NickNT

Χωρίς να έχω δοκιμάσει τις συγκεκριμένες κάρτες, να σημειώσω απλά ότι η Focusrite έχει midi, ενώ έχει λάβει εξαιρετικές κριτικές (αν τις πιστέψουμε). Μάλιστα, μάλλον θα την αγοράσω στο άμεσο μέλλον, αν δεν πάω για κάτι καλύτερο. Επίσης, έχω αρνητική εμπειρία με την Tascam, αλλά αυτό αφορά σε παλιότερο entry level μοντέλο, και μάλλον δε λέει κάτι στην περίπτωση μας. :)

Το ακριβό το καταλαβαίνω, αν και το 73άρι μπορεί να βρεθεί στα 3 χιλιάρικα, που νομίζω ότι τα αξίζει (αν σκεφτεί κανείς πόσο έκανε το Μ3 Xpanded και παλιότερα το OASYS!). Ως προς το προβληματικό, μπορώ να πω μόνο το εξής: σε 10 περίπου live και 3-4 recording sessions δεν παρουσίασε bug, glitch, ή δε ξέρω τι άλλο. Φυσικά, αν π.χ. στο νετ γίνεται χαμός για τα προβλήματα του, πάω πάσο, και δεν έχω κανένα λόγο να υποστηρίξω το αντίθετο! Απλά ο λόγος που μπήκα σε αυτή τη συζήτηση είναι το ότι προσωπικά, και στο βαθμό πάντα που καταλαβαίνω, βρήκα το Kronos εξαιρετικά ενδιαφέρον, παραδόξως intuitive στο χειρισμό (ακόμη κι από εμένα που είμαι άπειρος από workstations), και γενικά βελτιωμένο σε σχέση με το M3, ακόμη και για live χρήση. Όσο για τα 61 πλήκτρα, συμφωνώ ότι είναι no-go. Μπορεί να φταίει το ότι μιλάω εκ του ασφαλούς (γιατί δεν πρόκειται ποτέ να επενδύσω σε πλήκτρα για προσωπική χρήση), απλά έχω την εντύπωση ότι το Kronos είναι αυτή τη στιγμή ένα soat workstation, και λόγω νεότητας λίγο μπροστά από το ανταγωνισμό. Κάτι που έχει νόημα βέβαια αν υποθέσουμε ότι κάποιος θα βρει χρήση για όλα όσα μπορεί να κάνει βέβαια... Edit: Καλά, τελείως off topic η κουβέντα για το Kronos, συγγνώμη!

Βασικά, αν κάτι έχει αλλάξει τους τελευταίους δύο μήνες είναι το ότι κυκλοφόρησε το Korg Kronos... Επειδή δεν είμαι πληκτράς δε μπορώ να προβώ σε λεπτομερείς συγκρίσεις κτλ, αλλά στο βαθμό που μπορώ να καταλάβω από τη μικρή μου εμπειρία τόσο με το M3 όσο και το Kronos, νομίζω ότι δύσκολα δεν θα εντυπωσιαστεί κάποιος από το τελευταίο.

@ audiocostas Well, θυμάμαι εαυτόν (αρκετά πρόσφατα) να παίζω 5 ώρες "ροκ" σε γνωστή (αντίστοιχα "ροκ") μουσική σκηνή της Αθήνας - δηλαδή πάμε από 12μιση μέχρι 5μιση... Αλλά ας μην κολλάμε στο 5ωρο, ας πούμε το στάνταρ 3-3μιση ώρες που παίζουν πλέον όλες οι ροκ-ποπ-φανκ-ντίσκο-παίζω απ'όλα μπάντες των μουσικών σκηνών και (πλέον!) clubs. Λοιπόν, μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά από ό,τι βλέπω τα βγάζουν μια χαρά τα λεφτά τους ώστε να δώσουν στη μπάντα από 600 έως 800 ευρώ - βέβαια μιλάω για Παρασκευή και Σάββατο βεβαίως. Από κει και πέρα, προκύπτει το ζήτημα του τι παίζεις και που (δηλαδή πόσο σκέφτεσαι το "εμπορικό" κομμάτι της μουσικής - και δεν εννοώ να παίζεις σούπες, όσο τη ροή ενός "πετυχημένου" προγράμματος εις βάρος προσωπικών επιθυμιών κ.α.). Όπως και να΄χει, για να επανέλθω, απλά νομίζω ότι 600Ε με ήχο είναι μία λογική αμοιβή για μια 5-6μελή μπάντα (απαραίτητη διευκρίνηση ο αριθμός των ατόμων - φυσικά μία 3μελής μπάντα αμοίβεται λιγότερο!). Αλλιώς, αξίζει τόσο κόπο, πρόβες, και κουβάλημα για να "βγάλει" μόνο ο μαγαζάτορας;!;

