gmoukou

Πριν ή μετά τον Επιτάφιο; (μήπως βγει "ευλογημένη" η αγορά)

Ευτυχισμένος άνθρωπας λέμε. Γλυτώνεις και τα λεφτά απο ψυχολόγους για περαιτέρω κιθαριστικές αγορές.

ε εντάξει, να έχουμε σημείο αναφοράς για να ξεχωρίζουμε. άλλη μπουλντόζα και αυτός..... ποιος είναι;

Ωραιότατο! Που σε ακούμε; Για ρίξε κάνα στίγμα να έχουμε εικόνα. υγ: Ο ντράμερ μπουλντόζα!

Σίγουρα είναι κομμάτι που σηκώνει και με το παραπάνω ζωντανή εκτέλεση long version. Έχουμε ηχητικό τέτοιο να ακούσουμε;

Μπράβο ρε Ντιμ Σε αυτό που ακούω εγώ τώρα, σαν γνωστός αργοπορημένος, δε με ενοχλεί τίποτα (στο επίπεδο μίξης) και μάλιστα το άκουσα με ευχαρίστηση! Όσο για τη δομή του κλπ θα συμφωνήσω με το παρακάτω Βέβαια, αν, για οποιοδήποτε λόγο, αποφασίσεις να κάνεις ένα re-arrange, έχουν γραφτεί αρκετά σχόλια που θα βοηθήσουν.

Νταξει, έπος! Απλά αντί για ψάρια θα έπρεπε να έχει tele

σωραιος. Θυμίζει chaconne/passacaglia φάση

"δεν παίζουν Bach και τέτοια στην ηλεκτρική κιθάρα" Εγώ, 15 χρονών, αθώος και αυθόρμητος ρωτάω: και ο Jason Becker δηλαδή γιατί παίζει Paganini? Φυσικά, η απάντηση ήταν κάτι τύπου "γιατί ο Becker είναι ο Becker" αλλά απο την επόμενη χρονιά όχι μόνο δε θα είχα ξανα τέτοιες σκοτούρες, αλλά θα απολάμβανα και Bach στα δαχτύλια μου

σα να κάνεις σπριντ στην άμμο με δεμένο βάρος πάνω σου ένα πράμα. Πολύ καλή προπόνηση δηλαδή (αν τ' αντέχει το κορμάκι σου)

Ενδιαφέρον αυτό. Ποιος ο λόγος να είναι έτσι;

Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο με τα μάτια θα πήγαινα για F hole. Λόγω κλασικής, εχω φάει τόσο στη μάπα κιθάρες με ηχείο στο κέντρο που μόνο η απουσία του απο κει είναι ερεθιστική για το οπτικό μου νεύρο. Βάλε και τα πανέμορφα F holes....

Κυρ Στράτε μου, μόνο οπτικά καλούμαστε να επιλέξουμε; Γιατί εγώ ούτε που ήξερα οτι αυτοί είναι οι βασικοί τύποι. Έχουν συγκεκριμένες ακουστικές ιδιότητες οι διαφορετικές τρύπες; (τώρα που τη ξαναβλέπω, ίσως να μη πάει όπως περιμένω αυτή η ερώτηση )

+1! Ταξιδιάρικο όπως ακριβώς μας έχεις συνηθίσει (δύσκολο πράμα). Well done! Θα μου άρεσε πάρα πολύ αν τα στοιχεία του πρώτου μέρους μπλέκονταν περίτεχνα με το δεύτερο μελωδικό και το ανάποδο έτσι ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ομογενοποίηση. Επίσης θα είναι μεγάλο συν αν αρχίσεις να δομείς αλλαγές τονικότητας μέσα σε αυτά τα μεγάλα αυτοσχεδιαστικά σόλο που συνήθως κάνεις. Πιστεύω θα απογειώσει τη κατάσταση.

+1 +1 Μπράβο και απο μένα μεγάλε! Όχι απλά με κράτησε με το ενδιαφέρον που έχει και την άνετη ροή, με κατάπιε χωρίς να το καταλάβω. Η δε μελωδία του breaking hearts στο 2:10 μου ξύπνησε αναμνήσεις απο το ost του videogame Metroid Prime (μέγα κατόρθωμα κατ εμε). Έχεις πολύ πράμα να προσφέρεις, προχώρα ακάθεκτος!

+1 Να αναφέρω οτι κατα κύριο λόγο λατρεύω τα μεικτά σχήματα σε αυτή τη μουσική και όχι τόσο τα αμιγώς κιθαριστικά. Όσους παπάδες και να παίζει ο/οι κιθαρίστας/ες αν δεν ακούσω βιολί, ή κλαριν(έτ)ο, ακορντεόν, μαντολίνο κλπ εκεί μέσα λίγο στεγνώνω και μαραζώνω (και το βαριέμαι).

Πως φαντάζομαι πλέον τον τρισμέγιστο@Ali Barout Προσκυνώ!

Αμα ακούς αυτά απο το βαρύ πυροβολικό......

"δάσκαλε (κιθάρας) έκανα αυτό που είπες περι ενδυνάμωσης χεριών" Πανάθεμάτονε σα σωλήνας Φ8 η φλέβα στο δικέφαλο, σκιάζεσαι.... υγ: τσεκάρετε σχόλια σε αυτό το βίντεο, οργιάζουν!

Τα οικογενειακά μετράνε;

Εγώ θα έβαζα χάλκινα πνευστά μόνο εαν το ρεπερτόριο μπορεί να τα υποστηρίξει γιατί είναι λίγο χαρακτηριστικός ο ήχος τους (ειδικά στα φόρτε). Τα ξύλινα έχουν ένα πιο ευγενικό και γλυκό ηχόχρωμα που μπορεί να κάνει πιο εύκολα blend στα ήδη υπάρχοντα όργανα. Σίγουρα θα επιδίωκα το φλάουτο για τον αέρινο ήχο του. Απο 'κει και πέρα μπορείς να συμπληρώσεις με κλαρινέτο σε Bb και όμποε (όμορφα μελαγχολικός ο ήχος του όμποε) για να συμπληρωθεί ένα τρίο ξύλινων ή με κλαρινέτο Bb και σαξόφωνο άλτο/τενόρο (ανάλογα την έκταση που θες). Προσωπικά, δε θα έβαζα 2 κλαρινέτα Bb, μου φαίνεται υπερβολή για αυτό το σχήμα (μόνο σε συμφωνικές ορχήστρες παίζουν διπλά ίδια όργανα) συν οτι περιορίζεσαι ηχοχρωματικά.

must see εξίσου και το επεισόδιο που έχει καλεσμένο τον Victor Wooten. Αξίζει το κάθε δευτερόλεπτο της συνέντευξης (αν γουστάρει κανείς σλαπιές αξίζει και για αυτό ) https://youtu.be/UkAowtHSEMA

Αυτό! Κατά τη γνώμη μου πολύ σημαντικό να παίζεις κομμάτια που σε κάνουν να γουστάρεις, ακόμα και αν δεν βγαίνουν ολόκληρα σε πολύ καλό επίπεδο. Μην έχεις σα γνώμονα μόνο το πολύ εύκολο. Και εγώ με paranoid ξεκίνησα αλλά Παναγίτσα μου και αν το έπαιζα καλά.... ουρλιαζαν τα σκυλιά όσα τμήματα του όμως μου ακούγονταν σωστά με ανέβαζαν φουλ! Όπως και να'χει, να τολμάς. Πραγματικά δεν έχεις τίποτα να χάσεις.

κορεκτεντ