Προς το περιεχόμενο

Haris

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    3334
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    6

Ότι δημοσιεύτηκε από Haris

  1. Άλλη μία ψήφος για το Omar Hakim. Το έχω εδώ και σχεδόν 10 χρόνια και το θεωρώ από τα καλύτερα ταμπούρα που έχω παίξει/ακούσει (πολλά από τα οποία τριπλάσιας-και-βάλε τιμής...). Στο ebay μπορείς να το βρεις φτηνότερα από τον Thomann, ακόμη και καινούργιο. Π.χ. αυτό.
  2. Η φράση των εξαίρετων αυτών κυρίων δεν σημαίνει ότι οι μεγάλοι καλλιτέχνες το μόνο που κάνουν είναι να κλέβουν χωρίς να τους παίρνουν χαμπάρι. Δηλώνει απλά ότι το ταλέντο φαίνεται στο πόσο δημιουργικά χρησιμοποιείς τις επιρροές σου. Οπότε, κι εγώ συμφωνώ απόλυτα. Δεν γίνεται να μην έχεις επιρροές, και αν είσαι καλλιτεχνικό τέρας δεν γίνεται να μην επηρεάσεις άλλους. Οι άνθρωποι λειτουργούν με αυτό τον τρόπο - σε όλους τους τομείς - από τότε που κατέβηκαν από τα δέντρα (κάτι που σύμφωνα με τον Douglas Adams, δεν είναι βέβαιο ότι ήταν καλή κίνηση...).
  3. Ένα thread που πήγε στο διάολο επειδή το 90% των απαντήσεων ασχολούνται με παπαριές αντί να απαντούν στην αρχική ερώτηση. Επαναδιατυπώνω απλά το προφανές - κάτι που είναι καθήκον, όπως έλεγε και Όργουελ - αφού είμαι σίγουρος ότι κι αυτοί που έγραψαν τις παπαριές το ξέρουν. Τώρα τέλος!
  4. Όπως είπε και ο Yameth, γίνεται. Αλλά γιατί να το κάνει ο αδερφός σου, αφού έχει την TD-12;
  5. Ναι, οι σήτες (mesh heads) όπως αυτές είναι μάλλον η πλέον αθόρυβη λύση. Απλά δεν έχεις πια ντραμς αλλά ένα practice set, που όμως έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να επανέλθει στη φυσική θορυβώδη του κατάσταση, αν του ξαναβάλεις τα κανονικά δέρματα.
  6. Πολύ καλός. Εξαιρετικός ήχος και chill-out feel, και με έκανες να νοσταλγήσω τα ηλιοβασιλέματα της Ibiza (αυτά που έχω δει σε καρντ ποστάλ...).
  7. Haris

    2box - drums!

    ...τους Abba (που άντεξαν στο χρόνο), τους Roxette (που εντάξει, ψιλοαντέχουν) και το ΙΚΕΑ (πήρα και συναρμολόγησα κρεβάτι απ' το ΙΚΕΑ πρόσφατα και είναι ανθεκτικό σαν τανκ...). Α ναι, και εκείνο τον τύπο τον Ίνγκβι Μαλμ-πωςτονλένε. Αλλά ποιος τον θυμάται τώρα αυτόν... ;) scytheNL όταν έχεις νεότερα λετ ας νόου.
  8. Δεν γίνεται να μην ακούγονται τα ακουστικά ντραμς σε πολυκατοικία, εκτός αν δώσεις πολλά λεφτά για μόνωση. Η μόνη άλλη λύση είναι να έχεις ανεκτικούς γείτονες και να παίζεις σε λογικές ώρες, και όχι πολλές...
  9. Haris

    Red Baron με τη London Jazz Orchestra

    Δατ'ς δε σπίριτ!
  10. Haris

    2box - drums!