Εδώ θα διαφωνήσω! 600Ε με τον ήχο μέσα είναι η μία μάλλον μέτρια αμοιβή που μπορείς να περιμένεις από ένα στοιχειωδώς σοβαρό μαγαζί - ok, έχουμε κρίση μεν, αλλά και πόσα να πάρεις για να παίζεις 3-4-5 ώρες;!; Ως προς τα μικρόφωνα, ναι, εννοείται ότι είναι σημαντικό να έχει δικό του όποιος θέλει να αμοίβεται ως (σχετικά!) σοβαρός τραγουδιστής/μουσικός. Τώρα, αν από σπόντα κάτσει κάποιο σποραδικό live και λόγω απειρίας δεν έχει σκεφτεί κανείς αυτές τις παραμέτρους, ok, δεκτόν, αλλά σε αυτή την περίπτωση η επιείκεια πηγάζει από τον ερασιτεχνισμό της όλης φάσης.

Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω (ως παθών!) είναι να αποφύγεις οποιοδήποτε macbook φοράει κάρτα γραφικών (gpu) Nvidia 8400 ή 8600, γιατί πράγματι υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να παραδώσει το πνεύμα. Φυσικά το πρόβλημα αφορά σε οποιοδήποτε laptop φοράει αυτές τις κάρτες, Apple ή μη. Δύο πρόχειρα links: http://support.apple.com/kb/ts2377 και http://gizmodo.com/#!5061605/apple-confirms-failing-nvidia-graphics-cards-in-macbook-pros-offers-free-repairs-and-refunds Φυσικά, δεν υποστηρίζω ότι αυτές οι gpu νομοτελειακά θα παρουσιάσουν πρόβλημα - άλλωστε η Apple είχε λιγότερα προβλήματα σε σχέση με άλλους κατασκευαστές. Έχοντας όμως βιώσει όμως την αρνητική αυτή εμπειρία και διαβάσει άπειρα θέματα στο διαδίκτυο για το λεγόμενο nvidia defect, προσωπικά το ζήτημα της gpu είναι το 1ο που θα κοιτούσα σχετικά με την αγορά μεταχειρισμένου laptop. Για την ιστορία, κατάφερα με πατέντα και έβαλα ATI κάρτα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...

Για μένα το κύριο ερώτημα είναι το πόσος κόσμος εν τέλει θα μαζευτεί... Το να βρεθεί μουσική σκηνή με επαρκέστατο εξοπλισμό για μία τέτοια εκδηλώση κάποια καθημερινή (εκτός Π/Σ δηλαδή), είναι πλέον το μόνο εύκολο (μιας και οι καθημερινές δεν τραβάνε τόσο πλέον...!). Μπορεί όμως να εγγυηθεί κανείς το ότι θα μαζευτεί αρκετός κόσμος έτσι ώστε να αξίζει τον κόπο (κόστος προσωπικού, αλλά και κάποια έσοδα για το μαγαζί);!; Θέλω να πω, αν είναι να μαζευτούν όλα κι όλα 50 άτομα, ίσως δεν αξίζει τόση φασαρία για μία εκδήλωση τόσο μικρής κλίμακας... βέβαια, το ότι δεν προβλέπεται αμοιβή για τα συγκροτήματα είναι σίγουρα θετικό για το χώρο που θα φιλοξενούσε ένα τέτοιο event. Ε, από κει πέρα πράγματι υπάρχουν δύο επιλογές: α) κανονίζουν από πριν ορισμένα μέλη του noiz πώς και τί θα παίξουν (με κάποιες πρόβες λογικά), ή β) επιλέγονται τα πιο "μάχιμα" για live σχήματα στα οποία συμμετέχουν μέλη του noiz. Βέβαια, δε ξέρω ποιός θα κρίνει την καταλληλότητα των σχημάτων, καθώς εκ των πραγμάτων κάποιος θα νιώσει αδικημένος! Απλά, ενώ προσωπικά θα προτιμούσα την 2η περίπτωση, πολύ φοβάμαι ότι η προσέλευση του κόσμου ίσως να αποδειχθεί περιορισμένη, για τους εξής δύο λόγους: α) τα ενεργά συγκροτήματα προφανώς δεν θα κινητοποιήσουν τον κόσμο τους σε μεγάλο βαθμό γιατί εύλογα προωθούν τα δικά τους live, και β) τα μέλη του noiz ίσως θεωρήσουν ότι το event ξεφεύγει από τα πλαίσια της γνωριμίας/συνεργασίας των μελών και τείνει προς την προώθηση συγκεκριμένων σχημάτων. Βέβαια, ίσως η πλειοψηφία να το δει (αντιθέτως!) ως μία ευκαιρία να παρακολουθήσει ένα live με πολύ καλά συγκροτήματα και χαμηλό κόστος - το ποιός εγγυάται βέβαια το τι ορίζεται ως καλό είναι μεγάλη ιστορία βέβαια... (π.χ. εγώ προσωπικά θέλω να δω μόνο επαγγελματικές μπάντες, αλλά ίσως αυτές να απέχουν ως κορεσμένες από τα live). Από την άλλη, το 1ο ενδεχόμενο τείνει προς jam night, και προφανώς δε συζητάται κάτι τέτοιο εδώ. Θα μπορούσουν πάντως οι ενδιαφερόμενοι να εκδηλώσουν ενδιαφέρον, και να διαμορφωθεί πάνω σε μία τέτοια βάση η όποια εκδήλωση. Σε κάθε περίπτωση, για να κλείσω, πιστεύω ότι σε ένα μουσικό φόρουμ τέτοιες δραστηριότητες είναι εκ των ων ουκ άνευ, για ευνόητους λόγους.

