theoctapus

Όπα όπα μεγάλε, hold your horses που λένε και στο Αμέρικα. Εννοώ ότι κάποια rack based power conditioners παρέχουν σε κάποιο βαθμό και voltage regulation. Για λίγο ξέχνα τους ορισμούς και bare with me. Δες το και αλλιώς, το να καθαρίζεις τις αιχμές του ρεύματος είναι σε κάποιο βαθμό σαν να εξομαλύνεις την τάση εισόδου. Εξ ορισμού η αύξηση της "ποιότητας" περέχει και κάποια στεθεροποίηση στην default τάση. Όχι όμως ορισμό αυτής, δηλαδή να ορίσω ότι θέλω 190 Volts π.χ. ακριβώς. Άλλωστε κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται στην συγκεκριμένη εφαρμογή. Μην μπερδεύεστε με βαρύγδουπες λέξεις. Αν το αναλύσουμε στην θεωρία, ναί ένα power conditioner είναι διαφορετικό από ένα voltage regulator. Εγώ δεν μίλησα για ένταση αλλά για τάση. Οι αιχμές στις οποίες αναφέρεσαι είναι αιχμές τάσης, ως εκ τούτου λέμε το ίδιο πράγμα. Π.χ. αν εκεί που η πρίζα παρέχει 220 V ξαφνικά κάνει ένα spike στα 230 V, το conditioner (power όχι μαλλιών) θα το επαναφέρει στα 220 και τα μηχανήματα θα πάρουν σταθερή 220 v τάση. Μάλλον δεν έγινα σαφής εξ αρχής. Αν θές να μιλήσουμε με ορισμούς τσέκαρε αυτό http://en.wikipedia.org/wiki/Power_conditioner "In some usages, power conditioner refers to a voltage regulator with at least one other function to improve power quality (e.g. noise suppression, transient impulse protection, etc.)." Άρα σε κάποιες εφαρμογές ένα power conditioner είναι υπερσύνολο.

Θεωρητικά ένα power conditioner είναι και voltage regulator και πρακτικά ακόμα και τα κάπως φθηνότερα furman κάνουν και τα δύο. Τώρα, το UPS είναι κάπως υπερβολή. Τα UPS έχουν κατασκευαστεί κυρίως για να παρέχουν ρεύμα μετά από διακοπή σε συσκευές που δεν πρέπει να κλείσουν ακαριαία. Π.χ. ένας server όπου πρίν κλείσει πρέπει να γίνουν κάποιες εργασίες. Ένα rack δεν το χρειάζεται αυτό. Απλά με την διακοπή θα κλείσει χωρίς κανένα πρόβλημα. Επιπλέον η προστασία από τις αυξομειώσεις παρέχεται από το power conditioner (εξού και το ονομά του, "καθαρίζει" το ρεύμα). Εξάλλου, πίστεψέ με, δεν θές να κουβαλάς ένα UPS. Μην ταλαιπωρείς το μυαλό σου, και το πορτοφόλι σου, τα πράγματα είναι πιο απλά. Αν θές ακραίες λύσεις κάνε το εξής. 1) Έχω ακούσει, δεν το έχω δοκιμάσει ο ίδιος, ότι ένας μετασχηματιστής 1 πρός 1 καθαρίζει αρκετό από τον θόρυβο της γραμμής. Μπορείς να ζητήσεις να στο φτιάξουν από καταστήματα ηλεκτρολογικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Λογικά θα είναι φθηνό. 2) Πάρε ένα καλό πολύμπριζο, δεν θα στοιχίσει πάνω από 50 ευρώ. 3) Πάρε και ένα furman να είσαι και ψυχολογικά καλυμμένος. Το συγκεκριμένο μοντέλο έχει περίπου 1100 ευρώ. Άποψή μου είναι ότι δεν χρειάζονται τόσα λεφτά. Δεν λειτουργεις χειρουργικά μηχανήματα, δεν θα πεθάνει κανείς αν το ρεύμα δεν είναι με ακρίβεια εκατοστού δεκαδικού ψηφίου καθορισμένο, ούτε τα αυτιά σου μπορεί να είναι τόσο ευαίσθητα για να αντιληφθείς αλλαγές στον ήχο. Βασικά και τα μισά λεφτά πάλι υπερβολή είναι. Εκτός αν το επώνυμό σου είναι Rockfeller ;D.

