Πνοή και Νύξη

Αριστερόχειρη κιθάρα στην οποία εχουν περάσει τις χορδές για δεξιόχειρα. Αυτές οι κιθάρες, θεωρώ οτι κάνουν πανω κατω ό,τι όλες οι μαρκες και κατασκευαστές. Προσπαθούν να πουλήσουν ετερόφωτα "πακέτα κιθαριστικής εμπειρίας" (πχ. Fender στο 1/10 της τιμής ή Fender στο x3 της τιμής αν μιλάμε για μπουτικάδες). Καθόλου μεμπτό. Εδώ εξεταζουμε αν το όργανο αυτό στέκει στην κατηγορία τιμής του, την δικαιολογεί ή όχι. Είναι ακριβώς αυτό που ειναι. Μια κιθαρα των 100€. Ένα οργανο 3 φορές χειροτερο από μια αξιοπρεπή κόπια αλλα και τρεις φορές φθηνότερο. Όποιος συνειδητοποιεί τι παίρνει με αυτά τα χρήματα τοτε ολα οκ.

Η ευρώπη δεν μπορεί να καταναλώσει αυτό που η ίδια παράγει γιατί το παράγει ακριβά με αποτέλεσμα να μην παράγει ή να συμφέρει να παράγει σε άλλες χώρος για διάφορους λόγους. Το μόνο που θα καταληξουμε όλοι να παραγουμε, ειναι φούμαρα για μεγαλοστελέχη που καρπώνονται αυτής της τακτικής. Όλοι οι υπόλοιποι θα παλαμοκροτάμε που ο εκαστοτε διαχειριστής της οικονομίας μας επιτρέπει να χαιρόμαστε με τον καφέ του ενος ευρώ πίσω από το πλεξιγκλάς και τις κιθάρες των 100€. Την Ευρώπη θα την καταπιεί ο αποπληθωρισμός της; Τα όργανα αυτά είναι προϊόντα στόχευσης στον υπερκαταναλωτισμό. Σίγουρα πολλοί γονείς ανακουφίζονται που δεν θα χρειαστεί να κόψουν το κάπνισμα για ένα μήνα για να παρουν ένα αξιοπρεπές όργανο στα παιδιά τους. Οι Harley benton και οποιαδηποτε άλλη μαρκα αυτου του επιπεδου τιμής είναι αντικειμενα μιας χρήσης. Είναι αξιοθαύμαστο βεβαίως το ότι φτάνουν στο πιάτο μας με 100€ και έχουν βασική δομη οργάνου, αλλά από εκεί μεχρι το εφοδιάζομαι με ένα εργαλείο που θα μου μαθει να παιζω σωστα ή θα μου δωσει ένα extra χρωμα σε ηχογράφηση ή θα μου προσφέρει βασική αξιοπιστία σε πρόβα η σε live, απέχει πολύ. Το δε quality control ειτε στο εργοστάσιο είτε στο υπε-ντούπερ καταστημα-ρυθμιστή αγοράς ειναι λεξη αστεία οταν κάποιος παραλαμβάνει αυτό: Ή παθαίνει αυτό: Και για να είμαι δικαιος, η μπάλα παίρνει και άλλες "γνωστές" μαρκες και οργανα που αγγίζουν το χιλιάρικο με ΤΡΑΓΙΚΑ κατασκευαστικα ατοπήματα, που τις περισσότερες φορές δεν φαίνονται καν. Το λεω και το ξαναλεω εδώ και χρονια. Δεν υπαρχει value for money. Kαθε πράγμα κοστίζει ακριβώς όσο αξίζει, με ορισμενες φωτεινές ή σκοτεινές εξαιρέσεις.