Εννοείς μάλλον τον MB210, τον οποίον θα πρότεινα κι εγώ ανάμεσα στις διαθέσιμες επιλογές. Και είναι μόνο 15kg - εγώ σαν "ελαφρύ" setup κουβαλάω 2-3 φορές τη βδομάδα κάπου 40 κιλά, και είμαι και χαρούμενος! :P Δε ξέρω σε τι μαγαζιά σκοπεύεις να παίξεις, αλλά νομίζω ότι ο MB112 ενδεχομένως να είναι σε ορισμένες περιπτώσεις ελαφρώς ανεπαρκής... Γενικά, είναι σύνηθες φαινόμενο το PA ορισμένων μαγαζιών να αποδεικνύεται ανεπαρκές για τις χαμηλές συχνότητες, και δυστυχώς χρειάζεσαι και κάποια ισχύ (και κυρίως χαμηλές) από τη σκηνή. Επίσης, είθισται το 2x10 να έχει αρκετό definition (κάτι το οποίο πιστεύω ότι "βοηθά" τους πάντες on stage!) - έχοντας λοιπόν υπόψη και τους περιορισμούς στη μεταφορά, κατ'εμέ είναι η ιδεατή λύση. Φυσικά, όλα τα παραπάνω δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα σε μουσικές σκηνές που έχουν στηθεί επί τούτου, αλλά εκεί βρίσκεις τόσο ενισχυτή όσο και αξιόλογο PA. Επίσης, για να μην υπερβάλλουμε, μπορείς να παίξεις οπουδήποτε με οποιονδήποτε ενισχυτή εφ'όσον προσέχει η μπάντα τις εντάσεις της (δεδομένου ότι το επιτρέπει και το μουσικό ύφος βεβαίως) - άρα ίσως να μη χρειάζεται να το ψειρίζει κανείς και τόσο πολύ. Άλλωστε, το πως θα "περάσει η βραδιά" εξαρτάται εν πολλοίς από τον ηχολήπτη και τη συνεργασία μαζί του, και όχι από τον αριθμό των ηχείων...

Για κάποιο λόγο πίστευα ότι είναι πολύ δύσκολο ή/και ασυνήθιστο να προκληθεί ζημιά στο truss rod. Διαβάζοντας όμως τα άνωθι, ψιλοφρίκαρα με τον εαυτό μου που "έκανα πειράματα" με τη βέργα σε neck-thru μπάσσο... :o Εντάξει, είναι σημαντικό "να ξέρεις τι κάνεις", και προσπαθώ μεν να σετάρω μόνος μου τα όργανα μου, αλλά είναι εν τέλει τόσο απλό και τόσο ασφαλές;!; ::)

Λοιπόν... από τη μεριά μου χάρηκα πολύ που γνώρισα αρκετά από τα μέλη του Noiz, και ευχαριστήθηκα δεόντως τα jam που κάναμε! Θεωρώ ότι ήταν ένα πολύ καλό event, και νομίζω ότι θα ήταν πολύ όμορφα αν επαναλαμβανόταν με μεγαλύτερη συχνότητα (αν και υποθέτω ότι αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο)! Εν ολίγοις, πολύ καλοί μουσικοί, ωραίο jam, και ιδιαίτερως ενδιαφέρουσες συζητήσεις και αλλαγές απόψεων περί μουσικής και επιβίωσης στην ελληνική νυχτερινή πραγματικότητα :p (να΄σαι καλά yameth!). Ελπίζω να τα πούμε ξανά σύντομα! :D