    Ενδιαφέροντα φαίνονται. Καλοί ήχοι, διαφορετικό λουκ από τα συνήθη ηλεκτρονικά και σου δίνουν και την επιλογή να πάρεις μεγάλα pads. H αλήθεια είναι ότι δείχνουν λίγο "ευαίσθητα", αλλά μην ας μην παραβλέψουμε ότι προέρχονται από τη χώρα που βγάζει τα Volvo και τα Saab. ;)
  11. Senti, θα σου έλεγα κι εγώ να πάρεις πρώτα ένα δεύτερο crash, αν μη τι άλλο για λόγους εργονομίας. Είναι καλό να υπάρχει ένα ακόμη crash δεξιά, γιατί "μικραίνει" πολύ την απόσταση που χρειάζεσαι για να ολοκληρώσεις ένα fill που τελειώνει π.χ. στο βαθύ, ή όταν παίζεις στο ride. Θα διαπιστώσεις ότι θα το χρησιμοποιείς πολύ συχνά, και ο ήχος ενός china μπορεί να σε κουράσει μετά από λίγο. To china είναι πολύ καλή διαφορετική φωνή στο σετ, αλλά είναι ακριβώς αυτό, διαφορετικό. Μπορείς να το προσθέσεις αργότερα, και μάλιστα χωρίς να κάνεις αιματηρές οικονομίες, αφού υπάρχουν τα Wuhan (μεταξύ άλλων) που είναι εξαιρετικά και αρκετά φτηνά.
  12. Haris

    Red Baron με τη London Jazz Orchestra

    Εννοείς ότι αδικούμαι επειδή το έπαιξα με ηλεκτρονικό σετ, ή ότι αδικούμαι που ενώ παίζω τόσο καλά - για να μην πω θεσπέσια (όποιος είπε "ψωνάρα" να βγει αμέσως μπροστά!) - το όνομά μου και αυτό του Buddy Rich δεν πρόκειται ποτέ να βρεθούν στην ίδια πρόταση; ;D Σοβαρά τώρα, κάποια στιγμή - χρόνου και εξοπλισμού επιτρέποντος - θέλω να το γράψω αυτό και κανά δυο άλλα που έχω ψιλοβγάλει από το Conundrum (το Stratus και το Torpedo Flow) με ακουστικά τύμπανα, οπότε και θα τα ανεβάσω (αν ακούγονται...). Ευχαριστώ για τα (νέα) θετικά σχόλια.
  13. Ναι, και σε μένα σκούρυνε λίγο, αλλά επειδή ήταν ένα μπορντοκόκκινοπο-κάτι (red mahogany λεγόταν) δεν με πείραξε. Συμφωνώ με τη δοκιμή σε σκραπ ξύλο, αλλά πέρασε όσα χέρια σκοπεύεις να περάσεις και το σώμα, για να έχεις ρεαλιστικό δείγμα.
  14. Το έχω κάνει - σε τύμπανα από κελεμπέκι (maple) - και δουλεύει. Αρκεί να μην έχεις περάσει τίποτα επάνω από το χρώμα (π.χ. sealer ή άλλο βερνίκι), γιατί το λάδι εισχωρεί στους πόρους του ξύλου, και η (όποια) κρούστα και γυαλάδα έρχεται σιγά-σιγά μετά από πολλά χέρια. Το χρώμα που είχα χρησιμοποιήσει ήταν υδατοδυαλυτό και άφηνε τα νερά να φαίνονται και το ξύλο σχετικά "ανοιχτό".