Red Hot Chili Peppers album: Blood Sugar Sex Magik (1991) producer: Rick Rubin @-discogs info-@

Πλέον από τους λίγους που απολαμβάνω το vlog τους. Συντομα (20'), ταξινομημένα, καθαρή άρθρωση, δόσεις σαρκασμού, ωραίες συγκρισεις και ήχοι. Σε κάνει να κατανοείς πλήρως αυτά που λέει χωρίς να γινεται πολύ technical. Από όλα τα είδη overdrive που περιγράφει, μόνο με το klon δεν κατάφερα να κάνω χωριό και την εξήγηση τη δίνει αμέσως ο ίδιος. Για να δουλέψει θέλει gain άνω του 70%. Όλα τα υπόλοιπα μου αρέσουν και τα θέλω όλα. (έχω TS/sparkle drive, OCD, κασκέηντ-μασκέηντ, fuzz/drives).

Βασικά εισαι τυχερός που ειναι bullet, παραγγέλνει νέο, βγάζεις παλιό*, βάζεις νέο. 1/8 της ιντσας είναι το σωστό allen wrench. Δηλ. 3,2mm. Αν βάζεις 3mm δεν δουλεύει και χαλάει το grip. Αν είναι ήδη φαγωμένο, δοκιμάζεις ένα 3,5mm. Μπορεί να δουλέψει και ένα ίσιο κατσαβίδι στο κατάλληλο μέγεθος, με λίγο χτύπημα απο πίσω με σφυράκι, θα "χωθεί" στο μεταλλο του truss rod nut και θα το "πιάσει". Αν δεν δουλέψουν αυτά βλέπουμε. (Ξερω οτι οι το κόστος των υπηρεσιών στη Γερμανια φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη, και δεδομένης της "υπερβολικα" επαγγελματικής νοοτροπίας των Γερμανών, μπορεί να καταληξεις να πληρώνεις ένα κατοστάρικο για μια απλή αλλαγή βίδας... Τελευταία φορά που ήμουν Αμβούργο, κάποιος ήθελε ν αλλάξει pot στο μπασο του και του ζητούσαν 40€ +κόστος υλικού. Καταλήξαμε να αγοράσει ένα κολλητήρι, κόλληση, pot με 15€ και να του το περασω ένα όμορφο βράδι που μαζευτήκαμε να δούμε μπάλα. Όμορφο γιατί ο Άρης εριξε τεσσάρα στον ΠΑΟΚ.)

Ρε παραγγείλτε και sit back & enjoy. Πιείτε καφέ, παίξτε pro, πληρώστε τους λογαριασμούς, το ενοίκιο, πηγαίνετε να πάρετε το τριβείο που έβγαλε το λιντλ και μια τριαδα βρακιά 6€, δείτε λίγη μπάλα, βάλτε τα ράφια στην κουζίνα που υποσχεθήκατε πριν 4 μήνες ότι θα βαλετε, πεταχτείτε από το γιατρό να σας γράψει τα φάρμακα, δώστε το παντελονι στο ραφτη να σας βάλει μπαλωμα στο καβάλο που τριφτηκε και μέχρι να το καταλάβετε θα έχει έρθει και η παραγγελία. Εδώ κοντεύετε να λύσετε τα προβλήματα του παγκοσμιου logistics ναούμε.

Third world problems (Δεν ειχα ποτέ προβλημα με courier, παρόλο που συνηθως δεν τις χρησιμοποιώ για προσωπικές αγορές, dhl παμπολλες φορές, ups, ελτα, elta courier, κινεζικα ταχυδρομεια, δεν μου εχασαν ποτέ αντικείμενο, δεν άργησε ποτέ υπέρ του δέοντος αντικείμενο, πέραν λογικών αιτιών. Πρόσφατη κακή εμπειρία από customer service και delivery Fedex/TNT, παλαιότερα από μια τοπική. Μάλλον ο καθένας από εμας εχει από μια διαφορετική ιστορία και με διαφορετικά standards να διηγηθεί.)