Νομίζω ότι ένας από τους βασικότερους λόγους ώστε να αγοράσει κάποιος ένα custom όργανο είναι η αίσθηση ότι κατέχει κάτι μοναδικό. Ειδάλλως, και συγχωρέστε με αν κάνω λάθος, πιστεύω ότι εδώ και αρκετά χρόνια τα μαζικής παραγωγής όργανα είναι από πολλές απόψεις άψογα (ακόμη και στη χαμηλομεσαία κατηγορία τιμής). Επίσης, θεωρώ πολύ δύσκολο το να προσδιορίσει κανείς με τόση ακρίβεια τις ανάγκες του ώστε να καταλήξει στην κατασκευή ενός οργάνου που θα τον καλύψει σε σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό εν συγκρίσει με τα διαθέσιμα στο εμπόριο όργανα. Αφήνω βέβαια έξω το αισθητικό κριτήριο, γιατί πράγματι αρκετά χειροποίητα όργανα είναι εκπληκτικής ομορφιάς! Από ουσία όμως; Επειδή έχω λοιπόν και ένα custom όργανο (odyssey), δε λέω, καλό, χρυσό και άγιο, αλλά στο τέλος της ημέρας παίζω σε όλα τα gigs με ένα ibanez του οποίου ο ήχος και το feel μου έχουν ταιριάξει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο όργανο έχω αγοράσει ή δοκιμάσει. Γιατί; Ποιός ξέρει... Από την άλλη, όταν πήρα το odyssey, παρόπλισα το Warwick γιατί ξαφνικά (!) κατάλαβα ότι ήταν ακατάλληλο για μένα. Από μαζικής παραγωγής σε custom και μετά πάλι πίσω... go figure! Άρα, όσο καλή ιδέα και αν φαίνεται το custom όργανο, τείνω να καταλήξω στο ότι αποτελεί μία επιλογή καθαρά υποκειμενική, κυρίως για το βίτσιο του πράγματος! Θα πει βέβαια κανείς ότι στην αγορά οργάνων αυτό είναι το Α και το Ω- και όντως έτσι είναι. Άλλωστε, αν ήθελα να διαθέσω πολλά χρήματα αυτή τη στιγμή, φυσικά και θα κοιτούσα και χειροποίητα όργανα!

Κι εγώ νομίζω ότι αυτή είναι η πραγματικότητα! ;) Βέβαια, κάθε μουσικός βλέπει διαφορετικά τα πράγματα, αλλά μιας κι έχω περάσει κι εγώ από τη φάση της πεταλιέρας, τείνω να καταλήξω στο ότι (ιδίως μετά από ένα "αποκαλυπτικό" Α/Β τεστ αφού περάσει ο ενθουσιασμός με τα πολλά διαφορετικά εφέ) πολύ λίγοι ήχοι είναι πραγματικά χρήσιμοι στο μπάσο. Και γενικότερα, η προσωπική μου εμπειρία (μπορεί να κάνω και λάθος) με τις ψηφιακές πεταλιέρες έδειξε ότι ο καλύτερος ήχος βγαίνει καρφί στον ενισχυτή, ή έστω αναλογικά (με πεταλάκια). Αυτό μπορεί να μη γίνεται απόλυτα σαφές στο σπίτι ή στην πρόβα, αλλά σε δυνατές εντάσεις (νιώθω ότι) φαίνεται η διαφορά. Βέβαια, δε μπορώ να εκφέρω γνώμη για πολύ πρόσφατες υλοποιήσεις όπως η GT10B γιατί δεν έχω αντίστοιχη εμπειρία. Από την άλλη, φυσικά και παίζει ρόλο το τι θεωρεί ο καθένας καλό ήχο και ο λοιπός εξοπλισμός του (το τι συνδυάζεται με τι δηλαδή). Επιπλέον, αν τα εφέ είναι τόσο σημαντικά για τον ήχο κάποιου, τότε επίσης είναι λογικές κάποιες (μικρές) παραχωρήσεις. Απλά αυτό που καταθέτω είναι το ότι όταν πήγα μετά από καιρό να ξαναδοκιμάσω να παίξω με πεταλιέρα, μέσα σε 15' την παρόπλισα και πάλι (όσο ωραίος π.χ. κι αν είναι ο συνδυασμός chorus και reverb για tapping!). Ίσως και να φταίω εγώ που δε ψάχτηκα όσο έπρεπε, αλλά από τη στιγμή που στο bypass mode άκουγα κάτι που δε μου άρεσε τόσο όσο το "καρφί στον ενισχυτή"...

Lol! Aν σου πω τώρα ότι αυτή ακριβώς την κουβέντα έκανα το απόγευμα;!; Το κατά πόσο εφικτό δηλαδή είναι να καπνίζει κανείς πίπα ενώ παίζει; Ή για την ακρίβεια, το πόσο γελοίο μπορεί να φαίνεται! On topic τώρα, αν τις βρω θα κάνω ένα report!