Ααα όλα και όλα, η αποψή μου είναι ......

Ένα καλό πετάλι ποτέ δεν πάει χαμένο. Αλλά ένας καλός ενισχυτής είναι ακόμα καλύτερα. Επειδή πέρασα και εγώ παρόμοια φάση παλαιότερα (μέτριος ενισχυτής, αναζήτηση για καλό distortion πετάλι) κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η αναζήτηση της "τελειας" παραμόρφωσης σε πετάλι είναι σχεδόν αδύνατη δεδομένου ότι η ποικιλία είναι τεράστια αρα μόνο από τύχη θα βρείς αυτό που θέλεις, ο ενισχυτής είναι μέτριος άρα δεν θα αναδείξει ένα καλό πετάλι, και οι γνώμες για την "τέλεια" παραμόρφωση είναι άπειρες και υποκειμενικές άρα δεν βοηθάνε πάντα. Έτσι πήρα μια λαμπάτη προενίσχυση σε rack μορφή, την κουβαλάω στο studio και την συνδέω στο fx loop του εκάστωτε ενισχυτή. Βέβαια πήρα και ενισχυτή λαμπάτο για το σπίτι. Πολύ καλή λύση το όλο σχήμα (για 'μένα τουλάχιστον) αλλά δυστυχώς ακριβή.

Λοιπόν κάνε το εξής. Ξεκούρδισέ την και έτσι όταν ανάψεις το air condition θα κουρδιστεί μόνη της. Απλό.

Ρε συ, μήπως δείχνει λάθος ενδείξεις το air condition και αντί για 25 είναι -25. :) Να δείς που θα αρχίσουν όλοι να βάζουν τις κιθάρες τους μπροστά από το air condition για να δούν αν ξεκουρδίζονται. "Γιατί παιδί μου δείχνεις την κιθάρα στο air condition;"

Κανένα ξύλο από αυτά που χρησιμοποιούνται για κιθάρες δεν αλλάζει υπολογίσιμα διαστάσεις με τόσο μικρές αλλαγές θερμοκρασίας. Ευτυχώς δηλαδή γιατί αν αυτό ήταν αλήθεια τότε οι μουσικοί ανά τον κόσμο θα έπρεπε να παίζουν μόνο σε κελάρια κρασιών με σταθερή θερμοκρασία ή σε σπηλιές. Είναι μετά απόλυτης βεβαιότητος πρόβλημα διαφορετικής αιτίας. Το ξεκούρδισμα μπορεί να προέρχεται από την καταπόνηση των μερών που συγκρατούν τις χορδές μετά από παίξιμο χρονικού διαστήματος κατά τύχη ανάλογου με αυτό που απαιτείται για να πέσει η θερμοκρασία στα επίπεδα που λές. Η κιθάρα έχει tremolo ή όχι; Η χορδές έχουν στερεωθεί επαρκώς ή όχι; Τα κλειδιά είναι σταθερά και σφιχτά ή όχι; Τώρα για το μπράτσο μάλλον σου φαίνεται.

Σίγουρα, αλλά πόσο ενημερωμένος είναι για την χρήση των προσωπικών του δεδομένων; Πόσοι από τους χρήστες του facebook έχουν διαβάσει του όρους χρήσης; Η επιλογή είναι σχετική όταν προηγείται εξαπάτηση. Για να μην μιλήσω για την άγνοια και την απλή καθημερινή χαζομάρα.

