σου, σου λένε μπράβο μεγάλε, έχεις επιτυχία, έχεις μεγάλη επιτυχία. Την επόμενη είσαι κι εσύ μουσικός, δεν ξέρεις αρμονία, δεν έχεις τεχνική, δεν ξέρεις να ξεχωρίσεις τα 4/4 από 1/4 φέτα Καλαβρύτων, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ένα ακόρντο ματζόρε από ένα μινόρε, αλλά έχεις δει ότι βίντεο για gear κυκλοφορεί κι έχεις άποψη για το που πρέπει να μπαίνει το buffer.Είσαι μουσικάρα, κι άσε τον JJ  να παραπονιέται, shuffle και μαλακίες.

2 λεπτά πριν, Tamtam είπε

Ε?
Δεν εννοείς τον Μπρεχτ και τον Νερούδα φαντάζομαι.

Ο Σπύρος μίλησε για τον Σταυρό Του Νότου. Αυτό σχολίασα, ένα έργο με τεράστια απήχηση.

5 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

Σπουδαίος και φυσικά όχι μόνο για το Σταυρό του Νότου απ' όπου τον γνώρισε ο πολύ κόσμος. Μεγάλη απώλεια.

Αλλά, θα μου επιτρέψεις, κυρίως. Έβαλε την-μη στρατευμένη- ποίηση στα σπίτια μας.