Αν και άκουγα τα καλύτερα για τις minotaur, δεν έδωσα ποτέ ιδιαίτερη σημασία. Μέχρι που μια μέρα πήγε και μου πήρε δώρο η κοπέλα μου μία τέτοια ζώνη (εντελώς τυχαία, στο άκυρο, και με αμιγώς αισθητικά κριτήρια). Ε, έκτοτε, πραγματικά δε νιώθω την παραμικρή κούραση όσες ώρες και να περάσουν- αν το ήξερα, θα είχα αγοράσει μία τέτοια χρόνια πριν! Άρα, έχοντας παράλληλα χρησιμοποιήσει ουκ ολίγες ζώνες, συνηγορώ κι εγώ υπέρ των minotaur.

Προφανώς, και πρώτος υπονόησα ότι είναι λίγο απλουστευτική (αν όχι αφελής!) η σκέψη μου! Και εννοείται ότι δεν θα επιτρεπόταν ποτέ να περιέχουν φώσφορο οι χορδές- αλίμονο! Απλά, αναρωτιέμαι πως επιτυγχάνεται αυτό το ομολογουμένως εντυπωσιακό αποτέλεσμα, και αν ήταν απόλυτα ασφαλές να καταλήξει εντός του οργανισμού μας (οκ, ακούγεται ηλίθιο, αλλά είπαμε χορδές-->τσιγάρο--->στομάχι - είναι και πολλές οι ώρες!).

@WilliamSats Καλά, το παράδειγμα με τους ωρολογοποιούς και τις εργάτριες στην κατασκευή σπίρτων ήταν αυτό ακριβώς που είχα στο μυαλό μου όταν εξέφρασα τις ανησυχίες μου! Μμμ, τελικά ίσως να το σκεφτώ λίγο καλύτερα... εννοώ, έχεις δίκιο, γιατί φωσφορίζουν οι αναθεματισμένες, ποιο στοιχείο τους δίνει αυτή την ιδιότητα;!; Α, και όντως οι τιμές των DR ΔΕΝ είναι λογικές, με μία ίσως επιφύλαξη: οι stainless steel (κατά τη γνώμη μου) είναι μακράν οι καλύτερες στο είδος τους (ή μάλλον οι μόνες με τις οποίες μπορώ να παίξω!)- οι nickelwound απλά κρατάνε λίγο περισσότερο σε σχέση με άλλες αλλά μάλλον δεν αξίζουν το κόστος... Από την άλλη, δε μπορεί, θα έχουν και άλλοι την ίδια απορία σχετικά με το "φωσφορίζον" του πράγματος, κάπως δεν πρέπει να μας "καθησυχάσει" η DR;

Πέρα από πλάκα, δεσμεύομαι ότι μόλις τις βρω θα τις "χτυπήσω"- και δη τις πορτοκαλί! Αν και αφήνω το ενδεχόμενο το τελικό αποτέλεσμα να είναι κιτς, εν τούτοις πιστεύω ότι θα "γράφουν" πολύ καλά πάνω στη σκηνή! Και στην τελική, κάτι τέτοια μικρά ανούσια πράγματα σε βοηθούν να βγάλεις όλη τη νύχτα! :P Βέβαια, η πρότερη εμπειρία μου από coated DR δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή- σχετικά μεγαλύτερη διάρκεια ζωής αλλά από ένα σημείο και μετά είχαν τον πιο μουντό ήχο που μπορεί να φανταστεί κανείς (ούτε tapewound να ήταν!). Ελπίζω μόνο να έχουν σχετικά λογική τιμή, γιατί αν κοστίζουν π.χ. 20 ή 30% περισσότερο από τις κανονικές DR για 5άρι μπάσο, μάλλον ξεφεύγει λίγο το πράγμα. Επίσης, αναρωτιέμαι αν τα υπολείμματα του υλικού αυτού (K3) είναι απολύτως ασφαλή! Οκ, προφανώς δεν είναι φώσφορος, αλλά δε ξέρω αν είναι τόσο καλή ιδέα από τις χορδές να καταλήξει στα δάκτυλα, από τα δάκτυλα στο τσιγάρο, και από το τσιγάρο στο στόμα! Αν και μάλλον λέω βλακείες τώρα...!

