fusiongtr

Είναι και τα διακοπτάκια ...

Καλά βρε σεις, γιατί δεν παίρνετε ένα πιατάκι, ή χαρτοπετσέτα? Να μπει καμιά ασφάλεια μετά, και μόλις δει το χαλί ή την μπλούζα, να ψάχνει για ζυγαριές ακριβείας?

Καμιά manouche δεν βλέπω και ανησυχώ.

Αμανείναι όμως μπουκίτσα δεν δαγκώνεις. Τον τρως ολόκληρο. Και στον κουραμπιέ άμα δεν δαγκώσεις δεν αξίζει. Εκεί είναι που φαίνεται το φρέσκο βούτυρο που τον κάνει να λιώνει, στο δάγκωμα. Το ίδιο ισχύει (κατά την γνώμη μου πάντα) και στο μελομακάρονο. Πρέπει να δαγκώσεις, να το δεις μέσα να είναι μελωμένο, σκουρόχρωμο, βρεγμένο.

Μπράβο ρε Δημήτρη!

Ερώτηση, με τι κιθάρα παίζει εδώ ο Adam Rogers? Για να σας δω σαΐνια μου. Εγώ την ξέρω την απάντηση.

Αν δεν είναι λάσπη το μελομακάρονο, να δαγκώνεις και να στάζουν τα σορόπια από μέσα, δεν μου αρέσει. Και από ότι βλέπω στην γωνία της πιατέλας .... έχει πέσει ήδη χεράκι. Για λέγε λοιπόν, πώς είναι?

Άλλες δύο επιλογές. https://www.thomann.de/gr/harley_benton_hbt1500tbk_egitarre.htm https://www.musicstore.com/en_GR/EUR/J-D-TL-Charlie-Christian-CP-Black-/art-GIT0045804-000?campaign=GShopping/GR&ProgramUUID=4zbAqJar0n4AAAFl5TtyjI8u&gclid=Cj0KCQiAzfuNBhCGARIsAD1nu-_jqp4GWaDdJhyj0kT_qUafnsnvwlf1WJvtcXXmwqACGZoATRN6DtkaAnWrEALw_wcB

Chris Potter - Train, από το album του, Follow the Red Line (Live at the Village Vanguard). Προσέξτε το υπέροχα "άρρωστο" σόλο κιθάρας από τον Adam Rogers (περίπου από το 8:23).

Όλοι μα όλοι δίνουν ρέστα. Ακούστε πχ τον ντράμμερ μετά το 11:50 πώς "μπαίνει και βγαίνει" από τον ρυθμό.

Μια απίστευτη μπάντα, με παιχταράδες, με ατέλειωτο groove, με sax player τον φοβερό Bill Evans, και έναν εκπληκτικό Adam Rogers στην κιθάρα να λιώνει την ταστιέρα. Απολαύστε .... με δική σας ευθύνη (οι κιθαρίστες).

Πάρε μια λευκή Les Paul.

Πάρα πολύ όμορφο.

Παιδιά, έχω την εντύπωση ότι ο Yameth, αναφέρεται σε μια κατάσταση κατά την οποία οι ίδιοι οι συναλλασσόμενοι (όχι υποχρεωτικά, αν θέλουν) θα είναι σε θέση να ενεργοποιήσουν (με το ανάλογο κόστος) μια τέτοια υπηρεσία εκ μέρους του noiz. Αν κάνω λάθος (πολύ πιθανόν) ας με διορθώσει ο admin. Και για να το προχωρήσω παρακάτω, εκτός της υπηρεσίας "ασφαλούς πληρωμής", θα μπορούσαν να υπάρχουν κι άλλες κατ' εντολήν υπηρεσίες (πάντα με κάποιο κόστος), όπως διαπίστωση λειτουργικότητας/κατάστασης, διαπίστωση/επαλήθευση προδιαγραφών (πχ vintage strat του 73 όλα στοκ, ισχύει ή είναι αλλαγμένα pickguard, μαγνήτες, κλειδιά, είναι ξαναβαμμένη, κλπ). Προτάσεις κάνω.

Πάνο ναι, είναι soundtrack. Κατά την γνώμη μου, είναι ακόμα ημιτελές, αυτό που ακούμε είναι απλά μια βάση, για την δημιουργία ατμόσφαιρας. Όμως νομίζω ότι λείπει αρκετό πράγμα ακόμα, σε επίπεδο και μελωδικό και αρμονικό, και ενορχηστρωτικό, για να αποκτήσει οντότητα που να σε κρατάει. Χρειάζεται πχ μια αντιστικτική μελωδική ανάπτυξη και αρμονική υποστήριξή της με χρήση και άλλων κλιμάκων. Θεωρώ όμως ότι πατάει καλά. Τώρα θα μου πεις (και με το δίκιο σου), ούτε 2 λεπτά δεν είναι ρε φίλε, τι περιμένεις? Σύμφωνοι.