  15. Πριν από μερικά χρόνια είχα δει το Σαββόπουλο με τον Παπάζογλου στον Κεραμικό. Άνοιγαν οι Mode Plagal, οι οποίοι ήταν ο πυρήνας της μπάντας και των Σαββοπουλοπαπαζογλέων. Μετά ακολούθησε λαϊκό πρόγραμμα που θα τράβαγε μέχρι πρωίας (ήταν ήδη 2 και). Σε όλα αυτά, ντραμς έπαιξε ο Τάκης Κανέλλος, ακόμα και όταν οι υπόλοιποι έδωσαν τη θέση τους στους λαϊκούς. Ναι, τα ντραμς είναι από τα πιο απαιτητικά όργανα ως προς τη φυσική κατάσταση, μαζί ενδεχομένως με κάποια πνευστά (αλλά ένας σαξοφωνίστας π.χ. θα πάρει μια ανάσα μεταξύ των σόλων του, ενώ ο ντράμερ θα συνεχίσει να παίζει πίσω από τον επόμενο σολίστα...).
  16. Τίποτα βαθυστόχαστο, απλά η αγγλική λέξη για την ανακαίνιση - υπήρχε και μια αμερικάνικη εκπομπή με αυτόν τον τίτλο - 'Extreme Makeover' - στην οποία ανακαίνιζαν φάτσες... (έπαιρναν κάτι σε Ντάνι Ντε Βίτο και στο έδιναν πίσω σε Ρουβά - αν και πολλοί ίσως διαφωνήσουν στο ότι αυτό θεωρείται βελτίωση ;)). Το ότι δεν θα έχεις βάσεις και για τα δύο σετ δεν είναι πρόβλημα, παίρνεις αργότερα. Το θέμα είναι να έχεις ένα δεύτερο αξιοπρεπές σετ που δεν λυπάσαι να το κουβαλάς στα διάφορα καφροlive που σίγουρα θα σου προκύψουν. Όταν βρω λίγο χρόνο θα το κάνω, και αν γίνει και εκπομπή είμαι σίγουρος ότι θα χτυπήσει 60άρια, και μάλιστα την ώρα του Λαζόπουλου!
  17. Θα ήθελα να έμενα Θεσ/νικη, και να πεταγόμουν να δω τι σκ... έχει το ταμπούρο σου και δεν κουρδίζει. Σίγουρα πάντως το πρόβλημα λύνεται, όπως και όλα τα τριξίματα, που στο 99% των περιπτώσεων οφείλονται σε κάτι μεταλλικό που ακουμπάει κάτι άλλο μεταλλικό (ελατήρια μέσα στα βασάκια, χαλαρές βίδες, ροδέλες κ.λπ.). Ξέρω ότι έχεις κολλήσει με τη Gretsch - και μετά από 7 χρόνια είναι καιρός να πάρεις ένα καλύτερο σετ - αλλά θα σου έλεγα να κρατήσεις και τα Granite (αν είχες σκοπό να τα ξεφορτωθείς...), γιατί με μερικές ψιλοπαρεμβάσεις θα επανέλθουν σε πλήρως παίξιμη κατάσταση, και θα είναι ένα σετ που δεν θα φοβάσαι να κουβαλάς από δω κι από κει σε live και πρόβες, μην τύχει και γρατζουνιστεί. Αν θέλεις βοήθεια σχετικά με ένα extreme makeover των Gtranite στείλε πμ, και θα βοηθήσω όσο επιτρέπει η ιντερνετική επικοινωνία.
  18. Haris