Συνήθως προτιμώ να μένω αμέτοχος σε τέτοια ζητήματα, αλλά μιας και η πλάστιγγα γέρνει αποκλειστικά προς τη μία πλευρά ως προς τα σχόλια που έγιναν σε αυτό το θέμα, θα ήθελα απλώς να εκθέσω μία διαφορετική απόψη: Νομίζω λοιπόν ότι η συμπεριφορά που αντιμετώπισε ο χρήστης Ecobeutto ήταν κάθε άλλο παρά φιλική, με διάθεση επίλυσης του προβλήματος. Ο άνθρωπος ρώτησε απλά αν ξέρει κανείς για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η διαφορά στα bpm - ε, οι απαντήσεις που έλαβε, για μένα τουλάχιστον, είχαν περισσότερο κριτική διάθεση παρά ουσιαστικό ενδιαφέρον. Επίσης, δεδομένου ότι κατέστη εξ'αρχής σαφές το ότι υπάρχει μεγάλη πίεση χρόνου και ότι η κατάσταση για τον α ή β λόγο είναι μπερδεμένη, δε μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε να γίνει αυτή η κριτική ως προς τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε. Ναι, είναι μπέρδεμα, αλλά μένουν δύο μέρες, και το ερώτημα είναι αν μπορεί να διορθωθεί το θέμα που προκύπτει. Οκ, αναφέρθηκε το melodyne, αλλά έιναι μία ακριβή λύση φαντάζομαι... Από κει και πέρα, αν εγώ προσωπικά είχα λάβει αυτές τις απαντήσεις, θα ένιωθα μάλλον μία αρνητική διάθεση, προσανατολισμένη προς την επισήμανση των λαθών παρά προς μία εξήγηση του φαινομένου που δημιουργεί το πρόβλημα. Βέβαια, κάθε forum έχει τους "κανόνες" του ως προς τι θεωρείται εύλογη ή ανόητη ερώτηση... Τέλος πάντων, και η δική μου παρέμβαση είναι εκτός θέματος, απλά απόρησα κάπως με την κυρίαρχη στάση σε αυτό το νήμα. Επί της ουσίας, δε μπορώ να φανταστώ γιατί τα wavs είναι ασυγχρόνιστα - εγώ έχω γράψει αρκετές φορές σπίτι και το έχω στείλει μετά στο στούντιο για διάφορες δουλειές σε άλλο daw, χωρίς πρόβλημα...!

Νομίζω ότι 4 χρόνια είναι υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα- η λογική υπαγορεύει ότι η αρχική μπαταρία ήταν κάτι παραπάνω από τελειωμένη! Εκτός βέβαια και αν δεν έπαιζες καθόλου... Μάλιστα, έχω την εντύπωση ότι το Stingray τείνει να καταναλώνει σχετικά γρήγορα τις μπαταρίες. Από την άλλη, η τελειωμένη μπαταρία τείνει να δημιουργεί μια παραμόρφωση στον ήχο- λογικά θα το είχες προσέξει. Ο κομπρέσσορας (έστω και στο 5) είναι ένα θέμα, όπως και το πόσο δυνατά παίζεις- αν π.χ. είχες συνηθίσει με μια άδεια μπαταρία και είτε έπαιζες πολύ σκληρά είτε είχες το gain και/ή volume πολύ υψηλά... ε δεν αποκλείεται τώρα να σου φαίνεται παράξενο! Οι ενισχυτές τείνουν να αντιδρούν στις υπερβολές! :P Βέβαια, τα παραπάνω δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από υποθέσεις. Αλλά και πάλι, εφ' όσον το "πρόβλημα" εμφανίστηκε με την αλλαγή μπαταρίας, δε νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα πιθανό να φταίει το μπάσο. Μπορείς φυσικά να δοκιμάσεις και άλλη μπαταρία- αν και δε μπορώ να φανταστώ σε τι θα βοηθούσε αυτό, απλά το αναφέρω! Αν είναι πάντως να θεωρήσω κάτι δεδομένο, είναι (επαναλαμβάνω!) το ότι 4 χρόνια είναι εξωφρενικό διάστημα (τουλάχιστον για μένα!). Άρα...;

