fusiongtr

Δεν λέω για σένα, το ξέρω ότι έχεις. Αλλά αν έχει κι ο άλλος, είναι αλλιώς η επικοινωνία. Τέλος πάντων, πλάκα κάνω εννοείται. Να 'ναι καλά τα παιδιά, και ο Bill και η θυγατήρ, να τα καταφέρουν όπως τα ονειρεύονται και να μεγαλουργήσουν.

Εμ βέβαια, δεν φτάνει που ο Bill είναι καλό παιδί, έχει και Tele. Να βρεις γαμπρό με Tele ....... ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα dim μου.

Αν δεν παντρεύεται ο κόσμος, πώς θα έχει δουλειά ο LK?

Λοιπόν εδώ διαβλέπω κάτι περίεργο ... Γνωρίζει ο Bill την κόρη του dim με την μεταξένια φωνή, και η κόρη του dim γνωρίζει τον Bill με την δολοφονική πενιά (και με telecaster μάλιστα). Νέος και ωραίος ο Bill, νέα και ωραία η νεαρή, μόνοι και οι δύο σε ξένη χώρα, να σπουδάζουν, έχοντας να αντιμετωπίσουν παρόμοια προβλήματα. Μουσικός ο Bill, μουσικός η θυγατέρα του dim, έχουν πολλά κοινά. Μετά τις πρώτες εφήμερες σχέσεις του Bill με συμφοιτήτριες ("έχω και Tele, πάμε μια βόλτα?"), που τελικά τον κουράζουν, αρχίζει να βλέπει με άλλο μάτι την κοπέλα, που είναι και από καλή οικογένεια, και μπορεί μάλιστα να πίνει καφέ και με τον μπαμπά της. Συναντιούνται συχνά οι δυο τους και τζαμάρουν (κιθάρα - φωνή) για να χαλαρώσουν, ενώ μοιράζονται και τους καθημερινούς τους προβληματισμούς. Η αρχική τους φιλία, αργά αλλά σταθερά εξελίσσεται σε ..... Την συνέχεια την αφήνω στην φαντασία σας. Μια ιστορία γραμμένη από την ίδια την ζωή.

Έτσι.

Μια γλυκόπικρη νοσταλγική γεύση μου αφήνει το νήμα. Σαν να κοιτάζεις έξω από το παράθυρο και να βλέπεις να περνάνε άνθρωποι, γιορτάζοντας. Άνθρωποι που πια δεν είναι μαζί μας. Αλλά η γιορτή παραμένει. Σαν ποίημα του Καβάφη, σαν ταινία του Φελίνι, ένα πράγμα. Και ο Νέστορας θα μείνει εκεί για πάντα. Στον θρόνο που του αξίζει.

Τώρα με την ζέστη, εγώ παιδιά ... σαλάτες. Λαχανικά του κιαρατά, ντομάτες, κρεμμύδια, πιπεριές, μελιτζάνες, κολοκυθάκια, ρίγανες, θυμάρια, φέτες, και κράσο. Α, και Βουδαπέστης, τυροσαλάτα, τυροκαυτερή, ρώσικη, τζατζίκι, τονοσαλάτα, κλπ. Άρχοντας ...

Νίκο μην με πάρεις στραβά. Ενώ είναι καλή η βάση, μου δίνει την εξής αίσθηση ... Αφήνεις ένα ποτήρι στον νεροχύτη, και ανοίγεις την βρύση να τρέχει νερό μέσα στο ποτήρι. Το νερό τρέχει, το ποτήρι γεμίζει και το νερό χύνεται απ' έξω. Και όσο τρέχει το νερό, τόσο θα χύνεται έξω απ' το ποτήρι. Τίποτα δεν αλλάζει, τίποτα που να κρατήσει το νερό (το ενδιαφέρον του ακροατή) στο ποτήρι. Όσο νερό μάζεψε στην αρχή, μάζεψε. Κατόπιν, όλο το νερό τρέχει απ' έξω.

Πάρα πολύ ωραίο Πάνο. Όμως από το 3ο λεπτό και μετά, τελειώνουν οι όποιες ενορχηστρωτικές εμπνεύσεις, και το κομμάτι αναλώνεται σε επαναλήψεις πάνω σε πολύ λιτή και στατική αρμονία, πράγμα που το κάνει να χάνει το ενδιαφέρον του από εκεί και μετά. Τι θα μπορούσε να γίνει ... - Αλλαγή αρμονίας (την οποία να ακολουθούν οι μελωδικές γραμμές) Αν πάλι το ήθελες έτσι (minimal) ... - Θα μπορούσε να αλλάζει η κύρια μελωδική γραμμή, να την παίρνει και άλλο όργανο (η φωνή το παρακάνει κατά την γνώμη μου), και η παλιά μελωδική γραμμή να μπαίνει σε τρίτο επίπεδο προσοχής. Με τέτοιου είδους αλλαγές μελωδιών και οργάνων (και φυσικά δυναμικών), το κομμάτι θα συνέχιζε να κρατάει το ενδιαφέρον του μέχρι το τέλος. Αλλά όλα αυτά είναι μόνο η γνώμη μου, το θέμα είναι τι έχει ο συνθέτης στο μυαλό του. Όπως και να έχει, είναι πάρα πολύ καλό.

Το ξέρω ότι κάνει αφόρητη ζέστη, αλλά δεν κατάλαβα Χριστό και Παναγία. Το μωρό τι φταίει, και το κλεμμένο που κολλάει? Πήγες να πάρεις έναν ενισχυτή μπάσου, και δεν έπαιζε. Παίρνεις το καπελάκι σου και φεύγεις. Θέλεις να το κάνεις θέμα? Γράψε εδώ "παιδιά τον τάδε ενισχυτή μην τον πάρετε χωρίς δοκιμή, πήγα να τον δοκιμάσω και δεν έπαιζε", και όλα ΟΚ. Τα άλλα δεν τα κατάλαβα.

Μόνο όποιος έχει δει πολύ Βέγγο, μπορεί να το πιάσει αυτό ...

Μιλάει για τα onboard fx, στα οποία δεν υπάρχει ping pong σήματος.

Σαν να παίζεις με πεταλιέρα ένα πράγμα. Μηδαμινό latency, και εσωτερικά εφφέ.

Να πω κάτι άσχετο με το θέμα εδώ, αφού μου δίνεται η ευκαιρία. Το s-gear έχει δώσει την μεγαλύτερη σημασία και προσοχή στον καθαρό ήχο σε σχέση με όλες αυτές τις σουίτες (που έχουν δώσει μεγαλύτερη σημασία στον βρώμικο ήχο). Και αυτό φαίνεται από μακριά.

Κατά την γνώμη μου, το θέμα είναι ότι για μην έχεις latency, αναγκαστικά παντρεύεσαι τα εσωτερικά πλαγκίνια της UAD. Το αν είναι καλά ή όχι, δεν έχει τόσο σημασία (καλά θα είναι), όσο το αν σου κάνουν εσένα, και αυτό μόνο με hands on μπορείς να το διαπιστώσεις.

Έχεις Apollo? Γιατί αυτό ρωτάει ο Γιάννης. Τον τρώει η τσέπη του είπε ο άνθρωπος, και θέλει από όσους έχουν άποψη για την συγκεκριμένη κάρτα μαζί με το πακέτο των πλαγκινίων της, να την συγκρίνουν με τις υπόλοιπες λύσεις που παρέθεσε, σχετικά με την ηχογράφηση distorted κιθάρας.

Αυτό ακριβώς. Παρ' όλα αυτά, σήμερα (δεδομένης της τεχνολογικής ανάπτυξης και της οικονομικής στενότητας) θεωρείται σχεδόν δεδομένο να γίνονται όλα στο DAW με προγραμματισμό. Γι' αυτό όλοι ψάχνουν τις καλύτερες βιβλιοθήκες ήχων, κλπ. Κατά την γνώμη μου, όλο αυτό ξεκίνησε κάποτε ως αρπαχτή (πχ μουσική για b-movies), και πια είναι καθεστώς.

Το όνομά του τα λέει όλα .... Να'ναι καλά εκεί πάνω ....

Μόλις τελείωσε η συναυλία κατάλαβα ότι κάτι έχω χάσει, και έριξα μια ματιά τριγύρω.

Δεν τους έχω πολυακούσει, αλλά ..... πολύ νέος ρε π&@στη μου. Μικρότερος κι από μένα ήταν. Τι κρίμα!

Ναι ρε παλικάρι, αυτό εννοώ. Αλλά και σε συνθέτες με μικρότερο budget το έχω δει αυτό. Έχουν πέσει πια οι αμοιβές, εκτός κι αν είσαι ο Καβάκος.

Εγώ το βλέπω ακόμα, αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να το βλέπω. Δεν ξέρω αν παίζουν δικαιώματα .... Από εκεί και πέρα, αυτά είναι για midi-άδες, συνήθως πληκτράδες. Ένας συνθέτης δεν θα ψάξει την αψεγάδιαστη παραγωγή, γιατί σκοπεύει να παιχτεί η σύνθεσή του από ανθρώπους. Αν και (δεν θα το κρύψω) ζηλεύω πολύ, γιατί θα ήθελα να μπορώ να χειριστώ αυτές τις παραμέτρους καλά.

Να προσπαθήσω να βοηθήσω λίγο. Να κάνεις τα samples να ακούγονται όπως αυτό που έχεις στο μυαλό σου, και όχι να υπαγορεύουν το πώς θα το βάλεις στο μυαλό σου. Το πώς γίνεται αυτό είναι ολόκληρη επιστήμη. Αν έχεις γνώσεις ενορχήστρωσης, τότε αν δεν μπορείς να χειριστείς κατάλληλα τα samples, σου υπαγορεύουν αυτά το αποτέλεσμα, αντί να χρησιμοποιήσεις αυτές τις γνώσεις σου για να πετύχεις το αποτέλεσμα που θέλεις.