    amy winehouse - ενα νεο αστερι

    Αυτή η φωτογραφία είναι όλα τα λεφτά! Μου τους θύμησες και μ' έκανες και γέλασα βραδιάτικα... Η Amy είναι μεγάλο ταλέντο.
  19. Δέχονται και τραπεζικό έμβασμα, το οποίο συνηθίζεται στο γερμανικό eBay. Και οι συγκεκριμένοι πωλητές είναι καταστήματα και κατά τη γνώμη μου αξιόπιστοι όσο και ο Thomann. Επίσης, μπορείς να ρωτήσεις για Accent CS Custom και Custom Elite στο Νάκα, και για Catalina Maple στο Γαβρήλο. Catalina Maple έχει και ο Thomann, σε τιμές πολύ κοντά σε αυτές της Imperialstar και της 1007. Και επιμένω ότι είναι καλύτερη.
  20. Haris

    Αγορά Ride

    Αν εννοείς τον Johan, δυστυχώς δεν υπάρχει πια... http://acapella.harmony-central.com/forums/showthread.php?t=2033324
  21. Αυτό (αν τα γερμανικά σου είναι χειρότερα απ' τα δικά μου, είναι 10/12/14/22/5x14, all-birch, με βάσεις αλλά χωρίς πιατίνια). Αυτό (διαφέρει απ' το προηγούμενο στο χρώμα και στην 20άρα κάσα). Αυτό (ίδιο με το πρώτο αλλά σε μαύρο) Αυτό (διαφέρει απ' το πρώτο στο χρώμα και το 16αρι βαθύ). Αυτό (10/12/14/16/22/6x14, all-maple χωρίς βάσεις και πιατίνια, αλλά είναι στα 579. Παρότι λεει ότι στέλνει μόνο Γερμανία, δε χάνεις τίποτα να ρωτήσεις). Γενικά ψάξε στο eBay (ιδίως στο γερμανικό) γιατί μπορείς να βρεις σαφώς καλύτερα σετ από τα δύο που κοίταξες, στην ίδια ή σε χαμηλότερη τιμή. Σημειωτέον, όλα τα παραπάνω είναι καινούργια.
  22. ...και άσε που - αν δεν είναι τυπογραφικό λάθος, που παίζει και να μην είναι, γιατί και το site τους τις ίδιες διαστάσεις αναφέρει - για να βρεις 11άρια δέρματα πρέπει να κάνεις (οικονομικούς) τεμενάδες στη Remo. Τώρα, γιατί αποφάσισαν εν έτει 2008 να φτιάξουν 11άρι τομ, είναι ένα θέμα. Θα ήθελα πάντως έτσι για πλάκα να ακούσω ένα σετ αποκλειστικά με μονά μεγέθη (π.χ. 9/11/13/15/23 - η DW έχει βγάλει 23αρα κάσα... άλλοι πυροβολημένοι!) Γενικά, συμφωνώ με τον chembeast. Μοιάζει πολύ με ένα από τα συνήθη κινέζικα σετ μαζικής παραγωγής, στα οποία οι ευρωαμερικάνοι κοτσάρουν ένα όνομα και τα πουλάνε ως ότι πιο ποιοτικό και παράλληλα οικονομικό έχει αναδείξει η ντραμιστική βιομηχανία μετά την Pearl Export. Παρ' όλα αυτά επιφυλάσσομαι μέχρι να μάθω λεπτομέρειες, γιατί κι εγώ πρώτη φορά τους ακούω.
  23. Ωραία και τα δύο σετ. Grandstar με rototoms και power τομ... Πόσο πίσω με πήγες... Να υποθέσω φωτογραφία από 80's με αρχές 90's, και επιρροές από Peart;
  24. Λοιπόν, αυτή η άσκηση δεν ανήκει στα επίσημα, αλλά στα "προσωπικά" μου rudiments, και επειδή τη βρήκα ιδιαίτερα χρήσιμη (και επειδή σχετίζεται έμμεσα με τα paraddidles) είπα να την κολλήσω σ' αυτό το thread, για όποιον ενδιαφέρεται. Έχει το καλό ότι φέρνει δύο αποτελέσματα: εξασκεί το "αδύναμο" χέρι και ταυτόχρονα σε εισάγει στα πολυρυθμικά σχήματα. Λίγη ιστορία: Προσπαθώντας να δυναμώσω το αριστερό μου έπαιζα πολύ συχνά τρίηχα στη μορφή RLL RLL RLL RLL. Κάποια στιγμή πριν από πεντέξι χρόνια, έχοντας μία από εκείνες τις σπάνιες εκλάμψεις (η προηγούμενη ήταν το 1980, και δεν θυμάμαι τι αφορούσε - μάλλον κάτι σχετικό με έναν επαναστατικό τρόπο καταπολέμησης της ακμής), σκέφτηκα "αφού την παίζεις που την παίζεις" (την άσκηση - τον τρόπο καταπολέμησης της ακμής είπαμε ότι τον ανακάλυψα το '80…), "δεν την κάνεις λίγο πιο ενδιαφέρουσα, ώστε να έχεις με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια και μερικά ορτύκια;" Και τι κάνω (ο αθεόφοβος); Παίρνω τα τρίηχα, και με το ίδιο sticking (RLL) τα κάνω δέκατα έκτα! (μεσολαβεί η εκστατική σιγή που συνήθως ακολουθεί μια τόσο σημαντική αποκάλυψη). Μάλιστα κύριοι, τέτοια μεταμόρφωση! Το αποτέλεσμα ήταν ότι εξοικειώθηκα με ένα πολυρυθμικό σχήμα "3-against-4" (στοιχειώδες ίσως, αλλά μία καλή πρώτη επαφή με τον θαυμαστό κόσμο του "ρυθμού-μέσα-στο-ρυθμό") στο οποίο τα δέκατα έκτα ομαδοποιούνται ανά τρία, και παράλληλα συνέχισα να φτιάχνω μούσκουλα στο αριστερό. Για να μην μακρηγορώ (κι άλλο…) το σχήμα για τέσσερα μέτρα είναι το εξής: RLLR LLRL LRLL RLLR / LLRL LRLL RLLR LLRL / LRLL RLLR LLRL LRLL / RLLR LLRL LRLL RLLR // (Οι αριστερόχειρες αντιστρέψτε το sticking). Θα προσέξατε ότι κάθε γκρουπ τεσσάρων 16ων είναι και ένα paraddidle, αλλά η ρυθμική σχέση τελειώνει εδώ. Σκοπός είναι να έχουμε γκρουπ των τριών. Μετά από λίγο, έχοντας μπει κάπως στο κλίμα, τονίζουμε το δεξί για να έχουμε καλύτερη αντίληψη της ομαδοποίησης. Ο κύκλος ολοκληρώνεται σε 3 μέτρα (αφού ομαδοποιούμε ανά 3…), οπότε το 4ο μέτρο είναι ίδιο με το πρώτο. Το στοίχημα είναι να ξέρουμε κάθε φορά που είναι το "1" (φυσικά…), και παρότι - στην αρχή τουλάχιστον - θα ακούγονται σαν τρίηχα, να έχουμε την αίσθηση των 16ων και του "παλμού" των τετάρτων. Αυτό σημαίνει ότι πάντα πρέπει κάτι να μετράει 4α (το hi-hat ή/και η κάσα - εγώ συνήθως παίζω τέταρτα στην κάσα και hi-hat στο 2 - 4), και θα ήταν επίσης καλό (ξανα-φυσικά…) να μετράμε φωναχτά και να μελετάμε με μετρονόμο - το τελευταίο, αφού εξοικειωθούμε λίγο με την άσκηση γιατί, αν τον βάλουμε από την αρχή θα μας σπάσει τα νεύρα… Μετά από κάποιο διάστημα τριβής δεν θα χρειάζεται να περιοριζόμαστε στα 4 μέτρα και μπορούμε να συνεχίζουμε χωρίς παύσεις για όσο θέλουμε (κρατώντας πάντα την ομαδοποίηση ανά 3), οπότε και θα αρχίσει πλέον να μοιάζει περισσότερο με rudiment. Αφού πάρουμε χαμπάρι τι γίνεται, έχουμε μία καλή άσκηση τεχνικής και μία γενικότερη αίσθηση της πολυρυθμίας. Και μετά οι δυνατότητες είναι απεριόριστες. Όπως λέν κι αυτοί που ξέρουν, τα μόνα όρια είναι αυτά της φαντασίας… (ολιγόλεπτη σιγή περισυλλογής και ονειροπόλησης). Ιδού μερικά παραδείγματα: Το δεξί ή το αριστερό μπορούν να παίζουν σε διαφορετική επιφάνεια, η κάσα ή τα πιατίνια να μπουν πιο δημιουργικά μέσα στο σχήμα, μπορούμε να εντάξουμε το σχήμα σε ρυθμούς και fills, να το μεταφέρουμε στο διπέταλο, να αλλάξουμε sticking (π.χ. δεν υπάρχει λόγος να παίζουμε συνέχεια RLL, μπορούμε να το γυρίσουμε σε LRR, ή σε εναλλάξ χτυπήματα RLRL RLRL RLRL RLRL...) κ.λπ. Σίγουρα αυτή η άσκηση δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο - μεγάλο ποσοστό ντόπιων και ξένων ντράμερς κάτι τέτοια τα τρωνε για πρωινό εδώ και δεκαετίες, και οι πιο προχωρημένοι στα ωδεία σίγουρα έχουν κάνει κάτι σχετικό, ενώ τύποι σαν τον Thomas Lang, είναι βέβαιο ότι τα έχουν καλύψει σε κάποιο από τα εκπαιδευτικά τους ντιβιντιά. Απλά επειδή εγώ τη βρήκα πολύ χρήσιμη, σκέφτηκα να την ανεβάσω μήπως την βρει και κανένας άλλος (το ξαναείπα αυτό ή μου φαίνεται…). Θα ακολουθήσει και αρχείο ήχου, μόλις πάρω πίσω το SM57 μου… (μην δανείζετε μικρόφωνα και δίσκους βινυλίου - μην δανείζετε μικρόφωνα και δίσκους βινυλίου - μην δανείζετε μικρόφωνα και δίσκους βινυλίου - μην δανείζετε μικρόφωνα και δίσκους βινυλίου - μην...).
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου