Συμφωνώ Γιώργο μου.
Γι' αυτό έγραψα "σ' αυτές τις ηλικίες", μέχρι περίπου 5 χρονών δηλαδή, που συνήθως οι επιρροές από τις παρέες έχουν να κάνουν με παιδικές τηλεοπτικές σειρές.
Αργότερα σαφώς και μπαίνουν πιο δυνατά οι επιρροές και στην μουσική, αλλά αν υπάρχει μια "προπαίδεια" από το σπίτι .... ίσως ....
Ο ήχος έρχεται σε δεύτερη μοίρα εδώ, σίγουρα δεν θα είναι καλός βέβαια.
Το πρώτο είναι το playability, να μπορεί δηλαδή να παίξει χωρίς να τον δυσκολεύει πολύ η κιθάρα.
Και επειδή μιλάμε για κλασσική, δεν είναι τόσο εύκολο το σετάπ όπως σε μια ηλεκτρική, και σε φθηνές κιθάρες ίσως να χρειάζονται δραματικές παρεμβάσεις για να μπορεί να παιχτεί άνετα και σωστά.
Γι' αυτό σου είπα, όχι από το ίντερνετ.
Πήγαινε και δες τες από κοντά, άκουσε τον ήχο τους, παίξτες λίγο να δεις αν είναι άνετες, γιατί αν έχουν το action (απόσταση χορδής από τάστα) στον θεό, δεν θα μπορεί ούτε να πατήσει την χορδή ο μικρός.
Έψαχνα κάποτε για κλασσική κιθάρα για κόρη φίλου, με ένα budget στα 200 κάτι, και δεν μπορείς να φανταστείς τι είχαν δει τα μάτια μου.
Σκέψου ότι το ίδιο μοντέλο της ίδιας μάρκας, από μαγαζί σε μαγαζί είχε τεράστιες διαφορές, η μια ήταν απίθανη, και η άλλη δεν παιζόταν στην κυριολεξία.