Η ποιότητα του ανθρώπου είναι ανεξάρτητη της μουσικής που επιλέγει. Δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο για την ευφυία.

Για να επανέλθουμε στο topic Ροκάς<>Μεταλάς.

Δεν κατάλαβες, δεν το εννοώ υποτιμητικά. Το αναφέρω σαν παράδειγμα στύλ. Και εξάλλου υπάρχει το "εν μέρη" γιατι προφανώς υπάρχουν και άλλοι λόγοι πλήν της ηλικίας. Άλλωστε το είπα και πρίν, είναι θέμα επιλογής. Απλά νομίζω ότι με τα χρόνια ξεπερνάμε σε κάποιο βαθμό την προσήλωση σε ένα στύλ και γινόμαστε λίγο πιο "ήπιοι" (εκτός βέβαια αν καταξιωθείς στην μουσική οπότε πρέπει να πουλάς και στύλ).

Φυσικά, εάν το μυαλό έχει πίξει (και αυτό συνήθως γίνεται μετά από αρκετά χρόνια) δεν έχεις ανάγκη την εμφάνιση αλλά ούτε και τις ταμπέλες (σε κάποιο βαθμό) για να αυτοπροσδιοριστείς. Όταν όμως είσαι νέος (κάτω από 23-24 ας πούμε) και το αίμα σου βράζει (ακούστηκα σαν τον παππού μου τώρα) ενστερνίζεσαι και ταμπέλες και στυλιστικές επιλογές. Γι' αυτό εν μέρη υπάρχουν ακόμα τα κολλητά τζίν μαζί με το λευκό adidas.

Ρε παιδιά οι ετικέτες δεν είναι κάτι κακό. Σταματήστε αυτήν την καραμέλα. Πως να το κάνουμε κάποιοι άνθρωποι διαφέρουν. Υπάρχουν οι Πασοκτζίδες, οι Αεκτζίδες, οι γιάπιδες, οι κάγκουρες, οι χαζογκόμενες, οι χιπ-χοπάδες κ.α. Δεν είναι όλοι το ίδιο. Το θέμα είναι, όσον αφορά την μουσική, το πόσο ο καθείς επιλέγει η εμφάνισή του να συνάδει με ένα μουσικό "στύλ" γιατί σε τελική ανάλυση τον απέναντί σου θα το "ζυγίσεις" από την εμφάνισή του, από την στιγμή που δεν τον γνωρίζεις. Τώρα αν αποδειχθεί ότι τα φαινόμενα απατούν, αλού παπά ευαγγέλιο. Αν ρωτάτε εμένα, το να συμβαδίζει η εμφάνιση με τις μουσικές επιλογές σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο, σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα καταντάει και γελοίο. Αλλά είναι θέμα επιλογής.

To να ακούς πολλά μουσικά είδη δεν λέει πάντα κάτι. Υπάρχουν και οι επιτηδευμένοι ανοιχτόμυαλοι που "ακούνε" από black death μέχρι fusion jazz απλά και μόνο για να το λένε (φαίνεσαι πιο έξυπνος όταν χρησιμοποιείς την λέξη jazz, ενώ η λέξη metal...). Χίλιες φορές ένας κολλημένος σε ένα-δύο είδη που ξέρει τι του γίνεται, παρά ένας τα πάντα όλα, δήθεν εξευγενισμένος ξερόλας.

Όντως αυτό δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Γιατί όχι κιθάρα solid body από ελληνικά ξύλα; Θα είχε τρομερό ενδιαφέρον. Δεν γνωρίζω και πολλά επί του θέματος ξυλίας, αλλά ψυλλιάζομαι ότι κάτι θα υπάρχει που να πληρεί τις προυποθέσεις για την συγκεκριμένη εφαρμογή.