Αν συνυπολογίσει κανείς όλες τις σχετικές παραμέτρους και κατατεθείσες εμπειρίες, νομίζω ότι γίνεται αρκετά σαφές το ότι η Warwick είναι μια πολύ αξιόλογη και αξιόπιστη εταιρία. Και προσωπικά πιστεύω ότι το κόστος των οργάνων της είναι απόλυτα δικαιολογημένο, ιδίως αν μπει στην εξίσωση το ότι "κακοφτιαγμένο" warwick δεν πιστεύω ότι έχουν συναντήσει πολλοί! Από κει και πέρα όμως... τα Warwick έχουν μεν πολύ ωραίο ήχο, αλλά κάπως χαρακτηριστικό. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, είναι πράγματι ένας όμορφος ήχος που τόσο σε φάση live όσο και recording "γράφει" πολύ καλά (όπως άλλωστε αναφέρθηκε και παραπάνω). Και συν τοις άλλοις, σε προσωπικό επίπεδο, με βολεύουν πάρα πολύ παικτικά! Από την άλλη όμως, ως επίσης προσωπικό παράδειγμα, από ένα σημείο και μετά ο ήχος του thumb (που είχα για αρκετά χρόνια ως κύριο μπάσο) δεν ήταν αυτό που επιζητούσα, και το έδωσα. Α, σε γενικές γραμμές την πάλευα με την εργονομία του thumb, αλλά μπορώ να καταλάβω το ότι μειονεκτεί σε σχέση με άλλα όργανα (εκτός ίσως από τα πολύ βαρύτερα)! Επίσης, θα συμφωνήσω στο ότι ένα warwick είναι πολύ χρήσιμο να υπάρχει στο οπλοστάσιο ενός μπασίστα... τώρα, ως προς το αν κάνει για κύριο και μοναδικό μπάσο, αυτό είναι θέμα γούστου. Τώρα που το σκέφτομαι, ο μόνος λόγος που (κατ'εμέ και μόνο!) θα μπορούσε κανείς να απορρίψει ένα warwick είναι ο μάλλον μη-συμβατικός slap ήχος που έχουν. Αν και αυτό νομίζω λύνεται αντικαθιστώντας τους mec μαγνήτες (εγώ π.χ. θα έβαζα emg που τους λατρεύω). Αλλά, αν πάρεις ένα τέτοιο όργανο για τον πολύ καλό overall ήχο του, είναι λογικό να αρχίσεις τις μετατροπές;!; Ακόμη, ίσως το σχετικά μικρό string spacing στα 5χορδα (16.5 mm) να αποτελεί πρόβλημα για ορισμένους, αν και υπάρχουν ορισμένα broadneck μοντέλα. Αλλά κι αυτό συνήθεια είναι... Βέβαια, ο καθένας βλέπει διαφορετικά τα πράγματα, και κακά τα ψέματα πρέπει να μαζέψει κανείς πολλά μίλια προκειμένου να κατασταλάξει σε ζητήματα ήχου και διαφορών ανάμεσα σε ποιοτικά όργανα. Νομίζω άλλωστε ότι, εφ'όσον τουλάχιστον δεν είσαι οχυρωμένος πίσω από προπαραδοχές, διαφοροποιείται ο τρόπος που "ακούς" στις διακριτές φάσεις της μουσικής σου πορείας, κυρίως λόγω αναπροσαρμογής των απαιτήσεων αλλά και του παικτικού στυλ. Για να κλείσω, αν αυτή τη στιγμή ήθελα να αγοράσω μπάσο, θα έπαιρνα (εύκολα όμως) το <a href=http://www.noiz.gr/index.php?action=classifieds;sa=view;id=39072>streamer stage I</a> που είδα στις αγγελίες (προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν έχω ιδέα ποιος το πουλάει!). :)

Σχετικά με τα odyssey, έχω ένα μοντέλο του 2003, το οποίο δεν παρουσίασε ποτέ κανένα πρόβλημα, και μπορώ να πω ότι το ρυθμίζω πιο σπάνια από άλλα όργανα που έχω/είχα! ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ, το πρόβλημα με το μανίκι όντως υφίσταται σε ορισμένα παλιότερα μοντέλα! Δε μπορώ να γενικεύσω, αλλά κρίνοντας από ότι έχω ακούσει, και επειδή έχω δύο (!) φίλους μου που αντιμετώπισαν το ζήτημα αυτό, το θεωρώ μάλλον γενικό φαινόμενο. Όμως, και διορθώστε με αν κάνω λάθος, έχω την εντύπωση ότι το πρόβλημα παρουσιάζεται μόνο ή κυρίως στα neck through μοντέλα, και ιδίως στο Phaex (ή όπως ονομαζόταν τέλος πάντων!). Κατά τ'άλλα, μιας που πιάσαμε το θέμα, το μοντέλο που βρίσκεται στην κατοχή μου είναι μακράν το πιο ευέλικτο όργανο που είχα ποτέ (με EMG μαγνήτες παρεπιμπτόντως). Μπορεί αυτή τη στιγμή να παίζω κυρίως με άλλο μπάσσο (πιο πολύ για αλλαγή παρά για κάποιο ουσιαστικό λόγο), αλλά αν ήταν να κρατήσω ένα και μόνο όργανο, μάλλον θα διάλεγα αυτό επειδή είμαι αναποφάσιστος ως προς το ποιος είναι ο αγαπημένος μου ήχος! :P Μάλιστα, στο σπίτι παίζω περισσότερο με αυτό... Επίσης, το Calypso το έχω ακούσει ως ακροατής σε live, και είχε πολύ ωραίο ήχο, αλλά αυτό δε λέει και πολλά γιατί μεσολαβούσαν αφ'ενός ο μουσικός, αφ'ετέρου ο ενισχυτής και το PA! Για τα λοιπά όργανα ελληνικής κατασκευής έχω γνώμη μόνο για έναν ακόμη κατασκευαστή, αλλά επειδή δεν θέλω η κουβέντα να κατευθυνθεί προς κόντρα Ιωαννίδη vs. τάδε, νομίζω ότι μια γενική σύγκριση θα ήταν άτοπη καθώς κανένα χειροποιήτο όργανο δεν είναι ίδιο με κάποιο άλλο. Κατά τ'άλλα, μάλλον θα συμφωνήσω με το ότι είναι δύσκολο να συγκρίνεις το jazz bass με το odyssey. Εξαρτάται από το τι ζητάς από ένα όργανο και ποιον ήχο επιδιώκεις, κάτι το οποίο συν τοις άλλοις αλλάζει ανά περίσταση! Όταν έπαιζα κυρίως με το odyssey, για παράδειγμα, διαμόρφωνα διαρκώς διαφορετικά τον ήχο μου γιατί με ενέπνεε να το κάνω... αντίθετα, τώρα παίζω με έναν κατά βάση ήχο, άντε με ορισμένες μικρορυθμίσεις. Από κει και πέρα, το μόνο που θα μπορούσα να προσθέσω είναι ότι όλα τα odyssey που έχω πιάσει στο χέρι μου είναι εξαιρετικά εργονομικά (όπως άλλωστε αναφέρθηκε) και εύκολα στο παίξιμο. Αλλά και πάλι, γούστα είναι αυτά... Κι εδώ που τα λέμε, από ένα σημείο και μετά, το βασικό ζητούμενο είναι να σε εμπνέει ένα όργανο να ασχοληθείς μαζί του και να αφιερώσεις ώρες στο παίξιμο του. Για αυτό άλλωστε δεν αγοράζουμε διάφορα όργανα; Αν σε "φτιάχνει" το Jazz bass, αγόρασε το και λιώσε πάνω του! Αν σου αρέσει καλύτερα η ιδέα του custom, κάνε το αντίστοιχο. Και τα δυο μπάσσα μπορούν να καλύψουν τον οποιοδήποτε νομίζω...