Υπαρκτός σουρεαλισμός το καθεστώς του noiz

"Ανήκωμεν εις την Βίσσην", που είπε εμφατικά τη χρονιά που γεννήθηκα, ένας ανένταχτος, αθεράπευτα μετριοπαθής εθνάρχις. Όποιος ξυρίζεται χωρίς να το απαιτεί η εργασία του είναι -παθής ρέι! Βάλτε εσείς το επίθετο πριν την παύλα. Roots rock, rhythm 'n' blues, folk, americana, indie, punk, cock rock, alternative, blues, glam, brit pop.

Κι εγώ ποτέ δεν κατάλαβα τον overhype του κακού tele neck pickup ήχου. Είναι από αυτά που διαβάζει ένας μία φορά γι' αυτό και μετά ένα ντόμινο παρεξήγησης κατακλύζει το σύμπαν.

Όχι δεν είναι αυτό. Δεν με ενδιαφέρει να εκδώσω αυτό που παιζω ή να το αποτυπώσω στο χαρτί για κάποιο λόγο. Θεωρώ απαραιτητο στη συγκρότηση του μουσικού μου λογου να μπορώ να αποτυπώσω στην ταστιέρα πραγματα, όχι από μηχανική μνήμη αλλά παίζοντας σαν να διαβάζω, χωρίς να διαβάζω. Να περνάει η εικόνα των διαστηματων στο μυαλό μου και όχι η εικόνα της ταστιέρας, ή τελωσπαντων να γινονται αυτά τα δυο με τετοιο τρόπο που να μην ξεχωρίζουν. Το κάνω σε μικρό βαθμό, όλοι το κάνουμε αλλά αυτή η αναγκη εμβάθυνσης ειναι εκεί. Θεωρώ οτι σου ανοίγει ορίζοντες, όχι από επαγγελματικής άποψης, αλλά από δημιουργικής. Αλλά και πιο απλά, γιατί είναι πιο εύκολο σε ένα σχήμα, να σου πει αμέσως κάποιος νότες και να τις μεταφράσεις άμεσα σε ήχο. Ή να θελεις να δώσεις μια extra πληροφορία σε κάποιον να καταλάβει τι θέλεις. @dimsonic & Δημήτρηδες/Δήμητρες αλλά και καρντασια, χρόνια σας πολλά.

Μου φαίνεται αδιανόητο ότι μπορώ να μάθω, όχι να διαβάζω, αλλά να κάνω εικόνα αυτού που παίζω γραπτά, σε αυτή τη φάση της ζωής μου. (Μεσήλιξ με όψη γκουανταναμέρα και διαθέσιμο χρόνο περίπου 2ώρες το μήνα).

Eυτυχώς, γιατί τώρα θα ήμασταν μια τριτοκοσμική μπανανία με απίστευτη διαφθορά και υπερφύαλους πολιτικούς, τα νοσοκομεία δεν θα είχαν προσωπικό και πόρους να δουλέψουν, οι βιομηχανίες θα έφευγαν για άλλες χώρες, λογαριασμοί θα έμεναν απλήρωτοι, επιχειρήσεις θα πτώχευαν, άνθρωποι θα απειλούνταν με κατασχέσεις και ποινικές κυρώσεις, η αστυνομία θα σάπιζε κόσμο στο ξύλο, η ακροδεξιά θα έβρισκε χώρο, θα δουλεύαμε 10 ώρες την ημέρα, αν είχαμε δουλειά και θα είχαμε τεράστιο κρατικό χρέος. Πάλι καλά να λέμε.

Αλκοολικός έλεγχος. Επιτέλους λύθηκε το μυστήριο και κοντεψα να αναθεματίσω τον φουκαρά τον Q-pickups.Όλα καλά λοιπόν.

Δεν με ξενίζει, I know what to expect και αυτή η ανισορροπία ήτο τρανταχτή, σε σχεση με οργανα που ακούω καθημερινά. Γι' αυτό και κρατώ πισινή, να ειχε "ψοφησει" πχ. μηχανικά η D και οι e & b να ακουγονταν πιο δυνατα από τη G λόγω απόστασης. Δεν ξερω. It's you call και αναμένουμε κλιψ, όταν με το καλό την παραλάβεις/ευχαριστηθείς. Με Ελτά έχω στειλει κιθάρα στον Καναδά και έφτασε σε μία εβδομάδα. Νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα ο παραλήπτης.