To facebook δεν είναι σε καμία περίπτωση το επόμενο βήμα. Το social networking δεν είναι σε καμία περίπτωση κάτι νέο. Επαναλαμβάνω ότι η κατάσταση έχει ήδη σχεδιαστεί να αλλάξει και σύντομα. Μπορεί ακόμα να υπάρχει ο όρος social networking (λογικό αφού πάντα θα υπάρχουν ανθρωποι χαμένοι στην μοναξιά τους) άλλα θα έχει άλλη μορφή. Η ευρωπαική ένωση για παράδειγμα εδώ και δύο χρόνια διαθέτει κάποια εκατομμύρια ευρώ για έρευνα σε τρισδιάστατους χώρους στο Internet, εφαρμογές οι οποίες εντάσσονται στο γενικότερο όρο web 4.0. Το facebook είναι μόδα εξ ορισμού. Και μην μου πείτε ότι είναι κάτι χρήσιμο γιατί υπάρχουν άπειροι άλλοι τρόποι να πετύχεις το ίδιο και με καλύτερα αποτελέσματα. Και όσον αφορά το "κακό" facebook, να θυμήσω ότι πρίν ένα χρόνο περίπου είχε γίνει σάλος για την αναδιατύπωση των όρων χρήσης οι οποίοι ευθέως δηλώναν ότι οι πληροφορίες των χρηστών είναι ιδιοκτησία του facebook σαν εταιρία και ότι μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν όπως θέλουν. Αν δηλαδή κάποια στιγμή αρχίζουν να στέλνουν spam mail με διαφημίσεις για μουσικά όργανα π.χ. επειδή κάποτε είχε γράψει ο χ χρήστης ότι παίζει κάποιο μουσικό όργανο, θα είναι νομικά καλυμμένοι. Στο τέλος αναγκάστηκαν να αναδιατυπώσουν ξανά τους όρους, αλλά πως μπορεί να είναι κανείς σίγουρος ότι τα σώψυχα του καθενός που βρίσκονται αποθηκευμένα σε κάποιους server στην Αμερική, είναι ασφαλές από τα αδιάκριτα μάτια? Το θέμα δεν είναι απλό ούτε ασήμαντο. Δεν είμαι οπαδός των θεωριών συνωμοσίας, αλλά κάποια πράγματα δεν είναι μόνο ύποπτα αλλά μέχρι και οφθαλμοφανή.

Το facebook δεν είναι τίποτα άλλο από μια παροδική μόδα, όσον αφορά τους χρήστες. Με τον ρυθμό που αλλάζουν οι ιντερνετικές τεχνολογίες (όσο εμείς μιλάμε για web 2.0, στα επιστημονικά συνέδρια θεμελιώνουν ήδη το web 4.0) δεν θα αργήσει να βγεί κάποια νέα μπούρδα να τραβήξει όλους εκείνους που ξεγελάνε την μοναξιά τους. Αγνοήστε το facebook που υπάρχει μόνο για να σχηματιστούν οι μεγαλύτερες βάσεις δεδομένων με πληροφορίες για τον καθένα μας. Αύριο-μεθαύριο αυτές οι πληροφορίες θα χρησιμοποιηθούν για να μας κατηγοριοποιήσουν με σκοπό την εμπορική εκμετάλλευση (μαρκετινγκ) και την ρουφιανιά (τρομονόμος κ.α.). Facebook=Big Brother.