Αν και δε μπήκα ποτέ στον κόπο να το ψάξω, θυμάμαι έναν πληκτρά-συνεργάτη μου που είχε αναφέρει πως ένα plugin του... winamp κάνει αυτή ακριβώς τη δουλειά, και μάλιστα ήταν σχετικά ενθουσιασμένος! Μπορείς να το ψάξεις και αυτό... φαντάζομαι πως θα είναι εξαιρετικά πρακτικό.

Μπορείς να δεις τα ακκόρντα της κιθάρας, αλλά από΄κει και πέρα έχε υπόψη πως το κομμάτι έχει ορισμένες αναστροφές :P Εύκολο μεν, αλλά όχι ίσως ότι καλύτερο για κάποιον τελείως αρχάριο! Δοκίμασε να το βγάλεις μόνος σου πάντως, ειδάλλως υπομονή και εξάσκηση με κάτι πιο απλά ενορχηστρωμένο!

Απλά καταθέτω τη γνώμη μου, χωρίς να προσπαθώ να πείσω κανέναν! Για μένα λοιπόν οι κεφαλές της EDEN, ακόμη και οι Nemesis είναι φανταστικές. Για μισή σεζόν είχα επιλογή ανάμεσα σε Ampeg SVT 4 και Nemesis ΝΑ650 και μακράν προτιμούσα την δεύτερη! Θυμίζει πολύ WT550. Πλέον βγαίνουν οι ΕΝ400 και ΕΝ700 βέβαια, αλλά όπως και οι προηγούμενες είναι σχετικά δυσεύρετες. Γούστα είναι αυτά βέβαια, αλλά θεωρώ εξαιρετικά τα πρίμα τους που ποτέ δε "ξύνουν", και πολύ σφιχτά τα μπάσα τους. Βέβαια, όχι και τόσο vintage το αποτέλεσμα. Επίσης, δεν παίρνω όρκο για την ΝΑ320 γιατί έχω παίξει μόνο τρεις-τέσσερις φορές, ενώ την ΝΑ650 την κράτησα και δεν την αλλάζω με τίποτα! Το βάρος είναι πρόβλημα, αλλά εμένα δε με ενοχλεί. Επίσης, το PA των περισσότερων λαϊβάδικων είναι τέτοιο που η επιλογή της κατάλληλης κεφαλής παίζει ήσσονα ρόλο :P Από Hartke προτιμώ Warwick... αλλά εδώ που τα λέμε, όλα εξαρτώνται από το μπάσσο που σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις. Εμένα π.χ. μου αρέσουν τα actives με EMG, και μου αρέσει ο συνδυασμός με EDEN ή Warwick περισσότερο από Ampeg ή Hartke. Αν έπαιζα με passive Precision, μπορεί να έλεγα τα ακριβώς αντίθετα. Άρα... αν δεν ακούσεις...!

Ενδιαφέρον θέμα, καθώς κι εμένα το iTunes δε μου αρέσει καθόλου...! Α να δούμε το VLC από αύριο (ναι, το έχω ξαναπεί, ανήκω σε αυτούς που μετάνιωσαν το ότι έμπλεξαν με Mac!!!). :)