Ωραιο, χειροπιαστό ,worn feel μανίκι. Παρ' όλο που με κουραζουν τα πολυ χονδρά, είναι ευχαριστο στο παίξιμο και στην αίσθησις. Ωραίοι και οι extra ηχοι, ίσως λιγο too accentuated ( δηλ. η out-of-phase πολύ out-of-phase και η series πολύ dominant ). Xρωματάρα, που μου φάνηκε πιο όμορφο απ' ό,τι στην Firebird παρ' όλο που ειναι ολόιδιο. Οι μαγνητες ελαφρώς απογοητευτικοί (πολύ αναιμικές G & D χορδές) όσο τους άκουσα. Ίσως να φταίει και κάτι άλλο, οι χορδες οι ίδιες; Δεν ξέρω. Ίσως υπερβάλλω). Ειναι το δεύτερο σετ που έχει εξαιρετικό vfm φυσικά αλλά δεν με συγκινεί. Θα ψάξω κι άλλη ευκαιρία όμως. Με γειά

Hσσονος σημασίας δεν είναι η λογοκρισία, αλλά η υπερβολή στο τι αποτελεί λογοκρισία. Αυτή η augmented reality κατάσταση όπου τα πάντα παρουσιάζονται πολύ μεγαλύτερα απ' όσο ειναι στην πραγματικότητα χάριν ιδεολογίας, μόδας ή εντυπωσιασμού. Και που καταλήγουμε στο τέλος τα σημαντικά να έχουν ίδια βαρύτητα με τα ασήμαντα. Ο κόσμος επέζησε και λογοκρισιών και φιμώσεων και διώξεων και πολύ χειρότερων πραγμάτων. Και θα βρει τον τρόπο του προς την ελευθερία μεχρι να του την ξαναπαρουν και ξανά να παλεύει για αυτονόητα. Η πολιτική ορθότητα, το τακτ, όπως έλεγαν παλιά, είναι τρόπος επικοινωνίας, όπου απαιτείται να μην εισαι άξεστος ή προσβλητικός απέναντι στον συνομιλητή σου ή απέναντι σε κοινωνικές ομάδες για να γινει καλύτερος ο κόσμος. Να εκφράζεσαι με κατανόηση και συγκαταβατικοτητα. Το ό,τι πήραν τον όρο και τον έκαναν λαστιχο, κυρίως οι αρνητές της πολιτικής ορθότητας, οφειλεται και αυτό σε παρανόηση, νομίζω. Από την άλλη αυτή η υπερβολή οδηγεί σε ακαμψία, όπου τα πάντα παίρνονται στα σοβαρά και δεν μπορεί κανείς να κάνει πλάκα, να χαριεντιστεί, να σαρκάσει η να σατιρίσει, με γνώμονα το χιούμορ. Να ανταλλαξει μια "προσβλητική φιλοφρόνηση" χάριν οικειότας ή προσέγγισης αυτής. Όπου απαιτειται οξύνοια για να αντιληφθείς και να συμμετέχεις, χωρίς να προσβάλλεσαι. Εν πάσει περιπτώσει, αν θεωρούμε στον πολιτισμένο κόσμο ότι υπάρχει λογοκρισία ή επιβολή ομογενοποίησης ιδεών/απόψεων τοτε τι να πει ο κοσμος στην Κίνα, το Ιράν, τη Β.Κορέα, τη Σαουδική Αραβία και οπουδήποτε αλλού επικρατούν σε καθολικό βαθμό τέτοιες πρακτικές.

Βuckingham και ξερό ψωμί.