Μια που έχουν βάλει όλοι... 1) Οι μουσικοί είναι εγωπαθείς. 2) Η μουσική είναι τέχνη ελιτιστική. 3) Η μουσική θεωρία είναι άχρηστη χωρίς ταλέντο. 4) Το ταλέντο είναι άχρηστο χωρίς μουσική θεωρία. 5) Η εμπορική επιτυχία ενός "καλλιτεχνη" δεν συνεπάγεται ποιοτική δουλειά. 6) Ως εκ τούτου τα σκυλάδικα δεν είναι μουσική. 7) Άλλο διασκεδάζω και άλλο ψυχαγωγούμαι. 8 ) Η ποιότητα του μουσικού εξοπλισμού επηρεάζει το αποτέλεσμα. 9) Το ελληνικό ροκ συντηρείται από τα 17χρονα. 10) Το έντεχνο έχει και τις καλές του στιγμές. 11) Οι ντράμερ είναι σημαντικότεροι απ' ότι νομίζουν οι κιθαρίστες. 12) Οι ενισχυτές είναι εξίσου σημαντικοί με τις κιθάρες. 13) Κολλημένοι μεταλλάδες που υιοθετούν μόνο το "true" look, ρασταφόροι μπίχλες που οι μόνες λεξεις που ξέρουν είναι "ελεύθερο κάμπινγκ" και "indy festival", κακοκουρεμένοι alternativάδες που βγάζουν σπυριά με λίγο παραπάνω gain, δήθεν κουμουνιστές που υποστηρίζουν ότι παλεύουν για την εργατιά και ακούν μόνο Παπακωνσταντίνου, δήθεν γιάπιδες των 20 κάτι που επειδή έβγαλαν business card νομίζουν ότι έγιναν στελέχη, σκυλάδες που αλλάζουν αυτοκίνητο κάθε τέσσερα χρόνια, κουλτουριάριδες που επειδή έχουν δυο-τρία cd κλασσικής μουσικής νομίζουν ότι ανέβηκαν level στο ανθρώπινο είδος, γυναίκες που νομίζουν ότι είναι ωραίο να ντύνονται λες και πάνε σε δεξίωση του πρέσβη κάθε φορά που βγαίνουν για ένα "ποτό", άντρες που γουστάρουν αυτές τις γυναίκες και άλλοι πολλοί (δυστυχώς) είναι όλοι το ίδιο, ρηχοί άνθρωποι που ενδιαφέρονται μόνο για το φαίνεσθαι. 14) Ναι λοιπόν, το τι μουσική ακούς λέει πολλά για το τι άνθρωπος είσαι.

High End είναι ο εξοπλισμός που σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι αν τον χρησιμοποιήσεις θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα.

Εδώ συμβαίνει κάτι εκπληκτικό (και να ήταν μόνο αυτό) Γεγονότα: 1) Υπάρχουν κάποιοι που αγοράζουν ή καταπατούν γη για να κτίσουν αυθαίρετο (πρώτη κατοικία ή όχι, άνευ ουσίας). 2) Υπάρχουν κάποιοι που καταπατούν γη για να την κάνουν οικόπεδα και να τα πουλήσουν. 3) Οι του (1) αγοράζουν από τους (2). 4) Οι του (2) γίνονται πλούσιοι. 5) Οι του (2) γίνονται άπληστοι και βάζουν φωτιές για να καταπατήσουν κι άλλο. 6) Οι φωτιές αυτές καίνε μεταξύ άλλων τα σπίτια του (1). 7) Οι του (1) ζητούν αποζημίωση από το κράτος με την δικαιολογία ότι πληρώνουν φόρους, λογαριασμούς, είναι πρώτη κατοικία κ.α. Υποθέσεις: 1) Αν οι του (1) πάρουν αποζημίωση, θα περάσει το μήνυμα ότι η κυβέρνηση είναι ελαστική και δεν την πολυενδιαφέρει αν κάποιος χτίζει αυθαίρετο στο δάσος ή όχι. 2) Αν η κυβέρνηση περάσει τέτοιο μήνυμα, οι του (2) δεν θα σταματήσουν να βάζουν φωτιές γιατί θα συνεχίσει να υπάρχει ζήτηση (και δεδομένου ότι πάντα την γλυτώνουν). Αποτέλεσμα: 1) Φωτιές παντού... 2) Τα σπίτια του (1) θα ξανακαούν (κάποια στιγμή θα καούν και αυτοί), θα ξαναζητήσουν αποζημίωση, θα την ξαναπάρουν και ο κύκλος ξαναξεκινά... Και καλά, αυτοί που έχουν τα αυθαίρετα δεν έχουν την ευσυνειδησία να το βουλώσουν και να βάλουν την ουρά στα σκέλια (μην ξεχνάμε ότι έχει πεθάνει κόσμος) γιατί αν την είχαν δεν θα έχτιζαν αυθαίρετο εξ' αρχής, αυτοί που βγαίνουν στα κανάλια και τους υποστηρίζουν (δήμαρχοι ακόμα και εκπρόσωπος κόμματος) δεν έχουν καθόλου τσίπα; Αλλά έτσι είναι, οι μεν θέλουν να καλύψουν τον κ..ο τους, οι δε θέλουν να μαζέψουν ψήφους. Και κάτι τελευταίο. Επειδή οποιαδήποτε λύση "προσπαθήσει" να εφαρμόσει η εκάστωτε κυβέρνηση απλά θα αποτύχει οικτρά λόγω ανικανότητας και προτεραιότητας στις μίζες, η μόνη λύση είναι να αλλάξει μυαλό ο Έλληνας. Δεν θες αυθαίρετο στο δάσος--> δεν υπάρχει ζήτηση για παράνομα οικόπεδα--> δεν πουλάει οικόπεδα ο καταπατητής/εμπρηστής--> δεν βγάζει λεφτά ο καταπατητής/εμπρηστής--> δεν βάζει φωτιές.