Εδώ διαφωνούμε. Μινιμαλιστικό είναι κάτι με κάποιο μοτίβο που εξελίσσεται αργά, "μονότονα", αλλά μέσα από αυτή την αργή εξέλιξη μετασχηματίζεται σε κάτι άλλο, το οποίο επίσης εξελίσσεται αργά, και μέσα από αυτή την εξέλιξη μετασχηματίζεται και πάλι, κλπ. Θεωρώ ότι εδώ δεν υπάρχει εξέλιξη. Νίκο η γνώμη μου είναι η εξής. Έχεις βρει ένα πολύ ωραίο, "υπνωτικό" ριφ, το οποίο όμως επαναλαμβάνεται (κατά την γνώμη μου πάντα) χωρίς την απαραίτητη εξέλιξη/ανάπτυξη, είτε μέσω ενορχήστρωσης, είτε μέσω κάποιας αλλαγής (αρμονικής, μελωδικής, ρυθμικής). Και είναι κρίμα, γιατί έχεις μια "υπνωτική", "κολλητική" ριφάρα (που και ρυθμικά ΣΚΟΤΩ), που δεν την εκμεταλλεύεσαι. Νομίζω ότι θα μπορούσες να χτίσεις πάνω στο ριφ, είτε ενορχηστρωτικά, είτε με κάποιες αλλαγές (μελωδικές, ρυθμικές, αρμονικές), είτε με εναλλακτικά θέματα που από το background να έρχονται σταδιακά στο προσκήνιο (κάτι σαν το μίνιμαλ που λέει ο dim). Κατά την γνώμη μου, έχεις μια υπέροχη βάση, στην οποία δεν έδωσες την πρέπουσα σημασία. Απλά η προσωπική μου άποψη.

Ενδιαφέρον και ατμοσφαιρικό.

Πολύ καλό Γιώργο. Σαμσούνγκ είναι? Να αλλάξεις κινητό πάραυτα.

Τρέλανέ μας τώρα αφεντικό. Δεν κάνουμε και noiz courier μόνο για τις αγγελίες?

Κάποια πράγματα που έγραψες εδώ, είναι κορυφαία, και (άσχετα με το αν συμφωνώ ή όχι) θέλω να τα αναδείξω. Μπράβο!

1. Εσύ έτσι το βίωσες, εγώ όμως, το άκουσα κι αλλιώς. 2. Καμιά σημασία δεν έχει αυτό για μένα. Μικρά μέρη, με διαλείμματα, και μια-μια νότα να έπαιζες, υπάρχουν πράγματα που κάνουν μπαμ, όπως η άρθρωση, η επαφή με την χορδή, κλπ. 3. Αυτό ακριβώς ήταν η μέθοδος που ασυνείδητα ακολούθησες εδώ και για κιθαριστικό practice. Και πολύ καλά έκανες, πέτυχε 100%, αμφιβάλλω αν έκατσες ποτέ τα τελευταία 10-15 χρόνια να κάνεις τέτοια κιθαριστική μελέτη, εστιασμένη, με στόχους, με καθημερινή εκτίμηση και επανεξέταση, με επιμονή. Το ότι έκατσες και προσπάθησες και μέρη πλήκτρων είναι ένα άλλο συν, έτσι κι αλλιώς είναι στην ρουτίνα ενός καλού μουσικού, να βγάζει μέρη από άλλα όργανα, προσφέρει πολλαπλά ωφέλη. Αν το έκανες αυτό (όχι απαραίτητα τόσο εντατικά) για κάποιο διάστημα, μπορεί να ήσουν και ο Govan στον οποίο αναφέρεσαι. Ξαναμπράβο!

Έπος σίγουρα. Απίστευτο! Πάντως dim, να σου πω αυτό, αν και πολύ λίγο θα σε ενδιαφέρει. Από αυτό που ακούω, ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ κέρδος εκτός αυτών που έγραψες παραπάνω, είναι στην τεχνική σου στην κιθάρα. Έχω ακούσει πολλά κομμάτια σου (πάρα πολλά), και εδώ η κιθαριστική σου τεχνική είναι απίθανη, σε αντίθεση με κάποια άλλα κομμάτια. Πραγματικά εκπληκτική. Θεωρώ λοιπόν ότι μπήκες στην πρίζα, και ασχολούμενος κάθε μέρα με αυτό, χωρίς ίσως να το πάρεις χαμπάρι, βελτιώθηκες σε ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ βαθμό κιθαριστικά. Ένα "ΜΠΡΑΒΟ" είναι λίγο.

Να τα πάλι τα σεξουαλικά υπονοούμενα ....