Το θέμα μας είναι η λογοκρισία και ποιος έχει τη θεσμική ή κοινωνική δικαιοδοσία να την επιβάλλει και αν αυτό είναι δίκαιο ή περιορίζει ελευθερίες. Κι εγώ λέω είναι σαν να μπαίνεις στο lobby του Ritz και να σηκώνεις πλακάτ "legalize theft" ή "ban avocados". Η φράση τι έχει; Αποτελεί μια στατιστική πραγματικότητα. Το '18 η γραμμή βοήθειας δέχθηκε 5 χιλιαδες κλήσεις για ενδοοικογενειακή βία. Μικρό ποσοστό από αυτές προχώρησε σε καταγγελία κι ένα πολύ ελάχιστο έκανε χρήση του ειδικού ξενώνα. Οι περισσότερες περιπτώσεις "καταπίνονται" λόγω κοινωνικού και συγγενικού περίγυρου, λόγω ανεργίας, λόγω παιδιών, λόγω εξάρτησης. Απ' ό,τι καταλαβαίνεις, έχουμε άλλη οπτική ο καθένας και ερμηνεύουμε αλλιώς, ακόμη και προφανή πράγματα. Το post μιλάει για λογοκρισία και εγώ βλέπω καθημερινά έναν ορυμαγδό αποψεων, γνωμών, θέσεων, ευκαιριών προβολής, ακολουθούμενων και ακολουθητών και γενικά καθε καρυδιάς καρύδι να περιφέρεται στο υπερδιαστημα. Ακρότητες απομονώνονται σχεδόν αυτορυθμιζομενα, για το καλό του συνολου παίρνει η μπάλα δυστυχώς και μη φταιχτες (όπως δεν φταίνε ευσυνειδητοι οδηγοί να τους επιβαλλεται όριο ταχυτητας 90 επειδή κάποιοι ηλιθιοι καθε τοσο απειλούν την ασφάλεια του συνολου) και μένει η πίκρα πολιτικαλ κορεκτνες vs πολιτικαλ νον κορέκτνες η οποία για να ειμαι ειλικρινής διχάζει ακομη και εμένα τον ίδιο. Μου άρεσε προσφάτως αυτό που άκουσα σε ενα ντοκιμαντέρ. Τα social media είναι επιχείρηση, αλλά εμείς δεν ειμαστε οι πελάτες. Είμαστε το προϊόν. Μια χαρά ειναι το θέμα. Αλλιώς δεν θα ήμουν εδω να σχολιάζω και να αλληλεπιδρώ.