Φίλε brain_g, επειδή η λύση που προτείνεις είναι πολύ ενδιαφέρουσα και επειδή κάποιοι από εμάς δεν έχουν πολύ εμπειρία με τα ηλεκτρολογικά, θα μπορούσες να ανεβάσεις κάποιο σχεδιάγραμμα ή κάποιο link με σχεδιαγράμματα; Έψαξα λίγο και απ' ότι κατάλαβα αυτό λέγεται balanced power (μπορεί να λέω και βλακείες) αλλά μάλλον μπερδεύτηκα περισσότερο. Άσε που επειδη εμπλέκονται ισχυρά ρεύματα, μην κάνουμε καμιά βλακεία και μας ξεκωλάνε από το πάτωμα με σπάτουλα.

Καταρχάς, φίλε bloody_sunday hold your horses, όπως λένε και οι αγγλοσάξωνες. Νίωθω λες και γράφω έκθεση στις πανελλήνιες και φοβάμαι μην βγώ εκτός θέματος (ή τουλάχιστον μην νομίζουν κάποιοι ότι είμαι εκτός θέματος) Ο λόγος που ανάφερα αυτό το παράδειγμα είναι απλός και απορώ με την απορία σου. Λοιπόν στο ψητό, θες φτηνή κιθάρα που μπορείς να την χρησιμοποιήσεις για να σε ζεστάνει τις κρύες μέρες του χειμώνα ως καυσόξυλο, υπάρχει. Θές κιθάρα που να πρέπει να πουλήσεις το νεφρό σου για να την αγοράσεις, υπάρχει. Θές κάτι ενδιάμεσο, υπάρχει. Οτι γουστάρεις έχω έλα πάρε καλέ κυρία. Τι συζητάμε λοιπόν. Αν ο Χ θέλει να χαλάσει ένα μικρό ποσό για κιθάρα, οκ. Αν θέλει κάτι ακριβότερο πάλι οκ. Αν το φτηνό του φαίνεται καλύτερο από το ακριβό, μαντέψτε, πάλι οκ. Η συζήτηση θα είχε νόημα αν συγκρίναμε την Χ φτηνή κιθάρα με την Ψ ακριβή, αλλιώς δεν θα τελείσουμε ποτέ (εξού και το διψήφιο πλήθος σελίδων). Έχετε ποτέ βρεθεί σε συζήτηση σε ταβέρνα για το αν το χύμα κρασί είναι καλύτερο από το ακριβό εμφιαλωμένο; Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και εδώ. Καταλήγει ποτέ σε συμπέρασμα η προαναφερθείσα συζήτηση; Όχι. Την ίδια μοίρα έχει και αυτή η συζήτηση. Σε ελεύθερο κόσμο ζούμε (ή μήπως όχι) και μπορούμε να ξοδεύουμε τα λεφτά μας όπως θέλουμε. Τι άλλο να πώ. Τέλος, fin, the end, ende. (και αν το σχόλιο δεν προσφέρει κάτι στην τρέχουσα συζήτηση, ζητώ ταπεινά συγνώμη, δεν θα το ξανακάνω και θα γράψω και 100 φορές τιμωρία "είμαι εκτός θέματος" ;))

Σωστά δεν διαφωνώ, αλλά οι διαφορές στις τιμές (και δεν αναφέρομαι σε αυτά τα ακραία παραδείγματα) είναι αστρονομικές. Οι πραγματικές διαφορές δεν είναι πάντα τόσο μεγάλες. Π.χ. μια κιθάρα που στοιχίζει 1000 ευρώ και μια της ίδιας κατηγορίας που στοιχίζει 2500 ευρώ, πολύ συχνά δεν διαφέρουν πολύ, εκτός από το brand και από το αν είναι signature ή όχι. Και αν έχω 16000 για κιθάρα ως επένδυση, γιατί δεν τα βάζω στο χρηματιστήριο ή σε κάτι που είναι εξ ορισμού επένδυση? Τέσπα. Σηκώστε τα ποτήρια σας και ας πιούμε στην υγειά των οργάνων μας (αυτό δεν ακούστηκε και πολύ καλά ε; :) :))

Με τα λεφτά αυτής http://www.thomann.de/gr/gibson_billy_gibbons_59_lpaged_signed.htm παίρνεις περίπου 217 τέτοιες http://www.thomann.de/gr/harley_benton_ms15bk.htm. Γιατί? (πραγματικά αναρωτιέμαι, δεν είναι ρητορικό το ερώτημα. Sorry αλλά έπρεπε να το πώ. :))

Ναί, σίγουρα οι κιθαρίστες, όντας πολλοί, έχουν τραβήξει μεγάλο κομμάτι της βιομηχανίας μουσικού εξοπλισμού με αποτέλεσμα την ποικιλία στις επιλογές, την πτώση των τιμών λόγω ανταγωνισμού και τη δημιουργία νέων λύσεων σε προβλήματα όπως η ηχογράφηση. Και δεν είναι μόνο το κόστος για το οποίο είμαστε σχετικά τυχεροί. Για σκεφτείτε τους drummer που για να μπορούν να κάνουν εξάσκηση και μόνο σπίτι τους πρέπει να έχουν γείτονες παντελώς κουφούς και ένα δωμάτιο υπό κατάληψη ακόμα και από ένα μικρό σχετικά σετ. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Σε τελική ανάλυση δεν πρέπει να καταλήγουμε σε συμπέρασμα για το αν είναι 'σωστό' ή όχι να αγοράζουμε 'ακριβή' κιθάρα και υπό ποιές συνθήκες, συναρτήσει του πόσο κοστίζει π.χ. ένα όμποε. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Ούτε έχει νόημα να συζητάμε το γεγονός ότι απολαμβάνουμε σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις της τεχνολογίας σε σύγκριση με άλλους μουσικούς. Αν μπούμε σε αυτήν την διαδικασία δεν θα τελείωσει ποτέ η συζήτηση. Τέσσερα πράγματα μας ενδιαφέρουν 1) η σχέση κόστους ποιότητας, 2) οι ανάγκες μας, 3) το πάχος του πορτοφολιού μας και 4) τα γούστα μας (ή καλύτερα η κά..λα μας)