Χαλνάω την ατμοσφαίρα λιγο αλλά όλο αυτό μου φαίνεται 1st world problems. Δηλ. συγγνώμη κιόλας, αλλα δεν είναι υποχρεωτικό να συμμετέχεις και να "κερδάς" στα Social Media, εξακολουθώ να θεωρώ ξινά σταφύλια όσους οδύρονται. Και τους από 'δω και τους από 'κει. Τα social media αποτελούν μια βολικη (εικόνα)συμμετοχής στα κοινά κι έχουν αποτελέσει τέτοιο βαρόμετρο που πλέον διαμορφώνουν συνειδήσεις αλλά και βιρτουαλ πολιτικές. Όταν με την εξέλιξη της τεχνολογίας (η οποια εχει επέλθει) δεν θα μπορεί κανείς ούτε να αντιληφθεί ή να διακρινει το πραγματικό απο το φτιαχτό, ακόμη και σε βιντεο "ντοκουμέντα", το πεδίο της συζήτησης που κανουμε δεν θα υφισταται καν. Όλη μας η ζωή αποτελεί ένα συνολο μικρών ή μεγαλύτερων λογοκρισιών, νουθεσιων και ευνουχισμών. Κι εμεις συζητάμε αν μας πειράζει το υπερβολικό political correctness στο καφενείο(facebook) ή το τι θέλει να πουλάει στο δισκάδικό του ο Μένιος (βλ. Υουtube). Φτιάξε άλλο αν σκώπτεσαι. Δε νομίζω ότι μας έμπασε κανεις με το ζόρι. Αν στη ρωμαϊκή αγορά μου γυρίσουν όλοι την πλάτη και κλείσουν τ' αυτιά τους στο τι εχω να πω, επειδή ετσι αποφάσισαν δημοκρατικά, είτε επειδή δεν θέλουν να τους επηρεάσω, ειτε επειδη λεω μπούρδες, ε, αυτό δεν ειναι λογοκρισία. Να μην μπερδευόμαστε. Ειναι ένδειξη ότι πρέπει να φευγω απο κει, να προχωρησω ή να αλλάξω μυαλά. Αλλά εγώ εκεί. Επιστρέφω. Όπως επιστρέφουν οι κακοποιημένες σύζυγοι. Γιατί δεν εχουν από που αλλου να πιαστούν. Αυτό που θέλω να πω εν τέλει, είναι ότι αυτό που μας ενοχλεί, δεν ειναι η λογοκρισία, αλλά η ευκολία μετάδοσης του μηνύματός μας (κατά 99% της παπαριάς μας). Αυτή η βολική συνθήκη που εχει διαμορφωθεί δηλ. στην εποχή των social media και που θα πρέπει να μας ξεβολέψει αν χαθεί ή αν μας διώξουν από εκεί. Αν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις, δεν θα σε εμποδισει κανενα φιλτρο του γιουτιουμπ ή του φεησμπουκ, νομίζω. Απλά θα πρέπει να αξίζει τον κόπο για να το κάνεις. Το ξαναείπα στην αρχή. Λογοκρισία: σιγά τη λύση, σιγά το εμπόδιο. Ενοχλητικό, αλλά get to grips και get over it. Πάντα υπαρχουν τρόποι. Έννομοι και παράνομοι.

Μήπως μπερδεύουμε το "φιμώνω" με το "κλείνω τα αυτιά μου σε αυτά που λες";

Μήπως μπερδεύουμε το "φιμώνω" με το "κλείνω τα αυτιά μου σε αυτά που λες"; Edit: Λαθος thread (no pun intented!) Συγγνώμη. Τη λυση στο θέμα σου την εχει ο Rockhead, μιας που μπήκα.

Μα ο τύπος ήθελε να του επισκευάσω τον σπασμένο λαιμό. "Ποιον λαιμό", του λέω, αφού δεν έχεις καν σβέρκο". "Μα κύριε δικαστά, ήθελε να μην ακουμπήσει την κιθάρα του, ο Πακιστανός τεχνικός του εργαστηρίου μου".

Υποθέτω ότι εννοείς κέδρο λιβάνου και όχι ισπανικό(cedrela odorata) ή western red cedar που ειναι κατεξοχην υλικό για καπάκια. Κεδρο λιβάνου μπορείς να βρεις σε επιλεγμένα ξυλεμπορικά στην Ελλάδα και να σου στειλουν με κουριερ (αλλά είναι ακριβούτσικος). Δεν ξέρω και πόσο εύκολο είναι να προμηθευτείς μικρό κομμάτι. Το κατεξοχήν ξύλο για σκάψιμο στον τόπο μας, είναι η μουριά. Θα μπορούσες να δουλέψεις και λεύκα ή φλαμουριά επισης. Η οξιά υπήρξε ξύλο επιλογής των ευρωπαιων οργανοποιών για μανίκια και ταστιέρες (ebonized), οπότε δεν βρισκω το λόγο γιατί να μην κάνει και για το όργανο που θες, περα από τη σκληρότητα. Ρίξε μια ματιά σε Σοφιανό στο site του, ή πάρε ένα τηλέφωνο στον Μαυρομουστάκη, έχει ξυλεία για διαφορα όργανα. Καλή επιτυχία, ωραία επιλογη οργάνου, κάποτε ήθελα να φτιάξω ένα charango άλλα με κατάπιαν οι κιθάρες...